Skarga wniesiona dnia 5 lipca 2004 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji(Sprawa C-287/04)
(2004/C 228/53)
(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2004 r.)
Dnia 5 lipca 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Królestwu Szwecji sporządzona przez Komisję Wspólnot Europejskich reprezentowaną przez L. Ström van Lier i N. Yerell w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
– stwierdzenie, że Królestwo Szwecji nie dopełniło obowiązku transpozycji art. 3, 6 i 8 dyrektywy Rady 93/194/WE(1) z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy, oraz
– obciążenie Królestwa Szwecji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Ustawodawstwo szwedzkie nie zapewnia, czego wymaga art. 3 dyrektywy, minimalnego czasu odpoczynku w ilości 11 nieprzerwanych godzin, w okresie czasu obejmującym 24 godziny. Okoliczność, że większość pracowników jest objęta umowami zbiorowymi, które regulują tą kwestię, nie wpływa na obowiązek transpozycji tego przepisu w stosunku do wszystkich pracowników.
Jeżeli chodzi o art. 6 dyrektywy, to zgodnie z art. 17 ust. 4 czteromiesięczny okres odniesienia ustanowiony w art. 16 ust. 2 dla stosowania art. 6 nie może zostać przedłużony do więcej niż sześciu miesięcy. Swoboda polegająca na możliwości dokonania odstępstw w kwestii okresu odniesienia jest mniejsza niż na to pozwala ustawodawstwo szwedzkie.
Nie dokonano wyraźnej transpozycji do ustawodawstwa szwedzkiego art. 8 dyrektywy.
______
(1) Dz.U. L 307, z 13.12.1993, str. 18.
