Skarga wniesiona dnia 28 lipca 2004 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii(Sprawa C-332/04)
(2004/C 262/29)
(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2004 r.)
Dnia 28 lipca 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Królestwo Hiszpanii, sporządzona przez Komisję Wspólnot Europejskich, reprezentowaną przez Gregoria Valera Jordanę, cz onka Służby Prawnej i Florence Simonetti, oddelegowanego eksperta krajowego przy tej Służbie, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
a) Stwierdzenie, że:
– nie transponując w pełni art. 3 dyrektywy Rady 85/337/EWG(1) z dnia 27 czerwca 1985 r. ze zm., w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 97/11/WE(2);
– nie transponując art. 9 ust. 1 dyrektywy 85/337/EWG ze zm.;
– nie spełniając przepisów przejściowych, zawartych w art. 3 dyrektywy 97/11/WE;
– nie transponując poprawnie pkt 10 lit. b) załącznika II do dyrektywy 85/337/EWG ze zm., w związku z art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 2 oraz
– nie poddając procedurze oceny wpływu na środowisko przedsięwzięcia budowy centrum rozrywki w Paternie (Walencja) i w związku z tym nie stosując przepisów art. 2 ust. 1, art. 3, 4 ust. 2, art. 8 i 9 dyrektywy 85/337/EWG ze zm.
Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tych dyrektyw;
b) zasądzenie kosztów od Królestwa Hiszpanii.
Zarzuty i główne argumenty
Hiszpańskie przepisy dostosowujące prawo wewnętrzne do dyrektywy 85/337/EWG, zmienionej dyrektywą 97/11/WE, na które składają się głównie Real Decreto Legislativo 1302/1986, de 28 de junio, de Evaluación de impacto ambiental (dekret królewski z dnia 28 maja 1986 r. w sprawie oceny wpływu na środowisko), zmieniony Ley 6/2001 (ustawą 6/2001) z dnia 8 maja, nie wymaga, aby analiza wpływu na środowisko zawierała ocenę przewidywanych skutków, wynikających z wzajemnego oddziaływania między różnymi elementami środowiskowymi, czego wymaga art. 3 dyrektywy 85/337/EWG ze zm.
Wbrew przepisowi art. 9 ust. 1 dyrektywy 85/337/EWG ze zm., hiszpańskie przepisy nie przewidują obowiązku upublicznienia decyzji administracyjnej o udzieleniu lub odmowie zezwolenia na inwestycję, jak również treści tej decyzji i związanych z nią warunków.
Art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy 97/11/WE wskazuje, że przepisy tej dyrektywy stosuje się do nowych przedsięwzięć, dla których wniosek o zezwolenie zostanie przedłożony począwszy od dnia 14 marca 1999 r. Hiszpańskie przepisy uchybiły temu przepisowi prawa wspólnotowego, ponieważ nie mają one zastosowania do przedsięwzięć prywatnych, będących w trakcie ubiegania się o zezwolenie administracyjne, ani też do przedsięwzięć publicznych już podanych do publicznej wiadomości lub już zatwierdzonych przed dniem 8 października 2000 r.
Załącznik II do dyrektywy 85/337/EWG ze zm. wylicza w pkt 10 lit b), pośród przedsięwzięć, które mogą podlegać obowiązkowi oceny, przedsięwzięcia inwestycyjne na obszarach miejskich, włączając budownictwo centrów handlowych i parkingów. Hiszpańskie przepisy ograniczają ten wymóg do przedsięwzięć zlokalizowanych poza obszarami miejskimi. Komisja uważa, że to ograniczenie, które wyłącza w sposób ogólny konieczność uwzględnienia kryteriów lub progów dotyczących rozmiarów i charakteru przedsięwzięć, przekracza granice zakresu swobodnego uznania, którym dysponują Państwa Członkowskie na mocy art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 2 dyrektywy 85/337/EWG ze zm. Ponadto analiza prawodawstwa na szczeblu krajowym i regionalnym w przedmiocie urbanistyki oraz prawodawstwa na szczeblu regionalnym w przedmiocie oceny wpływu na środowisko pozwala stwierdzić, że przedsięwzięć urbanizacyjnych na terenach miejskich i lub terenach nadających się pod urbanizację nie poddaje się w większości Comunidades Autónomas (regiony autonomiczne) ocenie wpływu na środowisko.
W konsekwencji nieprawidłowego dostosowania prawa wewnętrznego do pkt 10 lit b) Załącznika II do dyrektywy 85/337/EWG ze zm., władze hiszpańskie nie wykonały oceny wpływu na środowisko centrum rozrywki w Paternie (Walencja), uzasadniając to jedynie tym, że jego budowa prowadzona była na obszarze miejskim.
______
(1) Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40, hiszpańskie wydanie specjalne: Rozdział 15 Tom 6 str. 0009
(2) Dyrektywa Rady z dnia 3 marca 1997 r. zmieniająca dyrektywę 85/337/EWG, Dz.U. L 73, z 14.3.1997, str. 5
