Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 11 września 2014 r.

Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2011 r. Nr 270, poz. 1599, ze zm.) zarządza się, co następuje:

DZIAŁ  I

Organizacja prokuratury

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) wewnętrzną strukturę organizacyjną i zadania Prokuratury Generalnej, prokuratur apelacyjnych oraz pozostałych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, zwanych dalej "jednostkami", a także liczbę zastępców Prokuratora Generalnego;

2) organizację pracy i sposób kierowania pracą;

3) dysponentów środków budżetowych;

4) formy i tryb sprawowania nadzoru służbowego, w tym poprzez wizytacje i lustracje;

5) tryb załatwiania spraw osobowych;

6) organizację pracy organów kolegialnych;

7) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w sprawach karnych;

8) sposób realizacji zadań związanych z udziałem prokuratora w sprawach cywilnych, rodzinnych, opiekuńczych oraz ze stosunku pracy;

9) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w postępowaniu administracyjnym i przed sądami administracyjnymi;

10) tryb działań podejmowanych przez prokuratora w celu zapobieżenia naruszeniom prawa;

11) tryb postępowania w sprawach skarg i wniosków.

§  2.

1. Na budynku jednostki umieszcza się w widocznym miejscu tablicę z nazwą prokuratury oraz godłem państwowym.

2. W budynku umieszcza się tablicę informacyjną, wskazującą pełne nazwy komórek organizacyjnych w jednostce, ich rozmieszczenie oraz dni i godziny przyjęć interesantów, a także godziny przyjęć kierownika jednostki wyższego stopnia w sprawach skarg i wniosków.

§ 3. Jednostki używają pieczęci urzędowych z nazwą prokuratury i wizerunkiem orła określonym w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 235, poz. 2000, z późn. zm.).

Rozdział  2

Wewnętrzna struktura organizacyjna jednostek

§  4.

1. 1 Podział na komórki organizacyjne w danej jednostce wraz ze wskazaniem zadań, określa:

1) Prokurator Generalny dla Prokuratury Generalnej, uwzględniając zadania, o których mowa w art. 17 ust. 2 ustawy o prokuraturze oraz § 11;

2) Prokurator Generalny dla prokuratur apelacyjnych, uwzględniając treść art. 17 ust. 18 ustawy o prokuraturze oraz zadania, o których mowa w art. 17 ust. 4 ustawy o prokuraturze i § 10;

3) Prokurator Apelacyjny, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego, dla prokuratur okręgowych, uwzględniając zadania, o których mowa w art. 17 ust. 6 ustawy o prokuraturze oraz § 9;

4) Prokurator Apelacyjny, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego, dla prokuratur rejonowych, uwzględniając zadania, o których mowa w art. 17 ust. 8 ustawy o prokuraturze oraz § 8.

2. 2 W skład prokuratury rejonowej, okręgowej i apelacyjnej wchodzi co najmniej jedna komórka organizacyjna zajmująca się łącznie sprawami z zakresu postępowania przygotowawczego i sądowego. W prokuraturach rejonowych o obsadzie kadrowej nieprzekraczającej dziesięciu prokuratorów można nie tworzyć komórek organizacyjnych.

3. 3 (uchylony).

4. 4 (uchylony).

§  5.

1. W ośrodkach zamiejscowych prokuratur okręgowych i rejonowych nie tworzy się komórek organizacyjnych.

2. W prokuraturze okręgowej i rejonowej, w której utworzono ośrodek zamiejscowy, funkcję kierownika ośrodka pełnią odpowiednio zastępca prokuratora okręgowego i rejonowego.

§ 6. Współpracę jednostek ze środkami masowego przekazu zapewniają:

1) w Prokuraturze Generalnej - rzecznik prasowy Prokuratury Generalnej;

2) w prokuraturach apelacyjnych i prokuraturach okręgowych - kierownicy tych prokuratur i rzecznicy prasowi;

3) w prokuraturach rejonowych - prokurator rejonowy lub jego zastępca.

§ 7. 5

1. Prokurator Generalny wykonuje zadania przy pomocy Pierwszego Zastępcy Prokuratora Generalnego, dwóch pozostałych zastępców, Naczelnego Prokuratora Wojskowego oraz Dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

2. Prokurator Generalny określa zakres nadzoru nad departamentami i biurami Prokuratury Generalnej wykonywanego przez Pierwszego Zastępcę Prokuratora Generalnego i dwóch pozostałych zastępców Prokuratora Generalnego.

§ 8. 6

1. Prokuratura rejonowa:

1) prowadzi i nadzoruje postępowania przygotowawcze, z wyłączeniem spraw, o których mowa w § 9 i § 10;

2) bierze udział w postępowaniach prowadzonych przed sądami w sprawach, których dotyczy postępowanie, o którym mowa w pkt 1, z zastrzeżeniem pkt 3, oraz w ramach pomocy prawnej, z wyjątkiem postępowania przed Sądem Najwyższym;

3) bierze udział w postępowaniach prowadzonych przed sądami w postępowaniu odwoławczym w sprawach, których dotyczy postępowanie, o którym mowa w pkt 1, jeśli przemawia za tym ekonomika i dobro postępowania.

2. Decyzję o tym, w których sprawach, wymienionych w ust. 1 pkt 3, prowadzonych przed sądem okręgowym, bierze udział prokurator prokuratury rejonowej, podejmuje prokurator okręgowy na wniosek prokuratora rejonowego.

3. Decyzję o tym, w których sprawach, wymienionych w ust. 1 pkt 3, prowadzonych przed sądem apelacyjnym, bierze udział prokurator prokuratury rejonowej, podejmuje prokurator apelacyjny na wniosek prokuratora rejonowego.

§ 9. 7

1. Prokuratura okręgowa:

1) prowadzi i nadzoruje postępowania przygotowawcze w sprawach o poważne przestępstwa kryminalne i gospodarcze, w tym:

a) przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, jeżeli przestępstwa dopuszczono się względem mienia o znacznej wartości;

b) przestępstwa z art. 189a, art. 252 § 1 i 2, a także z art. 286 § 1 i art. 287 § 1 w związku z art. 294 § 1, jeżeli przestępstwa dopuszczono się względem mienia o wielkiej wartości oraz art. 310 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), zwanej dalej "k.k.",

c) przestępstwa z art. 171 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1376, z późn. zm.), przestępstwa z art. 56a i 57-60 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197), przestępstwa z art. 43 i 44 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.), przestępstwa określone w art. 115-119 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) oraz przestępstwa z art. 303-305 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410);

2) prowadzi i nadzoruje postępowania przygotowawcze w sprawach pozostających we właściwości prokuratury rejonowej, jeżeli przemawia za tym szczególna waga lub zawiłość sprawy;

3) bierze udział w postępowaniach prowadzonych przed sądami w sprawach, których dotyczy postępowanie, o którym mowa w pkt 1 i 2, z zastrzeżeniem pkt 4 oraz w ramach pomocy prawnej, z wyjątkiem postępowania przed Sądem Najwyższym;

4) bierze udział w postępowaniach prowadzonych przed sądami apelacyjnymi, jeśli przemawia za tym ekonomika i dobro postępowania;

5) bierze udział w postępowaniach odwoławczych przed sądami okręgowymi w sprawach, których dotyczy postępowanie, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem § 8 ust. 1 pkt 3;

6) sprawuje nadzór instancyjny i służbowy nad postępowaniami prowadzonymi w prokuraturach rejonowych;

7) prowadzi wizytacje i lustracje prokuratur rejonowych.

2. Decyzję o tym, w których sprawach, wymienionych w ust. 1 pkt 4, bierze udział prokurator prokuratury okręgowej, podejmuje prokurator apelacyjny na wniosek prokuratora okręgowego.

§ 10. Prokuratura apelacyjna:

1) 8 prowadzi i nadzoruje postępowania przygotowawcze w sprawach:

a) o charakterze terrorystycznym,

b) dotyczących zorganizowanej przestępczości mającej na celu popełnianie poważnych przestępstw kryminalnych, gospodarczych lub skarbowych,

c) o poważne przestępstwa korupcyjne,

d) o przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, jeżeli przestępstwa dopuszczono się względem mienia o wielkiej wartości;

2) prowadzi i nadzoruje postępowania przygotowawcze w sprawach pozostających we właściwości prokuratury okręgowej lub rejonowej, jeżeli przemawia za tym szczególnie skomplikowany charakter sprawy lub wyjątkowa waga sprawy;

3) bierze udział w postępowaniach prowadzonych przed sądami w sprawach, których dotyczy postępowanie, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz w ramach pomocy prawnej, z wyjątkiem postępowania przed Sądem Najwyższym;

3a) 9 bierze udział w postępowaniach odwoławczych przed sądami apelacyjnymi w sprawach, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem § 8 ust. 1 pkt 3, oraz w sprawach, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 i 2, z zastrzeżeniem § 9 ust. 1 pkt 4;

4) 10 sprawuje nadzór instancyjny i służbowy nad postępowaniami prowadzonymi w prokuraturach okręgowych;

5) prowadzi wizytacje i lustracje prokuratur okręgowych i prokuratur rejonowych.

§ 11. Prokuratura Generalna:

1) wykonuje czynności administracyjne i organizacyjne związane z obsługą Prokuratora Generalnego;

2) prowadzi sprawy związane z udziałem Prokuratora Generalnego w postępowaniach przed Trybunałem Konstytucyjnym, Sądem Najwyższym i Naczelnym Sądem Administracyjnym;

3) sprawuje nadzór instancyjny i służbowy nad postępowaniami prowadzonymi w prokuraturach apelacyjnych i koordynuje nadzór służbowy nad postępowaniami przygotowawczymi prowadzonymi przez pozostałe jednostki;

4) zapewnia prawidłowość sprawowania przez prokuratury apelacyjne i prokuratury okręgowe nadzoru służbowego nad postępowaniem przygotowawczym;

5) prowadzi wizytacje i lustracje jednostek;

6) wykonuje czynności w zakresie obrotu prawnego z zagranicą;

7) zapewnia obsługę finansowo-administracyjną i kancelaryjną Krajowej Rady Prokuratury.

Rozdział  3

Organizacja pracy i sposób kierowania pracą

§ 12. 11 Prokuratorzy pełniący funkcje kierownicze zapewniają prawidłową i sprawną realizację zadań służbowych przez podległych im prokuratorów i pracowników prokuratury oraz właściwą organizację pracy w powierzonych im jednostkach i komórkach organizacyjnych tych jednostek, poprzez:

1) dobór odpowiednich kadr;

2) usprawnianie organizacji i techniki pracy prokuratury;

3) dbałość o sprawność postępowania i należytą kulturę pracy w podległych jednostkach;

4) dbałość o równomierny rozkład zadań;

5) bieżącą współpracę z podmiotami uprawnionymi do prowadzenia postępowań przygotowawczych;

6) sprawowanie nadzoru nad szkoleniem prokuratorów i pracowników prokuratury;

7) kierowanie wykonaniem odpowiednio do kompetencji: budżetu w części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze lub planu finansowego;

8) wykonywanie zarządu majątkiem i zapewnienie oszczędnego gospodarowania mieniem prokuratury;

9) czuwanie nad przestrzeganiem zasad ochrony i bezpieczeństwa obiektów prokuratury;

10) zapewnienie ochrony informacji niejawnych;

11) zapewnienie ochrony danych osobowych.

§ 13. Zwierzchnik służbowy na bieżąco zapoznaje się ze stanem realizacji zadań przez podległych mu prokuratorów.

§ 14. 12 (uchylony).

§ 14a. 13

1. Prokurator bezpośrednio przełożony, stwierdzając potrzebę zmiany lub uchylenia decyzji prokuratora podległego:

1) podejmuje nową decyzję osobiście;

2) w szczególnie uzasadnionych przypadkach może polecić opracowanie projektu nowej decyzji, na podstawie pisemnych wytycznych, innemu prokuratorowi.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2:

1) nową decyzję podpisuje prokurator bezpośrednio przełożony;

2) polecenie i wytyczne włącza się do akt głównych sprawy.

§ 14b. 14

1. Prokurator przełożony, wydając polecenie, zachowuje drogę służbową. Zachowanie drogi służbowej obowiązuje również w korespondencji z prokuratorem przełożonym.

2. Jeżeli polecenie zostało wydane z pominięciem drogi służbowej, wykonujący je prokurator zawiadamia o tym swojego zwierzchnika służbowego.

§ 15. Prokuratorzy wykonują czynności:

1) samodzielnie;

2) we współpracy z innym prokuratorem, zwanym dalej "współreferentem";

3) w zespole.

§ 16. 15

1. W sprawach o obszernym materiale dowodowym, a także zawiłych pod względem faktycznym lub prawnym, kierownik jednostki lub zwierzchnik służbowy może wyznaczyć współreferenta sprawy, określając zakres postępowania, którym zajmuje się każdy z referentów, i rozstrzygając ewentualne spory co do tego zakresu. Kierownik jednostki lub zwierzchnik służbowy może wyznaczyć współreferenta również, gdy potrzeba taka wynika z toku prowadzonego postępowania.

2. Współreferent:

1) na bieżąco zapoznaje się z wykonywaniem istotnych czynności procesowych w sprawie, w której jest współreferentem;

2) oprócz czynności realizowanych w ramach określonego przez kierownika jednostki lub zwierzchnika służbowego zakresu postępowania, w sprawach niecierpiących zwłoki, w przypadku przedłużającej się nieobecności prokuratora prowadzącego sprawę, przeprowadza w jego zastępstwie czynności.

§  17.

1. 16 W sprawach, o których mowa w § 16, kierownik jednostki może powołać zespół prokuratorów, określając zakres postępowania, którym zajmuje się każdy z jego członków, rozstrzygając ewentualne spory co do tego zakresu.

2. 17 Kierownik jednostki może powołać kierownika zespołu, który organizuje jego prace, w tym wyznacza zadania członkom zespołu i określa termin realizacji czynności.

3. Kierownik zespołu:

1) sporządza i podpisuje akt oskarżenia;

2) wydaje postanowienie o umorzeniu śledztwa;

3) wydaje postanowienie o przedstawieniu zarzutów;

4) składa wnioski i sporządza postanowienia w przedmiocie zastosowania środków zapobiegawczych.

4. 18 (uchylony).

§  18.

1. 19 Kierownik jednostki określa podział czynności podległych prokuratorów oraz zasady organizacji pracy i zastępowania prokuratorów przy wykonywaniu czynności.

1a. 20 Odstąpienie od zasad wymienionych w ust. 1 wymaga zgody zwierzchnika służbowego, a w przypadkach niecierpiących zwłoki zawiadomienia zwierzchnika służbowego, niezwłocznie po wykonaniu czynności.

2. W ramach podziału czynności prokurator:

1) wykonuje czynności oskarżyciela publicznego przed sądami;

2) nadzoruje lub prowadzi postępowania przygotowawcze w sprawach karnych;

3) wytacza powództwa oraz składa wnioski i bierze udział w postępowaniu sądowym w sprawach cywilnych;

4) bierze udział w postępowaniu administracyjnym oraz zaskarża do sądu niezgodne z prawem decyzje administracyjne i bierze udział w postępowaniu sądowym w sprawach zgodności z prawem tych decyzji;

5) inicjuje kontrolę zgodności z prawem uchwał i zarządzeń organów jednostek samorządu terytorialnego oraz rozporządzeń porządkowych wojewody;

6) wykonuje inne czynności określone przez kierownika jednostki.

3. Podział czynności przewiduje stałe wykonywanie przez prokuratora przynajmniej jednego z zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do prokuratorów wykonujących czynności w Prokuraturze Generalnej, prokuratorów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanej, prokuratorów delegowanych do pełnienia obowiązków lub pełnienia określonej funkcji poza granicami państwa, prokuratorów Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz prokuratorów kierujących jednostkami o obsadzie kadrowej powyżej dziesięciu prokuratorów.

5. 21 W przypadku prokuratorów pełniących funkcje dopuszcza się zmniejszenie obciążenia obowiązkami służbowymi w zakresie realizacji zadań, o których mowa w ust. 3, w zakresie koniecznym do prawidłowego pełnienia funkcji.

5a. 22 W szczególnie uzasadnionych wypadkach, uwzględniając obciążenie obowiązkami służbowymi, prokurator apelacyjny na wniosek kierownika jednostki może zwolnić prokuratora z obowiązku realizacji zadań, o których mowa w ust. 3, w zakresie koniecznym do prawidłowego pełnienia przez niego funkcji na czas określony, nie dłuższy niż 12 miesięcy.

6. Treść zarządzenia ustalającego podział czynności kierownik jednostki podaje do wiadomości wszystkich prokuratorów i pracowników tej jednostki.

§  19.

1. Prokurator bezpośrednio przełożony oraz zwierzchnik służbowy zapewniają równomierne obciążenie obowiązkami służbowymi podległych im prokuratorów.

2. Prokurator bezpośrednio przełożony oraz zwierzchnik służbowy rozstrzyga o pierwszeństwie realizacji zadań, o których mowa w § 18 ust. 2 pkt 1 i 2.

§ 20. Godziny urzędowania ustala:

1) prokurator apelacyjny - w prokuraturze apelacyjnej;

2) prokurator okręgowy - w prokuraturze okręgowej i w prokuraturach rejonowych na obszarze jej działania.

§  21.

1. W prokuraturze rejonowej, okręgowej i apelacyjnej prokurator przełożony zarządza pełnienie przez prokuratorów dyżurów po godzinach urzędowania i w dni wolne od pracy. Dyżur może być prowadzony w jednostce lub poza nią.

2. Prokurator przełożony zapewnia możliwość kontaktu służbowego z prokuratorem pełniącym dyżur.

3. Dla zapewnienia dostępu do danych zgromadzonych w Krajowym Rejestrze Karnym, w związku z rozpoznawaniem spraw w postępowaniu przyspieszonym, prokurator przełożony w jednostce, przy której działa Punkt Informacyjny Krajowego Rejestru Karnego, może zarządzić odpowiednio dłuższe godziny urzędowania Punktu.

4. O wydaniu zarządzenia, o którym mowa w ust. 3, prokurator przełożony informuje niezwłocznie Dyrektora Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego.

5. Prokurator przełożony może zarządzić przebywanie wyznaczonego prokuratora i pracownika prokuratury w dni ustawowo wolne od pracy oraz w określonych godzinach w dni robocze, poza siedzibą jednostki, przy zapewnieniu stałego kontaktu telefonicznego.

6. Informację o sposobie kontaktu z prokuratorem pełniącym dyżur prokurator rejonowy, okręgowy lub apelacyjny przekazuje właściwemu komendantowi Policji oraz właściwemu miejscowo dyrektorowi delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, wskazując sposób bezpośredniego kontaktowania się z tym prokuratorem.

7. 23 Prokurator Generalny ustala podział pomiędzy prokuraturami rejonowymi, okręgowymi i apelacyjnymi obowiązków związanych z pełnieniem przez prokuratorów dyżurów po godzinach urzędowania.

§  22.

1. W związku z rozpoznawaniem spraw w postępowaniu przyspieszonym prokurator przełożony może zarządzić pełnienie dyżurów przez prokuratorów w godzinach pełnienia dyżurów przez sędziów w sądach rejonowych.

2. Informację o sposobie kontaktu z prokuratorem pełniącym dyżur prokurator rejonowy przekazuje właściwemu komendantowi Policji, wskazując sposób bezpośredniego kontaktowania się z tym prokuratorem.

3. Prokurator rejonowy ustala listę prokuratorów wyznaczonych do pełnienia dyżurów, zarządzonych w związku z rozpoznawaniem spraw w postępowaniu przyspieszonym; listę przekazuje się niezwłocznie prezesowi właściwego sądu rejonowego oraz właściwemu komendantowi Policji.

§ 22a. 24

1. Prokurator rejonowy, uwzględniając plan sesji właściwego sądu rejonowego, ustala podległym prokuratorom stały rozkład dni, w których referenci sądowi sprawy, o których mowa w § 166, biorą udział w rozprawie (posiedzeniu) przed tym sądem (dni wokandowe prokuratorów).

2. Po ustaleniu i każdorazowym zaktualizowaniu rozkładu dni wokandowych prokuratorów prokurator rejonowy przekazuje go niezwłocznie prezesowi właściwego sądu rejonowego. Rozkład dni wokandowych prokuratorów może być przesyłany za pomocą systemu teleinformatycznego.

§  23.

1. W Prokuraturze Generalnej interesantów przyjmuje Prokurator Generalny i jego zastępcy lub wyznaczeni prokuratorzy i pracownicy Prokuratury Generalnej.

2. W pozostałych jednostkach interesantów przyjmują odpowiednio: prokurator apelacyjny, okręgowy i rejonowy, ich zastępcy lub wyznaczeni prokuratorzy i pracownicy prokuratury.

3. Interesantów przyjmuje się co najmniej przez 6 godzin w czasie urzędowania prokuratury, a w każdy poniedziałek do godz. 1800. Interesanci przyjmowani są w kolejności zgłaszania się.

Rozdział  4

Nadzór służbowy

§  24.

1. Kierownik jednostki i zwierzchnik służbowy jest uprawniony do:

1) 25 zapoznawania się z aktami sprawy;

2) 26 żądania ustnych informacji o przebiegu postępowania;

3) kontrolowania poziomu merytorycznego wystąpień prokuratorów przed sądem;

4) udzielania pisemnych lub bezpośrednich uwag prokuratorowi prowadzącemu lub nadzorującemu postępowanie przygotowawcze.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki może przekazać sprawę do dalszego prowadzenia innemu prokuratorowi. Przekazanie wymaga uzasadnienia, w którym powołuje się okoliczności wskazujące na konieczność przekazania sprawy.

§  25.

1. Kierownik jednostki wyższego stopnia może dokonać analizy akt toczącego się lub zakończonego postępowania przygotowawczego. Ponadto może zająć pisemne stanowisko w kwestii zgłoszonej przez strony lub inne uprawnione osoby.

2. O poczynionych w toku analizy ustaleniach, w tym zwłaszcza o stwierdzonych uchybieniach, kierownik jednostki wyższego stopnia informuje kierownika podległej jednostki.

§  26.

1. Objęcie sprawy nadzorem służbowym może nastąpić na podstawie decyzji kierownika jednostki wyższego stopnia:

1) w przypadku powzięcia przez niego informacji o istotnych nieprawidłowościach w postępowaniu w sprawie prowadzonej w jednostce bezpośrednio niższego stopnia;

2) 27 wobec szczególnej zawiłości sprawy lub jej wagi;

3) na wniosek prokuratora prowadzącego postępowanie.

2. Kierownik jednostki wyższego stopnia wyznacza prokuratora do sprawowania w danej sprawie nadzoru służbowego oraz zawiadamia o tym kierownika jednostki bezpośrednio podległej.

3. W przypadku podjęcia decyzji o objęciu nadzorem służbowym, prokurator sprawujący nadzór służbowy może:

1) zapoznawać się z aktami sprawy, przy czym zapoznanie następuje w jednostce, w której prowadzone jest postępowanie, albo poprzez uzyskanie dostępu do ich wersji elektronicznej;

2) 28 żądać ustnych informacji o przebiegu postępowania bądź kopii wybranych dokumentów z akt sprawy, w tym również w postaci elektronicznej;

3) udzielać pisemnych lub bezpośrednich konsultacji prokuratorowi prowadzącemu lub nadzorującemu postępowanie przygotowawcze.

4. 29 Prokurator sprawujący nadzór służbowy nie może rozstrzygać zażaleń na decyzje podjęte w toku nadzorowanego przez niego postępowania przygotowawczego. Do rozstrzygnięcia zażaleń w tej sprawie wyznacza się innego prokuratora.

§ 27. Prokurator przełożony jest uprawniony do kontroli akt prowadzonego lub zakończonego postępowania. Kontrola akt postępowania będącego w toku następuje w jednostce, w której postępowanie to jest prowadzone, albo poprzez uzyskanie dostępu do ich wersji elektronicznej.

§ 28. O ustaleniach poczynionych w toku działań określonych w § 26 i § 27, w tym zwłaszcza o stwierdzonych uchybieniach, odpowiednio kierownik jednostki wyższego stopnia lub prokurator przełożony informuje prokuratora kierującego właściwą jednostką.

§  29.

1. 30 Kierownik jednostki informuje kierownika jednostki wyższego stopnia o sprawach o szczególnej wadze lub zawiłości, wskazujących na potrzebę przejęcia postępowania przez jednostkę wyższego stopnia lub objęcia prowadzonego postępowania nadzorem służbowym, a także ze względu na możliwy społeczny oddźwięk sprawy lub przeprowadzonych w toku postępowania czynności.

2. Kierownik jednostki wyższego stopnia może zwrócić się do kierownika podległej jednostki o przedstawienie informacji dotyczącej postępowania przygotowawczego lub sądowego w każdej sprawie, określając zakres żądanej informacji.

3. 31 Prokurator Generalny może konsultować sposób prowadzenia sprawy z prokuratorem prowadzącym sprawę lub kierownikiem tej jednostki. Z przebiegu konsultacji prokurator prowadzący sprawę lub kierownik tej jednostki sporządzają notatkę.

§  30.

1. Czynności wykonywane w toku nadzoru dokumentuje się na piśmie.

2. O przypadkach oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa przez prokuratora stwierdzonych w toku nadzoru zawiadamia się przełożonego dyscyplinarnego tego prokuratora.

§ 31. W celu poprawy sprawności i efektywności prowadzonych postępowań przygotowawczych, prokurator jednostki wyższego stopnia może zarządzić koordynowanie ścigania określonej kategorii przestępstw, które polega w szczególności na:

1) systematycznym zbieraniu i analizowaniu materiałów, w tym danych statystycznych, dotyczących form, kierunków i dynamiki przestępczości, sposobu działania sprawców przestępstw oraz okoliczności sprzyjających ich popełnianiu;

2) prowadzeniu badań akt spraw dotyczących określonej kategorii przestępstw oraz opracowywaniu, przy uwzględnieniu danych, o których mowa w pkt 1, sprawozdań i raportów o stanie przestępczości;

3) opracowywaniu i wdrażaniu do praktyki prokuratorskiej metodyki prowadzenia postępowań przygotowawczych, dotyczącej wybranej kategorii przestępstw.

§ 31a. 32

1. Aprobata, o której mowa w art. 99 ust. 1a ustawy o prokuraturze, lub jej odmowa następuje poprzez zamieszczenie na rękopisie albo odpisie pisma procesowego odpowiedniej adnotacji, daty i podpisu oraz odciśnięcie pieczęci służbowej lub też w formie elektronicznej.

2. W razie odmowy aprobaty informuje się asesora o powodach tej decyzji i udziela mu wskazówek co do sposobu załatwienia sprawy lub usunięcia stwierdzonych uchybień.

§  32.

1. Prokurator Generalny, prokurator apelacyjny i prokurator okręgowy zarządza nie rzadziej niż raz na cztery lata wizytację jednostki.

2. Wizytacja obejmuje w szczególności badanie:

1) prawidłowości i efektywności realizacji czynności, o których mowa w § 18 ust. 2;

2) prawidłowości wykonywania pozostałych czynności przez prokuratorów;

3) ukształtowania wewnętrznej struktury jednostki z punktu widzenia zapewnienia prawidłowej realizacji jej zadań;

4) prawidłowości podziału czynności pomiędzy prokuratorów, w tym przede wszystkim z punktu widzenia respektowania obowiązku, o którym mowa w § 19, oraz urzędników i innych pracowników jednostki;

5) efektywności kierowania jednostką oraz jej komórkami organizacyjnymi;

6) prawidłowości, efektywności i sprawności realizacji nadzoru służbowego;

7) prawidłowości organizacji pracy komórek obsługi administracyjnej;

8) prawidłowości i sprawności postępowania w sprawach skarg i wniosków, prowadzenia spraw kadrowych, ochrony informacji niejawnych oraz administrowania danymi w systemach teleinformatycznych.

3. Wizytacja nie może trwać dłużej niż 21 kolejnych dni roboczych.

4. O planowanej wizytacji zawiadamia się prokuratora kierującego jednostką podlegającą wizytacji na co najmniej 30 dni przed przystąpieniem do jej przeprowadzenia.

§  33.

1. Prokurator Generalny, prokurator apelacyjny i prokurator okręgowy może zarządzić lustrację w jednostce, w szczególności gdy ujawnią się informacje o nieprawidłowościach w działalności tej jednostki.

2. Lustracja obejmuje wybrane zagadnienia z działalności jednostki. Przeprowadza się ją w celu zbadania przyczyn nieprawidłowości lub kontroli sprawności i efektywności kierowania jednostką oraz prawidłowości, efektywności i sprawności realizacji nadzoru służbowego.

3. 33 (uchylony).

§ 33a. 34 Zarządzając wizytację lub lustrację, określa się zadania, zakres kontroli i termin jej przeprowadzenia oraz skład zespołu wizytacyjnego lub lustracyjnego, ze wskazaniem prokuratora - przewodniczącego zespołu.

§  34.

1. Wizytacje i lustracje prokuratur apelacyjnych przeprowadzają wizytatorzy Prokuratury Generalnej i wyznaczeni prokuratorzy Prokuratury Generalnej lub prokuratorzy prokuratur apelacyjnych, a w przypadku potrzeby także urzędnicy tych prokuratur. Zespołowi wizytacyjnemu lub lustracyjnemu przewodniczy wizytator Prokuratury Generalnej.

2. Wizytacje i lustracje prokuratur okręgowych przeprowadzają wizytatorzy prokuratury apelacyjnej i wyznaczeni prokuratorzy prokuratury apelacyjnej lub prokuratorzy podległych prokuratur okręgowych, a w przypadku potrzeby także urzędnicy tych prokuratur lub wizytatorzy, prokuratorzy i urzędnicy prokuratury, o których mowa w ust. 1. Zespołowi wizytacyjnemu lub lustracyjnemu przewodniczy wizytator wyznaczony przez zarządzającego wizytację lub lustrację.

3. Wizytacje i lustracje prokuratur rejonowych przeprowadzają wizytatorzy prokuratury okręgowej i wyznaczeni prokuratorzy prokuratury okręgowej, a w przypadku potrzeby także urzędnicy prokuratury lub wizytatorzy, prokuratorzy i urzędnicy prokuratury, o których mowa w ust. 1 i 2. Zespołowi wizytacyjnemu lub lustracyjnemu przewodniczy wizytator wyznaczony przez zarządzającego wizytację lub lustrację.

4. Wizytacji i lustracji jednostki nie może przeprowadzać prokurator będący małżonkiem, krewnym albo powinowatym prokuratora wizytowanej lub lustrowanej jednostki, lub pozostający z prokuratorem tej jednostki w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności prokuratora biorącego udział w wizytacji lub lustracji.

§ 35. W zależności od potrzeb skład zespołu wizytacyjnego lub lustracyjnego w każdym czasie może zostać zmieniony, zwłaszcza gdy w związku z poczynionymi ustaleniami zakres przeprowadzanej kontroli wymaga rozszerzenia.

§  36.

1. Ustalenia poczynione w toku wizytacji lub lustracji omawia się, bezpośrednio po jej zakończeniu, na naradzie z prokuratorami i pracownikami kontrolowanej jednostki.

2. W toku narady informuje się kierownika kontrolowanej jednostki o najistotniejszych spostrzeżeniach wskazujących na potrzebę bezzwłocznego usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.

§  37.

1. Z wizytacji sporządza się sprawozdanie, które przekazuje się prokuratorowi kierującemu wizytowaną jednostką, w terminie 60 dni od jej zakończenia, do którego może on zgłosić uwagi w terminie 30 dni od dnia przekazania mu sprawozdania.

2. Zarządzający wizytację, na wniosek przewodniczącego zespołu wizytacyjnego, może przedłużyć termin sporządzenia i przekazania sprawozdania z wizytacji na czas oznaczony, nie dłuższy niż 90 dni od dnia jej zakończenia, jeżeli jest to uzasadnione zakresem wizytacji.

3. Zespół wizytacyjny, w terminie 14 dni, przedstawia stanowisko do uwag, o których mowa w ust. 1.

§  38.

1. Sprawozdanie z wizytacji zawiera:

1) określenie celu i zakresu wizytacji;

2) poczynione ustalenia oraz, w razie potrzeby, zalecany sposób usunięcia przyczyn stwierdzonych nieprawidłowości;

3) ocenę badanych zagadnień i ogólną ocenę wizytowanej jednostki, określenie poziomu pracy prokuratorów i pracowników prokuratury oraz odrębną ocenę pracy kierownika jednostki i jego zastępców;

4) wnioski końcowe.

2. Sprawozdanie z lustracji zawiera dane dotyczące zakresu poczynionych ustaleń, ujawnionych uchybień i ich przyczyn oraz wynikające z nich wnioski. W sprawozdaniu, w razie potrzeby, zamieszcza się zalecenia polustracyjne.

3. W sprawozdaniu z wizytacji i lustracji wskazuje się zakres badań dokonywanych przez poszczególnych członków zespołu wizytacyjnego lub lustracyjnego, a w załączniku do sprawozdania - wykaz zbadanych spraw.

§  39.

1. Przy ustalaniu wyników wizytacji ocenia się okoliczności wskazane w § 32 ust. 2 oraz określa stopień realizacji zaleceń z poprzedniej wizytacji i lustracji.

2. Odrębnej ocenie podlega prawidłowość i poziom wykonywania zadań przez kierownika jednostki, jego zastępców, kierowników komórek organizacyjnych oraz kierowników ośrodków zamiejscowych i wizytatorów.

§ 40. Na podstawie sprawozdania z wizytacji, uwag prokuratora kierującego wizytowaną jednostką oraz stanowiska zespołu wizytacyjnego prokurator zarządzający wizytację:

1) podtrzymuje ocenę pracy wizytowanej jednostki, prokuratora kierującego tą jednostką i jego zastępców zawartą w sprawozdaniu lub dokonuje własnej oceny;

2) podtrzymuje zalecenia zawarte w sprawozdaniu lub przedstawia własne zalecenia powizytacyjne, zakreślając termin ich realizacji.

§  41.

1. 35 Omówienie wyników wizytacji z prokuratorami wizytowanej jednostki następuje w terminie do 30 dni od dnia zajęcia stanowiska w przedmiocie uwag lub bezskutecznego upływu terminu do ich zgłoszenia.

2. W omówieniu wyników wizytacji uczestniczy prokurator, który ją zarządził.

3. Ustalenia dokonane w toku wizytacji przedstawia przewodniczący zespołu wizytacyjnego.

§ 42. W przypadku stwierdzenia oczywiście rażących uchybień, a także uzyskania niezadowalającej oceny pracy jednostki lub niezadowalającej oceny pracy w określonym zakresie, przeprowadza się, po upływie wyznaczonego terminu, sprawdzenie prawidłowości wykonania zaleceń powizytacyjnych.

§  43.

1. Z lustracji sporządza się sprawozdanie, które przekazuje się prokuratorowi kierującemu lustrowaną jednostką, w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia. Może on zgłosić uwagi w terminie 30 dni od dnia przekazania mu sprawozdania.

2. Zarządzający lustrację, na wniosek przewodniczącego zespołu lustracyjnego, może przedłużyć termin sporządzenia i przekazania sprawozdania z lustracji na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni od dnia jej zakończenia, jeżeli jest to uzasadnione zakresem lustracji.

3. Zespół lustracyjny przedstawia stanowisko do zgłoszonych uwag w terminie 14 dni.

4. Na podstawie sprawozdania z lustracji, uwag prokuratora kierującego lustrowaną jednostką oraz stanowiska zespołu lustracyjnego prokurator zarządzający lustrację podtrzymuje zalecenia zawarte w sprawozdaniu lub przedstawia własne zalecenia polustracyjne, zakreślając termin ich realizacji.

Rozdział  5

Sprawy osobowe

§ 43a. 36

1. Prokurator Generalny, mając na względzie racjonalne wykorzystanie kadr prokuratury, a zwłaszcza potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych jednostek, przydziela nowe stanowiska prokuratorskie i asesorskie poszczególnym jednostkom.

2. W razie zwolnienia stanowiska prokuratorskiego prokurator apelacyjny niezwłocznie zawiadamia o tym Prokuratora Generalnego, który na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 1 przydziela stanowisko do tej jednostki, w której nastąpiło zwolnienie, do innej jednostki albo stanowisko znosi.

3. W razie planowanego zwolnienia stanowiska prokuratorskiego przez prokuratora, który przechodzi w stan spoczynku po osiągnięciu wymaganego wieku, prokurator apelacyjny, nie później niż na pięć miesięcy przed zwolnieniem stanowiska, zawiadamia o tym Prokuratora Generalnego.

§ 44. Prokurator rejonowy przedstawia prokuratorowi okręgowemu pisemne wnioski w sprawach ze stosunku pracy podległych prokuratorów i pracowników.

§ 45. Prokurator okręgowy:

1) 37 dokonuje podziału etatów asystenta prokuratora oraz etatów pracowników prokuratury na prokuratury rejonowe i komórki organizacyjne prokuratury okręgowej;

2) przed przedstawieniem Krajowej Radzie Prokuratury zgłoszenia kandydata na stanowisko prokuratora prokuratury rejonowej przeprowadza kontrolę formalną zgłoszenia, wyznacza wizytatora prokuratury okręgowej do przeprowadzenia oceny kwalifikacji, którą następnie przedstawia kolegium prokuratury okręgowej;

3) występuje, z zachowaniem drogi służbowej, z wnioskami o odwołanie ze stanowiska prokuratora prokuratury rejonowej i prokuratora prokuratury okręgowej oraz o mianowanie i zwolnienie asesora prokuratury, a także w innych sprawach zastrzeżonych do decyzji Prokuratora Generalnego;

4) występuje z wnioskami do prokuratora apelacyjnego, upoważnionego na podstawie odrębnych przepisów do podejmowania decyzji w tym przedmiocie, z wnioskami o powołanie do pełnienia określonych funkcji w prokuraturach rejonowych i prokuraturze okręgowej oraz o odwołanie z ich pełnienia, a także w innych sprawach zastrzeżonych do decyzji prokuratora apelacyjnego;

5) podejmuje pozostałe decyzje kadrowe;

6) w ramach posiadanych środków finansowych przyznaje podległym pracownikom prokuratur rejonowych i prokuratury okręgowej kolejne wyższe stawki wynagrodzenia zasadniczego, określa wysokość przysługujących im dodatków oraz ustala wysokość wynagrodzenia podległych asystentów prokuratora;

7) udziela urlopów wychowawczych oraz urlopów bezpłatnych prokuratorom prokuratur rejonowych, prokuratorom prokuratury okręgowej, asesorom prokuratury oraz pozostałym pracownikom podległych jednostek;

8) podejmuje decyzje we wszystkich innych sprawach dotyczących pracowników, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej;

9) 38 niezwłocznie zawiadamia Prokuratora Generalnego o zwolnieniu stanowiska prokuratora prokuratury rejonowej.

§ 46. Prokurator apelacyjny:

1) 39 dokonuje podziału etatów asystenta prokuratora oraz etatów pracowników prokuratury na prokuratury okręgowe i komórki organizacyjne prokuratury apelacyjnej;

2) przed przedstawieniem Krajowej Radzie Prokuratury zgłoszenia kandydata na stanowisko prokuratora prokuratury okręgowej lub prokuratury apelacyjnej przeprowadza kontrolę formalną zgłoszenia, wyznacza wizytatora prokuratury apelacyjnej do przeprowadzenia oceny kwalifikacji, którą następnie przedstawia kolegium prokuratury apelacyjnej;

3) na podstawie odrębnych przepisów powołuje prokuratorów do pełnienia funkcji w prokuraturze apelacyjnej, prokuraturach okręgowych i prokuraturach rejonowych oraz odwołuje z ich pełnienia;

4) realizuje uprawnienia przewidziane w § 45 pkt 3 i 5-8 w stosunku do prokuratorów oraz pracowników prokuratury apelacyjnej;

5) 40 niezwłocznie zawiadamia Prokuratora Generalnego o zwolnieniu stanowiska prokuratora prokuratury okręgowej lub prokuratury apelacyjnej.

§ 47. Prokurator Generalny:

1) 41 dokonuje podziału etatów asystenta prokuratora oraz etatów pracowników prokuratury na poszczególne okręgi apelacyjne;

2) przed przedstawieniem Krajowej Radzie Prokuratury zgłoszenia kandydata na stanowisko prokuratora Prokuratury Generalnej przeprowadza kontrolę formalną zgłoszenia oraz wyznacza wizytatora Prokuratury Generalnej do przeprowadzenia oceny kwalifikacji;

3) realizuje uprawnienia przewidziane w § 45 pkt 6 i 7 w stosunku do prokuratorów oraz pracowników Prokuratury Generalnej.

§ 48. Kierownik jednostki wydaje decyzje i składa wnioski w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej:

1) prokuratorów - w ramach uprawnień przełożonego dyscyplinarnego;

2) pracowników prokuratury - w ramach uprawnień kierownika jednostki.

§  49.

1. Roczny plan urlopów prokuratorów i pracowników prokuratury ustala kierownik jednostki.

2. Prokurator Generalny ustala plan urlopów prokuratorów apelacyjnych, prokurator apelacyjny - plan urlopów prokuratorów okręgowych, a prokurator okręgowy - plan urlopów prokuratorów rejonowych.

3. Kierownicy jednostek, zgodnie z ustalonym planem, udzielają urlopów wypoczynkowych oraz decydują o konieczności odwołania z urlopu wypoczynkowego podległych im prokuratorów i pozostałych pracowników.

§  50.

1. Opinia o prokuratorach i pracownikach prokuratury w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy może być wydana wyłącznie na ich prośbę.

2. Opinie o prokuratorach i pracownikach prokuratury wykonujących czynności w Prokuraturze Generalnej wydaje Prokurator Generalny, o prokuratorach i pracownikach prokuratury wykonujących czynności w prokuraturze apelacyjnej wydaje prokurator apelacyjny, a o prokuratorach i pracownikach prokuratury wykonujących czynności w prokuraturze okręgowej i prokuraturze rejonowej - prokurator okręgowy.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą opinii wydawanych o asesorach prokuratury oraz innych opinii służbowych sporządzonych w czasie trwania stosunku służbowego (stosunku pracy) prokuratorów i pracowników prokuratury.

4. Opinia może być udostępniona do wglądu tylko prokuratorowi i pracownikowi prokuratury, którego dotyczy, jego zwierzchnikom i przełożonym oraz osobom prowadzącym postępowanie służbowe lub dyscyplinarne wobec danego prokuratora lub pracownika prokuratury.

Rozdział  6

Organizacja pracy organów kolegialnych

§ 51. Prokurator apelacyjny ustala projekt porządku dziennego posiedzenia zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej oraz posiedzenia kolegium prokuratury apelacyjnej, a prokurator okręgowy - projekt porządku dziennego posiedzenia kolegium prokuratury okręgowej.

§  52.

1. Na posiedzenie zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej oraz posiedzenie kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej mogą być zaproszeni prokuratorzy okręgowi i prokuratorzy rejonowi, kierownicy komórek organizacyjnych prokuratury apelacyjnej i prokuratury okręgowej oraz przedstawiciele związków zawodowych działających w prokuraturze, a także innych organizacji, które zrzeszają prokuratorów.

2. W razie potrzeby w posiedzeniu, o którym mowa w ust. 1, lub w jego części mogą uczestniczyć inni zaproszeni pracownicy prokuratury lub inne osoby.

§  53.

1. Zebranie prokuratorów w Prokuraturze Generalnej, zgromadzenie prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej, kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej wyrażają opinię lub zajmują stanowisko w formie uchwały zapadającej zwykłą większością głosów, której treść zamieszcza się w protokole posiedzenia.

2. Z przebiegu posiedzenia zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej oraz kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej sporządza się protokół, który zawiera streszczenie dyskusji oraz treść podjętych uchwał.

§ 53a. 42 Szczegółowy tryb pracy zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej określa uchwalony przez nie regulamin.

Rozdział  7

Dysponenci środków budżetowych

§  54.

1. Środkami z części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze w zakresie pobierania dochodów i dokonywania wydatków dysponują - stosownie do zakresu swoich kompetencji - dysponenci poszczególnych stopni.

2. Dysponentem części budżetowej jest Prokurator Generalny, jako dysponent części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze.

3. Dysponentem drugiego stopnia jest prokurator apelacyjny w zakresie dysponowania środkami budżetowymi prokuratur okręgowych na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej.

4. Dysponentem trzeciego stopnia jest:

1) Prokurator Generalny w zakresie dysponowania środkami budżetowymi Prokuratury Generalnej;

2) prokurator apelacyjny w zakresie dysponowania środkami budżetowymi danej prokuratury apelacyjnej;

3) prokurator okręgowy w zakresie dysponowania środkami budżetowymi danej prokuratury okręgowej oraz prokuratur rejonowych na obszarze działania prokuratury okręgowej.

§ 54a. 43

1. Zadania i kompetencje dysponenta części budżetowej obejmują:

1) przygotowywanie i przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych projektu budżetu wraz z uzasadnieniem, a następnie wykonywanie budżetu w części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze;

2) opracowywanie i przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych projektu budżetu w układzie zadaniowym wraz z uzasadnieniem, a następnie wykonywanie wydatków w układzie zadaniowym w części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze;

3) opracowywanie, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, harmonogramu realizacji budżetu państwa w części odpowiadającej prokuraturze;

4) wydawanie dyspozycji uruchomienia środków budżetowych z rachunku bieżącego dysponenta części budżetowej dla podległych dysponentów, w granicach określonych harmonogramem, o którym mowa w pkt 3;

5) sprawowanie nadzoru i kontroli nad całością gospodarki finansowej prokuratury, w tym:

a) kontroli nad dokonywaniem przez podległe jednostki organizacyjne wstępnej oceny celowości poniesionych wydatków oraz realizacją właściwych procedur,

b) gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa,

c) funkcjonowaniem adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej,

d) przestrzeganiem dyscypliny finansów publicznych,

e) realizacją zadań finansowanych z budżetu państwa,

f) efektywnością i skutecznością realizacji planów w układzie zadaniowym na podstawie mierników stopnia realizacji celów,

g) ustalaniem dla podległych jednostek organizacyjnych sposobu dokonywania wydatków przy wykorzystaniu służbowych kart płatniczych;

6) dokonywanie ocen przebiegu wykonania zadań w części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze oraz dochodów i wydatków jednostek organizacyjnych, w tym: przede wszystkim prawidłowości i terminowości pobierania dochodów; zgodności wydatków z planowanym przeznaczeniem; prawidłowości wykorzystania środków finansowych, w tym zakresu zrealizowanych zadań oraz podejmowanie, w razie potrzeby, działań zmierzających do prawidłowego wykonania budżetu;

7) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości informacji o realizacji Wieloletniego Planu Finansowego Państwa w części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze, w tym o stopniu realizacji celów, w terminach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.);

8) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych sprawozdania z wykonania ustawy budżetowej w części budżetu państwa odpowiadającej prokuraturze;

9) ustalanie szczegółowych zasad i organizowanie przepływu informacji w zakresie realizacji zadań finansowo-rzeczowych oraz koordynowanie wykonania tych zadań na obszarach apelacji;

10) opracowywanie (w tym także w układzie zadaniowym), po zasięgnięciu opinii dysponentów drugiego stopnia, zgodnych ze strategią przyjętą przez Radę Ministrów programów wieloletnich do realizacji przez jednostki organizacyjne i - po ustanowieniu przez Radę Ministrów programu wieloletniego - zabezpieczanie środków i limitów środków budżetowych na jego realizację;

11) przekazywanie Ministrowi Sprawiedliwości planu działalności prokuratury na rok następny w terminach umożliwiających sporządzenie przez Ministra Sprawiedliwości planu działalności kierowanego przez niego działu administracji rządowej;

12) przekazywanie Ministrowi Sprawiedliwości sprawozdania z wykonania planu działalności prokuratury oraz oświadczenia o stanie kontroli zarządczej za poprzedni rok w zakresie prokuratury w terminach umożliwiających sporządzenie przez Ministra Sprawiedliwości sprawozdania z wykonania planu działalności oraz złożenie oświadczenia o stanie kontroli zarządczej za poprzedni rok;

13) inicjowanie i wprowadzanie efektywnych form zarządzania finansami i majątkiem prokuratury oraz koordynowanie i nadzorowanie tych procesów;

14) określanie, w uzasadnionych przypadkach, zakresu zadań i kompetencji podległych dysponentów;

15) wykonywanie obowiązków w zakresie planowania, finansowania i nadzorowania inwestycji prokuratury.

2. Dysponent części budżetowej, w toku wykonywania budżetu państwa, stosuje zasady gospodarki finansowej, w szczególności nadzoruje i dokonuje wydatków w granicach kwot określonych w palnie finansowym, z uwzględnieniem prawidłowo dokonanych przeniesień, w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów.

§ 54b. 44 Zadania i kompetencje dysponenta drugiego stopnia obejmują:

1) przygotowywanie przy współpracy z podległymi dysponentami trzeciego stopnia projektu planu finansowego jednostek na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej i przedstawianie go dysponentowi głównemu, opracowywanie planu finansowego jednostek na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej, a następnie wykonywanie planu finansowego jednostek na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej;

2) przygotowywanie przy współpracy z podległymi dysponentami trzeciego stopnia projektu budżetu w układzie zadaniowym na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej, a następnie wykonywanie wydatków w układzie zadaniowym na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej;

3) opracowywanie, w porozumieniu z podległymi dysponentami trzeciego stopnia, harmonogramu realizacji planów finansowych poszczególnych jednostek na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej;

4) dysponowanie rachunkami bieżącymi prokuratury apelacyjnej, z wyodrębnieniem rachunków dochodów i wydatków;

5) sprawowanie nadzoru i kontroli przebiegu wykonania zadań określonych w planach finansowych podległych dysponentów oraz przestrzegania przez nich zasad gospodarki finansowej, w tym gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, przestrzegania dyscypliny finansów publicznych oraz funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej;

6) uczestniczenie w opracowywaniu projektów programów wieloletnich w zakresie dotyczącym obszaru działania danej prokuratury apelacyjnej;

7) podejmowanie działań organizacyjnych na rzecz optymalizacji wydatków związanych z funkcjonowaniem jednostek na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej;

8) organizowanie na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej właściwego przepływu informacji w zakresie realizacji zadań oraz dochodów i wydatków, w tym programów wieloletnich, przez podległe jednostki; dokonywanie ich kwartalnych ocen oraz przekazywanie tych ocen wraz z niezbędnymi wnioskami dysponentowi głównemu;

9) wykonywanie obowiązków w zakresie planowania, finansowania i nadzorowania inwestycji jednostek na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej.

§ 54c. 45 Zadania i kompetencje dysponenta trzeciego stopnia obejmują:

1) przygotowywanie projektu planu finansowego - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej, a następnie przedstawianie go dysponentowi wyższego stopnia; przygotowywanie planu finansowego - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej, a następnie wykonywanie planu finansowego danej jednostki organizacyjnej;

2) przygotowywanie projektu budżetu w układzie zadaniowym - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej, a następnie wykonywanie wydatków w układzie zadaniowym;

3) opracowywanie w porozumieniu z właściwym dysponentem wyższego stopnia harmonogramu realizacji planu finansowego - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej;

4) dysponowanie rachunkiem bieżącym - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej - z wyodrębnieniem rachunku dochodów i wydatków;

5) sprawowanie nadzoru i kontroli nad realizacją zadań określonych w planie finansowym - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej, przestrzeganie zasad gospodarki finansowej, w tym gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, przestrzegania dyscypliny finansów publicznych oraz funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej;

6) organizowanie właściwego przepływu informacji w zakresie realizacji zadań finansowanych z budżetu państwa, w tym programów wieloletnich - odpowiednio w Prokuraturze Generalnej, prokuraturze apelacyjnej lub prokuraturze okręgowej i prokuraturach rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej - oraz dokonywanie ich kwartalnej oceny i przekazywanie jej wraz z niezbędnymi wnioskami dysponentowi wyższego stopnia;

7) podejmowanie działań organizacyjnych na rzecz optymalizacji wydatków związanych z funkcjonowaniem - odpowiednio Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej;

8) prowadzenie działalności inwestycyjnej odpowiednio - Prokuratury Generalnej, prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych na obszarze działania danej prokuratury okręgowej.

DZIAŁ  II

Czynności prokuratorów

§ 55. W przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniających przekazanie sprawy według właściwości innej jednostce, prokurator, który sprawę przekazuje, przeprowadza czynności niecierpiące zwłoki.

§  56.

1. W przypadku potrzeby dokonania czynności przez prokuratora innej jednostki, prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie może zwrócić się do niej o udzielenie pomocy prawnej.

2. W pisemnym wniosku o udzielenie pomocy prawnej wskazuje się okoliczności wymagające wyjaśnienia oraz określa czynności, które mają być dokonane. Do wniosku dołącza się kopie niezbędnych dokumentów z akt sprawy. Akta sprawy lub odpowiednią ich część przesyła się tylko w razie konieczności.

3. Prokurator wezwany do udzielenia pomocy prawnej niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni, chyba że we wniosku termin ten oznaczono odmiennie, dokonuje wnioskowanych czynności, tak aby nie zachodziła konieczność ich powtarzania lub uzupełniania.

4. Jeżeli w toku realizacji wniosku o pomoc prawną wyłoni się potrzeba dokonania również innych, niewskazanych we wniosku czynności, prokurator wezwany wykonuje je niezwłocznie oraz informuje o tym prokuratora wnioskującego.

5. Jeżeli wykonanie czynności w ramach pomocy prawnej w terminie określonym w ust. 3 nie jest możliwe, należy niezwłocznie zawiadomić prokuratora zwracającego się o pomoc prawną o przyczynie zwłoki, z podaniem terminu wykonania czynności.

6. 46 W przypadku wniosku o udzielenie pomocy prawnej polegającej na wykonywaniu funkcji oskarżyciela publicznego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji przepisów ustępów 2, 4 i 5 nie stosuje się.

7. 47 Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do czynności z art. 404a Kodeksu postępowania karnego.

§  57.

1. Zawiadomienie o odmowie uwzględnienia w całości lub w części złożonego w sprawie wniosku lub innego żądania przesyła się zainteresowanemu bezzwłocznie, z uzasadnieniem zajętego stanowiska, a w razie potrzeby z pouczeniem o przysługujących mu uprawnieniach.

2. Jeżeli wniosek lub inne żądanie pochodzi od osoby niebędącej w stanie samodzielnie dochodzić swoich praw, prokurator - gdy nie jest zobowiązany do podjęcia działania z urzędu - powinien rozważyć możliwość udzielenia jej pomocy prawnej lub zwrócić się do właściwego organu, instytucji lub organizacji w sprawie udzielenia takiej pomocy.

DZIAŁ  III

Postępowanie przygotowawcze

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  58.

1. 48 Postępowanie przygotowawcze prowadzi lub nadzoruje jednostka określona zgodnie z odpowiednio stosowanymi art. 31-34 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.), zwanej dalej "k.p.k.".

1a. 49 Przekazanie sprawy według właściwości miejscowej do innej jednostki nie wymaga zarządzenia ani postanowienia.

2. Spór o właściwość między równorzędnymi jednostkami rozstrzyga kierownik jednostki wyższego stopnia nad jednostką, która wszczęła spór.

3. Spór o właściwość między jednostkami różnego stopnia rozstrzyga kierownik jednostki wyższego stopnia nad jednostką wyższego stopnia pozostającą w sporze.

4. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej, postępowanie przygotowawcze prowadzi się lub nadzoruje w jednostce wyznaczonej przez kierownika prokuratury apelacyjnej, na której obszarze właściwości najwcześniej uzyskano informację o popełnieniu przestępstwa lub przestępstwa skarbowego.

5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, ze względu na dobro prowadzonego postępowania, kierownik jednostki wyższego stopnia może, w drodze postanowienia, przekazać sprawę do prowadzenia lub nadzoru innej podległej jednostce niż jednostka właściwa w myśl ust. 1.

6. O sprawach, które mogą dotyczyć funkcjonariuszy publicznych, o których mowa w art. 115 § 13 pkt 1-2a k.k., sędziów lub prokuratorów, a także o innych sprawach wywołujących oddźwięk społeczny, kierownik jednostki zawiadamia prokuratora apelacyjnego, który może o tej sprawie poinformować Prokuratora Generalnego.

§  59.

1. W sprawach o przestępstwo określone w art. 209 k.k. postępowanie przygotowawcze prowadzi się lub nadzoruje w jednostce, na której obszarze właściwości stale mieszka lub czasowo przebywa pokrzywdzony.

2. W sprawach o przestępstwo popełnione za pośrednictwem sieci teleinformatycznej lub telekomunikacyjnej postępowanie przygotowawcze prowadzi się lub nadzoruje w jednostce, na której obszarze właściwości sprawca działał.

3. W sprawach o kradzież w transporcie lądowym, wodnym i powietrznym oraz o przestępstwo na szkodę pasażerów korzystających ze środków tego transportu postępowanie przygotowawcze prowadzi się lub nadzoruje w jednostce, na której obszarze właściwości ujawniono przestępstwo lub przyjęto zawiadomienie o jego popełnieniu.

§ 60. Kierownik jednostki może zwrócić się do bezpośredniego przełożonego z wnioskiem o przejęcie prowadzenia danej sprawy, jeżeli uzasadniają to w szczególności skomplikowany charakter sprawy lub względy organizacyjne, w tym związane z obsadą kadrową jednostki.

§  61.

1. W przypadku łączenia spraw do prowadzenia w jednym postępowaniu przygotowawczym, akta postępowania później wszczętego włącza się do akt postępowania wszczętego wcześniej.

2. Niezależnie od dnia wszczęcia postępowania przygotowawczego w łączonych sprawach akta dochodzenia włącza się do akt śledztwa, a akta innego postępowania do akt postępowania, w którym stosuje się tymczasowe aresztowanie.

§ 61a. 50

1. Wyłączenie do prowadzenia w odrębnym postępowaniu sprawy poszczególnych osób lub o poszczególne czyny wymaga wydania postanowienia.

2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, określa się:

1) podmiotowy i przedmiotowy zakres wyłączenia;

2) sposób wyłączenia - przez dokładne wskazanie nazwy i daty przeprowadzonych dowodów lub innych sporządzonych dokumentów oraz numeru karty lub miejsca złożenia dowodów rzeczowych z zaznaczeniem, czy dokumenty wydziela się w oryginale czy w odpisie lub kopii.

3. Czas trwania postępowania przygotowawczego w wyłączonej sprawie, o której mowa w ust. 1, liczy się od dnia wszczęcia postępowania pierwotnego tylko wtedy, gdy sprawa ta była objęta zakresem postanowienia o wszczęciu śledztwa albo dochodzenia. W takim przypadku wyłączona sprawa obejmuje także odpis postanowienia o wszczęciu śledztwa albo dochodzenia oraz o jego przedłużeniu.

4. Jeżeli w podlegającej wyłączeniu innej sprawie niż określona w ust. 3 były dokonywane czynności procesowe, czas trwania postępowania przygotowawczego liczy się od dnia pierwszej czynności, co określa się w postanowieniu o wyłączeniu sprawy, o którym mowa w ust. 1.

5. W wyłączonej sprawie, o której mowa w ust. 1, wydaje się, z zastrzeżeniem ust. 3, postanowienie o wszczęciu śledztwa albo dochodzenia.

6. Sprawy wyłączone prowadzi się w jednostce, w której wydano postanowienie o wyłączeniu, o którym mowa w ust. 1, chyba że przekazanie wyłączonej sprawy innej jednostce w istotny sposób przyczyni się do przyspieszenia lub usprawnienia postępowania przygotowawczego w tej sprawie.

§ 62. W razie stwierdzenia, że sprawca przestępstwa podlegającego orzecznictwu sądów powszechnych popełnił także przestępstwo podlegające orzecznictwu sądów wojskowych lub wspólnie z osobą podlegającą orzecznictwu tych sądów, prokurator, po dokonaniu czynności niezbędnych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa, wydaje postanowienie o przekazaniu sprawy właściwemu prokuratorowi wojskowemu.

§ 63. 51 Jeżeli zachodzi potrzeba pociągnięcia prokuratora do odpowiedzialności karnej, prokurator prowadzący śledztwo, po dokonaniu niezbędnych czynności dowodowych, występuje do prokuratora bezpośrednio przełożonego o skierowanie do sądu dyscyplinarnego wniosku o zezwolenie na ściganie. O skierowaniu wniosku zawiadamia się przełożonego dyscyplinarnego prokuratora, którego dotyczy wniosek.

§ 63a. 52 Prokurator wyraża zgodę na cofnięcie wniosku o ściganie lub odmawia jej wyrażenia w drodze zarządzenia.

§ 63b. 53 Zarządzenie prokuratora w prowadzonym lub nadzorowanym przez niego postępowaniu przygotowawczym może być wydane ustnie, jeżeli nie przysługuje na nie zażalenie. O wydaniu takiego zarządzenia prokurator sporządza w aktach podręcznych adnotację.

Rozdział  2

Wszczęcie i przebieg postępowania

§ 64. 54 Prokurator przyjmuje ustne zawiadomienie o przestępstwie w sprawach, o których mowa w art. 309 pkt 2 i 3 k.p.k. niezależnie od właściwości miejscowej.

§ 64a. 55 Prokurator jest obowiązany nadać bieg sprawie niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia sporządzenia protokołu lub otrzymania pisemnego zawiadomienia o przestępstwie.

§ 64b. 56 Wszczęcie śledztwa albo dochodzenia na skutek anonimowego zawiadomienia może nastąpić po uprzednim sprawdzeniu przytoczonych w nim okoliczności. Zawiadomienie takie prokurator może przekazać Policji lub innemu uprawnionemu organowi albo organom kontroli w celu sprawdzenia przytoczonych w zawiadomieniu okoliczności albo pozostawić je bez biegu. W razie niepotwierdzenia się okoliczności wskazanych w treści anonimowego zawiadomienia pozostawia się je bez biegu i bez wydawania postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa albo dochodzenia.

§ 64c. 57 Śledztwo albo dochodzenie wszczęte w sprawie prowadzi się w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w jego toku.

§ 64d. 58 Forma śledztwa obowiązuje w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w czasie jego trwania, objętych jednym postępowaniem ze względu na łączność podmiotową lub przedmiotową albo podmiotowo-przedmiotową; dotyczy to również spraw poszczególnych osób lub o poszczególne czyny wyłączonych do odrębnego postępowania, z zastrzeżeniem § 61a ust. 5.

§  65.

1. Niezwłocznie po wszczęciu postępowania przygotowawczego sporządza się, w miarę potrzeby, plan śledztwa lub plan dochodzenia, zwłaszcza w sprawach zawiłych i o poważne przestępstwa. Plan aktualizuje się stosownie do ujawnionych nowych okoliczności.

2. Plan przechowuje się w aktach podręcznych sprawy.

§  66.

1. Powierzając Policji lub innym uprawnionym organom przeprowadzenie śledztwa w całości lub w określonym zakresie, prokurator udziela wytycznych oraz określa termin do przedstawienia planu śledztwa, jeżeli zachodzi potrzeba jego sporządzenia. Plan ten podlega kontroli prokuratora, który w razie potrzeby dokonuje w nim zmian i uzupełnień oraz wskazuje czynności procesowe, których dokona sam lub w których chce uczestniczyć.

2. 59 W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy nie zachodzą przesłanki z art. 315 § 2 k.p.k., prokurator może zastrzec, że dopuszczenie stron do udziału w czynnościach śledczych wymaga jego zgody, o ile jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub prawnie chronionego interesu osób trzecich.

§ 66a. 60 W razie przejęcia dochodzenia do śledztwa okres śledztwa liczy się od dnia wydania postanowienia o jego wszczęciu, przy czym czasu trwania dochodzenia nie wlicza się do okresu śledztwa.

§ 66b. 61 Jeżeli zachodzi potrzeba przedłużenia czasu trwania dochodzenia, wniosek o przedłużenie czasu trwania dochodzenia, wraz z aktami sprawy, przedkłada się nie później niż na 7 dni przed upływem terminu dochodzenia właściwemu prokuratorowi.

§  67.

1. Jeżeli zachodzi potrzeba dokonania czynności procesowych, o których mowa w art. 308 § 1 i 2 k.p.k., prokurator, jeżeli jest obecny na miejscu zdarzenia, dokonuje tych czynności osobiście lub kieruje ich przebiegiem.

2. Prokurator, o którym mowa w ust. 1, podejmuje decyzję w przedmiocie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia, przekazując jednocześnie funkcjonariuszowi Policji albo innego uprawnionego organu dokonującemu czynności lub uczestniczącemu w ich dokonaniu ustne polecenia i wytyczne. Na wniosek funkcjonariusza Policji albo innego uprawnionego organu polecenia i wytyczne prokurator potwierdza w odręcznej notatce urzędowej.

§ 68. Wydanie postanowienia o przedstawieniu zarzutów obejmuje jego sporządzenie, niezwłoczne ogłoszenie i przesłuchanie podejrzanego.

§  69.

1. Postanowienie o zmianie zarzutów dotyczy czynu, który był objęty uprzednio wydanym postanowieniem o przedstawieniu, zmianie lub uzupełnieniu zarzutów.

2. Postanowienie określone w ust. 1 wydaje się, jeżeli zachodzi potrzeba istotnej zmiany opisu czynu lub też zarzucony czyn należy zakwalifikować z surowszego przepisu albo z przepisu o takim samym zagrożeniu ustawowym lub z łagodniejszego przepisu, gdy ma to znaczenie dla obrony podejrzanego.

§ 70. 62 W przypadku gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa przez osoby wymienione w art. 309 pkt 2 i 3 k.p.k., czynności wymienione w art. 308 § 1 k.p.k. są przeprowadzane, w miarę możliwości, przy udziale prokuratora.

§  71.

1. Przed przesłuchaniem sprawdza się dane osobowe przesłuchiwanego na podstawie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, czyniąc o tym stosowną wzmiankę w protokole przesłuchania. Brak dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość należy odnotować w protokole.

2. Jeżeli tożsamość przesłuchiwanej osoby budzi wątpliwości i występuje niemożność jej ustalenia, należy w chwili dokonywania czynności procesowej posłużyć się uzyskanymi od niej danymi, a następnie ustalić jej tożsamość.

§ 72. W protokole przesłuchania należy przyjąć, jako formę gramatyczną relacji przesłuchiwanego, pierwszą osobę czasu przeszłego i zamieszczać możliwie dokładnie charakterystyczne określenia lub zwroty użyte przez osobę przesłuchiwaną oraz wzmianki dotyczące szczególnego zachowania się tej osoby. Każdą stronę protokołu przesłuchania podpisują wszystkie osoby biorące udział w czynności. O odmowie złożenia podpisu lub przeszkodzie w jego złożeniu należy sporządzić adnotację.

§ 73. Przebieg czynności utrwalony za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, jak również przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie przesłuchania świadka na odległość, na żądanie osoby w niej uczestniczącej należy odtworzyć bezpośrednio po jej dokonaniu i fakt ten odnotować w protokole czynności.

§ 74. W przesłuchaniu dokonywanym osobiście przez prokuratora nie może brać udziału lub być przy nim obecny funkcjonariusz Policji albo innego uprawnionego organu prowadzący postępowanie lub wykonujący czynności procesowe z udziałem przesłuchiwanej osoby. Czynność tę przeprowadza się w jednostce, chyba że szczególne względy stoją temu na przeszkodzie.

§  75.

1. Prokurator powołuje biegłego niezwłocznie po zebraniu materiału dowodowego potrzebnego do wydania opinii. Materiał zbiera się w sposób umożliwiający wydanie opinii w wyznaczonym terminie.

2. W postanowieniu o powołaniu biegłego prokurator określa materiały przekazane biegłemu w celu wydania opinii w sposób umożliwiający ich identyfikację.

§  76.

1. Prokurator zaznajamia biegłego z wynikami prowadzonego postępowania, niezbędnymi do wydania opinii.

2. Po otrzymaniu opinii prokurator niezwłocznie zapoznaje się z jej treścią. Podejmując decyzję o przyznaniu wynagrodzenia biegłemu, prokurator ocenia, czy opinia jest pełna, jasna, sporządzona w sposób rzetelny oraz zgodna z zasadami logicznego rozumowania.

3. Prokurator przyznaje biegłemu wynagrodzenie w formie postanowienia.

§ 77. Przed wystąpieniem z wnioskiem o orzeczenie obserwacji, prokurator sprawdza, czy biegłym została udostępniona całość dokumentacji lekarskiej dotyczącej podejrzanego niezbędnej do wydania ostatecznej opinii, a w szczególności odnoszącej się do jego dotychczasowego leczenia psychiatrycznego, a w razie potrzeby umożliwia biegłym zapoznanie się z aktami uprzednio prowadzonych przeciwko temu podejrzanemu spraw karnych oraz w porozumieniu z biegłymi zbiera odpowiednie dane, także w drodze przesłuchań i innych czynności.

§  78.

1. W postanowieniu o przeszukaniu należy podać cel tej czynności, ze wskazaniem osoby podejrzanej, która ma być wykryta, zatrzymana lub przymusowo doprowadzona, albo rzeczy, które mają być znalezione lub zatrzymane, jak również imię, nazwisko i adres osoby (nazwę i adres instytucji), u której czynności te mają być przeprowadzone, oraz organ wykonujący czynność.

2. W uzasadnieniu postanowienia należy przedstawić dowody lub przytoczyć okoliczności dające podstawę do przypuszczenia, że osoba podejrzana lub wymienione rzeczy znajdują się w miejscu wskazanym w postanowieniu.

§ 79. Prokurator kontroluje prawidłowość postępowania z dowodami rzeczowymi, nie dopuszczając zwłaszcza do:

1) przechowywania ich w jednostce bez uprzedniego zarejestrowania;

2) przechowywania w aktach sprawy pieniędzy, książeczek oszczędnościowych i czekowych, kart płatniczych, papierów wartościowych;

3) zwrotu osobie uprawnionej dowodu rzeczowego bez należytego udokumentowania;

4) przekazania sądowi aktu oskarżenia lub wniosku o warunkowe umorzenie postępowania przygotowawczego bez dowodów rzeczowych.

§  80.

1. Dane o podejrzanym, o których mowa w art. 213 § 1-2a k.p.k., należy ustalić niezwłocznie po wydaniu w stosunku do niego postanowienia o przedstawieniu zarzutów albo po postawieniu mu zarzutu bez wydania takiego postanowienia w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego. W przypadku rozstrzygania kwestii zastosowania środka zapobiegawczego ustalenie danych, o których mowa w art. 213 § 1 k.p.k., powinno nastąpić przed podjęciem decyzji w tym przedmiocie.

2. Jeżeli dane o karalności podejrzanego pochodzą sprzed więcej niż 6 miesięcy, należy zażądać ich ponownie.

3. Jeżeli podejrzanym jest nieletni albo jeżeli karalność czynu zależy od wieku pokrzywdzonego, do akt sprawy załącza się wyciąg z dowodu osobistego, z paszportu lub z aktu urodzenia podejrzanego lub pokrzywdzonego.

§  81.

1. Prokurator rozpatruje niezwłocznie wnioski stron, ich obrońców i pełnomocników o przeprowadzenie określonych dowodów i dopuszczenie ich do udziału w czynnościach.

2. Jeżeli w żądaniu dopuszczenia do udziału w czynnościach procesowych nie sprecyzowano, o jakie czynności chodzi, należy wezwać składającego żądanie do wskazania, w jakich czynnościach postępowania przygotowawczego chce uczestniczyć.

§  82.

1. 63 (uchylony).

2. 64 (uchylony).

3. Prokurator zapewnia wszystkim pokrzywdzonym, których nie przesłuchuje, możliwość przedstawienia stanowiska na piśmie.

§  83.

1. Po przyjęciu od podejrzanego do protokołu zobowiązania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. z 2007 r. Nr 36, poz. 232, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o świadku koronnym", prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie przygotowawcze niezwłocznie przesłuchuje podejrzanego co do okoliczności warunkujących wydanie przez sąd postanowienia w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego oraz wykonuje inne niezbędne czynności.

2. Prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie przygotowawcze przed skierowaniem do Prokuratora Generalnego wniosku o wyrażenie zgody na wystąpienie do sądu o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego, przedstawia podejrzanemu zarzuty popełnienia wszystkich przestępstw, których ten podejrzany dopuścił się i które ujawnił, składając wyjaśnienie w trybie i na zasadach określonych w ustawie o świadku koronnym, a następnie w miarę potrzeby uzupełniająco go przesłuchuje.

3. W celu uzyskania zgody Prokuratora Generalnego na wystąpienie do sądu o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego, prokurator apelacyjny przesyła akta sprawy wraz z uzasadnionym wnioskiem dyrektorowi właściwego departamentu Prokuratury Generalnej. Prokurator okręgowy wniosek w tym przedmiocie wraz z aktami sprawy przesyła za pośrednictwem prokuratora apelacyjnego, który dołącza swoją opinię w kwestii zasadności dopuszczenia dowodu.

4. Po uprawomocnieniu się postanowienia sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego i wyłączeniu wobec podejrzanego materiałów do odrębnego postępowania, w sprawie przeciwko pozostałym sprawcom, prokurator niezwłocznie przesłuchuje osobę wskazaną w postanowieniu sądu w charakterze świadka, z uwzględnieniem treści art. 8 ustawy o świadku koronnym.

5. O przesłuchaniu podejrzanego, od którego przyjęto zobowiązanie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o świadku koronnym, i o wydaniu postanowienia o odmowie wystąpienia z wnioskiem o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego oraz o dopuszczeniu lub odmowie dopuszczenia przez sąd dowodu z zeznań świadka koronnego prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie przygotowawcze zawiadamia drogą służbową, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, kierownika właściwej komórki organizacyjnej Prokuratury Generalnej.

6. Wszystkie czynności dowodowe z udziałem podejrzanego, od którego przyjęto zobowiązanie określone w ust. 1, oraz czynności z udziałem świadka koronnego wykonuje osobiście prokurator.

§  84.

1. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa wyjaśnia powody, dla których nie można go zakończyć, i wskazuje kierunki dalszego postępowania.

2. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa na czas powyżej 3 miesięcy do roku składa się nie później niż na 7 dni przed upływem terminu zakończenia śledztwa.

3. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa na czas powyżej roku składa się właściwemu prokuratorowi nie później niż na 14 dni przed upływem terminu zakończenia śledztwa.

4. 65 Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, występuje prokurator, który prowadzi lub nadzoruje śledztwo.

Rozdział  3

Środki przymusu

Oddział  1

Środki zapobiegawcze

§  85.

1. Jeżeli podejrzany powołuje się na zły stan zdrowia lub doznane obrażenia ciała, prokurator zarządza zbadanie go przez lekarza, a wyniki badania dołącza do wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

2. Jeżeli sąd, stosując tymczasowe aresztowanie, umieścił podejrzanego w odpowiednim zakładzie leczniczym, prokurator po otrzymaniu świadectwa lekarskiego ocenia zasadność utrzymania tymczasowego aresztowania i przekazania tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego lub wykonywania tymczasowego aresztowania poza aresztem śledczym we wskazanym zakładzie leczniczym, określając jednocześnie warunki umieszczenia w nim tymczasowo aresztowanego.

3. W przypadku otrzymania w toku śledztwa informacji o złym stanie zdrowia tymczasowo aresztowanego prokurator zarządza zbadanie go przez lekarza w zakładzie karnym lub areszcie śledczym.

4. Po wydaniu przez sąd postanowienia o tymczasowym aresztowaniu prokurator przesyła do aresztu śledczego, jeżeli wynika to z akt śledztwa lub dochodzenia, informacje o podejrzanym mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego lub zapewnienie bezpieczeństwa w areszcie. Jeżeli zachodzi konieczność izolowania podejrzanego od innych tymczasowo aresztowanych, informacja zawiera w szczególności ich dane osobowe. Prokurator powiadamia również areszt śledczy o odstąpieniu od dalszego izolowania podejrzanego od innych tymczasowo aresztowanych.

§ 86. O uchyleniu tymczasowego aresztowania prokurator niezwłocznie zawiadamia sąd, który wydał postanowienie o tymczasowym aresztowaniu; odpis postanowienia o uchyleniu tymczasowego aresztowania wraz z nakazem zwolnienia niezwłocznie przekazuje do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym tymczasowo aresztowany przebywa.

§ 86a. 66

1. Tymczasowo aresztowany w postępowaniu przygotowawczym pozostaje do dyspozycji prokuratora, na którego wniosek środek ten został zastosowany po raz pierwszy.

2. Jeżeli sąd lub inny uprawniony organ zwraca się o wydanie z aresztu śledczego tymczasowo aresztowanego w celu uczestniczenia w czynnościach procesowych w innej sprawie lub o udzielenie zgody na przeprowadzenie czynności procesowych z udziałem podejrzanego na terenie aresztu śledczego, a dobro postępowania nie stoi temu na przeszkodzie, prokurator udziela zgody na doprowadzenie lub na udział w czynnościach na terenie aresztu śledczego.

3. O udzieleniu zgody, o której mowa w ust. 2, zawiadamia się na piśmie nie później niż na 7 dni przed mającym nastąpić wydaniem lub przeprowadzeniem czynności administrację aresztu śledczego, w którym podejrzany przebywa. W przypadku nieudzielenia zgody zawiadamia się o tym organ żądający, ze wskazaniem, kiedy doprowadzenie lub przeprowadzenie czynności będzie mogło nastąpić.

§  87.

1. W przypadku konieczności przetransportowania tymczasowo aresztowanego do zakładu karnego lub aresztu śledczego właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia czynności, prokurator wydaje zarządzenie:

1) o wysłaniu do właściwej jednostki Policji albo innego uprawnionego organu nakazu doprowadzenia wraz z pisemnym poleceniem przetransportowania tymczasowo aresztowanego do zakładu karnego lub aresztu śledczego;

2) o wysłaniu nakazu wydania do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, z którego podejrzany będzie doprowadzony do miejsca przeprowadzenia czynności, z podaniem informacji o mającym nastąpić przetransportowaniu.

2. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, prokurator wydaje również wtedy, gdy zachodzi konieczność dokonania czynności poza zakładem karnym z udziałem odbywającego prawomocnie orzeczoną karę pozbawienia wolności. O wyznaczonym terminie wykonania czynności z udziałem skazanego na terenie zakładu karnego prokurator pisemnie zawiadamia administrację zakładu karnego, w którym skazany odbywa karę.

3. O zakończeniu czynności z udziałem podejrzanego niezwłocznie zawiadamia się administrację zakładu karnego lub aresztu śledczego, a następnie wydaje polecenie przetransportowania tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego, w którym poprzednio przebywał, chyba że prokurator przeprowadzający czynności postanowi inaczej.

4. W przypadku konieczności wykonania czynności procesowych z tymczasowo aresztowanym pozostającym do dyspozycji innego organu, prokurator pisemnie zwraca się do tego organu o udzielenie zgody na dokonanie czynności w określonym czasie na terenie zakładu karnego lub aresztu śledczego, a w przypadku konieczności przeprowadzenia czynności poza jednostką penitencjarną, w której tymczasowo aresztowany przebywa, występuje również o udzielenie zgody na przetransportowanie go do wskazanego aresztu śledczego lub innego miejsca przeprowadzania czynności. Jeżeli tymczasowo aresztowany pozostaje w dyspozycji innego prokuratora, zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje ten prokurator.

5. Jeżeli tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów uprawnionych, przetransportowanie uzgadnia się ze wszystkimi uprawnionymi organami.

6. Jeżeli nie sprzeciwia się temu dobro postępowania przygotowawczego, niektórych czynności procesowych z udziałem osób pozbawionych wolności, w tym zwłaszcza końcowego zaznajomienia z materiałami postępowania, dokonuje się w miarę możliwości na terenie aresztu śledczego lub zakładu karnego.

§  88.

1. Prokurator udziela zgody na widzenie lub rozmowę telefoniczną z tymczasowo aresztowanym w formie zarządzenia. O odmowie udzielenia zezwolenia zawiadamia się osobę ubiegającą się o widzenie lub rozmowę.

2. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, poza danymi określonymi w art. 94 k.p.k., powinno zawierać:

1) imię i nazwisko oraz adres osoby odwiedzającej;

2) numer dokumentu tożsamości;

3) termin jego ważności;

4) wskazanie stopnia pokrewieństwa z tymczasowo aresztowanym;

5) określenie sposobu kontaktu z tymczasowo aresztowanym;

6) podpis prokuratora.

3. Oryginał zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, doręcza się osobie odwiedzającej, natomiast jego kopię pozostawia w aktach podręcznych.

4. Cenzurowania korespondencji podejrzanych tymczasowo aresztowanych innej niż wymieniona w art. 8 § 3, art. 102 pkt 11 i art. 103 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.) dokonuje prokurator, który prowadzi bądź nadzoruje postępowanie. Ocenzurowana korespondencja podlega oznakowaniu pieczęcią o treści: "Ocenzurowano, data ... podpis ...". Pieczęć przystawia się na korespondencji.

5. Jeżeli korespondencja tymczasowo aresztowanego zawiera wiadomości mogące utrudnić postępowanie przygotowawcze, prokurator zarządza załączenie jej do akt sprawy, o czym zawiadamia nadawcę; nie dotyczy to korespondencji, którą można doręczyć adresatowi po usunięciu z niej takich wiadomości.

6. Korespondencję tymczasowo aresztowanych z organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka, Rzecznikiem Praw Obywatelskich, organami państwowymi i samorządowymi, przedstawicielstwem dyplomatycznym lub konsularnym państwa, którego obywatelem jest aresztowany cudzoziemiec, obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym przesyła się niezwłocznie do adresata bez jej cenzurowania, umieszczając na kopercie adnotację "Bez cenzury" opatrzoną datą i podpisem.

§ 89. O każdym przypadku tymczasowego aresztowania, którego czas trwania przekroczył 9 miesięcy, prokurator okręgowy zawiadamia prokuratora apelacyjnego, podając jednocześnie przewidywany termin zakończenia postępowania przygotowawczego.

§ 90. O każdym przypadku przedłużenia tymczasowego aresztowania na okres powyżej roku prokurator apelacyjny zawiadamia Prokuratora Generalnego.

§  91.

1. Postanowienie o uchyleniu tymczasowego aresztowania prokurator wydaje najpóźniej na 3 dni przed upływem terminu, do którego tymczasowe aresztowanie miało trwać zgodnie z terminami określonymi w k.p.k. Odpis tego postanowienia w dniu jego wydania przekazuje się wraz z nakazem zwolnienia do zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym przebywa tymczasowo aresztowany.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zawiadomienia o przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji innego organu.

3. Administrację zakładu karnego lub aresztu śledczego zawiadamia się najpóźniej na 3 dni przed upływem terminu, do którego aresztowanie ma trwać, że prokurator nie będzie występował o jego przedłużenie. Zawiadomienie ma formę pisemną.

4. O uchyleniu tymczasowego aresztowania wobec osób podlegających służbie wojskowej powiadamia się odpowiednio właściwą wojskową komendę uzupełnień bądź wójta lub burmistrza (prezydenta miasta).

§  92.

1. Jeżeli zakaz opuszczania przez oskarżonego kraju jest połączony z zatrzymaniem paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy albo z zakazem wydania takiego dokumentu, odpis postanowienia w tym przedmiocie przesyła się organowi, który wydał paszport lub inny dokument bądź jest uprawniony do ich wydania. W przypadku, gdy organem wydającym paszport lub inny dokument jest konsul, odpis postanowienia przesyła się organowi, o którym mowa w ust. 2.

2. Zatrzymany paszport lub inny dokument przekazuje się organowi, który wydał ten dokument. W przypadku paszportu lub innego dokumentu wydanego przez konsula dokument ten przekazuje się organowi paszportowemu właściwemu ze względu na miejsce zameldowania lub pobytu posiadacza dokumentu.

3. Odpis postanowienia dotyczącego cudzoziemców przesyła się wraz z zatrzymanym dokumentem urzędowi konsularnemu państwa obcego, którego obywatelem jest cudzoziemiec.

4. Odpisy postanowień, o których mowa w ust. 1 i 3, przesyła się Komendzie Głównej Straży Granicznej.

5. Odpisy postanowień o uchyleniu środka zapobiegawczego, o którym mowa w ust. 1, bądź jego zmianie przesyła się organom wymienionym w ust. 1, 3 i 4.

§ 93. W przypadku zastosowania środka zapobiegawczego określonego w art. 276 k.p.k., odpis postanowienia o zawieszeniu podejrzanego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo zawierającego nakaz powstrzymania się od określonej działalności doręcza się pracodawcy lub właściwemu organowi samorządu zawodowego albo instytucji, a odpis postanowienia o nakazaniu powstrzymania się od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów Komendzie Głównej Policji.

Oddział  2

List gończy

§ 93a. 67 Przed wydaniem postanowienia o poszukiwaniu podejrzanego listem gończym prokurator występuje do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania na okres 14 dni od dnia zatrzymania podejrzanego.

§  94.

1. Do listu gończego dołącza się odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu oraz nakaz przyjęcia podejrzanego do najbliższego, według miejsca jego zatrzymania, aresztu śledczego.

2. Po doprowadzeniu podejrzanego prokurator niezwłocznie przesłuchuje go.

3. Odpisy postanowień o tymczasowym aresztowaniu i poszukiwaniu listem gończym, wraz z nakazem przyjęcia, przesyła się Komendzie Głównej Straży Granicznej oraz jednostce Policji właściwej ze względu na miejsce ostatniego zamieszkania lub pobytu podejrzanego.

§  95.

1. Jeżeli ustały przyczyny poszukiwania podejrzanego listem gończym, niezwłocznie odwołuje się poszukiwanie i zawiadamia o tym właściwą jednostkę Policji i Komendę Główną Straży Granicznej.

2. W przypadku uchylenia postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania w stosunku do osoby poszukiwanej listem gończym uchyla się także postanowienie o poszukiwaniu tej osoby listem gończym oraz odwołuje list gończy.

Oddział  3

Zabezpieczenie majątkowe

§ 95a. 68 W postanowieniu o zabezpieczeniu majątkowym wymienia się wszystkie tytuły zabezpieczenia mające zastosowanie w sprawie oraz wskazuje się składniki majątkowe podlegające zajęciu.

§ 95b. 69 Zakres zabezpieczenia na poczet grożącej grzywny, środków karnych i kosztów sądowych powinien odpowiadać przewidywanemu wymiarowi tej kary, środków karnych i kosztów sądowych.

§  96.

1. Prokurator po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym występuje z wnioskiem do właściwego sądu o nadanie postanowieniu klauzuli wykonalności, o ile przepis szczególny tak stanowi.

2. Odpis postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym doręcza się podejrzanemu przesyłką poleconą za zwrotnym pokwitowaniem odbioru, które załącza się do akt sprawy. Podejrzanemu, wobec którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, odpis postanowienia doręcza się podczas przesłuchania lub za pośrednictwem administracji aresztu śledczego, natomiast podejrzanemu przebywającemu na wolności za pośrednictwem organu egzekucyjnego.

3. Przesyłając organowi egzekucyjnemu postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym do wykonania, prokurator w piśmie przewodnim wskazuje mienie podejrzanego ujawnione w toku postępowania przygotowawczego i miejsce, w którym znajduje się to mienie.

4. W sprawach, w których Policja lub inny uprawniony organ dokonał tymczasowego zajęcia, jeden egzemplarz protokołu zajęcia dołącza się do akt postępowania przygotowawczego, a drugi przesyła wraz z postanowieniem o zabezpieczeniu organowi egzekucyjnemu, czyniąc o tym w piśmie przewodnim wzmiankę.

§ 97. Zajęte ruchomości, z wyjątkiem kosztowności, książeczek oszczędnościowych, kart płatniczych, pieniędzy i papierów wartościowych, można pozostawić u podejrzanego lub członka jego rodziny albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania. Dotyczy to zwłaszcza samochodów, maszyn i urządzeń technicznych wymagających niezbędnej konserwacji.

§  98.

1. O wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu w sprawie, w której dokonano tymczasowego zajęcia, zawiadamia się przesyłką poleconą za zwrotnym pokwitowaniem odbioru osobę, której oddano pod dozór zajęte ruchomości.

2. Jeżeli w sprawie, o której mowa w ust. 1, prokurator odstąpił od wydania postanowienia o zabezpieczeniu, o upadku tymczasowego zajęcia należy zawiadomić podejrzanego oraz osobę, u której pozostawiono zajęte ruchomości, i niezwłocznie zwrócić za pokwitowaniem tymczasowo zajęte mienie osobie uprawnionej.

§ 99. O uchyleniu postanowienia o zabezpieczeniu zawiadamia się podejrzanego i organ egzekucyjny, któremu postanowienie przesłano do wykonania.

§ 100. Nadesłany przez organ egzekucyjny protokół dokonanego zajęcia mienia składa się do akt postępowania przygotowawczego, a w odpisie - do akt podręcznych. Jeżeli akta sprawy znajdują się już w sądzie, jeden egzemplarz protokołu należy przesłać sądowi w celu dołączenia do właściwych akt.

Rozdział  4

Zawieszenie postępowania

§ 101. 70

1. Jeżeli do czasu zakończenia śledztwa lub dochodzenia prowadzonego przeciwko kilku podejrzanym wobec jednego z nich zachodzi przeszkoda uzasadniająca zawieszenie postępowania, przed sporządzeniem aktu oskarżenia lub wniosku o warunkowe umorzenie postępowania albo wniosku przewidzianego w art. 324 § 1 k.p.k. należy wyłączyć sprawę tego podejrzanego do odrębnego postępowania.

2. W przypadku gdy wobec podejrzanych działających wspólnie odrębne postępowanie ograniczyłoby w sposób znaczny możliwość wyjaśnienia okoliczności sprawy, przeszkoda, o której mowa w ust. 1, po stronie jednego z podejrzanych może być podstawą zawieszenia postępowania w całości.

§ 102. W czasie zawieszenia postępowania przygotowawczego należy okresowo, nie rzadziej niż raz w ciągu 6 miesięcy, sprawdzać, czy przyczyny zawieszenia trwają nadal.

§ 103. 71 (uchylony).

§  104.

1. Zawieszając postępowanie z powodu nieujęcia podejrzanego, prokurator, w celu ustalenia miejsca jego pobytu, zarządza poszukiwania przez Policję lub inny uprawniony organ.

2. Zarządzenie o poszukiwaniu przez Policję lub inny właściwy organ przesyła się jednostce Policji lub organowi właściwemu ze względu na miejsce ostatniego zamieszkania lub pobytu podejrzanego.

§  105.

1. Po ustaniu przyczyn zawieszenia postępowania prokurator niezwłocznie wydaje postanowienie o jego podjęciu.

2. Jeżeli ustały przyczyny, które spowodowały zarządzenie poszukiwania, należy je niezwłocznie odwołać i zawiadomić o tym właściwy organ.

Rozdział  5

Zakończenie postępowania

§ 105a. 72 Umarzając śledztwo albo dochodzenie na podstawie art. 322 k.p.k. jako przyczynę umorzenia można dodatkowo wskazać:

1) niewykrycie sprawcy przestępstwa;

2) okoliczność, że podejrzany nie popełnił zarzucanego mu przestępstwa;

3) brak interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu albo w objęciu ściganiem z urzędu.

§ 105b. 73

1. Śledztwo albo dochodzenie może być umorzone w całości lub w części. Umorzenie w części może dotyczyć osób, zarzuconych czynów lub zdarzeń objętych postępowaniem.

2. Jeżeli stwierdzono, że podejrzany nie popełnił zarzuconego mu przestępstwa, a jednocześnie nie wykryto sprawcy, w postanowieniu wymienia się obie przyczyny umorzenia postępowania.

§ 105c. 74

1. W rozstrzygnięciu (sentencji) postanowienia o umorzeniu śledztwa albo dochodzenia należy przytoczyć opis czynu w postaci ustalonej w toku postępowania, odpowiadającą mu kwalifikację prawną, a także przyczynę i podstawę prawną umorzenia.

2. W uzasadnieniu postanowienia o umorzeniu śledztwa albo dochodzenia należy wymienić osoby, przeciwko którym toczyło się postępowanie, oraz zarzuty albo zdarzenia będące jego przedmiotem, zwięźle przedstawić czynności, jakich dokonano, i poczynione ustalenia, ocenić zebrane dowody oraz wskazać podstawy faktyczne i prawne, które zadecydowały o umorzeniu.

§ 106. Niezależnie od liczby podejrzanych wydaje się jedno postanowienie o zamknięciu śledztwa albo dochodzenia.

§ 107. Jeżeli w wyniku śledztwa lub dochodzenia prowadzonego przeciwko dwóm lub więcej podejrzanym zachodzą podstawy do warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do jednego lub niektórych z nich, a co do innych należy sporządzić akt oskarżenia, prokurator wyłącza postanowieniem sprawę w odpowiedniej części do odrębnego prowadzenia.

§  108.

1. Akt oskarżenia przesyła do sądu odpowiednio prokurator apelacyjny, prokurator okręgowy lub prokurator rejonowy.

2. W piśmie przesyłającym do sądu akt oskarżenia zamieszcza się informację o:

1) wysłaniu zawiadomień, o których mowa w art. 334 § 2 k.p.k., z podaniem ich daty;

2) przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu;

3) miejscu przechowywania i o przekazaniu do dyspozycji sądu dowodów rzeczowych, których nie dołączono do akt sprawy, oraz o dokonanym zabezpieczeniu majątkowym;

4) 75 prokuratorze wyznaczonym jako referent sądowy sprawy.

3. W piśmie, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się również wniosek o rozpoznanie wytoczonego równocześnie powództwa cywilnego lub wzmiankę o zgłoszeniu powództwa w toku postępowania przygotowawczego albo wystąpieniu z wnioskiem, o którym mowa w art. 49a k.p.k.

4. 76 W przypadku wystąpienia do innej jednostki organizacyjnej prokuratury o udzielenie pomocy prawnej polegającej na wykonywaniu funkcji oskarżyciela publicznego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji zawiadamia się o tym sąd. Kierownik jednostki wezwanej do udzielenia pomocy niezwłocznie wskazuje sądowi referenta sądowego sprawy.

§ 108a. 77 Przekazanie tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu następuje równocześnie z przesłaniem aktu oskarżenia. O przesłaniu aktu oskarżenia i przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu powiadamia się dyrektora zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym tymczasowo aresztowany przebywa.

§ 109. Zwrotne pokwitowanie odbioru zawiadomień, o których mowa w art. 334 § 2 k.p.k., przesyła się niezwłocznie po ich otrzymaniu do sądu w ślad za aktem oskarżenia.

§ 110. W przypadku zastosowania w postępowaniu przygotowawczym poręczenia lub dozoru Policji, o przesłaniu do sądu aktu oskarżenia należy zawiadomić poręczającego lub jednostkę organizacyjną Policji sprawującą dozór nad podejrzanym.

§ 111. Zgodę na warunki skazania podejrzany wyraża w protokole przesłuchania podejrzanego lub w protokole końcowego zaznajomienia go z materiałami postępowania albo w odrębnym dokumencie.

§ 112. Jeżeli po dokonaniu uzgodnień, o których mowa w art. 335 § 1 k.p.k., nastąpi zmiana lub uzupełnienie zarzutów podejrzanemu, dokonuje się ponownych uzgodnień w tym zakresie.

Rozdział  6

Podjęcie na nowo i wznowienie umorzonego postępowania

§ 113. 78

1. Podjąć na nowo umorzone postępowanie przygotowawcze może prokurator, który wydał lub zatwierdził postanowienie o jego umorzeniu, a także prokurator jednostki wyższego stopnia, który przejmuje sprawę do dalszego prowadzenia, chyba że ze względu na rodzaj sprawy lub jej związek z innym prowadzonym postępowaniem uzasadnione jest dalsze prowadzenie postępowania przez dotychczasową jednostkę organizacyjną prokuratury. Prokurator, który wydał postanowienie o umorzeniu śledztwa albo dochodzenia, może wyłączyć się od dalszego prowadzenia sprawy.

2. W przypadku gdy postanowienie o podjęciu na nowo umorzonego postepowania przygotowawczego wydał Prokurator Generalny lub prokurator wykonujący czynności w Prokuraturze Generalnej, postępowanie prowadzone jest w jednostce, w której dotychczas prowadzone było umorzone postępowanie.

3. O podjęciu na nowo umorzonego postępowania zawiadamia się pokrzywdzonego oraz instytucję państwową, samorządową lub społeczną, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, a o wznowieniu również podejrzanego.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do wznowienia umorzonego postępowania.

5. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w sprawie, w której odmówiono wszczęcia śledztwa albo dochodzenia.

§ 114. 79

1. Pismo zawierające żądanie wszczęcia albo podjęcia na nowo umorzonego postępowania przygotowawczego w sprawie, w której uprawomocniło się postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego albo o jego umorzeniu, jeżeli nie uzasadnia wszczęcia lub podjęcia na nowo umorzonego postępowania, pozostawia się bez rozpoznania. Odpowiedzi składającemu pismo udziela kierownik jednostki, w której wydano lub zatwierdzono postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania albo o jego umorzeniu.

2. W przypadku złożenia ponownego wniosku w tym przedmiocie, właściwy prokurator, nie uwzględniając żądania, przekazuje pismo prokuratorowi nadrzędnemu nad tym, który wydał lub zatwierdził postanowienie. Jeżeli wniosek nie zawiera żadnych nowych okoliczności podważających zasadność podjętej decyzji, prokurator nadrzędny udziela składającemu pismo odpowiedzi, informując go o braku podstaw do wszczęcia albo podjęcia na nowo umorzonego postępowania przygotowawczego. Odpowiedź powinna zawierać informację o pozostawieniu bez biegu następnych pism w tej samej sprawie, jeżeli nie zostaną przedstawione nowe okoliczności, podważające zasadność prawomocnego postanowienia o odmowie wszczęcia albo o umorzeniu postępowania przygotowawczego.

3. Pismo kwestionujące zasadność prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego przeciwko osobie, będące co do istoty wnioskiem o wznowienie postępowania, przekazuje się do rozpoznania prokuratorowi nadrzędnemu nad prokuratorem, który wydał lub zatwierdził to postanowienie. Pismo informujące o braku podstaw do wydania postanowienia w trybie art. 327 § 2 k.p.k. powinno zawierać także informację o możliwości pozostawienia bez biegu następnych pism w tej sprawie, jeżeli nie zostaną przedstawione w nich nowe okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania.

4. Jeżeli pismo zawiera wniosek o wydanie postanowienia przewidzianego w art. 328 k.p.k. lub potrzeba taka wyłoni się w toku badania sprawy, pismo wraz z aktami i stosownym wnioskiem prokuratora apelacyjnego przekazuje się Prokuraturze Generalnej. Pismo informujące o braku podstaw do wydania postanowienia na podstawie art. 328 k.p.k. podpisuje dyrektor lub zastępca dyrektora właściwego departamentu Prokuratury Generalnej.

Rozdział  7

Nadzór procesowy prokuratora nad postępowaniem

§ 115. Prokurator rejonowy lub prokurator przez niego wyznaczony co najmniej raz w roku dokonuje kontroli dochodzeń prowadzonych przez organy posiadające uprawnienia oskarżycieli publicznych.

§ 115a. 80 Spostrzeżenia i uwagi dotyczące sposobu prowadzenia postępowania przygotowawczego, wynikające z nadzoru, prokurator sprawujący nadzór przekazuje kierownikowi właściwej jednostki organizacyjnej Policji albo kierownikowi jednostki organizacyjnej innego uprawnionego organu, a w przypadku nieusprawiedliwionego niewykonania polecenia prokuratora w postępowaniu przygotowawczym, w wyznaczonym terminie lub zakresie, występuje do przełożonego funkcjonariusza z żądaniem wszczęcia przeciwko niemu postępowania służbowego lub dyscyplinarnego.

Rozdział  8

Terminy i zażalenia

§ 116. Po otrzymaniu zażalenia na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego oraz w przedmiocie zabezpieczenia majątkowego prokurator, uznając, że nie ma możliwości uchylenia lub zmiany tych postanowień, niezwłocznie przesyła zażalenie wraz z aktami sądowi, który wydał zaskarżone orzeczenie bądź jest właściwy do rozpoznania zażalenia, i przedstawia wniosek o podjęcie stosownego rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem.

§ 117. 81

1. Uznając, że nie ma podstaw do uwzględnienia zażalenia na postanowienie zamykające drogę do wydania wyroku, prokurator przedstawia je niezwłocznie właściwemu sądowi wraz z aktami sprawy i wnioskiem zawierającym jego stanowisko co do zasadności zażalenia.

2. Przed dokonaniem czynności, o których mowa w ust. 1, prokurator może osobiście przedsięwziąć lub zlecić Policji albo innemu uprawnionemu organowi sprawdzenie nowych istotnych faktów i dowodów, na które powołuje się wnoszący zażalenie.

Rozdział  9

Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego

§ 118. W przypadku wydania przez prokuratora postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania z urzędu, pokrzywdzonego poucza się o prawie do złożenia aktu oskarżenia, ze wzmianką, że w przypadku wniesienia przez niego prywatnego aktu oskarżenia materiały sprawy zostaną na jego żądanie przesłane sądowi.

DZIAŁ  IV

Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych

Rozdział  1

Pomoc prawna

Oddział  1

Występowanie o zagraniczną pomoc prawną

§  119.

1. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej w sprawie karnej sporządza się w języku polskim, bez skrótów i poprawek. Wniosek podpisuje prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy i opatruje pieczęcią urzędową z nazwą prokuratury; pisma nie sporządza się odręcznie.

2. 82 We wniosku wskazuje się dokładny adres jednostki wraz z numerami telefonu i telefaksu, sygnaturę sprawy, dane personalne i adresy podejrzanych i świadków, z których udziałem mają być przeprowadzone czynności, a także określa się zwięźle stan faktyczny sprawy ze wskazaniem kwalifikacji prawnej czynu, którego postępowanie dotyczy, oraz wskazuje czynności wraz z uzasadnieniem konieczności ich przeprowadzenia.

3. Jeżeli wniosek dotyczy czynności z udziałem osób przebywających za granicą, wskazuje się dane umożliwiające organowi państwa obcego ich identyfikację, a w dalszej kolejności - miejsce pobytu.

4. 83 Zawarte we wniosku o udzielenie pomocy prawnej wezwanie osób przebywających za granicą do osobistego stawiennictwa przed prokuratorem w celu przesłuchania w charakterze świadka lub biegłego nie może zawierać zagrożenia karą porządkową lub innymi środkami przymusu, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej.

§  120.

1. Wniosek o przesłuchanie osoby zawiera katalog skierowanych do niej pytań.

2. W przypadku wniosku o przesłuchanie osoby w charakterze świadka, prokurator jednocześnie zwraca się do organu państwa obcego z prośbą o uprzedzenie jej o treści art. 233 k.k. oraz w razie potrzeby zapoznanie z treścią art. 182 lub 183 § 1 k.p.k.

3. W przypadku wnoszenia o przesłuchanie podejrzanego prokurator zwraca się do organu państwa obcego z prośbą o uprzednie pouczenie go o obowiązkach i przysługujących mu uprawnieniach.

§  121.

1. Jeżeli wniosek o przesłuchanie osoby zawiera prośbę o przesłuchanie świadka lub biegłego w formie wideokonferencji, dodatkowo wskazuje się organ i nazwiska osób, które będą przeprowadzały czynność, oraz przyczyny, dla których nie jest pożądane lub możliwe osobiste stawiennictwo świadka lub biegłego.

2. Jeżeli wniosek zawiera prośbę o przesłuchanie świadka lub biegłego w formie konferencji telefonicznej, wskazuje się, oprócz danych wymienionych w ust. 1, informację o tym, że świadek lub biegły wyraża gotowość do udziału w czynności w takiej formie.

§ 122. Do wniosku o udzielenie pomocy prawnej dołącza się wyciąg z powołanych w nim przepisów k.k. łącznie z przepisami dotyczącymi przedawnienia, z powołanych przepisów k.p.k. i innych ustaw, jeżeli ich treść nie została przytoczona we wniosku.

§ 123. 84

1. Jeżeli umowa międzynarodowa lub porozumienie przewidują bezpośrednią wymianę wniosków o pomoc prawną pomiędzy właściwymi organami państw obcych, wniosek taki powinien być zaadresowany do odpowiedniej jednostki prokuratury lub innego właściwego organu za granicą i powoływać się na postanowienia stosowanej umowy lub porozumienia.

2. Jeżeli umowa o obrocie prawnym nie przewiduje bezpośredniej wymiany wniosków o pomoc prawną pomiędzy właściwymi organami państw obcych lub jeśli względy szczególne za tym przemawiają, wniosek taki przesyła się w dwóch egzemplarzach do Prokuratury Generalnej, która przesyła go do właściwego organu państwa obcego.

§ 124. 85 Wniosek o przesłuchanie obywatela polskiego, w charakterze podejrzanego, świadka lub biegłego, prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy może przesłać bezpośrednio do właściwego urzędu konsularnego.

§  125.

1. W sprawach skomplikowanych lub szczególnej wagi prokurator może zwrócić się o dopuszczenie go przez organ państwa obcego do udziału w czynnościach wymienionych we wniosku.

2. Wyjazd prokuratora w celu wzięcia udziału w czynnościach przeprowadzanych za granicą wymaga zgody prokuratora apelacyjnego lub prokuratora okręgowego.

§ 126. 86 Doręczanie pism osobom przebywającym na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o obrocie prawnym, odbywa się w trybie przewidzianym w tej umowie.

§  127.

1. Wniosek o powołanie wspólnego zespołu śledczego, o którym mowa w art. 589c k.p.k., kierownik jednostki kieruje do Prokuratora Generalnego.

2. Wniosek określa przesłanki uzasadniające powołanie zespołu polskiego, przewidziane w art. 589c § 1 k.p.k., a także elementy, które powinno zawierać porozumienie o powołaniu takiego zespołu, wymienione w art. 589b § 3 k.p.k.

§  128.

1. Tryb określony w § 127 ust. 1 stosuje się także w przypadku delegowania prokuratora do zespołu, o którym mowa w art. 589d § 1 k.p.k., chyba że wniosek o delegowanie właściwy organ państwa współpracującego skieruje bezpośrednio do Prokuratora Generalnego.

2. W przypadku pozyskania informacji, o której mowa w art. 589e § 1 k.p.k., prokurator uczestniczący w pracach zespołu przedstawia niezwłocznie prokuratorowi przełożonemu informację na piśmie.

Oddział  2

Wykonywanie wniosków o udzielenie pomocy prawnej

§ 129. 87

1. Czynności w ramach pomocy prawnej powinny być przeprowadzone przez prokuratora właściwej prokuratury apelacyjnej, prokuratora właściwej prokuratury okręgowej albo prokuratora właściwej prokuratury rejonowej pod nadzorem służbowym prokuratury okręgowej.

2. Wniosek organu państwa obcego o dopuszczenie do udziału w czynnościach jego przedstawiciela rozpoznaje prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy właściwy dla miejsca dokonania tych czynności.

3. Protokoły z czynności przeprowadzanych w ramach realizacji wniosku sporządza się w języku polskim, pismem maszynowym, bez skrótów i poprawek, i opatruje pieczęcią urzędową, ich oryginały przekazuje się stronie wzywającej, zaś odpisy pozostawia się w aktach podręcznych prokuratora.

§ 130. 88 (uchylony).

§ 131. Jeżeli otrzymany wniosek zawiera prośbę o dokonanie czynności poza właściwością miejscową danej jednostki, przekazuje się go niezwłocznie właściwej prokuraturze apelacyjnej lub okręgowej z jednoczesnym powiadomieniem o tym strony wzywającej.

§ 132. W przypadku otrzymania wniosku niezawierającego informacji umożliwiających jego wykonanie, prokurator zwraca się do strony wzywającej o jego uzupełnienie lub wyjaśnienia w tym zakresie.

Rozdział  2

Przejęcie i przekazanie ścigania karnego

§ 132a. 89 W przypadku przejęcia przez polskie organy wymiaru sprawiedliwości ścigania karnego na podstawie wniosku skierowanego przez państwo obce, o którym mowa w art. 590 § 1 k.p.k., po zakończeniu postępowania, odpis prawomocnej decyzji należy przesłać bezpośrednio zagranicznemu organowi sądowemu lub za pośrednictwem Prokuratury Generalnej, gdy taki tryb porozumiewania się wynika z umowy międzynarodowej.

§  133.

1. Wniosek, o którym mowa w art. 591 § 1 k.p.k., zawiera:

1) oznaczenie organu wzywającego i wskazanie adresu numeru telefonu i telefaksu, a w miarę możliwości także osoby wyznaczonej do kontaktu oraz jej adresu poczty elektronicznej;

2) przedmiot i podstawę wniosku;

3) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, miejsce zamieszkania lub pobytu oraz imiona rodziców podejrzanego;

4) zwięzły opis stanu faktycznego oraz informacje dotyczące rozmiaru szkody.

2. Do wniosku dołącza się akta sprawy zawierające uwierzytelnione odpisy materiału dowodowego oraz wyciąg z przepisów karnych dotyczących kwalifikacji czynu będącego przedmiotem postępowania oraz przedawnienia karalności czynu.

2a. 90 W przypadku akt przekazywanych za granicę za pośrednictwem Prokuratury Generalnej, należy przygotować dwa egzemplarze odpisów, o których mowa w ust. 2, oraz w razie wątpliwości uzgodnić z Prokuraturą Generalną sposób przekazywania dowodów rzeczowych.

3. Wniosek podlega tłumaczeniu przez tłumacza przysięgłego na język urzędowy państwa wezwanego lub inny wskazany język, chyba że umowa międzynarodowa lub porozumienie stanowi inaczej. Załączniki do wniosku tłumaczy się tylko wtedy, gdy umowa lub porozumienie tak stanowi.

§ 134. 91 Do akt sprawy przekazywanego postępowania karnego należy dołączyć udokumentowany wniosek pokrzywdzonego o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, o ile taki wniosek został złożony.

§  135.

1. W razie uwzględnienia wniosku o przejęcie ścigania przez organy państwa obcego wobec osoby tymczasowo aresztowanej w Rzeczypospolitej Polskiej, prokurator sporządza nakaz wydania i przetransportowania oskarżonego do granicy Rzeczypospolitej Polskiej w uzgodnionym uprzednio terminie.

2. Prokurator przesyła nakaz dyrektorowi właściwego aresztu śledczego.

§  136.

1. Wraz z osobą tymczasowo aresztowaną przekazuje się organowi państwa obcego dowody rzeczowe, o ile ich charakter na to pozwala.

2. O ile postanowiono o przekazaniu dowodów rzeczowych organowi państwa obcego w przypadkach innych niż określone w ust. 1, prokurator zwraca się do organu państwa obcego o wskazanie czasu, miejsca i sposobu ich przekazania.

§ 137. Jeżeli podejrzany nie posiada dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy państwa, prokurator, przed przekazaniem dyrektorowi aresztu śledczego nakazu, o którym mowa w § 135, zwraca się o wydanie stosownego dokumentu do urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego w Rzeczypospolitej Polskiej państwa, którego obywatelem jest tymczasowo aresztowany, a jeżeli nie jest to możliwe, występuje o wydanie dokumentu, o którym mowa w art. 268 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650 oraz z 2014 r. poz. 463 i 1004).

Rozdział  3

Ekstradycja

Oddział  1

Wystąpienie z wnioskiem do państwa obcego o wydanie osoby ściganej

§  138.

1. Wniosek o wydanie osoby ściganej zawiera w szczególności:

1) oznaczenie organu wzywającego i wskazanie adresu numeru telefonu i telefaksu, a w miarę możliwości także osoby wyznaczonej do kontaktu oraz jej adresu poczty elektronicznej;

2) przedmiot i podstawę wniosku;

3) imię, nazwisko, obywatelstwo, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania lub pobytu oraz imiona rodziców osoby ściganej;

4) opis czynów, w związku z którymi wnioskuje się o wydanie, czas i miejsce ich popełnienia oraz kwalifikację prawną;

5) informacje o przedawnieniu karalności.

2. Do wniosku dołącza się:

1) odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu;

2) odpis listu gończego;

3) tekst przepisów mających zastosowanie w sprawie, w tym tekst przepisów o przedawnieniu;

4) w miarę możliwości fotografię lub inne materiały identyfikujące osobę ściganą.

§ 139. 92 Wniosek o wydanie osoby ściganej prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy przesyła do Prokuratury Generalnej w dwóch egzemplarzach, wraz z załącznikami, w celu nadania dalszego biegu.

§ 140. Prokurator, który wnioskował o wydanie osoby ściganej, zawiadamia areszt śledczy, w którym osadzono tę osobę, jakie postępowanie było podstawą wydania, a także, że ta osoba nie może być bez zgody państwa wydającego ścigana, skazana ani pozbawiona wolności w celu wykonania kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo popełnione przed dniem wydania niż to, w związku z którym nastąpiło wydanie.

Oddział  2

Wydanie osoby ściganej na wniosek państwa obcego

§  141.

1. Czynności zastrzeżone dla prokuratora są wykonywane przez prokuratora właściwej prokuratury okręgowej.

2. 93 O wyjaśnienie wątpliwości w przedmiocie obywatelstwa osoby objętej wnioskiem państwa obcego o ekstradycję należy zwracać się do właściwego urzędu, a w przypadku stwierdzenia, że uzyskanie dowodów obywatelstwa polskiego nastąpiło z naruszeniem prawa, występuje się o unieważnienie właściwych dokumentów.

3. Jeżeli w toku czynności zajdzie potrzeba uzyskania dodatkowych informacji od organu występującego o ekstradycję, zebrane materiały wraz z odpowiednim wnioskiem przedstawia się Prokuraturze Generalnej.

§ 142. Zawiadamiając bezpośrednio organ ścigający państwa obcego i Prokuraturę Generalną o zastosowaniu przez sąd tymczasowego aresztowania cudzoziemca, podaje się datę zatrzymania.

Rozdział  4

Postępowanie w stosunku do cudzoziemców i osób korzystających z immunitetów

§ 143. 94 Poza przypadkami określonymi w art. 586 § 1 i art. 613 § 1 k.p.k oraz gdy nie nastąpiło pouczenie o treści art. 138 k.p.k., doręczenie pisma stronie i osobie składającej poręczenie majątkowe, a przebywającej na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o obrocie prawnym, odbywa się w trybie przewidzianym w tej umowie; osobie przebywającej na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska nie ma zawartej umowy o obrocie prawnym, doręcza się pismo wraz z tłumaczeniem przesyłką pocztową za zwrotnym pokwitowaniem odbioru.

§  144.

1. 95 O zastosowaniu przez sąd i uchyleniu tymczasowego aresztowania w odniesieniu do obywateli państw obcych prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy wysyła, na wniosek tej osoby, pisemne zawiadomienie bezpośrednio do właściwego terytorialnie urzędu konsularnego lub do właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej. W odniesieniu do obywateli państw obcych, z którymi Rzeczpospolita Polska nie utrzymuje stosunków dyplomatycznych, oraz osób korzystających z prawa azylu zawiadomienie kieruje się do właściwej w sprawach konsularnych komórki organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych.

2. Zawiadomienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, o którym mowa w ust. 1 oraz art. 612 k.p.k., zawiera, poza danymi osobowymi, określeniem obywatelstwa i miejsca zamieszkania, oznaczenie dokumentu tożsamości, treść przedstawionego zarzutu wraz z kwalifikacją prawną czynu i podstawą prawną tymczasowego aresztowania, datę zatrzymania i miejsce osadzenia.

3. O udzieleniu zezwolenia właściwemu przedstawicielowi dyplomatycznemu lub konsularnemu na widzenie z tymczasowo aresztowanym cudzoziemcem decyduje prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy albo wyznaczony prokurator, mając na uwadze zasady i terminy określone w konwencji konsularnej i innych umowach międzynarodowych, jeżeli zawarte zostały z państwem, którego obywatelem jest tymczasowo aresztowany.

§ 145. 96

1. Prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy bezzwłocznie powiadamia, za pośrednictwem Prokuratury Generalnej, właściwą w sprawach protokołu dyplomatycznego komórkę organizacyjną podległą ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych o wszczęciu postępowania karnego dotyczącego osoby korzystającej z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego.

2. Odpis decyzji kończącej postępowanie karne doręcza osobie korzystającej z immunitetu dyplomatycznego właściwa w sprawach protokołu dyplomatycznego komórka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych na wniosek Prokuratury Generalnej.

Rozdział  5

Współpraca w ramach Unii Europejskiej

Oddział  1

Przekazywanie osób ściganych na podstawie europejskiego nakazu aresztowania i poszukiwania międzynarodowe

§  146.

1. 97 Jeżeli miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, właściwy prokurator okręgowy lub apelacyjny po wydaniu przez sąd europejskiego nakazu aresztowania, zwanego dalej "nakazem", przekazuje go bezpośrednio organowi sądowemu państwa wykonania nakazu; odpis nakazu przekazuje Ministrowi Sprawiedliwości.

2. W przypadku gdy osoba ścigana, której miejsce pobytu jest znane, przebywa na terytorium państwa uczestniczącego w Systemie Informacyjnym Schengen, zwanym dalej "SIS", przesyła się, w formie dokumentu elektronicznego, odpis nakazu w formacie PDF i jego tłumaczenie na język angielski w formacie DOC, TXT lub RTF, w sposób zapewniający poufność i integralność przekazywanych danych, bezpośrednio na adres poczty elektronicznej Biura SIRENE, po czym dokonuje się bezzwłocznie wprowadzenia danych tej osoby do SIS; przepis § 162 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. 98 W przypadku gdy miejsce pobytu osoby ściganej nie jest znane, a istnieje podejrzenie, że osoba ścigana może przebywać na terytorium państwa uczestniczącego w SIS, przesyła się, w formie dokumentu elektronicznego, odpis nakazu w formacie PDF i jego tłumaczenie na język angielski w formacie DOC, TXT lub RTF wraz z wnioskiem o wdrożenie poszukiwań międzynarodowych, w formacie PDF, w sposób zapewniający poufność i integralność przekazywanych danych, bezpośrednio na adres poczty elektronicznej Biura SIRENE, po czym dokonuje się bezzwłocznie wprowadzenia danych tej osoby do SIS. Przepis § 162 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. W przypadku ustalenia, że osoba ścigana przebywa, lub gdy istnieje podejrzenie, że może ona przebywać na terytorium państwa uczestniczącego w SIS, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

5. 99 Przejęcia osoby ściganej przekazywanej do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie nakazu dokonuje właściwy prokurator po bezpośrednich uzgodnieniach z organem sądowym państwa wykonania nakazu albo po uzgodnieniach za pośrednictwem Prokuratury Generalnej albo punktów kontaktowych Europejskiej Sieci Sądowej.

6. Prokurator zawiadamia areszt śledczy, w którym osadzono osobę przekazaną, jakie postępowanie było podstawą przekazania, a także, że osoba przekazana nie może być bez zgody organu sądowego państwa wykonania nakazu ścigana, skazana ani pozbawiona wolności w celu wykonania kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo popełnione przed dniem przekazania, niż to, w związku z którym nastąpiło przekazanie.

§ 147. Organem uprawnionym do przyjęcia nakazu, wydanego przez organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jest właściwy miejscowo prokurator okręgowy.

§ 148. 100 (uchylony).

Oddział  2

Obrót prawny związany z wykonywaniem orzeczeń

§ 149. O wykonanie postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia występuje prokurator właściwej prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej.

§ 150. Wystąpienie o wykonanie, chociażby nieprawomocnego, postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia kieruje się bezpośrednio do właściwego organu sądowego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, chyba że oświadczenie złożone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej stanowi inaczej.

§ 151. Prokurator, który występował o wykonanie postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia, w razie potrzeby prowadzi konsultacje z organem sądowym innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a w szczególności przekazuje, na żądanie tego organu, dalsze niezbędne informacje umożliwiające wykonanie tego postanowienia.

§ 152. Orzeczenie organu sądowego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej o zatrzymaniu dowodów lub mające na celu zabezpieczenie mienia wykonuje prokurator właściwej miejscowo prokuratury okręgowej albo prokurator prokuratury rejonowej pod nadzorem prokuratury okręgowej.

§ 153. Po ustaleniu, że dowody lub mienie znajdują się lub są przechowywane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, prokurator wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego orzeczenia bez konieczności wydania postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub o zabezpieczeniu mienia na podstawie przepisów k.p.k.

§ 154. Jeżeli okaże się, że dowody lub mienie, których dotyczy orzeczenie sądowe organu innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, znajdują się lub są przechowywane na obszarze właściwości różnych prokuratur okręgowych, jednostka, do której wpłynęło orzeczenie, przekazuje niezwłocznie jego odpisy wszystkim właściwym miejscowo prokuraturom okręgowym, powiadamiając o tym organ sądowy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który wystąpił z orzeczeniem. W tym przypadku każda z właściwych miejscowo jednostek bada, czy nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, jak również wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego orzeczenia.

§ 155. Decyzję o wstrzymaniu wykonania orzeczenia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia prokurator podejmuje najpóźniej w momencie wydawania postanowienia w przedmiocie wykonania tych orzeczeń.

Oddział  3

Zapobieganie konfliktom jurysdykcyjnym

§ 156. Wystąpienie, o którym mowa w art. 592a § 1 k.p.k., zawiera:

1) oznaczenie organu występującego, ze wskazaniem jego adresu, numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej;

1a) 101 wskazanie osoby do kontaktu ze wskazaniem jej numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej;

2) datę oraz miejsce wystąpienia;

3) dane określające tożsamość i obywatelstwo podejrzanego lub oskarżonego, a także pokrzywdzonego;

4) sygnaturę sprawy i oznaczenie etapu toczącego się postępowania karnego;

5) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu;

6) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy;

7) informację o zastosowaniu tymczasowego aresztowania albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności;

8) inne informacje, które mogą mieć istotne znaczenie dla ustalenia toczącego się postępowania co do tego samego czynu tej samej osoby w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

§  157.

1. Prokurator udziela odpowiedzi na wystąpienie sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która zawiera informacje o:

1) tym, czy toczy się lub toczyło się postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej;

2) właściwym organie, który prowadzi lub prowadził postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej, z podaniem jego adresu, numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej oraz wskazuje etap toczącego się postępowania karnego lub rodzaj orzeczenia kończącego postępowanie karne.

2. W przypadku nieposiadania informacji, o których mowa w ust. 1, prokurator występuje do Prokuratora Generalnego o informacje o właściwym organie, który prowadzi lub prowadził postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. W przypadku uzyskania informacji, prokurator przekazuje wystąpienie sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej do właściwego organu prowadzącego postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku uzyskania informacji, że nie toczy się lub nie toczyło się postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej, prokurator udziela odpowiedzi sądowi lub innemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

§ 158. Wystąpienie oraz odpowiedź na wystąpienie może nastąpić przy użyciu urządzeń służących do automatycznego przesyłania danych, w sposób umożliwiający stwierdzenie autentyczności tych dokumentów.

§  159.

1. W przypadku prowadzenia konsultacji przez kilka jednostek w związku z tym samym wystąpieniem właściwego sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub zbiegiem wystąpień odnośnie do postępowania karnego co do tego samego czynu tej samej osoby, nadzór nad przebiegiem konsultacji sprawuje Prokurator Generalny.

2. Konsultacje, o których mowa w art. 592c § 1 k.p.k., przeprowadza się w języku uzgodnionym między prokuratorem a właściwym sądem lub innym organem państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Rozdział  6

Dostęp do danych Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) oraz Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS)

§ 160. Prokurator apelacyjny oraz prokurator okręgowy zapewniają całodobowy kontakt z Biurem SIRENE poprzez zorganizowanie systemu dyżurów pełnionych przez prokuratorów kierowanej przez siebie jednostki.

§ 161. Przetwarzanie danych SIS odbywa się z wykorzystaniem Centralnej Bazy Danych Systemu Informatycznego Prokuratury.

§  162.

1. Wpisów danych SIS w sprawach pozostających na etapie postępowania przygotowawczego dokonują prokuratury apelacyjne i prokuratury okręgowe.

2. Wprowadzenia danych SIS dotyczących osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Wizowym Systemie Informacyjnym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1203), zwanej dalej "ustawą o SIS oraz VIS", dokonuje się bezzwłocznie w przypadku ustalenia, że osoba poszukiwana przebywa lub zaistnienia podejrzenia, że może ona przebywać na terytorium państwa uczestniczącego w SIS.

3. Wprowadzenia danych SIS dotyczących osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o SIS oraz VIS, i przedmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o SIS oraz VIS, można dokonywać w przypadku ustalenia, że osoby te przebywają, a przedmioty te znajdują się lub zaistnienia podejrzenia, że osoby te mogą przebywać, a przedmioty te mogą znajdować się na terytorium państwa uczestniczącego w SIS oraz gdy uzasadnia to waga lub charakter sprawy.

§  163.

1. Prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie przygotowawcze w sprawie, w której podjęto czynności poszukiwawcze za pośrednictwem SIS, bezzwłocznie zmienia lub usuwa dane niezgodne z prawem, niedokładne lub nieaktualne.

2. Bezpośrednio po przekazaniu osoby, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o SIS oraz VIS, uchyleniu nakazu albo w przypadku, gdy nastąpiło przedawnienie karalności przestępstwa, dokonuje się usunięcia danych niezgodnych z prawem lub nieaktualnych.

3. Prokurator, do którego zadań należy wykonywanie czynności z zakresu obrotu prawnego z zagranicą, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, żąda od właściwego prokuratora nadesłania informacji o stanie spraw, w których wprowadzono dane SIS, i podejmuje działania zmierzające do zapewnienia aktualności tych danych.

§ 164. 102 (uchylony).

§ 165. W przypadku zaistnienia potrzeby uzyskania wglądu do danych VIS, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 7 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o SIS oraz VIS, prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy zwraca się w tej sprawie do Komendanta Głównego Policji jako centralnego punktu dostępu do Krajowego Systemu Informatycznego, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o SIS oraz VIS.

DZIAŁ  V

Udział prokuratora w postępowaniu sądowym w sprawach karnych

Rozdział  1

Udział prokuratora w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji

§  166.

1. 103 Do udziału w rozprawie (posiedzeniu) wyznacza się jako referenta sądowego sprawy prokuratora, który w tej sprawie prowadził postępowanie przygotowawcze lub który był jej współreferentem, nadzorował postępowanie przygotowawcze albo sporządził lub zatwierdził akt oskarżenia. Wyznaczenie jako referenta sądowego sprawy innego prokuratora jest dopuszczalne wyłącznie w uzasadnionych przypadkach.

2. W sprawach skomplikowanych, a także w przypadku, gdy postępowanie prowadził zespół prokuratorów albo przemawia za tym dobro postępowania, do udziału w rozprawie (posiedzeniu) można wyznaczyć więcej niż jednego prokuratora.

3. 104 W razie niemożności dalszego udziału wyznaczonego prokuratora w postępowaniu sądowym kierownik jednostki jest zobowiązany niezwłocznie wyznaczyć nowego referenta sądowego sprawy i powiadomić o tym prezesa sądu.

§ 167. W sprawach, w których funkcje oskarżycielskie przed sądami rejonowymi wykonują przedstawiciele innych organów, prokurator zapoznaje się z treścią orzeczeń i w miarę potrzeby zaskarża je. Organom tym prokurator udziela wskazówek i zaleceń w wypełnianiu funkcji oskarżycielskiej.

§  168.

1. Prokurator informuje przełożonego o zastosowaniu przez sąd art. 387 k.p.k.

2. Przełożony, niezależnie od prokuratora, może złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia orzeczenia.

3. W przypadku określonym w ust. 2, po uzyskaniu sporządzonego na piśmie uzasadnienia orzeczenia, przełożony może wyznaczyć innego prokuratora niż uczestniczący w rozprawie do dokonania oceny zasadności orzeczenia. Ocenę taką poprzedza zapoznanie się z aktami danej sprawy. W razie stwierdzenia braku podstaw do zaskarżenia orzeczenia prokurator przedstawia swoją ocenę na piśmie.

Rozdział  2

Środki odwoławcze

§ 169. Środek odwoławczy od orzeczenia sądu pierwszej instancji przesyła do sądu prokurator, który skierował akt oskarżenia lub prowadził sprawę w postępowaniu przed sądem.

§ 170. Przy powoływaniu się na dowód należy w uzasadnieniu środka odwoławczego wskazać numer karty akt sprawy, a także postanowienie o ujawnieniu dowodu.

Rozdział  3

Udział prokuratora w postępowaniu przed sądem odwoławczym

§ 171. 105 Do udziału w postępowaniu przed sądem odwoławczym, w którym bierze udział prokurator prokuratury rejonowej na podstawie decyzji, o której mowa w § 8 ust. 2, lub prokurator prokuratury okręgowej na podstawie decyzji, o której mowa w § 9 ust. 2, wyznacza się prokuratora, który mógł zostać wyznaczony na podstawie § 166 do udziału w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji.

§ 172. O cofnięciu środka odwoławczego zawiadamia się prokuratora, który zaskarżył orzeczenie, podając mu motywy tej decyzji.

§ 173. Akta podręczne zwraca się właściwej jednostce, podając w miarę potrzeby główne motywy stanowiska sądu odwoławczego oraz ocenę tego stanowiska.

§ 174. Zwracając akta podręczne prokuratorowi okręgowemu lub rejonowemu, powiadamia się go o dostrzeżonych w postępowaniu odwoławczym uchybieniach postępowania przygotowawczego lub sądowego, a w miarę potrzeby podejmuje się odpowiednie środki oddziaływania służbowego.

Rozdział  4

Zaskarżanie prawomocnych orzeczeń

§  175.

1. W razie stwierdzenia w orzeczeniu sądu odwoławczego uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. lub innego rażącego naruszenia prawa, o którym mowa w art. 523 k.p.k., wniosek o doręczenie orzeczenia kieruje do sądu odwoławczego odpowiednio naczelnik właściwego wydziału prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej.

2. Kasację od orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, sporządzoną przez prokuratora prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej, wnosi do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu odwoławczego odpowiednio prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy.

3. Odpowiedź na kasację składa odpowiednio prokurator prokuratury apelacyjnej lub okręgowej w terminie 14 dni od dnia otrzymania kasacji innej strony. Uznając kasację za oczywiście bezzasadną, prokurator zarządza przesłanie odpowiedzi przesyłką poleconą za zwrotnym pokwitowaniem odbioru podmiotom wymienionym w art. 530 § 5 k.p.k., o czym informuje sąd, a po nadejściu zwrotnych pokwitowań jej odbioru przesyła je do sądu w ślad za odpowiedzią na kasację.

4. W przypadku niesporządzenia przez sąd odwoławczy uzasadnienia orzeczenia w czasie powodującym zagrożenie upływu terminu, o którym mowa w art. 524 § 3 k.p.k., prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy, na 2 miesiące przed upływem tego terminu, zawiadamia o tym prezesa sądu odwoławczego.

§  176.

1. Wniosek o wniesienie przez Prokuratora Generalnego kasacji w trybie art. 521 k.p.k. składa odpowiednio prokurator apelacyjny albo prokurator okręgowy. W przypadku gdy kasacja ma być wniesiona na niekorzyść oskarżonego, wniosek taki składa się nie później niż na 4 miesiące od daty uprawomocnienia się orzeczenia.

2. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, przesyła się akta główne oraz akta podręczne sprawy.

§  177.

1. Uznając potrzebę wznowienia postępowania sądowego z urzędu lub na skutek wniosku uprawnionej osoby, kierownik jednostki, w której prowadzono sprawę, przedstawia kierownikowi jednostki wyższego stopnia stosowny wniosek wraz z aktami sprawy.

2. W razie uznania wniosku za niezasadny pozostawia się go bez rozpoznania i powiadamia o tym zainteresowanego, podając motywy odmowy.

3. W sprawie, w której akt oskarżenia wniósł prokurator okręgowy, wniosek o skierowanie do sądu wniosku o wznowienie postępowania z urzędu lub zasługujący na uwzględnienie wniosek uprawnionej osoby o wznowienie postępowania przesyła się prokuratorowi apelacyjnemu.

4. Wniosek o wznowienie postępowania przesyła do właściwego sądu odpowiednio prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy.

§ 178. Do udziału prokuratora Prokuratury Generalnej przed Sądem Najwyższym w postępowaniu kasacyjnym i dotyczącym wznowienia postępowania stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 3.

DZIAŁ  VI

Udział prokuratora w postępowaniu wykonawczym

§  179.

1. W przypadku ujawnienia okoliczności dających podstawę do odwołania odroczenia, przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności lub warunkowego przedterminowego zwolnienia albo do podjęcia zawieszonego postępowania wykonawczego, prokurator bezzwłocznie występuje do sądu ze stosownym wnioskiem.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności i warunkowego umorzenia postępowania.

§ 180. 106 Prokurator bierze udział w posiedzeniach sądu, gdy sąd pierwszej lub drugiej instancji rozstrzyga w przedmiocie:

1) odroczenia wykonania kary oraz warunkowego zawieszenia wykonania kary,

2) wykonania kary pozbawienia wolności po zwolnieniu skazanego ze szpitala psychiatrycznego lub zakładu leczenia odwykowego,

3) zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej oraz odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia,

4) warunkowego przedterminowego zwolnienia

- jeżeli jest to uzasadnione wagą sprawy lub innymi szczególnymi okolicznościami.

DZIAŁ  VII

Postępowanie o ułaskawienie

§ 181. Jeżeli z treści otrzymanego pisma wynika, że zawiera ono prośbę o ułaskawienie, prokurator przesyła je do właściwego sądu pierwszej instancji.

§  182.

1. Uznając potrzebę wszczęcia postępowania o ułaskawienie z urzędu, prokurator przedstawia kierownikowi jednostki wyższego stopnia umotywowany wniosek wraz z aktami sprawy i odpowiednimi dokumentami.

2. W przypadku przewidzianym w art. 568 k.p.k. prokurator występuje równocześnie do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o wstrzymanie wykonania kary lub zarządzenie przerwy w jej wykonaniu.

§ 182a. 107 Niedopuszczalne jest składanie przez prokuratora na posiedzeniu wniosku o pozostawienie prośby o ułaskawienie bez dalszego biegu, jeżeli o wydanie opinii zwrócił się Prokurator Generalny na podstawie art. 567 § 1 i 2 k.p.k.

DZIAŁ  VIII

Czynności prokuratora w sprawach odpowiedzialności podmiotów zbiorowych

§ 183. W sprawach przeciwko podejrzanym o czyny zabronione określone w art. 16 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. z 2012 r. poz. 768, z późn. zm.) powiadomienia, o którym mowa w art. 21 ust. 4 tej ustawy, dokonuje na piśmie prokurator, jeżeli prowadzi lub nadzoruje postępowanie przygotowawcze lub wnosi akt oskarżenia albo składa wniosek o warunkowe umorzenie postępowania. Kopię powiadomienia i dowód jego doręczenia podmiotowi zbiorowemu dołącza się do akt postępowania.

§  184.

1. Wniosek o pociągnięcie podmiotu zbiorowego do odpowiedzialności składa prokurator, który wniósł akt oskarżenia albo złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania w sprawie przeciwko osobie, za której czyn zabroniony podmiot zbiorowy może ponieść odpowiedzialność.

2. W sprawach, w których akt oskarżenia albo wniosek o warunkowe umorzenie postępowania kieruje bezpośrednio do sądu inny uprawniony organ, wniosek składa prokurator rejonowy, na którego obszarze właściwości mieści się siedziba tego sądu.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w sprawach o przestępstwa skarbowe, w których sąd orzekł o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

§ 185. Wniosek o pociągnięcie podmiotu zbiorowego do odpowiedzialności przesyła do sądu bezpośredni przełożony w stosunku do prokuratora składającego wniosek.

§  186.

1. W rozprawie bierze udział prokurator, który złożył wniosek o pociągnięcie podmiotu zbiorowego do odpowiedzialności.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy względy organizacyjne przemawiają za udziałem w rozprawie prokuratora równorzędnej jednostki, na której obszarze właściwości mieści się siedziba sądu właściwego do rozpoznania sprawy. W takim przypadku akta podręczne sprawy przekazuje się kierownikowi właściwej równorzędnej jednostki z odpowiednim wnioskiem.

3. Środki odwoławcze wnosi do sądu prokurator, który uczestniczył w rozprawie.

DZIAŁ  IX

Postępowanie w sprawie skargi na przewlekłość postępowania przygotowawczego

§  187.

1. Prokurator, do którego wniesiono skargę na przewlekłość postępowania przygotowawczego w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 oraz z 2009 r. Nr 61, poz. 498), zwanej dalej "ustawą o skardze", po stwierdzeniu swojej właściwości oraz zbadaniu wymogów formalnych skargi przekazuje ją niezwłocznie wraz z aktami głównymi postępowania przygotowawczego sądowi właściwemu do rozpoznania skargi z wnioskiem zawierającym stanowisko co do zasadności skargi.

2. Przed przekazaniem akt prokurator zapewnia możliwość dalszego prowadzenia postępowania przygotowawczego przez sporządzenie niezbędnych odpisów lub kserokopii z akt sprawy.

§ 188. O wniesieniu skargi na przewlekłość postępowania przygotowawczego prokurator zawiadamia niezwłocznie kierownika jednostki wyższego stopnia, przedstawiając mu równocześnie pisemne stanowisko w przedmiocie zasadności skargi.

§ 189. Prokurator przełożony, któremu sąd doręczył odpis skargi w trybie art. 10 ust. 2a ustawy o skardze, zapewnia udział w postępowaniu przed sądem wyznaczonego prokuratora.

§ 190. W razie uwzględnienia skargi dotyczącej przewlekłości postępowania przygotowawczego będącego w toku kierownik jednostki wyższego stopnia obejmuje sprawę nadzorem służbowym.

DZIAŁ  X

Sposób realizacji zadań związanych z udziałem prokuratora w sprawach cywilnych, rodzinnych, opiekuńczych oraz ze stosunku pracy i z zakresu ubezpieczeń społecznych

§  191.

1. Sprawy cywilne należą do zakresu działania jednostki, na której obszarze właściwości mieści się siedziba sądu właściwego do rozpoznania sprawy cywilnej.

2. Prokurator rejonowy może podjąć czynności przed sądem okręgowym jako sądem pierwszej instancji, jeżeli uzasadniają to wyniki postępowania prowadzonego w podległej mu jednostce.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, gdy względy organizacyjne lub zawiłość sprawy cywilnej przemawiają za podjęciem czynności przez prokuratora okręgowego. W takim przypadku akta sprawy lub inne materiały przekazuje się prokuratorowi okręgowemu z odpowiednim wnioskiem.

4. Jeżeli zachodzi potrzeba podjęcia czynności w postępowaniu odwoławczym w sprawie, w której w postępowaniu przed sądem okręgowym jako sądem pierwszej instancji brał udział prokurator rejonowy lub prokurator okręgowy, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2 i 3.

§ 192. Przed wytoczeniem powództwa na rzecz oznaczonej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, a także przed złożeniem żądania zabezpieczenia powództwa lub wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego prokurator kontaktuje się z tą osobą lub jednostką, pouczając ją o przysługujących jej prawach.

§  193.

1. Powództwo na rzecz Skarbu Państwa, na podstawie art. 412 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 i 827), o orzeczenie przepadku świadczenia lub jego wartości prokurator może wytoczyć w każdej sprawie, w której uzasadniają to dowody zebrane w postępowaniu karnym lub w postępowaniu o przestępstwo skarbowe, gdy nie został prawomocnie orzeczony w tym postępowaniu środek karny przepadku przedmiotu tego świadczenia lub jego równowartości albo ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotu lub korzyści majątkowej i nie działa organ uprawniony do podejmowania czynności procesowych za Skarb Państwa.

1a. 108 Przed wytoczeniem powództwa, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się § 192.

2. W wyjątkowych przypadkach prokurator może inicjować wytoczenie powództwa, o którym mowa w ust. 1, przez organ uprawniony do podejmowania czynności procesowych za Skarb Państwa.

§ 193a. 109

1. Zgłoszenie udziału prokuratora w postępowaniu sądowym jest wskazane zwłaszcza w sprawach:

1) których okoliczności wskazują na to, że postępowanie dotyczy oświadczenia woli złożonego dla pozoru lub dla ukrycia innej czynności prawnej albo że strony mają na celu obejście ustawy;

2) przeciwko Skarbowi Państwa, jednostce samorządu terytorialnego lub innej właściwej osobie prawnej o naprawienie szkody wyrządzonej przy wykonywaniu władzy publicznej;

3) o stwierdzenie nieważności czynności prawnej skutkującej przeniesieniem własności lub obciążeniem nieruchomości;

4) dotyczących ochrony dóbr kultury oraz ochrony praw autorskich lub praw pokrewnych;

5) o zwolnienie od egzekucji przedmiotów majątkowych zajętych w postępowaniu karnym lub postępowaniu o przestępstwo skarbowe, chyba że prokurator jest jednym z pozwanych;

6) dotyczących ochrony rodziny;

7) o naprawienie szkody na osobie lub mieniu wyrządzonej szczególnie drastycznym działaniem sprawcy;

8) dotyczących ochrony środowiska naturalnego.

2. Prokurator zgłasza udział w sprawie, w której sąd zawiadomił go, na podstawie art. 59 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.), że uważa jego udział za potrzebny; niezgłoszenie udziału w takiej sprawie może nastąpić tylko w wyjątkowych przypadkach.

§ 193b. 110 Wytoczenie przez prokuratora powództwa w sprawach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego jest wskazane zwłaszcza wtedy, gdy osoba uprawniona wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego, nieporadności lub z innych wyjątkowych przyczyn nie jest w stanie samodzielnie dochodzić swoich roszczeń albo bezpodstawnie uchyla się od tego ze szkodą dla interesu społecznego lub ważnego interesu prywatnego.

§ 193c. 111 Udział prokuratora w postępowaniu z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego jest wskazany zwłaszcza w sprawach:

1) o unieważnienie oraz o ustalenie istnienia albo nieistnienia małżeństwa;

2) o zaprzeczenie ojcostwa lub macierzyństwa oraz o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa;

3) o przysposobienie przez cudzoziemców lub obywateli polskich mających miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu za granicą;

4) o rozwiązanie przysposobienia;

5) o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką;

6) o pozbawienie władzy rodzicielskiej;

7) o orzeczenie zakazu utrzymywania kontaktów z dzieckiem.

§ 193d. 112 W sprawach ze stosunku pracy i z zakresu ubezpieczeń społecznych wniesienie przez prokuratora pozwu albo odwołania do sądu oraz zgłoszenie jego udziału w postępowaniu sądowym jest wskazane zwłaszcza wtedy, gdy:

1) wskutek rażącego naruszenia prawa został narażony ważny interes pracownika, grupy pracowników lub ubezpieczonego albo sprawa wywołała poruszenie opinii publicznej lub ma charakter precedensowy;

2) pracownik lub ubezpieczony wskutek nieporadności lub z innych wyjątkowych przyczyn nie jest w stanie samodzielnie dochodzić swoich praw;

3) rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku z dyskryminacją w zatrudnieniu lub ujawnieniem przez pracownika przestępstwa w zakładzie pracy albo z wyrażoną przez niego uzasadnioną krytyką zakładu pracy lub osób pełniących w tym zakładzie funkcje kierownicze;

4) wskutek rażących zaniedbań zakładu pracy pracownik nie otrzymał należnego świadczenia z ubezpieczenia społecznego albo świadczenia z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

§  194.

1. W sprawach, w których postępowanie toczy się z inicjatywy prokuratora oraz w których zgłosił on udział w postępowaniu, prokurator uczestniczy w rozprawie. Wyznaczenie innego prokuratora jest dopuszczalne wyłącznie w uzasadnionych przypadkach; wyznacza się wówczas prokuratora dobrze zaznajomionego ze sprawą.

2. Za zgodą prokuratora bezpośrednio przełożonego prokurator może nie uczestniczyć w rozprawie przed sądem drugiej instancji, jeżeli udział ten byłby niecelowy.

3. Do udziału w rozprawie (posiedzeniu) wyznacza się prokuratora, który w danej sprawie zainicjował postępowanie lub który zgłosił udział w postępowaniu.

4. W sprawach skomplikowanych, a także w przypadku, gdy postępowanie prowadził zespół prokuratorów, w celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania przed sądem do udziału w rozprawie można wyznaczyć więcej niż jednego prokuratora.

§ 195. O niezgłoszeniu udziału w sprawie, w której sąd zawiadomił prokuratora na podstawie art. 59 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.) oraz o odstąpieniu od udziału w sprawie prokurator niezwłocznie zawiadamia sąd.

§ 195a. 113 Czynności dowodowe, o których mowa w art. 43 ustawy o prokuraturze, przeprowadza się tylko wtedy, gdy jest to niezbędne do zajęcia stanowiska w przedmiocie zainicjowania postępowania przed sądem lub zgłoszenia w nim udziału. W takim przypadku nie przesłuchuje się stron czynności prawnej.

§  196.

1. Skargę kasacyjną oraz skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi do Sądu Najwyższego odpowiednio prokurator okręgowy albo prokurator apelacyjny, przedstawiając niezwłocznie akta sprawy lub inne materiały Prokuraturze Generalnej.

1a. 114 Prokurator okręgowy sporządza i wnosi skargi wymienione w ust. 1 tylko w sprawach, w których postępowanie zakończone zaskarżonym orzeczeniem zostało zainicjowane przez niego albo podległego prokuratora rejonowego lub toczyło się z udziałem tych prokuratorów.

2. W razie stwierdzenia, że do wniesienia skargi jest uprawniony wyłącznie Prokurator Generalny, akta sprawy lub inne materiały przedstawia się niezwłocznie Prokuratorowi Generalnemu z odpowiednim wnioskiem.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie potrzeby wystąpienia Prokuratora Generalnego do Sądu Najwyższego z wnioskiem o unieważnienie prawomocnego orzeczenia na podstawie art. 64 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2013 r. poz. 499, z późn. zm.).

DZIAŁ  XI

Udział prokuratora w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu przed sądami administracyjnymi

§ 196a. 115

1. Prokurator inicjuje postępowanie administracyjne i postępowanie przed sądem administracyjnym oraz bierze udział w tych postępowaniach, jeżeli wymaga tego ochrona praworządności, a w szczególności, gdy naruszenie prawa lub bezczynność organu narusza interes Rzeczypospolitej Polskiej lub interes społeczny.

2. Prokurator może odmówić stronie postępowania administracyjnego podjęcia czynności, jeżeli przysługują jej środki odwoławcze lub skarga do sądu administracyjnego albo wniosek o wznowienie postępowania lub wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, gdy właściwy organ nadzoru podjął z urzędu czynności w celu przywrócenia stanu zgodnego z prawem.

4. Jeżeli w sprawie można wnieść zarówno skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, jak i sprzeciw, wyboru jednego z tych środków dokonuje się z uwzględnieniem potrzeby szybkiego i skutecznego załatwienia sprawy.

§ 196b. 116

1. Z zastrzeżeniem ust. 3 oraz § 198 ust. 1 i § 199, sprawy prowadzone w postępowaniu administracyjnym i postępowaniu przed sądem administracyjnym należą do zakresu działania prokuratury rejonowej lub prokuratury okręgowej, na których obszarze właściwości wszczęto albo powinno być wszczęte postępowanie administracyjne.

2. W razie sporu sprawą zajmuje się ta jednostka organizacyjna, właściwa według ust. 1, w której wcześniej zarejestrowano sprawę.

3. Jeżeli sprawa jest szczególnie zawiła, prokurator rejonowy albo prokurator okręgowy może przedstawić akta sprawy lub inne materiały z wnioskiem o jej przejęcie odpowiednio prokuratorowi okręgowemu albo prokuratorowi apelacyjnemu.

§ 197. 117 Sprzeciw i skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego w sprawach, o których mowa w § 198 ust. 2, oraz skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosi odpowiednio prokurator okręgowy albo prokurator apelacyjny. W takim przypadku stosuje się odpowiednio przepis § 198 ust. 1.

§  198.

1. Akta sprawy lub inne materiały przedstawia się Prokuratorowi Generalnemu z odpowiednim wnioskiem, gdy zachodzi potrzeba:

1) wniesienia przez Prokuratora Generalnego sprzeciwu od decyzji administracyjnej wydanej przez ministra;

2) wystąpienia Prokuratora Generalnego do Prezesa Rady Ministrów o uchylenie aktów prawa miejscowego wydanych przez wojewodę lub organy niezespolonej administracji rządowej;

3) wystąpienia Prokuratora Generalnego do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych;

4) zwrócenia się Prokuratora Generalnego do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego o wystąpienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o unieważnienie prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego na podstawie art. 172 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

2. Sprzeciw do ministra jako organu wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał zaskarżoną sprzeciwem decyzję, oraz skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego na decyzję ministra kieruje się za pośrednictwem Prokuratury Generalnej.

3. Kopię skargi kasacyjnej od orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego w sprawie ze skargi na decyzję ministra przedstawia się niezwłocznie Prokuraturze Generalnej.

§  199.

1. Prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy w mieście stanowiącym siedzibę wojewódzkiego sądu administracyjnego zapewnia udział prokuratora w posiedzeniach tego sądu w sprawach, w których prokurator zainicjował postępowanie administracyjne lub brał w nim udział albo wniósł skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego lub zgłosił udział w postępowaniu przed tym sądem.

2. Po wniesieniu skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego lub zgłoszeniu udziału w postępowaniu przed tym sądem akta podręczne sprawy lub inne materiały niezwłocznie przekazuje się prokuratorowi apelacyjnemu lub prokuratorowi okręgowemu właściwemu do zapewnienia udziału prokuratora w posiedzeniu sądu, chyba że prokurator, który wniósł skargę, zamierza sam wziąć udział w tym posiedzeniu.

§  200.

1. W sprawach, w których prokurator brał udział w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub wniósł skargę kasacyjną albo uznał za potrzebny swój udział w posiedzeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego, udział prokuratora w posiedzeniu tego sądu zapewnia prokurator apelacyjny w mieście stanowiącym siedzibę wojewódzkiego sądu administracyjnego, który wydał zaskarżone orzeczenie.

2. 118 (uchylony).

3. Prokuratura Generalna zapewnia udział prokuratora w posiedzeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów, a także w sprawie, w której skargę kasacyjną wniósł prokurator wykonujący czynności służbowe w tej prokuraturze lub strona, jeżeli w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym brał udział ten prokurator.

4. Prokurator apelacyjny może wystąpić do Prokuratury Generalnej z wnioskiem o udział w posiedzeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie indywidualnej prokuratora wykonującego czynności służbowe w tej prokuraturze, jeżeli sprawa jest szczególnie zawiła.

§ 200a. 119 Czynności dowodowe, o których mowa w art. 43 ustawy o prokuraturze, przeprowadza się tylko wtedy, gdy dowody zebrane w postępowaniu administracyjnym lub zawarte w aktach postępowania karnego albo inne materiały nie wystarczają do oceny, czy doszło do naruszenia prawa przez organ administracji publicznej.

DZIAŁ  XII

Tryb działań podejmowanych przez prokuratora w celu zapobieżenia naruszeniom prawa

§ 201. W ramach współdziałania w zapobieganiu przestępczości i innym naruszeniom prawa z organami państwowymi, państwowymi jednostkami organizacyjnymi, organami samorządu terytorialnego i organizacjami społecznymi, prokurator:

1) w uzasadnionych przypadkach, z własnej inicjatywy składa organom jednostek samorządu terytorialnego informację o stanie zagrożenia przestępczością i istnieniu warunków do naruszeń prawa, a w razie potrzeby przedstawia wnioski o wydanie przepisów porządkowych na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.) oraz art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 595, z późn. zm.);

2) uczestniczy w pracach komisji bezpieczeństwa i porządku na podstawie art. 38a ust. 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym;

3) kieruje z własnej inicjatywy do organów władzy publicznej i organizacji społecznych informacje o stanie zagrożenia przestępczością i innymi naruszeniami prawa wraz z odpowiednimi wnioskami;

4) podejmuje inne działania zmierzające do tworzenia prawnych i organizacyjnych warunków przeciwdziałania naruszeniom prawa.

DZIAŁ  XIII

Skargi i wnioski

§ 202. 120

1. Skargi i wnioski rozpatruje się bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie miesiąca od daty ich wpływu.

2. Skargi i wnioski dotyczące prokuratorów, w zakresie, w którym są oni niezależni, nie podlegają rozpatrzeniu. Prokurator kierujący jednostką, do którego taka skarga lub wniosek zostały skierowane, zawiadamia wnoszącego o przyczynach odmowy rozpatrzenia skargi lub wniosku.

3. Jeżeli skarga lub wniosek dotyczy czynności prokuratora podlegającej zaskarżeniu, prokurator kierujący jednostką niezwłocznie przekazuje skargę lub wniosek do akt postępowania, którego dotyczy, zawiadamiając o tym wnoszącego.

4. Jeżeli skarga lub wniosek dotyczy treści czynności prokuratora jeszcze niedokonanych, należących do zakresu, o którym mowa w ust. 2, podlega niezwłocznemu przekazaniu do akt postępowania, którego dotyczy.

5. Jeżeli skarga lub wniosek zawiera treści znieważające lub słowa powszechnie uznawane za obelżywe, pozostawia się je bez rozpatrzenia, zawiadamiając wnoszącego o przyczynie pozostawienia skargi lub wniosku bez rozpatrzenia, chyba że skarga lub wniosek dotyczy czynności prokuratora podlegającej zaskarżeniu.

§ 203. 121

1. Skargi lub wnioski dotyczące prokuratora rozpoznaje prokurator bezpośrednio przełożony.

2. Prokurator kierujący jednostką rozpatruje skargi lub wnioski dotyczące urzędników i innych pracowników.

§ 204. 122 Skargę lub wniosek, w zakresie, w jakim zawiera żądanie pociągnięcia prokuratora do odpowiedzialności dyscyplinarnej, prokurator kierujący jednostką przekazuje właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu. O sposobie rozpatrzenia skargi rzecznik dyscyplinarny zawiadamia skarżącego oraz prokuratora, który przekazał mu skargę lub wniosek.

§ 205. 123 Ponowne złożenie skargi lub wniosku w sprawach już wyjaśnionych, niezawierające nowych okoliczności, pozostawia się bez rozpoznania, o czym powiadamia się wnoszącego.

§ 205a. 124 W zakresie nieuregulowanym do skarg i wniosków stosuje się przepisy działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 oraz z 2014 r. poz. 183 i 1195).

DZIAŁ  XIV

Przepisy końcowe

§ 206. Postępowania karne wszczęte przed dniem 1 stycznia 2015 r. są prowadzone w jednostkach, w których zostały wszczęte na podstawie przepisów dotychczasowych, chyba że prokurator kierujący jednostką wyższego stopnia przekaże je do jednostki wykonującej zadania zgodnie z przepisami § 8-10 niniejszego rozporządzenia.

§ 207. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. z 2014 r. poz. 144).

§ 208. 125 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 14 stycznia 2015 r., z wyjątkiem § 88 ust. 1-3, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2015 r.

1 § 4 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

2 § 4 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

3 § 4 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

4 § 4 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

5 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

6 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

7 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

8 § 10 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

9 § 10 pkt 3a dodany przez § 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

10 § 10 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. c rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

11 § 12 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

12 § 14 uchylony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

13 § 14a dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

14 § 14b dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

15 § 16 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

16 § 17 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

17 § 17 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

18 § 17 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 8 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

19 § 18 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 9 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

20 § 18 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 9 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

21 § 18 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 9 lit. c rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

22 § 18 ust. 5a dodany przez § 1 pkt 9 lit. d rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

23 § 21 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

24 § 22a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

25 § 24 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

26 § 24 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

27 § 26 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

28 § 26 ust. 3 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 12 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

29 § 26 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 12 lit. c rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

30 § 29 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 13 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

31 § 29 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 13 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

32 § 31a dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

33 § 33 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

34 § 33a dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

35 § 41 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

36 § 43a dodany przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

37 § 45 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 19 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

38 § 45 pkt 9 zmieniony przez § 1 pkt 19 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

39 § 46 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 20 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

40 § 46 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 20 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

41 § 47 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 21 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

42 § 53a dodany przez § 1 pkt 22 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

43 § 54a dodany przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

44 § 54b dodany przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

45 § 54c dodany przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

46 § 56 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

47 § 56 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

48 § 58 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 24 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

49 § 58 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 24 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

50 § 61a dodany przez § 1 pkt 25 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

51 § 63 zmieniony przez § 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

52 § 63a dodany przez § 1 pkt 27 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

53 § 63b dodany przez § 1 pkt 27 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

54 § 64 zmieniony przez § 1 pkt 28 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

55 § 64a dodany przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

56 § 64b dodany przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

57 § 64c dodany przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

58 § 64d dodany przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

59 § 66 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 30 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

60 § 66a dodany przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

61 § 66b dodany przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

62 § 70 zmieniony przez § 1 pkt 32 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

63 § 82 ust. 1 uchylony przez § 1 pkt 33 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

64 § 82 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 33 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

65 § 84 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 34 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

66 § 86a dodany przez § 1 pkt 35 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

67 § 93a dodany przez § 1 pkt 36 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

68 § 95a dodany przez § 1 pkt 37 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

69 § 95b dodany przez § 1 pkt 37 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

70 § 101 zmieniony przez § 1 pkt 38 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

71 § 103 uchylony przez § 1 pkt 39 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

72 § 105a dodany przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

73 § 105b dodany przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

74 § 105c dodany przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

75 § 108 ust. 2 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

76 § 108 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

77 § 108a dodany przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

78 § 113 zmieniony przez § 1 pkt 42 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

79 § 114 zmieniony przez § 1 pkt 42 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

80 § 115a dodany przez § 1 pkt 43 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

81 § 117 zmieniony przez § 1 pkt 44 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

82 § 119 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 45 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

83 § 119 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 45 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

84 § 123 zmieniony przez § 1 pkt 46 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

85 § 124 zmieniony przez § 1 pkt 46 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

86 § 126 zmieniony przez § 1 pkt 47 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

87 § 129 zmieniony przez § 1 pkt 48 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

88 § 130 uchylony przez § 1 pkt 49 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

89 § 132a dodany przez § 1 pkt 50 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

90 § 133 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 51 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

91 § 134 zmieniony przez § 1 pkt 52 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

92 § 139 zmieniony przez § 1 pkt 53 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

93 § 141 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 54 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

94 § 143 zmieniony przez § 1 pkt 55 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

95 § 144 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 56 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

96 § 145 zmieniony przez § 1 pkt 57 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

97 § 146 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 58 lit. a rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

98 § 146 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 58 lit. b rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

99 § 146 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 58 lit. c rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

100 § 148 uchylony przez § 1 pkt 59 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

101 § 156 pkt 1a dodany przez § 1 pkt 60 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

102 § 164 uchylony przez § 1 pkt 61 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

103 § 166 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 62 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. arozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

104 § 166 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2015 r. (Dz.U.2015.923) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2015 r.

105 § 171 zmieniony przez § 1 pkt 63 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

106 § 180 zmieniony przez § 1 pkt 64 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

107 § 182a dodany przez § 1 pkt 65 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

108 § 193 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 66 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

109 § 193a dodany przez § 1 pkt 67 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

110 § 193b dodany przez § 1 pkt 67 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

111 § 193c dodany przez § 1 pkt 67 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

112 § 193d dodany przez § 1 pkt 67 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

113 § 195a dodany przez § 1 pkt 68 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

114 § 196 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 69 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

115 § 196a dodany przez § 1 pkt 70 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

116 § 196b dodany przez § 1 pkt 70 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

117 § 197 zmieniony przez § 1 pkt 71 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

118 § 200 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 72 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

119 § 200a dodany przez § 1 pkt 73 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

120 § 202 zmieniony przez § 1 pkt 74 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

121 § 203 zmieniony przez § 1 pkt 74 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

122 § 204 zmieniony przez § 1 pkt 74 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

123 § 205 zmieniony przez § 1 pkt 74 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

124 § 205a dodany przez § 1 pkt 75 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

125 § 208 zmieniony przez § 1 pkt 76 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.1962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2014 r.

• Identyfikator: Dz.U.2014.1218
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.
• Data aktu: 11/09/2014
• Data ogłoszenia: 15/09/2014
• Data wejścia w życie: 01/07/2015, 14/01/2015