Europejska Konwencja o ochronie dziedzictwa audiowizualnego. Strasburg.2001.11.08.

EUROPEJSKA KONWENCJA

o ochronie dziedzictwa audiowizualnego,

sporządzona w Strasburgu dnia 8 listopada 2001 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 8 listopada 2001 r. w Strasburgu została sporządzona europejska konwencja o ochronie dziedzictwa audiowizualnego, w następującym brzmieniu:

Przekład

Europejska konwencja o ochronie dziedzictwa audiowizualnego

Preambuła

Państwa członkowskie Rady Europy, inne państwa będące stronami Europejskiej konwencji kulturalnej oraz Wspólnota Europejska, będące sygnatariuszami niniejszej Konwencji, Zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności między jej członkami, w szczególności w celu ochrony i realizacji ideałów i zasad, które stanowią ich wspólne dziedzictwo;

Zważywszy, że dziedzictwo Europy odzwierciedla tożsamość i różnorodność kulturową jej narodów;

Zważywszy, że materiały filmowe stanowią integralną część europejskiego dziedzictwa kulturowego oraz że państwa powinny zapewnić ich zachowanie i ochronę z myślą o potomności;

Zważywszy, że materiały filmowe stanowią formę wyrazu kulturowego współczesnego społeczeństwa, a także doskonały sposób rejestrowania codziennych wydarzeń, podstawy naszej historii i obraz naszej cywilizacji;

Mając świadomość nietrwałości materiałów filmowych oraz istniejących zagrożeń dla ich istnienia i przekazywania przyszłym pokoleniom;

Podkreślając znaczenie odpowiedzialności Stron za zachowanie, restaurowanie i udostępnianie tego dziedzictwa;

Zdecydowane, by współpracować i podejmować wspólne działania w celu zachowania audiowizualnego dziedzictwa kulturowego i zapewnienia jego ciągłości;

Uwzględniając obowiązujące traktaty międzynarodowe dotyczące ochrony prawa autorskiego i praw pokrewnych;

Uwzględniając prace prowadzone przez inne gremia międzynarodowe w dziedzinie ochrony dziedzictwa audiowizualnego,

Uzgodniły, co następuje:

Rozdział  I

- Wprowadzenie

Artykuł  1

- Cel Konwencji

Celem niniejszej Konwencji jest zapewnienie ochrony europejskiego dziedzictwa audiowizualnego oraz jego uznania zarówno jako formy sztuki, jak i zapisu naszej przeszłości, przez gromadzenie, zachowanie i udostępnianie materiałów filmowych dla celów kulturowych, naukowych i badawczych, w interesie publicznym.

Artykuł  2

- Definicje

Dla celów niniejszej Konwencji:

a) "materiał filmowy" oznacza jakąkolwiek serię ruchomych obrazów utrwalonych dowolnym sposobem oraz na jakimkolwiek nośniku, niezależnie od tego, czy została ona utrwalona z dźwiękiem czy bez dźwięku, która jest w stanie wywołać wrażenie ruchu;

b) "utwór kinematograficzny" oznacza dowolnej długości materiał filmowy, w szczególności utwory kinematograficzne fabularne, animowane i dokumentalne, które są przeznaczone do wyświetlania w kinach;

c) "organ archiwizujący" oznacza dowolną instytucję wyznaczoną przez Stronę do wykonywania zadania przechowywania obowiązkowej kopii depozytowej;

d) "organ przechowujący dobrowolną kopię depozytową" oznacza dowolną instytucję wyznaczoną przez Stronę do tego celu.

Artykuł  3

- Zakres stosowania

1. Strony niniejszej Konwencji będą stosować postanowienia Konwencji do wszelkich utworów kinematograficznych począwszy od dnia jej wejścia w życie.

2. Na podstawie protokołów sporządzonych zgodnie z artykułem 18 niniejszej Konwencji, stosowanie niniejszej Konwencji podlegać będzie rozszerzeniu na materiały filmowe inne niż utwory kinematograficzne, takie jak produkcje telewizyjne.

Artykuł  4

- Prawo autorskie i prawa pokrewne

Obowiązki określone w niniejszej Konwencji nie wpływają w żaden sposób na postanowienia umów międzynarodowych dotyczących ochrony prawa autorskiego i praw pokrewnych. Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie może być interpretowane jako naruszające taką ochronę.

Rozdział  II

- Obowiązkowa kopia depozytowa

Artykuł  5

- Ogólny obowiązek przekazywania obowiązkowej kopii depozytowej

1. Każda Strona wprowadzi, za pomocą ustawodawstwa lub innych właściwych środków, obowiązek przekazywania do depozytu materiałów filmowych stanowiących część jej dziedzictwa audiowizualnego, wyprodukowanych lub koprodukowanych na terytorium danej Strony.

2. Każda Strona może ustanowić zwolnienie z obowiązku przekazywania obowiązkowej kopii depozytowej, jeżeli dany materiał filmowy został zgodnie z prawem przekazany do depozytu w jednej z pozostałych zainteresowanych Stron.

Artykuł  6

- Wyznaczenie i zadania organów archiwizujących

1. Każda Strona wyznacza jeden lub więcej organów archiwizujących, których zadaniami będzie zapewnienie zachowania, dokumentowania, restaurowania i udostępniania w celu konsultacji przechowywanych materiałów filmowych.

2. Wyznaczone organy mogą być podmiotami publicznymi lub prywatnymi, jednak nie mogą być kontrolowane bezpośrednio ani pośrednio przez żadną osobę fizyczną ani prawną, której podstawową działalnością jest działalność nastawiona na osiąganie zysku w sektorze mediów.

3. Strony zobowiązują się do nadzorowania wykonywania zadań powierzonych organom archiwizującym.

Artykuł  7

- Środki techniczne i finansowe

Każda Strona zapewni, by organy archiwizujące posiadały środki niezbędne do wykonywania swoich zadań, określonych w artykule 6 ustęp 1 niniejszej Konwencji.

Artykuł  8

- Warunki przekazywania obowiązkowej kopii depozytowej

1. Każda Strona wyznaczy osoby fizyczne lub prawne podlegające obowiązkowi przekazywania obowiązkowej kopii depozytowej oraz określi warunki takiego przekazywania. W szczególności, każda Strona zapewni, by organy archiwizujące otrzymywały oryginał lub materiał, na podstawie którego można odtworzyć oryginalną jakość.

2. Materiał powinien zostać przekazany najpóźniej w ciągu dwunastu miesięcy od pierwszego publicznego wyświetlenia ostatecznej wersji, lub w dowolnym innym rozsądnym terminie określonym przez Stronę. Jeżeli materiał nie zostanie wyświetlony publicznie, termin rozpoczyna swój bieg wraz z końcem produkcji.

Artykuł  9

- Restaurowanie przechowywanych materiałów

1. Każda Strona będzie zachęcać do i promować restaurowanie przechowywanych obowiązkowych kopii depozytowych materiałów filmowych stanowiących część jej dziedzictwa audiowizualnego, których jakość uległa pogorszeniu.

2. Każda Strona może zezwolić w swoim ustawodawstwie na zwielokrotnianie przechowywanych obowiązkowych kopii depozytowych materiałów filmowych w celu ich restauracji.

Artykuł  10

- Środki nadzwyczajne

Każda Strona podejmie odpowiednie działania w celu zapewnienia ochrony materiałów filmowych stanowiących część jej dziedzictwa audiowizualnego, które narażone są na bezpośrednie zagrożenie dla ich materialnego istnienia, jeżeli nie podlegają ochronie w inny sposób zgodnie z warunkami przekazywania obowiązkowej kopii depozytowej.

Rozdział  III

- Przekazywanie dobrowolnej kopii depozytowej

Artykuł  11

- Promowanie przekazywania dobrowolnej kopii depozytowej

Każda Strona będzie zachęcać do i promować dobrowolne przekazywanie materiałów filmowych stanowiących część jej dziedzictwa audiowizualnego, w tym materiałów pomocniczych, które nie podlegają przekazaniu na podstawie artykułu 5 niniejszej Konwencji.

Artykuł  12

- Publiczne udostępnianie

Każda Strona będzie zachęcać organy przechowujące dobrowolne kopie depozytowe do umownego określenia z posiadaczami praw warunków, na jakich przechowywane materiały filmowe mogą być publicznie udostępniane.

Rozdział  IV

- Ogólne postanowienia wspólne dla organów archiwizujących i organów przechowujących dobrowolne kopie depozytowe

Artykuł  13

- Wspólne archiwa

1. W celu skuteczniejszej realizacji celów niniejszej Konwencji, Strony mogą postanowić o ustanowieniu wspólnych organów archiwizujących lub wspólnych organów przechowujących dobrowolne kopie depozytowe.

2. Organ archiwizujący i organ przechowujący dobrowolne kopie depozytowe mogą być jedną i tą samą instytucją, pod warunkiem że stosowane są postanowienia szczególne dotyczące każdego z tych zadań.

Artykuł  14

- Współpraca między organami archiwizującymi a organami przechowującymi egzemplarze dobrowolne

Każda Strona będzie zachęcać swoje organy archiwizujące lub przechowujące dobrowolne kopie depozytowe do wzajemnej współpracy oraz do współpracy z organami innych Stron, w celu ułatwienia:

a) wymiany informacji o materiałach filmowych;

b) tworzenia europejskiej filmografii audiowizualnej;

c) opracowywania standardowej procedury przechowywania, łączenia i aktualizowania materiałów filmowych wraz z dotyczącymi ich informacjami;

d) opracowywania wspólnego standardu dla elektronicznej wymiany informacji;

e) konserwacji sprzętu przeznaczonego do wyświetlania materiałów filmowych.

Artykuł  15

- Warunki umowne dotyczące przechowywania

Każda Strona będzie zachęcać organy archiwizujące oraz przechowujące dobrowolne kopie depozytowe do zawierania umów z podmiotami przekazującymi, określających prawa i obowiązki dotyczące przechowywanych materiałów filmowych. O ile nie jest to uregulowane przez prawo, tego rodzaju umowy mogą określać warunki dotyczące odpowiedzialności za wszelkie uszkodzenia przechowywanego materiału, tymczasowego lub trwałego wycofania z archiwum przechowywanego materiału przez posiadaczy praw do niego oraz opłat uiszczanych przez posiadaczy praw za restaurację materiału lub inne usługi świadczone przez dany organ archiwizujący lub przechowujący dobrowolne kopie depozytowe.

Rozdział  V

- Działania następcze związane z Konwencją

Artykuł  16

- Komitet Stały

1. Dla celów niniejszej Konwencji ustanawia się Komitet Stały.

2. Każda Strona może być reprezentowana w Komitecie Stałym przez jednego lub większą liczbę przedstawicieli. Każda Strona ma prawo głosu. Każde państwo będące Stroną niniejszej Konwencji ma jeden głos. Odnośnie spraw wchodzących w zakres kompetencji Wspólnoty Europejskiej, korzysta ona ze swojego prawa głosu i dysponuje liczbą głosów równą liczbie państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej będących Stronami niniejszej Konwencji. Wspólnota Europejska nie wykonuje swojego prawa głosu, jeżeli dana sprawa nie wchodzi w zakres jej kompetencji.

3. Wspólnota Europejska bądź dowolne państwo, o którym mowa w artykule 19, niebędące Stroną niniejszej Konwencji, może być reprezentowane w Komitecie Stałym przez obserwatora.

4. Posiedzenia Komitetu Stałego zwoływane są przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Pierwsze posiedzenie Komitetu Stałego odbędzie się w ciągu sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Następnie Komitet Stały będzie odbywać posiedzenia, na żądanie jednej trzeciej Stron lub Komitetu Ministrów Rady Europy, lub z inicjatywy Sekretarza Generalnego Rady Europy zgodnie z postanowieniami artykułu 18 ustęp 2, lub na wniosek jednej lub większej liczby Stron zgodnie z postanowieniami artykułu 17 ustęp 1 litera c.

5. Większość Stron stanowi kworum wymagane do podejmowania decyzji. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 16 ustęp 6 oraz artykułu 18 ustęp 3, decyzje Komitetu Stałego podejmowane są większością dwóch trzecich głosów obecnych Stron.

6. W celu wypełniania swoich zadań wynikających z niniejszej Konwencji, Komitet Stały może korzystać z porad ekspertów. Komitet Stały może, z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego organu, zaprosić do udziału we wszystkich posiedzeniach lub w części posiedzeń obserwatora reprezentującego dowolny organ międzynarodowy lub krajowy, rządowy lub pozarządowy, posiadający kwalifikacje techniczne w dziedzinach, których dotyczy niniejsza Konwencja. Decyzja o zaproszeniu takich ekspertów lub organów podejmowana jest większością dwóch trzecich głosów Stron.

7. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszej Konwencji, Komitet Stały opracowuje swój własny regulamin wewnętrzny.

Artykuł  17

- Zadania i sprawozdania Komitetu Stałego

1. Komitet Stały odpowiada za analizowanie funkcjonowania i wdrażanie niniejszej Konwencji. Komitet Stały może:

a) przedstawiać Stronom zalecenia dotyczące stosowania Konwencji;

b) proponować wszelkie niezbędne zmiany w Konwencji oraz analizować zmiany zaproponowane zgodnie z postanowieniami artykułu 18;

c) analizować, na wniosek jednej lub większej liczby Stron, wszelkie wątpliwości dotyczące interpretacji Konwencji;

d) przedstawiać Komitetowi Ministrów zalecenia dotyczące zaproszenia państw innych niż te, o których mowa w artykule 19, do przystąpienia do niniejszej Konwencji.

2. Po każdym posiedzeniu, Komitet Stały przekaże Stronom oraz Komitetowi Ministrów Rady Europy sprawozdanie z przeprowadzonych dyskusji oraz podjętych decyzji.

Rozdział  VI

- Protokoły i zmiany

Artykuł  18

- Protokoły i zmiany

1. Protokoły dotyczące materiałów filmowych innych niż utwory kinematograficzne, będą zawierane w celu rozwinięcia, w określonych dziedzinach, zasad określonych w niniejszej Konwencji.

2. Wszelkie propozycje protokołów, o których mowa w ustępie 1, oraz wszelkie propozycje zmian w tych protokołach lub zmian w niniejszej Konwencji, przedstawione przez Stronę, Komitet Stały łub Komitet Ministrów, muszą zostać przedstawione Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy i przekazane przez niego państwom członkowskim Rady Europy, pozostałym państwom, które mogą stać się Stronami niniejszej Konwencji, oraz Wspólnocie Europejskiej. Sekretarz Generalny Rady Europy zwołuje posiedzenie Komitetu Stałego najwcześniej dwa miesiące po przedstawieniu propozycji.

3. Komitet Stały będzie analizować propozycję nie wcześniej niż dwa miesiące po jej przekazaniu przez Sekretarza Generalnego zgodnie z ustępem 2. Komitet Stały przedkłada tekst zatwierdzony większością trzech czwartych głosów Stron do przyjęcia przez Komitet Ministrów.

4. Wszelkie zmiany w Konwencji przyjęte zgodnie z poprzednim ustępem wchodzą w życie trzydziestego dnia po tym, jak wszystkie Strony poinformują Sekretarza Generalnego o ich zaakceptowaniu. Jeżeli zmiana została przyjęta przez Komitet Ministrów, ale nie weszła jeszcze w życie, państwo lub Wspólnota Europejska nie może wyrazić zgody na związanie się postanowieniami Konwencji, nie przyjmując jednocześnie tej zmiany.

5. Komitet Ministrów określi warunki wejścia w życie protokołów do niniejszej Konwencji oraz zmian w tych protokołach na podstawie tekstu przedłożonego przez Komitet Stały zgodnie z ustępem 3.

Rozdział  VII

- Postanowienia końcowe

Artykuł  19

- Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie

Konwencja niniejsza jest otwarta do podpisu przez państwa członkowskie Rady Europy, inne państwa będące Stronami Europejskiej konwencji kulturalnej oraz przez Wspólnotę Europejską i podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia są składane Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

Artykuł  20

- Wejście w życie

1. Konwencja niniejsza wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym pięć państw, w tym co najmniej cztery państwa członkowskie Rady Europy, wyraziło zgodę na związanie się niniejszą Konwencją, zgodnie z postanowieniami artykułu 19.

2. W odniesieniu do każdego sygnatariusza, który w późniejszym terminie wyrazi swoją zgodę na związanie się, Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

Artykuł  21

- Stosunki między Konwencją a prawem wspólnotowym

Strony będące członkami Wspólnoty Europejskiej, we wzajemnych stosunkach, będą stosować zasady wspólnotowe i tym samym nie będą stosować zasad wynikających z niniejszej Konwencji, za wyjątkiem zakresu, w jakim nie istnieje zasada wspólnotowa regulująca konkretną sprawę.

Artykuł  22

- Przystąpienie innych państw

1. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji, Komitet Ministrów Rady Europy może, po konsultacji ze Stronami, zaprosić dowolne państwo niewymienione w artykule 19 do przystąpienia do Konwencji, na mocy decyzji podjętej większością głosów przewidzianą w artykule 20 ustęp d Statutu Rady Europy i przy jednomyślności przedstawicieli umawiających się państw uprawnionych do zasiadania w Komitecie Ministrów.

2. W odniesieniu do każdego przystępującego państwa, Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

Artykuł  23

- Terytorialny zakres stosowania

1. Każde państwo lub Wspólnota Europejska może, w czasie podpisywania lub złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, wskazać terytorium lub terytoria, do których niniejsza Konwencja będzie miała zastosowanie.

2. Każda Strona może, w dowolnym późniejszym terminie, przez deklarację skierowaną do Sekretarza Generalnego Rady Europy, rozszerzyć stosowanie niniejszej Konwencji na jakiekolwiek inne terytorium wskazane w swojej deklaracji. W odniesieniu do takiego terytorium, Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej deklaracji przez Sekretarza Generalnego.

3. Każda deklaracja złożona na podstawie dwóch poprzednich ustępów może zostać wycofana, w odniesieniu do dowolnego terytorium określonego w takiej deklaracji, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego. Wycofanie będzie skuteczne z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł  24

- Zastrzeżenia

Nie można zgłaszać zastrzeżeń w odniesieniu do postanowień niniejszej Konwencji.

Artykuł  25

- Wypowiedzenie

1. Każda Strona może w dowolnym czasie wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.

2. Takie wypowiedzenie będzie skuteczne z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł  26

- Notyfikacje

Sekretarz Generalny Rady Europy powiadamia państwa członkowskie Rady Europy, pozostałe państwa, które mogą zostać Stronami niniejszej Konwencji, oraz Wspólnotę Europejską o:

a) każdym podpisaniu;

b) złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia;

c) każdej dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji, zgodnie z artykułami 20, 22 i 23;

d) każdej zmianie lub protokole przyjętym zgodnie z artykułem 18, oraz o dacie wejścia w życie takiej zmiany lub protokołu;

e) każdym innym akcie, notyfikacji lub informacji dotyczącej niniejszej Konwencji.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Strasburgu dnia 8 listopada 2001 roku, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwum Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu państwu członkowskiemu Rady Europy, innym państwom Stronom Europejskiej konwencji kulturalnej, Wspólnocie Europejskiej oraz każdemu innemu państwu zaproszonemu do przystąpienia do niniejszej Konwencji.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 16 grudnia 2021 r.

• Identyfikator: Dz.U.2022.914
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Europejska Konwencja o ochronie dziedzictwa audiowizualnego. Strasburg.2001.11.08.
• Data aktu: 08/11/2001
• Data ogłoszenia: 27/04/2022
• Data wejścia w życie: 01/06/2022