Warunki i sposób przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa, a także jego ochrona w czasie wojny oraz właściwość organów w tych sprawach.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 25 lipca 2023 r.
w sprawie warunków i sposobu przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa, a także jego ochrony w czasie wojny oraz właściwości organów w tych sprawach

Na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641 i 1615) zarządza się, co następuje:
§  1. 
Rozporządzenie określa warunki i sposób przygotowania i wykorzystania transportu morskiego, kolejowego, samochodowego, lotniczego i żeglugi śródlądowej oraz infrastruktury drogowej i kolejowej na potrzeby obronne państwa, a także ich ochrony w czasie wojny oraz właściwość organów w tych sprawach.
§  2. 
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
dublujące mosty drogowe - mosty budowane z konstrukcji składanych w ustalonych osiach w przypadku zniszczenia mostów stałych;
2)
infrastruktura transportowa - punktowe i liniowe budowle, budynki i urządzenia wraz z zajętymi pod nie gruntami, przeznaczone do prowadzenia ruchu pojazdów, utrzymania i obsługi środków transportu lotniczego, morskiego i żeglugi śródlądowej oraz zapewnienia bezpieczeństwa ruchu środkami transportu;
3)
infrastruktura transportowa znaczenia obronnego - istniejącą lub projektowaną infrastrukturę transportową, której budowa, utrzymanie i eksploatacja, oprócz względów gospodarczych, społecznych i ekologicznych, jest uzasadniona interesem bezpieczeństwa i obronności państwa oraz jest objęta osłoną techniczną;
4)
morski potencjał przeładunkowo-transportowy - statki i okręty oraz porty morskie wraz z ich możliwościami w zakresie przewozów i przeładunków, z uwzględnieniem specyfiki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
§  3. 
Organy administracji publicznej oraz kierownicy jednostek organizacyjnych nadzorowanych przez te organy, a także jednostki organizacyjne, dla których te organy administracji publicznej są organami założycielskimi, kierownicy urzędów i instytucji państwowych oraz władze organizacji społecznych uwzględniają potrzeby obronne państwa w zakresie transportu morskiego, kolejowego, samochodowego, lotniczego i żeglugi śródlądowej, zwanego dalej "transportem", każdy w zakresie swojego działania.
§  4. 
1. 
Minister właściwy do spraw transportu koordynuje w czasie pokoju, w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny przygotowania transportu na potrzeby obronne państwa.
2. 
W ramach koordynowania, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu:
1)
wspiera realizację w wymaganym czasie potrzeb przemieszczania sił o wysokiej gotowości do działania zgłoszonych przez Ministra Obrony Narodowej i zadeklarowanych przez Rzeczpospolitą Polską do użycia w ramach operacji Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego lub Unii Europejskiej;
2)
planuje oraz nadzoruje zapewnienie potrzeb transportu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny zgłoszonych przez Ministra Obrony Narodowej;
3)
ustala w czasie pokoju, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, procedury wykorzystania transportu morskiego, kolejowego, samochodowego i lotniczego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w stanach gotowości obronnej państwa;
4)
nadzoruje w podmiotach, których przedmiotem działalności są usługi transportowe, oraz jednostkach przewidzianych do militaryzacji realizację nałożonych zadań w zakresie przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa;
5)
wdraża wymagania techniczno-obronne w zakresie budowy, przebudowy, remontu i rozbudowy obiektów infrastruktury transportowej, w tym w zakresie wyznaczania klasy MLC - wojskowej klasy obciążeń dla infrastruktury drogowej;
6)
ustala w czasie pokoju, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, kierunki rozwoju transportu oraz infrastruktury transportowej znaczenia obronnego;
7)
sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem systemu transportowego w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
8)
ustala, w porozumieniu z właściwymi ministrami, kierunki rozwoju produkcji, importu i dostaw środków transportu oraz określa wymagania techniczne, jakim powinny one odpowiadać;
9)
ustala, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, wymagania obronne w zakresie opracowania założeń do wdrażania nowych technologii dotyczących przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa oraz uwzględnia je w badaniach naukowych i pracach rozwojowych;
10)
przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej propozycje jednostek przewidzianych do militaryzacji, na które zostanie nałożony obowiązek realizacji zadań w zakresie wykonywania przewozów na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w ramach obowiązków państwa-gospodarza;
11)
sprawuje kontrolę stanu przygotowania jednostek przewidzianych do militaryzacji, których przedmiotem działania są usługi transportowe;
12)
realizuje przedsięwzięcia w zakresie współpracy międzynarodowej w dziedzinie rozwoju transportu oraz zapewnienia potrzeb transportowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia, opierając się na priorytetach obronnych i rzeczywistych możliwościach Rzeczypospolitej Polskiej.
§  5. 
Minister właściwy do spraw transportu planuje wykorzystanie transportu w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny na potrzeby:
1)
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia, jednostek organizacyjnych przewidzianych do militaryzacji, jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
2)
organów władzy państwowej i administracji publicznej, sądów i jednostek prokuratury Rzeczypospolitej Polskiej, urzędów i instytucji państwowych oraz organizacji pozarządowych wykonujących zadania obronne, jednostek organizacyjnych nadzorowanych przez organy administracji rządowej, a także formacji uzbrojonych niewchodzących w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
§  6. 
Świadczenie usług transportowych w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny obejmuje, z uwzględnieniem ustalonych priorytetów, potrzeby:
1)
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w ramach obowiązków państwa-gospodarza;
2)
zapewnienia bezpieczeństwa państwa oraz utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
utrzymania produkcji przemysłowej i usług wykonywanych na rzecz interesu bezpieczeństwa i obronności państwa;
4)
przewozu materiałów, sprzętu i środków niezbędnych do realizacji zadań w ramach obrony terytorium kraju, ochrony ludności, ochrony zdrowia i utrzymania ciągłości funkcjonowania transportu i poczty;
5)
ewakuacji ludności i poszkodowanych, a także formacji uzbrojonych uczestniczących w akcjach ratowniczych;
6)
przewozu podstawowych artykułów przeznaczonych na zaopatrzenie ludności;
7)
ochrony i ewakuacji dóbr kultury szczególnie cennych dla dziedzictwa narodowego;
8)
ochrony i przemieszczania innych dóbr materialnych;
9)
transportu sanitarnego;
10)
osób, w tym przejazdy:
a)
żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, osób posiadających karty powołania oraz karty przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego do jednostek przewidzianych do militaryzacji i formacji uzbrojonych,
b)
pracowników ochrony zdrowia i ratownictwa,
c)
pracowników urzędów państwowych,
d)
pracowników zakładów produkcyjnych.
§  7. 
Przejście transportu oraz utrzymania infrastruktury transportowej na zasady działania w czasie wojny następuje podczas podwyższenia gotowości obronnej państwa.
§  8. 
Minister właściwy do spraw transportu, w uzgodnieniu z Ministrem Obrony Narodowej, opracowują plany zamierzeń rzeczowo-finansowych i organizacyjnych zapewniające realizację zadań przez transport oraz utrzymanie infrastruktury transportowej na potrzeby obronne państwa.
§  9. 
Minister Obrony Narodowej, właściwi ministrowie oraz Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu i Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego:
1)
przekazują w czasie pokoju ministrowi właściwemu do spraw transportu zestawienia potrzeb w zakresie zapewnienia podległym jednostkom organizacyjnym usług transportowych, o których mowa w § 6, w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
2)
gromadzą informacje niezbędne do koordynacji przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny i przekazują je w czasie pokoju ministrowi właściwemu do spraw transportu.
§  10. 
1. 
Przygotowanie transportu morskiego na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
zapewnienie niezbędnej liczby statków oraz infrastruktury portowej do przyjęcia, rozładunku, załadunku oraz przeładunków statków i do przewozów morskich;
2)
organizację przewozów i przeładunków morskich;
3)
zabezpieczenie nawigacyjno-hydrograficzne i ratownictwo morskie;
4)
kontrolę żeglugi morskiej;
5)
gotowość jednostek przewidzianych do militaryzacji do realizacji zadań zgodnie z przeznaczeniem;
6)
organizację remontów okrętów i statków;
7)
organizację obrony obiektów i ochronę obiektów oraz organizację kierowania gospodarką morską;
8)
odtwarzanie infrastruktury portowej i innych obiektów gospodarki morskiej;
9)
planowanie i organizację świadczenia usług transportowych;
10)
organizowanie osłony technicznej infrastruktury morskiej.
2. 
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami w zakresie przygotowania transportu morskiego na potrzeby obronne państwa.
§  11. 
1. 
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami podczas realizowania zadań, o których mowa w § 10, w zakresie:
1)
przygotowania, rozwinięcia i zapewnienia funkcjonowania w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny punktów przeładunkowych w portach morskich i przeładowniach polowych;
2)
utrzymywania w ramach rezerw strategicznych sprzętu specjalistycznego i urządzeń niezbędnych do zorganizowania transportu morskiego i redowego oraz oddziałów przeładunkowych w portach morskich;
3)
typowania i przygotowania statków do wykonywania przewozów morskich;
4)
organizowania dezaktywacji, odkażania, dezynfekcji i deratyzacji statków w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i zdrowia;
5)
organizowania ochrony i odtwarzania infrastruktury portowej oraz ochrony statków, urzędów i przedsiębiorców realizujących zadania obronne;
6)
utrzymania morskiego potencjału przeładunkowo-transportowego zapewniającego przewozy na potrzeby obronne;
7)
organizowania przewozów morskich Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia, w tym sił operacyjnych, ewakuacyjnych, medycznych i zaopatrzeniowych;
8)
przygotowania zaplecza portowego do wojskowych przewozów morskich;
9)
zapewnienia utrzymania łączności na potrzeby kierowania transportem i gospodarką morską w stanach gotowości obronnej państwa;
10)
planowania i realizacji, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, inwestycji związanych z przewozami morskimi na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia, gospodarką, ochroną i odtwarzaniem infrastruktury transportu morskiego.
2. 
W procesie przygotowań obronnych transportu morskiego, w tym realizacji przedsięwzięć zapewniających bezpieczeństwo statków, uwzględnia się zasady kontroli żeglugi.
§  12. 
1. 
Minister właściwy do spraw transportu współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami w zakresie przygotowania transportu samochodowego na potrzeby obronne państwa.
2. 
Przygotowanie transportu samochodowego na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
przygotowanie niezbędnej liczby i rodzajów pojazdów samochodowych w celu zapewnienia przewozów na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz sojuszniczych sił wzmocnienia podczas podwyższania gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
2)
przeprowadzenie niezbędnych zmian organizacyjnych jednostek przeznaczonych do militaryzacji i jednostek przewidzianych do realizacji usług transportu samochodowego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w ramach obowiązków państwa-gospodarza w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
3)
przygotowanie transportu samochodowego na potrzeby formacji uzbrojonych w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny zgodnie z ich etatami oraz normami i tabelami należności;
4)
przygotowanie niezbędnej liczby stacjonarnych i polowych punktów dezaktywacji i odkażania środków transportu samochodowego;
5)
przygotowanie miejskiej komunikacji samochodowej na potrzeby ewakuacji ludności.
§  13. 
Potrzeby w zakresie pojazdów samochodowych i maszyn dla formacji uzbrojonych wykonujących zadania obronne, jak również potrzeby w tym zakresie związane z ewakuacją ludności i dóbr materialnych oraz potrzeby związane ze stanami gotowości obronnej państwa i w czasie wojny zapewnia się przez wykorzystanie:
1)
pobranych pojazdów samochodowych i maszyn od urzędów i instytucji państwowych, przedsiębiorców i innych jednostek organizacyjnych, a także osób fizycznych w ramach nałożonego obowiązku świadczeń rzeczowych na cele przygotowania obrony państwa;
2)
przydzielonych okresowo lub jednorazowo pojazdów samochodowych.
§  14. 
Przygotowanie transportu kolejowego na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
ustalenie potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, sojuszniczych sił wzmocnienia i innych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania obronne oraz wymagań techniczno-obronnych w tym zakresie;
2)
przygotowanie niezbędnej liczby i rodzajów taboru kolejowego w celu zapewnienia przewozów na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz sojuszniczych sił wzmocnienia podczas podwyższania gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
3)
zapewnienie niezbędnej liczby cystern kolejowych;
4)
współpracę przedsiębiorców i wzajemne świadczenia przedsiębiorców podczas realizacji przewozów i osłony technicznej oraz wykorzystania posiadanych środków trakcyjnych do organizowania trakcji zastępczej na zelektryfikowanych liniach kolejowych znaczenia obronnego;
5)
przygotowanie organizacyjne do użycia eksploatowanego taboru kolejowego w poszczególnych stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
6)
gromadzenie oraz utrzymywanie wyposażenia i urządzeń przeznaczonych do przystosowania wagonów osobowych do przewozu personelu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia oraz ewakuacji ludności cywilnej;
7)
wprowadzanie ograniczeń przewozowych oraz określanie priorytetu przewozów poszczególnych rodzajów ładunków;
8)
wprowadzanie uproszczonego zamawiania przez przewoźników rozkładu jazdy dla przewozów realizowanych na potrzeby obronne państwa.
§  15. 
Minister właściwy do spraw transportu współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami w realizacji zadań, o których mowa w § 14, w zakresie:
1)
określania w czasie pokoju potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w zakresie transportu kolejowego;
2)
typowania i przygotowania niezbędnej liczby cystern kolejowych do wykonywania przewozów kolejowych;
3)
przygotowania, rozwinięcia i zapewnienia funkcjonowania kolejowych punktów ładunkowych podczas podwyższania gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
4)
utrzymywania w ramach rezerw strategicznych sprzętu specjalistycznego i urządzeń niezbędnych do zorganizowania transportu kolejowego;
5)
organizowania dezaktywacji, odkażania, dezynfekcji i deratyzacji taboru kolejowego;
6)
utrzymania niezbędnego potencjału produkcyjnego na zabezpieczenie remontów lokomotyw i wagonów kolejowych;
7)
organizowania punktów przeładunkowych paliw płynnych;
8)
organizowania przewozów kolejowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia;
9)
planowania i realizacji inwestycji związanych z przewozami kolejowymi na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia, gospodarki, ochrony i odtwarzania infrastruktury transportu kolejowego oraz w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej;
10)
ustalania sposobu przygotowania taboru kolejowego i jego personelu obsługi do samoobrony oraz obrony przed bronią masowego rażenia;
11)
opiniowania nowo pozyskiwanego taboru kolejowego pod względem jego wykorzystania na potrzeby obronne państwa.
§  16. 
Przygotowanie transportu lotniczego na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
przygotowanie i utrzymanie ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej lotnisk wraz z urządzeniami i zapleczem technicznym, przewidzianych do wykorzystania w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia;
2)
przygotowanie organizacyjne do ograniczenia lub zawieszenia podczas podwyższania gotowości obronnej państwa ruchu lotniczego cywilnych statków powietrznych oraz podporządkowania przestrzeni powietrznej wymogom operacyjnym lotnictwa wojskowego;
3)
przekazywanie do Ministra Obrony Narodowej informacji pozyskiwanych przez polskich przewoźników statków powietrznych, możliwych do wykorzystania na potrzeby obronne państwa;
4)
organizowanie osłony technicznej infrastruktury lotniskowej.
§  17. 
Minister właściwy do spraw transportu współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami w realizacji zadań, o których mowa w § 16, w zakresie:
1)
określania w czasie pokoju potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i sojuszniczych sił wzmocnienia w zakresie infrastruktury lotniczej;
2)
utrzymywania w ramach rezerw strategicznych sprzętu specjalistycznego i urządzeń niezbędnych do zabezpieczenia funkcjonowania infrastruktury lotniczej;
3)
organizowania dezaktywacji, odkażania, dezynfekcji i deratyzacji statków powietrznych;
4)
utrzymania niezbędnego potencjału do zabezpieczenia obsługi technicznej statków powietrznych.
§  18. 
1. 
Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami w zakresie przygotowania żeglugi śródlądowej i śródlądowych dróg wodnych na potrzeby obronne państwa.
2. 
Przygotowanie żeglugi śródlądowej i śródlądowych dróg wodnych na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
ogół przedsięwzięć zapewniających realizację zadań przeprawowych przez jednostki przewidziane do militaryzacji oraz gromadzenie środków do zorganizowania i uruchomienia przepraw promowych lub mostowych w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
2)
zabezpieczenie niezbędnych budowli wodnych w rejonach planowanych przepraw promowych lub mostowych;
3)
osłonę techniczną śródlądowych dróg wodnych;
4)
zabezpieczenie niezbędnej liczby statków;
5)
świadczenie usług przewozowych.
§  19. 
1. 
Minister właściwy do spraw transportu współdziała z właściwymi ministrami i wojewodami w zakresie przygotowania infrastruktury drogowej, kolejowej i żeglugi śródlądowej na potrzeby obronne państwa.
2. 
Przygotowanie infrastruktury drogowej na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
przystosowanie określonych dróg publicznych do eksploatacji podczas podwyższania gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
2)
organizowanie osłony technicznej dróg o znaczeniu obronnym, a także zabezpieczenie sił i środków do jej realizacji;
3)
sukcesywną budowę objazdów wytypowanych miast i węzłów drogowych, eliminowanie jednopoziomowych skrzyżowań dróg publicznych z liniami kolejowymi o dużej częstotliwości ruchu, a także utrzymanie istniejących dojazdów i bezkolizyjnych skrzyżowań w gotowości eksploatacyjnej;
4)
przygotowanie do budowy dublujących mostów drogowych w rejonach ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej;
5)
wyznaczenie, przystosowanie i utrzymanie dróg dojazdowych zapewniających funkcjonowanie:
a)
przepraw przez przeszkody wodne,
b)
rejonów przeładunkowych,
c)
przeładowni polowych,
d)
baz zaopatrywania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz sojuszniczych sił wzmocnienia;
6)
budowę i utrzymanie drogowych przejść granicznych przewidywanych do wykorzystania przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej i sojusznicze siły wzmocnienia zgodnie z umowami międzynarodowymi;
7)
budowę, przebudowę, rozbudowę i remont drogowych odcinków lotniskowych, czyli odcinków dróg publicznych przystosowanych do startów i lądowań wojskowych statków powietrznych, na trasach określonych przez Ministra Obrony Narodowej;
8)
typowanie do pozyskania niezbędnej ilości materiałów i konstrukcji zapewniających odbudowę obiektów w ramach osłony technicznej dróg o znaczeniu obronnym;
9)
zapewnienie gotowości jednostek przewidzianych do militaryzacji do realizacji zadań osłony technicznej dróg o znaczeniu obronnym w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
10)
planowanie wydatków na zadania związane z przygotowaniem sieci drogowej o znaczeniu obronnym, w tym na:
a)
przebudowę, rozbudowę i remont nienormatywnych odcinków dróg i obiektów mostowych,
b)
przygotowanie planistyczno-organizacyjne do budowy dublujących mostów drogowych, o których mowa w pkt 4,
c)
przygotowanie i utrzymanie bezpośrednich dojazdów i dróg łącznikowych, zapewniających funkcjonowanie rejonów przeładunkowych i przepraw przez szerokie przeszkody wodne.
3. 
Przygotowanie infrastruktury kolejowej na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
przystosowanie i utrzymywanie linii kolejowych, stacji oraz kolejowych przejść granicznych, rejonów przeładunkowych, a także punktów ładunkowych w portach morskich i lotniczych, zapewniających przewozy wojskowe;
2)
określanie wykazu linii kolejowych o państwowym znaczeniu wyłącznie ze względów obronnych;
3)
organizowanie osłony technicznej sieci kolejowej oraz gromadzenie materiałów i sprzętu, a także taboru kolejowego w celu zapewnienia osłony technicznej sieci kolejowej;
4)
utrzymanie istniejących objazdów w stałej gotowości eksploatacyjnej;
5)
utrzymywanie niezbędnej liczby stacjonarnych i polowych punktów dezaktywacji i odkażania taboru kolejowego;
6)
zapewnienie łączności kolejowej do działania w czasie wojny między jednostkami sąsiednich rejonowych zarządów kolejowych;
7)
utrzymanie określonych kolejowych przejść granicznych w gotowości eksploatacyjnej zgodnie z umowami międzynarodowymi;
8)
gromadzenie i utrzymywanie rezerw strategicznych oraz typowanie do pozyskania w czasie stałej gotowości obronnej państwa niezbędnej ilości materiałów i konstrukcji zapewniających odbudowę obiektów w ramach osłony technicznej sieci kolejowej;
9)
zapewnienie gotowości jednostek przewidzianych do militaryzacji do realizacji zadań osłony technicznej infrastruktury kolejowej w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny.
4. 
Przygotowanie infrastruktury żeglugi śródlądowej na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
wykonanie dojazdów drogowych do przeładowni polowych, osi przepraw, portów, przystani i umocnionych nabrzeży w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej;
2)
utrzymywanie niezbędnych budowli wodnych w rejonach przewidywanych przepraw promowych i mostowych, utrzymanie w gotowości eksploatacyjnej szlaków żeglownych na śródlądowych drogach wodnych oraz na odcinkach i w miejscach ustalonych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej;
3)
przygotowanie zespołów wykonawczych i gromadzenie niezbędnych środków technicznych do organizowania osłony technicznej śródlądowych dróg wodnych na odcinkach ustalonych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej;
4)
zapewnienie osłony hydrometeorologicznej na potrzeby obronne;
5)
utrzymywanie nabrzeży przeładunkowych w miejscach ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej;
6)
organizację i uruchomienie przepraw promowych dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych w miejscach i czasie ustalonych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej;
7)
eksploatację i wykorzystanie przepraw na potrzeby gospodarki i ludności cywilnej.
5. 
Minister właściwy do spraw transportu uwzględnia potrzeby w zakresie przygotowania infrastruktury transportowej znaczenia obronnego w działalności statutowej jednostek organizacyjnych jemu podległych i przez niego nadzorowanych realizujących zadania związane z przygotowaniem infrastruktury drogowej i kolejowej.
§  20. 
Minister właściwy do spraw transportu oraz właściwi ministrowie i wojewodowie nadzorują przygotowanie jednostek przewidzianych do militaryzacji, przeznaczonych do realizacji zadań osłony technicznej infrastruktury transportowej w stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny.
§  21. 
Minister właściwy do spraw transportu, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, ustala zakres wykorzystania w czasie wojny funkcjonariuszy Straży Ochrony Kolei do ochrony obiektów, mienia i porządku na obszarze kolejowym.
§  22. 
1. 
Przygotowanie ochrony transportu na potrzeby obronne państwa obejmuje:
1)
ochronę i obronę obiektów infrastruktury transportowej;
2)
tworzenie pododdziałów ochronnych;
3)
ochronę punktów załadowczych, stacji oraz przewożonych towarów i osób przed oddziaływaniem przeciwnika oraz obronę przeciwdywersyjną i antyterrorystyczną, a także obronę i ochronę przed środkami masowego rażenia;
4)
ochronę i obronę obiektów i urządzeń lotnictwa cywilnego, statków powietrznych realizujących zadania obronne oraz systemów przeznaczonych do zarządzania ruchem lotniczym;
5)
ochronę portów morskich i rzecznych oraz punktów przeładunkowych, baz remontowych statków oraz obiektów i urządzeń zapewniających kierowanie transportem morskim i żeglugą śródlądową;
6)
organizację współdziałania sił i środków ochrony i obrony, w tym jednostek Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, realizujących wspólnie zadania szczególnej ochrony obiektów;
7)
odtwarzanie zasobów sił i środków niezbędnych do realizacji zadań ochronnych.
2. 
Realizację zadań określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 zapewniają ministrowie i wojewodowie, w których właściwości znajdują się te obiekty.
3. 
Zadania określone w ust. 1 pkt 3-5 realizują Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw transportu oraz wojewodowie przez podległe, wyspecjalizowane formacje uzbrojone, w tym jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
4. 
Współdziałanie wszystkich sił i środków będących we właściwości organów, o których mowa w ust. 3, zapewniają wojewodowie, starostowie, wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) na terenie ich działania.
§  23. 
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 1
1 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 lutego 2004 r. w sprawie warunków i sposobu przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa, a także jego ochrony w czasie wojny, oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz. U. poz. 294), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 821 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641 i 1615).

Zmiany w prawie

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2023.1660

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Warunki i sposób przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa, a także jego ochrona w czasie wojny oraz właściwość organów w tych sprawach.
Data aktu: 25/07/2023
Data ogłoszenia: 21/08/2023
Data wejścia w życie: 05/09/2023