(2004/C 187/04)(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2004 r.)
Niniejsze zawiadomienie jest skierowane do przedsiębiorstw planujących wywóz ze Wspólnoty Europejskiej następujących substancji w okresie od 1 stycznia 2005 r. do 31 grudnia 2005 r.:
Grupa I: CFC 11, 12, 113, 114 lub 115,
Grupa II: inne całkowicie fluorowcowane CFC,
Grupa III: halon 1211, 1301 lub 2402,
Grupa IV: tetrachlorek węgla,
Grupa V: 1,1,1-trichloroetan,
Grupa VI: bromek metylu,
Grupa VII: wodorobromofluorowęglowodory, lub
Grupa VIII: wodorochlorofluorowęglowodory,
Grupa IX: bromochlorometan.
Zakazuje się wywozu chlorofluorowęglowodorów, innych całkowicie fluorowcowanych chlorofluorowęglowodorów, halonów, tetrachlorku węgla, 1,1,1-trichloroetanu oraz bromofluorowęglowodorów lub produktów i urządzeń innych niż rzeczy osobiste, zawierających wymienione substancje lub których funkcjonowanie uzależnione jest od ciągłej dostawy tych substancji. Wyjątek od powyższego zakazu stanowi wywóz:
– substancji regulowanych produkowanych na mocy art. 3 ust. 6 w celu zaspokojenia podstawowych krajowych potrzeb stron działających na podstawie art. 5 Protokołu Montrealskiego,
– substancji regulowanych produkowanych na mocy art. 3 ust. 7 w celu zaspokojenia niezbędnych lub krytycznych zastosowań stron,
– produktów i urządzeń zawierających substancje regulowane produkowane na mocy art. 3 ust. 5 lub przywożonych na mocy art. 7 lit. b) przedmiotowego rozporządzenia,
– produktów i urządzeń zawierających HCFC do krajów, w których używanie HCFC w tych produktach jest jeszcze dozwolone, zgodnie z art. 5 ust. 5 przedmiotowego rozporządzenia,
– halonu odzyskanego, po recyklingu lub regeneracji, magazynowanego do zastosowań krytycznych w instalacjach, na które wydały zezwolenie lub dokonały właściwe władze w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII do dn. 31 grudnia 2009 r. oraz produktów i urządzeń zawierających halon w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII,
– substancji regulowanych do zastosowań w charakterze substratów i czynników ułatwiających procesy chemiczne,
– zużytych produktów i urządzeń, ktore zawierają sztywne pianki izolacyjne lub pianki o strukturze integralnej, które zostały wyprodukowane z chlorofluorowęglowodorami. Niniejsze wyłączenie nie stosuje się do:
– urządzeń i produktów chłodniczych i klimatyzacyjnych,
– urządzeń i produktów chłodniczych i klimatyzacyjnych, które zawierają chlorofluorowęglowodory lub których funkcjonowanie uzależnione jest od ciągłej dostawy chlorofluorowęglowodorów używanych jako czynnik chłodniczy w innych urządzeniach i produktach,
– pianek i produktów izolacyjnych budynków,
– na mocy art. 4 ust. 2 zakazuje się produkcji i przywozu bromku metylu do celów innych niż kwarantanna i zastosowanie przed wysyłką,
na mocy art. 11 ust. 2 zakazuje się:
– wywozu bromku metylu do państwa niebędącego stroną Protokołu.
– od dnia 1 stycznia 2004 r. wywozu wodorochlorofluorowęglowodorów do państw niebędących stronami Protokołu.
na mocy art. 11 ust. 3 zakazuje się:
– od dnia 1 stycznia 2004 r. wywozu wodorochlorofluorowęglowodorów do państw niebędących stronami Protokołu. Stanie się stroną Protokołu zależy od spełnienia kryteriów ustanowionych w decyzji XV/3 Protokołu montrealskiego.
Artykuł 12 wymaga zezwolenia na wywóz substancji wymienionych w grupach od I do IX załącznika I do niniejszego zawiadomienia (patrz załącznik I do rozporządzenia). Zezwolenie na wywóz wydaje Komisja Europejska po sprawdzeniu zgodności z art. 11(2).
Do celów rozporządzenia ilości mierzone są w kilogramach ODP w celu odzwierciedlenia potencjału zubożania ozonu określonej substancji(3).
Użytkownik, który zamierza dokonywać wywozu substancji regulowanych wymienionych w grupie od I do IX załącznika I do niniejszego zawiadomienia w okresie od od 1 stycznia 2005 r. do 31 grudnia 2005 r., powinien zgłosić się do Komisji, najlepiej nie później niż do 3 września 2004 r.
Ochrona Warstwy Ozonowej
Komisja Europejska
Dyrekcja Generalna ds. Środowiska
BU5 2/25
Dział ENV.C.2 - Zmiany klimatu
B-1049 Bruksela
Fax: +(32-2) 299 87 64
E-mail: env-ods@cec.eu.int
Inni wnioskodawcy, którzy posiadali zezwolenie na wywóz w 2004 r., powinni wypełnić i złożyć właściwy formularz zgodnie z wywożoną substancją lub substancjami na stronie internetowej http://europa.eu.int/comm/environment/ods/index.htm w celu otrzymania numeru zezwolenia na wywóz [Export Authorisation Number (EAN)].
Kopia wniosku powinna zostać również wysłana do właściwego organu Państwa Członkowskiego (patrz załącznik II).
Jeżeli wniosek spełnia kryteria kwalifikujące do otrzymania numeru zezwolenia na wywóz, numer taki zostanie nadany, a wnioskodawca zawiadomiony. Użytkownik może dokonywać wywozu substancji regulowanych wymienionych w załączniku I do niniejszego zawiadomienia w ciągu 2005 r. tylko, jeżeli posiada numer zezwolenia na wywóz wydany przez Komisję Europejską. Komisja Europejska zastrzega sobie prawo wstrzymania wydania numeru zezwolenia na wywóz, jeżeli nie jest usatysfakcjonowana otrzymanymi informacjami.
______
(1) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/2003, Dz.U. L 265 z 16.10.2003, str. 1.
(2) Zmienione rozporządzeniem (WE) 1804/2003 (Dz.U. L 265 z 16.10.2003, str. 1).
(3) Dla mieszanin: tylko ilość substancji regulowanej zawartej w mieszaninie powinna być ujęta w obliczeniu potencjału zubożania ozonu. 1,1,1-trichloroetan jest zawsze wprowadzany do obrotu razem ze środkiem utrwalającym. Eksporterzy powinni ustalić ze swoimi dostawcami, jaki procent środków utrwalających należy odjąć przed obliczeniem wielkości potencjału zubożania ozonu.
