(Sprawa T-135/04)(2004/C 190/27)
(Język postępowania do określenia na mocy art. 131§2 regulaminu język, w którym została wniesiona skarga: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2004 r.)
Dnia 8 kwietnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Urzędowi Harmonizacji w Ramach Rynku Wewnętrznego (Znaki towarowe i Wzory) przez GfK Aktiengesellschaft z siedzibą w Norymberdze (Niemcy) reprezentowaną przez U. Brückmanna i R. Langego, Rechtsanwälte. Drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą była BUS-Betreuungs- und Unternehmensberatungs- GmbH z siedzibą w Monachium (Niemcy).
Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– uchylenie decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w Ramach Rynku Wewnętrznego z dnia 4 lutego 2004 r. (sprawa odwoławcza R 327/2003-1);
– odrzucenie sprzeciwu interwenienta z dnia 6 października 2000 r. z niemieckiego słownego znaku towarowego "BUD Betreuungsverbund für Unternehmer und Selbständige e.V." (numer rejestru DE 1 127 415);
– obciążenie pozwanego Urzędu kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
| Zgłaszający znak towarowy: |
Strona skarżąca |
| Zgłoszony znak towarowy: |
Słowny znak towarowy "Online Bus" dla usług z klasy 35 (m.in. sporządzanie statystyk w dziedzinie gospodarki, marketingu, badań i analiz rynkowych, doradztwa gospodarczego, doradztwo w zakresie organizacji) |
| Właściciel znaku towarowego lub oznaczenia, na który powołano się w sprzeciwie |
BUS-Betreuungs-und Unternehmensberatungs-GmbH |
| Sporny znak towarowy lub oznaczenie: |
Niemiecki graficzny znak towarowy "BUS" dla usług z klasy 35, 40, 41 i 42 (m.in. doradztwo gospodarcze, w szczególności doradztwo w zakresie organizacji i zarządzania) |
| Decyzja Wydziału Sprzeciwów: |
Odrzucenie odwołania |
| Decyzja Izby Odwoławczej: |
interwenient nie udowodnił używania spornego znaku towarowego i sprzeciw na mocy art. 43 ust. 2 zdanie 2 Rozporządzenia (WE) nr 40/94 należało odrzucić. |
| Uzasadnienie skargi: |
- interwenient nie udowodnił używania spornego znaku towarowego i sprzeciw na mocy art. 43 ust. 2 zdanie 2 Rozporządzenia (WE) nr 40/94 należało odrzucić. |
|
- między przeciwstawianymi sobie znakami towarowymi nie istnieje, z braku podobieństwa do wcześniejszego znaku towarowego, prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) Rozporządzenia (WE) nr 40/94.
|
