Obiekty i pomieszczenia magazynowe do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROZWOJU, PRACY I TECHNOLOGII 1
z dnia 5 sierpnia 2021 r.
w sprawie obiektów i pomieszczeń magazynowych do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym 2

Na podstawie art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1545 oraz z 2021 r. poz. 1329) zarządza się, co następuje:
§  1. 
Rozporządzenie określa:
1)
klasyfikację rodzajów obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;
2)
wymagania organizacyjne i techniczne obiektów magazynowych, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym szczegółowe wymogi prowadzenia kart kwalifikacyjnych takich obiektów;
3)
szczegółowe wymagania dla pomieszczeń, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym warunki lokalizacyjne i niezbędne zabezpieczenie techniczne tych pomieszczeń oraz ich zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych wraz z zapewnieniem kontroli i ewidencjonowania dostępu do tych pomieszczeń.
§  2. 
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
załączniku A - należy przez to rozumieć załącznik A do Umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 874 i 1307), zwanej dalej "Umową ADR";
2)
klasach materiałów niebezpiecznych - należy przez to rozumieć grupy materiałów niebezpiecznych wydzielone na podstawie zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska, określone w załączniku A; grupy materiałów niebezpiecznych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, obejmują:
a)
w klasie 1 "Materiały wybuchowe i przedmioty zawierające materiały wybuchowe" - materiały wybuchowe oraz przedmioty zawierające materiały wybuchowe, zaklasyfikowane do podklas 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5 i 1.6,
b)
w klasie 3 "Materiały zapalne ciekłe" - roztwory odczulone nitrogliceryny o stężeniu do 30%,
c)
w klasie 4.1 "Materiały zapalne stałe, materiały samoreaktywne, materiały polimeryzujące i materiały wybuchowe odczulone stałe" - materiały wybuchowe w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowane do klasy 4.1 materiałów niebezpiecznych, jeśli przez wysuszenie lub przemycie mogą być im przywrócone właściwości wybuchowe,
d)
w klasie 9 "Różne materiały i przedmioty niebezpieczne" - przedmioty ratownicze zaklasyfikowane do klasy 9 materiałów niebezpiecznych, jeżeli zawierają materiały wybuchowe;
3)
podklasach materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe - należy przez to rozumieć wydzielone w klasie 1 "Materiały wybuchowe i przedmioty zawierające materiały wybuchowe" podklasy materiałów wybuchowych oraz przedmiotów zawierających materiały wybuchowe o podobnym zachowaniu przy spalaniu, deflagracji lub detonacji, określone w załączniku A;
4)
grupach zgodności - należy przez to rozumieć oznaczone literowo grupy zgodności materiałów wybuchowych i przedmiotów zawierających materiały wybuchowe, określone w załączniku A;
5)
obiekcie magazynowym - należy przez to rozumieć:
a)
budynek lub inny obiekt budowlany lub jego wydzieloną część, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,
b)
wydzielone pomieszczenie magazynowe w budynku lub innym obiekcie budowlanym lub jego wydzielonej części, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,
c)
wydzielony, oznaczony i chroniony teren, przeznaczony do przechowywania broni oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
§  3. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowuje się w następujących rodzajach obiektów magazynowych:
1)
magazynie bazowym - stanowiącym budynek lub inny obiekt budowlany lub jego wydzieloną jako odrębna strefa pożarowa część, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które z uwagi na ich rodzaj lub ilość mogą podczas przechowywania stworzyć potencjalne zagrożenie dla życia lub zdrowia wielu ludzi, a także powstania szkody w wielkich rozmiarach w mieniu oraz środowisku, w przypadku wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń;
2)
magazynie podręcznym - stanowiącym pomieszczenie w budynku lub jego wydzieloną jako odrębna strefa pożarowa część, używane w celach przemysłowych, laboratoryjnych lub handlowych, lub pomieszczenie w rusznikarni, przeznaczone do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które z uwagi na ich rodzaj lub ilość nie mogą podczas przechowywania stworzyć potencjalnego zagrożenia dla życia lub zdrowia wielu ludzi, a także powstania szkody w wielkich rozmiarach w mieniu oraz środowisku, w przypadku wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń;
3)
magazynie polowym - stanowiącym wydzielony, zabezpieczony i chroniony teren, przeznaczony do przechowywania broni lub wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym o rozmiarach uniemożliwiających lub znacząco utrudniających ich przechowywanie w zamkniętym obiekcie magazynowym.
§  4. 
1. 
Wymagania organizacyjne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez:
1)
dostosowanie ilości i rodzaju przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do wielkości, konstrukcji i wyposażenia obiektu magazynowego, zgodnie z wymaganiami określonymi w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1;
2)
przechowywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, według rodzajów i typów, w sposób umożliwiający dokładną kontrolę stanu ilościowego tych wyrobów;
3)
zapewnienie warunków przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym uwzględniających wymagania w tym zakresie, określone przez wytwórców tych wyrobów;
4)
przestrzeganie terminów dopuszczalnego okresu używania przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym zgodnie z ich przeznaczeniem, ustalonych przez wytwórców tych wyrobów lub uprawnione instytucje na podstawie odrębnych przepisów;
5)
zapewnienie w obiekcie magazynowym transportu wewnątrzmagazynowego umożliwiającego bezpieczne przemieszczanie przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz opakowań z tymi wyrobami;
6)
przechowywanie i używanie w obiekcie magazynowym wyłącznie wyposażenia i narzędzi określonych w instrukcjach technicznych przechowywania oraz stanowiskowych instrukcjach bezpieczeństwa i higieny pracy w tym obiekcie;
7)
wykonywanie w obiekcie magazynowym prac remontowych oraz prac związanych z używaniem otwartego ognia lub mogących doprowadzić do pożaru lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dopiero po uprzednim usunięciu przechowywanych wyrobów z obiektu magazynowego i uzyskaniu pisemnej zgody przedsiębiorcy przechowującego te wyroby na podjęcie wskazanych wyżej prac;
8)
zabezpieczenie obiektu magazynowego wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed kradzieżą i dostępem osób nieuprawnionych, poprzez zapewnienie bezpośredniej ochrony fizycznej stałej lub doraźnej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 838 oraz z 2021 r. poz. 469);
9)
umieszczenie w widocznym miejscu na granicy strefy ochrony obiektu magazynowego, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 oraz z 2021 r. poz. 1162), lub na drzwiach wejściowych do obiektu magazynowego czytelnego napisu o zakazie palenia i używania otwartego ognia w tym obiekcie, a także związanego z tym zakazem oznakowania w formie graficznej;
10)
utrzymywanie obiektu magazynowego w czystości i porządku.
2. 
Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku przechowywania amunicji i przedmiotów zawierających materiał wybuchowy w celu ich deelaboracji lub utylizacji w sytuacji, gdy ta amunicja i przedmioty są pozbawione własnych środków inicjujących (zapalników i zapłonników) lub są przechowywane przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.
§  5. 
Wymagania techniczne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez:
1)
zastosowanie odpowiedniej konstrukcji i wyposażenia obiektu magazynowego w celu zabezpieczenia przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed:
a)
oddziaływaniem czynników, które mogłyby doprowadzić przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do wybuchu, pożaru, utraty określonych parametrów technicznych lub innych niepożądanych zdarzeń,
b)
zachodzeniem w przechowywanych materiałach wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobach i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym niekorzystnych przemian chemicznych lub fizycznych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo przechowywania i używania tych wyrobów,
c)
dostawaniem się wód gruntowych,
d)
opadami lub innymi niebezpiecznymi zjawiskami atmosferycznymi,
e)
przekroczeniem podczas przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dopuszczalnego zakresu temperatur i wilgotności powietrza określonych w instrukcji przechowywania tych wyrobów;
2)
wyposażenie obiektu magazynowego w urządzenia elektryczne, sygnalizacyjne, chroniące od wyładowań atmosferycznych oraz inne instalacje spełniające wymagania właściwej Polskiej Normy zharmonizowanej; stan techniczny tych urządzeń i instalacji podlega kontroli przed dopuszczeniem obiektu magazynowego do eksploatacji, a następnie co najmniej raz w roku; wyniki kontroli są dokumentowane w formie protokołu przechowywanego u przedsiębiorcy;
3)
zastosowanie w obiekcie magazynowym zabezpieczeń technicznych, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, służących zabezpieczeniu tego obiektu magazynowego wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przed kradzieżą i dostępem osób nieuprawnionych;
4)
utrzymywanie obiektu magazynowego w dobrym stanie technicznym.
§  6. 
Wymagania organizacyjne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, spełnia się dodatkowo przez:
1)
przechowywanie materiałów wybuchowych oraz amunicji w opakowaniach i oznakowanych stosownie do wymagań określonych w Umowie ADR lub w Polskich Normach zharmonizowanych, o ile takie opakowanie i oznakowanie jest wymagane na podstawie Umowy ADR lub Polskich Norm zharmonizowanych;
2)
przechowywanie materiałów wybuchowych oraz amunicji posiadających certyfikaty klasyfikacyjne dla celów przewozu, o ile posiadanie takich certyfikatów jest wymagane na podstawie Umowy ADR;
3)
przestrzeganie zasad przechowywania razem materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do różnych podklas i grup zgodności, określonych w Umowie ADR;
4)
wyznaczenie i oznaczenie wokół każdego obiektu magazynowego strefy ochrony, w której nie mogą występować czynniki zwiększające ryzyko wybuchu lub pożaru przechowywanych materiałów wybuchowych oraz amunicji.
§  7. 
1. 
W jednym obiekcie magazynowym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nie przechowuje się jednocześnie:
1)
materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do różnych grup zgodności w ramach klasy 1;
2)
materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do klasy 1 z materiałami wybuchowymi zaklasyfikowanymi do klas 3, 4.1 i 9.
2. 
Materiały wybuchowe oraz amunicja zaklasyfikowane do grup zgodności C, D, E, G i S mogą być przechowywane razem.
3. 
Dopuszcza się jednoczesne przechowywanie w tym samym obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych oraz amunicji - zaklasyfikowanych do grup zgodności A lub B oraz materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem przechowywania materiałów wybuchowych oraz amunicji zaklasyfikowanych do grupy zgodności A lub B w oddzielnym pomieszczeniu zamkniętym i skonstruowanym w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z tego pomieszczenia na pozostałe pomieszczenia obiektu magazynowego.
4. 
W magazynie podręcznym materiały wybuchowe oraz amunicja zaklasyfikowane do grupy zgodności A lub B mogą być jednocześnie przechowywane w tym samym pomieszczeniu magazynowym z materiałami wybuchowymi oraz amunicją, które zostały zaklasyfikowane do pozostałych grup zgodności, pod warunkiem umieszczenia ich w skrzyni, szafie lub specjalnym pojemniku, wykonanych z metalu, zamykanych oraz skonstruowanych w sposób uniemożliwiający przeniesienie detonacji z wnętrza skrzyni, szafy lub pojemnika na inne materiały wybuchowe oraz amunicję znajdujące się w pomieszczeniu magazynowym.
§  8. 
Wymagania techniczne w obiekcie magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, spełnia się dodatkowo przez:
1)
konstrukcję i wyposażenie obiektu magazynowego, które zabezpieczają przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicję przed ogrzaniem do temperatury powyżej 348 K (75°C), chyba że przechowywanie tych wyrobów w wyższej temperaturze jest dopuszczone w instrukcji technicznej ich przechowywania;
2)
wykonanie obiektu magazynowego z wyrobów budowlanych o klasie reakcji na ogień co najmniej B oraz zapewnienie elementom budynku odpowiedniej klasy odporności ogniowej według wymagań dla budynków produkcyjno - magazynowych, określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.);
3)
zapewnienie, że:
a)
powierzchnie ścian, podłóg i sufitów w obiekcie magazynowym są trwałe i gładkie, bez szpar i pęknięć, w których gromadzić się mogą trudne do usunięcia drobiny materiałów wybuchowych,
b)
okładziny sufitów oraz sufity podwieszone są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej B-d0),
c)
okładziny ścienne oraz stałe elementy wyposażenia obiektu magazynowego są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej D-s1,
d)
posadzki, w tym wykładziny podłogowe, są wykonane z wyrobów o klasie reakcji na ogień co najmniej Cfl-s2,
e)
podłogi i stałe elementy wyposażenia obiektu magazynowego są wykonane w sposób uniemożliwiający gromadzenie się ładunków elektrostatycznych, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy zharmonizowanej w zakresie ochrony przed elektrycznością statyczną;
4)
zainstalowanie w obiekcie magazynowym drzwi, które otwierają się na zewnątrz obiektu i posiadają zamki rolkowe działające w wyniku pchnięcia, lub drzwi, które rozsuwają się; w przypadku zainstalowania okien służących za dodatkowe wyjścia awaryjne otwierają się one na zewnątrz, a otwory okienne posiadają wymiary nie mniejsze niż 0,75 m x 0,75 m i umożliwiają ewakuację w sposób bezpieczny bezpośrednio na zewnątrz obiektu magazynowego; różnica wysokości pomiędzy dolną krawędzią okien służących za dodatkowe wyjścia awaryjne a poziomem powierzchni, na którą następować będzie ewakuacja, nie przekracza 0,9 m;
5)
wyposażenie obiektu magazynowego w:
a)
urządzenia gaśnicze określone w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1, jeżeli wynika to z właściwości i zagrożeń stwarzanych przez przechowywane materiały wybuchowe i amunicję,
b)
system wentylacji określony w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1,
c)
instalację chroniącą od wyładowań atmosferycznych spełniającą wymagania Polskich Norm zharmonizowanych dotyczących ochrony odgromowej dla obiektów zagrożonych wybuchem,
d)
urządzenia do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza wewnątrz obiektu magazynowego, jeśli tego wymaga instrukcja techniczna przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji,
e)
instalację grzewczą, w której temperatura elementów i przewodów grzewczych jest co najmniej o 50°C niższa od temperatury rozkładu przechowywanego materiału wybuchowego, jednak nie wyższa niż 120°C (393 K), jeżeli wyposażenie w taką instalację jest konieczne ze względu na właściwości przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji;
6)
doprowadzenie do obiektu magazynowego drogi o utwardzonej nawierzchni, przebiegającej od innej strony niż miejsca lokalizacji powierzchni odciążających, umożliwiającej dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej, niezależnie od pory roku i warunków atmosferycznych, spełniającej wymagania określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 869);
7)
zapewnienie przeciwpożarowego zaopatrzenia obiektu magazynowego w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru obiektu magazynowego w ilości co najmniej 10 dm3/s, zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
§  9. 
1. 
Dla każdego obiektu magazynowego, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, prowadzi się kartę kwalifikacyjną obiektu magazynowego.
2. 
Szczegółowe wymogi prowadzenia karty kwalifikacyjnej, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
3. 
W przypadku gdy w obiekcie magazynowym są przechowywane materiały wybuchowe, do karty kwalifikacyjnej dołącza się aktualne karty oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa, określone w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, wystawione dla wszystkich przechowywanych w obiekcie magazynowym materiałów wybuchowych.
§  10. 
Wymagania w zakresie lokalizacji oraz warunków technicznych obiektu magazynowego, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja, a także dopuszczalnej ilości materiałów wybuchowych przechowywanych w obiekcie magazynowym w przypadku:
1)
materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.1 i 1.5 oraz klas 3 i 4.1 - określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;
2)
materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4, 1.6 oraz klasy 9 - określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§  11. 
Wymagania organizacyjne w pomieszczeniu magazynowym, w którym są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, spełnia się przez:
1)
przechowywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w sposób uporządkowany według rodzajów i typów, zapewniający łatwy dostęp do znajdujących się na tych wyrobach lub ich opakowaniach oznaczeń lub etykiet;
2)
układanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także opakowań z tymi wyrobami w sposób uniemożliwiający przypadkowe ich przemieszczanie się, przewracanie, deformowanie pod wpływem nadmiernego ciężaru w przypadku umieszczenia jednego wyrobu lub opakowania na drugim, a także w sposób umożliwiający łatwe manewrowanie wyrobami lub opakowaniami zgodnie z potrzebami oraz wymaganiami bezpieczeństwa i higieny pracy w pomieszczeniu magazynowym;
3)
przestrzeganie dopuszczalnego obciążenia regałów lub poszczególnych ich półek, na których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określonego przez wytwórców tych regałów;
4)
zapewnienie, że przestrzenie między ustawionymi na podłodze pomieszczenia magazynowego materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także opakowaniami z tymi wyrobami, jak również przestrzenie między regałami, na których umieszczone są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, umożliwiają swobodne poruszanie się pracowników oraz operowanie środkami transportu wewnątrzmagazynowego, jeżeli stosowanie takich środków jest konieczne;
5)
umieszczenie na ścianie lub drzwiach pomieszczenia magazynowego w sposób trwały napisów określających:
a)
podklasy i grupy zgodności przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji,
b)
dopuszczalną ilość materiałów wybuchowych i amunicji przechowywanych jednocześnie w pomieszczeniu magazynowym,
c)
dopuszczalną liczbę pracowników, którzy mogą jednocześnie przebywać w pomieszczeniu magazynowym.
§  12. 
1. 
Pomieszczenie magazynowe wraz z przechowywanymi materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym skutecznie zabezpiecza się przed dostępem osób nieuprawnionych oraz zapewnia się kontrolę i ewidencjonowanie dostępu do tego pomieszczenia.
2. 
Każdorazowe wejście osoby do pomieszczenia magazynowego, w którym przechowuje się materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, bezzwłocznie odnotowuje się w ewidencji osób wchodzących do tego pomieszczenia, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. 
Ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie prowadzi się w magazynie podręcznym, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, o którym mowa w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
4. 
Ewidencja, o której mowa w ust. 2, zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorcy, do którego należy pomieszczenie magazynowe, oraz jego adres;
2)
przeznaczenie pomieszczenia magazynowego;
3)
numer, którym przedsiębiorca oznaczył pomieszczenie magazynowe, określony w karcie kwalifikacyjnej obiektu magazynowego, o której mowa w § 9 ust. 1;
4)
datę założenia ewidencji;
5)
datę zakończenia prowadzenia ewidencji;
6)
imiona i nazwiska osób upoważnionych do wchodzenia do pomieszczenia magazynowego oraz funkcje pełnione przez te osoby w przedsiębiorstwie;
7)
datę udzielenia przez przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, upoważnienia do wchodzenia do pomieszczenia magazynowego.
5. 
W ewidencji, o której mowa w ust. 2, zapisuje się każdorazowo:
1)
imię i nazwisko osoby upoważnionej wchodzącej do pomieszczenia magazynowego;
2)
datę i godzinę wejścia do pomieszczenia magazynowego osoby upoważnionej;
3)
datę i godzinę wyjścia z pomieszczenia magazynowego osoby upoważnionej;
4)
imię i nazwisko osoby nieposiadającej upoważnienia wchodzącej do pomieszczenia magazynowego z osobą upoważnioną.
6. 
Ewidencję, o której mowa w ust. 2, prowadzi się w postaci papierowej lub elektronicznej.
7. 
Przepisy ust. 2 oraz ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do magazynu polowego, o którym mowa w § 3 pkt 3.
§  13. 
W zakresie warunków lokalizacyjnych, jakie muszą spełniać pomieszczenia magazynowe, w których są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja, stosuje się odpowiednio przepisy załączników nr 2 i 3 do rozporządzenia.
§  14. 
Wymagania w zakresie lokalizacji, niezbędnych warunków technicznych oraz zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych dotyczące magazynu podręcznego, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§  15. 
Obiekty magazynowe, w których są przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, funkcjonujące w dniu wejścia w życie rozporządzenia, dostosowuje się do wymagań rozporządzenia w okresie nie dłuższym niż 36 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
§  16. 
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia 3 .

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI PROWADZENIA KARTY KWALIFIKACYJNEJ OBIEKTU MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE, BROŃ, AMUNICJA ORAZ WYROBY I TECHNOLOGIA O PRZEZNACZENIU WOJSKOWYM LUB POLICYJNYM

§  1. 
Kartę kwalifikacyjną, o której mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia, sporządza zespół specjalistów posiadających odpowiednie uprawnienia budowlane, kwalifikacje w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, powoływany przez przedsiębiorcę.
§  2. 
Zatwierdzona przez przedsiębiorcę karta kwalifikacyjna stanowi załącznik do książki obiektu budowlanego, o której mowa w art. 64 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
§  3. 
Karta kwalifikacyjna zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorcy posiadającego obiekt magazynowy, w tym: nazwę przedsiębiorcy, numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy, adres siedziby przedsiębiorcy albo miejsca wykonywania działalności gospodarczej, albo miejsca zamieszkania (w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną), dane kontaktowe przedsiębiorcy, a także nazwę obiektu magazynowego, numer obiektu nadany przez przedsiębiorcę oraz adres obiektu;
2)
schemat obiektu magazynowego uwzględniający w szczególności: podział na pomieszczenia, usytuowanie dróg dojazdowych, pożarowych, ewakuacyjnych, głównych ciągów ruchu pieszego, wyjść awaryjnych, instalacji technologicznych, obwałowań, powierzchni odciążających, osłon oraz sztolni;
3)
informacje o:
a)
przeznaczeniu obiektu magazynowego oraz poszczególnych pomieszczeń w tym obiekcie, jeśli występują,
b)
maksymalnej ilości materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowywanych w obiekcie magazynowym lub w jego pomieszczeniach,
c)
dopuszczalnej liczbie osób, które jednocześnie mogą przebywać w obiekcie magazynowym, z podziałem na pomieszczenia pracy stałej lub czasowej;
4)
opis obiektu magazynowego uwzględniający:
a)
typ konstrukcji obiektu,
b)
parametry obwałowań, osłon i sztolni,
c)
przegrody odciążające,
d)
rodzaj okien, drzwi i szyb okiennych,
e)
rodzaj wykończenia ścian i podłóg,
f)
lokalizacje i konstrukcje drzwi ewakuacyjnych,
g)
stosowane w obiekcie magazynowym lub w jego pomieszczeniach urządzenia, osprzęt i instalacje elektryczne oraz inne instalacje energetyczne,
h)
rodzaje i temperatury mediów ogrzewających lub chłodzących stosowanych w obiekcie magazynowym,
i)
stałe urządzenia gaśnicze oraz inne urządzenia przeciwpożarowe, lokalizację punktów sygnalizacji oraz uruchamiania tych urządzeń;
5)
informacje o innych elementach określonych w związku ze specyfiką obiektu magazynowego i rodzajem przechowywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o ile występują.
§  4. 
W przypadku gdy w obiekcie magazynowym są przechowywane materiały wybuchowe oraz amunicja, karta kwalifikacyjna zawiera także informacje o:
1)
podklasie materiałów wybuchowych i amunicji, które są przechowywane w obiekcie magazynowym i poszczególnych pomieszczeniach w tym obiekcie, jeśli występują;
2)
zakwalifikowaniu obiektu magazynowego i jego pomieszczeń do kategorii zagrożeń MW1 lub MW2, określonych w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, ze wskazaniem zagrożeń;
3)
zakwalifikowaniu obiektu magazynowego do klas UZ lub MDO w związku z ryzykiem jego zniszczenia w przypadku wybuchu lub pożaru przechowywanego materiału wybuchowego oraz amunicji, określonych w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy;
4)
występowaniu w obiekcie magazynowym lub jego pomieszczeniach zagrożenia wybuchem mieszanin substancji palnych z powietrzem oraz wyznaczeniu związanych z tym stref zagrożeń wybuchem, ustalonych zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie przeciwpożarowej;
5)
zasięgu strefy ochrony obiektu magazynowego, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, oraz o sposobie jej oznaczenia w terenie;
6)
minimalnej dopuszczalnej odległości obiektu magazynowego od innych obiektów usytuowanych w jego otoczeniu, wyznaczonej zgodnie z wymaganiami określonymi w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WYMAGANIA W ZAKRESIE LOKALIZACJI ORAZ WARUNKÓW TECHNICZNYCH OBIEKTU MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA ZAKLASYFIKOWANE DO PODKLASY 1.1 I 1.5 ORAZ DO KLAS 3 I 4.1, A TAKŻE DOPUSZCZALNEJ ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZECHOWYWANYCH W TAKIM OBIEKCIE

CZĘŚĆ  I.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU BAZOWEGO

§  1. 
1. 
Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz do klas 3 i 4.1, lokalizuje się wyłącznie w wolnostojącym obiekcie budowlanym, usytuowanym w bezpiecznej odległości od innych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu.
2. 
Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz do podklasy 4.1, lokalizuje się w jednokondygnacyjnym obiekcie budowlanym.
3. 
Magazyn bazowy stanowi odrębną strefę pożarową, oddzieloną od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 lub pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż 20 m.
4. 
Bezpieczna odległość, o której mowa w ust. 1, oznacza minimalną dopuszczalną odległość (Ld) między magazynem bazowym a innymi obiektami w jego otoczeniu, przy której nadciśnienie fali uderzeniowej (Pf) powstającej przy wybuchu zgromadzonych w magazynie materiałów wybuchowych i amunicji o masie (M) nie przekracza wielkości dopuszczalnych dla tych obiektów, określonych liczbowo w ust. 18 w tabeli 1.
5. 
Minimalna dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 4, jest nie mniejsza niż odległość od innych budynków usytuowanych w otoczeniu magazynu bazowego wynikająca ze względów bezpieczeństwa pożarowego, określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
6. 
Minimalną dopuszczalną odległość, o której mowa w ust. 4, określa się z uwzględnieniem:
1)
masy netto przechowywanego w magazynie bazowym materiału wybuchowego, w tym materiału wybuchowego zawartego w amunicji, oraz zdolności do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu w przypadku wybuchu tego materiału wybuchowego;
2)
konstrukcji magazynu bazowego, w tym istniejących osłon i obwałowań;
3)
ewentualnych uwarunkowań propagacji fali uderzeniowej wokół magazynu bazowego;
4)
wrażliwości materiału wybuchowego i amunicji znajdujących się w magazynie bazowym, w stosunku do którego jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość;
5)
zastosowanych dodatkowych zabezpieczeń magazynu bazowego i obiektów znajdujących się w jego otoczeniu.
7. 
Wzorcowy materiał wybuchowy, przyjmowany jako materiał odniesienia do określenia parametrów innych materiałów wybuchowych zdolnych w przypadku ich wybuchu do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, stanowi heksogen krystaliczny.
8. 
Zdolność danego materiału wybuchowego i amunicji do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, określa się porównawczo w stosunku do heksogenu krystalicznego, o którym mowa w ust. 7, za pomocą współczynnika zagrożenia (Rz).

Współczynnik zagrożenia Rz wyznacza się doświadczalnie w drodze badań modelowych lub oblicza według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Q - ciepło właściwe wybuchu danego materiału wybuchowego w kJ/kg,

V - objętość właściwą produktów wybuchu danego materiału wybuchowego w dm3/kg.

9. 
Wrażliwość materiału wybuchowego, o której mowa w ust. 6 pkt 4, określa współczynnik wrażliwości (Rw) obliczany według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

RM - współczynnik wrażliwości mechanicznej danego materiału wybuchowego,

RT - współczynnik wrażliwości termicznej danego materiału wybuchowego.

10. 
Współczynniki RM i RT, o których mowa w ust. 9, oblicza się według wzorów:
1)
RM = 0,076 X (St X S,)0,5

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

St - dolną granicę wrażliwości na tarcie danego materiału wybuchowego, wyrażoną w niutonach (N), oznaczoną według Polskiej Normy zharmonizowanej,

Si - dolną granicę wrażliwości na uderzenie danego materiału wybuchowego, wyrażoną w dżulach (J), oznaczoną według Polskiej Normy zharmonizowanej;

2)
RT = 39,02 × logTR/373

gdzie TR oznacza temperaturę rozkładu danego materiału wybuchowego, wyrażoną w kelwinach (K), oznaczoną według Polskiej Normy zharmonizowanej.

11. 
Do obliczenia współczynnika Rw, o którym mowa w ust. 9, dodatkowo stosuje się następujące zasady:
1)
jeżeli materiał wybuchowy ma współczynnik wrażliwości mechanicznej (RM) mniejszy lub równy 1, współczynnik wrażliwości oprócz wartości liczbowej otrzymuje znak "M";
2)
jeżeli materiał wybuchowy charakteryzuje się wrażliwością na uderzenie wyższą od 50 J i jednocześnie wrażliwością na tarcie wyższą od 353 N, do obliczenia współczynnika wrażliwości mechanicznej według wzoru, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, przyjmuje się wartości Si = 50 J i St = 353 N;
3)
jeżeli materiał wybuchowy nie ulega rozkładowi podczas ogrzewania do temperatury 673 K, do obliczania współczynnika wrażliwości termicznej według wzoru, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, przyjmuje się wartość TR = 673 K.
12. 
Równoważnik masy heksogenu (G) przechowywanego w magazynie bazowym materiału wybuchowego zdolnego w przypadku wybuchu do generowania fali uderzeniowej w otoczeniu, zwany dalej równoważnikiem heksogenowym, wyznacza się doświadczalnie, w drodze badań modelowych, lub określa według wzoru:

G = RZ × M

gdzie M oznacza masę netto materiału wybuchowego przechowywanego w magazynie, wyrażoną w kg.

W przypadku przechowywania w magazynie bazowym kilku różnych materiałów wybuchowych do obliczeń według powyższego wzoru przyjmuje się sumę równoważników heksogenowych tych materiałów.

13. 
Nadciśnienie fali uderzeniowej (Pf), wyrażone w kilopaskalach (kPa), stanowiące funkcję odległości czoła fali (L) od miejsca ewentualnego wybuchu oraz równoważnika heksogenowego (G) przechowywanych materiałów wybuchowych określa się według wzoru:

lub wyznacza się doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe.

14. 
W przypadku łącznego przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.1 lub 1.5 z innymi materiałami wybuchowymi lub amunicją, przy wyznaczaniu minimalnej dopuszczalnej odległości (Ld) uwzględnia się sumę równoważników heksogenowych przechowywanych materiałów wybuchowych.
15. 
Magazyn bazowy, w którym jest przechowywany materiał wybuchowy w stanie niewybuchowym, zaklasyfikowany do klasy 3 lub 4.1, uznaje się za niestwarzający zagrożenia z powodu generowania fali uderzeniowej, jeżeli spełnione są następujące warunki:
1)
lokalizacja i konstrukcja magazynu bazowego wykluczają możliwość wybuchu przechowywanego materiału wybuchowego i amunicji w przypadku wybuchu materiału wybuchowego lub amunicji przechowywanych w sąsiednim obiekcie;
2)
w trakcie przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji w magazynie bazowym są przestrzegane specjalne warunki bezpieczeństwa określone przez wytwórcę tych materiałów wybuchowych i amunicji, uniemożliwiające wybuch przechowywanego materiału wybuchowego lub amunicji w przypadku pożaru w obiekcie magazynowym.
16. 
Magazyny bazowe dzieli się na:
1)
nieobwałowane;
2)
obwałowane.
17. 
Na równi z magazynem bazowym obwałowanym traktuje się magazyn bazowy:
1)
osłonięty murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, o podobnej skuteczności;
2)
posiadający elementy konstrukcyjne, które zapewniają zlokalizowanie skutków ewentualnego wybuchu przechowywanego materiału wybuchowego lub amunicji w obrębie tego obiektu, w tym zabezpieczają przed przeniesieniem detonacji na materiały wybuchowe znajdujące się w sąsiednich pomieszczeniach lub obiektach magazynowych, jeżeli są osłonięte odpowiednimi osłonami od strony przegród odciążających.
18. 
Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej (Pf) dla różnych obiektów, w stosunku do których jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość od magazynu bazowego, określa tabela 1.

Tabela 1. Dopuszczalne wielkości nadciśnienia fali uderzeniowej dla różnych obiektów

LP* Rodzaj zagrożonego obiektu, w stosunku do którego jest wyznaczana minimalna dopuszczalna odległość (Ld) Dopuszczalna wielkość nadciśnienia fali uderzeniowej (Pf) w kilopaskalach (kPa)
1 Magazyn materiałów wybuchowych i amunicji przechowywanych w opakowaniach transportowych; budynek służący do produkcji materiałów wybuchowych bez stałej obsady. 80 kPa
2 Budynek typu bunkrowego ze stałą obsadą, służący do produkcji materiałów wybuchowych, a także obiekt towarzyszący oraz magazyn półfabrykatów. 60 kPa
3 Budynek produkcyjny, inny niż wymieniony w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1 i 2, w tym obiekty o przeznaczeniu higieniczno-sanitarnym, laboratoryjnym, pomocniczym, a także droga dojazdowa do zakładu, ogrodzenie zewnętrzne zakładów, lokalna droga poza obszarem zabudowanym, napowietrzna linia wysokiego napięcia. 35 kPa
4 Obiekt niewymieniony w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3, w tym:

1) obszar zabudowy rozproszonej;

2) obszar zabudowy zwartej;

3) autostrada i droga o dużym natężeniu ruchu;

4) pozostałe obiekty, tj. niestanowiące elementu zabudowy zwartej lub rozproszonej, a także niebędące autostradą lub drogą o dużym natężeniu ruchu.

5 kPa

3 kPa

3 kPa

5 kPa

5 Obiekt użyteczności publicznej, w którym gromadzi się duża liczba ludzi, taki jak: miejsce kultu, szpital, placówka oświatowo-wychowawcza, plac i hala targowa, obiekt rekreacyjno-sportowy itp. 1 kPa
19. 
Minimalną dopuszczalną odległość (Ld) od nieobwałowanego magazynu bazowego do innych zagrożonych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, wyrażoną w metrach (m), określa się według wzoru:

lub wyznacza się doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe, uwzględniając kryteria określone w ust. 18 w tabeli 1.

20. 
Minimalną dopuszczalną odległość (Ld) od obwałowanego magazynu bazowego do innych zagrożonych obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, wyrażoną w metrach, określa się według wzorów:
1)
przy odległości od 10 m do 80 m:

2)
przy odległości od 80 m do 500 m:

3)
przy odległości powyżej 500 m - według wzoru określonego w ust. 19 lub wyznacza doświadczalnie, przeprowadzając badania modelowe, uwzględniając kryteria określone w ust. 18 w tabeli 1.
21. 
Za odległość między magazynem bazowym a wymienionymi w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-4 zagrożonymi obiektami przyjmuje się najmniejszą odległość między ścianami obiektów lub między ścianą magazynu a poboczem drogi.
22. 
Dla zagrożonych obiektów wymienionych w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3, w których przechowuje się materiał wybuchowy o współczynniku wrażliwości (Rw) nie większym niż 2 lub nie większym niż 5 ze znakiem "M", minimalna dopuszczalna odległość od magazynu stwarzającego zagrożenie wynosi:
1)
co najmniej 20 m, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi nie mniej niż 10 kg i nie więcej niż 1000 kg;
2)
co najmniej 60 m, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi ponad 1000 kg, lecz nie więcej niż 5000 kg;
3)
odległość obliczoną według wzorów podanych w ust. 19 i 20, jeżeli równoważnik heksogenowy (G) przechowywanych materiałów wybuchowych wynosi ponad 5000 kg.
23. 
W przypadku gdy obiekty, o których mowa w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3, są obwałowane, z uwzględnieniem ust. 17 pkt 1, obliczoną w stosunku do tych obiektów minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 30%.
24. 
W przypadku przechowywania materiału wybuchowego w wydzielonych pomieszczeniach (komorach) magazynu bazowego, między którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, minimalną dopuszczalną odległość oblicza się dla pomieszczenia, w którym przechowywany jest materiał wybuchowy o największym równoważniku heksogenowym (G).
25. 
W przypadku gdy w wyniku wybuchu materiału wybuchowego lub amunicji przechowywanych w magazynie bazowym jest możliwy rozrzut odłamków o dużej masie, minimalna dopuszczalna odległość tego magazynu od obiektów wymienionych w ust. 18 w tabeli 1 w wierszach oznaczonych liczbami porządkowymi 1-3 wynosi co najmniej 180 m, w przypadku obiektów wymienionych w wierszu oznaczonym liczbą porządkową 4 - co najmniej 275 m, a w przypadku obiektów wymienionych w wierszu oznaczonym liczbą porządkową 5 - co najmniej 400 m. Za odłamek o dużej masie uznaje się odłamek o masie powyżej 1 kg, który uderzając w zagrożony obiekt, jest w stanie naruszyć jego konstrukcję.

CZĘŚĆ  II.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO

§  2. 
1. 
W magazynie podręcznym przechowuje się materiał wybuchowy oraz amunicję zaklasyfikowane do podklasy 1.1 i 1.5 oraz klas 3 i 4.1 w ilościach netto nieprzekraczających wielkości podanych w tabeli 2.

Tabela 2. Ilość materiału wybuchowego netto dopuszczona do przechowywania w magazynie podręcznym

Lp. Podklasa materiału wybuchowego Grupa zgodności Dopuszczalna masa netto przechowywanego materiału wybuchowego
1 1.1 A 1 kg
2 1.1 B 1 kg
3 1.1 C 25 kg
4 1.1 i 1.5 D 5 kg
5 1.1 E, F, J, K, L w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludzi, mienia i środowiska naturalnego w magazynie podręcznym oraz jego otoczeniu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
6 1.1 G 25 kg
7 3 i 4.1 25 kg
2. 
W przypadku jednoczesnego przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do różnych grup zgodności z zachowaniem zasad przechowywania razem materiałów wybuchowych i amunicji określonych w Umowie ADR, dopuszczalna ilość materiałów wybuchowych obliczona zgodnie z poniższym wzorem:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

gn - masę równoważnika heksogenowego przechowywanego materiału wybuchowego danej grupy zgodności w kg,

Gn - dopuszczalną masę równoważnika heksogenowego dla danej grupy zgodności, wyrażoną w kg, wyliczoną z dopuszczalnej masy netto przechowywanego materiału wybuchowego, podanej w ust. 1 w tabeli 2,

n - liczbę porządkową (lp.) w ust. 1 w tabeli 2.

3. 
W przypadku gdy magazyn podręczny składa się z dwóch lub więcej wyodrębnionych pomieszczeń wewnętrznych albo komór, których konstrukcja zabezpiecza przed przeniesieniem detonacji pomiędzy tymi pomieszczeniami lub komorami, dopuszcza się przechowywanie w tym magazynie większej ilości materiału wybuchowego niż określono to w ust. 1 w tabeli 2, z tym że ilość ta nie może przekroczyć czterokrotności dopuszczalnej masy netto przechowywanego materiału wybuchowego wskazanej w ust. 1 w tabeli 2.
4. 
Magazyn podręczny, o którym mowa w ust. 1, spełnia następujące wymagania:
1)
jest zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym wykorzystywanym w celach przemysłowych lub laboratoryjnych bez stałej obsady albo w odrębnym obiekcie budowlanym bez stałej obsady;
2)
w obiekcie budowlanym, o którym mowa w pkt 1, dopuszcza się stałą obecność osób zapewniających bezpośrednią ochronę fizyczną tego obiektu;
3)
konstrukcja pomieszczenia lub pomieszczeń, w których zlokalizowany jest magazyn podręczny, oraz konstrukcja wewnętrznych komór w tym pomieszczeniu lub pomieszczeniach, o ile takie komory występują, a także wyposażenie magazynu podręcznego zapewniają zlokalizowanie i ograniczenie w istotny sposób skutków ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanego w magazynie materiału wybuchowego dla obiektów usytuowanych w otoczeniu tego magazynu;
4)
stanowi strefę pożarową oddzieloną elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 lub pasami wolnego terenu o szerokości co najmniej 20 m;
5)
posiada powierzchnie odciążające oraz osłony przed tymi powierzchniami, ograniczające rozrzut odłamków, wyrzut produktów gazowych spalania i oddziaływanie fali uderzeniowej.
5. 
Magazynu podręcznego, o którym mowa w ust. 1, nie lokalizuje się w budynkach mieszkalnych, budynkach zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach użyteczności publicznej.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

WYMAGANIA W ZAKRESIE LOKALIZACJI ORAZ WARUNKÓW TECHNICZNYCH OBIEKTU MAGAZYNOWEGO, W KTÓRYM SĄ PRZECHOWYWANE MATERIAŁY WYBUCHOWE I AMUNICJA ZAKLASYFIKOWANE DO PODKLASY 1.2, 1.3, 1.4 I 1.6 ORAZ KLASY 9, A TAKŻE DOPUSZCZALNEJ ILOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZECHOWYWANYCH W TAKIM OBIEKCIE

CZĘŚĆ  I.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU BAZOWEGO

§  1. 
1. 
Magazyn bazowy, w którym są przechowywane materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.2 i 1.3, lokalizuje się w jednokondygnacyjnym obiekcie budowlanym, natomiast w przypadku przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji zaklasyfikowanych do podklasy 1.4 i 1.6 oraz klasy 9 dopuszcza się zlokalizowanie magazynu bazowego w wielokondygnacyjnym obiekcie budowlanym.
2. 
Minimalną dopuszczalną odległość (Ld) magazynu bazowego od obiektów znajdujących się w jego otoczeniu, z zastrzeżeniem ust. 3, wyznacza się lub oblicza z uwzględnieniem masy netto przechowywanego materiału wybuchowego, zgodnie z kryteriami określonymi w tabeli 1.

Tabela 1. Kryteria lokalizacji magazynu bazowego nieobwałowanego w stosunku do innych obiektów wymienionych w tabeli

Podklasa przechowywanego materiału wybuchowego Dodatkowe uwarunkowania Magazyn i obiekt produkcyjny zawierający materiał wybuchowy Obiekt produkcyjny niezawierający materiału wybuchowego Droga dojazdowa i droga lokalna Autostrada i droga o dużym natężeniu ruchu Obszar zamieszkały
1.2 przy wybuchu nie tworzą się odłamki o dużej masie odległość min. 90 m odległość min. 90 m Ld = 3 x G1/6 Ld = 58 x G1/6
1.2 przy wybuchu mogą tworzyć się odłamki o dużej masie odległość min. 135 m odległość min. 135 m Ld = 51 x G1/6 min. 90 m Ld = 76 x G1/6 min. 135 m
1.3 Masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 1000 kg nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości, muszą być jednak zachowane środki bezpieczeństwa, aby skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji zostały ograniczone do wnętrza obiektu lub były odczuwalne w otoczeniu obiektu jedynie w wybranym kierunku
1.3 Masa netto materiałów wybuchowych przekracza 1000 kg Ld = 3,2 x G1/3 odległość min. 40 m Ld = 6,4 x G1/3 odległość min. 60 m Ld = 4,3 x G1/3 odległość min. 40 m Ld = 6,4 x G1/3 odległość min. 60 m
1.4 i 1.6 Masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 1000 kg nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości
1.4 i 1.6 Masa netto materiałów wybuchowych przekracza 1000 kg odległość min. 10 m odległość min. 10 m odległość min. 15 m odległość min. 15 m odległość min. 15 m
3. 
Minimalna dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 2, jest nie mniejsza niż odległość od innych budynków usytuowanych w otoczeniu magazynu bazowego wynikająca ze względów bezpieczeństwa pożarowego, określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
4. 
Przy ustalaniu lokalizacji magazynu bazowego przeznaczonego do przechowywania materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do klasy 9 nie jest wymagane wyznaczanie minimalnej dopuszczalnej odległości.
5. 
W przypadku przechowywania materiałów wybuchowych i amunicji w magazynie bazowym obwałowanym, minimalną dopuszczalną odległość, wyznaczoną stosownie do ust. 2, można zmniejszyć o 30%. Jeżeli obiekt zagrożony, w stosunku do którego wyznaczana jest minimalna dopuszczalna odległość, jest obwałowany, osłonięty dodatkowymi murami lub innymi osłonami, w tym wynikającymi z ukształtowania terenu, minimalną dopuszczalną odległość można zmniejszyć o 50%.
6. 
W przypadku gdy magazyn bazowy składa się z dwóch lub więcej wyodrębnionych wewnętrznych pomieszczeń lub komór, między którymi nie może nastąpić przeniesienie detonacji, przy obliczaniu minimalnej dopuszczalnej odległości, o której mowa w ust. 2, bierze się pod uwagę to pomieszczenie lub komorę, które wymaga największej odległości.

CZĘŚĆ  II.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO

§  2. 
1. 
Materiały wybuchowe i amunicja zaklasyfikowane do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 mogą być przechowywane w magazynie podręcznym w ilości podanej w tabeli 2.

Tabela 2. Ilości materiałów wybuchowych zaklasyfikowanych do podklasy 1.2, 1.3, 1.4 i 1.6 dopuszczone do przechowywania w magazynie podręcznym

Podklasa materiału wybuchowego Grupa zgodności Dopuszczalna masa przechowywanych materiałów wybuchowych
1.2 B 1 kg netto
1.2 C 40 kg brutto
1.2 D 5 kg netto
1.2 G 50 kg brutto
1.2

1.3

1.4

E, F, H, J, L

H, J, L

E, F, L

w ilościach uzasadnionych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludzi, mienia i środowiska naturalnego w magazynie podręcznym oraz jego otoczeniu, stosownie do zapisu w karcie oceny materiału wybuchowego pod względem bezpieczeństwa
1.3 C 40 kg brutto
1.3 G 80 kg brutto
1.4 B 1 kg netto
1.4 C 50 kg brutto
1.4 D 50 kg brutto
1.4 G 100 kg brutto
1.4 S 100 kg brutto
1.6 N 100 kg brutto
2. 
Magazyn podręczny spełnia następujące wymagania organizacyjne i techniczne:
1)
jest zlokalizowany wyłącznie w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym użytkowanym w celach przemysłowych lub laboratoryjnych bez stałej obsady albo w odrębnym obiekcie budowlanym bez stałej obsady;
2)
elementy konstrukcyjne oraz dodatkowe wyposażenie magazynu w istotny sposób ograniczają skutki ewentualnego zapłonu lub wybuchu przechowywanych materiałów wybuchowych i amunicji dla obiektów usytuowanych w otoczeniu tego magazynu;
3)
jest wydzielony przeciwpożarowo ścianami wewnętrznymi i stropami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 60 i REI 60 oraz zamykany drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30.
3. 
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, w którym przechowuje się przedmioty ratownicze zaklasyfikowane do klasy 9 materiałów niebezpiecznych, w wydzielonym pomieszczeniu lub zespole funkcjonalnie powiązanych pomieszczeń w obiekcie budowlanym użytkowanym w celach przemysłowych lub w odrębnym obiekcie bez stałej obsady.
4. 
W obiekcie budowlanym, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3, dopuszcza się stałą obecność osób zajmujących się bezpośrednią ochroną fizyczną tego obiektu.
5. 
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, w którym prowadzona jest sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, w wydzielonej jako odrębna strefa pożarowa części obiektu budowlanego, przeznaczonej do prowadzenia działalności handlowej, jeżeli magazyn ten spełnia wymagania określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK Nr  4

WYMAGANIA W ZAKRESIE LOKALIZACJI, NIEZBĘDNYCH WARUNKÓW TECHNICZNYCH ORAZ ZABEZPIECZENIA PRZED DOSTĘPEM OSÓB NIEUPRAWNIONYCH DOTYCZĄCE MAGAZYNU PODRĘCZNEGO, W KTÓRYM PROWADZI SIĘ SPRZEDAŻ MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH, BRONI I AMUNICJI

§  1. 
Magazyn podręczny, w którym prowadzi się sprzedaż materiałów wybuchowych, broni i amunicji, lokalizuje się wyłącznie w budynku, w pomieszczeniu murowanym o ścianach grubości co najmniej 25 cm, wykonanych z cegły pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej i stropach o podobnej wytrzymałości na ściskanie. Dopuszcza się stosowanie ścian i stropów wykonanych z innych materiałów budowlanych o podobnej wytrzymałości na ściskanie.
§  2. 
Magazyn podręczny, o którym mowa w § 1, lokalizuje się w pomieszczeniu wydzielonym ścianami wewnętrznymi i stropami o klasie odporności ogniowej odpowiednio co najmniej EI 60 i REI 60 oraz zamykanymi drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30.
§  3. 
Dopuszcza się zlokalizowanie magazynu podręcznego, o którym mowa w § 1, w obiektach i pomieszczeniach przeznaczonych do prowadzenia działalności handlowej, jeżeli spełnia wymagania określone w niniejszym załączniku.
§  4. 
Magazyn podręczny, o którym mowa w § 1, posiada:
1)
zabezpieczenie okien szybami o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie lub zamontowanymi trwale kratami stalowymi (wewnętrznymi lub zewnętrznymi) wykonanymi z prętów stalowych o średnicy co najmniej 16 mm (lub o innym przekroju, pod warunkiem że pole powierzchni przekroju nie jest mniejsze od pola przekroju pręta o średnicy 16 mm) o oczku 15 cm x 15 cm; dopuszcza się zastosowanie w miejsce kraty zamykanych stalowych żaluzji wykonanych z profili pełnych z blachy o grubości co najmniej 1,25 mm;
2)
drzwi antywłamaniowe co najmniej w klasie RC-4 według Polskiej Normy zharmonizowanej lub inne drzwi, zabezpieczone kratami albo żaluzjami określonymi w pkt 1, wyposażone w zamek lub kłódkę w klasie A Polskiej Normy zharmonizowanej;
3)
jedno wejście stanowiące jednocześnie wyjście albo odrębne wejście i wyjście, jeżeli są one przystosowane wyłącznie do ruchu jednokierunkowego.
§  5. 
W magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, dopuszcza się przechowywanie:
1)
prochu czarnego, prochu bezdymnego i spłonek kapsułkowych w ilościach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2 lub w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2;
2)
amunicji do broni strzeleckiej w podklasie 1.4S i 1.4G w ilościach określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 2 ust. 1 w tabeli 2;
3)
broni strzeleckiej.
§  6. 
1. 
Proch czarny, proch bezdymny i spłonki kapsułkowe przechowuje się w szafach do przechowywania wartości w klasie co najmniej I według Polskiej Normy zharmonizowanej.
2. 
Broń i amunicję przechowuje się w szafach metalowych wykonanych z blachy stalowej grubości co najmniej 3 mm, zamykanych mechanizmem ryglowym blokowanym zamkiem w klasie A według Polskiej Normy zharmonizowanej, lub w szafach do przechowywania wartości w klasie co najmniej I według Polskiej Normy zharmonizowanej.
3. 
Dopuszcza się przechowywanie broni i amunicji w gablotach szklanych w klasie co najmniej FB2 zgodnie z Polską Normą zharmonizowaną, posiadających co najmniej jeden zamek w klasie A zgodnie z Polską Normą zharmonizowaną.
4. 
Szafy metalowe i gabloty szklane, o których mowa w ust. 1-3, posiadają certyfikaty zgodności identyfikujące odpowiednio dany wyrób z certyfikatem.
§  7. 
W pomieszczeniu sklepowym znajdującym się w magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, dopuszcza się przechowywanie wyłącznie amunicji zawierającej materiał wybuchowy zaklasyfikowany do podklasy 1.4S o łącznej masie ładunku nieprzekraczającej 100 kg brutto.
§  8. 
W celu skutecznego zabezpieczenia przechowywanych materiałów wybuchowych, broni i amunicji przed osobami nieuprawnionymi zabrania się stosowania w magazynie podręcznym, o którym mowa w § 1, systemu samoobsługowego.
1 Minister Rozwoju, Pracy i Technologii kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii (Dz. U. poz. 1718 oraz z 2021 r. poz. 1472).
2 Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 25 marca 2021 r. pod numerem 2021/183/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).
3 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 27 października 2010 r. w sprawie pomieszczeń magazynowych i obiektów do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. poz. 1451), które utraciło moc z dniem 2 lutego 2021 r. zgodnie z art. 170 pkt 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1545 oraz z 2021 r. poz. 1329).

Zmiany w prawie

Kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe rosną od lipca po raz drugi w tym roku

41 mln 281 tys. 920 złotych może od lipca wynieść maksymalna kara za przestępstwo skarbowe. Najniższa grzywna za wykroczenie wynosi natomiast 430 złotych. Wzrost kar ma związek z podwyższeniem wysokości minimalnego wynagrodzenia. Od lipca 2024 roku wynosi ono 4300 złotych.

Krzysztof Koślicki 01.07.2024
Przepisy o głosowaniu korespondencyjnym bez poprawek Senatu

W środę Senat nie zgłosił poprawek do noweli kodeksu wyborczego, która umożliwia głosowanie korespondencyjne wszystkim obywatelom zarówno w kraju, jak i za granicą. 54 senatorów było za, a 30 przeciw. Ustawa trafi teraz do prezydenta. Poprzedniego dnia takie rozwiązanie rekomendowały jednomyślnie senackie komisje Praw Człowieka i Praworządności, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza.

Grażyna J. Leśniak 26.06.2024
Rząd zmienia przepisy o układach zbiorowych pracy

Katalog spraw regulowanych w układzie zbiorowym pracy będzie otwarty i będzie mógł obejmować sprawy dotyczące w szczególności wymiaru i norm czasu pracy, systemów i rozkładów czasu pracy, pracy w godzinach nadliczbowych, wymiaru urlopu wypoczynkowego, warunków wynagradzania czy organizacji pracy. Do uzgodnień międzyresortowych trafił dziś projekt zupełnie nowej ustawy o układach zbiorowych pracy i porozumieniach zbiorowych. Jego autorzy zakładają, że nowe przepisy zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2025 roku.

Grażyna J. Leśniak 25.06.2024
Nowe zasady przeprowadzania kontroli w pomocy społecznej

Dziś (piątek, 21 czerwca) weszły w życie nowe przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli w pomocy społecznej. Dotyczą m.in. rozszerzenia nadzoru nad realizacją zaleceń pokontrolnych i objęcia procedurą kontrolną mieszkań treningowych i wspomaganych.

Robert Horbaczewski 21.06.2024
Nowelizacja kodeksu pracy o substancjach reprotoksycznych wejdzie w życie pod koniec czerwca

W dniu 14 czerwca opublikowana została nowelizacja kodeksu pracy dotycząca ochrony pracowników przed substancjami reprotoksycznymi, które są szkodliwe m.in. dla płodności i funkcji seksualnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów.

Grażyna J. Leśniak 17.06.2024
Bez polskiego prawa jazdy obcokrajowiec nie zostanie taksówkarzem

​Od 17 czerwca wszyscy kierowcy, którzy pracują w Polsce w charakterze taksówkarzy lub świadczą usługi odpłatnego przewozu osób, będą musieli posiadać polskie prawo jazdy. Zapewne nie wszystkim kierowcom z zagranicy uda się to prawo jazdy zdobyć, więc liczba obcokrajowców świadczących usługi przewozu osób może spaść.

Regina Skibińska 15.06.2024