RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu siódmego lipca tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego ósmego roku została sporządzona w Londynie Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, wraz z załącznikiem.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją i załącznikiem Rada Państwa uznała je i uznaje za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadcza, że są one przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, oraz przyrzeka, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.Dano w Warszawie dnia 21 kwietnia 1983 r.
(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru)
MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978,
Strony niniejszej konwencji,
pragnąc podnieść poziom bezpieczeństwa życia i mienia na morzu oraz ochrony środowiska morskiego przez ustalenie we wspólnym porozumieniu wymagań w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht,
zważywszy, że cel ten najpełniej można osiągnąć przez przyjęcie Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht,
uzgodniły, co następuje:
Zobowiązania ogólne wynikające z konwencji
Określenia
W rozumieniu niniejszej konwencji, jeśli wyraźnie nie przewidziano inaczej:
a) "Strona" oznacza państwo, w stosunku do którego konwencja weszła w życie;
b) "administracja" oznacza rząd Strony, której banderę statek ma prawo podnosić;
c) "świadectwo" oznacza ważny dokument, niezależnie od nazwy, pod jaką występuje, wydany przez administrację lub z jej upoważnienia albo też uznany przez administrację, upoważniający posiadacza do pełnienia służby, jaka jest określona w tym dokumencie lub do jakiej dopuszczają przepisy krajowe;
d) "dyplomowany" oznacza osobę mającą właściwe świadectwo;
e) "Organizacja" oznacza Międzyrządową Morską Organizację Doradczą (IMCO) *
f) "Sekretarz Generalny" oznacza Sekretarza Generalnego Organizacji;
g) "statek morski" oznacza statek inny niż te, które pływają wyłącznie na wodach wewnętrznych lub wodach leżących w ich granicach albo ściśle przyległych do nich, na wodach osłoniętych lub obszarach, do których mają zastosowanie przepisy portowe;
h) "statek rybacki" oznacza statek używany do połowu ryb, wielorybów, fok, morsów lub innych żywych zasobów morza;
i) "Przepisy radiowe" oznaczają Przepisy radiowe stanowiące załącznik lub uważane za załącznik do aktualnej Międzynarodowej konwencji telekomunikacyjnej, która będzie obowiązywać w danym czasie.
Zastosowanie
Konwencja ma zastosowanie do marynarzy zatrudnionych na statkach morskich uprawnionych do podnoszenia bandery Strony, z wyjątkiem marynarzy zatrudnionych na:
a) okrętach wojennych, statkach pomocniczych marynarki wojennej lub innych statkach stanowiących własność państwa lub eksploatowanych przez państwo i zatrudnionych w służbie państwowej wyłącznie w celach niehandlowych; jednakże każda Strona powinna zapewnić, przez przyjęcie odpowiednich środków nie naruszających zasad eksploatacji ani zdolności eksploatacyjnych takich statków stanowiących własność lub eksploatowanych przez tę Stronę, aby osoby pełniące służbę na tych statkach odpowiadały wymaganiom konwencji w takim zakresie, w jakim jest to słuszne i wykonalne;
b) statkach rybackich;
c) jachtach rekreacyjnych nie uprawiających handlu lub
d) statkach drewnianych o prymitywnej budowie.
Przekazywanie informacji
Inne umowy oraz interpretacja
Świadectwa
Przepisy przejściowe
W rozumieniu niniejszej konwencji świadectwo o praktyce morskiej wydane stosownie do niniejszego ustępu będzie uważane za równorzędne ze świadectwem wydanym zgodnie z konwencją.
Uprawnienia
Odpowiedniki
Kontrola
Popieranie współpracy technicznej
Poprawki
i) każda poprawka zaproponowana przez Stronę zostanie przedstawiona Sekretarzowi Generalnemu, który roześle ją wszystkim członkom Organizacji, wszystkim Stronom oraz Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy co najmniej na sześć miesięcy przed jej rozpatrzeniem;
ii) każda poprawka zaproponowana i rozesłana w ten sposób będzie przekazana Komitetowi Bezpieczeństwa na Morzu Organizacji w celu jej rozpatrzenia;
iii) Strony, niezależnie od tego, czy są, czy też nie są członkami Organizacji, mają prawo uczestniczyć w postępowaniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu mającym na celu rozpatrzenie i uchwalenie poprawek;
iv) poprawki zostaną uchwalone większością dwóch trzecich Stron obecnych i głosujących w Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu rozszerzonym zgodnie z lit. a) iii), zwanym dalej rozszerzonym Komitetem Bezpieczeństwa na Morzu, pod warunkiem, że co najmniej jedna trzecia Stron będzie obecna w czasie głosowania;
v) poprawki uchwalone w taki sposób zostaną podane do wiadomości przez Sekretarza Generalnego wszystkim Stronom w celu ich przyjęcia;
vi) poprawka do artykułu będzie uważana za przyjętą w dniu, w którym zostanie przyjęta przez dwie trzecie Stron;
vii) poprawka do załącznika będzie uważana za przyjętą:
- po upływie dwóch lat od daty podania jej do wiadomości Stronom w celu przyjęcia albo
- po upływie innego okresu, który nie może być krótszy niż jeden rok, jeżeli tak zostało ustalone w czasie, gdy ją uchwalono większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących w rozszerzonym Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu;
Jednakże będzie się uważać, że poprawki nie zostały przyjęte, gdy w przewidzianym okresie więcej niż jedna trzecia Stron albo Strony, których łączna flota handlowa stanowi nie mniej niż 50 procent tonażu brutto światowej floty handlowej statków o pojemności brutto 100 RT lub większej, zawiadomią Sekretarza Generalnego, że zgłaszają sprzeciw co do poprawki;
viii) poprawka do artykułu wejdzie w życie w stosunku do tych Stron, które ją przyjęły, po upływie sześciu miesięcy od daty, którą uważa się za datę jej przyjęcia, a w stosunku do każdej Strony, która ją przyjmie po tej dacie - w sześć miesięcy po dacie jej przyjęcia przez tę Stronę;
ix) poprawka do załącznika wejdzie w życie w stosunku do wszystkich Stron, z wyjątkiem tych, które zgłosiły sprzeciw co do poprawki na podstawie lit. a) vii) i nie wycofały tego sprzeciwu, w sześć miesięcy po dacie, którą uważa się za datę jej przyjęcia. Każda Strona może, przed ustaloną datą wejścia poprawki w życie, zawiadomić Sekretarza Generalnego, że uważa się za zwolnioną z obowiązku stosowania tej poprawki przez okres nie dłuższy niż jeden rok, licząc od daty wejścia jej w życie, albo przez okres dłuższy, który może być określony większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących w rozszerzonym Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu, w czasie gdy ją uchwalono;
i) na wniosek Strony uzgodniony co najmniej z jedną trzecią Stron Organizacja zwoła, wspólnie albo w konsultacji z Dyrektorem Generalnym Międzynarodowego Biura Pracy, konferencję Stron w celu rozpatrzenia poprawek do konwencji;
ii) każda poprawka uchwalona na takiej konferencji większością dwóch trzecich Stron obecnych i głosujących będzie przekazana przez Sekretarza Generalnego wszystkim Stronom w celu jej przyjęcia;
iii) jeżeli konferencja nie postanowi inaczej, poprawka będzie uważana za przyjętą i wejdzie w życie zgodnie z zasadami ustalonymi odpowiednio w lit. a) vi) i a) viii) lub w lit. a) vii) i a) ix), pod warunkiem że powołanie się w tych literach na rozszerzony Komitet Bezpieczeństwa na Morzu będzie oznaczać powołanie się na konferencję.
Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie
Wejście w życie
Wypowiedzenie
Złożenie i rejestracja
Języki
Konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w językach chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny. Oficjalne tłumaczenia na języki arabski i niemiecki zostaną sporządzone i złożone wraz z podpisanym oryginałem.
Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie upoważnieni w tym celu przez swoje Rządy, podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Londynie dnia siódmego lipca tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego ósmego roku.
Postanowienia ogólne
Definicje i wyjaśnienia
1. Prawidła oznaczają prawidła zawarte w Załączniku do Konwencji;
2. Zatwierdzone lub poświadczone oznacza zatwierdzone przez Stronę zgodnie z niniejszymi prawidłami;
3. Kapitan oznacza osobę sprawującą kierownictwo statku;
4. Oficer oznacza członka załogi innego niż kapitan, którego tak określa prawo krajowe lub inne przepisy, lub z braku takiego określenia umowa zbiorowa lub zwyczaj;
5. Oficer pokładowy oznacza oficera posiadającego kwalifikacje zgodne z postanowieniami rozdziału II Konwencji;
6. Starszy oficer oznacza oficera, kolejnego stopniem po kapitanie, na którego spadnie obowiązek kierowania statkiem w razie niezdolności kapitana do pracy;
7. Oficer mechanik oznacza oficera mającego odpowiednie kwalifikacje zgodne z postanowieniami prawidła III/1, III/2 lub III/3 Konwencji;
8. Starszy oficer mechanik oznacza najstarszego stopniem oficera mechanika odpowiedzialnego za mechaniczny napęd statku, za eksploatację i konserwację mechanicznych i elektrycznych instalacji na statku;
9. Drugi oficer mechanik oznacza oficera mechanika, kolejnego stopniem po starszym oficerze mechaniku, na którego spadnie odpowiedzialność za mechaniczny napęd statku, za eksploatację i konserwację mechanicznych i elektrycznych instalacji na statku w razie niezdolności do pracy starszego oficera mechanika;
10. Asystent oficera mechanika oznacza osobę mianowaną na to stanowisko na mocy ustawodawstwa krajowego, odbywającą szkolenie na oficera mechanika;
11. Radiooperator oznacza osobę mającą odpowiednie świadectwo, wydane lub uznane przez Administrację zgodnie z postanowieniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
12. Operator GMDSS oznacza osobę posiadającą kwalifikacje zgodnie z postanowieniami rozdziału IV Konwencji;
13. Marynarz oznacza członka załogi statku innego niż kapitan lub oficer;
14. Żegluga przybrzeżna oznacza podróże w pobliżu brzegu strony, jak to jest przez tę Stronę określone;
15. Moc napędowa oznacza maksymalną stałą nominalną moc wyjściową w kilowatach całego głównego mechanicznego napędu statku, wymienioną w Certyfikacie okrętowym lub innym dokumencie urzędowym;
16. Służba radiowa obejmuje odpowiednio pełnienie wachty oraz techniczną obsługę i naprawy prowadzone zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym, Międzynarodową Konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS) z 1974 r. ze zmianami oraz według uznania każdej Administracji z odpowiednimi zaleceniami Organizacji;
17. Zbiornikowiec do przewozu produktów naftowych oznacza statek zbudowany i używany do przewozu luzem ropy naftowej i jej przetworów;
18. Zbiornikowiec do przewozu chemikaliów oznacza statek zbudowany i używany do przewozu luzem wszystkich płynnych chemikaliów wymienionych w rozdziale 17 Międzynarodowego Kodeksu ładunków chemicznych luzem;
19. Zbiornikowiec do przewozu gazów skroplonych oznacza statek zbudowany lub dostosowany i używany do przewozu luzem wszelkich gazów skroplonych lub innych produktów wymienionych w rozdziale 19 Kodeksu międzynarodowego przewozu gazu;
20. Statek pasażerski oznacza statek zgodnie z definicją w Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. ze zmianami;
21. Statek pasażerski ro-ro oznacza statek pasażerski z przestrzeniami do ładunków ro-ro lub przestrzeniami na ładunki specjalne, jak to określono w Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. (SOLAS) ze zmianami;
22. Miesiąc oznacza miesiąc kalendarzowy lub 30 dni składających się z okresów krótszych niż jeden miesiąc;
23. Kodeks STCW oznacza Kodeks wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw i pełnienia wacht, przyjęty przez Konferencję 1995 rezolucją 2, która może być zmieniona przez Organizację;
24. Funkcja oznacza grupę zadań, obowiązków i odpowiedzialności określonych przez Kodeks STCW, koniecznych dla eksploatacji statku, bezpieczeństwa życia na morzu lub ochrony środowiska morskiego;
25. Przedsiębiorstwo zarządzające oznacza właściciela statku lub jakąkolwiek inną organizację lub osobę, taką jak zarządzający, lub osobę czarterującą na warunkach "bareboat", która przyjęła odpowiedzialność za eksploatację statku od armatora i która przyjmując taką odpowiedzialność zgodziła się przejąć wszystkie obowiązki i odpowiedzialność nałożoną na przedsiębiorstwa zarządzające przez odpowiednie przepisy;
26. Służba na statkach morskich oznacza służbę pełnioną na pokładzie statku stosownie do wydanego lub odnowionego dyplomu lub innego dokumentu kwalifikacyjnego;
27. Kodeks ISPS oznacza Międzynarodowy Kodeks ochrony statków i obiektów portowych (ISPS) przyjęty w dniu 12 grudnia 2002 r. rezolucją 2 Konferencji Stron Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS) z 1974 r., która może zostać zmieniona przez Organizację;
28. Oficer ochrony statku oznacza osobę na pokładzie statku, podlegającą kapitanowi, wyznaczoną przez przedsiębiorstwo zarządzające jako odpowiedzialna za ochronę statku, w tym za wdrożenie i przestrzeganie planu ochrony statku oraz kontakt z oficerem ochrony przedsiębiorstwa zarządzającego oraz oficerami ochrony obiektów portowych;
29. Służba ochrony obejmuje wszelkie zadania i obowiązki w zakresie ochrony na pokładzie statku, jak określono w rozdziale XI-2 Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS 1974, ze zmianami) oraz Międzynarodowym Kodeksem ochrony statków i obiektów portowych (ISPS);
30. Dyplom oznacza dyplom wydany i potwierdzony kapitanom, oficerom oraz świadectwo wydawane operatorom GMDSS zgodnie z postanowieniami rozdziałów II, III, IV lub VII niniejszego Załącznika i uprawniający jego prawnego posiadacza do pełnienia służby i wykonywania funkcji wskazanych na wskazanym w nim poziomie odpowiedzialności;
31. Świadectwo przeszkolenia oznacza dokument certyfikacyjny inny niż dyplom, wydany marynarzowi, potwierdzający, że zostały spełnione określone w Konwencji wymogi w zakresie przeszkolenia, kompetencji lub pełnienia służby na statku morskim;
32. Dokumentacja dowodowa oznacza dokumentację, inną niż dyplom lub świadectwo przeszkolenia, pozwalającą ustalić, że zostały spełnione wymogi Konwencji;
33. Oficer elektroautomatyk oznacza oficera posiadającego kwalifikacje określone w postanowieniach prawidła III/6 Konwencji;
34. Starszy marynarz oznacza marynarza posiadającego kwalifikacje określone w postanowieniach prawidła II/5 Konwencji;
35. Starszy motorzysta oznacza marynarza posiadającego kwalifikacje określone w postanowieniach prawidła III/5 Konwencji;
36. Elektromonter oznacza marynarza posiadającego kwalifikacje określone w postanowieniach prawidła III/7 Konwencji.
37. Audyt oznacza systematyczny, niezależny i udokumentowany proces uzyskiwania dowodów i przeprowadzania ich obiektywnej oceny w celu określenia zakresu spełnienia kryteriów audytowych.
38. Program audytowy oznacza program kontroli państw członkowskich IMO ustanowiony przez Organizację i biorący pod uwagę wytyczne opracowane przez Organizację.
39. Kodeks Implementacji oznacza Kodeks Implementacji Instrumentów IMO (III) przyjęty przez Organizację w drodze rezolucji A.1070(28).
40. Standard audytu oznacza Kodeks Implementacji.
41. Kodeks IGF oznacza Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa dla statków stosujących gazy lub inne paliwa o niskiej temperaturze zapłonu, zgodnie z definicją zawartą w Konwencji SOLAS, prawidło II-1/2.29.
42. Kodeks polarny oznacza Międzynarodowy kodeks dla statków eksploatowanych na wodach polarnych, zgodnie z definicją zawartą w Konwencji SOLAS, prawidło XIV/1.1.
43. Wody polarne oznaczają wody arktyczne i/lub obszar Antarktydy, w rozumieniu prawideł XIV/1.2 do XIV/1.4 Konwencji SOLAS.
1. każde odwołanie się do wymagań określonych w prawidle stanowi także odwołanie do odpowiedniej sekcji części A Kodeksu STCW;
2. aby uzyskać jak najbardziej jednolite zastosowanie artykułów Konwencji w skali globalnej oraz wykorzystać je w stopniu możliwie maksymalnym, należy brać pod uwagę w stosowaniu niniejszych prawideł odpowiednie zalecenia i materiały wyjaśniające zawarte w części B Kodeksu STCW;
3. zmiany do części A Kodeksu STCW będą przyjmowane i wprowadzane w życie zgodnie z postanowieniami artykułu XII Konwencji dotyczącego procedury zmian, zastosowanej do Załącznika; oraz
4. część B Kodeksu STCW będzie zmieniana przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu zgodnie z jego regulaminem.
Dyplomy i potwierdzenia
1. do egzaminu na wydanie świadectwa, wymaganego zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym, włączyć dodatkowe wiadomości lub:
2. wydać oddzielne świadectwo stwierdzające, że jego posiadacz ma dodatkowe wiadomości wymagane przez odpowiednie prawidła.
1. dyplom; lub
2. świadectwo przeszkolenia wydawane kapitanom i oficerom zgodnie z postanowieniami prawideł V/1-1 i V/1-2, powinna potwierdzić taki dyplom lub świadectwo w celu poświadczenia jego uznania jedynie po upewnieniu się co do autentyczności i ważności tego świadectwa.
Potwierdzenie powinno być wydane tylko wtedy, jeśli wszystkie wymagania Konwencji zostały spełnione. Forma potwierdzenia powinna być taka, jak to przedstawiono w punkcie 3 w sekcji A-I/2 Kodeksu STCW.
1. mogą być wydawane jako oddzielne dokumenty;
2. powinny być wydawane wyłącznie przez Administrację;
3. każde z nich powinno mieć niepowtarzalny numer, z wyjątkiem tych potwierdzeń, zaświadczających o wydaniu dyplomu, które mogą mieć taki sam numer jak dyplom, pod warunkiem że jest to numer niepowtarzalny; oraz
4. wygasają wraz z wygaśnięciem, wycofaniem, zawieszeniem lub unieważnieniem potwierdzonego dyplomu przez Stronę, która go wydała, w żadnym przypadku nie później niż pięć lat od daty wydania.
1. swojej tożsamości;
2. wieku, który nie może być niższy niż przewidziany w prawidle regulującym wydanie wnioskowanego dyplomu lub świadectwa;
3. spełnienia norm sprawności zdrowotnej, wyszczególnionych w sekcji A-I/9 Kodeksu STCW;
4. odbycia służby na statku morskim oraz wszelkich związanych z tym obowiązkowych szkoleń, wymaganych prawidłami regulującymi wydanie wnioskowanego dyplomu lub świadectwa; oraz
5. spełnienia standardów kompetencji, przewidzianych niniejszymi prawidłami, w zakresie umiejętności, funkcji i poziomów określonych w potwierdzeniu dyplomu.
Zasady regulujące żeglugę przybrzeżną
1. spełnić wymogi określone w zasadach regulujących żeglugę przybrzeżną, wyszczególnione w sekcji A-I/3;
2. powiadomić Sekretarza Generalnego o szczegółach przyjętych przepisów, tak jak to określono w prawidle I/7; a także
3. uwzględnić limity żeglugi przybrzeżnej w potwierdzeniach wydawanych zgodnie z prawidłem I/2, punkt 5, 6 lub 7.
Procedury kontrolne
1. sprawdzenia, zgodnie z artykułem X, punkt 1, czy wszyscy zatrudnieni na statku marynarze, którzy powinni posiadać świadectwa zgodne z Konwencją, posiadają ważne dyplomy lub ważne zwolnienia lub przedstawią potwierdzoną dokumentację, iż podanie o potwierdzenie zostało przedstawione Administracji zgodnie z prawidłem I/10, punkt 5;
2. sprawdzenia, czy numery i dyplomy członków załogi zatrudnionych na statku są zgodne ze stosowanymi wymaganiami Administracji odnośnie bezpiecznego obsadzania załogą oraz;
3. oceny, zgodnie z sekcją A-I/4 Kodeksu STCW, zdolności załogi statku do zachowania standardów pełnienia wacht i zapewnienia ochrony według norm wymaganych przez Konwencję, jeżeli istnieją wyraźne powody do przypuszczenia, że te standardy nie są przestrzegane, gdyż miało miejsce co najmniej jedno z następujących zdarzeń:
3.1. statek uczestniczył w kolizji, wszedł na mieliznę lub został wyrzucony na brzeg; lub
3.2. nastąpiło wyrzucenie substancji ze statku będącego w drodze, na kotwicy albo przy nabrzeżu, co stanowi naruszenie prawa zgodnie z dowolną międzynarodową konwencją, lub
3.3. manewrowano statkiem w sposób nieprawidłowy lub niebezpieczny bądź nie stosowano się do zasad korzystania z wyznaczonych przez Organizację tras lub nieprzestrzegania bezpiecznych praktyk i procedur nawigacyjnych, lub
3.4. statek był obsługiwany w taki sposób, że mógł stwarzać niebezpieczeństwo dla ludzi, mienia lub środowiska, lub doszło do naruszenia wymogów ochrony.
1. nieposiadanie przez członka załogi odpowiedniego ważnego dyplomu lub ważnego zwolnienia albo nie przedstawienie potwierdzonej dokumentacji, iż podanie o potwierdzenie zostało przedstawione Administracji zgodnie z prawidłem I/10 punkt 5;
2. zaniedbanie przestrzegania stosownych wymagań Administracji odnośnie bezpiecznego obsadzania załogą;
3. zaniedbania w organizacji wacht nawigacyjnych i maszynowych uchybiające wymaganiom ustalonym przez Administrację;
4. brak na wachcie osoby mającej kwalifikacje wymagane do obsługi podstawowego wyposażenia w celu utrzymania bezpiecznej żeglugi, bezpiecznej łączności radiowej lub zapobiegania zanieczyszczeniom; oraz
5. niemożność postawienia osób wypoczętych oraz w innych sposób przygotowanych do pełnienia obowiązków na pierwszej wachcie przy rozpoczynaniu podróży lub na dalszych zmianach wacht.
Przepisy krajowe
1. przedsiębiorstwo zarządzające lub kapitan statku zatrudnił osobę nie posiadającą dyplomu lub świadectwa wymaganego przez Konwencję;
2. kapitan zezwolił na sprawowanie funkcji lub wykonywanie pracy, co do której wymagane jest przez prawidła, aby była sprawowana przez osobę posiadającą odpowiedni dyplom, przez osobę nie posiadającą wymaganego dyplomu lub ważnego zwolnienia od jego posiadania lub nie posiadającą potwierdzenia dokumentacji wymaganego przez prawidło I/10 punkt 5 lub;
3. osoba w wyniku sfałszowania lub posługiwania się fałszywymi dokumentami otrzymała upoważnienie do sprawowania funkcji lub pracy w jakimkolwiek charakterze, co do których wymagane jest przez te prawidła, aby były sprawowane przez osobę posiadającą dyplom lub zwolnienie.
Szkolenie i ocena
Każda Strona powinna zapewnić, aby:
Przekazywanie informacji
1. Komitet Bezpieczeństwa na Morzu określi Strony, których to dotyczy;
2. zweryfikuje listy Stron, które przekazały informacje wykazujące, że Strony całkowicie i skutecznie wykonują postanowienia Konwencji dotyczące utrzymania na tej liście wyłącznie Stron zainteresowanych; oraz
3. inne Strony powinny być upoważnione, z uwzględnieniem postanowień prawideł I/4 i I/10, do przyjęcia co do zasady, że dyplomy wydane przez Strony wskazane w punkcie 3.1. lub w ich imieniu są zgodne z Konwencją.
Wymogi jakościowe
1. zgodnie z postanowieniami sekcji A-I/8 Kodeksu STCW wszystkie szkolenia oceny kompetencji, wydawanie dyplomów, potwierdzenia oraz odnawianie dyplomów, w tym także świadectw zdrowia, prowadzone przez agencje pozarządowe lub jednostki pod ich władzą, były ciągle sprawdzane przez system norm jakości dla zapewnienia osiągnięcia określonych celów, w tym dotyczących kwalifikacji oraz doświadczenia instruktorów i egzaminatorów; oraz
2. tam, gdzie rządowe agencje i jednostki prowadzą taką działalność, był wprowadzony system standardów jakości.
Normy zdrowotne
1. mieć nie mniej niż 16 lat;
2. przedstawić odpowiedni dowód tożsamości;
3. spełnić obowiązujące normy sprawności zdrowotnej ustalone przez Stronę.
1. termin ważności pozwolenia nie przekroczy trzech miesięcy; oraz
2. członek załogi jest w posiadaniu ostatniego świadectwa zdrowia, którego termin ważności upłynął.
Uznawanie dyplomów
1. Administracja potwierdziła poprzez ocenę Strony, co może obejmować inspekcję urządzeń i procedur, że wymogi Konwencji dotyczące standardów kompetencji, szkolenia i wydawania dyplomów zostały całkowicie spełnione; oraz
2. w porozumieniu ze Stroną zainteresowaną było podjęto zobowiązanie, że niezwłocznie zostanie zgłoszona każda istotna zmiana w organizacji szkolenia oraz wydawania dyplomów zgodnie z Konwencją.
Odnawianie dyplomów
1. spełniać normy zdrowotne określone w prawidle I/9;
2. wykazać ciągłość kompetencji zawodowych zgodnie z sekcją A-1/11 Kodeksu STCW.
Wykorzystanie symulatorów
1. wszelkich obowiązkowych szkoleń opartych na symulatorach;
2. wszelkich ocen kompetencji wymaganych w części A Kodeksu STCW, które są przeprowadzane przy użyciu symulatorów;
3. wszelkich demonstracji przy użyciu symulatorów, określonych w części A Kodeksu STCW.
Przeprowadzanie prób
1. Administracja powinna, po przekazaniu wyników próby zgodnie z punktem 5, dostarczyć szczegóły takiego zezwolenia, w tym rozpoznanie poszczególnych statków, które mogą otrzymać zezwolenia od Organizacji, która przekaże te informacje wszystkim Stronom;
2. jakiekolwiek działania dopuszczone na podstawie niniejszego ustępu powinny być prowadzone zgodnie z wszelkimi zaleceniami opracowanymi przez Organizację, w tym samym stopniu, w jakim są one stosowane podczas próby;
3. takie działania powinny uwzględniać wszelkie zastrzeżenia otrzymane od pozostałych Stron zgodnie z punktem 7, do momentu, gdy te zastrzeżenia zostaną wycofane; oraz
4. wszelkie działania zatwierdzone na podstawie niniejszego ustępu będą dopuszczalne jedynie do czasu ustalenia przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu, czy zmiana do Konwencji będzie odpowiednia i, jeśli tak, czy działanie powinno być zawieszone czy kontynuowane zanim ta zmiana wejdzie w życie.
Odpowiedzialność przedsiębiorstw zarządzających
1. każdy członek załogi zatrudniony na jakimkolwiek z jego statków będzie posiadać odpowiednie kwalifikacje, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji i wymogami Administracji;
2. statki przedsiębiorstwa zarządzającego będą obsadzone załogą zgodnie ze stosownymi wymaganiami Administracji w zakresie bezpiecznego obsadzania załogą;
3. członkowie załogi dopuszczeni do pełnienia służby na statkach przedsiębiorstwa zarządzającego przeszli szkolenie doskonalące i aktualizujące, zgodnie z wymogami Konwencji;
4. dokumentacja i dane dotyczące wszystkich marynarzy zatrudnionych na statkach przedsiębiorstwa zarządzającego będą przechowywane i łatwo dostępne i będą zawierać, bez ograniczeń, dokumentację i dane o ich doświadczeniu, szkoleniu, sprawności zdrowotnej i kompetencji w wykonywaniu przypisanych obowiązków;
5. członkowie załóg, będąc zatrudniani na jakimkolwiek ze statków przedsiębiorstwa zarządzającego, zostają zaznajomieni z ich szczególnymi obowiązkami i ze wszystkimi urządzeniami, instalacjami, wyposażeniem, procedurami i cechami charakterystycznymi dla statków, które odpowiadają ich rutynowym obowiązkom, jak również procedurami obowiązującymi w stanie zagrożenia;
6. załoga statku może efektywnie koordynować swoje czynności w sytuacji zagrożenia i wykonywać funkcje istotne dla bezpieczeństwa, ochrony i dla zapobieżenia lub zmniejszenia zanieczyszczenia środowiska; oraz
7. komunikacja ustna na pokładzie statku przedsiębiorstwa zarządzającego jest przez cały czas efektywna, zgodnie rozdziałem V, prawidło 14, ust. 3 i 4 Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. (SOLAS), ze zmianami.
Postanowienia przejściowe
Weryfikacja zgodności
1. oparty o ogólny harmonogram opracowany przez Sekretarza Generalnego Organizacji, biorąc pod uwagę wytyczne opracowane przez Organizację; i
2. prowadzony okresowo, biorąc pod uwagę wytyczne opracowane przez Organizację.
Kapitan i dział pokładowy
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom wachtowym na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
1. mieć ukończone przynajmniej 18 lat;
2. odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w wymiarze co najmniej jednego roku, która zawiera szkolenie pokładowe spełniające wymogi sekcji A-II/1 Kodeksu STCW i jest udokumentowana w uznanej książce praktyk, lub w innym przypadku - odbyć przynajmniej 36-miesięczną służbę na statku morskim;
3. odbyć, podczas zatwierdzonej służby na statku morskim, okres służby wachtowej na mostku pod nadzorem wykwalifikowanego oficera przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy;
4. spełnić obowiązujące wymogi prawideł w rozdziale IV dotyczące wyznaczonych obowiązków radiooperacyjnych zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym, jeżeli jest to wymagane;
5. zakończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-II/1 Kodeksu STCW; oraz
6. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-VI/1, punkt 2, sekcji A-VI/2, punkt 1 do 4, sekcji A-VI/3, punkt 1 do 4 oraz sekcji A-VI/4, punkt 1 do 3 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów kapitanom i starszym oficerom na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Kapitan i starszy oficer na statkach o pojemności brutto 3000 lub większej
1. spełnić wymagania konieczne do uzyskania dyplomu oficera wachtowego na statkach o pojemności brutto 500 lub większej oraz odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w tym zakresie:
1.1. na dyplom starszego oficera - wynoszącą co najmniej 12 miesięcy; a
1.2. na dyplom kapitana - wynoszącą co najmniej 36 miesięcy; okres ten może być jednak skrócony do co najmniej 24 miesięcy, gdy przynajmniej 12 miesięcy z tego okresu pracy na morzu przepracowane było na stanowisku starszego oficera; oraz
2. ukończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełniać standardy kompetencji określone w sekcji A-II/2 Kodeksu STCW dla kapitanów i starszych oficerów na statkach o pojemności brutto 3000 lub większej.
Kapitan i starszy oficer na statkach o pojemności brutto pomiędzy 500 a 3000
1. dla uzyskania dyplomu starszego oficera spełnić wymagania stawiane oficerowi wachtowemu na statkach o pojemności brutto 500 lub większych;
2. dla uzyskania dyplomu kapitana spełnić wymagania stawiane oficerowi wachtowemu na statkach o pojemności brutto 500 lub większych oraz odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w tym charakterze w wymiarze co najmniej 36 miesięcy; okres ten może być jednak skrócony do co najmniej 24 miesięcy, gdy przynajmniej 12 miesięcy z tego okresu przepracowane było na stanowisku starszego oficera; oraz
3. ukończyć zatwierdzone szkolenie i spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-II/2 Kodeksu STCW dla kapitanów i starszych oficerów na statkach o pojemności brutto pomiędzy 500 a 3000.
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom wachtowym i kapitanom statków o pojemności brutto poniżej 500
Statki nie uprawiające żeglugi przybrzeżnej
Statki uprawiające żeglugę przybrzeżną
Oficer wachtowy
1. mieć ukończonych przynajmniej 18 lat ;
2. ukończyć:
2.1. specjalne szkolenie łącznie z odpowiednim okresem pełnienia służby na statku morskim zgodnie z wymaganiami Administracji; lub
2.2. posiadać potwierdzoną pracę na morzu w dziale pokładowym w wymiarze co najmniej 36 miesięcy;
3. spełnić stosowne wymagania prawideł w rozdziale IV, odpowiednio do wypełniania określonych obowiązków radiowych zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym;
4. ukończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełnić normy kompetencji określone w sekcji A-II/3 Kodeksu STCW dla oficerów wachtowych na statkach o pojemności brutto poniżej 500, uprawiających żeglugę przybrzeżną; oraz
5. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-VI/1, punkt 2, sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4, sekcji A-VI/3, punkty 1 do 4 oraz sekcji A-VI/4, punkty 1 do 3 Kodeksu STCW.
Kapitan
1. mieć ukończonych przynajmniej 20 lat;
2. odbyć przynajmniej 12-miesięczną zatwierdzoną służbę na statku morskim w charakterze oficera wachtowego;
3. ukończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie i sprostać standardowi kompetencji określonemu w sekcji A-II/3 Kodeksu STCW dla kapitanów statków o pojemności brutto poniżej 500, uprawiających żeglugę przybrzeżną; oraz
4. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-VI/1, punkt 2, sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4, sekcji A-VI/3, punkty 1 do 4 oraz sekcji A-VI/4, punkty 1 do 3 Kodeksu STCW.
Zwolnienia
Minimalne wymogi do wydawania świadectw marynarzom wchodzącym w skład wachty nawigacyjnej
1. mieć ukończonych przynajmniej 16 lat;
2. ukończyć:
2.1. zatwierdzoną służbę na statku morskim, w tym przez okres co najmniej sześć miesięcy szkolenia i doświadczenia, lub
2.2. specjalne przeszkolenie bądź przed podjęciem pracy na morzu, bądź już na statku obejmujące także zatwierdzony okres służby na statku morskim, który nie może być krótszy niż dwa miesiące; oraz
3. spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-II/4 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania świadectw starszym marynarzom
1. mieć ukończone co najmniej 18 lat;
2. spełnić wymogi uzyskania świadectwa marynarza wchodzącego w skład wachty nawigacyjnej;
3. w okresie posiadania kwalifikacji do pełnienia służby w charakterze marynarza wchodzącego w skład wachty nawigacyjnej, odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w dziale pokładowym przez:
3.1. co najmniej 18 miesięcy, lub
3.2. co najmniej 12 miesięcy i odbyć zatwierdzone szkolenie; oraz
4. spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-II/5 Kodeksu STCW.
Dział maszynowy
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom mechanikom odpowiedzialnym za wachtą w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonych na mechaników pełniących służbę w siłowni okresowo bezwachtowej
1. mieć ukończonych co najmniej 18 lat;
2. odbyć połączone szkolenie umiejętności warsztatowych oraz zatwierdzoną służbę na statku morskim przez okres co najmniej 12 miesięcy, jako część zatwierdzonego programu szkoleniowego, obejmującego trening pokładowy, spełniający wymogi sekcji A-III/1 Kodeksu STCW, udokumentowaną w zatwierdzonej książce praktyk morskich, lub w innym przypadku odbyć połączone szkolenie umiejętności warsztatowych oraz zatwierdzoną służbę na statku morskim przez okres co najmniej 36 miesięcy, z czego co najmniej 30 miesięcy powinna stanowić służba na statku morskim w dziale maszynowym;
3. w okresie wymaganej służby pełnionej na statku morskim odbywać wachtę w siłowni pod nadzorem starszego oficera mechanika lub wykwalifikowanego oficera mechanika przez okres co najmniej sześciu miesięcy;
4. ukończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-III/1 Kodeksu STCW; oraz
5. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-VI/1, punkt 2, sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4, sekcji A-VI/3, punkty 1 do 4 oraz sekcji A-VI/4, punkty 1 do 3 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów starszym oficerom mechanikom i drugim oficerom mechanikom na statkach morskich o mocy maszyn głównych 3000 kW lub większej
1. spełniać wymagania konieczne do wydania dyplomu oficera odpowiedzialnego za wachtę maszynową na statkach morskich o mocy maszyn głównych 750 kW lub więcej i odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w następującym zakresie:
1.1. dla uzyskania dyplomu drugiego oficera mechanika, co najmniej 12 miesięcy jako wykwalifikowany oficer mechanik; oraz
1.2. dla uzyskania dyplomu starszego oficera mechanika, co najmniej 36 miesięcy; jednakże ten okres może zostać skrócony do 24 miesięcy, w czasie których przynajmniej 12 miesięcy przepracował na stanowisku drugiego oficera mechanika; oraz
2. odbyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-III/2 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów starszym oficerom mechanikom i drugim oficerom mechanikom na statkach o mocy maszyn głównych pomiędzy 750 kW a 3000 kW
1. spełniać wymagania konieczne do uzyskania dyplomu oficera mechanika kierującego wachtą maszynową oraz:
1.1. dla uzyskania dyplomu drugiego oficera mechanika, powinien odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w wymiarze co najmniej 12 miesięcy jako asystent oficera mechanika lub jako oficer mechanik; oraz
2.2. aby uzyskać dyplom starszego oficera mechanika, powinien odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w wymiarze co najmniej 24 miesięcy, w czasie której przynajmniej 12 miesięcy przepracował posiadając kwalifikacje drugiego oficera mechanika; oraz
2. odbyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-III/3 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania świadectw marynarzom wchodzącym w skład wachty w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym do wykonywania obowiązków w siłowni okresowo bezwachtowej
1. mieć ukończone przynajmniej 16 lat;
2. ukończyć:
2.1. zatwierdzoną służbę na statku morskim, obejmującą co najmniej sześć miesięcy szkolenia i praktyki; lub
2.2. specjalne szkolenie bądź przed podjęciem pracy na morzu, bądź już na statku, włączając w to uznany okres służby na statku morskim nie krótszy niż 2 miesiące; oraz
3. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-III/4 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania świadectw starszym motorzystom wchodzącym w skład wachty w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym do wykonywania obowiązków w siłowni okresowo bezwachtowej
1. mieć ukończone co najmniej 18 lat;
2. spełnić wymogi uzyskania świadectwa marynarza wchodzącego w skład wachty w maszynowniach obsadzonych załogą i wyznaczonego do wykonywania obowiązków w maszynowniach okresowo bezzałogowych;
3. w okresie posiadania kwalifikacji do pełnienia służby w charakterze marynarza wchodzącego w skład wachty maszynowej, odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w dziale maszynowym przez:
3.1. co najmniej 12 miesięcy; lub
3.2. co najmniej 6 miesięcy i odbyć zatwierdzone szkolenie; oraz
4. spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-III/5 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom elektroautomatykom
1. mieć ukończone co najmniej 18 lat;
2. odbyć co najmniej 12-miesięczne połączone szkolenie umiejętności warsztatowych oraz zatwierdzoną służbę na statku morskim przez okres co najmniej 6 miesięcy, jako część zatwierdzonego programu szkoleniowego, obejmującego szkolenie pokładowe, spełniające wymogi sekcji A-III/6 Kodeksu STCW, udokumentowanego w zatwierdzonej książce praktyk morskich, lub w innym przypadku odbyć połączone szkolenie umiejętności warsztatowych oraz zatwierdzoną służbę na statku morskim przez okres co najmniej 36 miesięcy, z czego co najmniej 30 miesięcy stanowiła służba na statku morskim w dziale maszynowym;
3. ukończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-III/6 Kodeksu STCW; oraz
4. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-VI/1, punkt 2, sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4, sekcji A-VI/3, punkty 1 do 4 oraz sekcji A-VI/4, punkty 1 do 3 Kodeksu STCW.
Minimalne wymogi do wydawania świadectw elektromonterom
1. mieć ukończone przynajmniej 18 lat;
2. ukończyć:
2.1. zatwierdzoną służbę na statku morskim, obejmującą co najmniej 12 miesięcy szkolenia i praktyki, lub
2.2. specjalne szkolenie, włączając w to zatwierdzony okres służby na statku morskim nie krótszy niż 6 miesięcy; lub
2.3. posiadać kwalifikacje spełniające kompetencje techniczne określone w tabeli A-III/7 oraz odbyć zatwierdzony okres służby na statku morskim, nie krótszy niż 3 miesiące
3. spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-III/7 Kodeksu STCW.
Radiokomunikacja i radiooperatorzy
Obowiązujące postanowienia dotyczące wachty radiowej są zawarte w Regulaminie Radiokomunikacyjnym oraz w Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. ze zmianami. Postanowienia dotyczące konserwacji sprzętu radiowego zawarte są w Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. (SOLAS) ze zmianami oraz wytycznymi przyjętymi przez Organizację.
Zastosowanie
Minimalne wymogi do wydawania świadectw operatorom GMDSS
1. mieć ukończone co najmniej 18 lat oraz
2. ukończyć zatwierdzoną edukację i szkolenie i sprostać standardowi kompetencji określonemu w sekcji A-IV/2 Kodeksu STCW.
Specjalne wymagania szkoleniowe dla załogi na określonych typach statków
Wymogi minimalne w zakresie wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów i marynarzy pełniących służbą na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów
1. co najmniej trzymiesięczną potwierdzoną służbę na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych lub do przewozu chemikaliów oraz spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-V/1-1 punkt 1 Kodeksu STCW; lub
2. zatwierdzone podstawowe szkolenie w zakresie obsługi ładunków na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów oraz spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-V/1-1 punkt 1 Kodeksu STCW.
1. spełnić wymogi wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów; oraz
2. posiadając kwalifikacje do wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia w zakresie obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów powinien:
2.1. odbyć co najmniej trzymiesięczną zatwierdzoną służbę morską na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych, lub
2.2. odbyć co najmniej miesięczne zatwierdzone szkolenie na pokładzie zbiornikowca do przewozu produktów naftowych w wymiarze nadliczbowym, obejmującym co najmniej trzy operacje załadunku i trzy operacje rozładunku, co jest udokumentowane w zatwierdzonej książce praktyk morskich, przy uwzględnieniu wytycznych w sekcji B-V/1, oraz
3. odbyć zatwierdzone zaawansowane szkolenie w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu ładunków naftowych oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-V/1-1, punkt 2 Kodeksu STCW.
1. spełnić wymogi wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów; oraz
2. posiadając kwalifikacje do wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia w zakresie obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów powinien:
2.1. odbyć co najmniej trzymiesięczną zatwierdzoną służbę morską na zbiornikowcach do przewozu chemikaliów, lub
2.2. odbyć co najmniej miesięczne zatwierdzone szkolenie na pokładzie zbiornikowca do przewozu chemikaliów, w nadliczbowym wymiarze, obejmującym co najmniej trzy operacje załadunku i trzy operacje rozładunku, co jest udokumentowane w zatwierdzonej książce praktyk morskich, przy uwzględnieniu wytycznych w sekcji B-V/1, oraz
3. odbyć zatwierdzone zaawansowane szkolenie w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu chemikaliów oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-V/1-1, punkt 3 Kodeksu STCW.
Wymogi minimalne w zakresie wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów i marynarzy pełniących służbą na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych
1. co najmniej trzymiesięczną potwierdzoną służbę na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych oraz spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-V/1-2 punkt 1 Kodeksu STCW; lub
2. zatwierdzone podstawowe szkolenie w zakresie obsługi ładunków na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych oraz spełnić standard kompetencji określony w sekcji A-V/1-2 punkt 1 Kodeksu STCW.
1. spełnić wymogi wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych; oraz
2. posiadając kwalifikacje do wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia w zakresie obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych:
2.1. odbyć co najmniej trzymiesięczną zatwierdzoną służbę morską na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych, lub
2.2. odbyć co najmniej miesięczne zatwierdzone szkolenie na pokładzie zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych w wymiarze nadliczbowym, obejmującym co najmniej trzy operacje załadunku i trzy operacje rozładunku, co jest udokumentowane w zatwierdzonej książce praktyk morskich, przy uwzględnieniu wytycznych w sekcji B-V/1; oraz
3. odbyć zatwierdzone zaawansowane szkolenie w zakresie obsługi ładunku g zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych oraz spełnić standardy kompetencji określone w sekcji A-V/1-2, punkt 2 Kodeksu STCW.
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach pasażerskich
1 Niniejsze prawidło stosuje się do kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach pasażerskich uprawiających żeglugę międzynarodową. Administracje określają stosowanie tych wymogów względem personelu na statkach pasażerskich uprawiających żeglugę krajową.
2 Wszystkie osoby pełniące służbę na statku pasażerskim, przed powierzeniem im obowiązków pokładowych, muszą spełniać wymagania określone w sekcji A-VI/1 pkt 1 Kodeksu STCW.
3 Kapitanowie, oficerowie, marynarze oraz inny personel na statkach pasażerskich muszą ukończyć szkolenie określone w ustępach 5 do 9 poniżej, zgodnie z ich stanowiskiem, obowiązkami i zakresem odpowiedzialności.
4 Kapitanowie, oficerowie, marynarze i inne osoby zobowiązane odbyć szkolenie zgodnie z pkt 7 do 9 poniżej, w odstępach czasu nieprzekraczających pięciu lat, podejmują odpowiednie szkolenie odnawiające lub przedkładają dowody osiągnięcia wymaganego poziomu kompetencji w ciągu ostatnich pięciu lat
5 Personel pełniący służbę na statkach pasażerskich przechodzi szkolenie zapoznawcze dotyczące sytuacji zagrożeń na statkach pasażerskich, odpowiednie do ich stanowiska, obowiązków i zakresu odpowiedzialności, określone w sekcji A-V/2 pkt 1 Kodeksu STCW.
6 Personel bezpośrednio obsługujący pasażerów w części pasażerskiej statku przechodzi szkolenie w zakresie bezpieczeństwa określone w sekcji A-V/2 pkt 2 Kodeksu STCW.
7 Kapitanowie, oficerowie i marynarze posiadający kwalifikacje zgodnie z rozdziałami II, III i VII, oraz inny personel wyznaczony w rozkładzie alarmowym do pomocy pasażerom w przypadkach zagrożenia na statkach pasażerskich, przechodzą szkolenie kierowania tłumem na statku pasażerskim określone w sekcji A-V/2 pkt 3 Kodeksu STCW.
8 Kapitanowie, starsi oficerowie mechanicy, starsi oficerowie, drudzy oficerowie mechanicy oraz wszystkie inne osoby zgodnie z rozkładem alarmowym odpowiedzialne za bezpieczeństwo pasażerów w sytuacjach zagrożenia na statkach pasażerskich przechodzą zatwierdzone szkolenie w zakresie zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich, określone w sekcji A-V/2 pkt 4 Kodeksu STCW.
9 Kapitanowie, starsi oficerowie mechanicy, starsi oficerowie, drudzy oficerowie mechanicy oraz wszystkie inne osoby bezpośrednio odpowiedzialne za zaokrętowanie i wyokrętowanie pasażerów, załadunek, wyładunek lub zabezpieczenie ładunku, lub za zamykanie otworów w kadłubie na pokładzie statków pasażerskich typu ro-ro, przechodzą zatwierdzone szkolenie w zakresie bezpieczeństwa pasażerów i ładunku oraz szczelności kadłuba, określone w sekcji A-V/2 pkt 5 Kodeksu STCW.
10 Administracje zapewniają wydanie dokumentu poświadczającego ukończenie szkolenia wszystkim osobom, których kwalifikacje uznano zgodnie z pkt 6 do 9 niniejszego prawidła.
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach podlegających Kodeksowi IGF
1 Niniejsze prawidło stosuje się do kapitanów, oficerów i marynarzy oraz innego personelu na statkach podlegających Kodeksowi IGF.
2 Marynarze, którym mają być powierzone obowiązki na statkach podlegających Kodeksowi IGF, muszą ukończyć szkolenie wymagane w punktach 4 do 9, odpowiednie do ich stanowiska, obowiązków i odpowiedzialności.
3 Wszyscy marynarze na statkach podlegających Kodeksowi IGF, przed powierzeniem im obowiązków pokładowych, przechodzą odpowiednie szkolenie zapoznawcze dotyczące statku I specjalistycznych urządzeń, określone w prawidle I/14, pkt 1.5.
4 Marynarze odpowiedzialni za bezpieczeństwo związane z przechowywaniem i stosowaniem paliwa, lub działaniem w przypadku zagrożenia związanego z paliwem na statkach podlegających Kodeksowi IGF posiadają świadectwo podstawowego przeszkolenia na statkach podlegających Kodeksowi IGF.
5 Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo podstawowego szkolenia na statkach podlegających Kodeksowi IGF musi ukończyć szkolenie podstawowe zgodnie z przepisami określonymi w sekcji A-V/3, pkt 1 Kodeksu STCW.
6 W przypadku marynarzy odpowiedzialnych za bezpieczeństwo związane z przechowywaniem i stosowaniem paliwa, lub działaniem w przypadku zagrożenia związanego z paliwem na statkach podlegających Kodeksowi IGF, posiadających kwalifikacje i świadectwo wydane zgodnie z prawidłem V/l-2, pkt 2 i 5, lub prawidłem V/l-2, pkt 4 i 5 na zbiornikowce do przewozu gazów skroplonych, należy przyjąć, iż spełniają wymogi określone w sekcji A-V/3, pkt 1, dotyczące podstawowego szkolenia do służby na statkach podlegających Kodeksowi IGF.
7 Kapitanowie, oficerowie mechanicy i personel bezpośrednio odpowiedzialny za przechowywanie i stosowanie paliwa i za układy paliwowe na statkach podlegających Kodeksowi IGF posiadają świadectwo przeszkolenia wyższego stopnia na statkach podlegających Kodeksowi IGF.
8 Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statkach podlegających Kodeksowi IGF, posiadający świadectwo przeszkolenia opisanego w pkt 4:
1. musi ukończyć zatwierdzone przeszkolenie stopnia wyższego do służby na statkach podlegających Kodeksowi IGF i spełnia standardy kompetencji określone w sekcji A-V/3, pkt 2 Kodeksu STCW; oraz
2. ma co najmniej miesięczną poświadczoną praktykę pływania, w trakcie której uczestniczył w minimum trzech operacjach bunkrowania na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Dwie z trzech operacji bunkrowania mogą być zastąpione poświadczonym przeszkoleniem na symulatorze operacji bunkrowania stanowiącym część szkolenia określonego w pkt 8.1 powyżej.
9 Kapitanowie, oficerowie mechanicy oraz wszystkie inne osoby bezpośrednio odpowiedzialne za przechowywanie paliwa i jego wykorzystanie na statkach podlegających Kodeksowi IGF, posiadający kwalifikacje i świadectwo wydane zgodnie ze standardami kompetencji określonymi w sekcji A-V/l-2 pkt 2 do służby na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych, są uważani jako spełniający wymogi określone w sekcji A-V/3, pkt 2 dotyczącej przeszkolenia stopnia wyższego na statki podlegające Kodeksowi IGF, jeżeli również:
1. spełniają wymogi określone w pkt 6;
2. spełniają wymogi dotyczące bunkrowania określone w pkt 8.2 lub uczestniczyli w prowadzeniu trzech operacji ładunkowych na zbiornikowcu do przewozu skroplonego gazu;
3. mają trzy miesiące praktyki pływania w okresie ostatnich pięciu lat na:
1. statkach podlegających Kodeksowi IGF;
2. zbiornikowcach przewożących jako ładunek paliwa objęte Kodeksem IGF; lub
3. na statkach stosujących paliwo gazowe lub inne o niskiej temperaturze zapłonu.
10 Każda ze Stron porówna standardy kompetencji, których wymagała od osób pełniących służbę na statkach napędzanych paliwem gazowym przed 1 stycznia 2017 r. ze standardami kompetencji w sekcji A- V/3 Kodeksu STCW, oraz w miarę potrzeb określi wymóg podniesienia kwalifikacji przez personel.
11 Administracje zapewniają wydawanie świadectw przeszkolenia marynarzom którzy posiadają kwalifikacje zgodnie z pkt 4 lub 7,.
12 Marynarze posiadający świadectwa przeszkolenia zgodnie z pkt 4 lub 7, w odstępach czasu nieprzekraczających pięciu lat powinni podjąć odpowiednie szkolenie odnawiające lub są zobowiązani do przedstawienia dowodów, że osiągnęli wymagany standard kompetencji w ciągu ostatnich pięciu lat.
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów i oficerów pokładowych na statki eksploatowane na wodach polarnych.
1 Kapitanowie, starsi oficerowie oraz oficerowie wachtowi na statkach eksploatowanych na wodach polarnych muszą posiadać świadectwo podstawowego szkolenia na statki eksploatowane na wodach polarnych, zgodnie z wymogami zawartymi w Kodeksie polarnym.
2 Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia podstawowego na statki eksploatowane na wodach polarnych musi przejść zatwierdzone szkolenie podstawowe na statki eksploatowane na wodach polarnych oraz spełniać standard kompetencji określony w sekcji A-V/4 pkt 1 Kodeksu STCW.
3 Kapitanowie i starsi oficerowie na statkach eksploatowanych na wodach polarnych posiadają świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych, zgodnie z wymogami Kodeksu polarnego.
4 Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych:
.1 spełnia wymogi do wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia na statki eksploatowane na wodach polarnych;
.2 ma co najmniej dwa (2) miesiące poświadczonej praktyki pływania w dziale pokładowym na poziomie zarządzania, lub pełnienia obowiązków wachtowych na poziomie operacyjnym na wodach polarnych, lub inną równoważną poświadczoną praktykę pływania; oraz
.3 odbył zatwierdzone zaawansowane szkolenie na statki eksploatowane na wodach polarnych oraz spełnia standard kompetencji określony w sekcji A-V/4 pkt 2 Kodeksu STCW.
5 Administracje zapewniają wydawanie świadectw przeszkolenia marynarzom, którzy posiadają kwalifikacje zgodnie z pkt 2 lub 4..
Przepisy przejściowe
6 Do 1 lipca 2020 r., marynarze którzy rozpoczęli poświadczoną praktykę pływania na wodach polarnych przed 1 lipca 2018 r. powinni wykazać, że spełniają wymogi określone w pkt 2 poprzez:
.1 odbycie poświadczonej praktyki pływania na statku eksploatowanym na wodach polarnych lub równoważnej poświadczonej praktyki pływania, pełniąc obowiązki w dziale pokładowym na poziomie operacyjnym lub zarządzania, przez łączny okres co najmniej trzech miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat; lub
.2 ukończenie szkolenia na statki eksploatowane na wodach polarnych, spełniającego wytyczne ustanowione przez Organizację.
7 Do 1 lipca 2020 r., marynarze, którzy rozpoczęli poświadczoną praktykę pływania na wodach polarnych przed 1 lipca 2018 r. powinni wykazać, że spełniają wymogi określone w pkt 4 poprzez:
.1 odbycie poświadczonej praktyki pływania na statku eksploatowanym na wodach polarnych lub równoważnej poświadczonej praktyki pływania, pełniąc obowiązki w dziale pokładowym na poziomie zarządzania, przez łączny okres co najmniej trzech miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat; lub
.2 ukończenie szkolenia spełniającego wytyczne ustanowione przez Organizację dla statków eksploatowanych na wodach polarnych1 oraz odbycie poświadczonej praktyki pływania na statku eksploatowanym na wodach polarnych lub równoważnej poświadczonej praktyki pływania, pełniąc obowiązki w dziale pokładowym na poziomie zarządzania, przez łączny okres co najmniej dwóch miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat
Funkcje związane z bezpieczeństwem zawodowym, ochroną, opieką medyczną oraz ratownictwem
Wymogi minimalne dotyczące szkolenia zapoznawczego, szkolenia podstawowego i instruktażu dla wszystkich członków załogi w zakresie bezpieczeństwa
Wymogi minimalne do wydawania świadectw przeszkoleń w zakresie jednostek ratunkowych, łodzi ratowniczych i szybkich łodzi ratowniczych
1. mieć ukończone 18 lat;
2. odbyć potwierdzoną służbę na statku morskim nie krótszą niż 12 miesięcy lub ukończyć zatwierdzony kurs szkoleniowy oraz odbyć zatwierdzoną co najmniej 6-miesięczną służbę na statku morskim; oraz
3. spełniać standardy kompetencji dla osób ubiegających się o uzyskanie świadectwa ratownika na jednostkach ratunkowych i łodziach ratowniczych, wyszczególnione w sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4 Kodeksu STCW.
1. posiadać świadectwo kwalifikacyjne ratownika na jednostkach ratunkowych i łodziach ratowniczych innych niż szybkie łodzie ratownicze;
2. odbyć odpowiedni kurs szkoleniowy; oraz
3. spełniać standardy kompetencji wymagane do uzyskania świadectwa starszego ratownika określone w sekcji A-VI/2, punkty 7 do 10 Kodeksu STCW.
Wymogi minimalne w zakresie szkolenia przeciwpożarowego stopnia wyższego
Wymogi minimalne w zakresie pierwszej pomocy medycznej i sprawowania opieki medycznej
Wymogi minimalne w zakresie wydawania świadectw przeszkoleń dla oficerów ochrony statku
1. odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim przez okres co najmniej 12 miesięcy lub odbyć stosowną służbę na statku morskim i posiadać wiedzę na temat funkcjonowania statku; oraz
2. spełnić standardy kompetencji dla wydania dyplomu oficera ochrony statku, określone w sekcji A-VI/5, punkty 1 do 4 Kodeksu STCW.
Wymogi minimalne w zakresie instruktażu i szkolenia dotyczącego ochrony statku dla wszystkich członków załogi
Członkowie załogi z wyznaczonymi obowiązkami w zakresie ochrony
Dyplomy alternatywne
Wydawanie dyplomów alternatywnych
1. poziomy odpowiedzialności oraz związane z nimi funkcje, które mają być wyszczególnione w dyplomach alternatywnych i ich potwierdzeniach, są identyczne jak te, które wymienia się w sekcjach A-II/1, A-II/2, A-II/3, A-II/4, A-II/5, A-III/1, A-III/2, A-III/3, A-III/4, A-III/5 oraz A-IV/2 Kodeksu STCW;
2. kandydaci uzyskali odpowiednie wykształcenie i przeszkolenie oraz spełniają standardy kompetencji, zalecane w stosownych sekcjach Kodeksu STCW oraz wyszczególnione w sekcji A-VII/1 niniejszego Kodeksu, odnoszące się do funkcji i zakresu obowiązków określonych w dyplomie oraz w jego potwierdzeniu;
3. kandydaci ubiegający się o wydanie dyplomu alternatywnego odbyli służbę na statku morskim, odpowiednią do wykonywanych funkcji i zakresu obowiązków określonych w tym dyplomie. Minimalny okres wymaganej służby na statku morskim musi odpowiadać postanowieniom zawartym w rozdziale II i III niniejszego Załącznika. Jednakże minimalny okres wymaganej służby na statku morskim nie może być krótszy od określonego w sekcji A-VII/2 Kodeksu STCW;
4. kandydaci ubiegający się o wydanie dyplomu alternatywnego, którzy zgodnie z jego treścią mają wykonywać funkcje nawigacyjne na poziomie operacyjnym, powinni spełniać stosowne wymagania zawarte w prawidłach rozdziału IV, dotyczące wyznaczonych obowiązków w zakresie radiokomunikacji zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym; oraz
5. dyplomy są wydawane zgodnie z wymaganiami prawidła I/2 i postanowieniami zawartymi w rozdziale VII Kodeksu STCW.
Wydawanie dyplomów członkom załóg
Zasady regulujące wydawanie dyplomów alternatywnych
1. żaden alternatywny system wydawania dyplomów nie zostanie wdrożony, jeśli nie zapewni wysokiego poziomu bezpieczeństwa na morzu i nie będzie oddziaływał zapobiegawczo na zanieczyszczenie środowiska w co najmniej równym stopniu co system opisany w innych rozdziałach; oraz
2. wszelkie normy umożliwiające wydawanie dyplomów zgodnie z niniejszym rozdziałem stworzą możliwość wymienialności dyplomów z tymi, które zostały wydane zgodnie z innymi rozdziałami.
1. członkowie załóg, którym wydano dyplomy na podstawie postanowień rozdziałów II i/lub III, oraz członkowie załóg, którym wydano dyplom na podstawie postanowień rozdziału VII, są zdolni do pełnienia służby na statkach z tradycyjnymi lub innymi formami organizacji; oraz
2. członkowie załóg nie są szkoleni pod kątem szczególnej organizacji pracy statku w taki sposób, który zmniejszałby możliwość wykorzystania ich umiejętności gdzie indziej.
1. wydanie alternatywnego dyplomu nie będzie służyć samo w sobie do:
1.1. zredukowania liczby członków załogi na statku,
1.2. obniżenia kwalifikacji zawodowych lub niewykorzystania w pełni umiejętności członków załogi, lub
1.3. uzasadnienia przydziału łączonych obowiązków wachtowego oficera pokładowego i mechanika jednemu posiadaczowi dyplomu podczas dowolnej wachty; oraz
2. osoba dowodząca powinna zostać mianowana kapitanem; ponadto wdrożenie jakichkolwiek ustaleń dotyczących wydawania dyplomów alternatywnych nie powinno niekorzystnie wpłynąć na prawną pozycję oraz władzę kapitana i innych członków załogi.
Pełnienie wacht
Zdolność do pełnienia służby
1. ustalić i egzekwować okresy odpoczynku dla członków załogi pełniących wachty, a także członków załogi, których wyznaczone obowiązki obejmują bezpieczeństwo, ochronę i zapobieganie zanieczyszczeniom zgodnie z postanowieniami sekcji A-VIII/1 Kodeksu STCW; oraz
2. wymagać, by system wachtowy był tak ustalany, by sprawność osób pełniących wachty nie została osłabiona zmęczeniem i wszystkie obowiązki zostały tak zaplanowane, że pierwsza wachta na początku rejsu, jak i następne były pełnione po wystarczającym wypoczynku i w dobrej kondycji.
Organizacja wachty i zasady, których należy przestrzegać
1. oficerowie wachtowi byli przez cały czas odpowiedzialni za bezpieczne kierowanie statkiem podczas swojej służby, w czasie fizycznej obecności na mostku nawigacyjnym lub w bezpośrednio sąsiadujących pomieszczeniach, takich, jak kabina nawigacyjna lub centrala kontrolno-manewrowa;
2. radiooperatorzy byli odpowiedzialni za pełnienie stałego nasłuchu radiowego na odpowiednich częstotliwościach podczas wacht;
3. oficerowie dowodzący wachtą maszynową, jak określono w Kodeksie STCW, pod kierunkiem starszego oficera mechanika, byli niezwłocznie dostępni na wezwanie celem stawienia się w pomieszczeniach maszynowych oraz, gdy sytuacja tego wymaga, byli fizycznie obecni w pomieszczeniach maszynowych w czasie pełnienia swoich obowiązków;
4. wachta lub wachty były przez cały czas pełnione w sposób właściwy i efektywny w celu zapewnienia bezpieczeństwa; podczas gdy statek jest zakotwiczony lub zacumowany, a gdy przewozi niebezpieczny ładunek, organizacja takiej wachty lub wacht powinna uwzględniać rodzaj, ilość, opakowanie i sztauowanie niebezpiecznego ładunku oraz zaistnienie jakichkolwiek specjalnych warunków na statku, na morzu lub na lądzie; oraz
5. w razie konieczności była pełniona wachta lub wachty w celu zapewnienia ochrony.
Rezolucja 3 *
Postanowienia Przejściowe
Po przyjęciu poprawek z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht (STCW) z roku 1978,
Po uzgodnieniu, że Prawidło I/15 Postanowień Przejściowych zostanie włączone do poprawek, co zapewni stronom pięcioletni okres na wydanie i weryfikowanie dyplomów/świadectw zgodnie z poprawkami przyjętymi przez Konferencję,
Uznając konieczność natychmiastowego podjęcia przez Strony stosownych działań zmierzających do uwzględnienia poprawek w podległym im systemie szkolenia i wydawania dyplomów, aby przed 1 lutego 2002 r. osiągnąć jej pełne zastosowanie, Mając świadomość, że trudności, jakie mogą powstać w związku z wprowadzaniem wymogów poprawionej Konwencji STCW mogą ujemnie wpłynąć na wysokość wymagań co do fachowości w możliwie najkrótszym czasie:
1. Stanowczo zaleca, aby każda Strona na bieżąco informowała Komitet Bezpieczeństwa Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) o stopniu zaawansowania we wprowadzaniu postanowień przejściowych Prawidła I/15 i uwzględniania wymagań wynikających z poprawek do Konwencji STCW przyjętych przez Konferencję, w jej warunkach miejscowych, jak również wszelkich innych trudnościach, które napotyka w związku z tym.
2. Zachęca Komitet Bezpieczeństwa Morskiego do kontrolowania prac zmierzających do wprowadzania Konwencji STCW wraz z poprawkami przez wszystkie Strony, co miałoby na celu wprowadzenie w możliwie najkrótszym czasie najwyższych wymagań zawodowych i usprawnienie procesu oraz wychodzenie naprzeciw trudnościom mogącym zagrozić pełnemu i efektywnemu wdrożeniu systemu.
Rezolucja 4
Szkolenie radiooperatorów dla obsługi Globalnego Morskiego Systemu Bezpieczeństwa i Powiadamiania w Niebezpieczeństwie (GMDSS)
Po przyjęciu poprawek z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978, pragnąc wzmocnić wprowadzanie w życie Konwencji i tym samym podnieść kwalifikacje członków załóg, a także,
Przyjąwszy wymagania w zakresie wyszkolenia wszystkich oficerów pokładowych, wydawania im świadectw, jako właściwych do pełnienia określonych funkcji radiowych,
Potwierdzając znaczenie skutecznego pełnienia wachty radiowej i utrzymywania łączności radiowej dla zapewnienia bezpieczeństwa życia i mienia na morzu oraz ochrony środowiska morskiego,
Uwzględniając wymagania Globalnego Morskiego Systemu Bezpieczeństwa i Powiadamiania w Niebezpieczeństwie (GMDSS), określone w Regulaminie Radiokomunikacyjnym i Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS) z roku 1974 wraz z poprawkami z roku 1988,
Biorąc pod uwagę, że zgodnie z Prawidłem IV/1 Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS) z roku 1974 wraz z poprawkami z roku 1988, każdy statek, wobec którego ma zastosowanie rozdział IV tej Konwencji, będzie, po 1 lutego 1999 roku, zobowiązany do przestrzegania wszystkich odpowiednich wymogów określonych w tym rozdziale, a Globalny Morski System Bezpieczeństwa i Powiadamiania w Niebezpieczeństwie (GMDSS), będzie w pełni wprowadzony w życie.
Uwzględniając, że Prawidło IV/16 Konwencji SOLAS z roku 1974 wraz z poprawkami, stanowi, że personel każdego statku ma być przeszkolony do pełnienia funkcji radiowych w zakresie bezpieczeństwa ku zadowoleniu Administracji, Uwzględniając dalej, że Rezolucja A.769/18/, przyjęta przez Zgromadzenie Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zaleca, aby Administracje, przed wydaniem świadectwa GMDSS posiadaczowi innego niż GMDSS świadectwa, stosowały wymóg zdania egzaminu co najmniej zgodnie z tokiem postępowania określonym w tej rezolucji, mając jednakże na uwadze, że postanowienia tej rezolucji wygasają 1 lutego 1977 r.,
Uznając również, że System GMDSS określi jedynie sposób przeprowadzania łączności radiowej w zakresie bezpieczeństwa dla większości innych statków, wobec których Konwencja SOLAS z roku 1974, wraz z poprawkami, nie ma zastosowania. Uznając również potrzebę wyszkolenia osób zatrudnionych na pokładzie takich statków i wydania im świadectw zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym i z Międzynarodową Konwencją w Sprawie Norm Szkolenia Członków Załóg, Wydawania Dyplomów i Pełnienia Wacht (STCW) z roku 1978, wraz z poprawkami, Uwzględniając fakt, że powoduje to konieczność wyszkolenia i wydania świadectw przed 1 lutego 1999 r. znacznej liczbie praktykujących już kapitanów, oficerów pokładowych i radiooperatorów do podjęcia funkcji radiooperatorów w systemie GMDSS,
Wyrażając opinię, że w przypadku opóźnienia tego wyszkolenia i wydania świadectw, może dojść do braku radiooperatorów w systemie GMDSS na dużą skalę, w momencie gdy system GMDSS zostanie w pełni wprowadzony w życie,
stanowczo zaleca Administracjom:
1. podjęcie działania w celu zapewnienia wystarczającej liczby osób zdolnych do przejęcia obowiązków radiowej służby bezpieczeństwa na swoich statkach przed 1 lutego 1999 r., nie redukując zakresu wyszkolenia.
2. spowodowanie zainteresowania działających w ich krajach armatorów i marynarzy oraz tych wszystkich osób, które mogą się stać potencjalnymi użytkownikami usług GMDSS, jak również tych, których statki mogą być ich użytkownikami.
Rezolucja 5
Szkolenie osób pracujących na statkach pasażerskich typu Ro-Ro w zakresie kierowania w sytuacjach zagrożenia i w przypadku nietypowych zachowań ludzkich
Po przyjęciu poprawek z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978, (STCW),
Zważywszy, że Prawidło V/2.8 Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht, wraz z poprawkami, nakłada obowiązek przeszkolenia kapitanów, oficerów, starszego oficera mechanika, drugiego oficera mechanika oraz wszystkich członków załogi ponoszących odpowiedzialność za bezpieczeństwo pasażerów w sytuacjach zagrożenia w zakresie pełnienia funkcji kierowniczych i panowania nad zachowaniem się ludzi,
Zważywszy również, że Przepisy o Szkoleniu Członków Załóg, Wydawaniu Dyplomów i Pełnieniu Wacht wymagają, między innymi, aby szkolenie to było realizowane, ku zadowoleniu Administracji, w oparciu o wymagania opracowane przez Międzynarodową Organizację Morską,
Wskazując na to, że Komitet d/s Bezpieczeństwa Morskiego tej Organizacji, podczas swej 65 Sesji, uzgodnił, że wyszkolenie w zakresie kierowania w sytuacjach zagrożenia i w przypadku nietypowych zachowań ludzkich ma zasadnicze znaczenie dla głównego personelu na statkach pasażerskich typu Ro-Ro i powinno obejmować następujące dziedziny:
- zachowanie się człowieka i jego reakcje,
- udoskonalenie korzystania ze środków ratunkowych,
- opracowanie planów działania w sytuacjach zagrożenia,
- rozwijanie umiejętności kierowania grupą,
- opanowanie stresu oraz
- utrzymanie łączności,
wskazując również na opinię Komitetu Bezpieczeństwa Morskiego, że szczegóły takiego szkolenia winny być opracowane tak, aby zapewniały osiągnięcie wiedzy, znajomości praktycznej i sprawności oraz obejmowały sposób wykazania sprawności oraz kryteria oceny sprawności zanim zostaną włączone do części A Kodu STCW, Zachęca Międzynarodową Organizację Morską do opracowania, w trybie pilnym szczegółowych postanowień dotyczących szkolenia personelu na statkach pasażerskich typu Ro-Ro w zakresie kierowania w sytuacjach zagrożenia i w przypadku nietypowych zachowań ludzkich, celem ewentualnego włączenia ich do Kodu STCW.
Rezolucja 6
Szkolenie personelu na statkach pasażerskich
Przewidując, że postanowienia szczegółowe dotyczące szkolenia w znaczącym stopniu doprowadzą do podniesienia stopnia bezpieczeństwa na statkach pasażerskich typu Ro-Ro w sytuacjach zagrożenia,
Uznając, że udział personelu statkowego w bezpiecznej ewakuacji pasażerów w sytuacjach zagrożenia jest ważny,
Uznając, że może zaistnieć sytuacja, w której personel wyznaczony do pomocy pasażerom w sytuacji zagrożenia zostanie zmuszony do udzielania pomocy innym członkom załogi, którzy nie zostali specjalnie przeszkoleni, że może mieć to wpływ na zachowanie się pasażerów w takich sytuacjach,
Mając świadomość, że niektórzy członkowie załóg statków pasażerskich nie mają obowiązku przeszkolenia według tych samych wymagań co personel statków pasażerskich typu Ro-Ro,
1. zachęca Międzynarodową Organizację Morską, aby rozważyła opracowanie odpowiednich postanowień dotyczących szkolenia kapitanów, oficerów, marynarzy i innych osób zatrudnionych na statkach pasażerskich, aby mogły one być włączone do Konwencji STCW z roku 1978 wraz z poprawkami,
2. zachęca Strony Konwencji STCW z roku 1978, aby wzięły pod uwagę możliwość zastosowania odpowiednich postanowień Prawidła V/2 w trybie dobrowolności wobec personelu zatrudnionego na statkach pasażerskich.
Rezolucja 7
Kontrolowanie ewentualnych skutków wydawania dyplomów alternatywnych
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978,
Uznając, że rozdział VII poprawionego Załącznika do Konwencji STCW przewiduje możliwość wydawania dyplomów alternatywnych oraz że tryb wydawania takich dyplomów może być wdrażany w różny sposób przez Strony Konwencji,
Uznając dalej, że działanie takich systemów w praktyce jest w obecnej chwili ograniczone i mogą one znacznie wpłynąć na podział pracy i odpowiedzialności pomiędzy członków załogi,
Wyrażając zapewnienie, że wdrażanie takich systemów nie zaszkodzi w konsekwencji bezpieczeństwu życia na morzu, bezpieczeństwu statku i jego eksploatacji lub ochronie środowiska morskiego,
Zachęca Komitet Bezpieczeństwa Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej do utrzymywania stałej kontroli nad wdrażaniem rozdziału VII poprawionego załącznika do Konwencji STCW i stosownych sekcji Kodu STCW, w celu:
1. identyfikacji systemów dyplomów alternatywnych, wprowadzanych w myśl rozdziału VII,
2. określenia, czy zachodzi konieczność wprowadzenia poprawek do Kodu STCW, aby mieć pewność, że wymagania w zakresie wdrażania tych systemów są adekwatne i efektywne; oraz
3. prowadzenia dalszych prac nad zasadami zawartymi w Prawidle VII/3 i uściślenia ich zastosowania.
Rezolucja 8
Podnoszenie poziomu wiedzy technicznej, umiejętności praktycznych oraz fachowości członków załóg
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978, mając na uwadze wzmocnienie procesu wdrażania Konwencji, a tym samym doskonalenie fachowości członków załóg,
Uznając, że ogólna efektywność procesów doboru, szkolenia i wydawania świadectw może być oceniona jedynie na podstawie umiejętności praktycznych, zdolności i fachowości wykazywanych przez członków załóg podczas pracy na statku,
Zaleca, aby Administracje podjęły starania, aby przedsiębiorstwa żeglugowe:
1. ustaliły kryteria i sposoby doboru personelu tak, aby wykazywał on możliwie najwyższy poziom wiedzy technicznej, umiejętności praktycznych oraz fachowości,
2. kontrolowały aktualny poziom personelu na statkach w zakresie wykonywania obowiązków,
3. zachęcały wszystkich oficerów do aktywnego udziału w szkoleniu młodszego personelu,
4. starannie kontrolowały i często dokonywały oceny postępu w zakresie przyswajania wiedzy technicznej i rozwijania umiejętności praktycznych przez młodszy personel podczas pracy na statku,
5. zapewniły szkolenie podyplomowe i uaktualniające wiedzę w odpowiednich odstępach czasu; oraz
6. podjęły wszelkie stosowne działania w celu podniesienia rangi zawodu i profesjonalizmu wśród podległego im personelu.
Rezolucja 9
Postanowienia w sprawie międzynarodowych wymagań w zakresie stanu zdrowia członków załóg
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978;
Notując brak uzgodnień międzynarodowych w odniesieniu do stanu zdrowia członków załóg;
Uznając, jak ważny jest stan zdrowia kapitanów i członków załóg dla bezpieczeństwa życia i mienia na morzu i ochrony środowiska morskiego;
Biorąc pod uwagę ustalenia Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące badań lekarskich członków załóg;
a także, że Międzynarodowa Organizacja Pracy i Światowa Organizacja Zdrowia podejmują prace nad całościową rewizją aktualnie obowiązujących wymagań w zakresie badań lekarskich członków załóg,
Zachęca Organizację do prowadzenia dalszych prac w zakresie międzynarodowych wymagań dotyczących stanu zdrowia członków załóg we współpracy z Międzynarodową Organizacją Pracy i Światową Organizacją Zdrowia.
Rezolucja 10
Szkolenie pilotów morskich, personelu obsługi ruchu statków i personelu morskiego zatrudnionego na ruchomych jednostkach przybrzeżnych
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978;
Uznając rolę pilotów morskich, personelu obsługi ruchu statków i personelu zatrudnionego na ruchomych jednostkach przybrzeżnych w zachowaniu bezpieczeństwa życia i mienia na morzu oraz ochronie środowiska morskiego; Stwierdzając, że ograniczenia czasowe uniemożliwiłyby rozpatrzenie możliwości włączenia postanowień dotyczących szkolenia i wydawania dyplomów temu personelowi do poprawek do Konwencji STCW z roku 1978 przyjętych przez Konferencję,
Zachęca Międzynarodową Organizację Morską, aby rozpatrzyła możliwość opracowania wymagań w zakresie szkolenia pilotów morskich, personelu obsługi ruchu statków i personelu zatrudnionego na ruchomych jednostkach przybrzeżnych i wydawania dyplomów, celem włączenia ich do Konwencji STCW z roku 1978 lub do innego dokumentu.
Rezolucja 11
Promowanie współpracy technicznej
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978;
Uznając ważność odpowiedniego wykształcenia, przeszkolenia praktycznego i właściwego im doświadczenia praktycznego dla wszystkich członków załóg, Biorąc pod uwagę także, że szczególnie w krajach rozwijających się mogą zaistnieć ograniczone możliwości dostępu do specjalistycznych programów szkoleniowych i uzyskania wymaganej praktyki;
Wyrażając przekonanie, że promowanie współpracy technicznej dopomoże tym krajom, nie mającym jeszcze odpowiednich ekspertyz ani zaplecza do prowadzenia takiego szkolenia, wprowadzić w życie wymagania poprawionej Konwencji STCW:
1. stanowczo zaleca Stronom, aby we współpracy z Międzynarodową Organizacją Morską zapewniły lub dopomogły w zapewnieniu pomocy tym krajom, które mają trudności w sprostaniu zwiększonym wymaganiom Konwencji STCW,
2. zachęca Międzynarodową Organizację Morską do zwiększenia wysiłków na rzecz zapewnienia krajom pomocy i wprowadzenia do swego programu do spraw współpracy technicznej stosownej klauzuli.
Rezolucja 12
Wkład Światowego Uniwersytetu Morskiego w opracowanie programu poszerzonych wymagań w zakresie szkolenia morskiego
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978;
Przyjąwszy również rezolucję 11 o promowaniu współpracy technicznej;
Mając świadomość, że wiele krajów, a szczególnie kraje rozwijające się, mogą mieć trudności z wprowadzeniem szkolenia i jego oceny na wymaganym przez Konwencję, wraz z poprawkami, poziomie;
Uznając znaczącą rolę wkładu absolwentów Światowego Uniwersytetu Morskiego we wprowadzanie w życie Konwencji STCW wraz z poprawkami i udoskonalonych programów szkolenia, szczególnie w krajach rozwijających się, jak również we wprowadzaniu w życie wymagań włączonych do innych Konwencji Międzynarodowej Organizacji Morskiej, związanych z bezpieczeństwem morskim i zanieczyszczeniem środowiska ;
Mając również świadomość, że w międzynarodowej branży morskiej zatrudniony tam personel powinien stale posiadać odpowiedni poziom wiedzy i wyszkolenia praktycznego, aby sprostać dążeniom Organizacji do zapewnienia bezpieczniejszych warunków żeglugi i bardziej czystych oceanów, w jednolity i efektywny sposób na całym świecie;
Uznając, że stałe zapotrzebowanie na personel może być zaspokojone przez Światowy Uniwersytet Morski, który poprzez swoją działalność i przekazywanie programów zaawansowanego szkolenia morskiego przejmuje wiodącą rolę w świecie w pogłębianiu wiedzy praktycznej i wykształcenia morskiego;
1. stanowczo zaleca Organizacji prowadzenie dalszych prac w celu:
1. spożytkowania materiałów i ekspertyz Światowego Uniwersytetu Morskiego do przekazywania wykształcenia morskiego i wiedzy praktycznej wszędzie tam, gdzie jest ona potrzebna, a szczególnie do krajów rozwijających się; oraz
2. zachęcania i udzielania poparcia Światowemu Uniwersytetowi Morskiemu w pełnieniu wiodącej roli w dziedzinie promocji i wprowadzania w życie programów zaawansowanego szkolenia morskiego;
2. usilnie zaleca, aby Administracje nie zaprzestawały popierania i wykorzystywania materiałów Światowego Uniwersytetu Morskiego w zapewnieniu sobie kadr dobrze wyszkolonych urzędników administracyjnych i wykładowców dziedzin morskich;
3. nakłada na Sekretarza Generalnego Organizacji obowiązek przedłożenia niniejszej rezolucji Zgromadzeniu Organizacji i zachęca je do rozważenia przyjęcia podobnej rezolucji.
Rezolucja 13
Rewizja kursów modelowych opublikowanych przez Międzynarodową Organizację Morską
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978,
Uznając dużą rolę kursów modelowych, opublikowanych przez Międzynarodową Organizację Morską, które dostarczyły podstawowych programów opartych na minimalnych wymaganiach wynikających z Konwencji STCW przyjętej w roku 1978, Doceniając znaczenie kursów modelowych, które dopomogły wielu instytucjom szkoleniowym podnieść poziom prowadzonego przez nie szkolenia i są wykorzystywane do ulepszania metod oceniania fachowości,
Dążąc do osiągnięcia większej jednolitości w realizowaniu Prawideł Konwencji, wraz z poprawkami, dotyczących szkolenia i oceniania,
Zachęca:
1. Organizację do podjęcia działań w celu przejrzenia i uaktualnienia tych kursów modelowych, które dostarczają wskazówek odnośnie wprowadzania w życie szkolenia i oceniania zgodnie z przepisami Konwencji wraz z poprawkami,
2. Administrację do finansowania lub też innego wsparcia, przejrzenia i aktualizacji takich kursów modelowych.
Rezolucja 14
Promowanie udziału kobiet w gospodarce morskiej
Przyjąwszy poprawki z roku 1995 do Międzynarodowej Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Świadectw oraz Pełnienia Wacht z roku 1978,
Przyjmując do wiadomości średnioterminowy plan włączenia kobiet do sektora morskiego, opracowany przez Międzynarodową Organizację Morską, i udzielając Organizacji poparcia w Jej dążeniu do promowania szkolenia kobiet w sektorze morskim,
Dążąc do zapewnienia równego dla kobiet i mężczyzn dostępu do wyszkolenia morskiego i zatrudniania na statkach,
zachęca Administracje do:
1. zwrócenia szczególnej uwagi na zapewnienie równego dla kobiet i mężczyzn dostępu do wszystkich dziedzin gospodarki morskiej,
2. zwrócenia uwagi na rolę kobiet w zawodach morskich oraz promowania ich większego udziału w szkoleniu morskim na wszystkich poziomach.
OBOWIĄZKOWE WYMOGI W ZAKRESIE POSTANOWIEŃ ZAŁĄCZNIKA KONWENCJI STCW
Wstęp
1. Nawigacja
2. Przeładunek i sztauowanie ładunków
3. Kontrolowanie pracy statku i opieka nad osobami na pokładzie
4. Mechanika okrętowa
5. Elektrotechnika, elektronika, automatyka
6. Konserwacja i naprawy
7. Radiokomunikacja
1. Poziom zarządzania
2. Poziom operacyjny
3. Poziom pomocniczy
Opisy funkcji i poziomów odpowiedzialności stanowią podtytuły w tabelach standardów kompetencji, znajdujących się w rozdziałach II, III i IV niniejszej części. Zakres funkcji na określonym poziomie odpowiedzialności, wskazanym w podtytule, został określony według umiejętności wymienionych w kolumnie 1 tabeli. Znaczenia pojęć: "funkcja" oraz "poziom odpowiedzialności" zostały wyjaśnione w postanowieniach ogólnych, w sekcji A-I/1.
Standardy w zakresie postanowień ogólnych
Definicje i wyjaśnienia
1. Standard kompetencji oznacza zarówno poziom biegłości, jaki należy osiągnąć, aby odpowiednio wykonywać funkcje na statku zgodnie z kryteriami uzgodnionymi na gruncie międzynarodowym, zgodnie z treścią niniejszego dokumentu, a także wprowadzenie przewidywanych wymogów lub przewidywanego poziomu wiedzy, zrozumienia oraz wykazania umiejętności;
2. Poziom zarządzania oznacza poziom odpowiedzialności związany:
2.1. z pełnieniem służby na statkach morskich na stanowisku kapitana, starszego oficera, starszego mechanika lub drugiego mechanika; oraz
2.2. z zapewnieniem, że wszystkie funkcje są odpowiednio wykonywane w wyznaczonym zakresie odpowiedzialności;
3. Poziom operacyjny oznacza poziom odpowiedzialności związany:
3.1. z pełnieniem służby na stanowisku oficera wachtowego na pokładzie, w maszynowni lub oficera mechanika wyznaczonego do pełnienia wachty w maszynowni okresowo bezzałogowej lub radiooperatora na statku morskim; oraz
3.2. z bezpośrednią kontrolą nad wykonywaniem wszystkich funkcji w wyznaczonym zakresie odpowiedzialności, zgodnie z właściwymi procedurami i pod kierunkiem osoby pełniącej służbę na poziomie zarządzania w granicach odpowiedniego zakresu odpowiedzialności;
4. Poziom pomocniczy oznacza poziom odpowiedzialności związany z wykonywaniem przydzielonych zadań, obowiązków lub odpowiedzialności na statku morskim pod kierunkiem osoby pełniącej służbę na poziomie operacyjnym lub na poziomie zarządzania;
5. Kryteria oceny są pojęciem pojawiającym się w kolumnie 4 tabel w części A "Minimalny standard kompetencji", określającym kryteria, jakimi ma posługiwać się osoba decydująca o tym, czy kandydat może wykonywać określone zadania, obowiązki i odpowiedzialności; oraz
6. Niezależna ocena oznacza ocenę wydaną przez odpowiednio wykwalifikowane osoby, niezależne i będące spoza jednostki lub działalności podlegającej ocenie, w celu skontrolowania, czy procedury administracyjne i operacyjne na wszystkich poziomach są zarządzane, organizowane, podejmowane oraz poddane kontrolowane wewnętrznie tak, aby zapewnić ich poprawność dla osiągnięcia ustalonych celów.
Dyplomy i potwierdzenia
Pieczęć urzędowa)
(NAZWA PAŃSTWA)
DYPLOM WYDANY NA PODSTAWIE POSTANOWIEŃ MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, 1978, ZE ZMIANAMI
Rząd państwa................................................... zaświadcza, że ............................................
został uznany za odpowiednio wykwalifikowanego zgodnie z postanowieniami prawidła ............ powyższej Konwencji ze zmianami, i posiada kwalifikacje do wykonywania następujących funkcji, na określonych poziomach, z zastrzeżeniem wszelkich wyszczególnionych ograniczeń, do dnia ............. lub do dnia wygaśnięcia każdorazowego przedłużenia ważności niniejszego dyplomu, zgodnie ze wskazaniem na odwrocie:
| FUNKCJA | POZIOM | STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Prawowity posiadacz niniejszego dyplomu może zajmować następujące stanowisko lub stanowiska wyszczególnione w obowiązujących wymogach Administracji, dotyczących bezpiecznego obsadzania statków załogą:
| STANOWISKO | STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Dyplom nr. ....................................................... wydany w dniu ...........................................
(pieczęć urzędowa) ..............................................................................
Podpis upoważnionego urzędnika
..............................................................................
Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Zgodnie z prawidłem I/2, punkt 11 Konwencji, oryginał niniejszego dyplomu musi być dostępny, podczas gdy posiadacz dyplomu pełni służbę na statku.
Data urodzenia posiadacza dyplomu .....................................................................................
Podpis posiadacza dyplomu ..................................................................................................
| Fotografia posiadacza dyplomu | |
| Termin ważności niniejszego dyplomu zostaje przedłużony do .......................................................... | |||
| (pieczęć urzędowa) | ............................................................................ | ||
| Podpis upoważnionego urzędnika | |||
| Data odnowienia .............. ............................................................................................ | |||
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |||
| Termin ważności niniejszego dyplomu zostaje przedłużony do .......................................................... | |||
| (pieczęć urzędowa) | ......................................................... | ||
| Podpis upoważnionego urzędnika | |||
| Data odnowienia .............. ............................................................................................ | |||
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |||
(Pieczęć urzędowa)
(NAZWA PAŃSTWA)
POTWIERDZENIE WYDANIA DYPLOMU NA PODSTAWIE POSTANOWIEŃ MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, 1978, ZE ZMIANAMI
Rząd państwa.................... zaświadcza, że dyplom nr ........ wydano .........................., który został uznany za odpowiednio wykwalifikowanego zgodnie z postanowieniami prawidła ......... powyższej Konwencji ze zmianami i który posiada kwalifikacje do wykonywania następujących funkcji, na wskazanych poziomach, z zastrzeżeniem wszelkich wyszczególnionych ograniczeń, do dnia ............ lub do dnia wygaśnięcia każdorazowego przedłużenia ważności niniejszego potwierdzenia, zgodnie ze wskazaniem na odwrocie:
| FUNKCJA | POZIOM | STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Prawowity posiadacz niniejszego potwierdzenia może zajmować następujące stanowisko lub stanowiska, wyszczególnione w obowiązujących wymogach Administracji dotyczących bezpiecznego obsadzania statków załogą:
| STANOWISKO | STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Potwierdzenie nr. ............................................................. wydane w dniu ...........................
(pieczęć urzędowa) ..................................................................
Podpis upoważnionego urzędnika
..................................................................
Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Zgodnie z prawidłem I/2, punkt 11 Konwencji, oryginał niniejszego potwierdzenia musi być dostępny, podczas gdy posiadacz potwierdzenia pełni służbę na statku.
Data urodzenia posiadacza dyplomu .....................................................................................
Podpis posiadacza dyplomu .................................................................................................
| Fotografia posiadacza dyplomu | |
| Termin ważności niniejszego dyplomu zostaje przedłużony do .......................................................... | |||
| (pieczęć urzędowa) | ............................................................................ | ||
| Podpis upoważnionego urzędnika | |||
| Data odnowienia .............. ............................................................................................ | |||
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |||
| Termin ważności niniejszego dyplomu zostaje przedłużony do .......................................................... | |||
| (pieczęć urzędowa) | ........................................................................ | ||
| Podpis upoważnionego urzędnika | |||
| Data odnowienia .............. ............................................................................................ | |||
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |||
(Pieczęć urzędowa)
(NAZWA PAŃSTWA)
POTWIERDZENIE UZNANIA DYPLOMU WYDANEGO NA PODSTAWIE POSTANOWIEŃ MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, 1978, ZE ZMIANAMI
Rząd państwa................................... zaświadcza, że dyplom nr................, wydany .................... przez lub w imieniu rządu ........................, został prawomocnie uznany jako zgodny z postanowieniami prawidła I/10 powyższej Konwencji ze zmianami, a jego prawowity posiadacz jest upoważniony do wykonywania następujących funkcji na wyszczególnionych poziomach, z zastrzeżeniem wszelkich wyszczególnionych ograniczeń, do dnia ............. lub do dnia wygaśnięcia każdorazowego przedłużenia ważności niniejszego potwierdzenia, zgodnie ze wskazaniem na odwrocie:
| FUNKCJA | POZIOM | STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Prawowity posiadacz niniejszego potwierdzenia może pełnić obowiązki na następującym stanowisku lub stanowiskach, wyszczególnionych w odpowiednich wymaganiach Administracji dotyczących bezpiecznego obsadzania statków załogą:
| STANOWISKO | STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Potwierdzenie nr. ...................................................... wydane w dniu ..................................
(pieczęć urzędowa) ..................................................................
Podpis upoważnionego urzędnika
..................................................................
Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Zgodnie z prawidłem I/2, punkt 11 Konwencji, oryginał niniejszego potwierdzenia musi być dostępny, podczas gdy posiadacz potwierdzenia pełni służbę na statku.
Data urodzenia posiadacza dyplomu .....................................................................................
Podpis posiadacza dyplomu ..................................................................................................
| Fotografia posiadacza dyplomu | |
| Termin ważności niniejszego dyplomu zostaje przedłużony do .......................................................... | |||
| (pieczęć urzędowa) | ............................................................................ | ||
| Podpis upoważnionego urzędnika | |||
| Data odnowienia .............. ............................................................................................ | |||
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |||
| Termin ważności niniejszego dyplomu zostaje przedłużony do .......................................................... | |||
| (pieczęć urzędowa) | ............................................................ | ||
| Podpis upoważnionego urzędnika | |||
| Data odnowienia .............. ............................................................................................ | |||
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |||
1. wszelkie informacje dotyczące tożsamości oraz rysopisu posiadacza dokumentu, w tym imię i nazwisko, data urodzenia, fotografia i podpis, łącznie z datą wydania dokumentu, były zamieszczone na tej samej stronie dokumentu; oraz
2. wszelkie informacje dotyczące stanowiska lub stanowisk, do pełnienia których posiadacz dokumentu zostaje upoważniony zgodnie ze stosownymi wymaganiami Administracji, dotyczącymi bezpiecznego obsadzania załogami, jak również jakiekolwiek ograniczenia, zostały zamieszczone w widocznym miejscu i można je było łatwo zidentyfikować.
WYDAWANIE I REJESTRACJA DYPLOMÓW
Zatwierdzanie służby na statkach morskich
Zatwierdzanie kursów szkoleniowych
Elektroniczny dostęp do rejestrów
1. imienia i nazwiska marynarza, któremu wydano dyplom, potwierdzenie lub poświadczono inne kwalifikacje, numerów dokumentów, daty wydania i daty upływu terminu ważności;
2. stanowiska, które posiadacz dokumentów może zajmować oraz wszelkie wskazane ograniczenia; oraz
3. funkcji, jakie posiadacz może wykonywać, dopuszczalny zakres pełnienia obowiązków oraz wszelkie wskazane ograniczenia.
Opracowanie bazy danych dla potrzeb rejestracji dyplomu
1. Status dyplomu
ważny
zawieszony
anulowany
zgłoszono zagubienie
zniszczony
Należy również prowadzić rejestr zmian statusu, z uwzględnieniem dat wprowadzenia zmian.
2. Szczegóły dyplomu
imię i nazwisko marynarza
data urodzenia
obywatelstwo
płeć
preferowane jest, aby dyplom zawierał fotografię
data wydania
data upływu terminu ważności
data ostatniego przedłużenia terminu ważności
szczegóły dotyczące przydziału (przydziałów)
3. Szczegóły dotyczące kompetencji
standard kompetencji STCW (np. prawidło II/1)
stanowisko
funkcja
poziom odpowiedzialności
potwierdzenia
ograniczenia
4. Szczegóły zdrowotne
Data wydania ostatniego świadectwa zdrowia związanego z wydaniem lub odnowieniem dyplomu.
Zasady regulujące żeglugę przybrzeżną
1. rodzaj statku i rodzaj działań, do jakich zostaje wykorzystany;
2. pojemność brutto statku oraz moc napędowa głównych maszyn, wyrażona w kilowatach;
3. charakter i długość podróży;
4. maksymalna odległość od portu schronienia;
5. objęty obszar oraz właściwość urządzeń nawigacyjnych określających pozycję;
6. warunki pogodowe przeważające na obszarze żeglugi przybrzeżnej;
7. zapewnienie urządzeń komunikacyjnych na statku i na wybrzeżu dla potrzeb poszukiwawczych i ratowniczych; oraz
8. dostępność wsparcia z brzegu, w szczególności dla potrzeb konserwacji technicznej.
Procedury kontrolne
Przepisy krajowe
Szkolenie i ocena
1. zaplanowane zgodnie z programami w formie pisemnej, z uwzględnieniem takich metod i środków nauczania, procedur oraz materiałów szkoleniowych, które są niezbędne dla osiągnięcia wymaganego standardu kompetencji; oraz
2. prowadzone, kontrolowane, oceniane i wspierane przez osoby wykwalifikowane, zgodnie z punktami 4, 5 i 6.
Kwalifikacje instruktorów, osób nadzorujących i egzaminatorów
Szkolenie podczas pełnienia służby
1. mieć świadomość założeń programu szkolenia i rozumieć poszczególne cele szkoleniowe dla określonego rodzaju prowadzonego szkolenia;
2. posiadać kwalifikacje w zakresie zadań objętych prowadzonym szkoleniem; oraz
3. w przypadku prowadzenia szkoleń z użyciem symulatora:
3.1. otrzymać odpowiednie wytyczne, dotyczące technik instruktażowych dla potrzeb użycia symulatora, oraz
3.2. posiadać odpowiednie doświadczenie w pracy z poszczególnymi rodzajami wykorzystywanych symulatorów.
Ocena kompetencji
1. posiadać odpowiedni poziom wiedzy oraz zrozumienia kompetencji podlegających ocenie;
2. posiadać kwalifikacje w zakresie zadań podlegających ocenie;
3. otrzymać odpowiednie wytyczne metodologii i praktyki oceniania;
4. posiadać praktyczne doświadczenie w ocenianiu; oraz
5. w przypadku przeprowadzania oceny przy użyciu symulatorów, zdobyć praktyczne doświadczenie w przeprowadzaniu ocen na poszczególnych typach symulatorów; zdobywanie doświadczenia powinno być nadzorowane i pozytywnie ocenione przez doświadczonego egzaminatora.
Szkolenie i ocena w ramach instytucji szkoleniowej
Przekazywanie informacji
- WSTĘPNE PRZEKAZYWANIE INFORMACJI
1. szczegółowe dane kontaktowe i schemat organizacyjny ministerstwa, wydziału lub instytucji państwowej odpowiedzialnej za stosowanie Konwencji;
2. zwięzłe wyjaśnienie środków prawnych i administracyjnych przewidzianych i podjętych dla zapewnienia zgodności, szczególnie z prawidłami I/2, I/6 i I/9;
3. wyraźne określenie polityki przyjętej w zakresie kształcenia, szkolenia, egzaminowania, oceny kompetencji i wydawania dyplomów;
4. zwięzłe podsumowanie kursów, programów szkolenia, egzaminów i ocen, przewidywanych dla każdego dyplomu wydanego zgodnie z Konwencją;
5. zwięzły zarys procedur stosowanych dla poświadczenia, uznania lub zatwierdzenia szkolenia i egzaminowania, oceny sprawności zdrowotnej i kompetencji, wymaganych przez Konwencję, łącznie z warunkami i listą udzielonych poświadczeń, uznań i zatwierdzeń;
6. zwięzłe podsumowanie procedur stosowanych przy udzielaniu wszelkich zwolnień w świetle artykułu VIII Konwencji; oraz
7. rezultaty porównań, przeprowadzonych zgodnie z prawidłem I/11 oraz zwięzły zarys obowiązkowego szkolenia uaktualniającego i doskonalącego.
- KOLEJNE SPRAWOZDANIA
1. zachowania lub przyjęcia jakiegokolwiek równorzędnego programu nauki lub szkolenia, zgodnie z artykułem IX dostarczyć pełen opis danego modelu;
2. uznania dyplomów wydawanych przez inną Stronę dostarczyć sprawozdanie podsumowujące środki podjęte w celu zapewnienia zgodności z prawidłem I/10; oraz
3. poświadczenia zatrudnienia członków załogi posiadających alternatywne dyplomy, wydane zgodnie z prawidłem VII/1, na statkach upoważnionych do pływania pod jej banderą, dostarczyć Sekretarzowi Generalnemu wzorcowe egzemplarze rodzajów bezpiecznego obsadzania statków załogą, wydawanych dla takich statków.
1. kwalifikacje i doświadczenie osób przeprowadzających ocenę; (np. posiadane dyplomy, doświadczenie w pracy członka załogi i niezależnego egzaminatora, doświadczenie w dziedzinie szkolenia i oceny marynarzy, doświadczenie w zarządzaniu systemami wydawania świadectw, lub wszelkie inne odpowiednie kwalifikacje/doświadczenie);
2. kryteria odniesienia do niezależnej oceny oraz do ocen przeprowadzonych przez egzaminatorów;
3. wykaz instytucji/ ośrodków szkoleniowych objętych niezależną oceną; oraz
4. wyniki niezależnej oceny, zawierające:
1. weryfikację, czy:
1.1. wszelkie obowiązujące postanowienia Konwencji oraz Kodeksu STCW ze zmianami zostały objęte systemem wymogów jakościowych Stron, zgodnie z sekcją A-I/8 punkt 3.1; oraz
1.2. wszelkie wewnętrzne środki kontroli zarządzania i nadzoru oraz dalsze działania są zgodne z zaplanowanymi ustaleniami i udokumentowanymi procedurami, a ponadto skutecznie pozwalają osiągnąć zamierzone cele zgodnie z sekcją A-I/8 punkt 3.2;
2. zwięzły opis:
2.1. niezgodności stwierdzonych w trakcie niezależnej oceny, o ile takowe wystąpią,
2.2. środków korygujących zalecanych w odniesieniu do stwierdzonych niezgodności, oraz
2.3. środków korygujących wdrożonych w odniesieniu do stwierdzonych niezgodności.
1. zwięzłe wyjaśnienie środków prawnych i administracyjnych przewidzianych i podjętych w celu zapewnienia, że wymogi określone zmianą będą przestrzegane;
2. zwięzłe podsumowanie polityki kursów, programów szkolenia, egzaminów i ocen przeprowadzanych w celu zapewnienia, że wymogi określone zmianą będą przestrzegane;
3. zwięzły zarys procedur stosowanych dla poświadczenia, uznania i zatwierdzania szkoleń i egzaminów, oceny sprawności zdrowotnej i kompetencji, wymaganych na mocy wprowadzonej zmiany;
4. zwięzły zarys wszelkich szkoleń aktualizujących i doskonalących, których przeprowadzenie jest wymagane, aby dochować zgodności z wprowadzoną zmianą;
5. porównanie środków mających na celu wdrożenie zmiany ze środkami istniejącymi, objętymi wcześniejszymi sprawozdaniami zgodnie z prawidłem I/7 punkt 1 oraz/lub prawidłem I/8 punkt 2, tam gdzie ma to zastosowanie.
- ZESPÓŁ ODPOWIEDNIO WYKWALIFIKOWANYCH OSÓB
1. czy sprawozdanie jest kompletne i czy wskazuje, że dana Strona przeprowadziła niezależną ocenę uzyskanej wiedzy, zrozumienia, umiejętności i kompetencji oraz działań w zakresie oceny, a także systemu administrowania wydawaniem dyplomów (z uwzględnieniem potwierdzania i odnawiania), zgodnie z sekcją A-I/8 punkt 3;
2. czy sprawozdanie wystarczy do wykazania, że:
2.1. egzaminatorzy posiadali odpowiednie kwalifikacje,
2.2. zakres wymagań i obowiązków był dostatecznie jasny, aby zapewnić, że:
2.2.1. wszelkie obowiązujące postanowienia Konwencji oraz Kodeksu STCW, z uwzględnieniem zmian, zostały objęte przez systemem norm jakościowych Strony, oraz
2.2.2. możliwa jest weryfikacja sposobu wdrożenia jasno określonych celów, zgodnie z prawidłem I/8 punkt 1 w pełnym zakresie stosownych działań,
2.3. procedury stosowane w trakcie niezależnej oceny były właściwe dla potrzeb określenia wszelkich istotnych niezgodności w stosowanym przez Stronę systemie szkoleniowym, systemie oceny kompetencji oraz wydawania dyplomów dla członków załogi, na ile jest to możliwe w przypadku danej strony,
2.4. podjęto niezwłoczne i właściwe działania korygujące, mające na celu usunięcie wszelkich stwierdzonych niezgodności.
1. odbywać się na podstawie decyzji Sekretarza Generalnego;
2. obejmować nieparzystą liczbę uczestników, zwykle nie przekraczającą pięciu;
3. wyznaczyć własnego przewodniczącego; oraz
4. dostarczyć Sekretarzowi Generalnemu uzgodnioną opinię swych członków lub, w przypadku braku osiągnięcia porozumienia, informacji na temat opinii zarówno większości, jak i mniejszości.
1. porównanie faktów zawartych w informacjach przekazanych Sekretarzowi Generalnemu przez Stronę ze wszystkimi stosownymi wymaganiami Konwencji;
2. sprawozdanie z każdej stosownej oceny dokonanej zgodnie z prawidłem I/8 punkt 3;
3. sprawozdanie z wszelkich kroków podjętych w celu wdrożenia zmian do Konwencji i Kodeksu STCW, złożone zgodnie z punktem 5; oraz
4. wszelkie dodatkowe informacje dostarczone przez Stronę.
- SPRAWOZDANIE DLA KOMITETU BEZPIECZEŃSTWA NA MORZU
1. zwracać się o i brać pod uwagę opinie wyrażone przez odpowiednio wykwalifikowane osoby wybrane z ustalonej listy zgodnie z punktem 7;
2. tam, gdzie to konieczne, domagać się wyjaśnień od Strony w każdej sprawie związanej z informacją dostarczoną zgodnie z prawidłem I/7 punkt 1; oraz
3. określić każdą dziedzinę, w której Strona mogłaby się zwrócić o pomoc przy wdrażaniu Konwencji.
Wymogi jakościowe
1. wszystkie obowiązujące postanowienia Konwencji i Kodeksu STCW, z uwzględnieniem zmian, zostały objęte systemem wymogów jakościowych;
2. wszelkie środki kontroli i nadzoru wewnętrznego, a także działania podejmowane w ich wyniku są zgodne z planowanymi działaniami i udokumentowanymi procedurami i skutecznie pozwalają osiągnąć ustalone cele;
3. wyniki niezależnej oceny są udokumentowane i zwrócono na nie uwagę wszystkich osób odpowiedzialnych za oceniany obszar; oraz
4. w odpowiednim czasie podejmowane jest działanie zmierzające do usunięcia braków.
Normy zdrowotne
W stopniu określonym przez Strony i bez uszczerbku dla bezpieczeństwa członków załóg lub statku, w ramach rzeczonych norm można dokonywać rozróżnienia pomiędzy osobami, które zamierzają rozpocząć służbę na morzu oraz osobami, które już pełnią służbę na morzu, a także pomiędzy różnorodnymi funkcjami na statku, przy uwzględnieniu różnych obowiązków członków załogi. W normach tych należy również brać pod uwagę wszelkie upośledzenia lub choroby, które ograniczają możliwość wykonywania obowiązków przez członka załogi w okresie ważności świadectwa zdrowia.
1. fizyczna umiejętność spełnienia wszelkich wymogów podstawowego szkolenia wymaganego postanowieniami sekcji A-VI/1 punkt 2, z zastrzeżeniem punktu 5;
2. poziom słuchu i mowy odpowiedni do prawidłowego przekazania i wykrycia każdego alarmu dźwiękowego;
3. brak uwarunkowań, nieprawidłowości lub upośledzeń zdrowotnych, które uniemożliwiłyby efektywne i bezpieczne wykonywanie zwykłych i nagłych obowiązków na statku w okresie ważności świadectwa zdrowia;
4. brak dolegliwości zdrowotnych, które mogłyby ulec pogorszeniu podczas pełnienia służby na morzu lub doprowadzić członka załogi do niezdolności do pełnienia takiej służby, lub które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa innych osób na statku; oraz
5. nie przyjmowanie leków wywołujących skutki uboczne, mogące niekorzystnie wpływać na ocenę sytuacji, równowagę lub wszelkie inne wymogi efektywnego wykonywania zwykłych i nadzwyczajnych obowiązków na statku.
1. Organ wydający świadectwo oraz wymogi wydania dokumentu
2. Informacje o marynarzu
2.1. Dane osobowe: (nazwisko, pierwsze imię, drugie imię)
2.2. Data urodzenia: (dzień/miesiąc/rok)
2.3. Płeć: (mężczyzna/kobieta)
2.4. Obywatelstwo
3. Oświadczenie uprawnionego lekarza
3.1. potwierdzenie weryfikacji dokumentów identyfikacyjnych przed przystąpieniem do badania: T/N
3.2. Słuch spełnia wymogi określone sekcji A-I/9: T/N
3.3. Czy słuch bez urządzeń pomocniczych jest zadowalający? T/N
3.4. Czy ostrość widzenia spełnia wymogi określone w sekcji A-I/9? T/N
3.5. Czy postrzeganie kolorów spełnia wymogi określone w sekcji A-I/9? T/N
3.5.1 Data ostatniego badania postrzegania kolorów.
3.6. Czy może pracować na stanowiskach obserwacyjnych? T/N
3.7. Brak zastrzeżeń lub ograniczeń dotyczących sprawności? T/N W przypadku "N" należy opisać ograniczenia lub zastrzeżenia.
3.8. Czy marynarz nie cierpi na żadne dolegliwości natury zdrowotnej, które mogłyby ulec pogłębieniu podczas pełnienia służby na morzu lub doprowadzić członka załogi do niezdolności do wykonywania takiej służby, ani stanowić zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa innych osób na statku? T/N
3.9. Data wydania świadectwa: (dzień/miesiąc/rok)
3.10. Data upływu ważności świadectwa: (dzień/miesiąc/rok)
4. Szczegółowe dane organu wydającego
4.1. Pieczęć urzędowa (z imieniem i nazwiskiem) organu wydającego
4.2. Podpis osoby uprawnionej
5. Podpis marynarza - potwierdzenie, że marynarz został poinformowany o treści świadectwa i prawie do jego weryfikacji zgodnie z punktem 6 sekcji A-I/9
Minimalne normy wzroku do pełnienia służby na morzu
| Postanowienie Konwencji STCW | Kategoria marynarza | Dalekie widzenie wspomagane1 | Bliskie widzenie | Widzenie kolorów3 | Pola widzenia4 | Ślepota zmierzchowa4 | Diplopia (widzenie podwójne)4 | |
| jedno oko |
drugie oko |
Oboje oczu razem, wspomagane lub nie | ||||||
|
I/11 II/l II/2 II/3 II/4 II/% VII/2 |
Kapitanowie, oficerowie i marynarze, od których wymaga się podjęcia obowiązków obserwatora | 0,52 | 0,5 | Wzrok wymagany dla nawigacji statkowej (np. korzystanie z map i publikacji nautycznych, używanie instrumentów i sprzętu na mostku oraz identyfikacja pomocy nawigacyjnych) | Zob. uwaga 6 | Normalne pola widzenia | Wzrok wymagany do wykonywania wszystkich funkcji w ciemności bez wyjątków |
Brak istotnych warunków |
|
I/11 III/l III/2 III/3 III/4 III/5 III/6 III/7 VII/2 |
Wszyscy oficerowie mechanicy, oficerowie elektroautomatycy, elektroautomatycy oraz marynarze i inni członkowie załogi stanowiący część wachty maszynowej | 0,45 | 0,4 (zob. uwaga 5) | Wzrok wymagany do odczytywania instrumentów z małej odległości, obsługi sprzętu oraz identyfikacji systemów/składników, w miarę potrzeb | Zob. uwaga 7 | Wystarczające pole widzenia | Wzrok wymagany do wykonywania wszystkich funkcji w ciemności bez wyjątków | Brak istotnych warunków |
|
I/11 IV/2 |
Operatorzy GMDSS | 0,4 | 0,4 | Wzrok wymagany do odczytywania instrumentów z małej odległości, obsługi sprzętu oraz identyfikacji systemów/składników, w miarę potrzeb |
Zob. uwaga 7 |
Wystarczające pole widzenia | Wzrok wymagany do wykonywania wszystkich funkcji w ciemności bez wyjątków | Brak istotnych warunków |
Uwagi
1 wartości podane w skali dziesiętnej Snellena.
2 zaleca się minimalną wartość 0,7 w jednym oku dla ograniczenia ryzyka ukrytej choroby oczu.
3 zgodnie z definicją Międzynarodowych Zaleceń dla Wymogów Widzenia Kolorów w Transporcie.
4 podlega ocenie okulisty klinicznego, tam gdzie na schorzenie wskazują ustalenia badań wstępnych.
5 łączne widzenie personelu maszynowni powinno wynosić co najmniej 0,4.
6 norma widzenia kolorów wg CIE - 1 lub 2. Mogą być nadal stosowane inne równoważne metody prób potwierdzających aktualnie uznawane przez Administrację.
7 norma widzenia kolorów wg CIE - 1, 2 lub 3. Mogą być nadal stosowane inne równoważne metody prób potwierdzających aktualnie uznawane przez Administrację.
Uznawanie dyplomów
Odnawianie dyplomów
1. zatwierdzonej służby na statkach morskich, z wykonywaniem funkcji odpowiednich dla posiadanego dyplomu w okresie co najmniej:
1.1. dwunastu miesięcy łącznie, na przestrzeni ostatnich pięciu lat, lub
1.2. trzech miesięcy łącznie, na przestrzeni ostatnich sześciu miesięcy bezpośrednio poprzedzających odnowienie ważności dyplomu;
2. wykonywania funkcji równoważnych z pełnieniem służby na statkach morskich, wymaganej zgodnie z punktem 1.1; lub
3. zdania zatwierdzonego egzaminu; lub
4. Ciągłość kompetencji zawodowych kapitanów i oficerów na statkach eksploatowanych na wodach polarnych, zgodnie z wymogami prawidła I/11, stwierdza sią na podstawie:
.1 poświadczonej praktyki pływania, obejmującej pełnienie funkcji odpowiednich do posiadanego dyplomu, przez łączny okres co najmniej dwóch miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat; lub
.2 pełnienie funkcji uważanych za równoważne z praktyką pływania wymaganą zgodnie z pkt 4.1; lub
.3 zdania zatwierdzonego egzaminu; lub
.4 pomyślne ukończenie zatwierdzonego kursu lub kursów szkoleniowych.
5. odbycia potwierdzonej służby na statkach morskich z wykonywaniem funkcji odpowiednich dla posiadanego dyplomu przez okres nie krótszy niż trzy miesiące na stanowisku pozaetatowym lub w niższym stopniu oficerskim niż stopień wskazany w posiadanym ważnym dyplomie, bezpośrednio przed objęciem stanowiska w stopniu, dla którego obowiązuje dyplom.
1. zatwierdzoną służbę na statkach morskich, obejmującą wykonywanie funkcji odpowiednich dla posiadanego dyplomu lub potwierdzenia na zbiornikowce, wykonywaną łącznie przez co najmniej 3 miesiące na przestrzenie ostatnich 5 lat; lub
2. pozytywne ukończenie zatwierdzonego kursu lub kursów szkoleniowych.
Standardy regulujące wykorzystanie symulatorów
- STANDARDY DZIAŁANIA
Ogólne standardy działania dla symulatorów wykorzystywanych w ramach szkolenia
1. były odpowiednie dla wybranych celów i zadań szkoleniowych;
2. były zdolne do symulowania czynności odpowiednich urządzeń pokładowych, na poziomie fizycznego realizmu odpowiadającego celom szkoleniowym, i obejmowały możliwości, ograniczenia oraz potencjalne błędy takich urządzeń;
3. wykonywały działania w sposób dostatecznie realistyczny, aby umożliwić osobie szkolonej nabycie umiejętności odpowiednich dla celów szkoleniowych;
4. zapewniały kontrolowane środowisko działania, gdzie możliwe jest wywołanie różnych warunków, w tym sytuacji niebezpiecznych, ryzykownych lub nadzwyczajnych;
5. zapewniały interfejs, dzięki któremu osoba szkolona może oddziaływać na wyposażenie, symulowane środowisko oraz/lub porozumiewać się z instruktorem; a także
6. pozwalały instruktorowi sterować, monitować i rejestrować ćwiczenia dla skutecznego nauczania osób szkolonych.
Ogólne standardy działania dla symulatorów wykorzystywanych w ocenie kompetencji
1. mogły spełniać określone cele przeprowadzanej oceny;
2. były zdolne do symulowania czynności odpowiednich urządzeń pokładowych, na poziomie fizycznego realizmu odpowiadającego celom szkoleniowym, i obejmowały możliwości, ograniczenia oraz potencjalne błędy takich urządzeń;
3. wykonywały działania w sposób dostatecznie realistyczny, aby umożliwić osobie szkolonej nabycie umiejętności odpowiednich dla celów szkoleniowych;
4. zapewniały interfejs, dzięki któremu osoba szkolona może oddziaływać na wyposażenie i symulowane środowisko;
5. zapewniały kontrolowane środowisko działania, gdzie możliwe jest wywołanie różnych warunków, w tym sytuacji niebezpiecznych, ryzykownych lub nadzwyczajnych, odpowiednie dla potrzeb przeprowadzanej oceny; oraz
6. pozwalały instruktorowi sterować, monitować i rejestrować ćwiczenia dla skutecznej oceny działania osób szkolonych.
Dodatkowe standardy działania
Symulacja radarowa
1. działanie w trybie ruchu względnego oraz ruchów rzeczywistych względem morza oraz lądu;
2. odwzorowanie pogody, prądów pływowych, prądów, sektorów cienia, symulowanych ech i innych efektów propagacyjnych oraz generowanie linii brzegowych, pław nawigacyjnych, a także badawczych i ratunkowych urządzeń radiolokacyjnych; oraz
3. tworzenie środowiska operacyjnego w czasie rzeczywistym, obejmującego co najmniej dwie własne stacje okrętowe z możliwością zmiany kursu i prędkości statku własnego oraz parametry dla co najmniej 20 statków docelowych oraz odpowiednich urządzeń łączności.
Symulacja urządzeń do automatycznego prowadzenia nakresów radarowych (ARPA)
1. ręcznego i automatycznego osiągania celu;
2. ukazywania informacji będących wynikiem śledzenia ech;
3. wykorzystania obszarów wyłączonych;
4. wektorowego/graficznego zobrazowania skali czasu i danych; oraz
5. manewrów próbnych.
- INNE POSTANOWIENIA
Cele szkolenia na symulatorach
Procedury szkoleniowe
1. przed rozpoczęciem ćwiczenia osoby szkolone były odpowiednio pouczane o jego celach i zdaniach oraz aby zapewnić dostateczną ilość czasu na planowanie przed rozpoczęciem ćwiczenia;
2. osoby szkolone miały wystarczająco dużo czasu na zapoznanie się z symulatorem i jego urządzeniami przed rozpoczęciem każdego ćwiczenia szkoleniowego lub oceniającego;
3. udzielone wytyczne i zachęty do ćwiczenia były odpowiednie do wybranych celów i zadań ćwiczenia oraz do poziomu i doświadczenia szkolonych;
4. ćwiczenia były skutecznie monitorowane, wspierane odpowiednio przez obserwację audio wizualną działalności osób szkolonych oraz przez sprawozdania oceniające przed i po ćwiczeniach;
5. osoby szkolone były skutecznie pouczane, aby zapewnić realizację celów szkoleniowych oraz aby demonstrowana sprawność działania spełniała akceptowalne standardy;
6. podczas odpraw instruktażowych zachęcać do stosowania równych kryteriów oceniania; oraz
7. ćwiczenia na symulatorach były zaprojektowane i testowane w sposób odpowiedni dla szczegółowo określonych celów szkolenia.
Procedury oceny
1. kryteria działania zostały określone jasno i jednoznacznie, były prawnie wiążące i dostępne dla kandydatów;
2. kryteria oceny były ustalone jasno i wyraźnie, zapewniały jej rzetelność i jednolitość oraz optymalizowały obiektywne środki oraz kryteria, tak by do minimum ograniczyć subiektywizm oceniania;
3. kandydaci byli zwięźle pouczani co do zadań oraz/lub sprawności podlegających ocenie, a także zadań i kryteriów działania, na podstawie których będą określane ich kompetencje;
4. ocena działania uwzględniała normalne procedury operacyjne oraz wszystkie zachowania wobec innych kandydatów szkolonych na symulatorze lub personelu symulatora;
5. metody punktowania lub stopniowania oceny działania były stosowane z uwagą, zanim zostaną zatwierdzone; oraz
6. najważniejszym kryterium było to, czy kandydat demonstruje zdolność do bezpiecznego i skutecznego wykonywania zadań w sposób zadowalający dla egzaminatora.
Kwalifikacje instruktorów i egzaminatorów
Przeprowadzanie prób
Odpowiedzialność przedsiębiorstw zarządzających
1. wyznaczenie rozsądnego okresu czasu, podczas którego nowo zatrudniony członek załogi będzie miał okazję do zapoznania się:
1.1. z charakterystycznymi urządzeniami, których będzie używał lub które będzie obsługiwał; i
1.2. z charakterystycznym dla statku sposobem pełnienia wachty, bezpieczeństwem, ochroną środowiska, a także procedurami ochrony oraz procedurami awaryjnymi i działaniami, które musi znać, aby właściwie wykonywać przydzielone obowiązki; oraz
2. wyznaczenie wyszkolonego członka załogi, który będzie odpowiedzialny i zapewni stworzenie każdej nowo zatrudnionej osobie warunków uzyskania podstawowych informacji w tym języku, jaki dany, nowo zatrudniony członek załogi rozumie.
Postanowienia przejściowe
Weryfikacja zgodności
| OBSZARY PODLEGAJĄCE AUDYTOWI | ||
| ODNIESIENIE | OBSZAR | UWAGI I KRÓTKI OPIS |
WSTĘPNE PRZEKAZYWANIE INFORMACJI
| Artykuł IV, prawidło I/7 oraz sekcja A-I/7, pkt 2 | Wstępne przekazywanie informacji |
Czy strona przekazała informacje na podstawie artykułu IV i prawidła I/7? Jeśli tak, to czy Komitet Bezpieczeństwa na Morzu potwierdził, że przekazane informacje potwierdzają pełne i całkowite wdrożenie postanowień Konwencji STCW? |
KOLEJNE RAPORTY
| Artykuł IX oraz sekcja A-I/7, pkt 3.1 | Równorzędne rozwiązanie | Czy administracja zachowała/przyjęła ewentualne równorzędne ustalenia/ rozwiązania dotyczące nauki lub szkoleń od czasu przekazania informacji na podstawie Prawidła I/7? Jeśli tak, to czy szczegółowe informacje o takich rozwiązaniach zostały przekazane Sekretarzowi Generalnemu? |
| Prawidło I/10 oraz sekcja A-I/7, pkt 3.2 | Uznawanie dyplomów |
Czy administracja uznaje dyplomy wydane przez inną Stronę na podstawie Prawidła I/10? Jeśli tak, czy Strona złożyła sprawozdania dotyczące środków mających na celu zapewnienie zgodności z Prawidłem I/10? |
| Prawidło VII/1 oraz sekcja A-I/7, pkt 3.3 | Dyplomy alternatywne |
Czy Strona zezwala na zatrudnianie marynarzy posiadających dyplomy alternatywne wydane na mocy Prawidła VII/1 na statkach uprawnionych do podnoszenia jej bandery? Jeśli tak, czy wzór certyfikatu bezpieczeństwa obsługi został przedłożony do Sekretarza Generalnego? |
| OBSZARY PODLEGAJĄCE AUDYTOWI | ||
| NUMER REFERENCYJNY | OBSZAR | UWAGI I KRÓTKI OPIS |
| Prawidło I/8.3 oraz sekcja A-I/7, pkt 4 | Przekazywanie informacji dotyczących niezależnej oceny okresowej | Czy Strona przekazała sprawozdanie zawierające wyniki oceny wymagane na podstawie Prawidła I/8? |
| Prawidło I/7.4 oraz sekcja A-I/7, pkt 5 i 6 | Przekazywanie informacji dotyczących poprawek STCW | Czy Strona przekazała sprawozdanie dotyczące wdrożenia kolejnych obowiązkowych zmian do Konwencji i Kodeksu STCW? |
| Prawidło I/13, pkt 4 i 5 | Prowadzenie prób |
Czy administracja zezwoliła statkom uprawnionym do podnoszenia jej bandery na udział w próbach? Jeśli tak, czy szczegółowe informacje o próbach zostały przekazane Sekretarzowi Generalnemu (pkt 4)?, oraz Jeśli tak, czy wyniki prób zostały przekazane Sekretarzowi Generalnemu (pkt 5)? |
| Artykuł VIII | Zwolnienia |
Czy administracja udzieliła zwolnień? Jeśli tak, czy sprawozdania dotyczące zwolnień wydanych w danym roku zostały przesłane do Sekretarza Generalnego? |
PROCEDURY KONTROLNE
| Artykuł X i prawidło I/4 | Kontrola państwa portu | Czy Strona sprawuje nadzór nad kontrolą państwa portu? Jeśli tak, czy środki kontrolne przewidziane w Artykule X zostały ustanowione? |
ZDOLNOŚĆ DO SŁUŻBY I PEŁNIENIA WACHTY
| Prawidło VIII/1, pkt 1 i sekcja A-VIII/1 | Zapobieganie zmęczeniu | Czy administracja ustanowiła środki dla zapewnienia spełnienia wymagań Konwencji i Kodeksu STCW w odniesieniu do zapobiegania zmęczeniu? |
| Prawidło VIII/1, pkt 2 i sekcja A-VIII/1, pkt 10 | Zapobieganie spożywaniu alkoholu i zażywaniu narkotyków | Czy administracja ustanowiła środki dla zapewnienia spełnienia wymagań Konwencji i Kodeksu STCW w odniesieniu do zapobiegania spożywaniu alkoholu i zażywaniu narkotyków? |
| Prawidło VIII/2 | Organizacja wachty i zasady, których należy przestrzegać | Czy Administracja zwróciła uwagę przedsiębiorstw zarządzających, kapitanów, starszych oficerów mechaników oraz wszystkich osób pełniących wachtę na wymagania, zasady i wskazówki zawarte w Kodeksie STCW, które muszą być przestrzegane, aby zapewnić utrzymanie stałego bezpieczeństwa na wachtach, stosownie do panujących okoliczności i warunków na wszystkich statkach morskich i o każdej porze? |
Standardy dotyczące kapitana i działu pokładowego
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom wachtowym na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Standard kompetencji
1. zostać zobowiązany do zademonstrowania kompetencji do podejmowania na poziomie operacyjnym zadań, obowiązków i odpowiedzialności, określonych w kolumnie 1 tabeli A-II/1;
2. posiadać co najmniej odpowiednie świadectwo, upoważniające do posługiwania się radiotelefonem UKF, zgodnie z wymaganiami Regulaminu Radiokomunikacyjnego; oraz
3. w przypadku wyznaczenia go jako główną osobę odpowiedzialną za radiokomunikację na wypadek zdarzeń niebezpiecznych - posiadać odpowiednie świadectwo wydane lub uznane na podstawie postanowień Regulaminu Radiokomunikacyjnego.
Szkolenie na statku
1. zapewnia, że podczas wymaganego okresu pełnienia służby na morzu kandydat otrzyma systematyczne praktyczne szkolenie i doświadczenie w zakresie zadań, obowiązków i odpowiedzialności oficera wachtowego z uwzględnieniem wytycznych wskazanych w sekcji B-II/1 niniejszego Kodeksu;
2. jest ściśle nadzorowane i monitorowane przez wykwalifikowanych oficerów na statku, na którym pełniona jest potwierdzona służba na statkach morskich; oraz
3. jest odpowiednio udokumentowane w dzienniku szkolenia lub w podobnym dokumencie.
Żegluga przybrzeżna
1. astronawigacja; oraz
2. te elektroniczne systemy nawigacyjne i określające pozycję statku, które nie znajdują zastosowania na obszarze, do którego jest ograniczona ważność wydanego dyplomu.
Minimalny standard kompetencji dla oficerów wachtowych na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Funkcja: Nawigacja na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Planowanie i prowadzenie przejścia oraz określanie pozycji |
Astronawigacja Umiejętność wykorzystania ciał niebieskich do określenia pozycji statku Nawigacja terrestryczna i przybrzeżna Umiejętność określenia pozycji statku za pomocą: 1. znaków lądowych 2. oznakowania nawigacyjnego, włączając latarnie morskie, stawy i pławy 3. zliczenia matematycznego, uwzględniającego wiatry, pływy, prądy oraz założoną prędkość |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących elementów: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych wykorzystanie: katalogów map, map, publikacji nawigacyjnych, radiowych ostrzeżeń nawigacyjnych, sekstantu, lustra azymutalnego, elektronicznego sprzętu nawigacyjnego, echosond, kompasu |
Informacje uzyskane z map nawigacyjnych i publikacji są stosowane, interpretowane poprawnie i właściwie zastosowane. Wszystkie potencjalne przeszkody nawigacyjne są dokładnie zidentyfikowane Podstawowa metoda określania pozycji statku jest najbardziej odpowiednia dla przeważających okoliczności i warunków Pozycja jest uzależniona od ograniczeń dostępnych środków/błędów systemu Pewność informacji uzyskanych z głównej metody określenia pozycji jest sprawdzana w odpowiednich odstępach czasu |
||
|
Gruntowna wiedza i zdolność wykorzystywania map nawigacyjnych i publikacji takich jak locje, tablice pływów, wiadomości żeglarskie, radiowe ostrzeżenia nawigacyjne oraz informacje o trasach przepływu Elektroniczne systemy nawigacyjne i określania pozycji Zdolność określenia pozycji statku za pomocą elektronicznych pomocy nawigacyjnych |
Obliczenia i pomiary parametru nawigacyjnego są dokładne Wybrane mapy są w największej skali odpowiedniej dla akwenu nawigacji, zaś na mapy i publikacje nanoszone są poprawki zgodnie z najnowszymi dostępnymi informacjami Sprawdzanie działania i testowanie systemów nawigacyjnych jest zgodne z zaleceniami producentów i z dobrą praktyką morską |
||||
| Planowanie i prowadzenie przejścia oraz określanie pozycji (ciąg dalszy) |
Echosondy Zdolność obsługiwania urządzeń i poprawnego stosowania zdobytych informacji |
||||
| Kompasy - magnetyczne i żyroskopowe | |||||
| Znajomość zasad działania kompasów magnetycznych i żyroskopowych | |||||
| Zdolność określania błędów kompasów magnetycznych i żyroskopowych z wykorzystaniem środków astronomicznych i terrestrycznych i uwzględnianie takich błędów | Błędy kompasów magnetycznych i żyrokompasów są określane i właściwie stosowane do kursów i namiarów | ||||
| System kontroli sterowania | |||||
| Znajomość automatycznych systemów sterowania, procedury obsługi oraz przełączanie ze sterowania ręcznego na automatyczne i odwrotnie. Regulacja urządzeń dla uzyskania optymalnego działania. | Wybór trybu sterowania jest najodpowiedniejszy dla przeważających warunków pogodowych, stanu morza oraz warunków ruchu i zamierzonych manewrów | ||||
| Meteorologia | |||||
| Umiejętność wykorzystywania i interpretowania informacji uzyskanych z okrętowej aparatury meteorologicznej | Pomiary i obserwacje warunków pogody są dokładne i odpowiednie dla danego przejścia | ||||
| Wiedza na temat charakterystyk różnych systemów pogody, procedur sprawozdawczych i systemów zapisu. | |||||
| Zdolność zastosowania dostępnych informacji meteorologicznych | Informacje meteorologiczne są właściwie interpretowane i stosowane | ||||
| Utrzymywanie bezpiecznej wachty nawigacyjnej |
Pełnienie wachty Gruntowna znajomość treści, zastosowania i celów Międzynarodowych Przepisów Zapobiegania Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami Gruntowna znajomość podstawowych zasad, które mają być przestrzegane podczas pełnienia wachty nawigacyjnej Wykorzystanie tras przepływy zgodnie z Ogólnymi Przepisami Regulacji Ruchu Statków Wykorzystanie informacji pochodzących z urządzeń nawigacyjnych w celu utrzymania bezpiecznej wachty nawigacyjnej Znajomość technik ślepego pilotażu Stosowanie powiadamiania zgodnie z Ogólnymi Zasadami Systemu Powiadamiania przez Statki oraz z procedurami służb kontroli ruchu statków (VTS) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Prowadzenie, przyjęcie i zdanie wachty odpowiada przyjętym zasadom i procedurom Odpowiednia obserwacja prowadzona jest przez cały czas i w sposób zgodny z przyjętymi zasadami i procedurami Światła, znaki i sygnały dźwiękowe są zgodne z wymaganiami zawartymi w Międzynarodowych Przepisach o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami i są poprawnie rozpoznawane Częstotliwość i zakres kontrolowania ruchu, statku i środowiska odpowiadają przyjętym zasadom i procedurom Utrzymywany jest właściwy zapis ruchów i czynności związanych z nawigacją statku. Odpowiedzialność za bezpieczeństwo nawigacji jest zawsze wyraźnie określona, włączając okresy, kiedy kapitan jest na mostku oraz podczas pilotażu |
||
| Utrzymywanie bezpiecznej wachty nawigacyjnej (ciąg dalszy) |
Nautyczne dowodzenie statkiem Znajomość zasad nautycznego dowodzenia statkiem, obejmujących: .1 przydzielanie, przeznaczenie oraz określenie priorytetów zasobów .2 skuteczna komunikacja 3. asertywność i umiejętności przywódcze 4. powzięcie i utrzymanie świadomości sytuacji 5. uwzględnienie doświadczenia zespołu |
Ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczone odbyte szkolenie .2 poświadczona praktyka morska 3. poświadczone szkolenie na symulatorze |
Dla wykonania niezbędnych zadań zasoby zostają rozmieszczone i wykorzystane w miarę potrzeb, w prawidłowej kolejności Nadawane i otrzymywane informacje są jasne i jednoznaczne Wątpliwe decyzje oraz/lub działania skutkują stosowną reakcją i odpowiedzią Zostają zidentyfikowane skuteczne zachowania przywódcze Członkowie zespołu wspólnie wykorzystują właściwe zrozumienie aktualnej i przewidywanej pozycji statku, trasy żeglugi oraz okoliczności zewnętrznych |
||
|
Wykorzystanie radaru i ARPA dla zachowania bezpieczeństwa żeglugi. Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ARPA nie są wymagane od osób, które pełnią służbę wyłącznie na statkach nie wyposażonych w ARPA. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu marynarzowi. |
Nawigacja Radarowa Znajomość podstaw radaru i urządzeń do automatycznego prowadzenia nakresów radarowych (ARPA) Umiejętność obsługiwania oraz interpretacji i analizy informacji uzyskanych z radaru, włącznie z następującymi elementami: Działanie obejmujące: 1. czynniki wpływające na działanie i dokładność 2. ustawianie i utrzymywanie zobrazowania 3. wykrywanie błędnych przedstawień informacji, fałszywych ech, odbić od powierzchni morza itd., Rakon i SART |
Ocena zaświadczeń uzyskanych po zatwierdzonym szkoleniu na symulatorze radarowym i ARPA oraz praktyki morskiej. | Informacje uzyskane z radaru i ARPA są poprawnie interpretowane i analizowane z uwzględnieniem ograniczeń sprzętowych i przeważających okoliczności i warunków | ||
|
Wykorzystanie radaru i ARPA dla zachowania bezpieczeństwa żeglugi (ciąg dalszy). Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ARPA nie są wymagane od osób, które pełnią służbą wyłącznie na statkach nie wyposażonych w ARPA. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu marynarzowi. |
Wykorzystanie urządzenia obejmujące: 1. odległość i namiar, kurs i prędkość innych statków; czas i odległość największego zbliżenia statków znajdujących się na kursie przecinającym, statków napotykanych i statków wyprzedzających 2. identyfikację ech niebezpiecznych, wykrywanie zmian kursu i prędkości innych statków, skutek zmian kursu oraz/lub prędkości własnego statku 3. zastosowanie Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami 4. techniki sporządzania wykresów oraz pojęcia ruchu względnego i rzeczywistego 5. linie równolegle |
Czynności podejmowane dla uniknięcia nadmiernego zbliżenia i kolizji z innymi statkami są zgodne z Międzynarodowymi Przepisami o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami. Decyzje dotyczące poprawienia kursu oraz/lub prędkości podejmowane są na czas i zgodnie z przyjętymi procedurami nawigacyjnymi. Poprawki dokonywane w kursie i prędkości statku utrzymują bezpieczeństwo żeglugi Komunikacja jest jasna, zwięzła zawsze oraz każdorazowo potwierdzona w sposób wyraźny przyjęty przez marynarzy Sygnały manewrowe wykonywane są we właściwym czasie i są zgodne z Międzynarodowymi Przepisami o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami |
|||
|
Wykorzystanie radaru i ARPA dla zachowania bezpieczeństwa żeglugi (ciąg dalszy). Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ARPA nie są wymagane od osób, które pełnią służbę wyłącznie na statkach nie wyposażonych w ARPA. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu marynarzowi. |
Główne typy ARPA, charakterystyka monitorów, parametry sprzętu, niebezpieczeństwo nadmiernego polegania na ARPA Umiejętność obsługiwania oraz interpretacji i analizy informacji uzyskanych z ARPA, włącznie z następującymi elementami 1. parametry sprzętu i dokładność, możliwości i ograniczenia śledzenia oraz opóźnienia obliczeń 2. korzystanie z ostrzeżeń operacyjnych i testów systemowych 3. metody wyszukiwania celów i ich ograniczenia 4. wektory ruchu rzeczywistego i względnego, graficzna prezentacja informacji o echach i obszarach zagrożeń 5. analiza informacji, echa niebezpieczne, obszary wyłączone oraz manewry próbne |
||||
|
Wykorzystanie ECDIS dla zachowania bezpieczeństwa żeglugi Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ECDIS nie są wymagane od osób, które pełnią służbę wyłącznie na statkach nie wyposażonych w ECDIS. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu marynarzowi. |
Nawigacja przy użyciu ECDIS Znajomość możliwości i ograniczeń funkcjonowania ECDIS, obejmująca: 1. szczegółowe zrozumienie danych z Elektronicznej Mapy Nawigacyjnej (ENC), dokładności danych, zasad prezentacji, możliwości wyświetlania oraz innych formatów danych z mapy 2. niebezpieczeństwo nadmiernego polegania na urządzeniach |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka na statku szkolnym 2. poświadczone szkolenie na symulatorze ECDIS |
Monitorowanie informacji na ECDIS w sposób wpływający na bezpieczną żeglugę Informacje uzyskane z ECDIS (w tym nakładające się informacje z radaru oraz/lub funkcje śledzenia radarowego, tam, gdzie ma to zastosowanie) są poprawnie interpretowane i analizowane z uwzględnieniem ograniczeń sprzętowych, wszelkich podłączonych czujników (w tym radaru i AIS, o ile zostały podłączone) i przeważających okoliczności i warunków |
||
| Wykorzystanie ECDIS dla zachowania bezpieczeństwa żeglugi (ciąg dalszy) |
3. znajomość funkcji ECDIS wymaganych przez obowiązujące normy działania Biegłość w obsłudze oraz interpretacji i analizy informacji uzyskanych z ECDIS, włącznie z następującymi elementami: 1. wykorzystanie funkcji zintegrowanych z innymi systemami nawigacyjnymi na różnych instalacjach, z uwzględnieniem prawidłowego funkcjonowania oraz uzyskanie pożądanych ustawień 2. bezpieczne monitorowanie oraz korygowanie informacji, w tym pozycji własnej, widoku obszaru morskiego, ustawień i orientacji, przedstawionych danych na mapie, monitorowanie trasy, obszarów informacyjnych stworzonych przez użytkownika, kontaktów (w przypadku połączenia z AIS oraz/lub śledzeniem radarowym), a także funkcji nakładania się danych radarowych (tam gdzie jest podłączony) 3. potwierdzenie położenia statku przy użyciu alternatywnych środków 4. efektywne wykorzystanie ustawień w celu zapewnienia zgodności z procedurami operacyjnymi, z uwzględnieniem parametrów alarmowych dla zapobiegania osiadaniu na mieliźnie, bliskości kontaktowej oraz obszarów szczególnych, kompletności danych na mapie oraz aktualności mapy i działań pomocniczych 5. dostosowanie ustawień i wartości tak, aby odpowiadały bieżącym warunkom 6 świadomość sytuacji przy korzystaniu z ECDIS, w tym bezpieczeństwa wód oraz bliskiej odległości od niebezpieczeństw, kierunku i szybkości prądów pływowych, doboru danych i skali mapy, prawidłowość kursu, wykrywanie i zarządzanie kontaktami oraz współdziałanie czujników |
Utrzymanie bezpieczeństwa żeglugi dzięki poprawkom do kursu i prędkości statku dzięki funkcjom kontroli utrzymania kursu przez ECDIS (tam, gdzie ma to zastosowanie). Komunikacja jest jasna, zwięzła oraz każdorazowo potwierdzona w sposób zwyczajowo przyjęty przez marynarzy |
|||
| Reagowanie na niebezpieczeństwo |
Procedury na wypadek zagrożenia Środki ostrożności dla ochrony i bezpieczeństwa pasażerów w sytuacjach zagrożenia Wstępne działania, jakie należy podjąć po kolizji lub wejściu na mieliznę; wstępna ocena i kontrola uszkodzeń Dogłębne rozumienie procedur, jakich należy przestrzegać przy podnoszeniu ludzi z morza, udzielaniu pomocy statkowi w niebezpieczeństwie, reagowaniu na niebezpieczeństwo w porcie. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. nauka praktyczna |
Typ i skala niebezpieczeństwa jest natychmiast określona. Początkowe czynności i jeśli zaistnieje potrzeba, manewrowanie, są zgodne z planami awaryjnymi i są odpowiednie dla danej sytuacji i charakteru niebezpieczeństwa. |
||
| Reagowanie na sygnał niebezpieczeństwa na morzu |
Działania poszukiwawcze i ratownicze Znajomość treści Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR) |
Egzamin i ocena zaświadczeń z praktycznej nauki lub potwierdzonego szkolenia na symulatorze, tam gdzie jest ono wymagane |
Sygnał alarmowy lub sygnał niebezpieczeństwa zostaje natychmiast zidentyfikowany Wdrażanie i przestrzeganie planów awaryjnych i instrukcji postępowania w ustalonym porządku |
||
| Wykorzystanie Znormalizowanych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych IMO oraz wykorzystanie języka angielskiego w piśmie i w mowie |
Język angielski Odpowiednia znajomość języka angielskiego umożliwiająca oficerowi korzystanie z map i innych publikacji nautycznych, zrozumienie informacji meteorologicznych oraz komunikatów dotyczących bezpieczeństwa i działania statku, komunikowanie się z innymi statkami oraz ośrodkami VTS, a także wykonywanie obowiązków oficera również z wielojęzyczną załogą, włączając zdolność korzystania i zrozumienia Standardowych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych IMO (IMO SMCP) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z nauki praktycznej |
Publikacje nautyczne w języku angielskim oraz komunikaty dotyczące bezpieczeństwa statku są poprawnie interpretowane lub sporządzane Komunikacja jest jasna i zrozumiała |
||
| Nadawanie i odbieranie informacji za pomocą sygnalizacji wzrokowej |
Sygnalizacja wzrokowa Umiejętność wykorzystania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego Umiejętność nadawania i odbierania, przy pomocy świetlnej sygnalizacji Morse'a, sygnału wzywania pomocy SOS, zgodnie z Załącznikiem IV do Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami oraz z Załącznikiem I do Międzynarodowego Kodu Sygnałowego, a także wzrokowego sygnalizowania pojedynczych sygnałów literowych również wymienionych w Międzynarodowym Kodzie Sygnałowym |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z nauki praktycznej oraz/lub symulacji | Komunikacja w ramach odpowiedzialności operatora jest logicznie pomyślana i skuteczna | ||
| Manewrowanie statkiem |
Manewrowanie statkiem i zwrotność Wiedza na temat: 1. wpływu wyporności, zanurzenia przegłębienia, prędkości i zapasu wody pod stępką na cyrkulację i drogę zatrzymania, 2. wpływu wiatru i prądu na zwrotność statku, 3. manewrów i procedur ratowania człowieka za burtą, 4. osiadania rufy, wpływ płytkiej wody i podobne efekty, 5. właściwych procedur kotwiczenia i cumowania. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na załogowym modelu statku w skali, tam gdzie jest to wymagane. |
Przy normalnym manewrowaniu nie zostają przekroczone bezpieczne granice działania napędu statku, systemów sterowniczych i zasilania Dokonywanie poprawek kursu i prędkości statku w celu utrzymania bezpieczeństwa żeglugi. |
||
Funkcja: Przeładunek i sztauowanie na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Kontrolowanie załadunku, sztauowania, zabezpieczania i wyładunku ładunków oraz dozór nad nimi podczas podróży |
Przeładunek, sztauowanie i zabezpieczanie ładunku Znajomość wpływu ładunku, w tym także dźwigów do przenoszenia ładunków ciężkich na zdolność żeglugową i stabilność statku Znajomość bezpiecznego przeładunku, sztauowania i zabezpieczania ładunku, włączając ładunki niebezpieczne, ryzykowne i szkodliwe oraz ich wpływ na bezpieczeństwo życia i statku Umiejętność stworzenia i utrzymania skutecznej komunikacji podczas załadunku i wyładunku |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Operacje z ładunkiem wykonywane są zgodnie z planem ładunkowym lub innymi dokumentami oraz ustanowionymi regułami/przepisami bezpieczeństwa, instrukcjami obsługi urządzeń i ograniczeniami sztauowania na statku. Przeładunek niebezpiecznych, ryzykownych, szkodliwych ładunków jest zgodny z międzynarodowymi przepisami i uznanymi normami oraz zasadami bezpiecznej praktyki Komunikacja jest jasna, zrozumiała i konsekwentnie skuteczna |
| Kontrola i zgłaszanie wad i uszkodzeń przestrzeni ładunkowych, pokryw klap ładowni i zejściówek oraz zbiorników balastowych |
Wiedza i umiejętność wyjaśnienia, gdzie szukać najczęściej spotykanych wad i uszkodzeń, ze względu na: 1. czynności w zakresie załadunku i wyładunku 2. korozję 3. niekorzystne warunki pogodowe Umiejętność wskazania, które części statku należy kontrolować za każdym razem, aby objąć kontrolą wszystkie części w określonym czasie Wskazanie tych elementów konstrukcji statku, które mają zasadnicze znaczenie dla jego bezpieczeństwa. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Kontrole prowadzone są zgodnie z ustalonymi procedurami, zaś uszkodzenia i awarie zostają wykryte i należycie zgłoszone. W przypadku niewykrycia uszkodzeń lub awarii, zaświadczenie z przeprowadzonych testów i egzaminów jednoznacznie wskazuje kwalifikacje odpowiednie do obowiązujących procedur i umiejętność rozróżnienia pomiędzy normalnymi a wadliwymi lub uszkodzonymi. |
| Kontrola i zgłaszanie wad i uszkodzeń przestrzeni ładunkowych, pokryw klap ładowni i zejściówek oraz zbiorników balastowych (ciąg dalszy) |
Określanie przyczyn korozji w przestrzeniach ładunkowych, zbiornikach balastowych oraz sposobów rozpoznawania korozji i ochrony przed nią Znajomość procedur przeprowadzania kontroli Umiejętność wyjaśnienia sposobów wiarygodnego wykrywania wad i uszkodzeń Zrozumienie celu "programu wzmożonych przeglądów" |
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Zapewnienie zgodności z wymaganiami, dotyczącymi zapobiegania zanieczyszczeniom |
Zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska morskiego oraz procedury w zakresie zapobiegania zanieczyszczeniom Znajomość środków zaradczych, jakie należy podjąć w celu ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem Procedury w celu zapobiegania skażeniom i wszystkie związane z tym urządzenia Znaczenie aktywnych sposobów, mających na celu ochronę środowiska morskiego |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie |
Procedury monitorowania działań pokładowych oraz zapewnienie ich zgodności z wymaganiami MARPOL są w pełni przestrzegane Działania w celu zapewnienia utrzymania dobrej opinii w zakresie ochrony środowiska |
| Utrzymanie zdolności żeglugowej statku |
Stateczność statku Biegła znajomość i stosowanie tablic stateczności, przegłębienia i naprężeń oraz schematów urządzeń do obliczania naprężeń Zrozumienie podstawowych czynności, jakie należy podjąć w razie częściowej utraty pływalności w stanie nieuszkodzonym Zrozumienie podstaw wodoszczelności Budowa statku Ogólna wiedza na temat głównych elementów statku i właściwych nazw różnych jego części |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Warunki stateczności są zgodne z kryteriami IMO, dotyczącymi stateczności statku w stanie nieuszkodzonym przy uwzględnieniu wszystkich warunków załadowania Czynności zapewniające utrzymanie wodoszczelności statku są zgodne z przyjętą praktyką |
| Zapobieganie pożarom, kontrolowanie i zwalczanie pożarów na statku |
Zapobieganie pożarom i urządzenia do zwalczania pożarów Umiejętność organizowania ćwiczeń przeciwpożarowych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia w zakresie zwalczania pożarów i ćwiczeń praktycznych jak wykazano w sekcji A-VI/3 | Rodzaj i zakres problemu są natychmiast rozpoznawane a wstępne czynności zgadzają się z procedurami i planami awaryjnymi statku |
|
Znajomość klas pożarów i zjawisk chemicznych im towarzyszących Znajomość systemów zwalczania pożarów Znajomość czynności, które należy podjąć na wypadek pożaru, łącznie z pożarami obejmującymi systemy paliwowe |
Procedury ewakuacji, awaryjnego zatrzymania i odłączenia są odpowiednie do charakteru zagrożenia i zostają natychmiast wykonane Zachowanie właściwego porządku oraz poziomy i skale czasowe sporządzanych sprawozdań jak też informowanie personelu na pokładzie są stosowne do charakteru niebezpieczeństwa i odzwierciedlają rangę problemu |
||
| Obsługa urządzeń ratunkowych |
Ratowanie życia Umiejętność zorganizowania ćwiczeń opuszczenia statku i znajomość obsługi jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych, urządzeń do ich wodowania oraz sposobów wodowania, a także ich wyposażenia, w tym radiowych urządzeń satelitarnych EPIRB, SART, kombinezonów ratunkowych i środków ochrony termicznej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia i ćwiczeń praktycznych jak wykazano w sekcji A-VI/2 punkty 1 do 4 | Czynności związane z opuszczaniem statku i w sytuacjach zagrożenia życia na morzu są odpowiednie do istniejących okoliczności i warunków, i są zgodne z przyjętymi praktykami i normami, dotyczącymi bezpieczeństwa |
| Stosowanie pierwszej pomocy medycznej na statku |
Pomoc medyczna Praktyczne stosowanie medycznych zaleceń i porad przekazywanych przez radio, włączając umiejętność podjęcia skutecznych czynności w oparciu o taką wiedzę w razie wypadków lub chorób, których zaistnienie na statku jest prawdopodobne |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z potwierdzonego szkolenia jak wykazano w sekcji A-VI/4 punkty 1 do 3 | Rozpoznanie prawdopodobnej przyczyny, charakteru i rozległości ran lub stanu zdrowia są szybkie, a leczenie zmniejsza bezpośrednie zagrożenie dla życia |
| Kontrolowanie zgodności z wymaganiami prawnymi | Podstawowa praktyczna znajomość stosownych Konwencji IMO, dotyczących bezpieczeństwa życia na morzu, ochrony żeglugi i ochrony środowiska morskiego | Ocena zaświadczeń uzyskanych z egzaminów lub potwierdzonego szkolenia | Prawne wymagania dotyczące bezpieczeństwa życia na morzu, ochrony żeglugi i ochrony środowiska morskiego są poprawnie rozpoznawane |
| Stosowanie umiejętności przywódczych oraz pracy w zespole |
Praktyczna wiedza na temat zarządzania personelem pokładowym i szkolenia go Znajomość powiązanych międzynarodowych konwencji morskich, zaleceń oraz przepisów prawa krajowego Umiejętność zarządzania zadaniami i obowiązkami, z uwzględnieniem: 1. planowania i koordynacji 2. podziału zadań pośród załogi 3. ograniczenia czasu i zasobów 4. ustalania priorytetów Wiedza i umiejętności w dziedzinie skutecznego zarządzania zasobami: 1. rozmieszczenie, podział oraz ustalenie priorytetów zasobów 2. skuteczna komunikacja na statku oraz z lądem 3. decyzje odzwierciedlają uwzględnienie doświadczenia zespołu 4. asertywność i umiejętności przywódcze, w tym motywowanie 5. zdobywanie i utrzymywanie rozeznania w sytuacji |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie 2. poświadczona praktyka morska 3. praktyczna demonstracja |
Przydzielanie obowiązków członkom załogi, którzy są poinformowani o oczekiwanych standardach pracy oraz zachowaniu odpowiednim dla każdego z nich. Działania i cele szkoleniowe oparte są na ocenie bieżących kwalifikacji, zdolności oraz wymogów operacyjnych. Podejmowane działania są zgodne z obowiązującymi normami. Planowanie działań oraz rozmieszczenie zasobów następuje stosownie do potrzeb ustalenia priorytetów w celu wykonania koniecznych zadań Komunikacja przepływa w obie strony w sposób jasny i jednoznaczny Demonstrowane są skuteczne zachowania przywódcze Niezbędni członkowie załogi wymieniają między sobą odpowiednie zrozumienie aktualnej i przewidywanej sytuacji statku, jego położenia operacyjnego i okoliczności zewnętrznych |
| Stosowanie umiejętności przywódczych oraz pracy w zespole (ciąg dalszy) |
Znajomość i umiejętność stosowania technik podejmowania decyzji 1. ocena sytuacji i ryzyka 2. określenie i rozważenie pojawiających się opcji 3. wybór sposobu działania 4. ocena skutków |
Decyzje są najbardziej efektywne do sytuacji | |
| Działanie na rzecz bezpieczeństwa załogi i statku |
Znajomość technik samodzielnego przeżycia Wiedza w zakresie zapobiegania pożarom oraz umiejętność zwalczania i gaszenia pożarów Znajomość podstaw pierwszej pomocy Wiedza w zakresie bezpieczeństwa osobistego i odpowiedzialności zespołowej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych na podstawie poświadczonego szkolenia i doświadczenia, jak określono w sekcji A-VI/1 punkt 2 |
Prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę personelu oraz statku Przez cały czas przestrzegane są procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego Początkowe i dalsze działania mające na celu zapoznanie się z zagrożeniem są właściwe dla ustalonych procedur reakcji na niebezpieczeństwo |
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów kapitanom i starszym oficerom na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Standard kompetencji
Żegluga przybrzeżna
Minimalny standard kompetencji dla kapitanów i starszych oficerów na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Funkcja: Żegluga na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Planowanie podróży i prowadzenie żeglugi |
Planowanie podróży oraz żeglugi we wszystkich warunkach, przyjętymi metodami wykreślania tras oceanicznych uwzględniając, np.: 1. wody o ograniczonym dostępie, 2. warunki meteorologiczne, 3. zalodzenie, 4. ograniczoną widzialność, 5. systemy rozgraniczenia ruchu, 6. obszary służby kontroli ruchu statków (VTS) 7. akweny rozległego oddziaływania pływów Wyznaczanie tras zgodnie z Ogólnymi Zasadami Wyznaczania Tras, Składanie meldunków zgodnie z Poradnikiem i Kryteriami Statkowych Systemów Meldunkowych. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych Korzystanie z: katalogów map, map, publikacji nautycznych i szczegółowych danych statku. |
Wyposażenie, mapy i publikacje nautyczne potrzebne do podróży są przygotowane i odpowiednie do bezpiecznego prowadzenia podróży. Uzasadnienie zaplanowanej trasy poparte jest faktami i danymi statystycznymi uzyskanymi ze stosownych źródeł i publikacji. Obliczenia pozycji, kursów, odległości i czasu są poprawne w granicach przyjętych norm dokładności dla wyposażenia nawigacyjnego. Wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa żeglugi są dokładnie rozpoznane. |
|
| Określenie pozycji i dokładności wynikłe z określania pozycji dowolnymi środkami |
Określanie pozycji we wszystkich warunkach: 1. za pomocą obserwacji ciał niebieskich, 2. za pomocą obserwacji terrestrycznych, w tym zdolność wykorzystania odpowiednich map, wiadomości żeglarskich i |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska, 2. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane, |
Główna metoda wybrana dla określenia pozycji statku jest najodpowiedniejsza w przeważających warunkach i okolicznościach. Pozycja uzyskana z obserwacji ciał niebieskich jest w granicach przyjętego poziomu dokładności. |
|
|
innych publikacji do oceny dokładności wynikowej określania pozycji, 3. wykorzystanie nowoczesnych, elektronicznych pomocy nawigacyjnych, ze szczegółową wiedzą, dotyczącą zasad ich działania, ograniczeń, źródeł błędów, wykrywania błędnego przedstawiania informacji oraz metod poprawiania w celu uzyskania dokładnej pozycji. |
3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych użycie: 1. map, roczników nautycznych, nakresów, chronometru, sekstantu i kalkulatora, 2. map, publikacji nautycznych i instrumentów (lustro azymutalne, sekstant, log, urządzenia do sondowania, kompas) oraz podręczników producenta, 3. radaru, terrestrycznych systemów elektronicznych, ustalających położenie, systemów nawigacji satelitarnej oraz odpowiednich map nawigacyjnych i publikacji. |
Pozycja uzyskana z obserwacji terrestrycznych jest w granicach przyjętego poziomu dokładności. Dokładność pozycji wynikowej jest oszacowana właściwie. Pozycja uzyskana za pomocą elektronicznych pomocy nawigacyjnych jest w zakresie norm dokładności używanego systemu. Możliwe błędy wpływające na dokładność pozycji wynikowej są stwierdzone, a metody minimalizacji wpływu błędów systemowych na pozycję wynikowi zastosowane są właściwie. |
||
| Określanie i uwzględnianie błędów kompasu |
Zdolność określenia i uwzględnienia błędów kompasu magnetycznego i żyroskopowego. Znajomość zasad działania kompasów magnetycznych i żyroskopowych. Rozumienie systemów kierowanych głównym żyrokompasem oraz umiejętność obsługi i konserwacji głównych typów żyrokompasów. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Metoda i częstotliwość sprawdzania błędów kompasu magnetycznego i żyroskopowego zapewnia dokładność informacji. | |
|
Wykorzystanie: 1. obserwacji ciał niebieskich, 2. namiarów terrestrycznych i porównania między kompasem magnetycznym a żyroskopowym. | ||||
| Koordynacja działań poszukiwawczych i ratowniczych. | Gruntowna znajomość i zdolność zastosowania procedur zawartych w Międzynarodowym lotniczym i morskim poradniku poszukiwania i ratowania (IAMSAR) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych użycie: odpowiednich publikacji, map, danych meteorologicznych, szczegółowych danych statku, urządzeń radiokomunikacyjnych i innych dostępnych urządzeń oraz jednego lub więcej z następujących wymagań: 1. poświadczonych kursów szkoleniowych SAR, 2. poświadczonego szkolenia na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane, 3. poświadczonego szkolenia na urządzeniach laboratoryjnych. |
Plan koordynacji akcji poszukiwania i ratowania jest zgodny z międzynarodowymi wytycznymi i normami. Radiokomunikacja jest nawiązana i poprawne procedury komunikacyjne są przestrzegane na wszystkich etapach działań poszukiwawczych i ratowniczych. |
|
| Ustanowienie porządku i procedury pełnienia wachty | Gruntowna znajomość treści, zastosowania i celów Międzynarodowych Przepisów o | Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: | Organizacja i procedury pełnienia wachty są ustanowione i utrzymane zgodnie z | |
|
Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami. Gruntowna znajomość treści, stosowania i założeń zasad, które mają być przestrzegane przy pełnieniu wachty nawigacyjnej |
1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
międzynarodowymi przepisami i wytycznymi w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi, ochrony środowiska morskiego oraz bezpieczeństwa statku i osób na pokładzie. | ||
|
Utrzymywanie bezpieczeństwa żeglugi dzięki wykorzystaniu informacji pozyskiwanych z urządzeń i systemów nawigacyjnych pomocnych przy wydawaniu poleceń. Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ARPA nie są wymagane od tych, którzy pełnią służbą wyłącznie na statkach nie wyposażonych w ARPA. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu członkowi załogi. |
Ocena błędów systemowych i gruntowne zrozumienie aspektów działania nowoczesnych systemów nawigacyjnych. Przewidywanie ślepego pilotażu. Ocena informacji nawigacyjnych uzyskanych ze wszystkich źródeł, włączając radar i ARPA, w celu wydawania i wykonywania poleceń w celu uniknięcia kolizji i dla kierowania bezpieczną żeglugą statku. Wewnętrzne powiązania i optymalne wykorzystanie wszystkich dostępnych danych nawigacyjnych dla prowadzenia żeglugi. |
Egzamin i ocena poświadczonego szkolenia na symulatorze radarowym i ARPA oraz spełnienie jednego lub kilku z następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Informacje uzyskane z urządzeń nawigacyjnych są poprawnie interpretowane i analizowane, biorąc pod uwagę ograniczenia urządzeń i przeważające okoliczności i warunki. Czynności podejmowane w celu uniknięcia nadmiernego zbliżenia lub kolizji z innym statkiem są zgodne z Międzynarodowymi Przepisami o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami. |
|
|
Utrzymanie bezpieczeństwa żeglugi dzięki wykorzystaniu ECDIS oraz pokrewnych systemów nawigacyjnych pomocnych przy wydawaniu poleceń Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ECDIS nie są wymagane od osób, które pełnią służbą wyłącznie na statkach nie wyposażonych w ECDIS. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu członkowi załogi. |
Zarządzanie procedurami operacyjnymi, plikami i danymi systemowymi, w tym: 1. zarządzanie pozyskiwaniem, udzielaniem pozwoleń oraz aktualizacją danych mapy oraz oprogramowania systemu w celu dostosowania się do ustalonych procedur 2. aktualizacja systemu i informacji, z uwzględnieniem aktualizacji wersji systemu ECDIS stosownie do |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze ECDIS |
Procedury operacyjne wykorzystania ECDIS zostały ustalone, są stosowane i monitorowane. Działania podejmowane w celu zminimalizowania ryzyka dla bezpieczeństwa żeglugi. |
|
|
doskonalenia produktu przez sprzedającego 3. skonfigurowanie i zachowanie systemu oraz plików zapasowych 4. utworzenie i utrzymanie plików rejestracyjnych zgodnie z ustalonymi procedurami 5. utworzenie i utrzymanie plików planu trasy zgodnie z ustalonymi procedurami 6. korzystanie z funkcji książki rejestrowej i historii ścieżek ECDIS dla potrzeb kontroli funkcji systemowych, ustawień alarmowych oraz reakcji użytkownika Korzystanie z funkcji odtwarzania ECDIS dla potrzeb analizy przepłyniętej drogi, planowania trasy i analizy funkcji systemowych | ||||
| Prognozowanie pogody i warunków oceanograficznych |
Umiejętność zrozumienia i interpretacji map synoptycznych oraz prognozowania pogody na danym obszarze, biorąc pod uwagę miejscowe warunki pogodowe i informacje uzyskane przez radiofaks. Wiedza o cechach charakterystycznych różnych systemów pogodowych, w tym cyklonów tropikalnych oraz unikania ośrodków sztormowych i unikania niebezpiecznych kwadrantów. Wiedza o systemie prądów oceanicznych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na sprzęcie laboratoryjnym. |
Przewidywanie prawdopodobnych warunków pogodowych w danym okresie, na podstawie wszelkich dostępnych informacji. Działania podejmowane w celu utrzymania bezpieczeństwa żeglugi minimalizują wszelkie ryzyko dla bezpieczeństwa statku. Podejmowane działania mają uzasadnione oparcie w danych statystycznych i obserwacji rzeczywistych warunków pogodowych |
|
|
Umiejętność wyliczenia warunków pływowych Wykorzystanie wszelkich odpowiednich publikacji nautycznych, dotyczących pływów i prądów | ||||
| Reakcja na zagrożenie dla żeglugi |
Środki ostrożności podczas przybijania statku do brzegu Działania, które należy podjąć w przypadku nieuchronnego osiadania oraz po znalezieniu się statku na mieliźnie Zepchnięcie statku z mielizny z pomocą, i bez pomocy Działania, które należy podjąć w przypadku nieuchronności zderzenia oraz po zderzeniu lub w przypadku naruszenia szczelności kadłuba z dowolnej przyczyny Ocena kontroli uszkodzeń Sterowanie awaryjne Ustawienie holu awaryjnego oraz procedury holownicze |
Egzamin oraz ocena zaświadczeń uzyskanych z instrukcji praktycznych, praktyki morskiej oraz praktycznych ćwiczeń stosowania procedur w przypadkach zagrożenia |
Następuje niezwłoczna identyfikacja rodzaju oraz skali problemu, zaś decyzje i działania minimalizuj ą skutki wszelkich wadliwych działań systemów statku Komunikacja jest skuteczna i zgodna z ustalonymi procedurami Decyzje i działania zapewniają najwyższy możliwy stopień bezpieczeństwa ludzi na pokładzie |
|
| Manewrowanie i obsługa statku w każdych warunkach |
Manewrowanie i obsługa statku w każdych warunkach, włączając: 1. manewry podczas podchodzenia do stacji pilotowej oraz przyjmowania i oddawania pilotów z odpowiednim uwzględnieniem pogody, pływu, inercji oraz drogi zatrzymania 2. obsługa statku na rzekach, w ujściach i na wodach o ograniczonym dostępie, przy uwzględnieniu oddziaływania prądu, wiatru i wody o ograniczonym dostępie na reakcję steru. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 3. poświadczone szkolenie na załogowym modelu statku w skali, tam gdzie jest to wymagane |
Wszystkie decyzje dotyczące cumowania i kotwiczenia oparte są o właściwą ocenę właściwości manewrowych statku i cech silnika oraz sił, których wystąpienia należy oczekiwać podczas cumowania burtą lub stawania na kotwicy. W ruchu dokonywana jest pełna ocena możliwych wpływów wód płytkich i zakazanych, lodu, brzegów, warunków pływowych przechodzących statków oraz fali dziobowej i rufowej własnego statku w taki sposób, że statkiem |
|
| 3. zastosowanie technik stałej prędkości zwrotu, | można bezpiecznie manewrować w różnych warunkach załadowania i pogody. | |||
| 4. manewrowanie na płytkiej wodzie, włączając redukcję zapasu wody pod stępką na skutek osiadania i kołysania wzdłużnego i poprzecznego, | ||||
| 5. wzajemne oddziaływanie między mijającymi się statkami oraz między własnym statkiem i pobliskimi brzegami (efekt kanałowy), | ||||
| 6. cumowanie i odcumowanie w różnych warunkach wiatru, pływu prądu z holownikami i bez, | ||||
| 7. wzajemne oddziaływanie statku i holownika, | ||||
| 8. wykorzystania systemów napędowych i manewrowych, | ||||
| Manewrowanie i obsługa statku w każdych warunkach (ciąg dalszy) |
9. wybór kotwicowiska, kotwiczenie na jednej lub dwóch kotwicach na ograniczonym kotwicowisku oraz czynniki wpływające na określenie długości łańcucha kotwicznego, jaki ma być użyty 10. wleczenie kotwicy, uwalnianie splątanej kotwicy 11. dokowanie w suchym doku, zarówno z uszkodzeniami, jak i bez .12 kierowanie i obsługa statku w złych warunkach pogodowych, włączając udzielanie pomocy statkowi lub samolotowi w niebezpieczeństwie, operacje holownicze, środki utrzymania statku, którym nie można kierować dziobem do fali, zmniejszanie dryfu i użycie oleju 13. środki ostrożności podczas manewrowania w celu wodowania łodzi ratowniczych lub jednostek ratunkowych podczas złej pogody 14. metody brania na pokład rozbitków z łodzi ratowniczych i jednostek ratunkowych 15. umiejętność określenia manewrowych cech charakterystycznych i napędu pospolitych typów statków ze specjalnym odniesieniem do inercji i cyrkulacji przy różnych zanurzeniach i prędkościach 16. znaczenie żeglugi przy obniżonej prędkości w celu uniknięcia uszkodzeń spowodowanych falą dziobową i falą rufową własnego statku |
|||
| Manewrowanie i obsługa statku w każdych warunkach (ciąg dalszy) |
17. praktyczne środki, które należy podjąć podczas żeglugi w lodzie lub w pobliżu lodu, względnie w warunkach gromadzenia się lodu na pokładzie 18. wykorzystanie planów rozgraniczenia ruchu oraz manewrowanie w ich granicach oraz w pobliżu, a także na obszarach objętych służbą kontroli ruchu statków (VTS) |
|||
| Obsługa zdalnego sterowania instalacją napędową oraz systemy i obsługa maszyn |
Zasady obsługi siłowni morskich Maszyny pomocnicze na statku Ogólna znajomość morskiej terminologii maszynowej |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Zespół napędowy, maszyny pomocnicze i urządzenia są zawsze obsługiwane zgodnie ze specyfikacją techniczną i w granicach bezpiecznego działania. | |
Funkcja: Przeładunek i sztauowanie na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Planowanie i zapewnienie bezpiecznego załadunku, sztauowania, zabezpieczenia, dozór nad nimi podczas podróży i wyładowania ładunku. |
Znajomość i zdolność stosowania odpowiednich międzynarodowych przepisów, kodów i norm, dotyczących bezpiecznego załadunku, sztauowania, zabezpieczania i transportu ładunków Znajomość wpływu ładunku i operacji ładunkowych na przegłębienie i stateczność. Wykorzystanie diagramów stateczności i przegłębienia oraz urządzeń obliczających naprężenia, włączając urządzenia automatyczne, oparte na bazie danych (ADB) oraz znajomość załadunku i balastowania w celu utrzymania naprężeń kadłuba w akceptowalnych granicach Sztauowanie i zabezpieczanie ładunków na pokładzie statku, włączając urządzenia przeładunkowe i zabezpieczające oraz urządzenia mocujące Czynności załadunku i wyładunku, ze specjalnym uwzględnieniem transportu ładunków zidentyfikowanych w Kodeksie Bezpiecznego Postępowania przy Rozmieszczeniu i Mocowaniu Ładunków. Ogólna znajomość zbiornikowców i czynności na zbiornikowcach. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane wykorzystanie: tablic i diagramów stateczności, przegłębienia i naprężeń oraz urządzeń obliczających naprężenia. |
Częstotliwość i zakres kontrolowania stanu ładunku są odpowiednie do jego charakteru i przeważających warunków. Niedopuszczalne lub nieprzewidziane zmiany stanu lub specyfikacji ładunku są natychmiast rozpoznawane oraz zostają podjęte czynności zaradcze nakierowane na zapewnienie bezpieczeństwa statku i ludzi. Operacje ładunkowe są planowane i wykonywane zgodnie z ustanowionymi procedurami i wymaganiami prawnymi Sztauowanie i zabezpieczenie ładunków zapewnia, że warunki stateczności i naprężeń pozostaną zawsze podczas podróży w bezpiecznych granicach |
|
|
Znajomość ograniczeń operacyjnych i konstrukcyjnych masowców Umiejętność wykorzystania wszelkich dostępnych danych pokładowych związanych z załadunkiem, przewozem i wyładunkiem ładunków luzem Umiejętność ustalenia procedur bezpiecznej obsługi ładunków, zgodnie z regulacjami zawartymi w stosownych instrumentach, takich jak Kodeks IMDG, Kodeks IMSBC, MARPOL 73/78 Załącznik III i V oraz innymi właściwymi informacjami Umiejętność wyjaśnienia podstawowych zasad ustalenia skutecznej komunikacji oraz doskonalenia kontaktów pomiędzy personelem statku i terminalu | ||||
| Ocena zgłoszonych wad i uszkodzeń przestrzeni ładunkowych, pokryw włazów i zbiorników balastowych oraz podejmowanie właściwych działań |
Znajomość granic siły żywotnych elementów konstrukcji typowego masowca oraz umiejętność interpretacji przedstawionych danych dotyczących momentów gnących i sił tnących Umiejętność wyjaśnienia, w jaki sposób uniknąć szkodliwych skutków korozji, zmęczenia materiału oraz niewłaściwego przewożenia ładunku na zbiornikowcu |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane wykorzystanie: tablic i diagramów stateczności, przegłębienia i naprężeń oraz urządzeń obliczających naprężenia. |
Oceny oparte są na przyjętych zasadach, dobrze uzasadnione oraz prawidłowo przeprowadzone. Podejmowane decyzje są akceptowalne i mają na względzie bezpieczeństwo statku oraz przeważające okoliczności | |
| Przewożenie towarów niebezpiecznych | Międzynarodowe przepisy, normy, kody i zalecenia dotyczące przewożenia ładunków niebezpiecznych, włączając Kodeks Morskich Towarów |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska |
Planowany rozkład ładunku oparty jest na wiarygodnych informacjach i jest zgodny z ustanowionymi wytycznymi i wymaganiami | |
|
Niebezpiecznych (IMDG) oraz Międzynarodowy Morski Kodeks Stałych Ładunków Masowych (Kodeks IMSBC) Przewożenie niebezpiecznych, ryzykownych i szkodliwych ładunków, środki ostrożności podczas ładowania i wyładunku oraz opieka podczas podróży. |
2. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 3. poświadczone szkolenie specjalistyczne. |
prawnymi. Informacje dotyczące niebezpieczeństw, ryzyk i szczególnych wymogów są zapisane w formacie odpowiednim dla łatwego korzystania w przypadku awarii. |
||
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Kontrolowanie przegłębienia, stateczności i naprężeń |
Zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji statku i teorii oraz czynników wpływających na przegłębienie i stateczność, a także środków niezbędnych dla zachowania odpowiedniego przegłębienia i stateczności Znajomość wpływu uszkodzenia, a w konsekwencji zatopienia przedziału na przegłębienie i stateczność statku oraz środki przeciwdziałania, jakie należy podjąć. Znajomość zaleceń IMO dotyczących stateczności statku. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Warunki stateczności i naprężeń są utrzymane zawsze w bezpiecznych granicach. | ||
| Monitorowanie i kontrolowanie zgodności z wymaganiami prawnymi oraz z przedsięwzięciami zapewniającymi bezpieczeństwo życia na morzu, ochronę żeglugi i ochronę środowiska morskiego |
Znajomość międzynarodowego prawa morskiego zawartego w międzynarodowych porozumieniach i konwencjach. Należy zwrócić szczególną uwagę na następujące zagadnienia: 1. dyplomy i inne dokumenty, które muszą znajdować się na statku zgodnie z wymogami konwencji międzynarodowych, sposób ich uzyskania oraz ich termin ważności 2. odpowiedzialność w świetle stosownych wymagań Międzynarodowej Konwencji w sprawie Linii Ładunkowych z 1966 r. ze zmianami 3. odpowiedzialność w świetle stosownych wymagań Międzynarodowej Konwencji w sprawie Bezpieczeństwa Życia na Morzu z 1974 r. ze zmianami 4. odpowiedzialność w świetle Międzynarodowej Konwencji o Zapobieganiu Zanieczyszczaniu Morza przez Statki ze zmianami 5. morska deklaracja zdrowia i wymagania Międzynarodowych Przepisów Zdrowia 6. odpowiedzialność w świetle międzynarodowych instrumentów wpływających na |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym .3poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Procedury monitorowania działań i konserwacji są zgodne z wymaganiami prawnymi. Potencjalne niezgodności są identyfikowane niezwłocznie i całkowicie. Planowane odnowienie i przedłużanie ważności certyfikatów zapewnia ciągłą ważność badanych przedmiotów i urządzeń. |
||
|
bezpieczeństwo statku, pasażerów, załogi i ładunku 7. metody i środki zapobiegania skażeniom środowiska morskiego przez statki 8. prawodawstwo krajowe dla wykonania międzynarodowych porozumień i konwencji | |||||
| Utrzymanie bezpieczeństwa i ochrony załogi i pasażerów statku, a także warunków operacyjnych dla systemów ratowania życia, przeciwpożarowych i innych systemów bezpieczeństwa |
Gruntowna znajomość przepisów, dotyczących urządzeń ratunkowych (Międzynarodowa Konwencja w sprawie Bezpieczeństwa Życia na Morzu) Organizacja ćwiczeń przeciwpożarowych i ćwiczeń opuszczania statku. Utrzymanie sprawności działania systemów ratunkowych, przeciwpożarowych i innych systemów bezpieczeństwa Czynności, które należy podjąć, aby ochronić i zabezpieczyć wszystkie osoby na statku przed zagrożeniami Czynności ograniczające uszkodzenia i ratujące statek, podejmowane w następstwie pożaru, wybuchu, kolizji lub wejścia na mieliznę |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z nauki praktycznej oraz poświadczonego szkolenia i praktyki morskiej | Procedury monitorowania wykrytego pożaru i systemy bezpieczeństwa zapewniają, że wszystkie alarmy są wykrywane natychmiast i zostają podjęte działania zgodne z ustanowionymi procedurami awaryjnymi | ||
| Opracowanie planu awaryjnego i planu ochrony przeciwawaryjnej oraz planu opanowywania sytuacji awaryjnych |
Przygotowanie planów awaryjnych w odpowiedzi na zagrożenia Budowa statku, z uwzględnieniem kontroli uszkodzeń Metody i środki zapobiegania pożarom, wykrywanie i gaszenie Funkcje i wykorzystanie urządzeń ratunkowych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z nauki praktycznej i poświadczonego szkolenia i praktyki morskiej | Procedury awaryjne są zgodne z ustanowionymi planami działania w sytuacjach awaryjnych | ||
| Stosowanie umiejętności przywódczych i kierowniczych |
Wiedza na temat zarządzania personelem pokładowym i szkolenia go Znajomość powiązanych międzynarodowych konwencji morskich, zaleceń oraz przepisów prawa krajowego Umiejętność zarządzania zadaniami i obowiązkami, z uwzględnieniem: 1. planowania i koordynacji 2. podziału zadań pośród załogi 3. ograniczenia czasu i zasobów 4. ustalania priorytetów Wiedza i umiejętności w dziedzinie skutecznego dowodzenia załogą: 1. rozmieszczenie, podział oraz ustalenie priorytetów wśród załogi 2. skuteczna komunikacja na statku oraz z lądem 3. decyzje odzwierciedlające uwzględnienie doświadczenia zespołu 4. asertywność i umiejętności przywódcze, w tym motywowanie 5. zdobywanie i utrzymywanie rozeznania w sytuacji |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie 2. poświadczona praktyka morska 3. poświadczone szkolenie na symulatorze |
Przydzielanie obowiązków członkom załogi, którzy są poinformowani o oczekiwanych standardach pracy oraz zachowaniu odpowiednim dla każdego z nich. Działania i cele szkoleniowe oparte są na ocenie bieżących kwalifikacji, zdolności oraz wymogów operacyjnych. Podejmowane działania są zgodne z obowiązującymi normami. Planowanie działań oraz rozmieszczenie załogi następuje stosownie do potrzeb ustalenia priorytetów w celu wykonania koniecznych zadań Komunikacja przepływa w obie strony w sposób jasny i jednoznaczny Demonstrowane są skuteczne zachowania przywódcze |
||
| Stosowanie umiejętności przywódczych i kierowniczych (ciąg dalszy) |
Znajomość i umiejętność stosowania technik podejmowania decyzji 1. ocena sytuacji i ryzyka 2. określenie i rozważenie pojawiających się opcji 3. wybór sposobu działania 4. ocena skuteczności wyników Opracowanie, wdrożenie oraz nadzór nad standardowymi procedurami. |
Niezbędni członkowie załogi wymieniają między sobą odpowiednie zrozumienie aktualnej i przewidywanej sytuacji statku, jego położenia operacyjnego i okoliczności zewnętrznych Podejmowane decyzje są optymalne dla sytuacji Podejmowane działania są skuteczne i zgodne z obowiązującym prawem |
|||
| Organizacja i kierowanie zapewnieniem opieki medycznej na statku. |
Gruntowna wiedza na temat wykorzystania i treści następujących publikacji: 1. Międzynarodowy Poradnik Medyczny dla Statków lub równoważne publikacje krajowe, 2. Sekcja medyczna Międzynarodowego Kodu Sygnałowego, 3. Poradnik Pierwszej Pomocy Medycznej do stosowania w wypadkach z udziałem Materiałów Niebezpiecznych |
Egzamin i ocena zaświadczeń z poświadczonego szkolenia. | Podejmowane czynności i procedury są realizowane przy prawidłowym i pełnym wykorzystaniu dostępnych porad | ||
Wymogi minimalne do wydawania dyplomów oficerom wachtowym i kapitanom statków o pojemności brutto poniżej 500 w żegludze przybrzeżnej
OFICER WACHTOWY
Standard kompetencji
1. zostać zobowiązany do zademonstrowania kompetencji do podejmowania na poziomie operacyjnym zadań, obowiązków i odpowiedzialności, określonych w kolumnie 1 tabeli A-II/3;
2. posiadać co najmniej odpowiednie świadectwo, upoważniające do posługiwania się radiotelefonem UKF, zgodnie z wymaganiami Regulaminu Radiokomunikacyjnego; oraz
3. w przypadku wyznaczenia go jako główną osobę odpowiedzialną za radiokomunikację na wypadek zdarzeń niebezpiecznych - posiadać odpowiednie świadectwo wydane lub uznane na podstawie postanowień Regulaminu Radiokomunikacyjnego.
Specjalne szkolenie
1. zapewnia, że podczas wymaganego okresu pełnienia służby na morzu kandydat otrzyma systematyczne praktyczne szkolenie i zdobędzie doświadczenie w zakresie zadań, obowiązków i odpowiedzialności oficera wachtowego z uwzględnieniem wytycznych podanych w sekcji B-II/1 niniejszego Kodeksu;
2. jest ściśle nadzorowane i monitorowane przez wykwalifikowanych oficerów na statku, na którym pełniona jest zatwierdzona służba na statku morskim; oraz
3. jest odpowiednio udokumentowane w dzienniku szkolenia lub w podobnym dokumencie.
KAPITAN
Minimalny standard kompetencji dla kapitanów i oficerów wachtowych na statkach o pojemności brutto mniejszej niż 500 w żegludze przybrzeżnej
Funkcja: Żegluga na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
|
Planowanie i prowadzenie przejścia przybrzeżnego oraz określanie pozycji Uwaga: Szkolenie i ocena wykorzystania ECDIS nie są wymagane od osób, które pełnią służbę wyłącznie na statkach niewyposażonych w ECDIS. To ograniczenie powinno być odzwierciedlone w potwierdzeniu wydanym danemu marynarzowi. |
Nawigacja Umiejętność określania pozycji statku poprzez wykorzystanie: 1. znaków lądowych 2. pomocy nawigacyjnych, włączając latarnie morskie, stawy i pławy 3. zliczenie matematyczne, z uwzględnieniem wiatrów, pływów, prądów i zakładanej prędkości Gruntowna znajomość i zdolność do wykorzystania map nawigacyjnych i publikacji takich jak locje, tablice pływów, wiadomości żeglarskie, radiowe ostrzeżenia nawigacyjne oraz informacje o trasach statków. Meldowanie zgodnie z Ogólnymi Przepisami o Meldowaniu Statków i procedurami VTS. Uwaga: Ten punkt jest wymagany tylko do wydania dyplomu kapitana. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych użycie: katalogów map, map, publikacji nawigacyjnych, radiowych ostrzeżeń nawigacyjnych, sekstantu, namiernika, elektronicznych urządzeń nawigacyjnych, echosond, kompasu |
Informacje uzyskane z map nawigacyjnych i publikacji są odpowiednie, interpretowane poprawnie i właściwie stosowane. Podstawowa metoda określania pozycji statku jest najodpowiedniejsza w istniejących okolicznościach i warunkach. Pozycja jest określana w granicach dopuszczalnych błędów instrumentów lub błędów systemowych. Wiarygodność informacji uzyskiwanych z głównej metody określania pozycji jest sprawdzana w odpowiednich odstępach czasu. Obliczenia i pomiary parametrów nawigacyjnych są dokładne. Wybór map i publikacji jest na danym statku najobszerniejszy dla danego akwenu nawigacji a mapy są unowocześniane zgodnie z najnowszymi dostępnymi informacjami. |
||
| Planowanie i prowadzenie przejścia przybrzeżnego oraz określanie pozycji (ciąg dalszy) | Planowanie podróży oraz nawigacji we wszystkich warunkach przyjętymi metodami wykreślania tras oceanicznych uwzględniając, np: | ||||
| 1. wody o ograniczonym dostępie, | |||||
| 2. warunki meteorologiczne, | |||||
| 3. zalodzenie, | |||||
| 4. ograniczoną, widzialność, | |||||
| 5. systemy rozgraniczenia ruchu, | |||||
| .6 Obszary służby kontroli i nadzoru ruchu statków (VTS) | |||||
| 7. akweny rozległego oddziaływania pływów | |||||
|
Uwaga: Ten punkt jest wymagany tylko do wydania dyplomu kapitana. Gruntowna wiedza i umiejętność użycia ECDIS |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: | ||||
| 1. poświadczona praktyka morska | |||||
| 2. poświadczone szkolenie na symulatorze ECDIS | |||||
| Planowanie i prowadzenie przejścia przybrzeżnego oraz określanie pozycji (ciąg dalszy) |
Pomoce i urządzenia nawigacyjne Umiejętność bezpiecznej obsługi i określenie położenia statku przy pomocy wszelkich pomocy i urządzeń nawigacyjnych powszechnie stosowanych na pokładach tych statków Kompasy Znajomość błędów i korygowanie kompasów magnetycznych Umiejętność określenia błędów kompasu przy wykorzystaniu środków terrestrycznych oraz uwzględnianie tych błędów Pilot automatyczny Znajomość systemów automatycznego pilotażu i procedur; przełączanie sterowania ręcznego na automatyczne i z powrotem; regulacja sterowania dla uzyskania optymalnego działania Meteorologia Umiejętność wykorzystania i interpretowania informacji uzyskanych z okrętowych przyrządów meteorologicznych Umiejętność charakteryzowania różnych rodzajów pogody, meldowania, znajomość sposobów rejestrowania Umiejętność stosowania dostępnych informacji meteorologicznych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z zatwierdzonego symulatora radarowego |
Sprawdzanie działania i przetestowania systemów nawigacyjnych zgodnie z zaleceniami producentów, dobrą praktyką nawigacyjną i zgodnie z postanowieniami IMO, dotyczącymi norm działania dla urządzeń nawigacyjnych. Interpretacja i analiza informacji uzyskanych z radaru są zgodne z przyjętą praktyką nawigacyjną i uwzględniają ograniczenia i dokładność radaru. Błędy kompasów magnetycznych są określane i stosowane poprawnie w stosunku do kursów i namiarów. Wybór trybu sterowania jest najodpowiedniejszy dla istniejących warunków stanu morza, ruchu statku, zamierzonych manewrów. Pomiary i obserwacje warunków pogody są dokładne i odpowiednie dla danego przejścia. Dokonywana jest ocena informacji meteorologicznych i są one stosowane w celu zapewnienia bezpiecznego przejścia statku |
||
| Pełnienie bezpiecznej wachty nawigacyjnej |
Pełnienie wachty Gruntowna znajomość treści, stosowania i celów Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami Znajomość treści zasad, których należy przestrzegać podczas pełnienia wachty nawigacyjnej Wykorzystywanie systemu kierowania ruchem zgodnie z Ogólnymi Postanowieniami w Sprawie Tras Żeglugowych Meldowanie zgodnie z Ogólnymi Przepisami o Meldowaniu Statków i procedurami VTS |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: . 1 poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Pełnienie, przekazywanie i zdawanie wachty jest zgodne z przyjętymi zasadami i procedurami Odpowiednia obserwacja jest prowadzona cały czas i w sposób zgodny z przyjętymi zasadami i procedurami Światła, znaki i sygnały dźwiękowe są zgodne z wymaganiami zawartymi w Międzynarodowych Przepisach o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami i są poprawnie rozpoznawane Częstotliwość i zakres kontrolowania ruchu statku i środowiska jest zgodna z przyjętymi zasadami i procedurami Czynności dla uniknięcia nadmiernego zbliżenia i kolizji z innymi statkami są zgodne z Międzynarodowymi Przepisami o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami Decyzje dotyczące poprawienia kursu oraz/lub prędkości podejmowane są na czas i zgodnie z przyjętymi procedurami nawigacyjnymi Prowadzone są właściwe zapisy dotyczące ruchów i działalności odnoszącej się do żeglugi statku Odpowiedzialność za bezpieczną nawigację jest zawsze wyraźnie określona, włączając okresy, kiedy na mostku znajduje się kapitan oraz podczas pilotowania |
||
| Reakcja na niebezpieczeństwo |
Procedury awaryjne, obejmujące: 1. środki ostrożności dla ochrony i bezpieczeństwa pasażerów w sytuacjach awaryjnych 2. wstępną ocenę uszkodzeń i kontrolę uszkodzeń 3. działania, jakie należy podjąć po kolizji 4. działania, jakie należy podjąć po wejściu na mieliznę Ponadto następujące zagadnienia powinny być włączone dla uzyskania dyplomu kapitana. 1. sterowanie awaryjne 2. procedury holowania i procedury bycia holowanym 3. ratowanie ludzi na morzu 4. pomoc statkowi w niebezpieczeństwie 5. podejmowanie działań na wypadek niebezpieczeństwa powstałego w porcie |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. nauka praktyczna |
Typ i skala niebezpieczeństwa jest natychmiast określona Początkowe czynności i jeśli zaistnieje potrzeba, manewrowanie, są zgodne z planami awaryjnymi i są odpowiednie dla danej sytuacji i charakteru niebezpieczeństwa |
||
| Reakcja na sygnał niebezpieczeństwa na morzu |
Działania poszukiwawcze i ratownicze Znajomość treści Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR) |
Egzamin i ocena zaświadczeń z praktycznej nauki lub potwierdzonego szkolenia na symulatorze, tam gdzie jest ono wymagane |
Sygnał alarmowy lub sygnał niebezpieczeństwa zostaje natychmiast zidentyfikowany Plany awaryjne i instrukcje postępowania w odpowiednim porządku są wdrożone i przestrzegane |
||
| Manewrowanie statkiem i obsługa siłowni małego statku |
Manewrowanie statkiem i obsługa statku Znajomość czynników wpływających na bezpieczne manewrowanie i obsługę statku Obsługa siłowni małego statku i mechanizmów pomocniczych Właściwe procedury kotwiczenia i cumowania |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Bezpieczne granice działania napędu statku, systemu sterowego i zasilania nie są przekraczane przy normalnym manewrowaniu Poprawki dokonywane w kursie i prędkości statku utrzymują bezpieczeństwo żeglugi Siłownia, mechanizmy pomocnicze i urządzenia są zawsze obsługiwane zgodnie z wymogami technicznymi w granicach bezpiecznego działania |
||
Funkcja: Przeładunek i sztauowanie na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Kontrolowanie załadunku, sztauowania, zabezpieczania i wyładunku ładunków oraz dozór nad nimi podczas podróży |
Przeładunek, sztauowanie i zabezpieczanie ładunku Znajomość bezpiecznego przeładunku, sztauowania i zabezpieczania ładunku, włączając ładunki niebezpieczne, ryzykowne i szkodliwe oraz ich wpływ na bezpieczeństwo życia i statku Wykorzystanie Międzynarodowego Morskiego Kodeksu Ładunków Niebezpiecznych (IMDG) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Operacje z ładunkiem wykonywane są zgodnie z planem ładunkowym lub innymi dokumentami oraz ustanowionymi regułami/przepisami bezpieczeństwa, instrukcjami obsługi urządzeń i ograniczeniami sztauowania na statku. Przeładunek niebezpiecznych, ryzykownych, szkodliwych ładunków jest zgodny z międzynarodowymi przepisami i uznanymi normami oraz zasadami bezpiecznej praktyki |
Funkcja: Kontrolowanie pracy statku i opieka nad osobami na pokładzie na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Zapewnienie zgodności z wymaganiami dotyczącymi zapobiegania zanieczyszczeniom |
Zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska morskiego oraz postępowanie w zakresie przeciwdziałania tym zanieczyszczeniom Znajomość środków zaradczych, jakie należy podjąć w celu ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem oraz zasad postępowania w zakresie przeciwdziałania tym zanieczyszczeniom Procedury przeciwdziałania zanieczyszczeniom oraz wszelkie związane z tym wyposażenie |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym |
Procedury monitorowania działań pokładowych oraz zapewnienie ich zgodności z wymaganiami MARPOL są w pełni przestrzegane |
| Utrzymanie zdolności żeglugowej statku |
Stateczność statku Biegła znajomość i stosowanie tablic stateczności, przegłębienia i naprężeń oraz schematów urządzeń do obliczania naprężeń Zrozumienie podstawowych czynności, jakie należy podjąć w razie częściowej utraty pływalności w stanie nieuszkodzonym Zrozumienie podstaw wodoszczelności Budowa statku Ogólna znajomość głównych elementów statku i właściwych nazw różnych jego części |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczone szkolenie na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Warunki stateczności są zgodne z kryteriami IMO dotyczącymi stateczności statku w stanie nieuszkodzonym przy uwzględnieniu wszystkich warunków załadowania Czynności zapewniające utrzymanie wodoszczelności statku są zgodne z przyjętą praktyką |
| Zapobieganie pożarom, kontrolowanie i zwalczanie pożarów na statku |
Zapobieganie pożarom i urządzenia do zwalczania pożarów Umiejętność organizowania ćwiczeń przeciwpożarowych Znajomość klas pożarów i zjawisk chemicznych im towarzyszących Znajomość systemów przeciwpożarowych Zrozumienie czynności, które należy podjąć na wypadek pożaru, łącznie z pożarami obejmującymi systemy paliwowe |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia w zakresie zwalczania pożarów i ćwiczeń praktycznych jak wykazano w sekcji A-VI/3 |
Rodzaj i zakres problemu są natychmiast rozpoznawane a wstępne czynności zgadzają się z procedurami i planami awaryjnymi statku Ewakuacja, zasady awaryjnego zatrzymania statku i odłączenia są odpowiednie do charakteru zagrożenia i są natychmiast wykonywane Zachowanie właściwego porządku, poziomy i skale czasowe sporządzanych sprawozdań, jak też informowanie personelu na pokładzie są stosowne do charakteru niebezpieczeństwa i odzwierciedlają rangę problemu |
| Obsługa urządzeń ratunkowych |
Ratowanie życia Umiejętność zorganizowania ćwiczeń opuszczenia statku i znajomość obsługi jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych, urządzeń do ich wodowania oraz sposobów wodowania, a także ich wyposażenia, w tym radiowych urządzeń satelitarnych EPIRB, SART, kombinezonów ratunkowych i środków ochrony termicznej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia i ćwiczeń praktycznych jak wykazano w sekcji A-VI/2, punkty 1-4 | Czynności związane z opuszczaniem statku i w sytuacjach zagrożenia życia na morzu są odpowiednie do istniejących okoliczności i warunków i są zgodne z przyjętymi praktykami i normami dotyczącymi bezpieczeństwa |
| Stosowanie pierwszej pomocy medycznej na statku |
Pomoc medyczna Praktyczne stosowanie medycznych zaleceń i radiowych porad, włączając zdolność do podjęcia skutecznych czynności w oparciu o taką wiedzę w razie wypadków lub chorób, których zaistnienie na statku jest prawdopodobne |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z potwierdzonego szkolenia jak wykazano w sekcji A-VI/4, punkty 1 do 3 | Rozpoznanie prawdopodobnej przyczyny, charakteru i rozległości uszkodzeń ciała lub stanu zdrowia są szybkie, a leczenie zmniejsza bezpośrednie zagrożenie dla życia |
| Kontrolowanie zgodności z wymogami prawnymi | Podstawowa praktyczna znajomość stosownych konwencji IMO dotyczących bezpieczeństwa życia na morzu, ochrony żeglugi i ochrony środowiska morskiego | Ocena zaświadczeń uzyskanych z egzaminów lub poświadczonego szkolenia | Wymogi prawne, dotyczące bezpieczeństwa życia na morzu oraz ochrony środowiska morskiego są poprawnie rozpoznawane |
| Wkład w bezpieczeństwo załogi i statku |
Znajomość technik samodzielnego przeżycia Wiedza w zakresie zapobiegania pożarom oraz umiejętność zwalczania i gaszenia pożarów Znajomość podstaw pierwszej pomocy Wiedza w zakresie bezpieczeństwa osobistego i odpowiedzialności zespołowej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych na podstawie zatwierdzonego szkolenia i doświadczenia, jak określono w sekcji A-VI/1, punkt 2 |
Prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę załogi oraz statku Przez cały czas przestrzegane są procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego Początkowe i dalsze działania mające na celu zapoznanie się z zagrożeniem odpowiadają ustalonym procedurom reakcji na niebezpieczeństwo |
Minimalne wymogi do wydawania świadectw marynarzom wchodzącym w skład wachty nawigacyjnej
Standard kompetencji
Minimalny standard kompetencji dla marynarzy wchodzących w skład wachty
nawigacyjnej
Funkcja: Żegluga na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Sterowanie statkiem i wykonywanie komend na ster także w języku angielskim |
Wykorzystanie kompasów magnetycznych i żyroskopowych Komendy na ster Przełączanie z automatycznego pilota na sterowanie ręczne i odwrotnie |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z: 1. testów praktycznych lub .2 poświadczonej praktyki morskiej lub 3. poświadczonego szkolenia na statku szkolnym |
Utrzymywany jest stały kurs w dopuszczalnych granicach z uwzględnieniem akwenu pływania oraz stanu morza. Zmiany kursu są łagodne i przebiegają pod kontrolą Porozumiewanie się jest zawsze wyraźne i zwięzłe a komendy są potwierdzane w sposób przyjęty na statkach |
|
| Utrzymywanie właściwej obserwacji wzrokowej i słuchowej | Odpowiedzialność wachty na oku, włącznie ze zgłaszaniem przybliżonego namiaru sygnału dźwiękowego, światła lub innego przedmiotu w stopniach lub rumbach |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z: . 1 testów praktycznych lub .2 poświadczonej praktyki morskiej lub 3. poświadczonego szkolenia na statku szkolnym |
Sygnały dźwiękowe, światła i inne przedmioty są natychmiast wykrywane, a ich odpowiednie namiary w stopniach lub rumbach meldowane oficerowi wachtowemu | |
| Działanie na rzecz kontrolowania i bezpiecznego kierowania wachtą |
Okrętowe pojęcia i definicje Wykorzystanie odpowiednich, wewnętrznych systemów łączności i systemów alarmowych Umiejętność zrozumienia rozkazów i porozumiewania się z oficerem wachtowym w sprawach związanych z pełnieniem obowiązków wachtowych Procedury zdania, pełnienia i przyjęcia wachty Informacje wymagane do pełnienia bezpiecznej wachty Podstawowe procedury ochrony środowiska |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z potwierdzonej praktyki morskiej lub potwierdzonego szkolenia na statku szkolnym |
Porozumiewanie się jest wyraźne i zwięzłe, a od oficera wachtowego oczekuje się rady lub wyjaśnień, gdy informacje lub instrukcje dotyczące pełnienia wachty nie zostały wyraźnie zrozumiane Pełnienie, przyjęcie i przekazanie wachty jest zgodne z przyjętą praktyką i procedurami. |
|
| Obsługa urządzeń awaryjnych i stosowanie procedur awaryjnych |
Znajomość obowiązków w razie awarii oraz sygnałów alarmowych Znajomość pirotechnicznych sygnałów alarmowych, satelitarnych EPIRB i SART Unikanie fałszywych alarmów wzywania pomocy oraz czynności, jakie należy podjąć na wypadek przypadkowego ich uruchomienia |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonej praktyki morskiej lub poświadczonego szkolenia na statku szkolnym |
Początkowe czynności po uświadomieniu sobie niebezpieczeństwa lub nienormalnej sytuacji są zgodne z ustaloną praktyką i zasadami. Porozumiewanie się jest zawsze wyraźne i zwięzłe, a komendy są potwierdzane w sposób przyjęty na statkach. Integralność systemów awaryjnych i systemów alarmowania o niebezpieczeństwie jest ciągle utrzymywana. |
|
Minimalne wymogi do wydawania świadectw starszym marynarzom
Standard kompetencji
Minimalny standard kompetencji dla starszych marynarzy
Funkcja: Żegluga na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Działanie na rzecz pełnienia bezpiecznej wachty nawigacyjnej |
Umiejętność zrozumienia rozkazów i porozumiewania się z oficerem wachtowym w sprawach związanych z pełnieniem obowiązków wachtowych Procedury zdania, pełnienia i przyjęcia wachty Informacje wymagane do pełnienia bezpiecznej wachty |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z potwierdzonej praktyki morskiej lub egzaminów praktycznych |
Porozumiewanie się jest wyraźne i zwięzłe Pełnienie, przyjęcie i przekazanie wachty są zgodne z przyjętą praktyką i procedurami. |
| Działanie na rzecz zatrzymywania, kotwiczenia i innych czynności cumowania statku |
Wiedza praktyczna w zakresie systemu cumowniczego oraz procedur powiązanych, z uwzględnieniem 1. funkcji lin cumowniczych i holowniczych oraz sposobu, w jaki każda lina działa w ramach systemu jako całości 2. wydajności, bezpiecznych obciążeń roboczych oraz wytrzymałości na zerwanie sprzętu cumowniczego, z uwzględnieniem linek cumowniczych, lin syntetycznych i włókiennych, wyciągarek, wind kotwicznych, kabestanów, pachołków, podstawek klinowych oraz słupków cumowniczych 3. procedury i porządek czynności dla zamocowania i zwalniania lin cumowniczych i ciągnących, z uwzględnieniem lin holowniczych 4. procedury i porządek czynności dla wykorzystania kotwic przy różnych działaniach Praktyczna wiedza w zakresie procedur oraz porządku czynności związanych z cumowaniem przy boji lub bojach |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym 5. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Działania są przeprowadzane zgodnie z ustaloną praktyką bezpieczeństwa i instrukcjami obsługi sprzętu |
Funkcja: Przeładunek i sztauowanie na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Działanie na rzecz przeładunku towarów i zapasów |
Znajomość procedur bezpiecznego przeładunku, sztauowania i zabezpieczania ładunku i zapasów, włączając niebezpieczne, ryzykowne i szkodliwe substancje i płyny Podstawowa wiedza na temat poszczególnych rodzajów ładunków oraz środki ostrożności, których należy przestrzegać w przedmiocie poszczególnych rodzajów ładunków, a także identyfikacja oznakowania IMDG |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym 5. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Działania z ładunkiem i zapasami wykonywane są zgodnie z ustanowionymi procedurami bezpieczeństwa i instrukcjami obsługi urządzeń Przeładunek niebezpiecznych, ryzykownych, szkodliwych ładunków lub zapasów jest zgodny z przyjętą praktyką bezpieczeństwa |
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Działanie na rzecz bezpiecznej obsługi sprzętów i maszyn pokładowych |
Znajomość sprzętu pokładowego, w tym: 1. funkcji oraz wykorzystania zaworów i pomp, podnośników, dźwigów, bomów i podobnego sprzętu 2. funkcji oraz wykorzystania wciągarek, wind kotwicznych, kabestanów i podobnego sprzętu 3. włazów, drzwi wodoszczelnych, otworów przelotowych i podobnego sprzętu |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Działania wykonywane są zgodnie z ustanowionymi procedurami bezpieczeństwa i instrukcjami obsługi urządzeń | |
| 4. lin włókiennych i drucianych, kabli i łańcuchów, w tym ich konstrukcji, użycia, oznakowania, utrzymania i prawidłowego sztauowania | ||||
| 5. umiejętność stosowania i rozumienia podstawowych sygnałów do obsługi sprzętu, w tym wciągarek, wind kotwicznych, dźwigów i podnośników | Ocena świadectwa uzyskanego w wyniku praktycznej demonstracji | Komunikacja w granicach odpowiedzialności obsługującego jest niezmiennie skuteczna | ||
| 6. umiejętność obsługi sprzętu kotwicznego w różnych warunkach, takich jak kotwiczenie, podnoszenie kotwicy, zabezpieczanie na morzu oraz w sytuacjach alarmowych | Ocena świadectwa uzyskanego w wyniku praktycznej demonstracji | Sprzęt obsługiwany jest bezpiecznie i zgodnie z ustalonymi procedurami | ||
|
Znajomość następujących procedur i umiejętność: 1. zbrojenie i rozbrajanie ławeczki bosmańskiej i pomostu roboczego |
||||
| 2. zbrojenie i rozbrajanie trapów pilotowych, podnośników, tarcz przeciw szczurom i schodni | Ocena świadectwa uzyskanego w wyniku praktycznej demonstracji | Demonstracja prawidłowych metod zbrojenia i rozbrajania, zgodnie z bezpieczną praktyką roboczą | ||
| 3. stosowanie marynarskich umiejętności szkutniczych, w tym prawidłowe korzystanie z węzłów, splotów i korków | ||||
|
Używanie i obsługa urządzeń i sprzętu pokładowego i do przenoszenia towarów: 1. urządzenia dostępu, włazy i pokrywy włazowe, rampy, drzwi lub windy boczne/dziobowe/rufowe 2. systemy rurociągowe - zezowe oraz balastowe rurociągi ssące i studnie 3. dźwigi, żurawie masztowe, wciągarki |
Demonstracja prawidłowego tworzenia i użycia węzłów, splotów, korków, opasek, motowiązań, jak również prawidłowego okrywania brezentem | |||
| Wiedza o wciąganiu i opuszczaniu flag oraz znajomość głównych pojedynczych sygnałów flagowych. (A, B, G, H, O, P, Q) |
Demonstracja prawidłowych metod użycia klocków i wielokrążków Demonstracja prawidłowych metod obsługi lin, linek, kabli i łańcuchów |
|||
| Stosowanie środków bezpieczeństwa i higieny pracy |
Wiedza praktyczna o zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy oraz osobistego bezpieczeństwa na pokładzie, z uwzględnieniem: 1. pracy na wysokości 2. pracy za burtą 3. pracy w zamkniętych przestrzeniach 4. systemów zezwalania na pracę 5. użycia lin .6 techniki podnoszenia przedmiotów i techniki zapobiegania uszkodzeniom kręgosłupa 7. bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych 8. bezpieczeństwa urządzeń mechanicznych 9. bezpieczeństwa w zakresie zagrożenia chemicznego i biologicznego 10. osobistego sprzętu bezpieczeństwa |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę załogi oraz statku Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa pracy oraz prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych przez cały czas |
|
| Stosowanie środków ostrożności oraz Działanie na rzecz zapobiegania zanieczyszczeniom środowiska morskiego |
Znajomość środków zaradczych, jakie należy podjąć w celu ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem Znajomość użycia i obsługi urządzeń służących do przeciwdziałania zanieczyszczeniom Znajomość zatwierdzonych metod usuwania środków zanieczyszczających morze |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: . 1 poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego są przestrzegane przez cały czas | |
| Obsługa jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych |
Umiejętność obsługi jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych, ich urządzeń i przyrządów uruchamiających oraz wyposażenia Znajomość technik przeżycia na morzu |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonych szkoleń i doświadczenia, o których mowa w sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4 | Czynności związane z opuszczaniem statku i w sytuacjach zagrożenia życia na morzu są odpowiednie do istniejących okoliczności i warunków i są zgodne z przyjętymi praktykami i normami dotyczącymi bezpieczeństwa | |
Funkcja: Konserwacja i naprawa na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Działanie na rzecz konserwacji i naprawy pokładu |
Umiejętność użycia materiałów i sprzętu do malowania, smarowania i czyszczenia Umiejętność zrozumienia i wykonania rutynowych procedur konserwacyjnych i naprawczych Znajomość technik przygotowania powierzchni Zrozumienie producenckich wytycznych bezpieczeństwa oraz instrukcji pokładowych Umiejętność bezpiecznego usuwania odpadów Umiejętność stosowania, konserwacji i używania narzędzi ręcznych i elektrycznych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych na podstawie demonstracji praktycznej Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Czynności konserwacyjne i naprawcze wykonywane są zgodnie z wyszczególnieniem technicznym, wymogami proceduralnymi i bezpieczeństwa. |
Standardy dotyczące działu maszynowego
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom mechanikom odpowiedzialnym za wachtę w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym na mechaników pełniących służbę w siłowni okresowo bezwachtowej
Szkolenie
Szkolenie na statku
1. zapewnia, że podczas wymaganego okresu pełnienia służby na morzu kandydat odbywa systematyczne szkolenie praktyczne w zakresie zadań, obowiązków i odpowiedzialności oficera odpowiedzialnego za wachtę w maszynowni, z uwzględnieniem wytycznych wskazanych w sekcji B-III/1 niniejszego Kodeksu;
2. jest ściśle nadzorowane i monitorowane przez wykwalifikowanego oficera mechanika na statku, na którym wykonywana jest zatwierdzona służba na statku morskim; oraz
3. jest odpowiednio dokumentowane w książce praktyk.
Standard kompetencji
Żegluga przybrzeżna
Minimalny standard kompetencji dla oficerów mechaników odpowiedzialnych za wachtę w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonych na mechaników pełniących służbę w siłowni okresowo bezwachtowej
Funkcja: Mechanika okrętowa na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |||
| Pełnienie bezpiecznej wachty maszynowej |
Gruntowna znajomość podstawowych zasad przy pełnieniu wachty maszynowej, w tym: 1. obowiązków związanych z przyjmowaniem i potwierdzaniem przyjęcia wachty 2. Podejmowanie rutynowych obowiązków w czasie wachty. 3. Prowadzenie dziennika maszynowego i znaczenie dokonywanych odczytów. 4. Obowiązki związane z przekazywaniem wachty Procedury bezpieczeństwa i postępowania w nagłych wypadkach. Przejście ze sterowania zdalnego/ automatycznego do ręcznego kierowania wszystkimi systemami Podjęcie środków bezpieczeństwa w czasie wachty, natychmiastowe działanie na wypadek pożaru lub awarii ze szczególnym uwzględnieniem paliw instalacji paliwowych i olejowych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: . 1 poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Pełnienie, przekazywanie i zdawanie wachty jest zgodne z przyjętymi zasadami i procedurami Częstotliwość i zakres monitorowania układów i urządzeń maszynowych jest zgodny z zaleceniami producentów i przyjętymi zasadami i procedurami, z uwzględnieniem procedur obowiązujących przy pełnieniu wachty maszynowej. Prawidłowe prowadzenie i zapisywanie ruchów i czynności w odniesieniu do systemów maszynowych statku. |
|||
|
Zarządzanie zasobami maszynowni Znajomość zasad dowodzenia załogą maszynowni, w tym: 1. rozmieszczenie, podział oraz ustalenie priorytetów wśród załogi 2. skuteczna komunikacja 3. asertywność i umiejętności przywódcze 4. zdobywanie i utrzymywanie rozeznania w sytuacji 5. uwzględnienie doświadczenia zespołu |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie 2. poświadczona praktyka morska 3. poświadczone szkolenie na symulatorze |
Planowanie działań oraz rozmieszczenie zasobów następuje stosownie do potrzeb ustalenia priorytetów w celu wykonania koniecznych zadań Komunikacja przepływa w obie strony w sposób jasny i jednoznaczny Wątpliwe decyzje oraz/lub działania spotykają się z właściwym sprzeciwem i reakcją Demonstrowane są skuteczne zachowania przywódcze Członkowie załogi wymieniają między sobą odpowiednie zrozumienie aktualnej i przewidywanej sytuacji maszynowni i jej systemów powiązanych oraz środowiska zewnętrznego |
||||
| Użycie języka angielskiego w formie pisemnej i ustnej | Znajomość języka angielskiego w stopniu umożliwiającym oficerowi korzystanie z wydawnictw technicznych oraz wykonywanie obowiązków mechanika | Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznego szkolenia |
Anglojęzyczne wydawnictwa techniczne istotne dla obowiązków mechanika są prawidłowo interpretowane Polecenia są wyraźne i zrozumiałe |
|||
| Używanie wewnętrznego systemu komunikacji | Posługiwanie się wszelkimi wewnętrznymi systemami komunikacji na pokładzie |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Niezmiennie efektywne nadawanie i odbieranie wiadomości Rejestry komunikacyjne są kompletne, poprawne i zgodne z wymogami prawnymi. |
|||
| Obsługa maszyn głównych i pomocniczych oraz związanych z nimi systemów sterowania |
Podstawowa konstrukcja i obsługa systemów maszynowych, obejmująca: 1. wysokoprężny silnik okrętowy 2. okrętową turbinę parową 3. okrętową turbinę gazową 4. kocioł okrętowy 5. linię wałów, w tym śrubę 6. inne urządzenia pomocnicze, obejmujące różnorodne pompy, kompresor powietrza, wirówkę, wytwornicę słodkiej wody, wymiennik ciepła, systemy chłodzenia, klimatyzacji i wentylacji, 7. urządzenie sterowe 8. automatyczny system kontroli 9. przepływ płynu oraz cechy charakterystyczne smarów, paliw oraz systemów chłodzenia 10. maszyny pokładowe Procedury bezpieczeństwa i procedury awaryjne napędowych systemów maszynowych, z uwzględnieniem systemów kontroli |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań; 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Umiejętność zrozumienia i wyjaśnienia budowy i funkcjonowania mechanizmów przy pomocy rysunków/instrukcji | |||
|
Przygotowanie, obsługa, wykrywanie uszkodzeń oraz środki niezbędne w celu zapobiegania uszkodzeniom następujących urządzeń maszynowych i systemów sterowania: 1. silnik główny i urządzenia pomocnicze 2. kocioł parowy oraz urządzenia pomocnicze i systemy parowe 3. dodatkowe źródła napędu i systemy połączone 4. inne urządzenia pomocnicze, obejmujące systemy chłodzenia, klimatyzacji i wentylacji |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Działania zostają zaplanowane i przeprowadzone zgodnie z instrukcjami obsługi, ustalonymi zasadami oraz procedurami zapewniającymi bezpieczeństwo działania i unikanie zanieczyszczenia środowiska morskiego Odchylenia od normy zostają niezwłocznie zidentyfikowane Wydajność systemów instalacyjnych jest przez cały czas zgodna z wymogami, z uwzględnieniem rozkazów z mostka dotyczących zmiany prędkości i kierunku Przyczyny wadliwego działania maszyn zostają niezwłocznie zidentyfikowane, zaś działania mają na celu zapewnienie ogólnego bezpieczeństwa statku i instalacji, przy uwzględnieniu dominujących okoliczności i warunków |
||||
| Obsługa układu paliwowego, układu smarowania, układu balastowego i innych układów pompowych oraz połączonych z nimi systemów sterowania |
Cechy działania układów pompowych i rurowych, w tym układów sterowania Działanie układów pompowych: 1. rutynowa praca pomp 2. działanie systemu pomp zęzowych, balastowych i towarowych Odolejacze ( lub podobny sprzęt) wymagania i działanie |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Działania zostają zaplanowane i przeprowadzone zgodnie z instrukcjami obsługi, ustalonymi zasadami oraz procedurami zapewniającymi bezpieczeństwo działania i unikanie zanieczyszczenia środowiska morskiego Odchylenia od normy zostają niezwłocznie zidentyfikowane oraz niezwłocznie zostają podjęte odpowiednie działania |
|||
Funkcja: Elektrotechnika, elektronika i automatyka na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Obsługa systemów elektrycznych, elektronicznych oraz układów sterowania |
Podstawowe zasady konfiguracji i obsługi następujących urządzeń elektrycznych, elektronicznych i sterujących: 1. urządzenia elektryczne. a. generator i układy rozdzielcze. b. przygotowanie, uruchamianie, włączanie do pracy równoległej i zamiana generatorów c. silniki elektryczne, z uwzględnieniem sposobów uruchomienia d. instalacje wysokiego napięcia e. sekwencyjne obwody sterownicze oraz powiązane urządzenia systemowe 2. urządzenia elektroniczne a. cechy podstawowych elementów obiegu elektronicznego b. sieć przepływu systemu automatycznego i systemu sterowania c. funkcje, cechy charakterystyczne i właściwości systemów sterowania urządzeniami maszynowymi, obejmujące kontrolę funkcjonowania głównych instalacji napędowych oraz automatyczną kontrolę kotła parowego 3. systemy sterowania: a. różne sposoby i cechy charakterystyczne sterowania automatycznego b. cechy sterowania PID (proporcjonalno-całkująco-różniczkującego) oraz powiązane urządzenia systemowe dla sterowania procesem |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Działania są planowe i wykonywane zgodnie z ustanowionymi przepisami i zasadami zapewniającymi ich bezpieczeństwo Systemy kontroli elektrycznej i elektronicznej są zrozumiałe i wyjaśnione przy pomocy rysunków/instrukcji |
|
| Konserwacja i naprawa urządzeń elektrycznych i elektronicznych |
Spełnienie wymogów bezpieczeństwa elektrycznych systemów pokładowych, w tym izolowanie sprzętu elektrycznego przed dopuszczeniem personelu do pracy na nim Konserwacja i naprawa urządzeń systemu elektrycznego, tablic rozdzielczych, silników elektrycznych, generatora oraz systemów i sprzętu elektrycznego prądu stałego Wykrywanie wadliwego działania urządzeń elektrycznych, lokalizacja usterek oraz środki w celu zapobieżenia uszkodzeniom Budowa i obsługa elektrycznych urządzeń testujących i pomiarowych Działanie i testowanie następujących urządzeń oraz ich konfiguracja: 1. systemy monitorowania 2. systemy automatycznego sterowania 3. urządzenia ochronne interpretacja diagramów elektrycznych i prostych diagramów elektronicznych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie w zakresie umiejętności technicznych 2. poświadczone doświadczenie praktyczne i testy 3. poświadczona praktyka morska 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Zapewniono odpowiednie środki bezpieczeństwa do pracy Prawidłowy dobór i użycie narzędzi ręcznych, instrumentów pomiarowych oraz urządzeń testujących, a także prawidłowa interpretacja wyników Demontaż, sprawdzenie, naprawa i ponowny montaż sprzętu są zgodne z podręcznikami i dobrą praktyką Ponowny montaż i przeprowadzanie testów są zgodne z podręcznikami i dobrą praktyką |
|
Funkcja: Konserwacja i naprawa na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Prawidłowe użycie narzędzi ręcznych, urządzeń mechanicznych i instrumentów pomiarowych do konstrukcji i napraw pokładowych |
Cechy i ograniczenia materiałów użytych do budowy i naprawy statków i wyposażenia Cechy i ograniczenia procesów stosowanych do konstrukcji i napraw Właściwości i parametry uwzględniane przy konstrukcji i naprawie systemów i części składowych Sposoby bezpiecznego przeprowadzania napraw nagłych/tymczasowych Środki bezpieczeństwa, które należy podjąć w celu zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy oraz do używania narzędzi ręcznych, urządzeń mechanicznych i instrumentów pomiarowych Użycie narzędzi ręcznych, urządzeń mechanicznych i instrumentów pomiarowych Użycie różnego rodzaju szczeliw i uszczelek |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie w zakresie umiejętności technicznych 2. poświadczone doświadczenie praktyczne i testy 3. poświadczona praktyka morska 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Określenie istotnych parametrów konstrukcji typowych części składowych związanych ze statkiem jest prawidłowe Dobór materiałów jest właściwy Konstrukcje wykonywane są we wskazanych granicach tolerancji Użycie sprzętu oraz narzędzi ręcznych, urządzeń maszynowych i instrumentów pomiarowych jest właściwe i bezpieczne |
| Konserwacja i naprawa maszyn pokładowych i sprzętu pokładowego |
Środki bezpieczeństwa, które należy podjąć przy naprawach i konserwacji, w tym bezpieczna izolacja maszyn pokładowych i sprzętu pokładowego Podstawowa właściwa wiedza i umiejętności w zakresie mechaniki |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie w zakresie umiejętności technicznych 2. poświadczone doświadczenie praktyczne i testy 3. poświadczona praktyka morska |
Stosowane procedury bezpieczeństwa są właściwe Dobór narzędzi i urządzeń zapasowych jest właściwy |
| Konserwacja i naprawa maszyn pokładowych i sprzętu pokładowego (ciąg dalszy) |
Konserwacja i naprawa, taka jak demontaż, regulacja i ponowny montaż maszyn i urządzeń Użycie właściwych narzędzi specjalistycznych i urządzeń pomiarowych Cechy konstrukcyjne oraz dobór materiałów w konstrukcji wyposażenia Interpretacja rysunków i podręczników do maszyn Interpretacja diagramów instalacji rurowych, hydraulicznych i pneumatycznych |
4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Demontaż, kontrola, naprawa i ponowny montaż sprzętu jest zgodny z podręcznikami i dobrą praktyką Ponowny rozruch i testy wydajnościowe są zgodne z podręcznikami i dobrą praktyką Dobór materiałów i części jest właściwy |
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Zapewnienie zgodności z wymaganiami dotyczącymi ochrony przed zanieczyszczeniami |
Zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska morskiego Znajomość środków ostrożności, jakie należy podjąć, aby zapobiegać zanieczyszczaniu środowiska morskiego Zasady zapobiegania zanieczyszczeniom i wszystkie związane z tym urządzenia Znaczenie aktywnych sposobów, mających na celu ochronę środowiska morskiego |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie |
Procedury monitorowania działań okrętowych i zgodności z wymaganiami MARPOL są w pełni przestrzegane Prowadzone są działania w celu utrzymania dobrej reputacji w dziedzinie ochrony środowiska |
| Utrzymywanie zdolności żeglugowej statku |
Stateczność statku Praktyczna znajomość i zastosowanie tabel stateczności, przegłębienia i naprężeń oraz schematów i urządzeń obliczających Zrozumienie podstaw wodoszczelności Zrozumienie podstawowych czynności, jakie należy podjąć w przypadku częściowej utraty pływalności początkowej Budowa statku Ogólna znajomość zasadniczych części składowych statku i właściwych nazw jego różnych części |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Warunki stateczności są zgodne z kryteriami IMO dla stateczności początkowej we wszystkich możliwych warunkach załadowania Czynności zapewniające utrzymanie wodoszczelności statku są zgodne z przyjętą praktyką |
| Zapobieganie pożarom, kontrolowanie zwalczania pożarów na statkach |
Zapobieganie pożarom i urządzenia do zwalczania pożarów Umiejętność organizacji ćwiczeń przeciwpożarowych Znajomość klas pożarów i zjawisk chemicznych im towarzyszących Znajomość systemów przeciwpożarowych Czynności, które należy podjąć na wypadek pożaru oraz pożary obejmujące systemy paliwowe |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z potwierdzonego szkolenia w zakresie zwalczania pożarów i z praktycznego doświadczenia jak wykazano w sekcji A-VI/3, punkty 1 do 3 |
Rodzaj i wielkość zagrożenia są natychmiast lokalizowane a wstępne czynności są zgodne z procedurami i planami awaryjnymi statku Ewakuacja, zasady awaryjnego odłączenia są właściwe do charakteru zagrożenia i są natychmiast wykonywane Właściwy porządek oraz kolejność sporządzanych sprawozdań jak też informowanie personelu na pokładzie są stosowne do rodzaju niebezpieczeństwa i odzwierciedlają wagę zagrożenia |
| Obsługa urządzeń ratunkowych |
Ratowanie życia Umiejętność zorganizowania ćwiczeń opuszczenia statku, znajomość obsługi jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych, urządzeń do ich wodowania oraz sposobów wodowania, wyposażenia radiowego, urządzeń ratunkowych, satelitarne EPIRB, SART, kombinezonów ratunkowych i środków ochrony termicznej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia w zakresie zwalczania pożarów i z praktycznego doświadczenia jak wskazano w sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4 | Czynności związane z opuszczaniem statku w sytuacjach akcji ratunkowych są odpowiednie do zagrożenia, zgodne z przyjętymi praktykami i normami bezpieczeństwa |
| Stosowanie pierwszej pomocy medycznej na statku |
Pomoc medyczna Praktyczne stosowanie medycznych zaleceń i porad przekazywanych przez radio, włączając zdolność do podjęcia skutecznych czynności w oparciu o taką wiedzę w razie wypadków lub chorób, których zaistnienie na statku jest prawdopodobne |
Ocena zaświadczeń uzyskanych i potwierdzonego szkolenia jak wykazano w sekcji A-VII/4, punkty 1 do 3 | Rozpoznanie prawdopodobnej przyczyny, charakteru i rozległości uszkodzeń ciała lub stanu zdrowia jest szybkie, a pomoc medyczna zmniejsza bezpośrednie zagrożenie dla życia |
| Kontrolowanie zgodności z wymaganiami prawnymi | Podstawowa praktyczna znajomość stosownych Konwencji IMO dotyczących bezpieczeństwa życia na morzu, ochrony żeglugi i ochrony środowiska morskiego | Ocena zaświadczeń uzyskanych z egzaminów lub poświadczonego szkolenia | Prawne wymagania dotyczące bezpieczeństwa życia na morzu, ochrony żeglugi i ochrony środowiska morskiego są poprawnie rozpoznawane |
| Stosowanie umiejętności przywódczych oraz pracy w zespole |
Praktyczna wiedza na temat zarządzania personelem pokładowym i szkolenia go Znajomość powiązanych międzynarodowych konwencji morskich, zaleceń oraz przepisów prawa krajowego Umiejętność zarządzania zadaniami i obowiązkami, z uwzględnieniem: 1. planowania i koordynacji 2. podziału zadań pośród załogi 3. ograniczenia czasu i zasobów 4. ustalania priorytetów |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie 2. poświadczona praktyka morska 3. praktyczna demonstracja |
Przydzielanie obowiązków członkom załogi, którzy są poinformowani o oczekiwanych standardach pracy oraz zachowaniu odpowiednim dla każdego z nich Działania i cele szkoleniowe oparte są na ocenie bieżących kwalifikacji, zdolności oraz wymogów operacyjnych Podejmowane działania są zgodne z obowiązującymi normami. |
|
Wiedza i umiejętności w dziedzinie skutecznego dowodzenia załogą: 1. rozmieszczenie, podział oraz ustalenie priorytetów wśród załogi 2. skuteczna komunikacja na statku oraz z lądem 3. decyzje odzwierciedlające uwzględnienie doświadczenia zespołu 4. asertywność i umiejętności przywódcze, w tym motywowanie 5. zdobywanie i utrzymywanie rozeznania w sytuacji Znajomość i umiejętność stosowania technik podejmowania decyzji 1. ocena sytuacji i ryzyka 2. określenie i rozważenie pojawiających się opcji 3. wybór sposobu działania 4. ocena skutków |
Planowanie działań oraz rozmieszczenie zasobów następuje stosownie do potrzeb ustalenia priorytetów w celu wykonania koniecznych zadań Komunikacja przepływa w obie strony w sposób jasny i jednoznaczny Demonstrowane są skuteczne zachowania przywódcze Niezbędni członkowie załogi wymieniają między sobą odpowiednie zrozumienie aktualnej i przewidywanej sytuacji statku, jego położenia operacyjnego i okoliczności zewnętrznych Decyzje są najbardziej odpowiednie dla sytuacji |
||
| Działanie na rzecz bezpieczeństwa załogi i statku |
Znajomość technik samodzielnego przeżycia Wiedza w zakresie zapobiegania pożarom oraz umiejętność zwalczania i gaszenia pożarów Znajomość podstaw pierwszej pomocy Wiedza w zakresie bezpieczeństwa osobistego i odpowiedzialności zespołowej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych na podstawie zatwierdzonego szkolenia i doświadczenia, jak określono w sekcji A-VI/1, punkt 2 |
Prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę personelu oraz statku Przez cały czas przestrzegane są procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego Początkowe i dalsze działania mające na celu zapoznanie się z zagrożeniem odpowiadają ustalonym procedurom reakcji na niebezpieczeństwo |
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów starszym oficerom mechanikom i drugim oficerom mechanikom na statkach morskich o mocy maszyn głównych 3000 kW lub większej
Standard kompetencji
Żegluga przybrzeżna
Minimalny standard kompetencji dla starszych oficerów mechaników i drugich oficerów mechaników na statkach z napędem głównym o mocy 3000 kW i większej
Funkcja: Mechanika okrętowa na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |||||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |||||
| Zarządzanie obsługą maszyn napędowych |
Cechy konstrukcji oraz działających mechanizmów następujących maszyn i urządzeń powiązanych: 1. morskie wysokoprężne silniki spalinowe 2. morskie turbiny parowe 3. morskie turbiny gazowe 4. morskie kotły parowe |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Planowanie i przygotowanie czynności jest dostosowane do parametrów projektowych urządzeń napędowych i do wymagań danej podróży | |||||
| Planowanie i sporządzanie harmonogramów czynności |
Wiedza teoretyczna Termodynamika i wymiana ciepła Mechanika i mechanika cieczy Cechy napędowe wysokoprężnych silników spalinowych, turbin parowych i gazowych, z uwzględnieniem prędkości, wydajności i zużycia paliwa |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Planowanie i przygotowanie czynności jest dostosowane do parametrów projektowych urządzeń napędowych i do wymagań danej podróży | |||||
|
Obieg cieplny, sprawność cieplna oraz równowaga cieplna następujących urządzeń: 1. morskie wysokoprężne silniki spalinowe 2. morskie turbiny parowe 3. morskie turbiny gazowe 4. morskie kotły parowe |
||||||||
|
Urządzenia chłodnicze i wydajność chłodnicza Fizyczne i chemiczne właściwości paliw i smarów Technologia materiałów Budownictwo okrętowe i konstrukcja statku w tym kontrola uszkodzeń |
||||||||
| Obsługa, nadzór, ocena działania oraz utrzymanie bezpieczeństwa instalacji napędowej i urządzeń pomocniczych |
Wiedza praktyczna Uruchamianie i wyłączanie maszyn napędowych i pomocniczych, w tym systemów powiązanych Ograniczenia funkcjonowania instalacji napędowej Efektywna obsługa, nadzór, ocena działania |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Sposoby przygotowania do rozruchu oraz dystrybucji paliw, smarów, wody chłodniczej i powietrza chłodzącego są najbardziej właściwe Kontrole ciśnienia, temperatury i obrotów podczas uruchomienia i nagrzewania są zgodne ze specyfikacjami technicznymi i uzgodnionymi planami pracy Nadzór nad główną instalacją napędową i systemami pomocniczymi jest właściwy dla potrzeb utrzymania bezpiecznych warunków operacyjnych Sposoby przygotowania do wyłączenia |
|||||
| oraz utrzymanie bezpieczeństwa instalacji napędowej i urządzeń pomocniczych |
oraz nadzorowania chłodzenia silnika są najbardziej prawidłowe Sposoby pomiaru ładowności silników są zgodne ze specyfikacjami technicznymi |
|||||||
| Funkcjonowanie i mechanizm automatycznego sterowania maszynami pomocniczymi, w tym między innymi: |
Kontrola zgodności postępowania z rozkazami z mostka Poziomy wydajności są zgodne ze specyfikacjami technicznymi |
|||||||
|
1. układów rozdzielczych generatora. 2 kotłów parowych 3. filtra olejowego 4. systemu chłodniczego 5. systemów pomp i instalacji rurowych 6. układów sterowniczych 7. sprzętu i maszyn pokładowych do przenoszenia ładunków |
||||||||
| Kierowanie działaniami w zakresie paliwa, smarów i balastu | Obsługa i utrzymanie mechanizmów łącznie z systemami pomp i rurociągów |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Działania w zakresie paliwa i balastu spełniają wymogi operacyjne i są wykonywane tak, aby chronić środowisko morskie przed zanieczyszczeniami | |||||
Funkcja: Elektrotechnika, elektronika i automatyka na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Kierowanie obsługą elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących |
Wiedza teoretyczna Elektrotechnika, elektronika, energoelektronika, mechanika automatycznego sterowania oraz urządzenia zabezpieczające na statku Cechy konstrukcyjne i konfiguracje systemów w urządzeniach automatycznego sterowania oraz urządzeniach zabezpieczających dla: 1. silnika głównego 2. generatora i układu rozdzielczego 3. kotła parowego Cechy konstrukcyjne i konfiguracje systemu urządzeń sterowania operacyjnego w silnikach elektrycznych Cechy konstrukcyjne instalacji wysokiego napięcia Cechy urządzeń sterowania hydraulicznego i pneumatycznego |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Obsługa urządzeń i systemów jest zgodna z instrukcjami obsługi Poziomy osiągów są zgodne z opisem technicznym |
| Kierowanie wykrywaniem i usuwaniem usterek, ponowne doprowadzenie elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących do stanu używalności |
Wiedza praktyczna Wykrywanie i usuwanie elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących Testy funkcjonalne elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących oraz przyrządów bezpieczeństwa |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Działania konserwacyjne są prawidłowo planowane zgodnie ze specyfikacjami technicznymi, prawnymi, bezpieczeństwa i proceduralnymi Sprawdzanie, testowanie oraz wykrywanie i usuwanie usterek sprzętu jest prawidłowe |
|
Wykrywanie i usuwanie usterek systemów monitorujących Kontrolowanie wersji oprogramowania |
4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Funkcja: Konserwacja i naprawa na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Organizowanie bezpiecznych procedur konserwacji i naprawy |
Wiedza teoretyczna Praktyka okrętowej techniki maszynowej Wiedza praktyczna Organizacja i przeprowadzenie bezpiecznych procedur konserwacji i naprawy Planowanie konserwacji, przy uwzględnieniu wymogów ustawowych i klasowych Planowanie napraw |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie techniczne |
Czynności konserwacyjne są poprawnie zaplanowane i wykonywane zgodnie z warunkami technicznymi, prawnymi, bezpieczeństwa i proceduralnymi Dostępne są odpowiednie plany, specyfikacje, materiały i urządzenia konieczne do utrzymania i naprawy Podjęto czynności prowadzą do regeneracji instalacji najodpowiedniejszą metodą |
| Wykrywanie i rozpoznawanie wadliwego funkcjonowania mechanizmów i korygowanie usterek |
Wiedza praktyczna Wykonywanie wadliwego funkcjonowania mechanizmów, umiejscawianie usterek i czynności zapobiegające uszkodzeniom Sprawdzanie i dostosowanie sprzętu Nieniszczące badanie |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Metody porównywania rzeczywistych warunków pracy są zgodne z zalecaną praktyką i procedurami. Czynności i decyzje są zgodne z technicznymi warunkami eksploatacyjnymi i ograniczeniami |
| Zapewnienie bezpiecznej pracy w praktyce |
Wiedza praktyczna Bezpieczna praca w praktyce |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Praktyka pracy jest zgodna z wymaganiami prawnymi kodeksami praktyki, zezwoleniami na pracę i wymogami środowiska |
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie zarządzania
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Kontrola przegłębienia, stateczności i naprężeń |
Zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji statku oraz teoria i czynniki wpływające na przegłębienie i stateczność, środki zaradcze niezbędne dla zachowania przegłębienia i stateczności Znajomość wpływu na przegłębienie i stateczności statku w przypadku uszkodzenia i zalania przedziału i środki zaradcze jakie należy podjąć Znajomość zaleceń IMO dotyczących stateczności statku |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Warunki stateczności i naprężenia są zawsze utrzymywane w granicach bezpieczeństwa | ||
| Monitorowanie i kontrolowanie zgodności z wymaganiami prawnymi oraz środki zaradcze zapewniające bezpieczeństwo życia na morzu i ochronę środowiska morskiego |
Znajomość stosownego międzynarodowego prawa morskiego zawartego w międzynarodowych porozumieniach i konwencjach. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące tematy: 1. certyfikaty i inne dokumenty, których posiadanie na statku jest wymagane przez międzynarodowe konwencje, metody ich uzyskiwania i okres ich prawnej ważności 2. odpowiedzialność związana z wymaganiami Międzynarodowej Konwencji o Liniach Ładunkowych z 1966 r. ze zmianami 3. Odpowiedzialność związana z wymaganiami Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu z 1974 r. ze zmianami |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku spełnienia jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, tam gdzie jest to wymagane |
Procedury kontroli działań i konserwacji, odpowiadające wymaganiom prawnym. Potencjalna niezgodność jest natychmiast i w pełni rozpoznawana. Wymagania dotyczące odnawiania i przedłużania certyfikatów zapewniają ciągłą ważność dokonywanych przeglądów podzespołów i urządzeń |
||
|
4. Odpowiedzialność w świetle Międzynarodowej Konwencji o Zapobieganiu Zanieczyszczeniom Morza przez Statki ze zmianami 5. Międzynarodowa deklaracja zdrowia i wymagania Międzynarodowych Przepisów Zdrowia 6. Odpowiedzialność w świetle międzynarodowych dokumentów wpływających na bezpieczeństwo statków, pasażerów, załogi lub ładunku 7. Metody i środki zabezpieczające zanieczyszczenia środowiska przez statki 8. Znajomość krajowych przepisów prawnych dotyczących spełniania międzynarodowych porozumień i konwencji |
|||||
| Utrzymywanie bezpieczeństwa i ochrony statku, załogi i pasażerów oraz eksploatacyjne warunki ratowania życia, zwalczania pożarów i inne systemy bezpieczeństwa |
Gruntowna znajomość przepisów o środkach ratunkowych Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu Organizacja ćwiczeń przeciwpożarowych i opuszczania statku Utrzymywanie funkcjonalności systemów ratunkowych, przeciwpożarowych i innych systemów bezpieczeństwa |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku praktycznej instrukcji oraz poświadczonego szkolenia i praktyki morskiej | Czynności kontrolowania systemów wykrywania pożaru i bezpieczeństwa zapewniają, że wszystkie alarmy są wykrywane natychmiast a czynności są zgodne z ustanowionymi procedurami alarmowymi | ||
|
Czynności, jakie należy podjąć w celu ochrony i zabezpieczenia wszystkich osób na statku w stanie zagrożenia Czynności ograniczające uszkodzenie i ratujące statek podejmowane w następstwie pożaru, wybuchu, zderzenia lub wejścia na mieliznę | |||||
| Opracowywanie planów awaryjnych i nadzór nad uszkodzeniami oraz postępowanie w sytuacjach awaryjnych |
Budowa statku w tym kontrola uszkodzeń Metody i środki zapobiegające pożarom i ich wykrywanie i gaszenie Funkcje i wykorzystanie środków ratunkowych |
Egzamin i ocena świadectwa uzyskanego w wyniku praktycznej instrukcji oraz poświadczonego szkolenia i praktyki morskiej | Procedury awaryjne są zgodne z ustanowionymi planami sytuacji awaryjnych | ||
| Stosowanie umiejętności przywódczych oraz kierowniczych |
Wiedza na temat szkolenia personelu pokładowego i zarządzania nim Znajomość powiązanych międzynarodowych konwencji morskich, zaleceń oraz przepisów prawa krajowego Umiejętność zarządzania zadaniami i obowiązkami, z uwzględnieniem: 1. planowania i koordynacji 2. podziału zadań pośród załogi 3. ograniczenia czasu i zasobów 4. ustalania priorytetów Wiedza i umiejętności w dziedzinie skutecznego dowodzenia załogą: . 1 rozmieszczenie, podział oraz ustalenie priorytetów wśród załogi 2. skuteczna komunikacja na statku oraz z lądem 3. decyzje odzwierciedlające uwzględnienie doświadczenia zespołu |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: . 1 poświadczone szkolenie 2. poświadczona praktyka morska 3. poświadczenie szkolenie na symulatorze |
Przydzielanie obowiązków członkom załogi, którzy są poinformowani o oczekiwanych standardach pracy oraz zachowaniu odpowiednim dla każdego z nich. Działania i cele szkoleniowe oparte są na ocenie bieżących kwalifikacji, zdolności oraz wymogów operacyjnych. Podejmowane działania są zgodne z obowiązującymi normami. Planowanie działań oraz rozmieszczenie zasobów następuje stosownie do potrzeb ustalenia priorytetów w celu wykonania koniecznych zadań Komunikacja przepływa w obie strony w sposób jasny i jednoznaczny |
||
|
4. asertywność i umiejętności przywódcze, w tym motywowanie 5. zdobywanie i utrzymywanie rozeznania w sytuacji Znajomość i umiejętność stosowania technik podejmowania decyzji 1. ocena sytuacji i ryzyka 2. określenie i rozważenie pojawiających się opcji 3. wybór sposobu działania 4. ocena skutków Opracowanie, wdrożenie i kontrolowanie standardowych procedur operacyjnych |
Demonstrowane są skuteczne zachowania przywódcze Niezbędni członkowie załogi wymieniają między sobą odpowiednie zrozumienie aktualnej i przewidywanej sytuacji statku, jego położenia operacyjnego i okoliczności zewnętrznych Decyzje są najbardziej odpowiednie dla sytuacji Działania okazują się skuteczne i zgodne z obowiązującymi zasadami. |
||||
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów starszym oficerom mechanikom i drugim oficerom mechanikom na statkach morskich o mocy maszyn głównych pomiędzy 750 kW a 3000 kW
Standard kompetencji
Żegluga przybrzeżna
Minimalne wymogi do wydawania świadectw marynarzom wchodzącym w skład wachty w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym do wykonywania obowiązków w siłowni okresowo bezwachtowej
Standard kompetencji:
Minimalny standard kompetencji dla marynarzy pełniących wachtę maszynową
Funkcja: Mechanika okrętowa na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody przedstawiania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
|
Wykonywanie codziennych czynności wachtowych właściwych dla obowiązków marynarza wchodzącego w skład wachty maszynowej Rozumienie poleceń i bycie rozumianym w kwestiach związanych z obowiązkami wachtowymi |
Określenia używane w pomieszczeniach maszynowych oraz nazwy mechanizmów i urządzeń Procedury pełnienia wachty maszynowej Zasady bezpiecznej pracy odnoszące się do czynności w maszynowni Podstawowe procedury ochrony środowiska Użycie odpowiednich wewnętrznych systemów łączności Systemy maszynowni i zdolność do rozróżnienia rożnych alarmów, co w szczególności dotyczy alarmów związanych z gaszeniem pożarów gazowych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym; lub 3. sprawdzian praktyczny |
Porozumiewanie jest zrozumiałe i zwięzłe a informacje wachtowe lub instrukcje nie są wyraźnie zrozumiałe. Utrzymanie, objęcie i zdanie wachty jest zgodne z przyjętymi zasadami i procedurami |
|
Dla pełnienia wachty kotłowej: Utrzymywanie poprawnych poziomów wody i ciśnień pary |
Bezpieczna obsługa kotłów |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym; lub 3. sprawdzian praktyczny; lub 4. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane |
Ocena stanu kotła jest dokładna i oparta na odpowiednich informacjach uzyskiwanych z miejscowych i zdalnych wskaźników i bezpośrednich kontroli Kolejność i czasokres regulacji utrzymuje bezpieczną i optymalną skuteczność |
| Obsługa urządzeń awaryjnych i zastosowanie procedur alarmowych |
Znajomość obowiązków alarmowych Drogi ewakuacji z pomieszczeń maszynowych Znajomość rozmieszczenia i użycia urządzeń przeciwpożarowych w pomieszczeniach maszynowych |
Ocena zaświadczenia uzyskanego w wyniku demonstracji i poświadczonej praktyki morskiej lub poświadczonej praktyki na statku szkolnym |
Początkowe czynności po uświadomieniu sobie zagrożenia lub nienormalnej sytuacji zgodne z ustalonymi procedurami Porozumiewanie się jest zawsze zrozumiałe i zwięzłe a polecenia są potwierdzone w sposób wyraźny |
Minimalne wymogi do wydawania świadectw starszym motorzystom wchodzącym w skład wachty w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym do wykonywania obowiązków w siłowni okresowo bezwachtowej
Standard kompetencji
Minimalny standard kompetencji dla starszych motorzystów wchodzących w skład wachty w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym do wykonywania obowiązków w siłowni okresowo bezwachtowej
Funkcja: Mechanika okrętowa na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Działanie na rzecz bezpiecznej wachty maszynowej |
Umiejętność zrozumienia poleceń oraz komunikacji z oficerem wachtowym w kwestiach związanych z obowiązkami wachtowymi Procedury zwalniania, trzymania i przejmowania wachty Informacje wymagane dla trzymania bezpiecznej wachty |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktyki morskiej lub sprawdzianu praktycznego |
Komunikacja jest jasna i jednoznaczna Trzymanie, przekazywanie i zwalnianie wachty jest zgodna z przyjętą praktyką i procedurami |
|
| Działanie na rzecz monitorowania i kontrolowania wachty maszynowej |
Podstawowa wiedza o funkcjach i działaniu głównych maszyn napędowych i maszyn pomocniczych Podstawowe zrozumienie kontroli ciśnienia, temperatury i poziomów w głównych maszynach napędowych i maszynach pomocniczych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym; lub 3. sprawdzian praktyczny |
Częstotliwość i zakres monitorowania głównych maszyn napędowych i maszyn pomocniczych są zgodne z przyjętymi zasadami i procedurami Odchylenia od normy zostają zidentyfikowane Warunki niebezpieczne lub potencjalne niebezpieczeństwo zostają natychmiast rozpoznane, zgłoszone i skorygowane przed ponownym podjęciem pracy |
|
| Działanie na rzecz uzupełniania paliwa i wymiany oleju |
Wiedza o funkcjach i działaniu systemu paliwowego oraz wymiany oleju, w tym: 1. przygotowanie do uzupełniania paliwa i wymiany oleju 2. procedury podłączania i rozłączania przewodów paliwowych i przelewowych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Czynności wymiany przeprowadzane są zgodnie z ustalonymi praktykami bezpieczeństwa oraz instrukcjami obsługi sprzętu Przewożenie płynów niebezpiecznych i szkodliwych jest zgodne z ustalonymi praktykami bezpieczeństwa |
|
|
3. procedury związane z sytuacjami nietypowymi, które mogą wyniknąć w trakcie tankowania lub wymiany 4. zabezpieczenie przed czynnościami tankowania i wymiany 5. umiejętność prawidłowego pomiaru i zgłoszenia poziomów w zbiornikach |
Ocena zaświadczeń uzyskanych w wyniku praktycznej demonstracji | Komunikacja w ramach odpowiedzialności operatora jest przez cały czas skuteczna | ||
| Udział w czynnościach związanych z systemami zęzowym i balastowym |
Znajomość bezpiecznego funkcjonowania, obsługi i konserwacji systemów zęzowego i balastowego, w tym: 1. zgłaszanie sytuacji nietypowych związanych z czynnościami przemieszczenia 2. umiejętność prawidłowego pomiaru i zgłoszenia poziomów w zbiornikach |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym Ocena zaświadczeń uzyskanych w wyniku praktycznej demonstracji |
Działania i konserwacja prowadzone są zgodnie z ustalonymi praktykami bezpieczeństwa oraz instrukcjami obsługi sprzętu, a ponadto udaje się uniknąć zanieczyszczenia środowiska morskiego Komunikacja w ramach odpowiedzialności operatora jest przez cały czas skuteczna |
|
| Udział w obsłudze urządzeń i maszyn |
Bezpieczna obsługa urządzeń, w tym: 1. zaworów i pomp 2. podnośników i urządzeń dźwigowych 3. włazów, drzwi wodoszczelnych, otworów przelotowych i urządzeń powiązanych Umiejętność używania i zrozumienia podstawowych sygnałów dźwigów, wciągarek i podnośników |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym Ocena zaświadczeń uzyskanych w wyniku praktycznej demonstracji |
Działania prowadzone są zgodnie z ustalonymi praktykami bezpieczeństwa oraz instrukcjami obsługi sprzętu Komunikacja w ramach odpowiedzialności operatora jest przez cały czas skuteczna |
|
Funkcja: Elektrotechnika, elektronika i automatyka na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody przedstawiania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Bezpieczne użycie urządzeń elektrycznych |
Bezpieczne użycie i obsługa urządzeń elektrycznych, w tym: 1. środki ostrożności przed podjęciem pracy lub naprawy 2. procedury izolacji 3. procedury alarmowe 4. zróżnicowane napięcie na statku Wiedza o przyczynach wstrząsów elektrycznych i środkach ostrożności, jakich należy przestrzegać, aby zapobiec wstrząsom |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Rozpoznawanie i zgłaszanie zagrożeń elektrycznych oraz niezabezpieczonego sprzętu Zrozumienie bezpiecznego napięcia sprzętu urządzeń ręcznych Zrozumienie ryzyka związanego z urządzeniami wysokiego napięcia oraz pracami pokładowymi |
Funkcja: Konserwacja i naprawa na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody przedstawiania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |||
| Udział w konserwacjach i naprawach na statku |
Umiejętność używania materiałów i sprzętu do malowania, smarowania i czyszczenia Umiejętność zrozumienia i wykonania rutynowych procedur konserwacyjnych i naprawczych Znajomość technik przygotowania powierzchni Wiedza na temat bezpiecznego usuwania odpadów Zrozumienie producenckich wytycznych bezpieczeństwa oraz instrukcji pokładowych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Działania konserwacyjne prowadzone są zgodnie z wymogami technicznymi, bezpieczeństwa i proceduralnymi Wybór oraz użycie sprzętu i narzędzi jest właściwe |
|||
|
Wiedza o stosowaniu, konserwacji i użyciu narzędzi ręcznych oraz narzędzi ręcznych napędzanych mechanicznie, a także instrumentów pomiarowych i urządzeń maszynowych Wiedza o obróbce metali |
||||||
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody przedstawiania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Udział w przewożeniu zapasów | Wiedza o procedurach bezpiecznego przenoszenia, sztauowania i zabezpieczenia zapasów |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Operacje z ładunkiem przeprowadzane są zgodnie z ustaloną praktyką bezpieczeństwa i instrukcjami obsługi sprzętu Przewożenie zapasów niebezpiecznych i szkodliwych jest zgodne z ustalonymi praktykami bezpieczeństwa Komunikacja w ramach odpowiedzialności operatora jest przez cały czas skuteczna |
|
| Stosowanie środków ostrożności i działanie na rzecz zapobiegania zanieczyszczeniom środowiska morskiego |
Wiedza na temat środków bezpieczeństwa, jakie należy podjąć w celu zapobieżenia zanieczyszczeniom środowiska morskiego Umiejętność użycia i obsługi urządzeń przeciwdziałających zanieczyszczeniom Znajomość zatwierdzonych metod usuwania morskich zanieczyszczeń |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego są przez cały czas przestrzegane | |
| Stosowanie środków bezpieczeństwa i higieny pracy |
Wiedza praktyczna o zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy oraz osobistego bezpieczeństwa na pokładzie, z uwzględnieniem: 1. bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych 2. systemu stanu energii zerowej 3. bezpieczeństwa urządzeń mechanicznych 4. systemu zezwalania na pracę 5. pracy na wysokości 6. pracy w przestrzeniach zamkniętych 7. technik podnoszenia przedmiotów i technik zapobiegania uszkodzeniom kręgosłupa 8. bezpieczeństwa w zakresie zagrożenia chemicznego i biologicznego 9. sprzętu bezpieczeństwa osobistego |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę załogi oraz statku Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa pracy oraz prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych przez cały czas |
|
Minimalne wymogi do wydawania dyplomów oficerom elektroautomatykom
Szkolenie
Szkolenie na statku
1. zapewnia, że podczas wymaganego okresu pełnienia służby na morzu kandydat uzyska systematyczne praktyczne szkolenie i doświadczenie w zakresie zadań, obowiązków i odpowiedzialności oficera elektroautomatyka;
2. jest ściśle nadzorowane i monitorowane przez wykwalifikowanego oficera na statku, na którym wykonywana jest zatwierdzona służba na statku morskim; oraz
3. jest odpowiednio dokumentowane w dzienniku szkolenia.
Standard kompetencji
Tabela A-III/6
Minimalny standard kompetencji dla oficerów elektroautomatyków
Funkcja: Elektrotechnika, elektronika i automatyka na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody przedstawiania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |||
| Monitorowanie działania systemów elektrycznych, elektronicznych i systemów sterowania |
Podstawowe zrozumienie funkcjonowania systemów maszynowych, obejmujących: 1. silniki napędzające, w tym główna instalacja napędowa 2. maszyny pomocnicze w maszynowni 3. układy sterownicze 4. systemy przewożenia towarów 5. maszyny na pokładzie 6. systemy hotelowe Podstawowa wiedza o przesyłaniu ciepła, mechanice i hydromechanice Wiedza na temat: Teorii elektrotechniki i maszyn elektrycznych Podstaw elektroniki i energoelektroniki Elektrycznych paneli rozdzielczych i sprzętu elektronicznego Podstaw automatyzacji, automatycznych systemów i technologii sterowania |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Obsługa urządzeń i systemów jest zgodna z instrukcjami obsługi Poziomy osiągów są zgodne ze specyfikacjami technicznymi |
|||
|
Systemu oprzyrządowania, systemu alarmowego i systemu monitorowania Napędów elektrycznych Technologii materiałów elektrycznych Systemów kontroli elektrohydraulicznej i elektropneumatycznej Oceny niebezpieczeństwa i środków ostrożności wymaganych dla obsługi systemów zasilania o napięciu powyżej 1000 wolt |
||||||
| Monitorowanie obsługi układów automatycznego sterowania maszynami napędowymi i pomocniczymi | Przygotowanie układów sterowania maszynami napędowymi i pomocniczymi do funkcjonowania |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Nadzór nad układem głównej instalacji napędowej i układami pomocniczymi jest wystarczający do zapewnienia bezpiecznych warunków działania | |||
| Obsługa generatorów i układów rozdzielczych |
Sprzęganie, dzielenie obciążenia oraz wymiana generatorów Łączenie i usuwanie połączeń pomiędzy tablicami i panelami rozdzielczymi |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Działania zostają zaplanowane i przeprowadzone zgodnie z instrukcjami obsługi, ustalonymi zasadami oraz procedurami zapewniającymi bezpieczeństwo działania Rozdzielcze układy elektryczne są zrozumiałe i wyjaśnione przy pomocy rysunków/instrukcji |
|||
| Obsługa i konserwacja układów zasilania o napięciu przekraczającym 1000 wolt |
Wiedza teoretyczna Technologia wysokiego napięcia Środki i procedury bezpieczeństwa Elektryczny napęd statków, silników elektrycznych i układów sterowania Wiedza praktyczna Bezpieczna obsługa i konserwacja układów wysokiego napięcia, z uwzględnieniem wiedzy na temat szczególnych typów technicznych układów wysokiego napięcia i niebezpieczeństw wynikających z napięcia operacyjnego przekraczającego 1000 wolt. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Działania są planowe i wykonywane zgodnie z ustanowionymi przepisami i zasadami zapewniającymi ich bezpieczeństwo | |||
| Obsługa komputerów i sieci komputerowych na statku |
Zrozumienie: 1. najważniejszych cech przetwarzania danych 2. konstrukcji i wykorzystania sieci komputerowych na statkach 3. użycie komputerów na mostku, w maszynowni i komputerów komercyjnych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Sieci komputerowe i komputery są prawidłowo sprawdzane i obsługiwane | |||
| Użycie języka angielskiego w formie pisemnej i ustnej | Znajomość języka angielskiego w stopniu umożliwiającym oficerowi korzystanie z wydawnictw technicznych oraz wykonywanie obowiązków oficera | Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznego szkolenia |
Anglojęzyczne wydawnictwa techniczne istotne dla obowiązków mechanika są prawidłowo interpretowane Komunikaty są wyraźne i zrozumiałe |
|||
| Używanie wewnętrznego systemu komunikacji | Posługiwanie się wszelkimi wewnętrznymi systemami komunikacji na pokładzie |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Niezmiennie efektywne nadawanie i odbieranie wiadomości Rejestry komunikacyjne są kompletne, poprawne i zgodne z wymogami ustawowymi. |
|||
Funkcja: Konserwacja i naprawa na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||||
| Konserwacja i naprawa urządzeń elektrycznych i elektronicznych |
Wymogi bezpieczeństwa dla pracy przy układach elektrycznych statku, z uwzględnieniem bezpiecznej izolacji urządzeń elektrycznych, które muszą zostać spełnione przed dopuszczeniem personelu do pracy na takich urządzeniach Konserwacja i naprawa urządzeń układu elektrycznego, tablic rozdzielczych, silników elektrycznych, generatorów oraz układów i urządzeń elektrycznych napędzanych prądem stałym Wykrywanie wadliwego działania urządzeń elektrycznych, lokalizacja usterek oraz środki zapobiegania uszkodzeniom Konstrukcja i działanie elektrycznych urządzeń testowych i pomiarowych Funkcje i wykonywanie testów następujących urządzeń oraz ich konfiguracja 1. systemy monitorujące 2. urządzenia automatycznego sterowania 3. urządzenia ochronne Interpretacja diagramów elektrycznych i elektronicznych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie umiejętności warsztatowych 2. poświadczone doświadczenie i sprawdziany praktyczne 3. poświadczona praktyka morska 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Środki bezpieczeństwa stosowane przy pracy są właściwe Dobór i użycie narzędzi ręcznych, instrumentów pomiarowych oraz urządzeń testujących jest właściwe, zaś interpretacja wyników jest prawidłowa Demontaż, sprawdzenie, naprawa i ponowny montaż sprzętu jest zgodny z podręcznikami i dobrą praktyką Ponowny montaż oraz przeprowadzane testy są zgodne z podręcznikami i dobrą praktyką |
||||
| Konserwacja i naprawa systemów automatycznych i sterujących głównych maszyn napędowych i maszyn pomocniczych |
Właściwa wiedza i umiejętności w zakresie elektryki i mechaniki Procedury bezpieczeństwa i procedury alarmowe Wymagana bezpieczna izolacja urządzeń i połączonych układów przed dopuszczeniem personelu do pracy na takich instalacjach lub urządzeniach Wiedza praktyczna w zakresie testowania, konserwacji, wykrywania usterek i napraw Testowanie, wykrywanie usterek oraz konserwacja i doprowadzanie do stanu użytkowego elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Zjawisko wadliwego działania połączonych instalacji i układów zostaje prawidłowo rozpoznane, rysunki techniczne statku są prawidłowo interpretowane, instrumenty pomiarowe i kalibrujące są prawidłowo używane, zaś podejmowane działania są uzasadnione Izolowanie, demontaż i ponowny montaż instalacji i sprzętu są zgodne z producenckimi wytycznymi bezpieczeństwa oraz instrukcjami pokładowymi, a także wymogami prawnymi i specyfikacjami w zakresie bezpieczeństwa. Podejmowane działania prowadzą do przywrócenia użyteczności układom automatyki i sterowania, dzięki zastosowaniu metod najbardziej odpowiednich i właściwych do przeważających okoliczności i warunków |
||||
| Konserwacja i naprawa urządzeń nawigacyjnych na mostku i systemów komunikacyjnych statku |
Wiedza na temat zasad i procedur konserwacji urządzeń nawigacyjnych oraz systemów komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej Wiedza teoretyczna Funkcjonowanie systemów elektrycznych i elektronicznych działających w obszarach łatwopalnych Wiedza praktyczna Przeprowadzanie bezpiecznych procedur konserwacji i naprawy Wykrywanie wadliwego działania maszyn, lokalizacja usterek oraz działania w celu zapobiegania uszkodzeniom |
Zjawisko wadliwego działania połączonych instalacji i układów zostaje prawidłowo rozpoznane, rysunki techniczne statku są prawidłowo interpretowane, instrumenty pomiarowe i kalibrujące są prawidłowo używane, zaś podejmowane działania są uzasadnione Izolowanie, demontaż i ponowny montaż instalacji i sprzętu są zgodne z producenckimi wytycznymi bezpieczeństwa oraz instrukcjami pokładowymi, a także wymogami prawnymi i specyfikacjami w zakresie bezpieczeństwa. Podejmowane działania prowadzą do przywrócenia użyteczności układom automatyki i sterowania, dzięki zastosowaniu metod najbardziej odpowiednich i właściwych dla przeważających okoliczności i warunków |
|||||
| Konserwacja i naprawa układów elektrycznych, elektronicznych i układów sterowania maszyn pokładowych oraz urządzeń do przenoszenia towarów |
Odpowiednia wiedza i umiejętności w zakresie mechaniki i elektryki Procedury bezpieczeństwa i procedury alarmowe Wymagana bezpieczna izolacja urządzeń i połączonych układów przed dopuszczeniem personelu do pracy na takich instalacjach lub urządzeniach Wiedza praktyczna w zakresie testowania, konserwacji, wykrywania usterek i napraw Testowanie, wykrywanie usterek oraz konserwacja i doprowadzanie do stanu użytkowego elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Zjawisko wadliwego działania połączonych instalacji i układów zostaje prawidłowo rozpoznane, rysunki techniczne statku są prawidłowo interpretowane, instrumenty pomiarowe i kalibrujące są prawidłowo używane, zaś podejmowane działania są uzasadnione Izolowanie, demontaż i ponowny montaż instalacji i sprzętu są zgodne z producenckimi wytycznymi bezpieczeństwa oraz instrukcjami pokładowymi, a także wymogami prawnymi i specyfikacjami w zakresie bezpieczeństwa. Podejmowane działania prowadzą do przywrócenia użyteczności układom automatyki i sterowania, dzięki zastosowaniu metod najbardziej odpowiednich i właściwych do przeważających okoliczności i warunków |
||||
| Konserwacja i naprawa układów sterowania i układów bezpieczeństwa wyposażenia hotelowego |
Wiedza teoretyczna Funkcjonowanie systemów elektrycznych i elektronicznych działających w obszarach łatwopalnych Wiedza praktyczna Przeprowadzanie bezpiecznych procedur konserwacji i naprawy Wykrywanie wadliwego działania maszyn, lokalizacja usterek oraz działania w celu zapobiegania uszkodzeniom |
Zjawisko wadliwego działania połączonych instalacji i układów zostaje prawidłowo rozpoznane, rysunki techniczne statku są prawidłowo interpretowane, instrumenty pomiarowe i kalibrujące są prawidłowo używane, zaś podejmowane działania są uzasadnione Izolowanie, demontaż i ponowny montaż instalacji i sprzętu są zgodne z producenckimi wytycznymi bezpieczeństwa oraz instrukcjami pokładowymi, a także wymogami prawnymi i specyfikacjami w zakresie bezpieczeństwa. Podejmowane działania prowadzą do przywrócenia użyteczności układom automatycznym i układom sterowania, dzięki zastosowaniu metod najbardziej odpowiednich i właściwych do przeważających okoliczności i warunków |
|||||
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||||
| Zapewnienie zgodności z wymaganiami dotyczącymi zapobiegania zanieczyszczeniom |
Zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska morskiego Znajomość środków zaradczych, jakie należy podjąć w celu ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem Procedury w celu zapobiegania skażeniom i wszystkie związane z tym urządzenia Znaczenie aktywnych sposobów mających na celu ochronę środowiska morskiego |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie |
Procedury monitorowania działań pokładowych oraz zapewnienie ich zgodności z wymogami zapobiegania zanieczyszczeniom są w pełni przestrzegane Utrzymywanie działań w celu zachowania dobrej opinii w zakresie ochrony środowiska |
||||
| Zapobieganie pożarom, kontrolowanie i zwalczanie pożarów na statku |
Zapobieganie pożarom i urządzenia do zwalczania pożarów Umiejętność organizowania ćwiczeń przeciwpożarowych Znajomość klas pożarów i zjawisk chemicznych im towarzyszących Znajomość systemów przeciwpożarowych Znajomość czynności, które należy podjąć na wypadek pożaru, łącznie z pożarami obejmującymi systemy paliwowe |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia w zakresie zwalczania pożarów i ćwiczeń praktycznych jak wykazano w sekcji A-VI/3, punkty 1 do 3 |
Rodzaj i zakres problemu są natychmiast rozpoznawane a wstępne czynności zgadzają się z procedurami i planami awaryjnymi statku Ewakuacja, zasady awaryjnego zatrzymania statku i odłączenia są odpowiednie do charakteru zagrożenia i są natychmiast wykonywane Zachowanie właściwego porządku oraz poziomy i skale czasowe sporządzanych sprawozdań jak też informowanie personelu na pokładzie są stosowne do charakteru niebezpieczeństwa i odzwierciedlają rangę problemu |
||||
| Obsługa urządzeń ratunkowych |
Ratowanie życia Umiejętność zorganizowania ćwiczeń opuszczenia statku i znajomość obsługi jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych, urządzeń do ich wodowania oraz sposobów wodowania, wyposażenia, w tym radiowych urządzeń satelitarnych EPIRB, SART, kombinezonów ratunkowych i środków ochrony termicznej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia i ćwiczeń praktycznych jak wykazano w sekcji A-VI/2, punkty 1 do 4 | Czynności związane z opuszczaniem statku i w sytuacjach zagrożenia życia na morzu są odpowiednie do istniejących okoliczności i warunków i są zgodne z przyjętymi praktykami i normami dotyczącymi bezpieczeństwa | ||||
| Stosowanie pierwszej pomocy medycznej na statku |
Pomoc medyczna Praktyczne stosowanie medycznych zaleceń i porad przekazywanych przez radio, włączając umiejętność podjęcia skutecznych czynności w oparciu o taką wiedzę w razie wypadków lub chorób, których zaistnienie na statku jest prawdopodobne |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z potwierdzonego szkolenia jak wykazano w sekcji A-VI/4 punkty 1 do 3 | Rozpoznanie prawdopodobnej przyczyny, charakteru i rozległości ran lub stanu zdrowia są szybkie, a leczenie zmniejsza bezpośrednie zagrożenie dla życia | ||||
| Stosowanie umiejętności przywódczych oraz pracy w zespole |
Praktyczna wiedza na temat zarządzania personelem pokładowym i szkolenia go Znajomość powiązanych międzynarodowych konwencji morskich, zaleceń oraz przepisów prawa krajowego Umiejętność zarządzania zadaniami i obowiązkami, z uwzględnieniem: 1. planowania i koordynacji 2. podziału zadań pośród załogi 3. ograniczenia czasu i zasobów 4. ustalania priorytetów |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie 2. poświadczona praktyka morska 3. praktyczna demonstracja |
Przydzielanie obowiązków członkom załogi, którzy są poinformowani o oczekiwanych standardach pracy oraz zachowaniu odpowiednim dla każdego z nich. Działania i cele szkoleniowe oparte są na ocenie bieżących kwalifikacji, zdolności oraz wymogów operacyjnych. |
||||
| Stosowanie umiejętności przywódczych oraz pracy w zespole (ciąg dalszy) |
Wiedza i umiejętności w dziedzinie skutecznego dowodzenia załogą: 1. rozmieszczenie, podział oraz ustalenie priorytetów wśród załogi 2. skuteczna komunikacja na statku oraz z ładem 3. decyzje odzwierciedlające uwzględnienie doświadczenia zespołu 4. asertywność i umiejętności przywódcze, w tym motywowanie 5. zdobywanie i utrzymywanie rozeznania w sytuacji Znajomość i umiejętność stosowania technik podejmowania decyzji 1. ocena sytuacji i ryzyka 2. określenie i rozważenie pojawiających się opcji 3. wybór sposobu działania 4. ocena skutków |
Planowanie działań oraz rozmieszczenie zasobów następuje stosownie do potrzeb ustalenia priorytetów w celu wykonania koniecznych zadań Komunikacja przepływa w obie strony w sposób jasny i jednoznaczny Demonstrowane są skuteczne zachowania przywódcze Niezbędni członkowie załogi wymieniają między sobą odpowiednie zrozumienie aktualnej i przewidywanej sytuacji statku, jego położenia operacyjnego i okoliczności zewnętrznych Decyzje są najbardziej efektywne dla zaistniałej sytuacji |
|||||
| Działanie na rzecz bezpieczeństwa załogi i statku |
Znajomość technik samodzielnego przeżycia Wiedza w zakresie zapobiegania pożarom oraz umiejętność zwalczania i gaszenia pożarów Znajomość podstaw pierwszej pomocy Wiedza w zakresie bezpieczeństwa osobistego i odpowiedzialności zespołowej |
Ocena zaświadczeń uzyskanych na podstawie poświadczonego szkolenia i doświadczenia, jak określono w sekcji A-VI/1, punkt 2 |
Prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę personelu oraz statku Przez cały czas przestrzegane są procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego Początkowe i dalsze działania mające na celu zapoznanie się z zagrożeniem są właściwe dla ustalonych procedur reakcji na niebezpieczeństwo |
||||
Minimalne wymogi do wydawania świadectw elektromontera
Standard kompetencji
Tabela A-III/7
Minimalny standard kompetencji dla elektromonterów
Funkcja: Elektrotechnika, elektronika i automatyka na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Bezpieczne użycie urządzeń elektrycznych |
Bezpieczne użycie i obsługa urządzeń elektrycznych, w tym: 1. środki bezpieczeństwa przed podjęciem pracy lub naprawy 2. procedury izolacji 3. procedury alarmowe 4. zróżnicowane napięcie na pokładzie Wiedza o przyczynach wstrząsów elektrycznych i środkach ostrożności, jakich należy przestrzegać, aby zapobiec wstrząsom |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Zrozumienie i przestrzeganie instrukcji bezpieczeństwa urządzeń i maszyn elektrycznych Rozpoznawanie i zgłaszanie zagrożeń elektrycznych oraz niezabezpieczonego sprzętu Zrozumienie bezpiecznego napięcia sprzętu urządzeń ręcznych Zrozumienie ryzyka związanego z urządzeniami wysokiego napięcia oraz pracami pokładowymi |
||
| Działanie na rzecz monitorowania działania układów i maszyn elektrycznych |
Podstawowa wiedza na temat funkcjonowania systemów maszynowych, obejmujących: 1. silniki napędzające, w tym główną instalację napędową 2. maszyny pomocnicze w maszynowni 3. układy sterownicze 4. systemy przewożenia towarów 5. maszyny na pokładzie 6. systemy hotelowe |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Wiedza, która zapewnia, że: 1. obsługa urządzeń i systemów jest zgodna z instrukcjami obsługi 2. poziomy osiągów są zgodne ze specyfikacjami technicznymi |
||
|
Podstawowa znajomość: 1. teorii elektrotechniki i maszyn elektrycznych 2. elektrycznych paneli rozdzielczych i sprzętu elektronicznego 3. podstaw automatyzacji, automatycznych systemów i technologii sterowania 4. systemu oprzyrządowania, systemu alarmowego i systemu monitorowania 5. napędów elektrycznych 6. systemów kontroli elektrohydraulicznej i elektropneumatycznej 7. sprzęgania, podziału obciążenia i zmian w konfiguracjach elektrycznych |
|||||
| Użycie narzędzi ręcznych, elektrycznych i elektronicznych urządzeń pomiarowych w celu znalezienia usterek, czynności konserwacji i naprawy |
Wymogi bezpieczeństwa dla pracy na systemach elektrycznych statku Stosowanie w praktyce zasad bezpieczeństwa pracy Podstawowa wiedza na temat: 1. konstrukcji i cech operacyjnych sprzętu i urządzeń napędzanych prądem zmiennym i prądem stałym na statku 2. użycia instrumentów pomiarowych, urządzeń mechanicznych, a także narzędzi ręcznych i narzędzi ręcznych z napędem mechanicznym |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczone szkolenie umiejętności warsztatowych 2. poświadczone doświadczenie i sprawdziany praktyczne |
Wdrażanie procedur bezpieczeństwa jest zadowalające Dobór i użycie urządzeń testujących jest właściwe, zaś interpretacja wyników jest prawidłowa Wybór procedur przeprowadzania napraw i konserwacji jest zgodny z instrukcjami i dobrą praktyką |
||
Funkcja: Konserwacja i naprawa na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Udział w konserwacjach i naprawach pokładowych |
Umiejętność używania materiałów i sprzętu do malowania, smarowania i czyszczenia Wiedza na temat bezpiecznego usuwania odpadów Umiejętność zrozumienia i wykonania rutynowych procedur konserwacyjnych i naprawczych Zrozumienie producenckich wytycznych bezpieczeństwa oraz instrukcji pokładowych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. szkolenie praktyczne 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Działania konserwacyjne prowadzone są zgodnie z wymogami technicznymi, bezpieczeństwa i proceduralnymi Wybór oraz użycie sprzętu i narzędzi jest właściwe |
||
| Udział w konserwacji i naprawie systemów elektrycznych i maszyn na statku |
Procedury bezpieczeństwa i procedury alarmowe Wymagana podstawowa wiedza na temat rysunków elektrotechnicznych oraz bezpiecznej izolacji urządzeń i połączonych układów przed dopuszczeniem personelu do pracy na takich instalacjach lub urządzeniach Testowanie, wykrywanie usterek oraz konserwacja i doprowadzanie do stanu użytkowego elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących Funkcjonowanie systemów elektrycznych i elektronicznych działających w obszarach łatwopalnych Przeprowadzanie bezpiecznych procedur konserwacji i naprawy Podstawy systemu wykrywania ognia na statku Przeprowadzanie bezpiecznych procedur konserwacyjnych i naprawczych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze tam gdzie jest to wymagane 4. poświadczone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych |
Zjawisko wadliwego działania połączonych instalacji i układów zostaje prawidłowo rozpoznane, rysunki techniczne statku są prawidłowo interpretowane, instrumenty pomiarowe i kalibrujące są prawidłowo używane, zaś podejmowane działania są uzasadnione Izolowanie, demontaż i ponowny montaż instalacji i sprzętu są zgodne z producenckimi wytycznymi bezpieczeństwa oraz instrukcjami pokładowymi |
||
| Udział w konserwacji i naprawie systemów elektrycznych i maszyn na statku (ciąg dalszy) |
Wykrywanie wadliwego działania urządzeń elektrycznych, lokalizacja usterek oraz działania w celu zapobiegania uszkodzeniom Konserwacja i naprawa opraw oświetleniowych oraz systemów zasilania |
||||
Funkcja: Dbałość o statek i opieka nad ludźmi na poziomie pomocniczym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Działanie na rzecz przewożenia zapasów | Znajomość procedur bezpiecznego przeładunku, sztauowania i zabezpieczania zapasów, |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Działania z zapasami wykonywane są zgodnie z ustanowionymi procedurami bezpieczeństwa i instrukcjami obsługi urządzeń Przeładunek niebezpiecznych, ryzykownych, szkodliwych zapasów jest zgodny z przyjętymi zasadami bezpiecznej praktyki Komunikacja w granicach odpowiedzialności obsługującego jest niezmiennie skuteczna |
||
| Stosowanie środków ostrożności oraz działanie na rzecz zapobiegania zanieczyszczeniom środowiska morskiego |
Znajomość środków zaradczych, jakie należy podjąć w celu ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniem Znajomość użycia i obsługi urządzeń/środków służących do przeciwdziałania zanieczyszczeniom Znajomość zatwierdzonych metod usuwania środków zanieczyszczających morze |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Procedury mające na celu ochronę środowiska morskiego są przestrzegane przez cały czas | ||
| Stosowanie środków bezpieczeństwa i higieny pracy |
Wiedza praktyczna o zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy oraz osobistego bezpieczeństwa na pokładzie, z uwzględnieniem: 1. bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych 2. pracy za burtą 3. obsługiwania lin 4. systemów zezwalania na pracę 5. pracy na wysokości 6. pracy w zamkniętych przestrzeniach 7. technik podnoszenia przedmiotów i techniki zapobiegania uszkodzeniom kręgosłupa 8. bezpieczeństwa w zakresie zagrożenia chemicznego i biologicznego 9. sprzętu osobistego bezpieczeństwa |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. praktyczne szkolenie 3. egzamin 4. poświadczona praktyka na statku szkolnym |
Przez cały czas przestrzegane są procedury i sposoby wykonywania pracy mające na celu ochronę załogi oraz statku Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa pracy oraz prawidłowe użycie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i ochronnych przez cały czas |
||
Standardy dotyczące radiooperatorów
Zastosowanie
Minimalne wymogi do wydawania świadectw operatorom GMDSS
Standard kompetencji
1. zademonstrowanie kompetencji umożliwiających wykonywanie zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-IV/2, zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 tej tabeli; oraz
2. egzaminowanie lub stałe ocenianie w ramach zatwierdzonego kursu szkoleniowego opartego na materiale zamieszczonym w kolumnie 2 tabeli A-IV/2.
Tabela A-IV/2
Minimalny standard kompetencji dla operatorów GMDSS
Funkcja: Radiokomunikacja na poziomie operacyjnym
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Nadawanie i odbieranie informacji przy wykorzystaniu podsystemów i urządzeń GMDSS oraz urządzeń spełniających wymogi funkcjonalne GMDSS |
Oprócz wymagań Regulaminu Radiokomunikacyjnego, znajomość: 1. radiokomunikacji w poszukiwaniu i ratownictwie, włączając procedury z Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR) 2. środków zapobiegania fałszywym alarmom oraz działań łagodzących skutki takich alarmów 3. systemów meldowania statków 4. radiowej służby medycznej 5. wykorzystywania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego i Znormalizowanych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych 6. języka angielskiego zarówno w piśmie, jak i w mowie dla przekazywania informacji związanych z bezpieczeństwem życia na morzu Uwaga: Ten wymóg może zostać zredukowany w przypadku ograniczonego świadectwa radiooperatora |
Egzamin i ocena zaświadcz uzyskanych z praktycznej demonstracji procedur operacyjnych, z wykorzystaniem: 1. zatwierdzonych urządzeń 2. symulatora komunikacji GMDSS, tam gdzie jest to wymagane 3. radiokomunikacyjnych urządzeń laboratoryjnych |
Nadawanie i odbiór komunikatów jest zgodny z międzynarodowymi przepisami i procedurami i jest prowadzony sprawnie i skutecznie Komunikaty w języku angielskim, odnoszące się do bezpieczeństwa statku, ochrony żeglugi oraz osób na pokładzie, a także ochrony środowiska morskiego, obsługiwane są poprawnie |
|
| Zapewnienie służby radiokomunikacyjnej w sytuacjach alarmowych |
Zapewnienie służby radiowej w sytuacjach alarmowych, takich jak: 1. opuszczanie statku 2. pożar na statku 3. częściowa lub całkowita awaria instalacji radiowych Środki ochrony dla bezpieczeństwa statku i personelu w związku z ryzykami odnoszącymi się do sprzętu radiowego, włączając ryzyka elektryczne i promieniowanie niejonizujące |
Egzamin i ocena zaświadcz uzyskanych z praktycznej demonstracji procedur operacyjnych, z wykorzystaniem: 1. zatwierdzonych urządzeń 2. symulatora komunikacji GMDSS, tam gdzie jest to wymagane 3. radiokomunikacyjnych urządzeń laboratoryjnych |
Reagowanie następuje w sposób sprawny i skuteczny | |
Wymagania dotyczące specjalnego szkolenia dla członków załóg na niektórych typach statków
Wymogi minimalne w zakresie wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów i marynarzy pełniących służbą na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów
Standard kompetencji
1. zademonstrowania kompetencji do wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/1-1-1; oraz
2. przedstawienia dowodu uzyskania:
2.1. minimalnej wiedzy, zrozumienia i biegłości wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/1-1-1; oraz
2.2. wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/1-1-1.
1. zademonstrowania kompetencji do wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/1-1-2; oraz
2. przedstawienia dowodu uzyskania:
2.1. minimalnej wiedzy, zrozumienia i biegłości wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/1-1-2; oraz
2.2. wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny, przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/1-1-2.
1. zademonstrowania kompetencji do wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/1-1-3; oraz
2. przedstawienia dowodu uzyskania:
2.1. minimalnej wiedzy, zrozumienia i biegłości wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/1-1-3; oraz
2.2. wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny, przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/1-1-3.
Tabela A-V/1-1-1
Minimalny standard kompetencji dla szkolenia podstawowego w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Działanie na rzecz bezpiecznej obsługi ładunków zbiornikowców do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów |
Podstawowa znajomość zbiornikowców: 1. typy zbiornikowców do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów 2. ogólna budowa i układ Podstawowa znajomość obsługi ładunku: 1. rurociągi i zawory 2. pompy ładunkowe 3. załadunek i rozładunek 4. czyszczenie zbiorników ładunkowych, usuwanie ładunku, odgazowywanie i zobojętnianie Podstawowa znajomość własności fizycznych ropy naftowej i chemikaliów: 1. ciśnienie i temperatura, w tym stosunek ciśnienia pary do jej temperatury 2. rodzaje generowania ładunków elektrostatycznych 3. symbole chemiczne Znajomość i zrozumienie kultury bezpieczeństwa zbiornikowca i zarządzania bezpieczeństwem |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Komunikacja w obszarze odpowiedzialności jest jasna i skuteczna Obsługa ładunków prowadzona jest zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami bezpieczeństwa |
|
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zagrożeniom |
Podstawowa znajomość zagrożeń związanych z eksploatacją zbiornikowców, w tym: 1. zagrożeń zdrowia 2. zagrożeń dla środowiska 3. niebezpieczeństw reakcji 4. niebezpieczeństw korozji 5. niebezpieczeństwa wybuchu i zapalenia 6. źródeł zapłonu, w tym zagrożeń elektrostatycznych 7. niebezpieczeństw związanych z toksycznością 8. wydostawanie się pary i oparów Podstawowa znajomość opanowywania zagrożeń 1. zobojętnianie, napełnianie wodą, środki osuszające i techniki kontroli 2. przedsięwzięcia antystatyczne 3. wentylacja 4. segregacja 5. stosowanie inhibitorów ładunku 6. znaczenie porównywalności materiałów 7. kontrola atmosferyczna 8. testowanie gazów Rozumienie informacji w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Prawidłowo identyfikuje, korzystając z MSDS, związane z ładunkiem zagrożenia dla statku i załogi, oraz podejmuje odpowiednie działania zgodnie z ustalonymi procedurami Identyfikacja i działania po pozyskaniu wiedzy o niebezpieczeństwie wypełniają ustalone procedury oraz są zgodne z dobrymi praktykami |
|
| Stosowanie środków ostrożności w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa |
Funkcjonowanie i właściwe użytkowanie aparatury do pomiaru gazów oraz podobnych urządzeń Właściwe użytkowanie środków ochrony i zabezpieczeń, w tym: 1. aparatów oddechowych i urządzeń ewakuacyjnych na zbiornikowcu 2. odzieży i sprzętu ochronnego 3. aparatów do sztucznego oddychania 4. urządzeń ratunkowych i ewakuacyjnych Podstawowa znajomość praktyk i procedur bezpiecznej pracy, zgodnie z ustawodawstwem i wytycznymi branżowymi oraz bezpieczeństwem osobistym na statku, odnoszących się do zbiornikowców do transportu ropy naftowej i chemikaliów, w tym: 1. środków ostrożności, jakie należy podjąć przy wejściu do zamkniętych przestrzeni 2. środków ostrożności, jakie należy podjąć przed i podczas napraw i prac konserwacyjnych 3. środków bezpieczeństwa dotyczących prac zimnych i gorących 4. bezpieczeństwa elektrycznego 5. listy kontrolnej bezpieczeństwa na statku/nabrzeżu Podstawowa znajomość zasad pierwszej pomocy z odniesieniem do Karty Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury wejść do zamkniętych przestrzeni są przestrzegane. Procedury oraz praktyki bezpiecznej pracy stworzone w celu ochrony załogi i statku są zawsze przestrzegane Odpowiednie środki ochrony i bezpieczeństwa są stosowane prawidłowo Zasady, jakimi należy kierować się przy udzielaniu pierwszej pomocy |
|
| Przeprowadzenie działań przeciw pożarowych |
Organizacja ochrony przeciwpożarowej zbiornikowca oraz podejmowane działania. Zagrożenia pożarowe związane z obsługą ładunku i transportem niebezpiecznych i szkodliwych cieczy luzem. Środki przeciwpożarowe wykorzystywane do gaszenia pożarów ropy naftowej i chemikaliów. Działanie stacjonarnych systemów gaszenia pianą. Działanie przenośnych systemów gaszenia pianą. Działanie stacjonarnego systemu gaszenia proszkiem. Ograniczenie rozlewu w związku z działaniami przeciwpożarowymi. |
Praktyczne ćwiczenia i instruktaż prowadzone w zatwierdzonych i realistycznych warunkach szkolenia (np. symulacja warunków pokładowych) oraz, tam gdzie to możliwe i ma to zastosowanie, w ciemności |
Czynności wstępne i następujące podjęte po pozyskaniu wiedzy o pożarze na pokładzie są zgodne z przyjętymi praktykami i procedurami. Działanie podjęte po usłyszeniu sygnału alarmowego jest odpowiednie do charakteru sygnalizowanej sytuacji awaryjnej i zgodne z ustalonymi procedurami. Ubiór i wyposażenie są odpowiednie do charakteru działań przeciwpożarowych. Czas i sekwencja działań indywidualnych są odpowiednie do przeważających okoliczności i warunków. Gaszenie pożarów przy użyciu odpowiednich procedur, technik i środków przeciwpożarowych. |
|
| Reakcja na niebezpieczeństwo | Podstawowa znajomość procedur awaryjnych, w tym również awaryjnego wyłączenia. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Rodzaj i wpływ niebezpieczeństwa są szybko identyfikowane, a podjęte działania są zgodne z procedurami i planami awaryjnymi | |
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobieżenia zanieczyszczeniom środowiska spowodowanym uwolnieniem ropy naftowej lub chemikaliów |
Podstawowa znajomość wpływu skażenia ropą naftową i chemikaliami na życie ludzkie i morskie Podstawowa znajomość procedur statku dotyczących zapobiegania zanieczyszczeniom. Podstawowa wiedza o środkach, jakie należy podjąć w przypadku wycieku, w tym również konieczności: 1. przekazania odpowiednich informacji osobom odpowiedzialnym 2. pomocy we wdrażaniu procedur statku dotyczących izolacji wycieków |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury określone w celu ochrony środowiska są zawsze przestrzegane | |
Tabela A-V/1-1-2
Minimalny standard kompetencji dla szkolenia wyższego stopnia w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu produktów naftowych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Zdolność do bezpiecznego wykonywania i monitorowania wszelkich działań w zakresie obsługi ładunku |
Budowa i cechy zbiornikowca do przewozu produktów naftowych Znajomość budowy, systemów i wyposażenia zbiornikowca do przewozu produktów naftowych, w tym: 1. ogólna budowa i układ 2. rozmieszczenie pomp oraz urządzeń sterujących 3. rozmieszczenie zbiorników, rozmieszczenie systemów rurociągów i odpowietrzania zbiorników 4. systemy pomiarowe i alarmy 5. systemy ogrzewania ładunku 6. systemy czyszczenia zbiorników ładunkowych, odgazowywania i zobojętniania 7. system balastowy 8. odpowietrzanie komór ładunkowych i wentylacja pomieszczeń mieszkalnych 9. układ zbiorników na popłuczyny 10. systemy powrotu pary 11. związane z ładunkiem kontrolne systemy elektryczne i elektroniczne 12. wyposażenie ochrony środowiska, w tym Urządzenia do Monitoringu Wyładunku Ropy Naftowej (ODME) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Komunikacja jest jasna, zrozumiała i skuteczna. Operacje ładunkowe są realizowane w sposób bezpieczny, uwzględniający budowę, systemy i wyposażenie zbiornikowca. Operacje ładunkowe są planowane, ryzyko jest kontrolowane i wprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu zapewnienia bezpieczeństwa działań i uniknięcia skażenia środowiska morskiego. Potencjalna niezgodność z procedurami opisującymi operacje ładunkowe jest bezzwłocznie identyfikowana i eliminowana. Właściwy załadunek, rozmieszczenie i rozładunek towarów sprawia, że warunki stateczności i naprężenia pozostają zawsze w bezpiecznych granicach. Działania i procedury, a także urządzenia statku, wykorzystywane do obsługi ładunku, stosowane są właściwie. Kalibracja i wykorzystanie urządzeń monitorujących i do wykrywania gazu zgodne są z procedurami i praktykami operacyjnymi. |
|
|
13. powłoka zbiornika 14. temperatura zbiornika i systemy kontroli ciśnienia 15. systemy przeciwpożarowe Znajomość zasad działania i cech pomp, w tym typów pomp ładunkowych oraz ich bezpiecznego użytkowania Biegłość z zakresu kultury bezpieczeństwa zbiornikowca oraz wdrażania systemu zarządzania bezpieczeństwem Znajomość i zrozumienie systemów monitoringu i bezpieczeństwa, w tym wyłączenia awaryjnego Załadunek, rozładunek, przewóz i opieka nad ładunkiem Zdolność do wykonywania pomiarów i obliczeń ładunkowych Znajomość wpływu ładunków płynnych luzem na przegłębienie, stateczność i odporność konstrukcji na zniszczenie Znajomość i zrozumienie czynności związanych z obsługą produktów naftowych, w tym: 1. plany załadunku i rozładunku 2. balastowanie i usuwanie balastu 3. operacje czyszczenia zbiornika 4. zobojętnianie 5. odgazowywanie |
Procedury monitorowania i systemy bezpieczeństwa sprawiają, że wszystkie alarmy są wykrywane bezzwłocznie, a reakcja na ich wystąpienie jest zgodna z ustalonymi procedurami awaryjnymi | |||
|
6. przeładunek ze statku na statek 7. procedury załadunku "load on top" 8. płukanie ropy naftowej Tworzenie i stosowanie planów działań ładunkowych, procedur i list kontrolnych. Zdolność do kalibracji i użytkowania systemów, aparatury i urządzeń do monitoringu i wykrywania gazu. Zdolność do zarządzania personelem i nadzorowania go przy obowiązkach związanych z ładunkiem. |
Personel ma przydzielone zadania i został poinformowany o procedurach i normach pracy, jakich należy przestrzegać, w sposób właściwy oraz zgodnie z praktykami bezpiecznej pracy | |||
| Znajomość fizycznych i chemicznych właściwości ładunków naftowych |
Znajomość i zrozumienie fizycznych i chemicznych właściwości ładunków naftowych Rozumienie informacji zawartych w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Zasoby informacji dotyczące identyfikacji właściwości i cech produktów naftowych oraz powiązanych gazów, a także ich wpływu na bezpieczeństwo, środowisko i funkcjonowanie statku są wykorzystywane w sposób skuteczny | |
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zagrożeniom |
Znajomość i zrozumienie zagrożeń i środków kontroli związanych z obsługą ładunku zbiornikowca do przewozu produktów naftowych, w tym: 1. toksyczność 2. łatwopalność i wybuchowość 3. zagrożenia dla zdrowia 4. skład gazu obojętnego 5. zagrożenia elektrostatyczne Znajomość i zrozumienie zagrożeń braku zgodności z odpowiednimi przepisami prawa |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Zagrożenia ze strony ładunku dla statku i personelu, związane z obsługą ładunku zbiornikowca do przewożenia produktów naftowych, są prawidłowo identyfikowane i podejmowane są właściwe działania kontrolne | |
| Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy |
Znajomość i zrozumienie praktyk bezpiecznej pracy, w tym oceny ryzyka i bezpieczeństwa osobistego na statku, odpowiednich dla zbiornikowców do przewozu ropy naftowej: 1. środki ostrożności, jakie należy podjąć wchodząc do zamkniętych przestrzeni, w tym również prawidłowe użycie różnych rodzajów aparatów oddechowych 2. środki ostrożności, jakie należy podjąć przed i podczas napraw i prac konserwacyjnych 3. środki ostrożności przy pracach zimnych i na gorących 4. środki ostrożności związane z bezpieczeństwem elektrycznym 5. użycie odpowiednich środków ochrony osobistej (PPE) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury stworzone w celu ochrony personelu oraz statku są zawsze przestrzegane Praktyki bezpiecznej pracy są przestrzegane oraz wykorzystywane są właściwie odpowiednie środki ochrony i bezpieczeństwa Zasady pracy są zgodne z wymogami legislacyjnymi, kodeksem pracy, zezwoleniami na pracę i regulacjami środowiskowymi Prawidłowe używanie aparatów oddechowych Procedury wejść do zamkniętych przestrzeni są przestrzegane |
|
| Reakcja na niebezpieczeństwo |
Znajomość i zrozumienie procedur alarmowych na zbiornikowcu do przewozu produktów naftowych, obejmujących: 1. plany awaryjne statku 2. awaryjne zaprzestanie obsługi ładunku 3. działania, jakie mają. zostać podjęte w przypadku awarii systemów lub usług krytycznych dla obsługi ładunku 4. działania przeciwpożarowe na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych 5. działania ratownicze w zamkniętej przestrzeni 6. wykorzystanie Karty Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) Działania, jakie należy podjąć po kolizji, wejściu na mieliznę czy wycieku. Znajomość medycznych procedur pierwszej pomocy na pokładzie zbiornikowców do przewozu produktów naftowych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Rodzaj i wpływ niebezpieczeństwa są szybko identyfikowane, a podjęte działania są zgodne z ustalonymi procedurami i planami awaryjnymi Porządek priorytetów oraz poziomy i ramy czasowe dostarczania raportów i informowania załogi na pokładzie, odpowiadają charakterowi sytuacji awaryjnej i odzwierciedlają nagłość problemu. Procedury ewakuacji, awaryjnego wyłączenia oraz izolacji odpowiadają charakterowi sytuacji awaryjnej i są wdrażane bezzwłocznie Identyfikacja medycznej sytuacji awaryjnej oraz działania podjęte w tym zakresie są zgodne z obowiązującą praktyką pierwszej pomocy oraz wytycznymi międzynarodowymi |
|
| Podejmowanie działań w celu uniknięcia skażenia środowiska | Zrozumienie procedur zapobiegających skażeniu atmosfery i środowiska |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Działania są prowadzone zgodnie z zatwierdzonymi zasadami i procedurami mającymi na celu uniknięcie skażenia środowiska | |
| Monitorowanie i zapewnianie zgodności z wymogami prawnymi | Znajomość i zrozumienie odpowiednich przepisów Międzynarodowej Konwencji o Zapobieganiu Zanieczyszczaniu Morza przez Statki (MARPOL), ze zmianami, oraz innych instrumentów IMO, wytycznych branżowych i powszechnie stosowanych uregulowań portowych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Sposób postępowania z ładunkiem jest zgodny z odpowiednimi instrumentami IMO oraz ustalonymi normami przemysłowymi i kodeksami bezpiecznej pracy | |
Tabela A-V/1-1-3
Minimalny standard kompetencji dla szkolenia wyższego stopnia w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu chemikaliów
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Zdolność do bezpiecznego wykonywania i monitorowania wszelkich działań w zakresie obsługi ładunku |
Budowa i cechy zbiornikowca do przewozu chemikaliów Znajomość budowy, systemów i wyposażenia zbiornikowca do przewozu produktów naftowych, w tym: 1. ogólna budowa i układ 2. rozmieszczenie pomp oraz urządzeń sterujących 3. budowa i układ zbiorników. 4. systemy rurociągów i drenażu 5. systemy oraz alarmy kontroli ciśnienia i temperatury zbiornika oraz rurociągu ładunkowego 6. systemy i alarmy kontroli pomiarowej 7. systemy wykrywania gazu 8. systemy podgrzewania i schładzania ładunku 9. systemy oczyszczania zbiorników 10. systemu kontroli środowiska zbiorników ładunkowych 11. systemy balastowe 12. odpowietrzanie komór ładunkowych i wentylacja pomieszczeń mieszkalnych 13. systemy powrotu/odzysku pary 14. systemy przeciwpożarowe |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Komunikacja jest jasna, zrozumiała i skuteczna Operacje ładunkowe są realizowane w sposób bezpieczny, uwzględniając budowę, systemy i wyposażenie zbiornikowca Operacje ładunkowe są planowane, ryzyko jest kontrolowane i wprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu zapewnienia bezpieczeństwa działań i uniknięcia skażenia środowiska morskiego |
|
|
15. materiał i powłoki zbiorników, rurociągów i elementów mocujących .16 zarządzanie zbiornikami na popłuczyny Znajomość zasad działania i cech pomp, w tym typów pomp ładunkowych oraz ich bezpiecznego użytkowania Biegłość z zakresu kultury bezpieczeństwa zbiornikowca oraz wdrażania systemu zarządzania bezpieczeństwem Znajomość i zrozumienie systemów monitoringu i bezpieczeństwa, w tym systemu wyłączenia awaryjnego Załadunek, rozładunek, przewóz i opieka nad ładunkiem Zdolność do wykonywania pomiarów i obliczeń ładunkowych Znajomość wpływu ładunków płynnych luzem na przegłębienie, stateczność i odporność konstrukcji na zniszczenie Znajomość i zrozumienie operacji związanych z obsługą chemikaliów, w tym, m.in.: 1. plany załadunku i rozładunku 2. balastowanie i usuwanie balastu 3. operacje czyszczenia zbiornika 4. kontrola atmosfery zbiornika |
Procedury monitorowania i systemy bezpieczeństwa sprawiają, że wszystkie alarmy są wykrywane bezzwłocznie, a reakcja na ich wystąpienie jest zgodna z ustalonymi procedurami Właściwy załadunek, rozmieszczenie i rozładunek towarów sprawia, że warunki stateczności i naprężenia pozostają zawsze w bezpiecznych granicach. Potencjalna niezgodność z procedurami opisującymi operacje ładunkowe jest bezzwłocznie identyfikowana i eliminowana Działania i procedury, a także urządzenia statku, wykorzystywane do obsługi ładunku, identyfikowane i stosowane są właściwie |
|||
|
5. zobojętnianie 6. odgazowywanie 7. przeładunek ze statku na statek 8. wymogi w zakresie hamowania reakcji chemicznych oraz stabilizacji 9. wymogi w zakresie ogrzewania i schładzania oraz konsekwencje dla ładunków sąsiednich 10. zgodność i segregacja ładunku 11. ładunek o wysokiej lepkości .12 działania dotyczące pozostałości ładunku .13 wejście do zbiornika Opracowanie i stosowanie planów działań związanych z ładunkiem, procedur i list kontrolnych Zdolność do kalibracji i użytkowania systemów, aparatury i urządzeń do monitoringu i wykrywania gazu Zdolność do zarządzania personelem i nadzorowania go przy obowiązkach związanych z ładunkiem |
Kalibracja i wykorzystanie urządzeń monitorujących i do wykrywania gazu zgodne są z procedurami i praktykami operacyjnymi dotyczącymi bezpieczeństwa Personel ma przydzielone zadania i został poinformowany o procedurach i normach pracy, jakich należy przestrzegać, w sposób właściwy oraz zgodnie z praktykami bezpiecznej pracy |
|||
| Znajomość fizycznych i chemicznych właściwości ładunków chemicznych |
Znajomość i zrozumienie fizycznych i chemicznych właściwości płynnych substancji szkodliwych, obejmujące: 1. kategorie ładunków chemicznych (żrące, toksyczne, łatwopalne, wybuchowe) 2. grupy produktów chemicznych i zastosowanie przemysłowe 3. reakcyjność ładunku Rozumienie informacji zawartych w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Zasoby informacji dotyczące identyfikacji właściwości i charakterystyk płynnych substancji szkodliwych oraz powiązanych gazów, a także ich wpływu na bezpieczeństwo, środowisko i funkcjonowanie statku są wykorzystywane w sposób skuteczny | |
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zagrożeniom |
Znajomość i zrozumienie zagrożeń i środków kontroli związanych z funkcjonowaniem zbiornikowca do przewozu chemikaliów, w tym.: 1. palność i wybuchowość 2. toksyczność 3. zagrożenia dla zdrowia 4. skład gazu obojętnego 5. zagrożenia elektrostatyczne 6. reakcyjność 7. właściwości żrące 8. ładunek o niskiej temperaturze wrzenia 9. ładunek o wysokiej gęstości 10. ładunek tężejący 11. ładunek polimeryzujący Znajomość i zrozumienie zagrożeń braku zgodności z odpowiednimi przepisami prawa |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Zagrożenia ze strony ładunku dla statku i personelu, związane z obsługą ładunku zbiornikowca do przewożenia chemikaliów, są prawidłowo identyfikowane i podejmowane są właściwe działania kontrolne | |
| Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy |
Znajomość i zrozumienie praktyk bezpiecznej pracy, w tym oceny ryzyka i bezpieczeństwa osobistego na statku, odpowiednich dla zbiornikowców do przewozu chemikaliów: 1. środki ostrożności, jakie należy podjąć wchodząc do zamkniętych przestrzeni, w tym również prawidłowe użycie różnych rodzajów aparatów oddechowych 2. środki ostrożności, jakie należy podjąć przez i podczas napraw i prac konserwacyjnych 3. środki ostrożności przy pracach zimnych i gorących 4. środki ostrożności związane z bezpieczeństwem elektrycznym 5. użycie odpowiednich środków ochrony osobistej (PPE) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury stworzone w celu ochrony personelu oraz statku są zawsze przestrzegane Praktyki bezpiecznej pracy są przestrzegane oraz wykorzystywane są właściwie odpowiednie środki ochrony i bezpieczeństwa Zasady pracy są zgodne z wymogami legislacyjnymi, kodeksem pracy, zezwoleniami na pracę i regulacjami środowiskowymi Prawidłowe używanie aparatów oddechowych Procedury wejść do zamkniętych przestrzeni są przestrzegane |
|
| Reakcja na niebezpieczeństwo |
Znajomość i zrozumienie procedur alarmowych na zbiornikowcu do przewozu produktów naftowych, obejmujących: 1. plany awaryjne statku 2. awaryjne zaprzestanie obsługi ładunku 3. działania, jakie mają zostać podjęte w przypadku awarii systemów lub usług krytycznych dla obsługi ładunku 4. działania przeciwpożarowe na zbiornikowcach do przewozu chemikaliów 5. działania ratownicze w zamkniętej przestrzeni 6. reakcyjność ładunku 7. wyrzucenie ładunku za burtę 8. wykorzystanie Karty Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) Działania, jakie należy podjąć po kolizji, wejściu na mieliznę czy wycieku Znajomość medycznych procedur pierwszej pomocy na pokładzie zbiornikowców do przewozu chemikaliów, w odniesieniu do Wytycznych o Pierwszej Pomocy Medycznej do Wykorzystania przy Wypadkach Obejmujących Materiały Niebezpieczne (MFAG) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Rodzaj i wpływ niebezpieczeństwa są szybko identyfikowane, a podjęte działania są zgodne z ustalonymi procedurami i planami awaryjnymi. Porządek priorytetów oraz poziomy i ramy czasowe dostarczania raportów i informowania załogi na pokładzie odpowiadają charakterowi sytuacji awaryjnej i odzwierciedlają nagłość problemu. Procedury ewakuacji, awaryjnego wyłączenia oraz izolacji odpowiadają charakterowi sytuacji awaryjnej i są wdrażane bezzwłocznie. Identyfikacja medycznej sytuacji awaryjnej oraz działania podjęte w tym zakresie są zgodne z obowiązującą praktyką pierwszej pomocy oraz wytycznymi międzynarodowymi. |
|
| Podejmowanie działań w celu uniknięcia skażenia środowiska | Zrozumienie procedur zapobiegających skażeniu atmosfery i środowiska |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Działania są prowadzone zgodnie z zatwierdzonymi zasadami i procedurami mającymi na celu uniknięcie skażenia środowiska | |
| Monitorowanie i zapewnianie zgodności z wymogami prawnymi |
Znajomość i zrozumienie odpowiednich przepisów Międzynarodowej Konwencji w sprawie Zapobiegania Skażeniom ze Statków (MARPOL), oraz innych instrumentów IMO, wytycznych branżowych oraz powszechnie stosowanych uregulowań portowych Biegłość w korzystaniu z Kodeksu IBC oraz powiązanych dokumentów |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Sposób postępowania z ładunkiem jest zgodny z odpowiednimi instrumentami IMO oraz ustalonymi normami przemysłowymi i kodeksami bezpiecznej pracy | |
Wymogi minimalne w zakresie wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów i marynarzy pełniących służbę na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych
Standard kompetencji
1. zademonstrowania kompetencji do wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/1-2-1; oraz
2. przedstawienia dowodu uzyskania:
2.1. minimalnej wiedzy, zrozumienia i biegłości wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/1-2-1; oraz
2.2. wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny, przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/1-2-1.
1. zademonstrowania kompetencji do wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/1-2-2; oraz
2. przedstawienia dowodu uzyskania:
2.1. minimalnej wiedzy, zrozumienia i biegłości wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/1-2-2; oraz
2.2. wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny, przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/1-2-2.
Tabela A-V/1-2-1
Minimalny standard kompetencji dla szkolenia podstawowego w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Działanie na rzecz bezpiecznego funkcjonowania zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych |
Budowa i charakterystyka operacyjna zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych Podstawowa znajomość zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych 1. typy zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych 2. ogólna budowa i układ |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze |
Komunikacja w obszarze odpowiedzialności jest jasna i skuteczna Obsługa ładunków prowadzona jest zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami bezpieczeństwa |
||
|
Podstawowa znajomość obsługi ładunku:. 1 rurociągi i zawory 2. urządzenia do obsługi ładunku 3. załadunek, rozładunek oraz dbałość podczas przewozu 4. system awaryjnego wyłączenia (ESD) 5. czyszczenie zbiorników ładunkowych, usuwanie ładunku, odgazowywanie i zobojętnianie Podstawowa znajomość właściwości fizycznych gazów skroplonych:. 1. właściwości i cechy 2. ciśnienie i temperatura, w tym stosunek ciśnienia pary do jej temperatury 3. rodzaje generowania ładunków elektrostatycznych 4. symbole chemiczne Znajomość i zrozumienie kultury bezpieczeństwa zbiornikowca i zarządzania bezpieczeństwem |
4. poświadczony program szkoleniowy | ||||
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zagrożeniom |
Podstawowa znajomość zagrożeń związanych z eksploatacją zbiornikowców, w tym: 1. zagrożenia zdrowia 2. zagrożenia dla środowiska 3. niebezpieczeństwa reakcji 4. niebezpieczeństwa korozji 5. niebezpieczeństwa wybuchu i zapłonu 6. źródła zapłonu 7. zagrożenia elektrostatyczne 8. niebezpieczeństwa związane z toksycznością, 9. wydostawanie się par i oparów 10. ekstremalnie niskie temperatury 11. zagrożenia związane z ciśnieniem Podstawowa znajomość opanowywania zagrożeń 1. techniki zobojętniania, osuszania i monitorowania 2. przedsięwzięcia antystatyczne 3. wentylacja 4. segregacja 5. stosowanie inhibitorów ładunku 6. znaczenie porównywalności materiałów |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Prawidłowo identyfikuje, korzystając z MSDS, zagrożenia dla statku i załogi związane z ładunkiem oraz podejmuje odpowiednie działania zgodnie z ustalonymi procedurami Identyfikacja i działania po pozyskaniu wiedzy o niebezpieczeństwie wypełniają ustalone procedury oraz są zgodne z dobrymi praktykami |
||
|
7. kontrola atmosferyczna 8. badanie gazów Rozumienie informacji w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) |
|||||
| Stosowanie środków ostrożności w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa |
Funkcjonowanie i właściwe użytkowanie aparatury do pomiaru gazów oraz podobnych urządzeń Właściwe użytkowanie środków ochrony i zabezpieczeń, w tym: 1. aparatów oddechowych i urządzeń ewakuacyjnych na zbiornikowcu 2. odzieży i wyposażenia ochronnego 3. aparatów do sztucznego oddychania 4. urządzeń ratowniczych i ewakuacyjnych Podstawowa znajomość praktyk i procedur bezpiecznej pracy zgodnie z ustawodawstwem i wytycznymi branżowymi oraz bezpieczeństwem osobistym na statku, odnoszącymi się do zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych, w tym: 1. środków ostrożności, jakie należy podjąć przy wejściu do zamkniętych przestrzeni 2. środków ostrożności, jakie należy podjąć przez i podczas napraw i prac konserwacyjnych 3. środków bezpieczeństwa dotyczących prac zimnych i gorących 4. bezpieczeństwa elektrycznego 5. listy kontrolnej bezpieczeństwa na statku/nabrzeżu |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury wejść do zamkniętych przestrzeni są przestrzegane Procedury oraz praktyki bezpiecznej pracy stworzone w celu ochrony załogi i statku są zawsze przestrzegane Odpowiednie środki ochrony i bezpieczeństwa są używane prawidłowo |
||
| Podstawowa znajomość zasad pierwszej pomocy z odniesieniem do Karty Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) | Zasady, jakimi należy kierować się przy udzielaniu pierwszej pomocy | ||||
| Przeprowadzanie działań przeciwpożarowych |
Organizacja ochrony przeciwpożarowej zbiornikowca oraz podejmowane działania Specjalnie zagrożenia związane z obsługą ładunku i przewozem gazów płynnych luzem. Środki przeciwpożarowe wykorzystywane do gaszenia pożarów gazów. Działanie stacjonarnych systemów gaszenia pianą. Działanie przenośnych systemów gaszenia pianą. Działanie stacjonarnego systemu gaszenia proszkiem. Podstawowa znajomość sposobów izolacji wycieków w związku z działaniami przeciwpożarowymi. |
Praktyczne ćwiczenia i instruktaż prowadzone w zatwierdzonych i rzeczywiście realistycznych warunkach szkolenia (np. symulacja warunków pokładowych) oraz, tam gdzie to możliwe i ma to zastosowanie, w ciemności |
Czynności wstępne i następujące podjęte po pozyskaniu wiedzy o zagrożeniu są zgodne z przyjętymi praktykami i procedurami. Działanie podjęte po usłyszeniu sygnału alarmowego jest właściwe do charakteru sygnalizowanej sytuacji awaryjnej i zgodne z ustalonymi procedurami. Ubiór i wyposażenie są odpowiednie do charakteru działań przeciwpożarowych. Czas i sekwencja działań indywidualnych są odpowiednie do przeważających okoliczności i warunków. Pożar zostaje ugaszony przy użyciu odpowiednich procedur, technik i środków przeciwpożarowych. |
||
| Reakcja na niebezpieczeństwo | Podstawowa znajomość procedur awaryjnych, w tym również awaryjnego wyłączenia. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Rodzaj i wpływ niebezpieczeństwa są szybko identyfikowane, a podjęte działania są zgodne z procedurami i planami awaryjnymi | ||
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobieżenia zanieczyszczeniom środowiska spowodowanym uwolnieniem gazów skroplonych |
Podstawowa znajomość wpływu skażenia na życie ludzkie i morskie Podstawowa znajomość procedur statku dotyczących zapobiegania skażeniom Podstawowa wiedza o środkach, jakie należy podjąć w przypadku wycieku, w tym również konieczności: 1. przekazania odpowiednich informacji osobom odpowiedzialnym 2. pomocy we wdrażaniu procedur statku dotyczących izolacji wycieków 3. zapobiegania pęknięciom kruchym |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury stworzone w celu ochrony środowiska są zawsze przestrzegane | ||
Tabela A-V/1-2-2
Minimalny standard kompetencji dla szkolenia wyższego stopnia w zakresie obsługi ładunku zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Zdolność do bezpiecznego wykonywania i monitorowania wszystkich działań w zakresie obsługi ładunku |
Budowa i cechy zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych Znajomość budowy, systemów i wyposażenia zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych, w tym: 1. rodzaje zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych oraz budowa zbiorników ładunkowych 2. ogólna budowa i układ 3. systemy izolacji ładunku, w tym materiały konstrukcyjnego i izolacyjne 4. urządzenia i aparatura do obsługi ładunku, w tym: 1. pompy ładunkowe i ich rozmieszczenie 2. rurociągi ładunkowe i zawory 3. urządzenia rozprężające 4. ekrany płomieni 5. systemy monitorowania temperatury 6. zbiornik ładunkowy -systemy monitorowania poziomu 7. systemy monitorowania i kontroli ciśnienia w zbiorniku 5. system utrzymywania temperatury ładunku |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Komunikacja jest jasna, zrozumiała i skuteczna. Obsługa ładunku wykonywana jest w sposób bezpieczny, przy uwzględnieniu budowy, systemów i wyposażenia zbiornikowca do przewozu gazów skroplonych. Operacje przepompowywania są realizowane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami i odpowiednio do rodzaju ładunku. Obsługa ładunku jest planowana, ryzyko jest kontrolowane i wprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu zapewnienia bezpieczeństwa działań i uniknięcia skażenia środowiska morskiego. |
||
|
6. kontrola atmosfery w zbiorniku (gaz obojętny, azot), w tym systemy składowania, generowania i dystrybucji 7. systemy ogrzewania koferdamu 8. systemy wykrywania gazu 9. system balastowy 10. systemy odparowywania 11. systemy ponownego skraplania 12. system awaryjnego zamknięcia ładunku (ESD) 13. systemy przepływu nadzorowanego Znajomość zasad działania i charakterystyk pomp, w tym typów pomp ładunkowych oraz ich bezpiecznego użytkowania Załadunek, rozładunek, obsługa ładunku Znajomość wpływu ładunków płynnych luzem na przegłębienie, stateczność i odporność konstrukcji na zniszczenie Biegłość z zakresu kultury bezpieczeństwa zbiornikowca oraz wdrażania wymogów zarządzania bezpieczeństwem |
Właściwy załadunek, rozmieszczenie i rozładunek gazów skroplonych sprawia, że warunki stateczności i naprężenia pozostają zawsze w bezpiecznych granicach. Potencjalna niezgodność z procedurami opisującymi operacje ładunkowe jest bezzwłocznie identyfikowana i eliminowana. Działania i procedury prawidłowo identyfikują i w pełni wykorzystują odpowiednie urządzenia statku. |
||||
|
Biegłość w stosowaniu bezpiecznych przygotowań, procedur i list kontrolnych wobec wszystkich działań w zakresie obsługi ładunku, w tym: 1. po dokowaniu i załadunku: 1. badanie zbiorników 2. zobojętnianie (redukcja tlenu, redukcja punktu rosy) 3. napełnienie 4. schłodzenie 5. załadunek 6. usuwanie balastu 7. próbkowanie, w tym próbkowanie w układzie zamkniętym 2. podróż morska: 1. schłodzenie 2. utrzymywanie ciśnienia 3. odparowywanie 4. hamowanie reakcji 3. rozładunek: 1. rozładunek: 2. balastowanie 3. systemy demontażu i oczyszczania 4. systemy usuwania cieczy ze zbiornika 4. przygotowania przed dokowaniem: 1. podgrzanie 2. zobojętnianie 3. odgazowywanie 5. przeładunek ze statku na statek |
Kalibracja i wykorzystanie urządzeń monitorujących i do wykrywania gazu zgodne są z procedurami i praktykami operacyjnymi dotyczącymi bezpieczeństwa Procedury monitorowania i systemy bezpieczeństwa sprawiają, że wszystkie alarmy są wykrywane bezzwłocznie, a reakcja na ich wystąpienie jest zgodna z ustalonymi procedurami |
||||
|
Biegłość w wykonywaniu pomiarów i obliczeń ładunkowych, w tym: 1. faza ciekła 2. faza gazowa 3. Ilość na pokładzie (OBQ) 4. Ilość pozostała na pokładzie (ROB) 5. obliczenia dotyczące odparowywania ładunku Biegłość w zarządzaniu i nadzorowaniu personelu w zakresie odpowiedzialności związanych z ładunkiem |
Personel ma przydzielone zadania i został poinformowany o procedurach i normach pracy, jakich należy przestrzegać w sposób właściwy oraz zgodnie z praktykami bezpiecznej pracy | ||||
|
Znajomość i zrozumienie podstawowych zagadnień chemicznych i fizycznych, a także definicji związanych z bezpiecznym masowym przewozem gazów płynnych, w tym: 1. budowa chemiczna gazów 2. właściwości i cechy gazów płynnych (w tym CO2) oraz ich par, w tym: 1. proste prawa dotyczące gazów 2. stany skupienia 3. gęstości cieczy i oparów 4. dyfuzja i mieszanie gazów 5. sprężanie gazów 6. skraplanie i chłodzenie gazów 7. temperatura krytyczna i ciśnienie gazu 8. temperatura zapłonu, dolna i górna granica wybuchu, temperatura samozapłonu 9. kompatybilność, reakcyjność i pozytywna segregacja gazów 10. polimeryzacja 11. ciśnienie pary nasyconej/temperatura odniesienia .12 punkt rosy i punkt wrzenia .13 smarowanie sprężarek .14 powstawanie wodzianów 3. właściwości cieczy 4. charakter i właściwości roztworów 5. wielkości termodynamiczne 6. podstawowe prawa termodynamiki i schematy 7. właściwości materiałów 8. wpływ niskiej temperatury - pęknięcia kruche Rozumienie informacji zawartych w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS) |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Zasoby informacji dotyczące identyfikacji właściwości i charakterystyk gazów płynnych, a także ich wpływu na bezpieczeństwo, środowisko i funkcjonowanie statku są wykorzystywane w sposób skuteczny | |||
| Podejmowanie Środków ostrożności w celu zapobieżenia zagrożeniom |
Znajomość i zrozumienie zagrożeń i środków kontroli związanych z funkcjonowaniem zbiornikowca do przewozu gazu płynnego, w tym m.in.: 1. palność 2. wybuchowość 3. toksyczność 4. reakcyjność 5. właściwości żrące 6. zagrożenia zdrowia 7. skład gazu obojętnego 8. zagrożenia elektrostatyczne 9. ładunki polimeryzujące Biegłość w kalibracji i użytkowaniu systemów, aparatury i urządzeń do monitoringu i wykrywania gazu. Znajomość i zrozumienie zagrożeń braku zgodności z odpowiednimi przepisami prawa |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Zagrożenia ze strony ładunku dla statku i personelu, związane z operacjami ładunkowymi zbiornikowca do przewozu gazu płynnego, są prawidłowo identyfikowane i podejmowane są właściwe działania kontrolne Sposób użytkowania urządzeń do wykrywania gazu jest zgodny z instrukcjami i dobrą praktyką. |
||
| Stosowanie środków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy |
Znajomość i zrozumienie praktyk bezpiecznej pracy, w tym oceny ryzyka i bezpieczeństwa osobistego na statku w zakresie zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych, w tym: 1. środki ostrożności, jakie należy podjąć wchodząc do zamkniętych przestrzeni (takich jak pomieszczenia sprężarek), w tym również prawidłowe użycie różnych rodzajów aparatów oddechowych |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Procedury stworzone w celu ochrony personelu oraz statku są zawsze przestrzegane. Praktyki bezpiecznej pracy są przestrzegane oraz wykorzystywane są właściwie odpowiednie środki ochrony i bezpieczeństwa. Zasady pracy są zgodne z wymogami legislacyjnymi, kodeksem pracy, zezwoleniami na pracę i regulacjami środowiskowymi. Prawidłowe używanie aparatów oddechowych. |
||
|
2. środki ostrożności, jakie zostaną podjęte przed i w trakcie prac naprawczych i konserwacyjnych, w tym prace dotyczące pomp, rurociągów, systemów elektrycznych i sterujących 3. środki ostrożności dotyczące obróbki na zimno i na gorąco 4. środki ostrożności związane z bezpieczeństwem elektrycznym 5. użycie odpowiednich środków ochrony osobistej (PPE) 6. zabezpieczenia przed oparzeniem zimnem i odmrożeniem 7. właściwe użycie osobistych środków do monitorowania toksyczności | |||||
| Reakcja na niebezpieczeństwo |
Znajomość i zrozumienie procedur awaryjnych dotyczących zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych, w tym: 1. Plany awaryjne statku 2. awaryjne zaprzestanie obsługi ładunku 3. awaryjne zamknięcie zaworu ładunkowego 4. działania, jakie mają zostać podjęte w przypadku awarii systemów lub usług krytycznych dla obsługi ładunku 5. działania przeciwpożarowe na zbiornikowcach do przewozu gazu płynnego 6. wyrzucenie ładunku za burtę 7. działania ratownicze w zamkniętej przestrzeni |
Ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Rodzaj i wpływ niebezpieczeństwa są szybko identyfikowane, a podjęte działania są zgodne z ustalonymi procedurami i planami awaryjnymi. Porządek priorytetów oraz poziomy i ramy czasowe dostarczania raportów i informowania załogi na pokładzie, odpowiadają charakterowi sytuacji awaryjnej i odzwierciedlają nagłość problemu. Procedury ewakuacji, awaryjnego wyłączenia oraz izolacji odpowiadają charakterowi sytuacji awaryjnej i są wdrażane bezzwłocznie. |
||
| Działania, jakie należy podjąć po kolizji, wejściu na mieliznę czy wycieku oraz spowinięcia statku przez toksyczne lub łatwopalne opary | |||||
| Znajomość medycznych procedur pierwszej pomocy i odtrutek na pokładzie zbiornikowców do przewozu gazu płynnego, w odniesieniu do Wytycznych o Pierwszej Pomocy Medycznej do Wykorzystania przy Wypadkach Obejmujących Materiały Niebezpieczne (MFAG) | Identyfikacja medycznej sytuacji awaryjnej oraz działania podjęte w tym zakresie są zgodne z obowiązującą praktyką pierwszej pomocy oraz wytycznymi międzynarodowymi | ||||
| Podejmowanie działań w celu uniknięcia skażenia środowiska | Zrozumienie procedur zapobiegających skażeniu środowiska |
Ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Działania są prowadzone zgodnie z zatwierdzonymi zasadami i procedurami mającymi na celu uniknięcie skażenia środowiska | ||
| Monitorowanie i zapewnianie zgodności z wymogami prawnymi |
Znajomość i zrozumienie odpowiednich przepisów Międzynarodowej Konwencji w sprawie Zapobiegania Skażeniom ze Statków (MARPOL) oraz innych instrumentów IMO, wytycznych branżowych oraz powszechnie stosowanych uregulowań portowych Biegłość w korzystaniu z Kodeksu IBC i IGC oraz powiązanych dokumentów |
Ocena dowodów uzyskanych z jednego lub więcej z poniższych: 1. poświadczona praktyka morska 2. poświadczona praktyka na statku szkolnym 3. poświadczone szkolenie na symulatorze 4. poświadczony program szkoleniowy |
Sposób postępowania z ładunkiem gazu płynnego jest zgodny z odpowiednimi instrumentami IMO oraz ustalonymi normami przemysłowymi i kodeksami bezpiecznej pracy | ||
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach pasażerskich
Szkolenie zapoznawcze dotyczące zagrożeń na statkach pasażerskich
Udział w realizacji planów awaryjnych, instrukcji i procedur
.1 zapoznanie się z:
.1.1 ogólnymi środkami bezpieczeństwa na statku;
.1.2 rozmieszczeniem niezbędnego wyposażenia zapewniającego bezpieczeństwo i wyposażenia awaryjnego, obejmującego środki ratunkowe;
.1.3 znaczeniem własnego zachowania w sytuacji zagrożenia; oraz
.1.4 ograniczeniami w korzystaniu z wind podczas zagrożenia.
Udział w skutecznej komunikacji z pasażerami w sytuacji zagrożenia
.2 Zdolność do:
.2.1 porozumiewania się w języku roboczym używanym na statku;
.2.2 niewerbalnego przekazywania informacji dotyczących bezpieczeństwa; oraz
.2.3 rozumienia jednego z języków, w których komunikaty o zagrożeniu mogą być ogłaszane na statku w sytuacji zagrożenia lub podczas alarmów próbnych.
Szkolenie dotyczące bezpieczeństwa dla personelu bezpośrednio obsługującego pasażerów w części pasażerskiej
Komunikacja
.1 Zdolność do porozumiewania się z pasażerami w sytuacji zagrożenia, biorąc pod uwagę;
.1.1 język lub języki jakimi pasażerowie posługują się najczęściej na danej trasie;
.1.2 prawdopodobieństwo, iż umiejętność posługiwania się podstawowym zasobem słów w języku angielskim przy udzielaniu instrukcji może umożliwić porozumiewanie się z pasażerem potrzebującym pomocy, bez względu na to czy pasażer i członek załogi posługują się wspólnym językiem;
.1.3 ewentualną potrzebę porozumiewania się w sytuacji zagrożenia w inny sposób, np. poprzez demonstrację, sygnały ręczne lub zwracanie uwagi na rozmieszczenie instrukcji, miejsc zbiórki, środków ratunkowych lub dróg ewakuacyjnych, kiedy komunikacja ustna jest niepraktyczna;
.1.4 zakres, w jakim pełne instrukcje dotyczące bezpieczeństwa zostały przekazane pasażerom w ich ojczystym języku lub językach;
.1.5 języki, w jakich komunikaty o zagrożeniu mogą być nadawane w sytuacji zagrożenia, lub podczas alarmów ćwiczebnych, aby przekazać pasażerom istotne wskazówki i ułatwić członkom załogi udzielanie pomocy pasażerom.
Środki ratunkowe
.2 Umiejętność zademonstrowania pasażerom, jak korzystać z indywidualnych środków ratunkowych.
Procedury okrętowania pasażerów
.3 Zaokrętowanie i wyokrętowanie pasażerów, ze zwróceniem szczególnej uwagi na osoby niepełnosprawne i wymagające pomocy.
Szkolenie w zakresie kierowania tłumem na statku pasażerskim
.1 przejść szkolenie w zakresie kierowania tłumem zgodnie z wymogami prawidła V/2, pkt 7, jak określono w tabeli A-V/2-1;
.2 spełnić wymóg okazania dowodów, iż ukończyli szkolenie zgodnie z wymaganiami zawartymi w tabeli A-V/2-1.
Szkolenie w zakresie zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich
.1 pomyślnie ukończyć zatwierdzone szkolenie z zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich wymagane prawidłem V/2, pkt 8, jak określono w tabeli V/2-2;
.2 spełniać wymóg okazania dowodów, że osiągnęli wymagany standard kompetencji zgodnie z metodami i kryteriami oceny kompetencji określonymi w kolumnach 3 i 4 w tabeli V/2 -2.
Szkolenie w zakresie bezpieczeństwa pasażerów, ładunku i szczelności kadłuba
Procedury załadunkowe i okrętowania
.1 umiejętność prawidłowego stosowania procedur ustanowionych dla statku dotyczące:
.1.1 załadunku i wyładunku pojazdów, wagonów kolejowych i innych jednostek transportujących ładunek, oraz związanej z tym komunikacji;
.1.2 opuszczania i podnoszenia ramp;
.1.3 układania i składowania chowanych pokładów samochodowych; oraz
.1.4 okrętowania i wyokrętowania pasażerów, ze zwróceniem szczególnej uwagi na osoby niepełnosprawne i wymagające pomocy.
Przewóz towarów niebezpiecznych.
.2 Umiejętność stosowania specjalnych zabezpieczeń, procedur oraz spełniania wymagań dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych na statkach pasażerskich typu ro-ro.
Mocowanie ładunków
.3 Umiejętność:
.3.1 prawidłowego stosowania przepisów Kodeksu bezpiecznego postępowania przy rozmieszczaniu i mocowaniu ładunków odnośnie pojazdów, wagonów kolejowych i innych jednostek transportujących ładunek;
.3.2 właściwego użycia sprzętu i materiałów do mocowania ładunku, biorąc pod uwagę ich ograniczenia.
Obliczenia stateczności, przegłębienia i naprężeń
.4 Umiejętność:
.4.1 właściwego korzystania z dostępnych informacji o stateczności i naprężeniach;
.4.2 obliczenia stateczności i przegłębienia dla różnych warunków załadowania, korzystając z dostępnych kalkulatorów załadunku lub programów komputerowych;
.4.3 obliczania współczynników obciążenia pokładów; oraz
.4.4 obliczenia wpływu przepompowania balastu i paliwa na stateczność, przegłębienie i naprężenia.
Otwieranie, zamykanie i zabezpieczanie otworów w kadłubie
.5 Umiejętność:
.5.1 prawidłowego stosowania ustalonych procedur otwierania, zamykania i zabezpieczania furty dziobowej, rufowej i furt bocznych oraz ramp, a także prawidłowego obsługiwania związanych z nimi systemów; oraz
.5.2 przeprowadzania kontroli uszczelnień.
Skład atmosfery na pokładach ro-ro
.6 Umiejętność:
.6.1 wykorzystania urządzeń, jeśli są na wyposażeniu statku, do monitorowania składu atmosfery pomieszczeń ro-ro; oraz
.6.2 prawidłowego stosowania ustalonych dla statku procedur wentylacji pomieszczeń ro-ro podczas załadunku i wyładunku pojazdów, podczas podróży i w sytuacji zagrożenia.
Tabela A-V/2
Minimalny standard kompetencji w zakresie kierowania tłumem na statku pasażerskim
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i umiejętności | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Udział w realizacji statkowych planów awaryjnych i procedur zbiórki i ewakuacji pasażerów. |
Znajomość statkowych planów awaryjnych, instrukcji i procedur związanych z kierowaniem i ewakuacją pasażerów. Znajomość technik stosowanych podczas kierowania tłumem i odpowiednich urządzeń używanych do pomocy pasażerom w sytuacji awaryjnej. Znajomość rozkładów alarmowych i instrukcji awaryjnych. |
Ocena dowodów uzyskanych po przeszkoleniu i/lub instruktażu. | Działania podejmowane w przypadku sytuacji zagrożenia są odpowiednie i zgodne z ustalonymi procedurami. |
| Pomoc pasażerom w drodze do miejsca zbiórki i stanowisk łodziowych. |
Umiejętność wydawania jasnych i uspokajających poleceń. Umiejętność kierowania pasażerami na korytarzach, klatkach schodowych i przejściach. Zrozumienie znaczenia i umiejętność utrzymywania pełnej drożności dróg ewakuacyjnych. Znajomość dostępnych metod ewakuacji osób niepełnosprawnych i wymagających szczególnej pomocy. Znajomość metod przeszukiwania pomieszczeń pasażerskich i ogólnodostępnych. Umiejętność sprowadzania pasażerów na ląd, ze zwróceniem szczególnej uwagi na |
Ocena dowodów uzyskanych po szkoleniu praktycznym i/lub instruktażu. |
Podjęte działania są zgodne z planami awaryjnymi, instrukcjami i procedurami. Informacje przekazywane osobom, sekcjom awaryjnym i pasażerom są dokładne, istotne i aktualne. |
|
osoby niepełnosprawne i wymagające pomocy. Znaczenie skutecznych procedur dotyczących zbiórki, w tym: .1 znaczenie utrzymania porządku. .2 umiejętność stosowania procedur w celu zmniejszenia i unikania paniki. .3 umiejętność korzystania w stosownych przypadkach z list pasażerów w celu ich policzenia przed ewakuacją. .4 znaczenie, o ile to możliwe, odpowiedniej odzieży pasażerów podczas zbiórki; oraz .5 umiejętność sprawdzenia, czy pasażerowie poprawnie założyli swoje kamizelki ratunkowe. |
Tabela A-V/2-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i umiejętności | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Organizacja procedur awaryjnych na statku. |
Znajomość: .1 ogólnego planu i budowy statku. .2 przepisów bezpieczeństwa. .3 planów awaryjnych Procedur. Znaczenie zasad opracowania procedur awaryjnych dla określonego statku, w tym: .1 konieczność wstępnego zaplanowania i wypróbowania statkowych procedur awaryjnych. .2 potrzeba znajomości i jak najściślejszego przestrzegania przez cały personel zaplanowanych procedur awaryjnych w przypadku sytuacji zagrożenia. |
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, ćwiczeń na podstawie jednego lub kilku przygotowanych planów awaryjnych oraz praktyczna demonstracja. | Procedury awaryjne na statku zapewniają stan gotowości do działania w sytuacji zagrożenia. |
| Optymalne wykorzystanie zasobów. |
Umiejętność optymalnego wykorzystania zasobów, biorąc pod uwagę: .1 to, że zasoby dostępne w sytuacji zagrożenia mogą być ograniczone. .2 potrzebę pełnego wykorzystania personelu i urządzeń bezpośrednio dostępnych i, gdy zajdzie potrzeba, improwizowania. Umiejętność zorganizowania realistycznych alarmów |
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, praktycznej demonstracji i przeszkolenia na statku oraz ćwiczeń procedur awaryjnych. |
W planach awaryjnych dostępne zasoby są optymalnie wykorzystane. Przydzielanie zadań i obowiązków odpowiada znanym kompetencjom poszczególnych osób. Role i obowiązki sekcji i poszczególnych osób są jasno określone. |
| ćwiczebnych w celu utrzymania stanu gotowości, biorąc pod uwagą doświadczenia z poprzednich wypadków z udziałem statków pasażerskich; omówienie przebiegu ćwiczeń. | |||
| Kontrola reagowania na zagrożenia. |
Umiejętność dokonania wstępnej oceny i zapewnienia skutecznej reakcji na sytuacje zagrożenia zgodnie z ustalonymi procedurami awaryjnymi. Umiejętności przywódcze Umiejętność przewodzenia i kierowania innymi w sytuacjach zagrożenia, w tym potrzeba; .1 dawania przykładu w sytuacjach zagrożenia. .2 skupienia się na podejmowaniu decyzji, biorąc pod uwagę potrzebę szybkiego działania w sytuacji zagrożenia. .3 motywowania, zachęcania i uspokojenia pasażerów i innych osób. Radzenie sobie ze stresem Umiejętność identyfikacji objawów nadmiernego stresu u siebie i u innych członków sekcji awaryjnej. Zrozumienie, że stres spowodowany sytuacjami zagrożenia może wpływać na funkcjonowanie osób i ich zdolność do postępowania według instrukcji i procedur. |
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, praktycznej demonstracji i przeszkolenia na statku oraz ćwiczeń procedur awaryjnych. |
Procedury i działania są zgodne z ustalonymi zasadami i planami zarządzania kryzysowego na statku. Cele i strategia są odpowiednie do charakteru zagrożenia, biorąc pod uwagę ewentualności i optymalnie wykorzystują dostępne zasoby. Działania członków załogi przyczyniają się do utrzymania porządku i kontroli. |
| Kontrola nad pasażerami i innymi osobami w sytuacjach zagrożenia. |
Zachowania i reakcje ludzkie Umiejętność panowania nad pasażerami i innymi osobami w sytuacjach zagrożenia, w tym: .1 świadomość ogólnych wzorców reakcji pasażerów i innych osób w sytuacjach zagrożenia, uwzględniająca następujące prawidłowości: 1.1 na ogół upływa trochę czasu zanim (udzie przyjmą fakt istnienia sytuacji zagrożenia; 1.2 niektórzy mogą panikować i nie zachowywać racjonalnie, że ich zdolność rozumienia może być zaniżona i mogą nie reagować na instrukcje tak, jak w sytuacjach braku zagrożenia. .2 świadomość, że pasażerowie i inne osoby mogą między innymi: .2.1 zacząć szukać krewnych, znajomych i/lub swoich rzeczy w reakcji na to, że dzieje się coś złego; .2.2 szukać schronienia w swoich kabinach lub innych miejscach na statku, gdzie, jak sądzą, mogą uniknąć zagrożenia; .2.3 z reguły przechodzą na wyżej położoną burtę, gdy statek ma przechył. |
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, praktycznej demonstracji i przeszkolenia na statku oraz ćwiczeń procedur awaryjnych. | Działania członków załogi przyczyniają się do utrzymania porządku i kontroli. |
| .3 ocena ewentualnej paniki wynikającej z rozdzielenia członków rodziny. | |||
| Nawiązanie i utrzymywanie skutecznej komunikacji. |
Umiejętność nawiązywania i utrzymywania skutecznej komunikacji, w tym: .1 znaczenie jasnych i zwięzłych instrukcji i meldunków. .2 potrzebę zachęcenia pasażerów i innych osób do przekazywania informacji i udzielania odpowiedzi. Umiejętność przekazywania istotnych informacji pasażerom i innym osobom w sytuacji zagrożenia, aby na bieżąco powiadamiać ich o ogólnej sytuacji i komunikować im jakie czynności mają podjąć, biorąc pod uwagę: .1 język lub języki, jakimi posługuje się większość pasażerów i innych osób na danej trasie. .2 ewentualną potrzebę porozumiewania się w sytuacji zagrożenia w inny sposób, np. poprzez demonstrację, sygnały ręczne lub zwracanie uwagi na lokalizację instrukcji, miejsc zbiórki, urządzeń ratunkowych lub dróg ewakuacyjnych, kiedy komunikacja ustna jest niepraktyczna. .3 język w którym komunikaty o zagrożeniu |
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, ćwiczeń i praktycznej demonstracji. |
Informacje ze wszystkich dostępnych źródeł są otrzymywane, oceniane i potwierdzone jak najszybciej i weryfikowane w trakcie zagrożenia. Informacje przekazywane osobom, sekcjom awaryjnym i pasażerom są dokładne, istotne i aktualne. Pasażerowie cały czas otrzymują informacje o charakterze zagrożenia i czynnościach, jakie mają wykonywać. |
| mogą być nadawane w sytuacji zagrożenia lub ćwiczenia aby przekazać pasażerom kluczowe wskazówki i ułatwić członkom załogi udzielanie pasażerom pomocy. |
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statki podlegające Kodeksowi IGF
1 Każdy kandydat na świadectwo podstawowego przeszkolenia do służby na statkach podlegających Kodeksowi IGF:
.1.1 powinien pomyślnie ukończyć zatwierdzone szkolenie podstawowe, wymagane prawidłem V/3, pkt 5, zgodnie ze swoim stanowiskiem, obowiązkami i zakresem odpowiedzialności, jak określono w tabeli A-V/3-1; oraz
.1.2 jest zobowiązany do przedstawienia dowodów, że osiągnął wymagany standard kompetencji zgodnie z metodami i kryteriami oceny kompetencji zestawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/3-1; lub
.2 powinien przejść odpowiednie szkolenie i uzyskać świadectwo zgodnie z wymaganiami do służby na zbiornikowcach do przewozu skroplonego gazu określonymi w prawidle V/3, pkt 6.
Szkolenie wyższego stopnia na statki podlegające Kodeksowi IGF
2 Każdy kandydat na świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego do służby na statkach podlegających Kodeksowi IGF musi:
.1.1 pomyślnie ukończyć zatwierdzone zaawansowane szkolenie wymagane prawidłem V/3, pkt 8, zgodnie ze swoim stanowiskiem, obowiązkami i odpowiedzialnością, jak określono w tabeli A-V/3-2; oraz
.1.2 przedstawić dowody, że osiągnął wymagany standard kompetencji zgodnie z metodami i kryteriami oceny kompetencji zestawionymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/3-2; lub
.2 przejść odpowiednie szkolenie i uzyskać świadectwo zgodnie z wymaganiami do służby na zbiornikowcach do przewozu skroplonego gazu określonymi w prawidle V/3, ust 9.
Zwolnienia
3 Administracja może, w odniesieniu do statków o pojemności brutto mniejszej niż 500, z wyjątkiem statków pasażerskich, jeżeli uzna, że rozmiar statku oraz czas trwania i charakter podróży czynią stosowanie pełnych wymogów niniejszej sekcji nieuzasadnionym lub niewykonalnym, zwolnić marynarzy na takim statku lub klasie statków z niektórych wymagań, mając na uwadze bezpieczeństwo ludzi i mienia na pokładzie statku oraz ochrony środowiska morskiego.
Tabela A-V/3-1
Minimalny standard kompetencji w zakresie szkolenia podstawowego na statki podlegające Kodeksowi IGF
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i umiejętności | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Udział w bezpiecznej eksploatacji statku podlegającego Kodeksowi IGF. |
Konstrukcja i charakterystyka eksploatacyjna statków podlegających Kodeksowi IGF. Podstawowa znajomość statków podlegających Kodeksowi IGF, ich układy paliwowe i systemy przechowywania paliwa: .1 paliwa o których mowa w Kodeksie IGF. .2 rodzaje układów paliwowych podlegających Kodeksowi IGF. .3 przechowywanie paliwa w zwykłej atmosferze, kriogeniczne lub sprężone na statkach podlegających Kodeksowi IGF. .4 ogólna konstrukcja systemów przechowywania paliwa na pokładzie statków podlegających Kodeksowi IGF. .5 strefy i obszary zagrożeń. .6 typowy plan bezpieczeństwa przeciwpożarowego. .7 systemy monitorowania, kontroli i bezpieczeństwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Podstawowa znajomość paliw i działania systemów przechowywania paliwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF: .1 systemy rurociągów i zawory. .2 przechowywanie w zbiornikach atmosferycznych, kriogenicznych i ciśnieniowych. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Komunikacja w obszarze odpowiedzialności jest zrozumiała i skuteczna. Operacje związane ze statkami podlegającymi Kodeksowi IGF są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji. |
|
.3 systemy odpowietrzania i ekrany ochronne. .4 podstawowe operacje i systemy bunkrowania. .5 ochrona przed wypadkami kriogenicznymi. .6 monitorowanie i wykrywanie wycieku paliwa. Podstawowa znajomość właściwości fizycznych paliw na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym: .1 właściwości i charakterystyki. .2 ciśnienie i temperatura, zależności ciśnienia i temperatury pary. Wiedza i zrozumienie wymogów bezpieczeństwa i zarządzania bezpieczeństwem na statkach podlegających Kodeksowi IGF. | |||
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zagrożeniom na statku podlegającym Kodeksowi IGF. |
Podstawowa znajomość zagrożeń związanych z operacjami na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym zagrożenia: .1 dla zdrowia. .2 dla środowiska. .3 związane z substancjami reaktywnymi. .4 korozyjne. .5 związane z zapłonem, wybuchowością i łatwopalnością. .6 związane ze źródłami zapłonu. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Prawidłowa identyfikacja na karcie charakterystyki (SDS), istotne zagrożenia dla statku i personelu, i podejmowanie odpowiednich działań zgodnie z ustalonymi procedurami. Identyfikacja i działania po stwierdzeniu niebezpiecznej sytuacji są zgodne z ustalonymi procedurami zgodnie z najlepszymi praktykami. |
|
.7 elektrostatyczne. .8 toksyczne. .9 związane z wyciekami i chmurami oparów. .10 związane z bardzo niskimi temperaturami. .11 związane z ciśnieniem. .12 związane z różnicami w partiach paliwa. Podstawowa znajomość kontroli zagrożeń: .1 metody opróżniania, zobojętniania, osuszania i monitorowania. .2 środki antystatyczne. .3 wentylacja, .4 segregacja. .5 opóźnianie reakcji. .6 środki zapobiegania zapłonowi, pożarom i wybuchom. .7 kontrola składu atmosfery. .8 badanie gazów. .9 ochrona przed uszkodzeniami kriogenicznymi (LNG). Zrozumienie właściwości paliwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF podanych na kartach charakterystyki (SDS). | |||
| Stosowanie środków ostrożności w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. |
Znajomość przyrządów do pomiaru gazu i podobnych urządzeń: .1 badanie gazów. Właściwe korzystanie ze specjalistycznego sprzętu ochronnego i zabezpieczającego, w tym: .1 aparat do oddychania. .2 odzież ochronna. .3 sprzęt do resuscytacji. .4 wyposażenie ratunkowe i ewakuacyjne. Podstawowa znajomość zasad bezpiecznej pracy i procedur zgodnych z przepisami prawa i wytycznymi branżowymi oraz własne bezpieczeństwo na pokładzie dotyczące statków podlegających Kodeksowi IGF w tym: .1 środki ostrożności, które należy podjąć przed wejściem do pomieszczeń i rejonów niebezpiecznych. .2 środki ostrożności, które należy podjąć przed i podczas naprawy i prac konserwacyjnych. .3 środki bezpieczeństwa przy robotach na gorąco i na zimno. Podstawowa znajomość pierwszej pomocy w odniesieniu do karty charakterystyki (SDS). |
Egzamin lub ocena dowodów uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka Pływania. .2 zatwierdzone szkolenie doświadczenie na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze Szkolenia. .4 zatwierdzone szkolenie program. |
Procedury oraz praktyki bezpiecznej pracy stworzone w celu ochrony załogi i statku są zawsze przestrzegane. Odpowiedni sprzęt ochronny i zabezpieczenia są prawidłowo stosowane. Pierwsza pomoc: co robić, a czego nie. |
| Przeprowadzenie akcji przeciwpożarowej na statku podlegającym Kodeksowi IGF. |
Organizacja ochrony i działania ppoż., jakie należy podjąć na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Szczególne zagrożenia związane z układami paliwowymi i postępowanie z paliwem na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Środki gaszące i metody stosowane do opanowania i gaszenia pożarów w związku z różnymi paliwami znajdującymi się na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Działanie systemów przeciwpożarowych. |
Praktyczne ćwiczenia i instruktaż prowadzone w zatwierdzonych, prawdziwie realistycznych warunkach szkolenia (np. symulowane warunki statkowe) oraz, kiedy to możliwe i wykonalne, w ciemności. |
Początkowe i kolejne działania po stwierdzeniu zagrożenia są zgodne z ustalonymi praktykami i procedurami. Działania podjęte po identyfikacji sygnałów zbiórki są odpowiednie do wskazanego zagrożenia i zgodne z ustalonymi procedurami. Odzież i sprzęt są odpowiednie do charakteru działań przeciwpożarowych Czas i kolejność poszczególnych czynności są odpowiednie do panujących warunków i okoliczności. Ugaszenie ognia osiągnięte przy użyciu odpowiednich procedur, technik i środków. |
| Reagowanie na sytuacje awaryjne. | Podstawowa znajomość procedur awaryjnych, w tym awaryjne wyłączenia. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Rodzaj i wpływ zagrożenia są natychmiast identyfikowane, a przeciwdziałanie jest zgodne z procedurami i planami zastępczymi. |
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska z powodu ulatniania się paliwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF. |
Podstawowa znajomość środków, które należy podjąć w przypadku wycieku / rozlewu / odgazowania paliw ze statków podlegających Kodeksowi IGF, w tym potrzebę: .1 zgłaszania istotnych informacji osobom odpowiedzialnym. .2 znajomość statkowych procedur reagowania w przypadku rozlewu / wycieku / odgazowania paliw. .3 świadomość odpowiedniej ochrony osobistej podczas reagowania na rozlew / wyciek paliw o których mowa w Kodeksie IGF. |
Egzamin lub ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Procedury opracowane w celu ochrony środowiska są zawsze przestrzegane. |
Tabela A-V/3-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie szkolenia wyższego stopnia na statki podlegające Kodeksowi IGF
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i umiejętności | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Znajomość właściwości fizycznych i chemicznych paliw na statkach podlegających Kodeksowi IGF. |
Podstawowa znajomość i zrozumienie prostych zasad fizyki i chemii, definicje związane z bezpiecznym bunkrowaniem i wykorzystaniem paliw używanych na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym: .1 struktura chemiczna różnych paliw stosowanych na statkach podlegających Kodeksowi IGF. .2 właściwości i charakterystyka paliw używanych na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym: .2.1 proste prawa fizyki. .2.2 stany skupienia materii .2.3 gęstość cieczy i pary. .2.4 pary skroplonego paliwa i wietrzenie paliwa kriogenicznego. .2.5 sprężanie i dławienie gazów. .2.6 krytyczne ciśnienie i temperatura gazów. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Skuteczne wykorzystanie zasobów informacji do identyfikacji właściwości i charakterystyki paliw o których mowa w Kodeksie IGF i ich wpływ na bezpieczeństwo, ochronę środowiska i eksploatację statku. |
|
.2.7 temperatura zapłonu, górna dolna granica palności, temperatura samozapłonu. .2.8 prężność pary nasyconej / temperatura nasycenia. .2.9 punkt rosy i temperatura wrzenia. .2.10 tworzenie się) wodzianów (hydratów). .2.11 właściwości spalania: ciepło spalania. .2.12 liczba metanowa / spalanie stukowe. .2.13 charakterystyki zanieczyszczeń w paliwach o których mowa w Kodeksie IGF. .3 właściwości pojedynczych cieczy. .4 charakter fizykalny i właściwości roztworów. .5 jednostki termodynamiczne. .6 podstawowe prawa i wykresy termodynamiczne. .7 właściwości materiałów. .8 wpływ niskiej temperatury paliw kriogenicznych na materiały, w tym kruche pękanie. Zrozumienie informacji zawartych w karcie charakterystyki (SDS) o paliwach o których mowa w Kodeksie IGF. | |||
| Operowanie elementami sterowania paliwem związanymi z układem napędowym, systemami i obsługą techniczną, oraz urządzeń zabezpieczających na statkach podlegających Kodeksowi IGF. |
Zasady działania siłowni okrętowych. Okrętowe maszyny pomocnicze. Znajomość terminologii mechaniki okrętowej. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Siłownia, maszyny pomocnicze i urządzenia są eksploatowane zgodnie ze specyfikacją techniczną, w granicach bezpiecznej eksploatacji, przez cały czas. |
| Umiejętność bezpiecznego wykonywania i monitorowania wszystkich operacji związanych z paliwami stosowanych na statkach podlegających Kodeksowi IGF. |
Konstrukcja i charakterystyka statków podlegających Kodeksowi IGF. Znajomość konstrukcji statku, systemów i urządzeń znajdujących się na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym: .1 układy paliwowe różnych silników napędowych. .2 ogólny plan i budowa statku. .3 systemy przechowywania paliwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym materiały konstrukcyjne i izolacyjne. .4 urządzenia i przyrządy do obsługi paliwa na statkach: .4.1 pompy paliwowe i systemy pomp. 4.2 rurociągi paliwowe. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Komunikacja jest jasna i zrozumiała. Prawidłowe operacje na statku przy użyciu paliwa o których mowa w Kodeksie IGF są przeprowadzane w sposób bezpieczny, z uwzględnieniem konstrukcji statku, systemów i urządzeń. Operacje pompowania są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami oraz są odpowiednie do rodzaju paliwa. Operacje są planowane z uwzględnieniem zagrożeń i przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji i aby uniknąć zanieczyszczenia środowiska morskiego. |
|
.4.3 urządzenia rozprężne. .4.4 osłony przeciwogniowe. .4.5 systemy monitorowania Temperatury. .4.6 systemy wskazujące poziom paliwa. .4.7 systemy monitorowania i regulacji ciśnienia w zbiornikach. .5 utrzymanie temperatury i ciśnienia w chłodzonych zbiornikach paliwa. .6 systemy kontroli atmosfery w układzie paliwowym (gaz obojętny, azot), w tym przechowywanie, wytwarzanie i dystrybucja. .7 systemy wykrywania gazów toksycznych i łatwopalnych. .8 system awaryjnego odcinania paliwa (ESD). Teoretyczna znajomość układów i charakterystyk paliw, w tym typy pomp w układach paliwowych i ich bezpieczna eksploatacja na statkach podlegających Kodeksowi IGF: .1 pompy niskiego ciśnienia. .2 pompy wysokiego ciśnienia. .3 odparowywacze. .4 ogrzewacze. | |||
|
.5 urządzenia podnoszące ciśnienie. Znajomość bezpiecznych procedur i list kontrolnych do włączania i wyłączania zbiorników paliwa z eksploatacji, w tym: .1 zobojętnianie. .2 schładzanie. .3 wstępny załadunek. .4 kontrola ciśnienia. .5 podgrzewanie paliwa. .6 systemy opróżniania. |
|||
| Planowanie i monitorowanie bezpiecznego bunkrowania, przechowywania i zabezpieczenia paliwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF. |
Ogólna wiedza o statkach podlegających Kodeksowi IGF. Umiejętność wykorzystania wszystkich dostępnych na statku danych dotyczących tankowania, przechowywania i zabezpieczenia paliw o których mowa w Kodeksie IGF. Umiejętność nawiązania jasnej i zwięzłej komunikacji między statkiem a terminalem, cysterną albo statkiem dostarczającym paliwo. Znajomość procedur bezpieczeństwa i procedur awaryjnych w eksploatacji maszyn, układów paliwowych i sterowania statków podlegających Kodeksowi IGF. Sprawna obsługa systemów bunkrowania na statkach podlegających Kodeksowi IGF: .1 procedury bunkrowania. .2 procedury awaryjne. .3 interfejs statek-ląd lub statek-statek. .4 zapobieganie przewróceniu się statku. Sprawne wykonywanie pomiarów i obliczeń dotyczących paliwa, w tym: .1 maksymalna ilość. .2 Ilość w zbiornikach i rurociągach (OBQ). .3 Minimalna ilość pozostająca na statku (ROB). .4 obliczenia zużycia paliwa. Umiejętność zapewnienia bezpiecznego kierowania operacjami tankowania paliwa i innymi związanymi z paliwem objętym Kodeksem IGF operacjami wykonywanymi równocześnie z innymi operacjami w porcie i na morzu. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .3 zatwierdzony program szkolenia. .4 zatwierdzone szkolenie na urządzeniach laboratoryjnych lub obserwowanie operacji bunkrowania. |
Jakość i ilość paliwa jest określana z uwzględnieniem aktualnych warunków i podjęciem niezbędnych bezpiecznych środków naprawczych. Procedury monitorowania systemów bezpieczeństwa w celu natychmiastowego wykrywania wszystkich alarmów i działania zgodnego z ustalonymi procedurami. Operacje są planowane i przeprowadzane zgodnie z instrukcjami i procedurami przepompowywania paliwa, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji i uniknąć szkód spowodowanych rozlewem i zanieczyszczenia środowiska. Personel jest informowany o przydzielonych mu obowiązkach, procedurach i standardach pracy jakie należy przestrzegać, w sposób odpowiedni do zainteresowanych osób i zgodnie z procedurami bezpiecznej pracy. |
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska z powodu wypuszczania paliwa ze statków podlegających Kodeksowi IGF. | Znajomość wpływu zanieczyszczeń na człowieka i środowisko. Znajomość środków, które należy podjąć w przypadku rozlewu/ wycieku/ odpowietrzenia. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Procedury opracowane w celu ochrony środowiska są przestrzegane cały czas. |
| Monitorowanie i kontrola zgodności z wymogami prawnymi. |
Znajomość i zrozumienie odpowiednich przepisów Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki (MARPOL), z późniejszymi zmianami oraz inne istotne instrumenty IMO, branżowe wytyczne i przepisy portowe powszechnie stosowane. Biegłość w stosowaniu Kodeksu IGF i powiązanych dokumentów. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzone szkolenie. |
Postępowanie z paliwami na statkach podlegających Kodeksowi IGF jest zgodne z odpowiednimi instrumentami IMO oraz ustalonymi normami branżowymi i kodeksami zasad bezpiecznej pracy. Operacje są planowane i przeprowadzone zgodnie z zatwierdzonymi procedurami i wymogami prawnymi. |
| Podejmowanie środków ostrożności w celu zapobiegania zagrożeniom. |
Znajomość i zrozumienie zagrożeń i środków kontroli związanych z eksploatacją układów/ systemów paliwowych na statkach podlegających Kodeksowi IGF, w tym: .1 łatwopalność. .2 wybuchowość. .3 toksyczność. .4 reaktywność. .5 korozyjność. .6 zagrożenia dla zdrowia. .7 skład gazu obojętnego. .8 zagrożenia elektrostatyczne. .9 gazy pod ciśnieniem. .10 niska temperatura. Sprawna kalibracja i stosowanie systemów, przyrządów i urządzeń do monitorowania i wykrywania paliwa na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Znajomość i zrozumienie zagrożeń z powodu nieprzestrzegania odpowiednich zasad/przepisów. Znajomość i zrozumienie metody analizy oceny ryzyka na statkach podlegających Kodeksowi IGF. Umiejętność szczegółowego opracowania analizy ryzyka i zagrożeń związanych ze statkami podlegającymi Kodeksowi IGF. Umiejętność szczegółowego opracowania planów bezpieczeństwa i instrukcji dotyczących bezpieczeństwa dla statków podlegających Kodeksowi IGF. Znajomość procedur prac gorących, pomieszczeń zamkniętych i wejścia do zbiornika, w tym procedur udzielania pozwoleń. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Istotne zagrożenia dla statku i personelu związane z operacjami prowadzonymi na statkach podlegających Kodeksowi IGF są prawidłowo identyfikowane i właściwe środki kontroli są podejmowane. Stosowanie urządzeń do wykrywania łatwopalnych i toksycznych gazów jest zgodne z instrukcjami i dobrymi praktykami. |
| Stosowanie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na statku podlegającym Kodeksowi IGF. |
Właściwe użycie sprzętu ratowniczego oraz urządzeń ochronnych, takich jak: .1 aparat do oddychania i urządzenia ewakuacyjne. .2 odzież i sprzęt ochronny. .3 sprzęt do resuscytacji. .4 urządzenia ratunkowe i ewakuacyjne. Znajomość zasad bezpiecznej pracy i procedur zgodnie z przepisami i wytycznymi branżowymi oraz własne bezpieczeństwo na statku, w tym: .1 środki ostrożności, które należy podjąć przed, podczas i po naprawie i konserwacji układów paliwowych o których mowa w Kodeksie IGF. .2 bezpieczeństwo elektryczne (patrz normy IEC 600079-17). .3 lista kontrolna bezpieczeństwa statek/ląd. Podstawowa znajomość pierwszej pomocy w odniesieniu do karty charakterystyki (SDS) dla paliw o których mowa w Kodeksie IGF. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Odpowiedni sprzęt ratowniczy i ochronny jest prawidłowo stosowany. Procedury opracowane w celu ochrony środowiska są zawsze przestrzegane. Zasady pracy są zgodne z wymogami prawnymi, kodeksami postępowania, pozwoleniami na pracę i ochroną środowiska. Pierwsza pomoc: co robić, a czego nie robić. |
| Znajomość systemów zapobiegania, kontroli, zwalczania i gaszenia pożarów na statkach podlegających Kodeksowi IGF. | Znajomość metod i środków przeciwpożarowych do wykrywania, opanowania i ugaszenia pożarów paliw o których mowa w Kodeksie IGF. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych z jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku. .3 zatwierdzone szkolenie na symulatorze. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Rodzaj i skala problemu są natychmiast identyfikowane, a początkowe działania są zgodne z procedurami awaryjnymi dotyczącymi paliw o których mowa w Kodeksie IGF. Ewakuacja, procedury awaryjnego wyłączenia i odizolowania paliwa są odpowiednie do paliw o których mowa w Kodeksie IGF. |
"Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów i oficerów pokładowych na statkach eksploatowanych na wodach polarnych.
1 Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia podstawowego na statki eksploatowane na wodach polarnych jest zobowiązany do:
.1 wykazania kompetencji do podjęcia zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/4-1; oraz
.2 przedłożenia dowodów na osiągnięcie:
.1 minimalnej wiedzy, zrozumienia i umiejętności wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/4-1; oraz
.2 wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania kompetencji oraz kryteriów oceny kompetencji określonymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/4-1.
2 Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych jest zobowiązany do:
.1 wykazania kompetencji do podjęcia zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/4-2; oraz
.2 przedłożenia dowodów na osiągnięcie:
.1 minimalnego poziomu wiedzy, zrozumienia i umiejętności wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/4-2; oraz
.2 wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania kompetencji oraz kryteriów oceny kompetencji określonymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/4-2.
Tabela A-V/4-1
Minimalny standard kompetencji w zakresie szkolenia podstawowego na statki eksploatowane na wodach polarnych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i umiejętności | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Udział w bezpiecznej eksploatacji statku na wodach polarnych. |
Podstawowa znajomość właściwości lodu i akwenów gdzie mogą występować różne rodzaje lodu w rejonie eksploatacji statku: .1 fizyka lodu, warunki, powstawanie, wzrost, starzenie i faza topnienia. .2 rodzaje i koncentracja kry lodowej. .3 napór i rozmieszczenie lodu. .4 tarcie o lód pokryty śniegiem. .5 skutki oblodzenia od bryzgów fal; ryzyko oblodzenia; środki ostrożności aby uniknąć oblodzenia i procedury postępowania podczas oblodzenia. .6 reżimy lodowe w różnych regionach; znaczne różnice między Arktyką a Antarktyką, lód jednoroczny i wieloletni, lód morski i lądowy. .7 wykorzystanie zdjęć zalodzenia w celu rozpoznania skutków szybkich zmian lodu i warunków pogodowych. .8 znajomość zjawiska poświaty lodowej i nieba bez poświaty. .9 znajomość zróżnicowanego |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Identyfikacja i charakterystyka właściwości lodu i ich znaczenie dla bezpiecznej eksploatacji statku. Informacje uzyskane od służb informujących o lodach i z publikacji są interpretowane prawidłowo i właściwie wykorzystane. Wykorzystanie zdjęć satelitarnych w paśmie widzialnym i w podczerwieni. Korzystanie z map o odwzorowaniu owalnym. Łączenie danych meteorologicznych i oceanograficznych z danymi o lodach. Pomiary i obserwacje pogody i warunków lodowych są dokładne i odpowiednie do planowania bezpiecznego przejścia. |
|
|
przepływu gór lodowych i paku lodowego. .10 znajomość pływów i prądów w lodach. .11 znajomość wpływu wiatru i prądu na lód. Podstawowa znajomość zachowania się statku w lodach i niskiej temperaturze powietrza: .1 charakterystyka statku. .2 typy statków, konstrukcje kadłuba. .3 wymagania techniczne dotyczące eksploatacji statku w lodach. .4 wymagania dotyczące wzmocnienia lodowego. .5 ograniczenia klas lodowych. .6 przygotowanie statku do żeglugi w warunków polarnych i gotowość statku, w tym pokładu i maszyny. .7 działanie systemów niskotemperaturowych. .8 ograniczenia maszyn i urządzeń w warunkach lodowych i niskiej temperaturze powietrza. .9 monitorowanie naporu lodu na kadłub. .10 zawory zaburtowe, pobór wody, izolacja nadbudówki i systemy specjalne. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Identyfikacja charakterystyk statku i ograniczeń w różnych warunkach lodowych i wpływ otaczającego zimna. Procedury oceny ryzyka są opracowywane przed wejściem w lody. Świadomość zamarzania słodkiej wody balastowej w zbiornikach balastowych. Działania są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu przygotowania statku i załogi na operacje w lodach i niskiej temperaturze powietrza. Komunikacja jest cały czas jasna, zwięzła i skuteczna i prowadzona fachowo. Stosowanie Kodeksu polarnego i podręcznika eksploatacji statku na wodach polarnych do prawidłowego określenia zalecanych procedur do za/wyładunku i/lub wy/okrętowania pasażerów w niskich temperaturach, monitorowania wody balastowej czy nie zamarza. Monitorowanie temperatur silnika, wachty kotwicznej w lodach, i przejścia statku w pobliżu akwenów zalodzonych. Interpretacja i analiza informacji z radaru są zgodne z procedurami prowadzenia obserwacji, |
||
|
Podstawowa znajomość i umiejętność operowania i manewrowania statkiem w lodach; .1 bezpieczna prędkość w obecności lodu i gór lodowych. .2 monitorowanie zbiorników balastowych. .3 operacje ładunkowe na wodach polarnych .4 świadomość obciążeń i problemów chłodzenia silnika. .5 procedury bezpieczeństwa podczas przejścia w lodach. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
ze szczególną uwagą w celu identyfikacji niebezpiecznych form zalodzenia. Informacje uzyskane z map nawigacyjnych, w tym map elektronicznych i publikacji są istotne, analizowane, interpretowane prawidłowo i właściwie wykorzystane. Główna metoda określania pozycji jest często stosowana i najbardziej odpowiednia do panujących warunków i planowania trasy przez lody. Sprawdzanie działania i testy systemów nawigacyjnych i łączności są zgodne z zaleceniami dla operacji na dużej szerokości geograficznej i w niskich temperaturach powietrza. |
||
| Monitorowanie i zapewnienie zgodności z wymogami prawnymi. |
Podstawowa znajomość przepisów: .1 Traktat antarktyczny i Kodeks polarny. .2 raporty powypadkowe dotyczące statków na wodach polarnych. .3 standardy IMO dotyczące eksploatacji statku na odległych akwenach. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. 3. poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Znajdowanie i stosowanie odpowiednich części podręcznika eksploatacji statku na wodach polarnych. Komunikacja jest zgodna z lokalnymi/regionalnymi i międzynarodowymi standardowymi procedurami. Wymogi prawne związane z odpowiednimi przepisami, kodeksami i praktykami są identyfikowane. |
|
| Stosowanie zasad bezpiecznej pracy, reagowanie na sytuacje zagrożenia. |
Podstawowa znajomość przygotowania załogi warunków pracy i bezpieczeństwa: .1 uznanie ograniczeń odpowiedzialności i gotowości służb poszukiwawczych i ratowniczych, obejmujących obszar morski A4 i ograniczenia urządzeń łączności w poszukiwaniu i ratowaniu. .2 świadomość planowania awaryjnego. .3 jak opracować i wdrożyć specjalne procedury bezpiecznej pracy dla załóg w warunkach środowiska polarnego, takich jak niskie temperatury, oblodzone powierzchnie, środki ochrony osobistej, system koleżeński i skracanie czasu pracy. .4 rozpoznanie zagrożeń w sytuacjach ekspozycji załogi na niskie temperatury. .5 czynniki ludzkie, w tym zmęczenie od zimna, aspekty pierwszej pomocy medycznej, dobre warunki bytowe załogi. .6 warunki przetrwania, w tym stosowanie osobistych i grupowych środków ratunkowych. .7 świadomość najczęstszych uszkodzeń kadłuba i wyposażenia i sposoby ich unikania. .8 oblodzenie nadbudówki i pokładu, |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Identyfikacja i początkowe działania po stwierdzeniu sytuacji niebezpiecznych dla statku i poszczególnych członków załogi. Działania są przeprowadzane zgodnie z podręcznikiem eksploatacji statku na wodach polarnych, przyjętymi zasadami i procedurami, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji i aby uniknąć zanieczyszczenia środowiska morskiego. Zasady bezpiecznej pracy są przestrzegane i cały czas stosowane jest odpowiednie wyposażenie ochronne. Reagowanie na zagrożenie jest zgodne z ustalonymi planami i odpowiednie do sytuacji i charakteru zagrożenia. Poprawna identyfikacja i stosowanie wymogów prawnych związanych z odpowiednimi przepisami, kodeksami i praktykami. Odpowiedni sprzęt ochronny i zabezpieczenia są prawidłowo stosowane. Usterki i uszkodzenia są wykrywane i poprawnie zgłaszane. |
|
|
w tym wpływ na stateczność i przegłębienie. .9 zapobieganie oblodzeniu i usuwanie lodu, w tym czynniki narastania oblodzenia. .10 rozpoznawanie problemów zmęczenia z powodu hałasu i drgań. .11 identyfikacja potrzeby dodatkowych zapasów, takich jak paliwo, żywność i dodatkowa odzież. |
||||
| Zapewnienie przestrzegania wymagań związanych z zapobieganiem zanieczyszczeniom i zagrożeniom dla środowiska. |
Podstawowa znajomość czynników środowiskowych i przepisów w zakresie: .1 Identyfikacji szczególnie wrażliwych obszarów morskich w związku ze zrzutami. .2 identyfikacji akwenów zakazanych dla żeglugi lub których należy unikać. .3 obszarów specjalnych określonych w Konwencji MARPOL. .4 znajomości ograniczeń sprzętu do rozlewów olejowych. .5 planu radzenia sobie ze zwiększoną ilością śmieci, wód zęzowych, ścieków, itp. .6 braku infrastruktury. .7 wycieku oleju i zanieczyszczenia w lodach i jego skutki. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Wymogi prawne związane z odpowiednimi przepisami, kodeksami i praktykami są identyfikowane. Prawidłowa identyfikacja/wybór ograniczeń w dokonywaniu zrzutów ze statku określonych w Kodeksie polarnym. Właściwe stosowanie podręcznika eksploatacji statku na wodach polarnych/planu zagospodarowania odpadów w celu ustalenia ograniczeń w zrzutach ze statku i planowania składowania odpadów. Identyfikacja publikacji zawierających informacje o obszarach których należy unikać, np. ostoje dzikiej przyrody, parki dziedzictwa ekologicznego, szlaki migracyjne, itp. (MARPOL, Traktat antarktyczny, itp.) |
|
| Identyfikacja czynników jakie trzeba rozważyć w celu zarządzania strumieniem odpadów podczas podróży polarnych. | ||||
Tabela A-V/4-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie szkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i umiejętności | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Planowanie i prowadzenie podróży na wodach polarnych. |
Znajomość planowania podróży i meldowania .1 źródła informacji. .2 systemy zgłaszania się na wodach polarnych. .3 opracowanie bezpiecznego wyznaczania trasy i planowanie przejścia w celu ewentualnego uniknięcia lodów. .4 umiejętność rozpoznawania ograniczeń informacji hydrograficznych i map rejonów polarnych, oraz ustalania czy informacje są przydatne do celów bezpiecznej żeglugi. .5 odchylenia i modyfikacje w planowaniu przejścia ze względu na dynamiczne warunki lodowe. Znajomość ograniczeń urządzeń .1 rozumienie i identyfikacja zagrożeń związanych z ograniczonymi naziemnymi pomocami nawigacyjnymi w rejonach polarnych. .2 rozumienie i rozpoznawanie błędów kompasu z powodu |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań; .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Urządzenia, mapy i publikacje nawigacyjne wymagane na podróż są wymienione i odpowiednie do bezpiecznego przebiegu podróży. Uzasadnienie planowanej trasy jest poparte faktami uzyskanymi z odpowiednich źródeł i publikacji, danych statystycznych i ograniczeniami systemów łączności i nawigacyjnych. Plan podróży prawidłowo uwzględnia odpowiednie systemy regulacyjne dla rejonów polarnych i potrzebę pilotażu w lodach i/lub pomoc lodołamacza. Wszystkie potencjalne zagrożenia nawigacyjne są prawidłowo identyfikowane. Obliczenia pozycji, kursów, odległości i czasu są poprawne w granicach akceptowanych standardów dokładności dla urządzeń nawigacyjnych. |
|
dużej szerokości geograficznej. .3 zrozumienie i identyfikacja ograniczeń w rozróżnianiu obiektów na radarze i form lodowych spowodowanych zakłóceniami od lodu. .4 zrozumienie i rozpoznanie ograniczeń elektronicznych systemów pozycjonowania na dużej szerokości geograficznej. .5 zrozumienie i rozpoznanie ograniczeń na mapach morskich i w locjach. .6 zrozumienie i rozpoznanie ograniczeń systemów łączności. | |||
| Kierowanie bezpieczną eksploatacją statków na wodach polarnych. |
Znajomość i umiejętność operowania i manewrowania statkiem w lodach: .1 przygotowanie i ocena ryzyka przed zbliżeniem się do akwenu lodowego, w tym obecność gór lodowych, oraz uwzględnienie wiatru, ciemności, martwej fali, mgły i naporu lodu. .2 utrzymanie łączności z lodołamaczem, innymi statkami na akwenie i ośrodkami koordynującymi akcje ratownicze. .3 zrozumienie i opis warunków bezpiecznego wejścia na akwen lodowy lub wolny od zalodzenia i wyjście z niego, np. przejście w kanałach i szczelinach, unikanie gór lodowych i niebezpiecznych warunków lodowych, utrzymanie bezpiecznej odległości do gór lodowych. .4 zrozumienie i opis procedur taranowania lodu, w tym podwójne i pojedyncze łamanie lodu. .5 rozpoznanie i określenie potrzeby zwiększenia obsady mostka stosownie do warunków otoczenia, wyposażenia statku, klasy lodowej statku. .6 rozpoznawanie przedstawionych na radarze różnych warunków lodowych. .7 rozumienie terminologii i zwrotów stosowanych w konwoju z lodołamaczem, podążanie za lodołamaczem w konwoju. .8 sposoby unikania utknięcia statku w lodach oraz skutków takiego utknięcia. .9 zrozumienie zasad holowania i ratowania w lodach, łącznie z ryzykiem związanym z takimi operacjami. .10 prowadzenie statku w różnych stanach zwartości lodu i pokrywy lodowej, w tym ryzyko związane z nawigacją w lodach, oraz unikanie zwrotów i zawracania. .11 stosowanie różnych typów napędu i steru, w tym ograniczenia w celu uniknięcia uszkodzenia podczas pracy w lodach. .12 użycie systemów kontroli przechyłu i przegłębienia, zagrożenia związane z balastem i przegłębieniem w lodach. .13 dokowanie i wydokowanie na wodach pokrytych lodem, w tym zagrożenia związane z taką operacją i różnymi technikami bezpiecznego dokowania i wydokowania na wodach pokrytych lodem. .14 kotwiczenie w lodach, w tym zagrożenia dla systemu kotwiczenia - oblodzenie kluzy kotwicznej i urządzeń kotwicznych. .15 rozpoznanie czynników które wpływają na widzialność w rejonie polarnym i mogą wskazywać lokalne warunki lodowe i wodne, w tym dymienie morza, odblask lodowy i refrakcja. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kliku następujących wymagań; .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Wszystkie decyzje dotyczące nawigacji w lodach są podejmowane na podstawie odpowiedniej oceny charakterystyk manewrowych statku, maszyny i działania sił, jakie mogą występować na wodach polarnych. Wykazanie umiejętności komunikacji, zwrócenie się o wyznaczenie trasy w lodach, wykreślenie trasy i rozpoczęcie podróży w lodach. Wszystkie potencjalne zagrożenia w lodach są prawidłowo identyfikowane. Wszystkie decyzje dotyczące cumowania, kotwiczenia, operacji ładunkowych |
|
i balastowych są podejmowane z uwzględnieniem charakterystyk manewrowych i napędowych (działania przewidywanych sił, zgodnie z wytycznymi Kodeksu polarnego i obowiązujących umów międzynarodowych. Zademonstrowanie bezpiecznego posuwania się statku w lodach, manewrowanie statkiem przez lód o umiarkowanej koncentracji lodu (w zakresie 1/10 do 5/10) Zademonstrowanie bezpiecznego posuwania się statku w lodach, manewrowanie statkiem przez duże koncentracje lodu (w zakresie 1/10 do 5/10) Operacje są planowane i przeprowadzane zgodnie z ustalonymi zasadami i procedurami, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji i uniknąć zanieczyszczenia środowiska morskiego. Bezpieczeństwo nawigacji jest utrzymywane poprzez strategię nawigacji i dostosowanie prędkości statku i kursu przez różne rodzaje zalodzenia. Zrozumienie działań pozwalających na użycie systemu kotwiczenia w niskich temperaturach | |||
|
Działania są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu przygotowania holowania przez lodołamacz, w tym holowanie na holu krótkim. | |||
| Zapewnianie bezpieczeństwa załogi i pasażerów, a także sprawności systemów ratunkowych, przeciwpożarowych i innych systemów bezpieczeństwa. |
Znajomość zasad bezpieczeństwa: .1 zrozumienie procedur i technik opuszczenia statku i przetrwania na lodzie i na wodach pokrytych lodem. .2 rozpoznanie ograniczeń systemów przeciwpożarowych i środków ratunkowych z powodu niskiej temperatury powietrza. .3 zrozumienie szczególnych problemów podczas prowadzenia alarmów ćwiczebnych w lodach i niskich temperaturach. .4 zrozumienie szczególnych problemów w trakcie reagowania na zagrożenia w lodach i niskiej temperaturze powietrza i wody. |
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań: .1 poświadczona praktyka pływania. .2 poświadczona praktyka na statku |
Środki reagowania są zgodne z ustalonymi planami i procedurami, odpowiednie do sytuacji i charakteru zagrożenia. |
|
szkolnym. .3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku. .4 zatwierdzony program szkolenia. |
Wymagania dotyczące zagrożenia, bezpieczeństwa pracy, opieki medycznej i czynności ratowania
Wymogi minimalne dotyczące szkolenia zapoznawczego, szkolenia podstawowego i instruktażu dla wszystkich członków załogi w zakresie bezpieczeństwa
Szkolenie zapoznawcze z zakresu bezpieczeństwa
1. porozumiewać się z innymi osobami odnośnie elementarnych spraw bezpieczeństwa, rozumieć informacyjne symbole bezpieczeństwa, znaki i sygnały alarmowe;
2. wiedzieć co robić, w razie:
2.1. wypadnięcia człowieka za burtę,
2.2. wykrycia ognia lub dymu; lub
2.3. sygnału alarmu pożarowego lub alarmu opuszczenia statku;
3. rozpoznać miejsca zbiórek i zaokrętowania ewakuacji do środków ratunkowych, a także rozpoznawać drogi ewakuacyjne;
4. zlokalizować i założyć pasy ratunkowe;
5. wszczynać alarm oraz posiadać podstawową wiedzę w zakresie używania przenośnych gaśnic przeciwpożarowych;
6. podejmować niezwłoczne działania po stwierdzeniu wypadku lub innej sytuacji zagrożenia zdrowia, przed wezwaniem dalszej pomocy medycznej na statek; oraz
7. zamykać i otwierać drzwi przeciwpożarowe, wodoszczelne i strugoszczelne, w które wyposażone są statki, inne niż furty kadłubowe.
Szkolenie podstawowe
1. otrzymać odpowiednie, uznane szkolenie podstawowe lub instruktaż w zakresie:
1.1. indywidualnych technik ratunkowych, jak przedstawiono w tabeli A-VI/1-1,
1.2. zapobiegania pożarom i zwalczania ich, jak przedstawiono w tabeli A-VI/1-2,
1.3. podstawowych zasad udzielania pierwszej pomocy medycznej, jak przedstawiono w tabeli A-VI/1-3;oraz
1.4. bezpieczeństwa własnego i odpowiedzialności zespołowej, jak przedstawiono w tabeli A-VI/1-4;
2. zostać zobowiązani do przedstawienia dowodów osiągnięcia wymaganego standardu kompetencji umożliwiającego podjęcie zadań, obowiązków i odpowiedzialności, określonych w kolumnie 1 tabel A-VI/1-1, A-VI/1-2, A-VI/1-3, oraz A-VI/1-4, poprzez:
2.1. zademonstrowanie kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 wyżej wspomnianych tabel, oraz
2.2. egzaminowanie lub ciągłe ocenianie w ramach zatwierdzonego programu szkolenia, obejmującego zagadnienia przedstawione w kolumnie 2 wyżej wspomnianych tabel.
1. indywidualnych technik ratunkowych według zestawienia w tabeli A-VI/1 -1:
1.1. zakładanie pasa ratunkowego;
1.2. przechodzenie z założonym pasem ratunkowym ze statku na pokład jednostki ratunkowej;
1.3. podejmowanie wstępnych działań na pokładzie łodzi ratunkowej w celu zwiększenia szansy na przetrwanie;
1.4. postawienie dryfkotwy lub kotwicy pływającej łodzi ratunkowej;
1.5. obsługa wyposażenia jednostki ratunkowej; oraz.
1.6. obsługa urządzeń lokacyjnych, w tym sprzętu radiowego;
2. zapobieganie pożarom i zwalczanie ich, jak przedstawiono w tabeli A-VI/1-2:
2.1. użycie samodzielnych aparatów do oddychania na sprężone powietrze; oraz
2.2. prowadzenie czynności ratowniczych w wypełnionej dymem przestrzeni, korzystając na pokładzie z zatwierdzonego urządzenia generującego dym, przy jednoczesnym użyciu aparatu oddechowego.
Zwolnienia
Tabela A-VI/1-1
Minimalny standard kompetencji w zakresie osobistych technik ratunkowych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Ratowanie się na morzu w wypadku opuszczenia statku |
Typy sytuacji awaryjnych, które mogą. się zdarzyć, takich jak kolizja, pożar, zatonięcie statku. Typy urządzeń ratunkowych będących na standardowym wyposażeniu statku. Wyposażenie jednostki ratunkowej. Lokalizacja osobistych środków ratunkowych. Zasady dotyczące ratowania, obejmujące: 1. ważność szkolenia i ćwiczeń 2. osobiste ubrania ochronne i sprzęt 3. konieczność gotowości na wszelkie sytuacje zagrożenia 4. czynności, jakie należy wykonać na wypadek wezwania na stanowiska do jednostek ratunkowych 5. czynności, jakie należy wykonać na wypadek potrzeby opuszczenia statku 6. czynności, jakie należy wykonać znajdując się w wodzie 7. czynności, jakie należy wykonać znajdując się na pokładzie jednostki ratunkowej 8. główne zagrożenia dla rozbitków |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub podczas uczestniczenia w zatwierdzonym kursie lub z poświadczonej praktyki morskiej i z egzaminu, włączając praktyczną demonstrację kompetencji w zakresie: 1. zakładania pasa ratunkowego 2. zakładania i użycia kombinezonu ratunkowego 3. bezpiecznego skoku z wysokości do wody 4. postawienia przewróconej tratwy ratunkowej, mając założony pas ratunkowy 5. pływania z założonym pasem ratunkowym 6. utrzymywania się na powierzchni wody bez pasa ratunkowego 7. wejścia na pokład jednostki ratunkowej ze statku i z wody, z założonym pasem ratunkowym 8. podejmowania początkowych czynności po wejściu na pokład jednostki ratunkowej dla zwiększenia szansy uratowania 9. postawienia dryfkotwy lub kotwicy pływającej 10. obsługi wyposażenia jednostki ratunkowej 11. obsługi urządzeń lokacyjnych, włączając w to sprzęt radiowy |
Działanie podjęte po usłyszeniu sygnału alarmowego jest właściwe do charakteru sygnalizowanej sytuacji awaryjnej i zgodne z ustalonymi procedurami. Ramy czasowe i kolejność indywidualnych czynności są odpowiednie dla przeważających okoliczności i warunków i minimalizują potencjalne niebezpieczeństwa i zagrożenia dla ratowania. Metoda wchodzenia na pokład jednostki ratunkowych jest odpowiednia i nie stwarza zagrożenia dla innych rozbitków. Początkowe czynności po opuszczeniu statku oraz procedury i czynności w wodzie minimalizują zagrożenie dla rozbitków |
Tabela A-VI/1 -2
Minimalny standard kompetencji w zakresie zapobiegania pożarom i zwalczania pożarów
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Minimalizowanie ryzyka pożaru i utrzymywanie stanu gotowości do zareagowania na sytuacje awaryjne związane z pożarem |
Organizacja działań przeciwpożarowych na statku Rozmieszczenie urządzeń przeciwpożarowych i awaryjne drogi ewakuacyjne. Elementy pożaru i wybuchu (trójkąt pożarowy). Typy i źródła zapłonu. Materiały palne, ryzyko pożaru i rozprzestrzenianie się pożaru. Potrzeba ciągłej czujności. Czynności, jakie należy podjąć na statku. Wykrywanie ognia i dymu oraz automatyczne systemy alarmowe. Klasyfikacja pożarów i stosowane czynniki gaśnicze. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub podczas uczestniczenia w zatwierdzonym kursie |
Wstępne czynności podejmowane powzięciu wiadomości o zagrożeniu są zgodne z przyjętą praktyką i procedurami Działanie podjęte po usłyszeniu sygnału alarmowego jest właściwe do charakteru sygnalizowanej sytuacji awaryjnej i zgodne z ustalonymi procedurami |
| Zwalczanie i gaszenie pożarów |
Sprzęt przeciwpożarowy i jego rozmieszczenie na statku Instruktaż w zakresie następujących zagadnień: 1. instalacje stałe 2. ubiór strażaka 3. wyposażenie osobiste 4. urządzenia i wyposażenie przeciwpożarowe 5. metody zwalczania pożarów 6. środki gaśnicze 7. procedury zwalczania pożarów 8. wykorzystanie aparatów oddechowych w działaniach przeciwpożarowych i wynikających z niej akcjach ratowniczych |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub podczas uczestniczenia w zatwierdzonym kursie, włączając praktyczną demonstrację następujących umiejętności w przestrzeniach, które zapewniają realistyczne warunki szkolenia (np. symulowane warunki statkowe) oraz w ciemności, tam gdzie to możliwe: 1. użycia różnych typów przenośnych gaśnic 2. użycia niezależnych aparatów oddechowych 3. gaszenia małych pożarów, np. pożarów elektrycznych, ropy naftowej, propanu 4. gaszenia rozległych pożarów wodą z użyciem dysz strumieniowych i rozpylających 5. gaszenia pożarów pianą, proszkiem lub dowolnym innym, wygodnym czynnikiem chemicznym 6. wejścia i zejścia z liną ratowniczą, ale bez aparatu oddechowego przez przedział, do którego została wprowadzona piana o wysokim stopniu rozprężania 7. zwalczania pożaru w wypełnionej dymem, zamkniętej przestrzeni, będąc ubranym w niezależny aparat oddechowy 8. gaszenia pożaru mgłą wodną lub dowolnym innym, wygodnym czynnikiem gaśniczym w pomieszczeniu mieszkalnym lub w symulowanej maszynowni z ogniem i silnym dymem 9. gaszenia pożaru ropy naftowej dozownikiem mgły i dyszami rozpylającymi, suchym proszkiem chemicznym lub dozownikami plany 10. przeprowadzenia akcji ratowniczej w przestrzeni wypełnionej dymem, mając założony aparat oddechowy |
Ubiór i wyposażenie są odpowiednie do charakteru działań przeciwpożarowych. Czas i sekwencja działań indywidualnych są odpowiednie do przeważających okoliczności i warunków. Pożar został ugaszony przy użyciu odpowiednich procedur, technik i środków przeciwpożarowych. Procedury i techniki użycia aparatów oddechowych są zgodne z przyjętymi praktykami i procedurami. |
Tabela A-VI/1-3
Minimalny standard kompetencji w zakresie podstawowej pierwszej pomocy
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Podjęcie natychmiastowych działań po zaistnieniu wypadku lub innego zagrożenia medycznego |
Ocena potrzeb ofiar oraz zagrożeń własnego bezpieczeństwa. Zrozumienie budowy i funkcji ciała. Zrozumienie natychmiastowych działań podejmowanych w przypadkach zagrożenia, włączając umiejętność: 1. ułożenia ofiary wypadku 2. zastosowania technik reanimacyjnych 3. powstrzymania krwawienia 4. zastosowania odpowiednich przedsięwzięć z zakresu podstawowego postępowania w szoku 5. zastosowania odpowiednich działań w wypadku oparzeń, włączając wypadki spowodowane prądem elektrycznym 6. ratowania i transportu ofiary wypadku 7. improwizowania opatrunków i wykorzystania materiałów znajdujących się w zestawie awaryjnym |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub podczas uczestniczenia w zatwierdzonym kursie |
Sposób i ramy czasowe wszczynania alarmu są odpowiednie do okoliczności wypadku lub zagrożenia medycznego. Identyfikacja prawdopodobnej przyczyny charakteru i rozległości ran jest natychmiastowa i kompletna, zaś priorytet i kolejność czynności są proporcjonalne do wszelkich potencjalnych zagrożeń życia Ryzyko poniesienia dalszych szkód przez udzielającego pomocy i ofiary wypadku jest zawsze minimalizowane. |
Tabela A-VI/1-4
Minimalny standard kompetencji w zakresie bezpieczeństwa własnego i odpowiedzialności wspólnej
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Zgodność z procedurami awaryjnymi |
Typy zagrożeń, które mogą. zaistnieć, takie jak kolizja, pożar, zatonięcie. Znajomość planów awaryjnych statku dla przeciwdziałania zagrożeniom. Sygnały alarmowe i szczególne obowiązki przydzielone członkom załogi w rozkładzie alarmowym; stanowiska alarmowe, poprawne wykorzystanie osobistego wyposażenia ratunkowego. Czynności podejmowane z chwilą wykrycia potencjalnych zagrożeń, włączając pożar, kolizję, zatonięcie oraz wdarcie się wody do wnętrza statku. Czynności podejmowane po usłyszeniu sygnałów alarmowych Znaczenie szkolenia i ćwiczeń. Znajomość dróg ewakuacyjnych oraz wewnętrznej łączności i systemów alarmowych. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie |
Początkowe czynności po powzięciu wiedzy o zagrożeniu są zgodne z ustanowionymi procedurami przeciwdziałania zagrożeniom. Informacje udzielane przy ogłaszaniu alarmu są natychmiastowe, właściwe, kompletne i wyraźne. |
| Podjęcie środków ostrożności w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu środowiska morskiego |
Podstawowa znajomość wpływu żeglugi na środowisko morskie oraz skutków wynikających z działalności lub przypadkowego skażenia środowiska morskiego. Podstawowe procedury ochrony środowiska. Podstawowa znajomość złożoności i różnorodności środowiska morskiego. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Organizacyjne procedury opracowane w celu zabezpieczenia środowiska morskiego są zawsze przestrzegane |
| Przestrzeganie zasad bezpiecznego wykonywania pracy |
Znaczenie przestrzegania zasad bezpiecznego wykonywania pracy. Urządzenia zabezpieczające i ochronne dostępne w celu ochrony przed potencjalnymi zagrożeniami na statku. Środki ostrożności, jakie należy podjąć przed wejściem do przestrzeni zamkniętych. Zapoznanie z międzynarodowymi środkami w zakresie zapobiegania wypadkom oraz bezpieczeństwa i higieny pracy |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Zasady bezpiecznego wykonywania pracy są zawsze przestrzegane, a sprzęt ochronny jest zawsze prawidłowo używany |
| Wkład w skuteczną komunikację na statku |
Zrozumienie zasad i barier skutecznej komunikacji pomiędzy osobami i zespołami na statku. Umiejętność ustanowienia i utrzymania skutecznej komunikacji. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Komunikacja jest zawsze jasna i skuteczna |
| Działanie na rzecz skutecznych stosunków międzyludzkich na statku |
Znaczenie utrzymywania dobrych stosunków międzyludzkich i stosunków pracy na statku. Podstawowe zasady i praktyka pracy zespołowej, w tym rozwiązywanie konfliktów. Odpowiedzialność zespołowa; warunki zatrudnienia, osobiste prawa i obowiązki, niebezpieczeństwo nadużywania narkotyków i alkoholu. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Oczekiwane normy pracy i zachowania są zawsze przestrzegane |
| Zrozumienie i podejmowanie niezbędnych działań w celu panowania nad zmęczeniem |
Znaczenie właściwego wypoczynku. Wpływ snu, harmonogramów oraz rytmu dobowego na zmęczenie. Skutek fizycznych czynników stresogennych na załogę statku. Skutki środowiskowych czynników stresogennych na statku i poza nim oraz ich wpływ na członków załogi. Wpływ zmian harmonogramu na zmęczenie załogi statku |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Właściwe praktyki zarządzania zmęczeniem są zawsze realizowane i podejmowane są odpowiednie działania |
Wymogi minimalne do wydawania świadectw przeszkoleń w zakresie jednostek ratunkowych, łodzi ratowniczych i szybkich łodzi ratowniczych
BIEGŁOŚĆ W ZAKRESIE OBSŁUGI JEDNOSTEK RATUNKOWYCH ORAZ ŁODZI RATOWNICZYCH INNYCH NIŻ SZYBKIE ŁODZIE RATOWNICZE
Standard kompetencji
1. zademonstrowanie kompetencji umożliwiających podejmowanie zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-VI/2-1, zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 wyżej wspomnianej tabeli; oraz
2. egzaminowanie lub ciągłe ocenianie w ramach zatwierdzonego programu szkolenia obejmującego zagadnienia przedstawione w kolumnie 2 tabeli A-VI/2-1.
1. kierowanie jednostką ratunkową lub łodzią ratowniczą podczas wodowania i po zwodowaniu
1.1. interpretowanie oznaczeń jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych odnośnie ilości osób, jaką mogą one pomieścić;
1.2. wydawanie poprawnych rozkazów opuszczenia i wejścia na pokład jednostek ratunkowych, odpłynięcie od burty statku oraz przenoszenie i wyładunek osób z jednostki ratunkowej;
1.3. przygotowanie i bezpieczne wodowanie jednostek ratunkowych oraz szybkie oddalenie się od burty statku; oraz
1.4. bezpieczne przywracanie jednostek ratunkowych i łodzi ratowniczych do normalnego stanu;
2. kierowanie rozbitkami oraz jednostką ratunkową po opuszczeniu statku:
2.1. wiosłowanie i sterowanie łodzią oraz sterowanie według kompasu;
2.2. wykorzystanie poszczególnych składników wyposażenia jednostki ratunkowej, za wyjątkiem środków pirotechnicznych; oraz
2.3. wykorzystanie wyposażenia do ułatwienia lokalizacji;
3. wykorzystanie urządzeń lokacyjnych, w tym instrumentów komunikacyjnych i sygnalizacyjnych:
3.1. użycie przenośnego sprzętu radiowego dla jednostek ratunkowych; oraz
4. udzielanie rozbitkom pierwszej pomocy
BIEGŁOŚĆ W ZAKRESIE OBSŁUGI SZYBKICH ŁODZI RATOWNICZYCH
Standard kompetencji
1. zademonstrowanie kompetencji umożliwiających podejmowanie zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-VI/2-2, zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 wyżej wspomnianej tabeli; oraz
2. egzaminowanie lub ciągłe ocenianie w ramach zatwierdzonego programu szkolenia obejmującego zagadnienia przedstawione w kolumnie 2 tabeli A-VI/2-2.
1. kierowanie szybką łodzią ratowniczą podczas wodowania i po zwodowaniu:
1.1. kierowanie bezpiecznym wodowaniem szybkiej łodzi ratowniczej i przywracaniem jej do normalnego stanu;
1.2. obsługiwanie szybkiej łodzi ratowniczej w panujących warunkach pogodowych i morskich;
1.3. wykorzystanie sprzętu łączności i sygnalizacji między szybką łodzią ratowniczą, helikopterem i statkiem;
1.4. wykorzystanie posiadanego sprzętu awaryjnego; oraz
1.5. realizacja schematów poszukiwania, przy uwzględnieniu czynników środowiskowych.
Minimalny standard kompetencji w zakresie obsługi jednostek ratunkowych oraz łodzi ratowniczych innych niż szybkie łodzie ratownicze
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||||
| Kierowanie jednostką ratunkową lub łodzią ratowniczą podczas wodowania i po zwodowaniu |
Konstrukcja i osiągi jednostek ratunkowych oraz łodzi ratowniczych oraz poszczególne części składowe ich wyposażenia. Cechy i urządzenia jednostek ratunkowych oraz łodzi ratowniczych. Różne typy urządzeń do wodowania jednostek ratunkowych oraz łodzi ratowniczych. Metody wodowania jednostek ratunkowych na wzburzonym morzu. Metody wciągania jednostek ratunkowych Stanina burtę statku. Czynności jakie należy podjąć po opuszczeniu statku. Metody opuszczania na wodę i przywracania łodzi ratowniczych do normalnego stanu na wzburzonym morzu. Zagrożenia związane z użyciem mechanizmów zwalniających pod obciążeniem. Znajomość procedur konserwacji. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji umiejętności: 1. postawienia przewróconej tratwy ratunkowej, mając założony pas ratunkowy 2. interpretowanie oznaczeń jednostek ratunkowych odnośnie ilości osób, jaką mogą one pomieścić 3. wydawanie poprawnych rozkazów opuszczenia i wejścia na pokład jednostek ratunkowych, oddalenie się od burty statku oraz przenoszenie i wyładunek osób z jednostki ratunkowej; 4. przygotowania i bezpiecznego wodowania jednostek ratunkowych i szybkiego oddalenia się od burty statku oraz obsługi mechanizmów zwalniających bez obciążenia i pod obciążeniem 5. bezpiecznego przywracania jednostek ratunkowych lub łodzi ratowniczych do normalnego stanu, w tym prawidłowego ponownego ustawienia mechanizmów zwalniających bez obciążenia i pod obciążeniem użycie: pneumatycznych tratw ratunkowych oraz otwartych lub zamkniętych łodzi ratunkowych z silnikiem umieszczonym w osi symetrii lub poświadczonego szkolenia na symulatorze, tam gdzie ma to zastosowanie |
Przygotowanie, wejście na pokład i opuszczenie jednostek ratunkowych mieści się w ramach ograniczeń sprzętowych i umożliwia jednostkom ratunkowym bezpiecznie opuścić statek. Początkowe czynności po opuszczeniu statku minimalizuj ą zagrożenie dla przeżycia. Przywracanie jednostek ratunkowych oraz łodzi ratowniczych do normalnego stanu mieści się w ramach ograniczeń sprzętowych. Wyposażenie obsługiwane jest zgodnie z instrukcjami producenta w zakresie zwalniania i ponownego ustawiania. |
||||
| Obsługa silnika jednostki ratunkowej | Metody uruchamiania i obsługi silnika jednostki ratunkowej i jego dodatkowego wyposażenia wraz z Gaśnicą. | Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do uruchomienia i obsługi położonego w osi symetrii silnika, jaki jest na wyposażeniu otwartej lub zamkniętej łodzi ratunkowej | Napęd jest zapewniony i utrzymywany stosownie do potrzeb manewrowych | ||||
| Kierowanie rozbitkami oraz jednostką ratunkową po opuszczeniu statku |
Manewrowanie jednostką ratunkową przy burzliwej pogodzie. Wykorzystanie falenia, dryfkotwy i wszystkich innych urządzeń. Podział żywności i wody na jednostce ratunkowej. Czynności podejmowane w celu zmaksymalizowania możliwości wykrycia i zlokalizowania jednostki ratunkowej. Metoda ratownictwa przy użyciu helikoptera. Skutki hipotermii i jej zapobieganie, wykorzystanie powłok ochronnych i ubiorów, włącznie z kombinezonami ratunkowymi i środkami ochrony termicznej. Wykorzystanie łodzi ratowniczych i motorowych łodzi ratunkowych do zbierania w zestawy tratw ratunkowych oraz ratowania rozbitków i osób z morza. Sprowadzanie jednostek ratunkowych na brzeg. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do: 1. wiosłowania i sterowania łodzią oraz sterowania według kompasu 2. wykorzystanie poszczególnych składników wyposażenia jednostki ratunkowej 3. wykorzystania wyposażenia do ułatwienia lokalizacji |
Kierowanie akcją ratunkową jest odpowiednie do przeważających okoliczności i warunków | ||||
| Wykorzystanie urządzeń do lokalizacji, w tym instrumentów komunikacyjnych i sygnalizacyjnych oraz środków pirotechnicznych |
Radiowe urządzenia ratunkowe znajdujące się na jednostkach ratunkowych, włączając satelitarne EPIRB i SART. Pirotechniczne sygnały wzywania pomocy. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do: 1. wykorzystania przenośnych urządzeń radiowych dla jednostek ratunkowych 2. wykorzystania urządzeń sygnalizacyjnych włącznie ze środkami pirotechnicznymi |
Wykorzystanie i wybór aparatury łączności i sygnalizacyjnej są odpowiednie do przeważających okoliczności i warunków | ||||
| Zastosowanie pierwszej pomocy w stosunku do rozbitków |
Wykorzystanie zestawu pierwszej pomocy i technik reanimacyjnych. Postępowanie z rannymi, włącznie z tamowaniem krwotoku i wyprowadzaniem z szoku. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do obchodzenia się z rannymi zarówno podczas, jak i po opuszczeniu statku, z wykorzystaniem zestawu pierwszej pomocy i techniki reanimacyjnej |
Identyfikacja prawdopodobnej przyczyny, charakteru i rozległości obrażeń lub warunków jest natychmiastowa i dokładna. Priorytet i kolejność leczenia minimalizują wszelkie zagrożenia dla życia. |
||||
Tabela A-VI/2-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie obsługi szybkich łodzi ratowniczych
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Zrozumienie budowy, konserwacji, naprawy i wyposażenia szybkich łodzi ratowniczych |
Konstrukcja i wyposażenie szybkich łodzi ratowniczych oraz poszczególne części składowe ich wyposażenia. Znajomość konserwacji, napraw awaryjnych, zwyczajnego pompowania i spuszczania powietrza z komór pływalnościowych pneumatycznej szybkiej łodzi ratowniczej. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznego instruktażu |
Metoda przeprowadzania rutynowych prac konserwacyjnych i naprawczych. Identyfikacja komponentów i wymaganego wyposażenia dla szybkich łodzi ratowniczych. |
| Kierowanie urządzeniami i środkami do opuszczania i podnoszenia szybkich łodzi ratowniczych |
Ocena gotowości urządzeń i przyrządów do wodowania szybkiej łodzi ratowniczej do natychmiastowego zwodowania i działania. Zrozumienie funkcjonowania i ograniczeń wciągarki, hamulców, faleni, kompensacji ruchu oraz innych mechanizmów powszechnie montowanych. Środki bezpieczeństwa podczas opuszczania i podnoszenia szybkiej łodzi ratowniczej. Opuszczanie i podnoszenie szybkiej łodzi ratowniczej w korzystnych i niesprzyjających warunkach pogodowych i stanie morza. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do kierowania bezpiecznym opuszczeniem na wodę i przywracaniem szybkiej lodzi ratowniczej do normalnego stanu przy użyciu zainstalowanego wyposażenia | Umiejętność przygotowania i kierowania mechanizmami i przyrządami do opuszczania szybkiej łodzi ratowniczej podczas opuszczania na wodę i odzyskiwania |
| Kierowanie podnoszeniem i opuszczaniem powszechnie stosowanej szybkiej łodzi ratowniczej. |
Ocena gotowości szybkich łodzi ratowniczych oraz powiązanego wyposażenia do natychmiastowego opuszczenia i działania. Środki bezpieczeństwa podczas opuszczania i podnoszenia szybkiej łodzi ratowniczej. Opuszczanie i podnoszenie szybkiej łodzi ratowniczej w korzystnych niesprzyjających warunkach pogodowych i stanie morza. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do przeprowadzenia bezpiecznego opuszczenia na wodę i odzyskania szybkiej łodzi ratowniczej przy użyciu zainstalowanego wyposażenia | Zdolność do kierowania szybką łodzią ratowniczą podczas jej opuszczania na wodę i odzyskiwania |
| Kierowanie szybką łodzią ratowniczą po jej opuszczeniu |
Szczegółowe charakterystyki, wyposażenie i ograniczenia szybkich łodzi ratowniczych. Procedury stawiania przewróconych szybkich łodzi ratowniczych. Jak obsługiwać szybką łódź ratowniczą w korzystnych i niesprzyjających warunkach pogodowych i stanie morza. Sprzęt nawigacyjny i ratunkowy dostępny na szybkiej łodzi ratowniczej. Schematy poszukiwania i czynniki środowiskowe wpływające na ich wykonywanie. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji umiejętności: 1. postawienia przewróconej szybkiej łodzi ratowniczej 2. obsługiwania szybkiej łodzi ratowniczej w korzystnych warunkach pogodowych i stanie morza 3. pływania w specjalnym ekwipunku 4. wykorzystanie sprzętu łączności i sygnalizacji między szybką łodzią ratowniczą, helikopterem i statkiem 5. wykorzystania posiadanego sprzętu ratunkowego 6. wyciągania ofiar z wody i przekazywania ich na helikopter ratowniczy oraz/lub macierzysty statek lub do bezpiecznego miejsca 7. realizowania schematu poszukiwania z uwzględnieniem czynników środowiskowych |
Demonstracja działania szybkich łodzi ratowniczych w ramach ograniczeń sprzętowych i w korzystnych warunkach pogodowych |
| Obsługa silnika szybkiej łodzi ratowniczej | Metody uruchamiania i obsługiwania silnika szybkiej łodzi ratowniczej i jej akcesoriów | Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznej demonstracji zdolności do uruchomienia i obsługiwania silnika szybkiej łodzi ratowniczej | Silnik jest uruchamiany i obsługiwany zgodnie z wymogami poprawnego manewrowania |
Wymogi minimalne w zakresie szkolenia przeciwpożarowego stopnia wyższego
Standard kompetencji
1. Kierowanie działaniami przeciwpożarowymi na pokładzie statku;
1.1. Procedury zwalczania pożarów na morzu i w porcie, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji, taktyki i kierowania;
1.2. Łączność i koordynacja podczas działań przeciwpożarowych;
1.3. Sterowanie wentylacją, włącznie z wyciągami dymu;
1.4. Kontrola układu paliwowego i systemu elektrycznego;
1.5. Zagrożenia związane ze zwalczaniem pożaru (sucha destylacja, reakcje chemiczne, pożary dymnicy kotłowej);
1.6. Przeciwpożarowe środki ostrożności i zagrożenia związane z magazynowaniem i obsługą materiałów;
1.7. Zarządzanie i kierowanie rannymi; oraz
1.8. Procedury koordynacji z brzegowymi jednostkami przeciwpożarowymi.
Minimalny standard kompetencji dla szkolenia przeciwpożarowego stopnia wyższego
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | ||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | ||
| Kierowanie działaniami przeciwpożarowymi na pokładzie statku |
Procedury zwalczania pożarów na morzu i w porcie, ze szczególnym podkreśleniem organizacji, taktyki i kierowania. Wykorzystanie wody do gaszenia pożaru, wpływ na stateczność statku, środki ostrożności i procedury naprawcze. Komunikacja i koordynacja podczas działań przeciwpożarowych. Sterowanie wentylacją, włącznie z pochłaniaczami dymu. Kontrola układu paliwowego i systemu elektrycznego. Zagrożenia dotyczące procesu zwalczania pożarów (sucha destylacja, reakcje chemiczne, pożary dymnicy kotłowej, itp.) Zwalczanie pożarów ładunków niebezpiecznych. Środki ochrony przeciwpożarowej i zagrożenia związane z magazynowaniem i obsługą materiałów (farby, itp.) Zarządzanie i kierowanie rannymi Procedury koordynacji z brzegowymi jednostkami przeciwpożarowymi. |
Praktyczne ćwiczenia i instruktaż prowadzone w zatwierdzonych i rzeczywiście realistycznych warunkach szkolenia (np. symulacja warunków pokładowych) oraz, tam gdzie to możliwe i ma to zastosowanie, w ciemności |
Czynności podejmowane w celu opanowania pożarów oparte są na pełnej i dokładnej ocenie tego przypadku, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych źródeł informacji. Kolejność priorytetów, ramy czasowe i kolejność czynności są odpowiednie do ogólnych wymagań danego przypadku i dla minimalizacji uszkodzeń i potencjalnych uszkodzeń statku, zranień personelu i zmniejszenia operacyjnej skuteczności statku. Przekazywanie informacji jest natychmiastowe, dokładne, kompletne i wyraźne. Osobiste bezpieczeństwo podczas czynności związanych z opanowywaniem pożaru jest zawsze zapewnione. |
||
| Zorganizowanie i przeszkolenie zespołów przeciwpożarowych |
Przygotowanie planów awaryjnych Skład i przydział personelu do drużyn pożarowych Strategia i taktyka opanowywania pożarów w różnych częściach statku |
Praktyczne ćwiczenia i instruktaż prowadzone w zatwierdzonych i rzeczywiście realistycznych warunkach szkolenia (np. symulowane warunki okrętowe) | Skład i organizacja drużyn pożarowych zapewniają natychmiastowe i skuteczne wdrożenie planów awaryjnych i procedur | ||
| Kontrola i obsługa urządzeń do wykrywania pożaru oraz systemów i sprzętu gaśniczego |
Systemy wykrywania pożaru; stałe systemy gaszenia pożaru, przenośny i ruchomy sprzęt do gaszenia pożaru, włącznie z urządzeniami, pompami i sprzętem ratunkowym, ratowniczym, ochrony osobistej i łączności. Wymagania kontroli ustawowych i klasyfikacyjnych. |
Praktyczne ćwiczenia z wykorzystaniem zatwierdzonego sprzętu i systemów w realistycznym środowisku szkoleniowym | Operacyjna skuteczność wszystkich systemów i urządzeń do wykrywania i gaszenia pożarów jest zawsze utrzymywana zgodnie ze specyfikacjami działania i wymaganiami prawnymi | ||
| Badanie i sporządzanie sprawozdań w sprawie wypadków obejmujących pożary | Ocena przyczyn wypadków obejmujących pożary | Praktyczne ćwiczenia w realistycznym środowisku szkoleniowym | Przyczyny pożarów są identyfikowane, a skuteczność środków zaradczych jest oceniana | ||
Wymogi minimalne w zakresie pierwszej pomocy medycznej i sprawowania opieki medycznej
Standard kompetencji dla członków załogi wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy medycznej na statku
Standard kompetencji dla członków załogi wyznaczonych do kierowania opieką medyczną nad chorym na statku
Tabela A-VI/4-1
Minimalny standard kompetencji w zakresie udzielania pierwszej pomocy
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Udzielenie natychmiastowej pierwszej pomocy w razie wypadku lub choroby na statku |
Zestaw medyczny pierwszej pomocy. Budowa ciała i jego funkcje. Zagrożenia toksykologiczne na statku, włącznie z wykorzystaniem Wytycznych o Pierwszej Pomocy Medycznej do Wykorzystania przy Wypadkach Obejmujących Materiały Niebezpieczne (MFAG) lub ich krajowych odpowiedników. Badanie ofiary lub pacjenta. Uszkodzenia kręgosłupa. Oparzenia, opalenia i skutki działania gorąca i zimna. Złamania, przemieszczenia oraz uszkodzenia mięśni. Opieka medyczna nad uratowanymi osobami. Radiowe poradnictwo medyczne. Farmakologia. Sterylizacja. Zatrzymanie pracy serca, utonięcie i uduszenie z braku tlenu. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznego instruktażu |
Identyfikacja prawdopodobnej przyczyny, charakteru i rozległości obrażeń jest natychmiastowa, kompletna i zgodna z aktualną praktyką udzielania pierwszej pomocy. Ryzyko zaszkodzenia sobie lub innym jest zawsze minimalizowane. Leczenie obrażeń i kondycja pacjentów są odpowiednie, zgodne z przyjętą praktyką udzielania pierwszej pomocy i międzynarodowymi wytycznymi. |
Tabela A-VI/4-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie opieki medycznej
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Zapewnienie opieki medycznej chorym i rannym w czasie ich pobytu na statku |
Opieka nad ofiarami wypadków, obejmująca: 1. uszkodzenia głowy i kręgosłupa 2. uszkodzenia uszu, nosa, gardła i oczu 3. krwotoki wewnętrzne i zewnętrzne 4. opalenia, oparzenia i odmrożenia 5. złamania, przemieszczenia oraz uszkodzenia mięśni 6. rany, gojenie się ran i infekcje 7. uśmierzania bólu 8. techniki szycia i klamrowania .9 postępowanie w ostrych stanach brzusznych 10. leczenie chirurgiczne lżejszych przypadków 11. opatrunki i bandażowanie Aspekty pielęgniarstwa:. 1. zasady ogólne. 2. opieka pielęgniarska Choroby, włącznie z: 1. warunkami medycznymi i zagrożeniami 2. chorobami przenoszonymi drogą płciową 3. chorobami tropikalnymi i zakaźnymi Nadużywanie alkoholu i narkotyków |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z praktycznego instruktażu i demonstracji. Poświadczone doświadczenie praktyczne w szpitalu lub podobnej placówce, tam gdzie jest to wymagane. |
Identyfikacja objawów oparta jest na koncepcji badań klinicznych i historii choroby. Zapobieganie infekcji i rozszerzaniu się chorób jest kompletne i skuteczne. Postawa osobista jest spokojna, pewna i uspokajająca. Leczenie obrażeń lub stanu jest odpowiednie i zgodne z przyjętą praktyką medyczną i stosowanymi krajowymi i międzynarodowymi wytycznymi medycznymi. Dozowanie i stosowanie narkotyków i medykamentów jest zgodne z zaleceniami producentów i przyjętą praktyką medyczną. Znaczenie zmian w stanie pacjenta jest natychmiast rozpoznawane. |
|
|
Opieka stomatologiczna Ginekologia, ciąża i narodziny dziecka Opieka medyczna nad uratowanymi osobami Śmierć na morzu Higiena Zapobieganie chorobom, obejmujące: 1. dezynfekcję, dezynsekcję i deratyzację 2. szczepienia Prowadzenie zapisów i utrzymywanie kopii stosowanych przepisów: 1. Prowadzenie zapisów medycznych 2. Międzynarodowe i krajowe morskie przepisy medyczne |
||||
| Udział w koordynowanych planach udzielania pomocy medycznej statkom |
Pomoc zewnętrzna obejmująca: 1. radiowe poradnictwo medyczne 2. transport chorych i rannych włącznie z ewakuacją przy użyciu helikoptera 3. opieka medyczna nad chorymi członkami załóg, wymagająca współpracy z portowymi władzami medycznymi lub placówkami medycznymi w porcie |
Procedury badań klinicznych są kompletne i zgodne z otrzymanymi instrukcjami. Metoda i przygotowanie do ewakuacji są zgodnie z uznanymi procedurami i są zaplanowane tak, aby zadbać maksymalnie o dobro pacjenta. Procedury uzyskania radiowej porady medycznej są zgodne z ustanowioną praktyką i zaleceniami. |
||
Wymogi minimalne w zakresie wydawania świadectw przeszkolenia dla oficerów ochrony statku
Standard kompetencji
Minimalny standard kompetencji dla oficerów ochrony statku
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji |
| Utrzymywanie i nadzorowanie wdrażania planu ochrony statku |
Znajomość międzynarodowej morskiej polityki ochrony oraz odpowiedzialności rządów, przedsiębiorstw zarządzających i wyznaczonych osób, w tym elementów, które mogą odnosić się do piractwa i rozboju. Znajomość celu i elementów planu bezpieczeństwa statku, powiązanych procedur oraz zapisów utrzymaniowych, w tym tych, które mogą odnosić się do piractwa i rozboju. Znajomość procedur mających zastosowanie przy wdrażaniu planu ochrony statku oraz raportowaniu przypadków naruszenia zasad ochrony. Znajomość poziomów bezpieczeństwa morskiego oraz wynikających z nich środków ochrony i procedur stosowanych na pokładzie statku oraz w środowisku portowym. Znajomość wymogów i procedur dotyczących przeprowadzania audytów wewnętrznych, inspekcji na miejscu, kontroli i monitoringu czynności dotyczących ochrony, określonych w planie ochrony statku. Znajomość wymogów i procedur dotyczących raportowania oficerowi bezpieczeństwa statku oraz wszelkich niedoskonałości i braków zgodności zidentyfikowanych podczas wewnętrznych audytów, okresowych przeglądów oraz kontroli ochrony. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub egzaminu |
Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. Wymogi legislacyjne dotyczące ochrony są prawidłowo identyfikowane. Procedury są przygotowane w taki sposób, by reagować na zmiany w poziomach ochrony na morzu. Komunikacja w ramach obszaru odpowiedzialności oficera ochrony statku jest jasna i zrozumiała. |
|
Znajomość metod i procedur wykorzystywanych do zmiany planu ochrony statku. Znajomość planów awaryjnych związanych z ochroną oraz procedur dotyczących reakcji na zagrożenie ochrony lub naruszenie ochrony, co obejmuje zapisy dotyczące utrzymania krytycznych operacji interfejsu statek/port, w tym również elementów, które mogą odnosić się do piractwa lub rozboju. Robocza znajomość pojęć i definicji z zakresu ochrony na morzu, w tym również elementów, które mogą odnosić się do piractwa lub rozboju. | |||
| Ocena ryzyka, zagrożenia i braków ochrony |
Wiedza na temat oceny ryzyka oraz znajomość narzędzi oceny ryzyka. Znajomość dokumentacji oceny ochrony, w tym Deklaracji Bezpieczeństwa. Znajomość technik wykorzystywanych do ominięcia środków ochrony, w tym tych wykorzystywanych przez piratów i rozbójników. Wiedza umożliwiająca, w sposób nie dyskryminujący, rozpoznanie osób stwarzających potencjalne zagrożenie dla ochrony. Wiedza umożliwiająca rozpoznanie broni, niebezpiecznych substancji i urządzeń, a także świadomość szkód, jakie mogą one wyrządzić. Znajomość technik zarządzania i kierowania tłumem, tam gdzie jest to wymagane. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego szkolenia, lub poświadczonego doświadczenia i egzaminu, włączając praktyczną demonstrację kompetencji w zakresie: 1. przeprowadzania fizycznych przeszukiwań 2. przeprowadzania nieinwazyjnych inspekcji |
Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. Procedury są przygotowane w taki sposób, by reagować na zmiany w poziomach ochrony na morzu. Komunikacja w ramach obszaru odpowiedzialności oficera ochrony statku jest jasna i zrozumiała |
|
Znajomość postępowania z informacjami wrażliwymi, związanych z ochroną, oraz wiedza na temat komunikacji związanej z ochroną. Znajomość przeprowadzania i koordynacji przeszukiwań. Znajomość metod przeszukiwań fizycznych w ramach inspekcji nieinwazyjnych. | |||
| Podejmowanie regularnych kontroli statku w celu upewnienia się, że zostały wdrożone i są utrzymywane właściwe środki ochrony |
Znajomość wymogów dotyczących wyznaczania i monitorowania obszarów o ograniczonym dostępie. Wiedza dotycząca kontrolowania dostępu do statku i obszarów na statku o ograniczonym dostępie. Znajomość metod skutecznego monitorowania obszarów pokładu i obszarów otaczających statek. Znajomość aspektów bezpieczeństwa związanych z obsługą ładunku i składów statku z innymi członkami załogi oraz odpowiednimi oficerami bezpieczeństwa obiektów portowych. Znajomość metod kontrolowania procesu okrętowania, opuszczania pokładu i dostępu podczas przebywania na pokładzie oraz ich skutków. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub egzaminu |
Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. Procedury są przygotowane w taki sposób, by reagować na zmiany w poziomach ochrony na morzu. Komunikacja w ramach obszaru odpowiedzialności oficera ochrony statku jest jasna i zrozumiała. |
| Zapewnienie prawidłowej obsługi, sprawdzania i kalibrowania systemów i wyposażenia ochrony, o ile takowe występują |
Znajomość różnych rodzajów wyposażenia i systemów ochrony oraz ich ograniczeń, w tym takich, które mogą zostać użyte w przypadku ataku piratów oraz rozbójników. Znajomość procedur, instrukcji oraz wytycznych dotyczących użytkowania alarmowych systemów ochrony statku. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub egzaminu | Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. |
| Znajomość metod testowania, kalibracji i konserwacji urządzeń i systemów ochrony, zwłaszcza podczas pobytu na morzu | |||
| Promowanie świadomości problematyki ochrony i czujności |
Znajomość wymogów dotyczących szkoleń, alarmów próbnych i ćwiczeń w ramach obowiązujących konwencji, kodeksów oraz okólników IMO, w tym tych dotyczących działań przeciwko piractwu i rozbojom. Znajomość metod zwiększenia świadomości problematyki bezpieczeństwa i czujności na pokładzie. Znajomość metod oceny skuteczności alarmów próbnych i ćwiczeń. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub egzaminu |
Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. Komunikacja w ramach obszaru odpowiedzialności oficera ochrony statku jest jasna i zrozumiała. |
Wymogi minimalne w zakresie instruktażu i szkolenia dotyczącego ochrony statku dla wszystkich członków załogi
Standard kompetencji w zakresie szkolenia zapoznawczego dotyczącego ochrony
1. zgłaszać incydent dotyczący ochrony, w tym m.in. zagrożenie lub atak piracki lub rozbójniczy;
2. znać procedury, których należy przestrzegać w przypadku rozpoznania zagrożenia ochrony; oraz
3. uczestniczyć w dotyczących ochrony procedurach awaryjnych i alarmowych
Standard kompetencji dla szkolenia ze świadomości problematyki ochrony
1. odbyć odpowiednie poświadczone szkolenie lub instruktaż z tematyki świadomości problematyki bezpieczeństwa, zgodnie z tabelą A-VI/6-1;
2. zostać zobowiązani do dostarczenia dowodu na osiągnięcie wymaganego standardu kompetencji umożliwiającego podjęcie zadań, obowiązków i odpowiedzialności określonych w kolumnie 1 tabeli A-VI/6-1:
2.1. poprzez zademonstrowanie kompetencji zgodnie z metodami oraz kryteriami oceny przedstawione w kolumnach 3 i 4 tabeli A-VI/6-1; oraz
2.2. poprzez egzaminowanie lub ciągle ocenianie w ramach poświadczonego programu szkolenia w zakresie zagadnień wyszczególnionych w kolumnie 2 tabeli A-VI/6-1.
Postanowienia przejściowe
1. zatwierdzoną służbę na statku morskim w charakterze załogi statku, łącznie trwającą co najmniej sześć miesięcy w okresie poprzedzających trzech lat; lub
2. pełnienie funkcji związanych z ochroną, uznanych za równoważne służbie na statku morskim, wymaganej zgodnie z punktem 5.1; lub
3. zdanie zatwierdzonego testu; lub
4. ukończenie poświadczonego szkolenia z wynikiem pozytywnym.
Standard kompetencji dla członków załóg z przydzielonymi obowiązkami w zakresie ochrony
1. zademonstrowanie kompetencji umożliwiających podjęcie zadań, obowiązków i odpowiedzialności określonych w kolumnie 1 tabeli A-VI/6-2, zgodnie z metodami demonstrowania oraz kryteriami oceny kompetencji przedstawionymi w kolumnach 3 i 4 wyżej wspomnianej tabeli; oraz
2. egzaminowanie lub ciągłe ocenianie w ramach zatwierdzonego programu szkolenia, obejmującego zagadnienia wyszczególnione w kolumnie 2 tabeli A-VI/6-2.
Postanowienia przejściowe
1. zatwierdzoną służbę na statku morskim w charakterze personelu z wyznaczonymi obowiązkami w zakresie ochrony, łącznie trwającą co najmniej sześć miesięcy w okresie poprzedzających trzech lat; lub
2. pełnienie funkcji związanych z ochroną, uznanych za równoważne służbie na statku morskim, wymaganej zgodnie z punktem 9.1; lub
3. zdanie zatwierdzonego testu; lub
4. ukończenie poświadczonego szkolenia z wynikiem pozytywnym.
Minimalny standard kompetencji w zakresie świadomości problematyki ochrony
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |||
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |||
| Działanie na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa morskiego dzięki większej świadomości |
Podstawowa znajomość robocza terminów i definicji z zakresu ochrony na morzu, w tym również elementów, które mogą odnosić się do piractwa lub rozboju. Podstawowa znajomość międzynarodowej morskiej polityki ochrony oraz odpowiedzialności rządów, przedsiębiorstw zarządzających i poszczególnych osób. Podstawowa znajomość poziomów ochrony na morzu oraz ich wpływu na środki ochrony i procedury stosowane na statku oraz w obiektach portowych. Podstawowa znajomość procedur dotyczących raportowania z zakresu ochrony. Podstawowa znajomość planów awaryjnych związanych z ochroną. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Wymogi dotyczące zwiększonego poziomu ochrony na morzu są prawidłowo identyfikowane | |||
| Rozpoznawanie zagrożeń ochrony |
Podstawowa znajomość technik wykorzystywanych do omijania środków ochrony. Podstawowa wiedza umożliwiająca rozpoznanie potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa, w tym również elementów, które mogą odnosić się do piractwa lub rozboju. Podstawowa wiedza umożliwiająca rozpoznanie broni, niebezpiecznych substancji i urządzeń, a także świadomość szkód, jakie mogą one wyrządzić. Podstawowa znajomość postępowania z informacjami dotyczącymi ochrony oraz wiedza na temat komunikacji związanej z ochroną. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Zagrożenia ochrony na morzu są prawidłowo identyfikowane | |||
| Zrozumienie potrzeby i metod utrzymywania świadomości problematyki ochrony i czujności | Podstawowa znajomość wymogów dotyczących szkoleń, alarmów próbnych i ćwiczeń w ramach obowiązujących konwencji, kodeksów oraz okólników IMO, w tym tych dotyczących przeciwdziałania piractwu i rozbojom. | Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Wymogi dotyczące zwiększonego poziomu ochrony na morzu są prawidłowo identyfikowane | |||
Tabela A-VI/6-2
Minimalny standard kompetencji dla członków załóg z wyznaczonymi obowiązkami w zakresie ochrony
| Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | |
| Kompetencje | Wiedza, zrozumienie i biegłość | Metody demonstrowania kompetencji | Kryteria oceny kompetencji | |
| Utrzymywanie warunków określonych w planie ochrony statku |
Praktyczna znajomość pojęć i definicji z zakresu ochrony na morzu, w tym również elementów, które mogą odnosić się do piractwa lub rozboju. Znajomość międzynarodowej morskiej polityki ochrony oraz odpowiedzialności rządów, przedsiębiorstw zarządzających i osób, w tym praktyczna znajomość czynników, które mogą odnosić się do piractwa i rozboju. Znajomość poziomów ochrony na morzu oraz ich wpływu na środki ochrony i procedury stosowane na statku oraz w obiektach portowych. Znajomość procedur dotyczących raportowania z zakresu bezpieczeństwa Znajomość procedur i wymogów dotyczących alarmów próbnych i ćwiczeń w ramach obowiązujących konwencji, kodeksów oraz okólników IMO, w tym praktyczna znajomość tych dotyczących piractwa i rozbojów. Znajomość procedur dotyczących przeprowadzania inspekcji i oględzin oraz kontroli i monitoringu czynności dotyczących ochrony, określonych w planie ochrony statku. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie |
Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. Wymogi legislacyjne dotyczące ochrony są prawidłowo identyfikowane. Komunikacja w obszarze odpowiedzialności jest jasna i zrozumiała |
|
| Znajomość związanych z ochroną planów awaryjnych oraz procedur dotyczących reakcji na zagrożenie lub naruszenie ochrony, w tym postanowień dotyczących utrzymania krytycznych działań połączenia statek/port, a także praktyczna znajomość tych czynników, które mogą dotyczyć piractwa oraz rozboju | ||||
| Rozpoznawanie zagrożeń i potencjalnych zagrożeń ochrony |
Znajomość dokumentacji dotyczącej bezpieczeństwa, w tym Deklaracji Bezpieczeństwa. Znajomość technik wykorzystywanych do ominięcia środków ochrony, w tym tych wykorzystywanych przez piratów i rozbójników. Wiedza umożliwiająca rozpoznanie potencjalnych zagrożeń dla ochrony. Wiedza umożliwiająca rozpoznanie broni, niebezpiecznych substancji i urządzeń, a także świadomość szkód, jakie mogą one wyrządzić. Znajomość technik zarządzania i kierowania tłumem, tam gdzie jest to wymagane. Znajomość postępowania z informacjami dotyczącymi ochrony oraz wiedza na temat komunikacji związanej z ochroną. Znajomość metod przeszukiwań fizycznych w ramach inspekcji nieinwazyjnych. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami | |
| Podejmowanie regularnych kontroli ochrony statku |
Znajomość technik monitorowania obszarów o ograniczonym dostępie. Wiedza dotycząca kontrolowania dostępu do statku i obszarów na statku o ograniczonym dostępie. Znajomość metod skutecznego monitorowania obszarów pokładu i obszarów otaczających statek. Znajomość metod kontroli ładunku i składów statku. Znajomość metod kontrolowania procesu okrętowania, opuszczania pokładu i dostępu osób przebywających na pokładzie oraz ich skutków. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie | Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz Konwencję SOLAS ze zmianami | |
| Prawidłowe użytkowanie urządzeń i systemów ochrony, jeżeli występują |
Ogólna znajomość różnych rodzajów wyposażenia i systemów bezpieczeństwa oraz ich ograniczeń, w tym takich, które mogą zostać użyte w przypadku ataku piratów oraz rozbójników. Wiedza dotycząca potrzeby testowania, kalibracji i konserwacji urządzeń i systemów bezpieczeństwa, zwłaszcza podczas pobytu na morzu. |
Ocena zaświadczeń uzyskanych z poświadczonego instruktażu lub uczestnictwa w zatwierdzonym kursie |
Urządzenia i systemy są wykorzystywane zgodnie z ustalonymi instrukcjami dotyczącymi użytkowania sprzętu, z uwzględnieniem ograniczeń urządzeń i systemów. Procedury i działania są zgodne z zasadami ustalonymi przez Kodeks ISPS oraz SOLAS z 1974 r. ze zmianami. |
|
Standardy dotyczące wydawania dyplomów alternatywnych
Wydawanie dyplomów alternatywnych
1. w zakresie żeglugi lub w zakresie maszynowym powinien ukończyć odpowiednie szkolenie i osiągnąć standardy kompetencji dla funkcji określonych w tabeli A-II/4 lub A-III/4. Kandydat może wykonywać funkcje określone w tabelach A-III/4 lub A-II/4, o ile uzupełni dodatkowe, odpowiednie szkolenie i osiągnie standardy kompetencji określone w tabelach dotyczących poszczególnych funkcji;
2. jako starszy marynarz powinien, oprócz zgodności ze standardem kompetencji określonym w tabeli A-II/4, ukończyć odpowiednie szkolenie i spełnić standard kompetencji dla wszystkich funkcji określonych w tabeli A-II/5. Kandydat może wykonywać funkcje określone w tabelach A-III/4 lub A-III/5, o ile uzupełni dodatkowe, odpowiednie szkolenie i osiągnie standardy kompetencji określone w tabelach dotyczących poszczególnych funkcji; oraz
3. jako starszy motorzysta powinien, oprócz zgodności ze standardem kompetencji określonym w tabeli A-III/4, ukończyć odpowiednie szkolenie i spełnić standard kompetencji dla wszystkich funkcji opisanych w tabeli A-III/5. Kandydat może wykonywać funkcje określone w tabelach A-II/4 lub A-II/5, o ile uzupełni dodatkowe, odpowiednie szkolenie i osiągnie standardy kompetencji określone w tabelach dotyczących poszczególnych funkcji.
Wydawanie dyplomów członkom załóg
1. odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim, nie krótszą niż 12 miesięcy, która powinna obejmować okres przynajmniej sześciu miesięcy pełnienia obowiązków w maszynowni pod nadzorem wykwalifikowanego oficera mechanika lub - w zakresie funkcji związanych z żeglugą - okres przynajmniej sześciu miesięcy wykonywania obowiązków w zakresie pełnienia wachty na mostku pod nadzorem wykwalifikowanego oficera wachtowego; oraz
2. posiadać ukończone, podczas pełnienia tej służby, szkolenie pokładowe według programów, które zostały zatwierdzone jako spełniające stosowne wymagania sekcji A-II/1 i A-III/1 i udokumentowane w zatwierdzonym dzienniku szkolenia.
1. dla osób innych niż osoby dowodzące lub odpowiedzialne za napęd mechaniczny statku - 12 miesięcy wykonywania obowiązków na poziomie operacyjnym odpowiednio stosownie do prawideł III/2 lub III/3 oraz tam, gdzie jest wymagana funkcja nawigacyjna na poziomie zarządzania, co najmniej 12 miesięcy wykonywania obowiązków w zakresie pełnienia wachty na mostku na poziomie operacyjnym;
2. dla osób dowodzących lub odpowiedzialnych za napęd mechaniczny statku - nie mniej niż 48 miesięcy, z uwzględnieniem postanowień punktu. 2.1. niniejszej sekcji, wykonywania w charakterze dyplomowanego oficera obowiązków w zakresie funkcji, należy wskazać w potwierdzeniu dyplomu. Ze wskazanych 48 miesięcy 24 miesiące powinny obejmować funkcje wymienione w tabeli A-III/1, zaś 24 miesiące - funkcje wymienione w tabelach A-III/1 i A-III/2.
1. zatwierdzoną służbę na statku morskim, nie krótszą niż 12 miesięcy, obejmującą:
1.1. nie mniej niż 6 miesięcy pełnienia wachty nawigacyjnej; oraz
1.2. nie mniej niż 6 miesięcy pełnienia obowiązków w maszynowni; lub
2. specjalnie szkolenie, przed wyjściem w morze lub na pokładzie statku, obejmujące poświadczony okres służby na statku morskim nie krótszy niż 4 miesiące, obejmujący:
2.1. nie mniej niż 2 miesiące pełnienia wachty nawigacyjnej; oraz
2.2. nie mniej niż 2 miesiące pełnienia obowiązków w maszynowni;
3. służba na statku morskim, szkolenie i praktyka wymagane w ramach punktu 3.1 lub 3.2 powinny być zrealizowane pod bezpośrednim nadzorem odpowiednio wykwalifikowanego oficera lub marynarza.
1. zatwierdzoną służbę na morzu, nie krótszą niż 30 miesięcy, obejmującą:
1.1. nie mniej niż 18 miesięcy pełnienia obowiązków starszego marynarza, oraz
1.2. nie mniej niż 12 miesięcy pełnienia obowiązków starszego motorzysty; lub
2. zatwierdzony program szkoleniowy oraz okres służby na statku morskim nie krótszy niż 18 miesięcy, obejmujący:
2.1. nie mniej niż 12 miesięcy pełnienia obowiązków starszego marynarza, oraz
2.2. nie mniej niż 6 miesięcy pełnienia obowiązków starszego motorzysty; lub
3. poświadczony zintegrowany program szkoleniowy obejmujący zakres służby na pokładzie i w maszynowni, obejmującej nie mniej niż 12 miesięcy poświadczonej służby na statku morskim w ramach połączonych obowiązków na pokładzie i w maszynowni, obejmujący:
3.1. nie mniej niż 6 miesięcy pełnienia obowiązków starszego marynarza, oraz
3.2. nie mniej niż 6 miesięcy pełnienia obowiązków członka starszego motorzysty.
Zasady regulujące wydawanie dyplomów alternatywnych
Standardy dotyczące pełnienia wachty
Zdolność do pełnienia służby
1. minimum 10 godzin odpoczynku w 24-godzinnym okresie czasu; oraz
2. 77 godzin w okresie 7-dniowym.
Odstępstwa od tygodniowego okresu wypoczynku, określonego w punkcie 2.2, są dozwolone dla maksymalnie dwóch następujących po sobie tygodni. Przerwy między dwoma okresami odstępstw na pokładzie nie powinny być krótsze niż dwukrotność czasu trwania wyjątku.
Godziny wypoczynku określone w punkcie 2.1 mogą zostać podzielone na nie więcej niż trzy okresy, z których jeden powinien trwać co najmniej 6 godzin, i żaden z dwóch pozostałych okresów nie powinien trwać krócej niż jedna godzina. Przerwy pomiędzy następującymi po sobie okresami wypoczynku nie powinny przekraczać 14 godzin. Odstępstwa nie powinny wykraczać poza dwa 24-godzinne okresy w każdym okresie 7 dni.
Odstępstwa powinny, jeśli to możliwe, uwzględniać wytyczne dotyczące zapobiegania zmęczeniu, określone w sekcji B-VIII/1.
Organizacja wachty i zasady, których należy przestrzegać
- WYDAWANIE DYPLOMÓW
- PLANOWANIE PODRÓŻY
Wymagania ogólne
Planowanie przed każdą podróżą
Weryfikacja i zobrazowanie planowanej trasy
Odchylenia od planowanej trasy
- OGÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE WACHTY
1. należy zapewnić właściwą organizację personelu wachtowego, w zależności od sytuacji;
2. podczas wyznaczania personelu wachtowego należy uwzględniać wszelkie ograniczenia w posiadanych kwalifikacjach czy przydatności poszczególnych osób;
3. osoby pełniące wachtę powinny rozumieć swoje indywidualne role i odpowiedzialności, a także role zespołowe;
4. kapitan, starszy oficer mechanik oraz oficer odpowiedzialny za wyznaczanie zadań wachtowych powinni zapewnić prawidłową wachtę, w sposób najbardziej efektywny wykorzystując dostępne zasoby, takie jak informacje, instalacje/wyposażenie oraz inny personel;
5. personel pełniący wachtę powinien rozumieć funkcje oraz sposób działania instalacji/wyposażenia, a także posiadać wiedzę na temat ich obsługi;
6. personel pełniący wachtę powinien rozumieć informacje oraz wiedzieć, jak zareagować na informacje pochodzące z każdej stacji/instalacji/wyposażenia;
7. cały personel pełniący wachtę powinien wymieniać się informacjami pochodzącymi ze stacji/instalacji/wyposażenia;
8. personel pełniący wachtę powinien w każdej sytuacji utrzymywać prawidłową komunikację; oraz
9. personel pełniący wachtę powinien bez wahania powiadomić kapitana/starszego oficera mechanika/oficera odpowiedzialnego za przydział zadań wachtowych w przypadku wątpliwości, co do tego, jakie należy podjąć działania na rzecz bezpieczeństwa.
- PEŁNIENIE WACHTY NA MORZU
Ogólne zasady dotyczące wachty
Ochrona środowiska morskiego
- ZASADY, KTÓRYCH NALEŻY PRZESTRZEGAĆ PODCZAS PEŁNIENIA WACHTY NAWIGACYJNEJ
Obserwacja wzrokowa
1. utrzymanie ciągłego stanu czujności za pomocą wzroku i słuchu oraz innych dostępnych środków w odniesieniu do wszelkich znaczących zmian w środowisku działania;
2. pełna ocena sytuacji i ryzyka kolizji, wejścia na mieliznę i innych niebezpieczeństw dla żeglugi; oraz
3. wykrywanie statków i samolotów znajdujących się w niebezpieczeństwie, rozbitków, wraków, szczątków i innych niebezpieczeństw zagrażających bezpieczeństwu żeglugi.
1. sytuacja została starannie oceniona i ustalono bez żadnych wątpliwości, że jest to bezpieczne;
2. wzięto pod uwagę wszystkie ważne fakty, uwzględniając, ale nie ograniczając się do:
- stanu pogody;
- widzialności;
- intensywności ruchu statków;
- bliskości niebezpieczeństw dla żeglugi; oraz
- zachowania niezbędnej uwagi podczas nawigacji w lub w pobliżu systemu rozgraniczenia ruchu; i
3. jest zapewniona możliwość wezwania i uzyskania natychmiastowej pomocy na mostku, jeśli jakakolwiek zmiana sytuacji tego wymaga.
1. widoczność, stan pogody i morza;
2. natężenie ruchu i inne działania występujące w rejonie, w którym statek się porusza;
3. zachowanie niezbędnej uwagi podczas żeglugi w granicach lub w pobliżu systemów rozgraniczenia ruchu lub innych środków regulacji ruchu;
4. dodatkowe obciążenia spowodowane charakterem funkcji statku, wymaganiami natychmiastowego działania oraz przewidywanymi manewrami;
5. gotowość do podjęcia obowiązków na wezwanie, przez wszystkich członków załogi, którzy zostali wyznaczeni jako członkowie wachty;
6. znajomość i zaufanie do zawodowych kompetencji oficerów i załogi;
7. doświadczenie każdego oficera wachtowego, znajomość przez tego oficera urządzeń, procedur i możliwości manewrowych statku;
8. czynności odbywające się na statku w każdym momencie, włącznie z czynnościami radiokomunikacyjnymi i możliwości asystowania na mostku w każdej chwili, kiedy jest to wymagane;
9. stan działania instrumentów i przyrządów kontrolnych na mostku, włącznie z systemami alarmowymi;
10. kontrola steru i śruby oraz właściwości manewrowe statku;
11. wielkość statku i zakres widoczności z punktu kierowania kursem statku;
12. konfiguracja mostka w zakresie, w jakim mogłaby przeszkodzić członkowi wachty w wykryciu wzrokiem lub słuchem wszelkich zewnętrznych wydarzeń; oraz
13. wszystkie inne stosowne normy, procedury lub wytyczne odnoszące się do organizacji pełnienia wachty i zdolności do pełnienia obowiązków przyjętych przez Organizację.
Organizacja wachty
1. w żadnym momencie mostek nie może być pozostawiony bez dozoru;
2. warunki pogodowe, widoczność oraz to, czy jest to dzień czy noc;
3. bliskość zagrożeń dla żeglugi, które mogą wymusić podjęcie przez oficera wachtowego dodatkowych obowiązków nawigacyjnych;
4. wykorzystanie i obsługa pomocy nawigacyjnych takich jak ECDIS, radar lub elektronicznych urządzeń wskazujących pozycję oraz wszelkich innych urządzeń wpływających na bezpieczeństwo nawigacji statku;
5. czy statek jest wyposażony w automatyczne sterowanie;
6. czy należy wykonywać obowiązki radiokomunikacyjne;
7. kontrola pracy siłowni bezwachtowej (UMS), alarmów i wskaźników na mostku, procedury i ograniczenia ich użycia; oraz
8. jakiekolwiek nadzwyczajne wymagania wachty nawigacyjnej, które mogą wyniknąć w rezultacie szczególnych okoliczności działania.
Przejmowanie wachty
1. stałych rozkazów i innych specjalnych instrukcji kapitana dotyczących żeglugi statku;
2. pozycji, kursu, prędkości i zanurzenia statku;
3. aktualnych i przewidywanych pływów, prądów, pogody, widoczności i wpływu tych czynników na kurs i prędkość;
4. procedur wykorzystania głównych silników do manewrowania, w przypadku sterowania głównymi silnikami z mostka, oraz
5. sytuacji nawigacyjnej, obejmującej ale nie ograniczającej się do:
5.1. stanu operacyjnego wszystkich urządzeń nawigacyjnych i bezpieczeństwa, które są lub mogą być używane podczas wachty;
5.2. błędów żyrokompasów i kompasów magnetycznych;
5.3. obecności i ruchu statków widocznych lub o których wiadomo, że znajdują się w pobliżu;
5.4. warunków i niebezpieczeństw, które mogą wystąpić podczas wachty; oraz
5.5. możliwych wpływów przechyłu, przegłębienia, gęstości wody i osiadania na rezerwę wody pod stępką.
Pełnienie wachty nawigacyjnej
1. pełnić wachtę na mostku;
2. w żadnych okolicznościach nie opuszczać mostku do czasu właściwej zmiany wachty; oraz
3. w dalszym ciągu być odpowiedzialny za bezpieczną nawigację statku, niezależnie od obecności kapitana na mostku, chyba że zostanie wyraźnie poinformowany, że kapitan przejmuje odpowiedzialność i jest to wzajemnie zrozumiane.
1. osoba sterująca statkiem lub pilot automatyczny utrzymuje właściwy kurs;
2. przynajmniej raz podczas trwania wachty jest określony błąd kompasu głównego i kiedy to możliwe, po każdej ważniejszej zmianie kursu; kompasy główny i żyrokompas są porównywane, a powtarzacze są zsynchronizowane z kompasem głównym;
3. pilot automatyczny jest sprawdzany ręcznie przynajmniej raz podczas trwania wachty;
4. światła nawigacyjne, sygnałowe i inne urządzenia nawigacyjne działają właściwie;
5. urządzenia radiowe działają właściwie i zgodnie z punktem 86 niniejszej sekcji; oraz
6. urządzenia kontrolne, alarmy i wskaźniki siłowni bezwachtowej działają właściwie.
1. potrzebę wyznaczenia osoby do sterowania statkiem i poddanie tego sterowania ręcznej kontroli w odpowiednim czasie, tak by można było bezpiecznie przeciwdziałać jakiejkolwiek potencjalnie niebezpiecznej sytuacji; oraz
2. że na statku sterowanym automatycznie może dojść do niebezpiecznej sytuacji, w której oficer wachtowy samodzielnie pełniący wachtę musi przerwać obserwację i podjąć natychmiastowe działanie.
1. jeżeli występuje lub jest spodziewana ograniczona widoczność;
2. jeśli warunki ruchu i przemieszczanie innych statków powodują niepokój;
3. jeśli zachodzą trudności w utrzymywaniu kursu;
4. w przypadku niepowodzenia w dostrzeżeniu lądu, znaku nawigacyjnego lub uzyskaniu wyników sondowania w spodziewanym czasie;
5. jeśli niespodziewanie dostrzeżono ląd lub znak nawigacyjny lub gdy występuje zmiana sondowanej głębokości;
6. w przypadku awarii silników, zdalnej kontroli urządzeń napędowych, urządzeń sterowniczych lub innych podstawowych urządzeń nawigacyjnych, alarmu lub wskaźnika;
7. jeśli urządzenie radiowe funkcjonuje wadliwie;
8. podczas ciężkich warunków pogodowych lub w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących możliwości powstania uszkodzeń na skutek pogody;
9. jeśli statek napotyka niebezpieczeństwo takie jak lód lub wrak statku; oraz
10. w każdej innej sytuacji zagrożenia lub w przypadku jakichkolwiek wątpliwości.
Pełnienie wachty w różnych warunkach i na różnych akwenach
Dobra pogoda
Ograniczona widoczność
1. informować kapitana;
2. zapewnić właściwą obserwację;
3. zapalić światła nawigacyjne; oraz
4. uruchomić i wykorzystać radar.
Podczas ciemności
Wody przybrzeżne i o dużym natężeniu ruchu
Żegluga z pilotem na pokładzie
Statek na kotwicy
1. określić i wykreślić pozycję statku na odpowiedniej mapie tak szybko, jak jest to możliwe;
2. jeżeli okoliczności na to pozwalają, sprawdzać wystarczająco często, czy statek pozostaje bezpiecznie na kotwicy - przez wykonywanie namiarów na stałe znaki nawigacyjne lub łatwe do identyfikacji obiekty brzegowe;
3. zapewnić utrzymanie właściwej obserwacji;
4. zapewnić okresowe wykonywanie obchodów inspekcyjnych statku;
5. obserwować warunki meteorologiczne i pływowe oraz stan morza;
6. powiadomić kapitana i przedsięwziąć wszystkie niezbędne środki, jeśli statek wlecze kotwicę;
7. zapewnić, aby stan gotowości silników głównych i innych mechanizmów był zgodny z instrukcjami kapitana;
8. jeśli pogarsza się widoczność, powiadomić kapitana;
9. zapewnić, aby statek miał zapalone odpowiednie światła, podniesione odpowiednie znaki i aby były nadawane odpowiednie sygnały dźwiękowe zgodnie ze wszystkimi stosowanymi przepisami; oraz
10. przedsięwziąć środki mające na celu ochronę przed zanieczyszczeniem środowiska przez statek i przestrzegać stosowanych przepisów dotyczących skażenia.
- ZASADY, KTÓRYCH NALEŻY PRZESTRZEGAĆ PODCZAS PEŁNIENIA WACHTY MASZYNOWEJ
Organizacja wachty
1. typ statku oraz typ i stan mechanizmów;
2. odpowiedni i ciągły nadzór nad mechanizmami wpływającymi na bezpieczne działanie statku;
3. wszelkie szczególne stany działania podyktowane przez warunki takie jak pogoda, lód, zanieczyszczona woda, płycizna, stan zagrożenia, opanowanie uszkodzeń lub zmniejszenie zanieczyszczenia;
4. kwalifikacje i doświadczenie wachty maszynowej;
5. bezpieczeństwo życia, statku, ładunku i portu oraz ochronę środowiska;
6. przestrzeganie przepisów międzynarodowych, krajowych i miejscowych, oraz
7. utrzymywanie normalnego działania statku.
Przejmowanie wachty
1. stałych poleceń i specjalnych instrukcji starszego mechanika dotyczących działania systemów statkowych i mechanizmów;
2. rodzaju wszystkich czynności wykonywanych aktualnie przy mechanizmach i systemach, zajętego tym personelu i potencjalnym ryzyku;
3. poziomu, a gdzie ma to zastosowanie, stanu wody lub pozostałości w zęzach, zbiornikach balastowych, zbiornikach na pozostałości ładunków płynnych, zbiornikach rezerwowych, zbiornikach wody pitnej, zbiornikach ścieków sanitarnych oraz wszelkich specjalnych wymagań co do wykorzystania lub dysponowania ich zawartością;
4. stanu i poziomu paliwa w zbiornikach zapasowych, zbiorniku osadowym, zbiorniku rozchodowym i innych urządzeniach do przechowywania paliwa;
5. wszelkich specjalnych wymagań dotyczących opróżniania systemu sanitarnego;
6. stanu i trybu działania różnych głównych i pomocniczych systemów, włącznie z systemem dystrybucji energii elektrycznej;
7. gdzie ma to zastosowanie, stanu urządzeń konsoli do monitoringu i sterowania, a także, które z urządzeń jest obsługiwane ręcznie;
8. gdzie ma to zastosowanie, stanu i trybu działania automatycznych urządzeń sterujących pracą kotłów, takich, jak systemy sterujące zabezpieczeniem płomieni, systemy kontrolne ograniczające, systemy kontrolne spalania, systemy kontrolne dystrybucji paliwa i innego sprzętu, który jest powiązany z działaniem kotłów parowych;
9. wszelkich potencjalnie niesprzyjających warunków, wynikających ze złej pogody, lodu, zanieczyszczonej lub płytkiej wody;
10. wszelkich specjalnych trybów działania związanych z zawodnością sprzętu lub niesprzyjającymi warunkami statkowymi;
11. meldunków marynarzy z maszynowni odnoszących się do przydzielonych im obowiązków;
12. dostępności urządzeń przeciwpożarowych; oraz
13. stanu wypełnienia dziennika maszynowego.
Pełnienie wachty maszynowej
1. wykorzystania odpowiednich wewnętrznych systemów porozumiewania;
2. dróg ewakuacji z przedziałów maszynowych;
3. systemów alarmowych maszynowni i być w stanie rozróżnić alarmy ze szczególnym uwzględnieniem alarmu przeciwpożarowego; oraz
4. ilości, lokalizacji i typów sprzętu przeciwpożarowego oraz urządzeń przeciwawaryjnych w pomieszczeniach siłowni, wraz z ich wykorzystaniem i różnymi środkami ostrożności z zakresu bezpieczeństwa, których należy przestrzegać.
1. izolowanie i ominięcie pracujących urządzeń mechanicznych;
2. wyregulowanie pozostałych zespołów tak, aby funkcjonowały odpowiednio i bezpiecznie podczas okresu konserwacji;
3. rejestrowanie, w dzienniku maszynowym lub innym dokumencie, urządzeń, na których pracowano, i personelu przy tym zatrudnionego oraz jakie środki bezpieczeństwa zostały przyjęte i przez kogo, na rzecz oficera przejmującego wachtę i dla celów archiwizacji; oraz
4. testowanie i oddawanie do użytku, jeśli istnieje potrzeba, remontowanych mechanizmów i sprzętu.
1. jeżeli pojawi się uszkodzenie lub awaria silnika, takiego rodzaju, że może to zagrażać bezpiecznemu działaniu statku;
2. jeżeli pojawi się niewłaściwe działanie, które w przekonaniu oficera kierującego wachtą może spowodować uszkodzenie lub awarię mechanizmów napędowych, pomocniczych lub systemów kontroli i sterowania; oraz
3. w każdej sytuacji zagrożenia lub w razie wątpliwości, jaką decyzję lub kroki zaradcze należy podjąć.
Pełnienie wachty maszynowej w różnych warunkach i na różnych akwenach
Ograniczona widoczność
Wody przybrzeżne i o dużym natężeniu ruchu
Statek na kotwicy
1. utrzymywana jest sprawna wachta maszynowa;
2. regularnie sprawdzane są wszystkie działające i będące w pogotowiu urządzenia;
3. urządzenia główne i pomocnicze utrzymywane są w stanie gotowości zgodnie z komendami z mostku;
4. podjęto środki chroniące środowisko przed zanieczyszczeniem przez statek i są przestrzegane odpowiednie przepisy o ochronie przed zanieczyszczeniami; oraz
5. wszystkie systemy przeciwawaryjne i przeciwpożarowe są w gotowości.
- ZASADY, KTÓRYCH NALEŻY PRZESTRZEGAĆ PODCZAS PEŁNIENIA WACHTY RADIOWEJ
Przepisy ogólne
Organizacja wachty
1. upewnić się, że wachta radiowa jest pełniona zgodnie ze stosownymi wymogami Regulaminu Radiokomunikacyjnego i Konwencji SOLAS;
2. upewnić się, czy główne obowiązki związane z pełnieniem wachty nie są narażone na szwank w wyniku komunikacji radiowej niezwiązanej z bezpiecznym ruchem statku i bezpieczeństwem żeglugi; oraz
3. uwzględnić sprzęt radiowy, w jaki wyposażony jest statek oraz stan techniczny sprzętu.
Pełnienie wachty radiowej
1. upewnić się, że wachta jest pełniona na częstotliwościach określonych w Regulaminie Radiokomunikacyjnym i Konwencji SOLAS; oraz
2. podczas wachty regularnie sprawdzać działanie sprzętu radiowego i jego źródła zasilania oraz meldować kapitanowi o wszystkich zaobserwowanych usterkach tego sprzętu.
1. zestawienia przeprowadzonej łączności radiowej wzywania pomocy i łączności bezpieczeństwa;
2. ważne wypadki odnoszące się do służby radiowej;
3. pozycja statku, tam gdzie jest to wymagane, co najmniej raz na dzień; oraz
4. zestawienie stanu instalacji radiowej i źródeł jego zasilania.
1. kapitanowi dla potrzeb kontroli; oraz
2. upoważnionym urzędnikom Administracji i innym urzędnikom wykonującym kontrolę zgodnie z artykułem X Konwencji.
- PEŁNIENIE WACHTY W PORCIE
Zasady odnoszące się dopełnienia wszystkich wacht
Ogólne
Organizacja wachty
1. zapewnić bezpieczeństwo życia, statku, portu i środowiska oraz bezpieczne działanie wszystkich urządzeń związanych z obsługą ładunków;
2. były przestrzegane międzynarodowe, krajowe i miejscowe przepisy; oraz
3. był utrzymywany porządek i normalne funkcjonowanie statku.
1. na wszystkich statkach o mocy napędu 3000 kW i więcej wachtą maszynową powinien zawsze kierować oficer;
2. na statkach o mocy napędu mniejszej niż 3000 kW, w zależności od decyzji kapitana skonsultowanej ze starszym oficerem mechanikiem, wachtą maszynową nie musi kierować oficer; oraz
3. oficerom, podczas kierowania przez nich wachtą maszynową, nie powinno się przydzielać ani nie powinni oni podejmować żadnych dodatkowych zadań lub obowiązków, które mogłyby zakłócić nadzorowanie przez nich urządzeń statku.
Przejmowanie wachty
- PRZEKAZYWANIE WACHTY POKŁADOWEJ
1. głębokości wody w miejscu postoju, zanurzeniu statku, poziomie i czasie wysokiej i niskiej wody, zamocowaniu cum, układzie kotwic i długości łańcucha kotwicznego oraz o innych urządzeniach cumowniczych ważnych dla bezpieczeństwa statku; stanie maszyn głównych i ich gotowości do awaryjnego wykorzystania;
2. wszystkich pracach wykonywanych na statku; charakterze, ilości i rozkładzie ładunku przyjętego lub pozostałego i wszystkich resztkach pozostałych na pokładzie po rozładowaniu statku;
3. poziomie wody w zęzach i zbiornikach balastowych;
4. nadawanych sygnałach lub zapalonych światłach;
5. ilości członków załogi potrzebnych na statku i obecności innych osób;
6. stanie urządzeń do ochrony przeciwpożarowej;
7. wszystkich szczególnych przepisach portowych;
8. stałych i specjalnych zarządzeniach kapitana;
9. środkach łączności między statkiem a personelem brzegowym, włączając władze portowe, na wypadek powstania zagrożenia lub potrzebnej pomocy;
10. wszystkich innych okolicznościach mających znaczenie dla bezpieczeństwa statku, jego załogi, ładunku lub ochrony środowiska przed zanieczyszczeniem; oraz
11. procedurach powiadamiania odpowiednich władz o wszelkich zanieczyszczeniach środowiska wynikłych z działalności statku.
1. zamocowanie cum i łańcucha kotwicznego są odpowiednie;
2. są właściwie nadawane odpowiednie sygnały i zapalone światła;
3. są przestrzegane przepisy bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej;
4. mają świadomość co do charakteru wszystkich ładowanych lub wyładowanych ładunków ryzykownych lub niebezpiecznych oraz odpowiednich czynności, które należy podjąć na wypadek rozlewu lub pożaru; oraz
5. żadne zewnętrzne warunki lub okoliczności nie narażają na niebezpieczeństwo statku, a także czy statek nie naraża innych.
- PRZEJMOWANIE WACHTY MASZYNOWEJ
1. stałych zarządzeniach dnia, wszelkich specjalnych zarządzeniach dotyczących działania statku, funkcji konserwacyjnych, remontów mechanizmów statkowych lub sprzętu kontrolnego;
2. charakterze wszystkich prac wykonywanych na mechanizmach i systemach statku, personelu biorącym w nich udział, a także o potencjalnych zagrożeniach;
3. poziomie i stanie, gdzie jest to właściwe, wody lub pozostałości w zęzach, zbiornikach balastowych, zbiornikach na pozostałości ładunków płynnych, zbiornikach ścieków sanitarnych, zbiornikach zapasowych oraz specjalnych wymaganiach dotyczących wykorzystania lub usuwania ich zawartości;
4. wszelkich specjalnych wymagań dotyczących opróżniania systemu sanitarnego;
5. stanie i gotowości przenośnego sprzętu ochrony przeciwpożarowej oraz stałych instalacji przeciwpożarowych i systemów wykrywania ognia;
6. upoważnionym personelu remontowym na statku zajętym czynnościami technicznymi, miejscu jego prac i funkcjach naprawczych oraz innych upoważnionych osobach na statku i o potrzebnej załodze;
7. wszelkich przepisach portowych odnoszących się do wycieków ze statku, wymaganiach ochrony przeciwpożarowej i gotowości statku, szczególnie podczas spodziewanej złej pogody;
8. środkach komunikacji między personelem statku a personelem brzegowym, włączając władze portowe, na wypadek powstania zagrożenia lub potrzebnej pomocy;
9. wszystkich innych okolicznościach mających znaczenie dla bezpieczeństwa statku, jego załogi, ładunku lub ochrony środowiska przed zanieczyszczeniem; oraz
10. procedurach powiadamiania odpowiednich władz o wszelkich zanieczyszczeniach środowiska wynikłych z czynności technicznych.
1. zaznajomieni z istniejącymi i potencjalnymi źródłami zasilania, ogrzewania i oświetlenia oraz ich dystrybucją;
2. znają dostępność i stan paliwa na statku, smarów i wszystkich rodzajów zaopatrzenia w wodę; oraz
3. są gotowi do przygotowania statku i jego mechanizmów, tak dalece jak to jest możliwe, do stanu pogotowia lub warunków zagrożenia, jeśli zajdzie taka potrzeba.
- WYKONYWANIE WACHTY POKŁADOWEJ
1. dokonywać obchodów w celu przeprowadzenia kontroli statku, w odpowiednich odstępach czasu;
2. zwracać szczególną uwagę na:
2.1. stan i zabezpieczenie trapu, łańcucha kotwicznego i cum, szczególnie przy zmianie kierunku pływu i w miejscach postoju z dużymi różnicami poziomu wody, jeżeli trzeba, podejmując kroki zapewniające im normalne warunki pracy;
2.2. zanurzenie, zapas wody pod stępką i ogólny stan statku, aby uniknąć niebezpiecznego przechyłu bocznego lub przegłębienia podczas operacji ładunkowych lub balastowania,
2.3. pogodę i stan morza,
2.4. przestrzeganie wszystkich przepisów dotyczących bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej,
2.5. poziom wody w zęzach i zbiornikach,
2.6. wszystkie osoby na statku i ich miejsce pobytu, szczególnie w odległych lub zamkniętych przestrzeniach; oraz
2.7. zapalanie świateł i nadawanie sygnałów;
3. podczas złej pogody lub po otrzymaniu ostrzeżenia sztormowego, podjąć niezbędne kroki w celu ochrony statku, osób na pokładzie i ładunku;
4. podjąć wszelkie środki ostrożności, aby zapobiec zanieczyszczeniu środowiska przez statek;
5. w sytuacjach awaryjnych zagrażających bezpieczeństwu statku wszcząć alarm, poinformować kapitana, podjąć wszelkie możliwe kroki zapobiegające jakimkolwiek uszkodzeniom statku, jego ładunku i osób znajdujących się na pokładzie, oraz, jeśli to konieczne, zażądać pomocy od władz brzegowych lub statków sąsiadujących;
6. znać warunki stateczności statku aby, na wypadek pożaru, poinformować brzegowe władze pożarnicze o przybliżonych ilościach wody, którą można wpompować na statek bez narażenia go na niebezpieczeństwo;
7. zaoferować pomoc statkom lub osobom znajdującym się w niebezpieczeństwie;
8. podjąć niezbędne środki zaradcze, aby zapobiec wypadkom lub uszkodzeniom, w przypadku, kiedy mają być obracane śruby; oraz
9. zapisywać w odpowiednim dzienniku wszystkie ważne wydarzenia mające wpływ na statek.
- WYKONYWANIE WACHTY MASZYNOWEJ
1. przestrzeganie wszystkich zarządzeń, specjalnych procedur działania i przepisów dotyczących niebezpiecznych warunków i zapobieganiu im we wszystkich dziedzinach będących w zakresie ich obowiązków;
2. instrumenty i systemy sterowania, kontrolowanie wszystkich źródeł zasilania, działające systemy i ich części;
3. techniki, metody i procedury niezbędne dla zapobiegania naruszeniom przepisów o zanieczyszczeniach, wydanych przez władze lokalne; oraz
4. stan zęz.
1. w sytuacjach awaryjnych wszcząć alarm, kiedy w ich przekonaniu, sytuacja tego wymaga, oraz podjąć wszystkie możliwe kroki zapobiegające uszkodzeniom statku, osób na pokładzie i ładunku;
2. mieć świadomość potrzeb oficera pokładowego w odniesieniu do urządzeń niezbędnych przy prowadzeniu prac przeładunkowych i dodatkowych wymagań dotyczących systemu balastowego i innych systemów kontroli stateczności statku;
3. dokonywać częstych obchodów inspekcyjnych, aby określić możliwe usterki i awarie sprzętu i podjąć natychmiastowe czynności zaradcze zapewniające bezpieczeństwo statku, obsługi ładunku, portu i środowiska;
4. zapewnić, aby były podjęte niezbędne środki zaradcze, w zakresie poszczególnych odpowiedzialności, zapobiegające wypadkom lub uszkodzeniom różnych systemów elektrycznych, elektronicznych, hydraulicznych, pneumatycznych i mechanicznych statku; oraz
5. zapewnić, aby wszystkie ważne wydarzenia wpływające na działanie, regulacje lub remonty mechanizmów statkowych zostały zadowalająco zapisane.
- WACHTA W PORCIE NA STATKACH PRZEWOŻĄCYCH MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE
Postanowienia ogólne
- WACHTA ŁADUNKOWA
WYTYCZNE W ZAKRESIE POSTANOWIEŃ KONWENCJI STCW I ZAŁĄCZNIKA DO NIEJ
Wstęp
WYTYCZNE DOTYCZĄCE POSTANOWIEŃ POSZCZEGÓLNYCH ARTYKUŁÓW
Wytyczne dotyczące ogólnych obowiązków wynikających z Konwencji
Wytyczne dotyczące definicji i wyjaśnień
1. Administracja może wydać dyplom/świadectwo;
2. Administracja może zlecić wydanie dyplomu/świadectwa z jej upoważnienia; lub
3. Administracja może uznać dyplom/świadectwo wydane przez inną Stronę, jak to przewiduje prawidło 1/10.
Wytyczne dotyczące stosowania Konwencji
Wytyczne dotyczące przekazywania informacji
1. uznanie dyplomu/świadectwa wydanego przez inną Stronę; lub
2. wydanie własnego dyplomu/świadectwa przez Administrację, o ile to ma zastosowanie, na podstawie uznania dyplomu/świadectwa wydanego przez inną Stronę.
Wytyczne dotyczące innych umów i ich interpretacji
Wytyczne dotyczące dyplomów
Przedsiębiorstwa zarządzające, eksploatujące statki pod banderą danej Administracji, powinny zostać poinformowane o wprowadzanych przepisach, zarysie procedur i polityce ich egzekwowania.
Wytyczne dotyczące postanowień przejściowych
Wytyczne dotyczące wydawania zwolnień
Wytyczne dotyczące równoważności dyplomów
Wytyczne dotyczące kontroli
Wytyczne dotyczące promowania współpracy technicznej
Baza danych dla wymagań egzaminacyjnych
Dostępność morskich symulatorów szkoleniowych
Informacja o współpracy technicznej
(Brak wytycznych odnoszących się do artykułów od XII do XVII.)
WYTYCZNE DOTYCZĄCE POSTANOWIEŃ ZAŁĄCZNIKA KONWENCJI STCW
Wytyczne dotyczące postanowień ogólnych
Wytyczne dotyczące definicji i wyjaśnień
Wytyczne dotyczące dyplomów i potwierdzeń
1. Wpisać nazwę państwa wydającego dyplom.
2. Wpisać kolejny numer dyplomu nadany przez Administrację.
3. Wpisać nazwisko i imiona członka załogi, któremu jest wystawiany dyplom. Dane osobowe powinny być identyczne z danymi występującymi w paszporcie członka załogi, w dowodzie osobistym członka załogi i w innych urzędowych dokumentach wydawanych przez Administrację.
4. Miejsce na podanie numeru lub numerów prawideł Konwencji STCW, zgodnie z którymi członek załogi uzyskał kwalifikacje, na przykład:
4.1. "Prawidło II/1", jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje oficera wachtowego;
4.2. "Prawidło III/1", jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje oficera mechanika odpowiedzialnego za wachtę w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonych na mechaników pełniących służbę w siłowni okresowo bezwachtowej;
4.3. "Prawidło IV/2", jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje radiooperatora;
4.4. "Prawidło VII/1", jeżeli dyplom upoważnia do pełnienia funkcji, a kwalifikacje członka załogi odpowiadają funkcjom wymienionym w części A tego Kodeksu, na przykład: funkcja oficera mechanika na poziomie zarządzania; oraz
4.5. "Prawidła III/1 i V/1", jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje oficera mechanika kierującego wachtą w maszynowni obsadzanej załogą lub wyznaczonego do pełnienia służby w maszynowni okresowo bezzałogowej na zbiornikowcach (zobacz: ograniczenia w podpunktach .8 oraz .10 poniżej)
5. Wpisać datę upływu ważności potwierdzenia dyplomu. Data na potwierdzeniu nie powinna być późniejsza od daty upływu ważności dyplomu, do którego zostało wystawione. Termin ważności potwierdzenia nie może być dłuższy niż pięć lat od daty wydania.
6. W tej kolumnie powinny być wymienione funkcje, do pełnienia których posiadacz dyplomu uzyskał kwalifikacje wyszczególnione w części A Kodeksu. Funkcje i związane z nimi zakresy odpowiedzialności są wyszczególnione w tabelach zakresu kompetencji przedstawionych w rozdziałach II, III i IV w części A niniejszego Kodeksu oraz zostały spisane w wykazie we wstępie do części A. Nie zachodzi konieczność wymieniania wszystkich funkcji, jeśli zamieszczono adnotacje przy punkcie .4 dotyczące prawideł w rozdziałach II, III i IV.
7. W tej kolumnie powinien zostać określony zakres odpowiedzialności, na jakim posiadacz dyplomu posiada kwalifikacje do pełnienia funkcji wymienionych w kolumnie .6. Zakres odpowiedzialności jest wymieniony w tabelach kompetencji przedstawionych w rozdziałach II, III i IV części A Kodeksu, a także - dla ułatwienia w odwoływaniu się - oddzielnie wymienionych w wykazie we wstępie do części A.
8. Ogólne ograniczenia takie jak obowiązek noszenia szkieł korekcyjnych podczas pełnienia obowiązków powinny być wyraźnie wymienione na samym początku kolumny do wpisu ograniczeń. Ograniczenia dotyczące funkcji i wymienione w kolumnie .6 powinny być wpisane w odpowiedni wiersz, obok funkcji, której dotyczą, np:
8.1. "nie uprawnia do pełnienia służby na zbiornikowcach", jeśli nie posiada uprawnień wymienionych w rozdziale V;
8.2. "nie uprawnia do pełnienia obowiązków na zbiornikowcach innych niż zbiornikowce do przewozu produktów naftowych" - o ile posiada uprawnienia do pracy na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych, zgodnie z rozdziałem V;
8.3. "nie uprawnia do pełnienia obowiązków na statkach, na których kotły parowe są integralną częścią maszynerii statku" - o ile uzyskane doświadczenie nie uprawnia posiadacza do pełnienia obowiązków na statkach parowych zgodnie z postanowieniami Kodeksu STCW, oraz
8.4. "Ważne tylko dla potrzeb żeglugi przybrzeżnej" - o ile pominięto określone wymogi dotyczące wiedzy, zgodnie z Kodeksem STCW.
9. Stanowisko lub stanowiska wymienione w kolumnie .9 powinny być równoznaczne z wymienionymi w tytule odpowiedniego prawidła STCW lub prawideł dotyczących dyplomów/świadectw wydawanych zgodnie z rozdziałem II i III i zgodne z przepisami o bezpiecznym obsadzaniu statku załogą, zatwierdzonymi przez Administrację.
10. Ogólne ograniczenia takie jak: obowiązek noszenia szkieł korekcyjnych podczas wykonywania obowiązków powinny być wyraźnie wymienione na samym początku kolumny. Ograniczenia umieszczone w kolumnie .10 powinny być zgodne z ograniczeniami wymienionymi w kolumnie .8 dla pełnienia funkcji na określonym stanowisku.
11. Numer umieszczony w tym polu powinien być identyczny z numerem dyplomu, tak, aby zarówno dyplom, jak i jego potwierdzenie posiadało ten sam niepowtarzalny numer, pod którym byłoby umieszczone w spisie dyplomów i potwierdzeń oraz innych załączników.
12. Miejsce na umieszczenie daty wydania pierwszego potwierdzenia. Data wydania potwierdzenia może, ale nie musi, być identyczna z datą wydania dyplomu, zależnie od okoliczności.
13. Miejsce na nazwisko osoby upoważnionej do wydania potwierdzenia. Nazwisko należy wypisać drukowanymi literami poniżej podpisu upoważnionego urzędnika.
14. Miejsce na wpisanie daty urodzenia, która powinna być zgodna z datą urodzenia występującą w archiwum Administracji lub w jakiś inny sposób udokumentowaną.
15. Właściciel potwierdzenia dyplomu powinien podpisać je w obecności urzędnika. Istnieje też możliwość dołączenia części formularza zgłoszeniowego z uprzednio złożonym podpisem właściciela potwierdzenia, przy czym podpis musi zostać należycie złożony i zweryfikowany.
16. Fotografia powinna być standardową fotografią paszportową, czarno-białą lub kolorową z ujęciem głowy i ramion, dostarczoną w dwóch egzemplarzach, z czego jedna pozostaje w rejestrze dyplomów.
17. O ile potwierdzenie posiada miejsca na odnowienie (zobacz: Sekcja A-I/2 punkt 1), Administracja może je odnowić przez wypełnienie odpowiedniego miejsca, po ponownym zweryfikowaniu zdolności posiadacza dyplomu do wykonywania zawodu, zgodnie z prawidłem I/11.
(Pieczęć urzędowa)
(NAZWA PAŃSTWA)
POTWIERDZENIE WYDANIA DYPLOMU NA PODSTAWIE POSTANOWIEŃ MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, 1978, ZE ZMIANAMI
Rząd państwa........ 1 ....... zaświadcza, że dyplom nr ........ 2 ....... wydano ....... 3........, który został uznany za odpowiednio wykwalifikowanego zgodnie z postanowieniami prawidła......... 4 ........ powyższej Konwencji ze zmianami i który posiada kwalifikacje do wykonywania następujących funkcji, na wskazanych poziomach, z zastrzeżeniem wszelkich wyszczególnionych ograniczeń, do dnia....... 5 ........ lub do dnia wygaśnięcia każdorazowego przedłużenia ważności niniejszego potwierdzenia, zgodnie ze wskazaniem na odwrocie:
| .6 FUNKCJA | 7. ZAKRES | 8. STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Prawowity posiadacz niniejszego potwierdzenia może zajmować następujące stanowisko lub stanowiska wyszczególnione w obowiązujących wymogach Administracji dotyczących bezpiecznej obsady statków załogą:
| .9 STANOWISKO | 10. STOSOWANE OGRANICZENIA (JEŚLI SĄ) |
Potwierdzenie nr ......................... .11 ....................... wydane w dniu ............. .12...............
(pieczęć urzędowa) .....................................................................
Podpis upoważnionego urzędnika
........................................ .13 .....................
Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Zgodnie z prawidłem I/2, punkt 11 Konwencji, oryginał niniejszego potwierdzenia musi być dostępny, podczas gdy posiadacz potwierdzenia pełni służbę na statku.
Data urodzenia posiadacza dyplomu....................... .14 ........................................................
Podpis posiadacza dyplomu................................... .15 .........................................................
| Fotografia posiadacza dyplomu | 16. |
| Termin ważności niniejszego potwierdzenia zostaje przedłużony do ............................................. | |
| (pieczęć urzędowa) | ........................................ ................................ |
| Podpis upoważnionego urzędnika | |
| Data odnowienia ........................ .17.......................................................................... | |
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |
| Termin ważności niniejszego potwierdzenia zostaje przedłużony do ....................................... | |
| (pieczęć urzędowa) | ...................................................................... |
| Podpis upoważnionego urzędnika | |
| Data odnowienia ...... .17............................................................................................. | |
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |
2. w przypadku gdy należy wpisać numer nadany przez Stronę, która wydała uznawany dyplom;
3. w przypadku gdy wpisywane imię i nazwisko powinno być to samo, co na uznawanym dyplomie;
4. w przypadku gdy należy wpisać nazwę Strony wydającej uznawany dyplom;
9. w przypadku gdy należy wybrać wpisane stanowisko lub stanowiska, odpowiednio, spośród wymienionych w wymogach bezpiecznego obsadzania statku załogą, wydanych przez Administrację uznającą dyplom;
11. w przypadku gdy wprowadzony numer potwierdzenia powinien być unikalny, zarówno dla potrzeb powołania się, jak i wyszukania w rejestrze potwierdzeń; oraz
12. w przypadku gdy należy wpisać datę pierwszego wydania potwierdzenia.
(pieczęć urzędowa)
(KRAJ)
POTWIERDZENIE UZNANIA DYPLOMU WYDANEGO NA PODSTAWIE POSTANOWIEŃ MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, 1978, ZE ZMIANAMI
Rząd państwa........ 1 ........ zaświadcza, że dyplom nr ....... .2........ wydany ....... .3........ przez lub w imieniu rządu .........4........ został prawomocnie uznany jako zgodny z postanowieniami prawidła I/10 powyższej Konwencji ze zmianami, a jego prawowity posiadacz jest upoważniony do wykonywania następujących funkcji na wyszczególnionych poziomach, z zastrzeżeniem wszelkich wyszczególnionych ograniczeń, do dnia ........ 5......... lub do dnia wygaśnięcia każdorazowego przedłużenia ważności niniejszego potwierdzenia, zgodnie ze wskazaniem na odwrocie:
| .6 FUNKCJA | 7. ZAKRES | 8. EWENTUALNE OGRANICZENIA |
Prawowity posiadacz niniejszego potwierdzenia może pełnić obowiązki na następującym stanowisku lub stanowiskach, wyszczególnionych w odpowiednich wymaganiach Administracji dotyczących bezpiecznej obsady statków załogą:
| .9 STANOWISKO | 10. EWENTUALNE OGRANICZENIA |
Potwierdzenie nr.......... .11..........wydane dnia .........
.12...........
(Pieczęć urzędowa) ...............................................................................................................
Podpis upoważnionego urzędnika
........................................... .13 ..................
Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Zgodnie z prawidłem I/2, punkt 11 Konwencji, oryginał niniejszego potwierdzenia musi być dostępny, podczas gdy posiadacz potwierdzenia pełni służbę na statku.
Data urodzenia posiadacza dyplomu......................................... .14 ......................................
Podpis posiadacza dyplomu....................................................... .15 .....................................
| Fotografia posiadacza dyplomu | 16. |
| Termin ważności niniejszego potwierdzenia zostaje przedłużony do ............................................. | |
| (pieczęć urzędowa) | ........................................ ................................ |
| Podpis upoważnionego urzędnika | |
| Data odnowienia ........................ .17.......................................................................... | |
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |
| Termin ważności niniejszego potwierdzenia zostaje przedłużony do ....................................... | |
| (pieczęć urzędowa) | ...................................................................... |
| Podpis upoważnionego urzędnika | |
| Data odnowienia ...... .17............................................................................................ | |
| Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika | |
1. o kolejne pięć lat od jego dotychczasowej daty ważności, lub od daty przedłużenia ważności potwierdzenia; lub
2. do dnia upływu ważności potwierdzonego świadectwa, w zależności od tego, który z tych terminów upływa wcześniej
1. nazwy wystawiającej świadectwo Strony oraz organu;
2. numer przydzielony świadectwu przez organ wystawiający;
3. imię i nazwisko oraz datę urodzenia członka załogi, dla którego świadectwo jest wystawiane. Nazwisko i data urodzenia powinny zgadzać się z danymi osobowymi znajdującymi w paszporcie członka załogi lub innym jego dokumencie identyfikacyjnym.
4. nazwa świadectwa. Na przykład - jeśli dokument został wystawiony w oparciu o prawidło VI/3, punkt 2, to jego nagłówek powinien zawierać sformułowanie "ochrona przeciwpożarowa stopnia wyższego", a jeśli został wystawiony w oparciu o prawidło VI/5, punkt 1, to powinien zawierać sformułowanie "oficer ochrony statku";
5. numer lub numery postanowień Konwencji lub rozdziału sekcji Kodeksu STCW, zgodnie z którymi zakwalifikowano członka załogi;
6. datę wystawienia oraz datę upływu ważności świadectwa. Jeśli świadectwo jest wystawiane na czas nieograniczony, wówczas - na użytek przejrzystości sformułowań - przed datą upływu ważności należy wpisać słowo "nieograniczona";
7. jeśli jest to wymagane - ograniczenia, sformułowane jako ograniczenia ogólne (takie, jak wymóg noszenia szkieł korekcyjnych), jako ograniczenia dla danego typu statku (takie, jak "ważne tylko na statkach o pojemności brutto większej niż 500") lub ograniczenia dotyczące rodzaju rejsów (takie, jak "ważne tylko w odniesieniu do żeglugi przybrzeżnej");
8. imię, nazwisko i podpis urzędnika upoważnionego do wystawienia świadectwa;
9. fotografię członka załogi. Fotografia powinna być standardową fotografią paszportową, czarno-białą lub kolorową z ujęciem głowy i ramion;
10. jeśli świadectwo może być przedłużane, to - miejsce na datę dokonania przedłużenia, okres przedłużenia ważności, nazwisko i podpis upoważnionej osoby;
11. szczegóły dotyczące kontaktu z organem wystawiającym dokument.
Tabela B-I/2
Wykaz świadectw lub dokumentacji dowodowej wymaganych na podstawie Konwencji STCW
Poniższy wykaz obejmuje wszystkie dyplomy, świadectwa lub udokumentowane dowody opisane w Konwencji, które upoważniają jego posiadacza do pełnienia określonych funkcji na pokładzie statku. Dyplomy i świadectwa podlegają wymogom językowym prawidła I/2 odnośnie języka i muszą być dostępne w postaci oryginałów.
Wykaz zawiera także odsyłacze do stosownych prawideł oraz wymagania, dotyczące potwierdzania rejestrowania i przedłużania ważności.
| Prawidła | Rodzaj i krótki opis świadectwa | Potwierdzenie poświadczające uznanie świadectwa1 | Wymóg zarejestrowania2 | Przedłużanie ważności świadectwa3 | |
| II/1, II/2, II/3, III/1, III/2, III/3, III/6, IV/2, VII/2 | Dyplom - dla kapitanów, oficerów i operatorów GMDSS | Tak | Tak | Tak | |
|
II/4, III/4, VII/2 |
Świadectwo przeszkolenia - dla członków załogi posiadających świadectwo uprawniające do pełnienia służby w charakterze członka wachty nawigacyjnej lub maszynowej | Nie | Tak | Nie | |
| II/5, III/5, III/7, VII/2 | Świadectwo przeszkolenia - dla członków załogi posiadających świadectwo starszego marynarza, starszego motorzysty lub elektromontera | Nie | Tak | Nie | |
| V/1-1, V/1-2 | Świadectwo przeszkolenia lub potwierdzenie dyplomu -dla kapitanów i oficerów na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych, chemikaliów lub gazu skroplonego | Tak | Tak | Tak | |
| V/1-1, V/1-2 | Świadectwo przeszkolenia - dla marynarzy na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych, chemikaliów lub gazu skroplonego | Nie | Tak | Nie | |
| V/2 | Dokumentacja dowodowa - szkolenie dla kapitanów, oficerów, członków załogi i pozostałego personelu, pełniących służbę na statkach pasażerskich | Nie | Nie | Nie4 | |
| VI/1 | Świadectwo przeszkolenia5- szkolenie podstawowe | Nie | Tak | Tak | |
| VI/2 | Świadectwo przeszkolenia5- jednostki ratunkowe, łodzie ratownicze i szybkie łodzie ratownicze | Nie | Tak | Tak6 | |
| VI/3 | Świadectwo przeszkolenia5 - szkolenie przeciwpożarowe stopnia wyższego | Nie | Tak | Tak6 | |
| VI/4 | Świadectwo przeszkolenia5 - szkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy medycznej i sprawowania opieki medycznej | Nie | Tak | Nie | |
| VI/5 | Świadectwo przeszkolenia- oficer ochrony statku | Nie | Tak | Nie | |
| VI/6 | Świadectwo przeszkolenia7 - szkolenie z wiedzy w zakresie ochrony lub szkolenie w zakresie ochrony dla członków załogi, którym wyznaczono tego rodzaju zadania | Nie | Tak | Nie | |
Uwagi:
1 Potwierdzenie uznania świadectwa - oznacza potwierdzenie wystawione zgodnie z prawidłem I/2, punkt 7.
2 Wymóg rejestrowania - oznacza element wykazu lub wykazów zgodnie z prawidłem I/2, punkt 14.
3 Odnowienie świadectwa - oznacza odpowiednio potwierdzenie ciągłości kompetencji zawodowych zgodnie z prawidłem I/11 lub utrzymania spełniania wymaganych standardów kompetencji zgodnie z sekcjami A-VI/1 do A-VI/3.
4 Na podstawie wymagań prawidła V/2, punkt 3, członkowie załogi, mający ukończone przeszkolenie w zakresie "kierowania tłumem", "dowodzenia w sytuacjach kryzysowych i wiedzy o zachowaniach ludzkich" oraz "bezpieczeństwa pasażerów i ładunku oraz szczelności kadłuba", powinni w okresach nie dłuższych niż pięć lat, uczestniczyć w stosownych przeszkoleniach aktualizujących albo uzyskać potwierdzenie spełniania wymaganych standardów kompetencji w ostatnich pięciu latach.
5 Dyplomy kwalifikacyjne, wystawiane zgodnie z prawidłami II/1, II/2, II/3, III/1, III/2, III/3, III/6 i VII/2 spełniają wymagania dotyczące przeszkoleń w zakresie "szkolenia podstawowego", "kierowania jednostkami ratunkowymi oraz łodziami ratowniczymi innymi niż szybkie łodzie ratunkowe", "szkolenia przeciwpożarowego stopnia wyższego" oraz "udzielania pierwszej pomocy medycznej", dlatego od posiadaczy wyżej wymienionych dyplomów nie wymaga się dostarczania świadectw przeszkolenia w odniesieniu do kompetencji, o których mowa w rozdziale VI.
6 Zgodnie z sekcjami A-VI/1, A-VI/2 and A-VI/3, członkowie załogi powinni przedstawiać dowód spełniania wymaganych standardów kompetencji co pięć lat.
7 Dotyczy przypadku, gdy szkolenie z zakresu podstawowej wiedzy i umiejętności z dziedziny ochrony lub szkolenie z zakresu wyznaczonych obowiązków z dziedziny ochrony nie jest objęte kwalifikacją dla wydawanego świadectwa (dyplomu).
Wytyczne dotyczące podróży przybrzeżnych
Wytyczne dotyczące procedur kontrolnych
Wstęp
Ocena
Wytyczne dotyczące przepisów krajowych
Wskazówki dotyczące szkolenia i oceny
Kwalifikacje instruktorów i egzaminatorów
Szkolenia morskie i ich ocena
1. otrzymać odpowiednie wskazówki, dotyczące metod i praktyk wystawiania oceny; oraz
2. nabyć pod kierunkiem doświadczonego egzaminatora praktyczne, satysfakcjonujące go, umiejętności oceniania.
Stosowanie nauczania zdalnego oraz nauczania z wykorzystywaniem sieci komputerowych i Internetu (e-learning)
Wytyczne dotyczące szkolenia stosującego nauczanie na odległość oraz nauczanie z wykorzystywaniem sieci komputerowych i Internetu (e-learning)
1. został przygotowany przez jednostkę zatwierdzoną przez Stronę;
2. był przydatny dla osiągnięcia wybranych celów, a zadania szkoleniowe zapewniły odpowiedni poziom kompetencji dla objętych nimi zagadnień;
3. zawierał przejrzyste i jednoznaczne instrukcje dla uczestników szkolenia, pozwalające na zrozumienie, jak ten program funkcjonuje;
4. zapewniał osiąganie takich wyników szkolenia, które będą spełniać wszystkie wymagania, dotyczące nabycia podstawowej wiedzy i biegłości w danym temacie.
5. był skonstruowany w taki sposób, aby umożliwiać słuchaczom systematyczne kontrolowanie jego postępów w nauce zarówno poprzez dokonywanie samooceny, jak i przez realizowanie "tutor-marked assignments" (projektów przysłanych przez wykładowcę); oraz
6. zapewniał profesjonalne wsparcie ze strony wykładowcy poprzez telefon, faks lub za pośrednictwem poczty elektronicznej.
Wytyczne dotyczące oceny postępów słuchaczy szkoleń i ich dokonań w ramach szkolenia stosującego nauczanie na odległość i nauczanie z wykorzystywaniem sieci komputerowych i Internetu (e-learning)
1. czytelne informacje dla uczestników szkolenia, dotyczące trybu przeprowadzania testów i egzaminów oraz ogłaszania ich wyników;
2. pytania testowe, które pozwolą w sposób wyczerpujący i należyty dokonać oceny kwalifikacji szkolonych i są odpowiednie dla danego poziomu egzaminowania;
3. wbudowane procedury, umożliwiające aktualizowanie pytań;
4. warunki, w jakich mogą być przeprowadzane egzaminy i procedury realizowania pilnowania w trakcie egzaminu;
5. procedury zabezpieczenia systemu egzaminowania, zapobiegające przed oszukiwaniem; oraz
6. bezpieczne procedury zatwierdzania w trakcie rejestrowania wyników na użytek Strony.
Rejestr zatwierdzonych organizatorów szkoleń, kursów i dostawców programów
Wytyczne dotyczące przekazywania informacji
Sprawozdania dotyczące napotkanych trudności
Wykaz materiałów dostarczanych zgodnie z artykułem IV i prawidłem I/7 Konwencji STCW
Miejsce
1. Teksty ustaw, dekretów, zarządzeń, przepisów i innych dokumentów
(artykuł IV punkt 1 lit. a)
2. Szczegóły kursów szkoleniowych
(artykuł IV punkt 1 lit. b)
3. Państwowe wymagania egzaminacyjne i inne
(artykuł IV punkt 1 lit. b)
4. Wzory świadectw
(artykuł IV punkt 1 lit. c)
Sekcja A-I/7, część 1 Kodeksu STCW
Miejsce
5. Informacje na temat organizacji rządowej
(sekcja A-I/7, punkt 2.1)
6. Wyjaśnienia podejmowanych przedsięwzięć prawnych i administracyjnych
(sekcja A-I/7, punkt 2.2)
7. Określenie polityki przyjętej w zakresie edukacji, szkolenia, oceny kompetencji i wydawania dyplomów
(sekcja A-I/7, punkt 2.3)
8. Zwięzłe podsumowanie kursów, programów szkoleń, egzaminów i ocen, przewidywanych dla każdego świadectwa (dyplomu)
(sekcja A-I/7, punkt 2.4)
9. Zwięzły zarys procedur i warunków dla poświadczenia, uznawania i zatwierdzania
(sekcja A-I/7, punkt 2.5)
10. Lista udzielonych poświadczeń, uznań i zatwierdzeń
(sekcja A-I/7, punkt 2.5)
11. Zwięzłe podsumowanie procedur przy udzielaniu zwolnień
(sekcja A-I/7, punkt 2.6)
12. Porównanie przeprowadzane zgodnie z prawidłem I/11
(sekcja A-I/7, punkt 2.7)
13. Zarys obowiązkowego szkolenia uaktualniającego i doskonalącego
(sekcja A-I/7, punkt 2.7)
Sekcja A-I/7, część 2, punkt 3 Kodeksu STCW
Miejsce
14. Opis równorzędnych programów nauki lub szkolenia, przyjętych zgodnie z artykułem IX
(sekcja A-I/7, punkt 3.1)
15. Podsumowanie środków podjętych w celu zapewnienia zgodności z prawidłem I/10
(sekcja A-I/7, punkt 3.2)
16. Wzorcowy egzemplarz dokumentów wydawanych zgodnie z zasadą bezpiecznego obsadzania statków załogą w odniesieniu do członków załogi posiadających dyplomy alternatywne, wydawane zgodnie z prawidłem VII/1
(sekcja A-I/7, punkt 3.3)
Sekcja A-I/7, część 2, punkt 4 Kodeksu STCW
Usytuowanie
17. Sprawozdanie z wyników niezależnych ocen, przeprowadzanych zgodnie z prawidłem I/8, obejmujące:
1. Zakres pełnomocnictw dla osób oceniających, w celu umożliwienia dokonania niezależnej oceny
2. Kwalifikacje i doświadczenie oceniających
3. Datę i zakres oceny
4. Napotkane przypadki niezgodności
5. Zalecane działania korygujące
6. Zrealizowane działania korygujące
7. Wykaz instytucji/ośrodków szkoleniowych, objętych niezależną oceną
Sekcja A-I/7, część 2, punkt 6 Kodeksu STCW
Usytuowanie
18. Wyjaśnienie środków prawnych i administracyjnych
(sekcja A-I/7, punkt 6.1)
19. Deklaracja dotycząca polityki przyjętej w zakresie edukacji, szkolenia, oceny kompetencji i wydawania świadectw (dyplomów)
(sekcja A-I/7, punkt 6.2)
20. Zwięzłe podsumowanie kursów, programów szkoleń, egzaminów i ocen, przewidywanych dla każdego dyplomu
(sekcja A-I/7, punkt 6.3)
21. Zwięzły zarys procedur i warunków dla poświadczania, uznawania i zatwierdzania
(sekcja A-I/7, punkt 6.4)
22. Porównanie przeprowadzane zgodnie z prawidłem I/11
(sekcja A-I/7, punkt 6.5)
Wytyczne dotyczące wymogów jakościowych
1. polityki jakości i środki jej wprowadzania;
2. system jakości obejmujący strukturę organizacyjną, zakresy odpowiedzialności, procedury, procesy, zasoby i środki niezbędne do zarządzania jakością;
3. techniki operacyjne i czynności zapewniające zarządzanie jakością;
4. zasady systematycznego kontrolowania, w tym system wewnętrznej kontroli jakości i mając na względzie zagwarantowanie osiągnięcia wszystkich zamierzonych celów; oraz
5. zasady cyklicznej zewnętrznej kontroli i oceny jakości, jak opisano poniżej.
1. są wystarczająco elastyczne, aby umożliwić w systemie wydawania świadectw i dyplomów uwzględnianie zmieniających się potrzeb branży i czy ułatwiają oraz zachęcają do stosowania nowych technologii;
2. obejmują wszystkie kwestie administracyjne objęte różnymi postanowieniami Konwencji, a w szczególności prawidłami od I/2 do I/15 i innymi przepisami, które umożliwiają Administracji wydawanie dyplomów czy też zwolnień i ich ewentualne cofnięcie, unieważnienie lub zawieszenie;
3. obejmują odpowiedzialność Administracji za zatwierdzanie szkoleń na wszystkich poziomach oraz w poczynając od kursów typu studenckiego, kursów aktualizujących w celu otrzymania dyplomów, po krótkie kursy zawodowe; oraz
4. obejmują organizowanie wewnętrznej kontroli jakości, zgodnie z punktem 1.4, pociągające za sobą wszechstronne samokształcenie na temat postępowania administracyjnego, na wszystkich poziomach, w celu badania osiągnięć ustalonych celów dla stworzenia podstawy do niezależnej zewnętrznej oceny wymaganej tak jak ustalono w Sekcji A-I/8, punkt 3.
Model wymogów jakościowych dla oceny wiedzy, zrozumienia, umiejętności i kompetencji
1. krajowy system potwierdzania kształcenia i szkolenia lub wymogów jakościowych; lub
2. alternatywny model wymogów jakościowych, który mógłby być zaakceptowany przez Organizację.
1. politykę jakości, uwzględniającą zobowiązanie się instytucji i ośrodków szkoleniowych do osiągania wyznaczonych celów i do osiągnięcia ostatecznego uznania przez odpowiednie organy poświadczające lub ustalające normy jakościowe;
2. takie funkcje zarządzania jakością, które określają i wprowadzają w życie politykę jakości w odniesieniu do tych aspektów pracy, które naruszają obowiązujące wymogi jakościowe, w tym przepisy określające postępy dokonywane w ramach kursu lub programu;
3. tam, gdzie jest to wymagane, objęcie systemem jakości akademickiej i administracyjnej struktury organizacji, odpowiedzialności, procedur, procesów i zasobów ludzkich oraz wyposażenia;
4. funkcje kontroli jakości, które mają zastosowanie we wszystkich poziomach nauczania, szkolenia, egzaminowania i oceniania oraz do jej organizacji i wprowadzania w życie w celu uzyskania pewności, że są przydatne do spełnienia zakładanych celów;
5. procesy wewnętrznej kontroli jakości i analizy, mające na celu sprawdzenie, w jakim stopniu instytucja lub jednostka szkoleniowa osiąga cele programowe i skutecznie weryfikuje procedury kontroli jakości; oraz
6. zasady przeprowadzania cyklicznej zewnętrznej kontroli oceny jakości wymagane zgodnie z prawidłem I/8 punkt 2, jak opisano poniżej. Wyniki przeprowadzonych kontroli dawałyby podstawę i punkt wyjścia do sporządzania opracowań wewnętrznej kontroli jakości.
1. Tam, gdzie istnieją przepisy dotyczące zatwierdzania jakości na szczeblu krajowym lub edukacyjnych wymogi jakości, przepisy te powinny być wykorzystane dla potrzeb kursów obejmujących wiedzę i zrozumienie wymagań Konwencji. Wymogi jakościowe powinny być zastosowane zarówno do poziomu zarządzania, jak i poziomu operacyjnego działalności i powinny uwzględniać fakt, czy organizowanie, zarządzanie, realizowanie i ocenianie umożliwia osiągnięcie założonych celów.
2. Tam, gdzie celem nadrzędnym jest uzyskanie określonych umiejętności lub wykonanie wyznaczonego zadania, wymogi jakościowe powinny określać, czy dla osiągnięcia tego celu i dla osiągnięcia ustalonych wymogów wykorzystywany jest sprzęt rzeczywisty lub symulator, a także czy egzaminatorzy powinni mieć odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie.
3. Wewnętrzne oceny zapewnienia jakości powinny pociągać za sobą wszechstronne badania programów na wszystkich poziomach szkolenia w cela kontrolowania, czy założone cele są osiągane poprzez stosowanie norm jakości. Oceniane powinny być także: planowanie, projektowanie, prezentacja i wartość merytoryczna programów jak również przekazywanie i przyswajanie wiedzy oraz sprawność komunikowania się. Uzyskiwany wynik dawałby podstawę niezależnej oceny, w świetle postanowień Sekcji A-I/8, punkt 3.
Niezależna ocena
1. dokonać oceny zgodnie z udokumentowanymi procedurami;
2. upewnić się, że wyniki każdej kontroli są udokumentowane i przedstawione do wglądu osobom odpowiedzialnym za oceniane dziedziny; oraz
3. sprawdzić, czy w porę podjęto kroki w celu usunięcia uchybień.
1. oświadczenie o misji danej instytucji;
2. szczegóły dotyczące metod kształcenia lub szkolenia;
3. schemat organizacyjny i informacje o składzie komisji i ciał doradczych;
4. informacja dotycząca kadr uczących i słuchaczy;
5. opis obiektów szkoleniowych i ich wyposażenia; oraz
6. zarys polityki i procedur dotyczących:
6.1. zasad naboru słuchaczy,
6.2. tworzenia nowych programów kursów i przeglądu już istniejących programów,
6.3. systemu egzaminacyjnego włącznie z odwołaniami i egzaminami poprawkowymi,
6.4. zatrudniania kadry uczącej, jej szkolenia, rozwoju, nagradzania i awansowania,
6.5. reakcji słuchaczy i branży oraz
6.6. zaangażowania kadry szkolącej w działalność badawczo-rozwojową.
Sprawozdanie
1. zawierać krótką informację o kontrolowanej instytucji lub programie szkolenia;
2. być pełne, uczciwe i dokładne;
3. uwypuklić mocne i słabe punkty instytucji;
4. opisać procedurę przeprowadzonego oceniania;
5. zawierać wszelkie elementy wymienione w punkcie 4;
Wytyczne dotyczące norm zdrowotnych
BADANIA LEKARSKIE I WYDAWANIE ŚWIADECTW ZDROWIA
Tabela B-I/9
Ocena minimalnego dopuszczalnego poziomu sprawności fizycznej członków załogi3
| Zadania pokładowe, funkcje, zdarzenia lub warunki3 | Wymagana sprawność fizyczna | Lekarzowi powinno wystarczyć, jeśli kandydat4 | |
|
Rutynowe poruszanie się po statku: - na kołyszącym się pokładzie - pomiędzy poziomami - pomiędzy przedziałami Uwaga 1 dotyczy niniejszego wiersza |
Utrzymywanie równowagi i sprawne poruszanie się Wspinanie się i schodzenie po pionowych drabinkach i schodkach Wchodzenie na zrębnice (np. Międzynarodowa Konwencja w sprawie Linii Ładunkowych wymaga, aby zrębnice miały wysokość 600 mm) Otwieranie i zamykanie drzwi wodoszczelnych |
Nie odczuwa zakłóceń zmysłu równowagi Nie odczuwa żadnego upośledzenia ani schorzenia, które utrudniałoby takie ruchy i sprawność fizyczną. Jest w stanie, bez żadnej pomocy5: - wspinać się po pionowych drabinkach i schodkach - przekraczać wysokie progi - obsługiwać systemy zamykania drzwi |
|
|
Rutynowe zadania na pokładzie: - posługiwanie się narzędziami ręcznymi, - przemieszczanie zasobów statku, - prace powyżej poziomu głowy, - prace z zaworami, - odbywanie czterogodzinnej wachty, - praca w pomieszczeniach zamkniętych, - reagowanie na alarmy, ostrzeżenia i instrukcje, - komunikowanie się werbalne. Uwaga 1 dotyczy niniejszego wiersza |
Siła, zręczność i wytrwałość w manipulowaniu narzędziami mechanicznymi. Podnoszenie, przeciąganie i przenoszenie ciężarów (np. 18 kg) Sięganie do góry Stanie, chodzenie i pozostawanie czujnym przez dłuższy okres czasu. Praca w ograniczonej przestrzeni i przemieszczanie się przez ciasne otwory (np. SOLAS wymaga, aby minimalne otwory w pomieszczeniach ładunkowych i w wyjściach awaryjnych posiadały minimalne wymiary 600 mm x 600 mm - przepis SOLAS 3.6.5.1). Wizualne rozróżnianie obiektów, kształtów i sygnałów. Ostrzeżenia i instrukcje akustyczne Opisywanie sytuacji spokojnym głosem. |
Nie wykazuje zdefiniowanego upośledzenia ani zdiagnozowanego stanu chorobowego, który obniżałby jego zdolność do wykonywania rutynowych obowiązków, mających zasadnicze znaczenie dla bezpiecznego funkcjonowania statku. Wykazuje się zdolnością do: - pracy z podniesionymi ramionami, - stania i chodzenia przez dłuższy okres czasu, - przebywania w pomieszczeniach zamkniętych, - spełniania norm wzroku - spełniania norm słuchowych ustanowionych przez właściwe władze lub uwzględniających międzynarodowe wytyczne, - prowadzenia normalnej konwersacji. |
|
|
Obowiązki w sytuacjach awaryjnych6 na pokładzie: - ucieczka, - zwalczanie pożaru, - ewakuacja. |
Zakładanie pasa ratunkowego lub kombinezonu ratunkowego Ucieczka z pomieszczeń wypełnionych dymem Udział w akcjach gaszenia pożaru, włącznie z używaniem aparatu tlenowego. Uczestniczenie w procedurach ewakuacji ze statku |
Nie wykazuje zdefiniowanego upośledzenia ani zdiagnozowanego stanu chorobowego, który obniżałby jego zdolność do wykonywania obowiązków w sytuacjach awaryjnych, mających zasadnicze znaczenie dla bezpiecznego funkcjonowania statku. Wykazuje się zdolnością do: - zakładania pasa lub kombinezonu ratunkowego, - czołgania się, - odczuwania różnic temperatur, |
|
| Uwaga 2 dotyczy niniejszego wiersza |
- posługiwania się sprzętem przeciwpożarowym, - zakładania aparatu oddechowego (o ile jest to wymagane w ramach obowiązków służbowych) |
||
Uwagi:
1 Wiersze 1 i 2 w powyższej tabeli opisują: (a) normalne zadania pokładowe, funkcje, zdarzenia i warunki, (b) odpowiadające im elementy sprawności fizycznej, które mogą być traktowane jako niezbędne dla bezpieczeństwa członka załogi, innych członków załogi oraz samego statku, oraz (c) kryteria wysokiego poziomu, którymi kierować się powinien lekarz dokonujący oceny stanu zdrowia, mając na uwadze zróżnicowanie obowiązków członków załogi i charakter prac pokładowych, dla wykonywania których został on zatrudniony.
2 Wiersz 3 w powyższej tabeli opisuje: (a) normalne zadania pokładowe, funkcje, zdarzenia i warunki, (b) odpowiadające im elementy sprawności fizycznej, które powinny być traktowane jako niezbędne dla bezpieczeństwa członka załogi, innych członków załogi oraz samego statku, oraz (c) kryteria wysokiego poziomu, którymi kierować się powinien lekarz dokonujący oceny stanu zdrowia, mając na uwadze zróżnicowanie obowiązków członków załogi i charakter prac pokładowych, dla wykonywania których został on zatrudniony.
3 Nie należy oczekiwać, że powyższa tabela obejmie wszystkie możliwe warunki występujące na pokładzie lub wszystkie potencjalnie dyskwalifikujące elementy stanu zdrowia. Strony powinny określić, jakie czynniki sprawności fizycznej maja zastosowanie do danej kategorii członków załogi (takich, jak "oficer pokładowy" lub "członek załogi maszynowni"). Należy także wziąć pod uwagę szczególne okoliczności w przypadku konkretnych osób oraz występowanie wyspecjalizowanych lub ograniczonych zakresów obowiązków.
4 W przypadku wątpliwości, lekarz powinien dokonać kwantyfikacji stopnia lub wielkości określonego upośledzenia za pomocą obiektywnych testów, wszędzie tam, gdzie odpowiednie testy są dostępne, lub poprzez skierowanie kandydata na dodatkowe badania.
5 Termin "pomoc" oznacza skorzystanie z pomocy innej osoby do realizacji danego zadania.
6 Termin "obowiązki w sytuacjach awaryjnych" obejmuje wszystkie standardowe sytuacje reagowania awaryjnego, takie jak opuszczenie statku lub gaszenie pożaru, jak również procedury, które powinny być przestrzegane przez każdego członka załogi dla uratowania się
Wytyczne dotyczące uznawania dyplomów
1. imię i nazwisko członka załogi
2. data urodzenia
3. numer oryginalnego dyplomu
4. stanowisko
5. ograniczenia
6. szczegóły dotyczące kontaktowania się z Administracją
7. data wystawienia oraz data ważności
Wytyczne dotyczące odnawiania dyplomów
Wytyczne dotyczące wykorzystania symulatorów
SZKOLENIE I OCENA W ZAKRESIE OBSERWACJI RADAROWEJ I SPORZĄDZANIA NAKRESÓW
1. obejmować wykorzystanie sprzętu symulacji radarowej; i
2. odpowiadać standardom co najmniej odpowiadającym wymogom standardów podanym poniżej w punktach od 3 do 17.
Postanowienia ogólne
Czynniki wpływające na skuteczność i dokładność
1. pomiarów odległości i namiarów, cech zestawów radarowych, które określają jakość zobrazowania radarowego, anten radarowych, wykresów biegunowych, skutków wypromieniowania energii w kierunkach na zewnątrz głównej wiązki, nietechnicznych opisów systemów radarowych z włączeniem różnic we właściwościach różnych typów sprzętu radarowego, parametrów wskaźników kontrolnych i czynników, które oddziałują na maksymalne i minimalne zasięgi wykrywania ech i dokładność informacji;
2. specyfikacji aktualnych wymagań, przyjętych przez Organizację, dotyczących parametrów morskich radarów nawigacyjnych;
3. wpływu usytuowania anteny radarowej na wykrywanie ech, sektorów cienia i stref zmniejszonej czułości, fałszywych ech, wpływu wysokości anteny na zasięgi wykrywania i usytuowania podzespołów radarowych i magazynowania części zapasowych w pobliżu kompasów magnetycznych z uwzględnieniem bezpiecznych odległości od kompasu magnetycznego; oraz
4. ryzyka promieniowania i środków bezpieczeństwa, jakie należy podjąć w pobliżu anteny i otwartych falowodów.
Wykrywanie błędów zobrazowania łącznie z fałszywymi echami i odbiciami od powierzchni morza
1. wymagane standardy wyposażenia;
2. jasność, wzmocnienie i nastawy regulacyjne procesora wizji;
3. horyzont radarowy;
4. rozmiar, kształt, kąt widzenia i układ wykrytych ech;
5. wpływ ruchu statku przemieszczającego się po morzu;
6. warunki propagacji;
7. warunki meteorologiczne, zakłócenia od morza i od deszczu;
8. przeciwzakłóceniowe nastawy regulacyjne;
9. sektory cienia radarowego; i
10. zakłócanie radaru przez radar.
Praktyka
Ustawianie i utrzymywanie zobrazowania
1. różnych rodzajów zobrazowania radarowego, niestabilizowanego ruchu względnego; stabilizowanego ruchu względnego i ruchu rzeczywistego względem dziobu, względem kierunku statku i względem północy;
2. wpływu błędów na dokładność przekazywanej informacji; efektów przenoszonych błędów kompasu na zobrazowanie stabilizowanego ruchu względnego i ruchu rzeczywistego, wpływu przenoszenia błędów logu na zobrazowanie ruchu rzeczywistego i skutków niedokładnego ręcznego nastawienia prędkości na zobrazowanie ruchu rzeczywistego;
3. metod wykrywania niedokładnych, ręcznych nastawień prędkości na sterownikach ruchu rzeczywistego; skutków szumów własnych odbiornika, ograniczających możliwość zobrazowania słabego echa od skutków nasycenia odbiornika szumami itp.; regulacji urządzeń sterujących działaniem wskaźników sygnalizujących optymalne ustawienie pokręteł regulacji, wpływu właściwej kolejności przeprowadzania regulacji oraz skutków nieodpowiednich regulacji, wykrywania nieodpowiednich regulacji i korygowania:
3.1. elementów sterujących, wpływających na zasięg wykrywania; i
3.2. urządzeń sterujących wpływających na dokładność;
4. niebezpieczeństw korzystania ze sprzętu radarowego, ze źle wyregulowanymi urządzeniami sterującymi; i
5. potrzeby częstego, regularnego sprawdzania strojenia i wpływu właściwego strojenia radaru na jego zasięg.
Odległość i namiar
1. metod pomiaru odległości; stałych i ruchomych znaczników odległości;
2. dokładności każdej metody i względnej dokładności różnych metod;
3. w jaki sposób dane odległościowe są przedstawiane; odległości w określonych odstępach, liczników cyfrowych i skal z podziałkaj
4. metod pomiaru namiarów, obrotowego kursora na przezroczystej tarczy pokrywającej zobrazowanie, elektronicznego kursora namiarowego i innych metod;
5. dokładności namiaru i błędów spowodowanych: paralaksą, przesunięciem wskaźnika kierunku ruchu, złą regulacją środka;
6. sposobu, w jaki dane namiarowe są przedstawiane; skali z podziałką i licznika cyfrowego; i
7. potrzeby regularnego sprawdzania dokładności odległości i namiarów, metod sprawdzania błędów i poprawiania lub uwzględniania błędów.
Techniki nakresowe i koncepcja ruchu względnego
Identyfikacja ech kolizyjnych
1. określania pozycji za pomocą radaru przy wykorzystaniu ech od obiektów lądowych i znaków morskich;
2. dokładności określania pozycji za pomocą odległości i namiarów;
3. znaczenia kontroli dokładności radaru w stosunku do innych pomocy nawigacyjnych; i
4. znaczenia praktyki, polegającej na nanoszeniu odległości i namiarów w częstych, regularnych odstępach czasu, jako pomocy w zapobieganiu kolizji.
Kurs i prędkość innych statków
1. różnych metod, za pomocą których można określić kurs i prędkość innych statków na podstawie nanoszenia odległości i namiarów, włączając w to:
1.1. niestabilizowany nakres względny;
1.2. stabilizowany nakres względny; i
1.3. nakres rzeczywisty, oraz
2. zależności między obserwacjami wizualnymi i radarowymi, łącznie ze szczegółową i dokładną oceną kursu i prędkości innych statków i wykrywaniem zmian w ruchu innych statków.
Czas i odległość największego zbliżenia przy przecinaniu kursu, spotkaniu lub wyprzedzaniu statków
1. wykorzystania naniesionych danych w celu uzyskania:
1.1. pomiaru odległości i namiaru największego zbliżenia;
1.2. czasu do największego zbliżenia; i
2. znaczenia częstych i regularnych obserwacji innych statków.
Wykrywanie zmian kursu i prędkości innych statków
1. skutków zmian kursu oraz/lub prędkości innych statków, idących kursem na przecięcie kursu własnego statku;
2. opóźnienia między zmianą kursu i prędkości a wykryciem tej zmiany; oraz
3. niebezpieczeństw, jakie niosą małe zmiany w porównaniu ze znacznymi zmianami kursu i prędkości, w odniesieniu do szybkości i dokładności wykrywania tych zmian.
Skutki zmian kursu lub prędkości własnego statku lub obu tych parametrów jednocześnie
1. skutków niedokładności w:
1.1. nastawach prędkości i kursu; i
1.2. danych stabilizacji kompasowej, sterujących zobrazowaniem ruchu względnego z orientacją obrazu radarowego względem pomocy;
2. skutków zmian kursu lub prędkości własnego statku lub obu tych czynników na zobrazowany ruch względny innych statków; i
3. stosunku prędkości do częstotliwości obserwacji.
Zastosowanie Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami
1. czynności, jakie należy podjąć w celu umknięcia kolizji, niebezpieczeństwa związane z założeniami poczynionymi na podstawie niepełnej informacji i ryzykiem małych zmian kursu i prędkości;
2. korzyści ze stosowania bezpiecznej prędkości przy wykorzystaniu radaru w celu uniknięcia kolizji;
3. wzajemny wpływ prędkości i cech manewrowych różnych typów statków na odległość największego zbliżenia i czas dzielący od momentu największego zbliżenia;
4. znaczenie meldunków obserwacji radarowej i dobrego zdefiniowania procedur meldunków radarowych;
5. wykorzystanie radaru w czasie dobrej pogody w celu uzyskania oceny jego możliwości i ograniczeń, porównania radarowych i wizualnych obserwacji i uzyskania oceny względnej dokładności informacji;
6. potrzebę wczesnego wykorzystania radaru w czasie dobrej pogody nocą i wówczas, kiedy są wskazania, że widoczność może się pogorszyć;
7. porównanie obiektów pokazanych przez radar z naniesionymi na mapie; i
8. porównanie skutków różnic pomiędzy skalami zakresów.
SZKOLENIE I OCENA W ZAKRESIE OPERACYJNEGO WYKORZYSTANIA URZĄDZEŃ DO AUTOMATYCZNEGO PROWADZENIA NAKRESÓW RADAROWYCH (ARPA)
1. wymagać uprzedniego ukończenia szkolenia w zakresie obserwacji radarowych i ich nakreślania lub połączenie tego szkolenia ze szkoleniem podanym w przedstawionych poniżej punktach od 19 do 35;
2. obejmować wykorzystanie urządzeń symulacyjnych ARPA; i
3. odpowiadać normom co najmniej odpowiadającym wymogom określonym w punktach od 19 do 35.
Teoria i demonstracja
Potencjalne ryzyko nadmiernego zawierzenia ARPA
1. że jego ograniczenia, włączając w to jego czujniki, czynią nadmierne zawierzenie ARPA niebezpiecznym, w szczególności dla prowadzenia obserwacji; oraz
2. że istnieje potrzeba ciągłego przestrzegania zasad pełnienia wachty nawigacyjnej i wytycznych, dotyczących pełnienia wachty nawigacyjnej.
Zasadnicze typy systemów ARPA i ich charakterystyki zobrazowania
Normy działania IMO dla ARPA
Czynniki wpływające na osiągi i dokładność systemu
1. wpływu ograniczeń zasięgu radaru w odległości i namiarze, a także rozróżnialności kątowej oraz ograniczeń dokładności danych wejściowych z kompasu i prędkości na dokładność danych ARPA; i
2. czynników, które wpływają na dokładność wektorów.
Zdolność śledzenia i jej ograniczenia
1. kryteriów dla wyboru celów poprzez automatyczne ich przyjęcie;
2. czynników prowadzących do poprawnego wybierania celów dla ich ręcznego przyjmowania;
3. skutków śledzenia "zgubionych" celów i zaniku celów; oraz
4. okoliczności powodujących "zmianę celów" i wpływu ich skutków na przedstawiane dane.
Opóźnienia w przetwarzaniu
Ostrzeżenia operacyjne, ich zalety i ograniczenia
Operacyjne testy systemowe
1. metod testowania usterek systemowych ARPA łącznie z samoczynnym testowaniem układów elektronicznych; i
2. środków zaradczych, jakie należy podjąć po pojawieniu się usterki.
Ręczne i automatyczne wykrywanie celów i ich ograniczenia
Rzeczywiste i względne wektory oraz typowa graficzna prezentacja informacji o celu i o strefach niebezpiecznych
1. oceną zagrożenia, obliczeniem za pomocą ekstrapolacji wektorów przewidywanego punktu zbliżenia i przewidywanego czasu, dzielącego nas od momentu zbliżenia na minimalną odległość, użyciem graficznej projekcji stref niebezpiecznych;
2. wpływem zmian kursu oraz/lub prędkości własnego statku oraz/lub celów na przewidywany punkt największego zbliżenia i wielkość stref niebezpiecznych;
3. skutkami błędnych wektorów i stref niebezpiecznych; oraz
4. korzyściami związanymi z przełączaniem między wektorami rzeczywistymi i względnymi.
Informacje o wcześniejszej pozycji śledzonych celów
Praktyka
Ustawianie i utrzymywanie zobrazowania
1. poprawnej procedury uruchamiania, pozwalającej uzyskać optymalne zobrazowanie informacji ARPA;
2. wyboru prezentacji zobrazowania; stabilizowanego zobrazowania ruchu względnego i zobrazowania ruchu rzeczywistego;
3. poprawnej regulacji wszystkich zmiennych regulatorów zobrazowania radarowego w celu optymalnego zobrazowania danych;
4. wyboru, pożądanej prędkości wprowadzania danych do ARPA, jeżeli jest to właściwe;
5. wyboru regulatorów nakresu ARPA, ręcznego/automatycznego wyszukiwania, wektorowego/graficznego zobrazowania danych;
6. wyboru skali czasowej wektorów / grafiki;
7. wykorzystania stref wyłączonych, kiedy ARPA pracuje na automatycznym wyszukiwaniu; oraz
8. sprawdzania działania radaru, kompasu, czujników wprowadzania prędkości i wskaźnika ARPA.
Testy operacyjne systemu
Uzyskanie informacji ze zobrazowania ARPA
1. identyfikacją ech krytycznych;
2. prędkością i kursem względnym celu;
3. czasem i przewidywaną odległością punktu największego zbliżenia;
4. kursami i prędkościami celów;
5. wykrywaniem zmian kursu i prędkości celów i ograniczeń takiej informacji;
6. skutkami zmian kursu oraz/lub prędkości własnego statku; oraz
7. obsługą podzespołu manewru próbnego.
Zastosowanie Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami
SZKOLENIE I OCENA Z OPERACYJNYM WYKORZYSTYWANIEM ELEKTRONICZNEGO SYSTEMU WYŚWIETLANIA MAP I INFORMACJI NAWIGACYJNEJ (ECDIS)
Wstęp
1. włączyć w jego tok stosowanie sprzętu symulacyjnego ECDIS; oraz
2. spełniać wymogi co najmniej odpowiadające normom podanym w poniższych punktach 38-65.
1. tworzyć środowisko operacyjne w czasie rzeczywistym, łącznie z instrumentami kontrolnymi nawigacji i łączności oraz sprzętem odpowiednim do realizowania zadań nawigacji i pełnienia wachty i do oceny biegłości w manewrowaniu;
2. zapewniać realistyczną symulację charakterystyki "własnego statku" w warunkach, panujących na otwartym morzu, z uwzględnieniem wpływu pogody, pływów i prądów.
Informacje ogólne
Cele programu szkoleniowego ECDIS:
1. obsługiwać wyposażenie system ECDIS, stosować funkcje nawigacyjne systemu ECDIS, umieć wybrać i ocenić wszelkie przydatne informacje i podejmować odpowiednie działania w razie nieprawidłowego funkcjonowania;
2. umieć określić potencjalne błędy wyświetlanych danych oraz zwykłe błędy popełniane przy ich interpretacji; oraz
3. wyjaśnić, dlaczego system ECDIS nie powinien być traktowany jako wyłączna wiarygodna pomoc w nawigacji.
Teoria i demonstracja
Ćwiczenia z symulatorami
Podstawowe rodzaje systemów ECDIS i ich charakterystyki zobrazowania
1. różnice pomiędzy mapami wektorowymi i rastrowymi;
2. różnice pomiędzy systemami ECDIS i ECS;
3. różnice pomiędzy systemami ECDIS i RCDS;
4. charakterystyki systemu ECDIS i stosowane rozmaite rozwiązania; oraz
5. charakterystyki systemów do celów specjalnych (nadzwyczajne sytuacje/zagrożenia).
Ryzyko nadmiernego zawierzenia systemowi ECDIS
1. ograniczenia system ECDIS jako narzędzia nawigacyjnego;
2. potencjalne ryzyko nieprawidłowego funkcjonowania systemu;
3. ograniczenia systemowe, w tym także te wynikające z pracy czujników;
4. niedokładność danych hydrograficznych; ograniczenia elektronicznych map wektorowych i rastrowych (ECDIS w porównaniu z RCDS oraz ENC w porównaniu z RNC); oraz
5. potencjalne ryzyko ludzkich błędów
Wykrywanie błędnych przedstawień informacji
1. normy działania sprzętu;
2. prezentowanie danych radarowych na mapach elektronicznych, eliminowanie rozbieżności pomiędzy obrazem radarowym a mapą elektroniczną;
3. możliwe rozbieżności w rzutowaniu pomiędzy mapami elektronicznymi i papierowymi;
4. możliwe rozbieżności w skalowaniu (przeskalowanie i niedoskalowanie) podczas wyświetlania mapy elektronicznej i jej oryginalnej skali;
5. skutki stosowania różnych układów odniesienia dla celów pozycjonowania;
6. skutki stosowania różnych poziomych i pionowych punktów odniesienia;
7. skutki ruchu statku na szlaku morskim;
8. ograniczenia systemu ECDIS w trybie obrazowania mapy rastrowej;
9. potencjalne błędy w obrazowaniu:
9.1. pozycji własnej statku;
9.2. danych radarowych oraz informacji systemu ARPA i AIS;
9.3. różnych systemów współrzędnych geodezyjnych; oraz
10. weryfikowanie wyników ręcznej i automatycznej korekcji danych:
10.1. porównywanie danych z map i obrazu radarowego; oraz
10.2. sprawdzanie pozycji własnej statku przez stosowanie różnych niezależnych systemów do ustalania pozycji.
1. ignorowanie przeskalowania na zobrazowaniu;
2. bezkrytyczne akceptowanie otrzymanej pozycji własnej statku;
3. pomieszanie różnych trybów obrazowania;
4. pomieszanie różnych skal map;
5. pomieszanie różnych układów odniesienia;
6. różne tryby prezentacji;
7. różne tryby stabilizacji wektorów;
8. różnice pomiędzy rzeczywistą północą, a północą pokazywaną przez żyroskop (radar);
9. stosowanie wspólnego układu odniesienia dla danych;p. stosowanie odpowiedniej skali mapy;
11. stosowanie czujnika najlepiej dopasowanego do danej sytuacji i okoliczności;
12. wprowadzanie prawidłowych wartości danych bezpieczeństwa, dotyczących:
12.1. konturu bezpieczeństwa własnego statku;
12.2. głębokości bezpiecznej dla statku (bezpieczna woda); i
12.3. zdarzeń; oraz
13. prawidłowego wykorzystywania wszystkich dostępnych danych.
1. Zrozumienie różnic w pracy trybu RCDS, zgodnie z opisem w okólniku SN.1/Circ.207/Rev.1 "Różnice pomiędzy RCDS i ECDIS"; oraz
2. ECDIS, w dowolnym trybie pracy, może być wykorzystywany w szkoleniu z odpowiednim kompletem aktualnych map.
Czynniki, mające wpływ na efektywność i dokładność systemu
1. uruchamiania i ustawiania systemu ECDIS; podłączania czujników danych: odbiorniki systemów nawigacji radiowej i satelitarnej, radar, żyrokompas, log, echosonda; dokładność i ograniczenia tych czujników, w tym wpływ błędów pomiarowych i dokładności pozycji statku, manewrowania dokładnością funkcjonowania wskaźnika kursu statku, błędu kompasu na dokładności wskazywania kursu statku, płytkiej wody na dokładność funkcjonowania logu, korekty ustawienia logu na dokładność wyliczania prędkości, zakłóceń (stan morza) na dokładność funkcjonowania echosondy; oraz
2. aktualnych norm użytkowania dla obrazowania map elektronicznych i systemów informacyjnych, przyjętych przez Organizację.
Praktyka
Ustawianie i utrzymywanie zobrazowania
1. poprawnej procedury uruchamiania, pozwalającej uzyskać optymalne zobrazowanie informacji ECDIS;
2. wyboru prezentacji zobrazowania (zobrazowanie standardowe, baza zobrazowania, wszelkie inne informacje wyświetlane indywidualnie na żądanie);
3. poprawnej regulacji wszystkich zmiennych regulatorów zobrazowania radarowego/ARPA w celu optymalnego zobrazowania danych;
4. doboru najbardziej dogodnej konfiguracji;
5. wyboru, jeśli jest to możliwe, pożądanej prędkości wprowadzania danych do ECDIS;
6. wyboru skali czasowej wektorów; oraz
7. sprawdzania działania wyznaczania pozycji, radaru/ARPA, kompasu, czujników wprowadzania prędkości i ECDIS.
Operacyjne wykorzystywanie map elektronicznych
1. podstawowych charakterystyk zobrazowania danych ECDIS oraz wybierania odpowiednich informacji dla zadań nawigacyjnych;
2. automatycznych funkcji wymaganych dla monitorowania bezpieczeństwa statku, takich, jak obrazowanie pozycji, bieżący kurs rzeczywisty / kurs żyroskopowy, prędkość, wartości i czasy bezpieczeństwa;
3. funkcji realizowanych ręcznie (za pomocą kursora, elektronicznej linii namiarowej, kręgów stałych);
4. wyboru i modyfikacji zawartości mapy elektronicznej;
5. skalowania (włącznie z przeskalowaniem i niedoskalowaniem);
6. zmiany wielkości obrazu;
7. ustalania danych bezpieczeństwa dla własnego statku;
8. stosowania dziennego lub nocnego trybu obrazowania;
9. umiejętności odczytywania wszystkich symboli i skrótów na mapach;
10. stosowania różnych kursorów i elektronicznych drążków sterowych dla uzyskiwania danych nawigacyjnych;
11. przeglądania obszaru w różnych kierunkach i powrót do pozycji statku;
12. znajdowania potrzebnego obszaru za pomocą współrzędnych geograficznych;
13. wyświetlania niezbędnych warstw danych, odpowiednio do danej sytuacji nawigacyjnej;
14. wybierania odpowiednich i jednoznacznych danych (pozycja, kurs, szybkość itp.);
15. wprowadzania uwag marynarzy;
16. stosowania zobrazowania w orientacji "północ na górze" oraz w innych rodzajach orientacji; oraz
17. stosowania trybów ruchu względnego i ruchu rzeczywistego.
Planowanie trasy
1. wprowadzania charakterystyki statku do systemu ECDIS;
2. wyboru akwenu morskiego dla zaplanowania trasy:
2.1. dokonanie przeglądu wymaganych wód dla odbycia podróży morskiej, oraz
2.2. zmiana skali mapy
3. sprawdzenia, czy dostępne są właściwe i aktualne mapy;
4. planowania drogi na zobrazowaniu za pomocą systemu ECDIS, wykorzystując edytor graficzny, uwzględniając żeglugę po loksodromie i po ortodromie, poprzez:
4.1. wykorzystywanie bazy danych ECDIS do uzyskiwania danych nawigacyjnych, hydrometeorologicznych i innych;
4.2. uwzględnianie promienia zwrotu i punktów/linii zwrotu względem steru, jeśli są one podane na skali mapy;
4.3. zaznaczenie niebezpiecznych głębin i obszarów oraz pokazanie izobat bezpieczeństwa;
4.4. zaznaczanie punktów trasy z przechodzącymi przez nie izobatami oraz krytycznych odchyleń poprzecznych, a także przez dodawanie, zastępowanie i usuwanie punktów trasy;
4.5. uwzględnianie bezpiecznej prędkości;
4.6. kontrolę uprzednio zaplanowanej drogi pod kątem bezpieczeństwa nawigacyjnego; oraz
4.7. wysyłanie alarmów i ostrzeżeń;
5. planowania trasy z wyliczeniami w formacie tabelarycznym, obejmującym:
5.1. wybór punktów trasy;
5.2. ponowne odwołanie się do listy punktów trasy;
5.3. wskazówki dotyczące planowania;
5.4. skorygowanie zaplanowanej trasy;
5.5. kontrolę uprzednio zaplanowanej trasy pod kątem bezpieczeństwa żeglugi;
5.6. zaplanowanie trasy alternatywnej;
5.7. zapamiętanie zaplanowanych tras, ładowanie do pamięci i odczytywanie z pamięci lub usuwanie tras;
5.8. wykonywanie graficznej kopii z ekranu monitora i drukowanie trasy;
5.9. edycję i modyfikacje planowanej drogi;
5.10 ustalanie wartości bezpieczeństwa stosownie do wymiarów i parametrów manewrowych statku;
5.11. planowanie drogi powrotnej; oraz
5.12. łączenie kilku tras.
Monitorowanie trasy
1. wykorzystywania niezależnych danych do kontroli pozycji statku lub stosowania alternatywnych systemów w ramach ECDIS;
2. stosowania funkcji look-ahead:
2.1. zmiany map oraz ich skali;
2.2. przeglądanie map nawigacyjnych;
2.3. wybór czasu wektorowego;
2.4. przewidywanie pozycji statku po upływie określonego czasu;
2.5. zmiana uprzednio zaplanowanej trasy (modyfikacja trasy);
2.6. wprowadzanie niezależnych danych dla wyliczenia poprawki na dryf i znos;
2.7. prawidłowe reagowanie na alarm;
2.8. wprowadzanie korekt w przypadku rozbieżności względem geodezyjnego układu odniesienia;
2.9. zobrazowanie znaczników czasowych na trasie statku;
2.10. ręczne wprowadzanie pozycji statku; oraz
2.11. pomiar współrzędnych, kursu, namiarów oraz odległości na mapie.
Obsługa alarmów
1. braku następnej mapy w bazie danych ECDIS;
2. przecinania izobaty bezpieczeństwa;
3. przekraczania ograniczeń poprzecznych;
4. odchyleń od planowanej drogi;
5. zbliżania się do punktu trasy;
6. zbliżania się do punktu krytycznego;
7. rozbieżności pomiędzy wyliczonym i rzeczywistym czasem przybycia do punktu trasy;
8. uzyskania informacji o niedoskalowaniu lub przeskalowaniu;
9. zbliżania się do samoistnego zagrożenia dla żeglugi lub obszaru niebezpiecznego;
10. przecinania granicy określonego obszaru;
11. wybrania odmiennego geodezyjnego układu odniesienia;
12. zbliżenia się do innych statków;
13. zakończenia wachty;
14. przełączenia zegara;
15. awarii układów testowania systemu;
16. nieprawidłowego funkcjonowania systemu pozycjonowania, stosowanego w ECDIS;
17. uszkodzenia systemu zliczenia matematycznego; oraz
18. niemożność ustalenia pozycji statku za pomocą systemu nawigacyjnego.
Ręczne korygowanie pozycji statku i parametrów ruchu
1. pozycji statku w trybie nawigacji zliczeniowej, gdy wyłączony jest system nawigacji satelitarnej i radiowej;
2. pozycji statku, gdy współrzędne uzyskane automatycznie są niedokładne; oraz
3. wartości kursu i prędkości.
Wpisy do dziennika okrętowego
1. automatycznego rejestrowania przebiegu podróży;
2. rekonstrukcji poprzednich wpisów, uwzględniając:
2.1. zastosowane środki rejestrowania;
2.2. interwały rejestrowania;
2.3. weryfikowanie wykorzystywanej bazy danych.
3. przeglądania wpisów w elektronicznym dzienniku okrętowym;
4. natychmiastowego rejestrowania w dzienniku okrętowym;
5. zmiany czasu na statku;
6. wprowadzania dodatkowych danych;
7. drukowania zawartości dziennika okrętowego;
8. ustawiania automatycznych interwałów czasu rejestrowania;
8. łączenia ze sobą danych dotyczących podróży i tworzenia raportu; oraz
10. interfejsu z rejestratorem danych z podróży (VDR).
Aktualizacja map
1. dokonywania ręcznej aktualizacji map elektronicznych. Szczególną uwagę należy zwrócić na zgodność elipsoidy odniesienia oraz na zgodność jednostek pomiarowych, stosowanych na mapie i w tekście korekty;
2. dokonywania półautomatycznej aktualizacji map elektronicznych, z wykorzystaniem danych uzyskiwanych z mediów elektronicznych, w formacie odpowiednim dla mapy elektronicznej; oraz
3. dokonywania automatycznej aktualizacji map elektronicznych, z wykorzystywaniem plików aktualizacyjnych uzyskiwanych poprzez linie komunikacyjne dla danych elektronicznych.
Operacyjne wykorzystywanie systemu ECDIS w sytuacji, gdy podłączony jest radar / system ARPA
1. podłączania systemu ARPA do systemu ECDIS;
2. zaznaczania wektorów prędkości celu;
3. zaznaczania śladów celu;
4. archiwowania śladów celu;
5. przeglądania tabeli z parametrami ruchu celów;
6. kontroli pokrywania się nakładki obrazu radarowego z obiektami geograficznymi naniesionymi na mapę;
7. symulowania jednego lub więcej manewrów;
8. korekt wprowadzanych do pozycji własnego statku, wykorzystując punkt odniesienia zarejestrowany przez ARPA; oraz
9. korekt z wykorzystaniem kursora systemu ARPA i elektronicznego drążka sterowego.
Operacyjne wykorzystywanie systemu ECDIS w sytuacji, gdy podłączony jest system AIS
1. sprzężenia z systemem AIS;
2. interpretowania danych z systemu AIS;
3. zaznaczania wektorów prędkości celu;
4. zaznaczania śladów celu;
5. archiwowania śladów celu;
Ostrzeżenia operacyjne, ich zalety i ograniczenia
Operacyjne testy systemowe
1. metod testowania w przypadku błędnego funkcjonowania ECDIS, łącznie z samoczynnym testowaniem układów elektronicznych;
2. środków zaradczych, jakie należy podjąć po pojawieniu się usterki; oraz
3. odpowiednich konfiguracji zapasowych (przełączenie się na system zapasowy i wykorzystywanie go do prowadzenia nawigacji).
Ćwiczenie instruktażowe
ZALECANE NORMY DZIAŁANIA DLA NIEOBOWIĄZKOWYCH TYPÓW SYMULACJI
1. nawigacja i pełnienie wachty;
2. kierowanie i manewrowanie statkiem;
3. operacje ładunkowe i sztauowanie;
4. przesyłanie raportów i radiokomunikacja; oraz
5. obsługa mechanizmów głównych i pomocniczych.
Symulacja nawigacji i pełnienia wachty
1. tworzyć środowisko operacyjne w czasie rzeczywistym, łącznie z instrumentami kontrolnymi nawigacji i łączności oraz sprzętem odpowiednim do realizowania zadań nawigacji i pełnienia wachty i do oceny biegłości w manewrowaniu;
2. zapewniać realistyczną scenerię wizualną w dzień i w nocy, łącznie ze zmienną widocznością, lub zapewniając tylko nocny widok z mostka, z minimalnym horyzontalnym polem widzenia w celu trenowania obserwacji w sektorach, odpowiednio do celów i zadań nawigacji i pełnienia wachty;
3. zapewniać realistyczną symulację dynamiki "własnego statku" w warunkach panujących na otwartym morzu, łącznie ze skutkami pogody, pływów, prądów i wzajemnego oddziaływania statków; oraz
4. realistycznie symulować procedury komunikacyjne VTS pomiędzy statkiem i brzegiem.
Symulacja kierowania i manewrowania statkiem
1. zapewnić realistyczną scenerię wizualną widzianą z mostka w dzień i w nocy ze zmienną widocznością w minimalnym poziomym polu widzenia, dostępnym w celu prowadzenia ćwiczeń w sektorach obserwacji odpowiednich do zadań i celów kierowania i manewrowania statkiem; oraz
2. realistycznie symulować dynamikę "własnego statku" na ograniczonych drogach wodnych, łącznie ze skutkami oddziaływania płytkiej wody i brzegu.
1. zawierać współczynniki skalowania, które podają dokładnie rozmiary, akweny, objętość i wyporność, prędkość, czas i tempo zwrotu statku rzeczywistego; oraz
2. obejmować regulatory płetwy sterowej i silników według poprawnej skali czasu.
Symulacja operacji ładunkowych i sztauowania
1. tworzenie skutecznego środowiska operacyjnego, łącznie ze stanowiskiem kontroli ładunku z takim oprzyrządowaniem, jakie może być odpowiednie dla poszczególnych typów towarów w modelowanym systemie;
2. modelowanie funkcji ładowania i wyładowania, stateczności i danych dotyczące naprężeń, stosownie do zadań związanych z przeprowadzanymi operacjami ładunkowymi i do osiągniętej biegłości; oraz
3. symulowanie ładowania, rozładowywania, operacji balastowania i usuwania balastu oraz właściwe przeliczenia stateczności, przegłębienia, przechyłu, naprężenia podłużnego, naprężenia skręcającego i stateczności w stanie uszkodzonym.
Symulacja łączności GMDSS
1. do symulacji działania urządzeń odbiorczych UKF, UKF-DSC, NAVTEX, EPIRB i wachtowych zgodnie z wymaganiami określonymi w celu uzyskania ograniczonego świadectwa operatora (ROC);
2. do symulacji działania okrętowych naziemnych stacji INMARSAT-A, B i C, MF/HF NBDP, MF/HF/DSC/VHF, UKF-DSC, NAVTEX, EPIRB i wachtowych urządzeń odbiorczych zgodnie z wymogami ogólnego świadectwa operatora (GOC);
3. do zapewniania komunikacji fonicznej na tle szumów;
4. komunikacyjne, dysponujące funkcja drukowania tekstu; oraz
5. umożliwiające tworzenie środowiska operacyjnego w czasie rzeczywistym, składającego się ze zintegrowanego systemu, obejmującego przynajmniej jedną stację instruktora/egzaminatora i przynajmniej dwie stacje okrętowe lub brzegowe GMDSS.
Symulacja działania mechanizmów głównych i pomocniczych
1. do tworzenia w czasie rzeczywistym środowiska dla operacji pełnomorskich i portowych z urządzeniami łączności i symulacją odpowiednich mechanizmów napędu głównego i pomocniczych oraz pulpitów sterowniczych;
2. do symulacji stosownych podsystemów, które powinny obejmować między innymi kotły, maszynkę sterowniczą, ogólne i rozdzielcze systemy energii elektrycznej, posiadające zasilanie awaryjne oraz systemy: paliwowy, wody chłodzącej, chłodniczy, zęzowy i balastowy;
3. do kontrolowania i oceny działania siłowni i systemów zdalnych czujników;
4. do symulowania usterek mechanizmów;
5. do umożliwienia wprowadzania zmian symulowanych operacji, stosownie do oddziaływania zmiany warunków zewnętrznych, a mianowicie pogody, zanurzenia statku, temperatury wody morskiej i powietrza;
6. umożliwiające wprowadzanie przez instruktora zmian do warunków pracy urządzeń zewnętrznych, takich jak: para do urządzeń pokładowych, para na ogrzewanie, powietrze do urządzeń pokładowych, warunki oblodzenia, dźwigi pokładowe, wysokie napięcie, dziobowy ster strumieniowy, załadowanie statku;
7. umożliwiające uwzględnianie zmian sterowanej przez instruktora dynamiki symulacji: przebieg awaryjny, reakcje procesów, reakcje statku; oraz
8. zapewniające możliwość izolowania niektórych procesów takich jak: prędkość, system elektryczny, system paliwowy, system smarowniczy, system oleju ciężkiego, system wody morskiej, system parowy, kocioł na gazy spalinowe i turbogenerator do wykonania specyficznych zadań szkoleniowych.
Wytyczne dotyczące prowadzenia prób
Wytyczne dotyczące odpowiedzialności przedsiębiorstw zarządzających żeglugowych, i zalecanych zakresów odpowiedzialności kapitanów i członków załogi
Przedsiębiorstwa zarządzające
1. wszyscy członkowie załogi statku wyposażonego w łodzie ratunkowe zrzutowe odbyli szkolenie zapoznawcze, dotyczące procedur zajmowania miejsc w łodzi ratunkowej i jej wodowania;
2. przed przyjęciem się na statek, członkowie załogi przewidziani jako dowodzący łodziami ratunkowymi zrzutowymi, odbyli odpowiednie szkolenie w zakresie organizacji zajmowania miejsc w łodzi, wodowania i ponownego podnoszenia na statek, w tym także uczestnictwo w przynajmniej jednej próbie z użyciem takiej łodzi; oraz
3. personel, od którego będzie wymagana praca ze sprzętem GMDSS, odbył szkolenie zapoznawcze w zakresie GMDSS podczas przyjmowania się na statek oraz w odpowiednich odstępach czasu w terminach późniejszych.
Ograniczenia projektowe i operacyjne
1. Umiejętność prawidłowego zrozumienia i przestrzegania wszelkich ograniczeń operacyjnych nałożonych na statek, a także zrozumienia i stosowania się do ograniczeń eksploatacyjnych, włącznie z ograniczeniami prędkości przy niesprzyjających warunkach pogodowych, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, statku oraz jego ładunku.
Procedury otwierania, zamykania i zabezpieczania otworów kadłuba
2. Umiejętność poprawnego stosowania się do procedur ustanowionych dla statku, dotyczących otwierania, zamykania i zabezpieczenia furt dziobowych, rufowych i burtowych oraz ramp, a także poprawnej eksploatacji związanych z nimi systemów.
Ustawodawstwo, kodeksy i ustalenia, mające wpływ na statki pasażerskie ro-ro
3. Zdolność do zrozumienia i stosowania się do międzynarodowych i krajowych wymagań, dotyczących statków pasażerskich ro-ro, mających znaczenie dla danego statku oraz dla wywiązywania się ze swoich obowiązków.
Wymagania i ograniczenia, dotyczące stateczności i naprężeń
4. Umiejętność należytego uwzględniania ograniczeń naprężeniowych w przypadku wrażliwych części statku, takich jak furty dziobowe oraz innych urządzeń zamykających, które zapewniają wodoszczelność kadłuba oraz specjalnych uwarunkowań stateczności, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo statków pasażerskich ro-ro.
Procedury, dotyczące sprawności wyposażenia specjalnego na statkach pasażerskich ro-ro
5. Zdolność do prawidłowego stosowania się do obowiązujących na pokładzie statku procedur utrzymania w należytej sprawności wyposażenia charakterystycznego dla statków pasażerskich ro-ro, takiego jak furty dziobowe, rufowe i burtowe, rampy, ścieki pokładowe oraz związane z nimi systemy.
Podręczniki i obliczenia, dotyczące załadunku i zabezpieczania ładunku
6. Zdolność do właściwego użycia podręczników ładowania i zabezpieczania w odniesieniu do wszystkich typów pojazdów oraz wagonów kolejowych tam, gdzie ma to zastosowanie, oraz do obliczania i uwzględniania ograniczeń naprężeń dla pokładów pojazdowych.
Strefy niebezpiecznego ładunku
7. Zdolność do zapewnienia należytego stosowania się do szczególnych środków ostrożności oraz ograniczeń, odnoszących się do wyznaczonych stref niebezpiecznego ładunku.
Procedury awaryjne
8. Zdolność do zapewnienia odpowiedniego zastosowania wszelkich procedur specjalnych w celu:
8.1. zapobiegania lub zredukowania napływu wody na pokłady pojazdowe;
8.2. usuwania wody z pokładów pojazdowych; oraz
8.3. minimalizowania skutków obecności wody na pokładach pojazdowych.
Kapitan
1. identyfikację wszystkich nowo zatrudnionych na statku członków załogi przed przydzieleniem im jakichkolwiek obowiązków;
2. zapewnienie wszystkim nowo przybyłym członkom załogi sposobności do:
2.1. zaznajomienia się z miejscem, w którym będą wykonywać swoje główne obowiązki;
2.2. zaznajomienia się z rozmieszczeniem, regulatorami i wskaźnikami urządzeń, które będą obsługiwać lub wykorzystywać;
2.3. uruchomienia wyposażenia, tam, gdzie to możliwe, a także wykonania wszelkich czynności związanych z obsługą, z wykorzystaniem regulatorów na urządzeniu, oraz
2.4. obserwowania i zadawania pytań komuś, kto jest już zaznajomiony z urządzeniem, procedurami i innymi układami i który może udzielić informacji w języku, który dany członek załogi rozumie; oraz
3. zapewnienie odpowiedniego okresu nadzoru, jeżeli istnieje jakaś wątpliwość, czy nowo zatrudniony członek załogi jest zaznajomiony ze sprzętem statkowym, procedurami obsługi i innymi układami niezbędnymi do właściwego wykonywania jego obowiązków.
Członkowie załogi
Wytyczne dotyczące przepisów przejściowych
Wytyczne dotyczące kapitana i działu pokładowego
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów oficerom wachtowym na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Szkolenie
1. Program szkolenia na statku powinien być integralną częścią ogólnego planu szkolenia.
2. Program szkolenia na statku powinien być zarządzany i koordynowany przez przedsiębiorstwo zarządzające, które zarządza statkiem, na którym ma być pełniona służba na statkach morskich.
3. Przyszły oficer powinien zostać zaopatrzony w dziennik szkolenia, umożliwiający wszechstronne rejestrowanie szczegółów praktycznego szkolenia i nabywanego doświadczenia na morzu. Dziennik szkolenia powinien być ułożony w taki sposób, aby mógł dostarczać szczegółowych informacji o zadaniach i obowiązkach, które powinny być podejmowane, oraz o postępie w kierunku ich zrealizowania. Odpowiednio wypełniony dziennik szkolenia będzie stanowić jednoznaczny dowód, że strukturalny program szkolenia na statku został wykonany, co może być uwzględnione w procesie oceny kompetencji dla wydania dyplomu.
4. Przez cały czas przyszły oficer powinien być świadomy faktu, że dwie osoby na statku są w każdym momencie odpowiedzialne bezpośrednio za kierowanie programem szkolenia na pokładzie. Jedną z nich jest wykwalifikowany oficer morski, nazywany "pokładowym oficerem szkoleniowym", który pod kierownictwem kapitana powinien organizować i nadzorować program szkolenia podczas trwania każdej podróży. Drugą powinna być osoba wyznaczona przez przedsiębiorstwo zarządzające, nazywana "oficerem szkoleniowym przedsiębiorstwa zarządzającego", który powinien ponosić ogólną odpowiedzialność za program szkolenia i współpracę ze szkołami morskimi i ośrodkami szkoleniowymi.
5. Przedsiębiorstwo zarządzające powinno zapewnić wydzielenie odpowiednich okresów czasu na ukończenie programu szkolenia na statku w ramach normalnych operacyjnych wymagań statku.
Role i odpowiedzialność
1. Oficer szkoleniowy przedsiębiorstwa zarządzającego powinien być odpowiedzialny za:
1.1. administrowanie programem szkolenia;
1.2. stałe kontrolowanie postępów przyszłego oficera; oraz
1.3. wydawanie wytycznych zgodnie z wymaganiami i zapewnianie, aby wszyscy związani z programem szkolenia spełniali swoje rolę.
2. Pokładowy oficer szkoleniowy powinien być odpowiedzialny za:
2.1. organizowanie programu szkolenia praktycznego na morzu;
2.2. zapewnienie, z tytułu nadzoru, że dziennik szkolenia jest należycie prowadzony oraz że wszystkie inne wymagania są wypełniane; oraz
2.3. upewnienie się, tak dalece, jak jest to możliwe, że czas, jaki przyszły oficer spędza na pokładzie, jest jak najbardziej pożyteczny w kategoriach szkolenia i praktyki i jest wykorzystywany zgodnie z celami programu szkolenia, postępami szkolenia i ograniczeniami operacyjnymi statku.
3. Do zakresu odpowiedzialności kapitana powinno należeć:
3.1. zapewnienie łączności między pokładowym oficerem szkoleniowym a oficerem szkoleniowym przedsiębiorstwa zarządzającego przebywającym na lądzie;
3.2. zapewnienie ciągłości w przypadku, gdy pokładowy oficer szkoleniowy zostanie zwolniony podczas podróży; oraz
3.3. zapewnienie, że wszyscy zainteresowani skutecznie wykonują program szkolenia na statku.
4. Do zakresu odpowiedzialności przyszłego oficera powinno należeć:
4.1. pilne realizowanie ustalonego programu szkolenia;
4.2. wykorzystywanie wszystkich zaistniałych okazji, zarówno w godzinach, jak i poza godzinami pracy; oraz
4.3. prowadzenie na bieżąco dziennika szkolenia i zapewnienie, aby był on zawsze dostępny do kontroli.
Wdrożenie do obowiązków
Program szkolenia na statku
1. systemów sterowania;
2. ogólnej wiedzy morskiej;
3. cumowania, kotwiczenia i operacji portowych;
4. środków ratunkowych i ochrony przeciwpożarowej;
5. systemów i sprzętu;
6. prac przeładunkowych;
7. prac na mostku i pełnienia wachty; oraz
8. zapoznania się z maszynownią.
Kontrolowanie i przeglądy
Ocena zdolności i wprawy w pełnieniu wachty nawigacyjnej
1. przygotowanie i wykonanie przejścia, włączając w to:
1.1. interpretację i zastosowanie informacji uzyskanych z map,
1.2. określanie pozycji na wodach przybrzeżnych,
1.3. wykorzystywanie podstawowych informacji uzyskanych z tablic pływów i innych publikacji nawigacyjnych,
1.4. sprawdzanie i obsługiwanie sprzętu na mostku nawigacyjnym,
1.5. sprawdzenie kompasu magnetycznego i żyrokompasu,
1.6. ocenę dostępnych informacji meteorologicznych,
1.7. wykorzystanie ciał niebieskich do określania pozycji,
1.8. określanie błędu kompasu przy pomocy ciał niebieskich i terrestrycznych punktów odniesienia, oraz
1.9. wykonywanie obliczeń dla żeglugi z wyprzedzeniem do 24 godzin
2. wykorzystywanie i stosowanie informacji uzyskanych z elektronicznych systemów nawigacyjnych;
3. obsługiwanie radaru i ARPA oraz stosowanie informacji radarowych dla żeglugi i unikania zderzeń;
4. obsługa układów napędowych i układu sterowniczego w celu utrzymywania kursu i prędkości;
5. wykonywanie rutynowych czynności i procedur podczas wachty nawigacyjnej;
6. wykonywanie manewrów wymaganych dla ratowania ludzi za burtą;
7. inicjowanie czynności, które należy podejmować w przypadku nadciągającej sytuacji awaryjnej (np. pożar, zderzenie, wejście na mieliznę), oraz czynności wykonywanych w bezpośrednim następstwie zagrożenia;
8. inicjowanie czynności, które należy podejmować w przypadku złego działania lub awarii głównych elementów wyposażenia lub zespołów (np. maszynki sterowej, zasilania, systemów nawigacyjnych);
9. prowadzenie komunikacji radiowej oraz wzrokowej i dźwiękowej sygnalizacji w sytuacjach normalnych i awaryjnych; oraz
10. kontrolowanie i obsługiwanie systemów bezpieczeństwa i alarmowych, włączając w to system wewnętrznego porozumiewania się.
1. być dokonana na podstawie kryteriów oceny kompetencji dla funkcji przedstawionych w tabeli A-II/1, odnoszących się do żeglugi;
2. zapewniać, że kandydat wykonuje obowiązki pełnienia wachty zgodnie z zasadami, których należy przestrzegać podczas pełnienia bezpiecznej wachty nawigacyjnej (sekcja A-VIII/2, część 4-1) oraz zgodnie z wytycznymi w sprawie pełnienia wachty nawigacyjnej (sekcja B-VIII/2, część 4-1).
Ocena kompetencji
1. pracować kompetentnie na różnych statkach i w różnych warunkach;
2. przewidywać, przygotować się i poradzić sobie z nieprzewidzianymi ewentualnościami; oraz
3. dostosować się do nowych i zmieniających się wymagań.
1. zbierania wystarczająco ważnych i pewnych dowodów, świadczących o wiedzy kandydata, zrozumieniu i sprawności wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wyszczególnionych w kolumnie 1 tabeli A-II/1; oraz
2. porównania tych dowodów z kryteriami wyszczególnionymi w normie.
1. bezpośrednia obserwacja czynności wykonywanych w pracy (włącznie ze służbą pełnioną na statkach morskich);
2. testy biegłości/sprawności/kompetencji;
3. projekty i wyznaczone zadania do wykonania;
4. dowody dotychczasowego doświadczenia; oraz
5. pisemne, ustne i komputerowe techniki zadawania pytań.
Szkolenie z astronawigacji
1. prawidłowe wyregulowanie sekstantu w zakresie jego błędów regulowanych;
2. określenie skorygowanego odczytu mierzonej przez sekstant wysokości ciał niebieskich;
3. dokładne obliczanie wysokości i azymutów przy pomocy tablic redukcyjnych, z użyciem preferowanej metody;
4. wyliczanie czasu wysokości południkowej słońca;
5. wyliczanie szerokości geograficznej za pomocą obserwacji Gwiazdy Polarnej lub wysokości południkowej słońca;
6. dokładne wykreślanie linii pozycji statku oraz ustalanie pozycji;
7. określanie preferowaną metodą czasu widocznego wschodzącego/zachodzącego słońca;
8. identyfikowanie i wybieranie najbardziej przydatnych ciał niebieskich w okresie zmierzchu/brzasku;
9. określanie błędu kompasu przez obliczanie azymutu albo amplitudy przy użyciu preferowanej metody;
10. astronomia nawigacyjna wymagana jako pomoc w uzyskaniu wymaganych kompetencji, opisanych powyżej w punktach 19.1-19.9.
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów kapitanom i starszym oficerom na statkach o pojemności brutto 500 lub większej
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów oficerom wachtowym i kapitanom statków o pojemności brutto mniejszej niż 500
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw marynarzom wchodzącym w skład wachty nawigacyjnej
1. podstawowa znajomość Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu z 1972 r. ze zmianami;
2. uzbrajanie trapu pilotowego;
3. rozumienie komend na ster podawanych przez pilotów w języku angielskim;
4. szkolenie w celu nabycia biegłości w jednostkach ratunkowych i łodziach ratowniczych;
5. dodatkowe obowiązki podczas cumowania i odcumowania oraz podczas operacji holowniczych;
6. podstawowa znajomość kotwiczenia;
7. podstawowa znajomość ładunków niebezpiecznych;
8. podstawowa znajomość procedur sztauowania i sposobów pobierania zapasów na statek; oraz
9. podstawowa znajomość utrzymania pokładu i narzędzi używanych na pokładzie.
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw starszym marynarzom
Wytyczne dotyczące działu maszynowego
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów oficerom odpowiedzialnym za wachtę w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonych na mechaników pełniących służbę w siłowni okresowo bezwachtowej
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów starszym oficerom mechanikom i drugim oficerom mechanikom na statkach morskich o mocy maszyn głównych 3000 kW lub większej
Wytyczne dotyczące szkolenia personelu inżynieryjnego, wykonującego obowiązki kierownicze w zakresie eksploatacji i bezpieczeństwa siłowni elektrycznych o napięciu powyżej 1000 wolt
1. wymagania funkcjonalne, operacyjne i dotyczące bezpieczeństwa dla okrętowych systemów wysokiego napięcia;
2. przydzielanie odpowiednio wykwalifikowanego personelu do przeprowadzania konserwacji i napraw rozdzielni wysokiego napięcia;
3. podejmowanie niezbędnych działań zaradczych w przypadku awarii w systemie wysokiego napięcia;
4. opracowanie strategii przełączania dla elementów izolujących systemu wysokiego napięcia;
5. wybranie odpowiedniej aparatury do izolowania i testowania wyposażenia wysokonapięciowego;
6. realizowanie procedury przełączania i izolowania w okrętowych systemach wysokiego napięcia, łącznie z dokumentacją dotyczącą bezpieczeństwa;
7. wykonywanie testów rezystancji izolacji oraz indeksu polaryzacji dla wyposażenia wysokonapięciowego.
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów starszym i drugim oficerom mechanikom na statkach morskich o mocy maszyn głównych pomiędzy 750 kWa 3000 kW
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw marynarzom wchodzącym w skład wachty w wachtowej siłowni okrętowej lub wyznaczonym do wykonywania obowiązków w siłowni okresowo bezwachtowej
1. podstawowa znajomość rutynowych operacji pompowania, takich jak systemy pomp zęzowych, balastowych i ładunkowych;
2. podstawowa znajomość instalacji elektrycznych i związanych z nimi niebezpieczeństw;
3. podstawowa znajomość konserwacji i remontów mechanizmów i narzędzi używanych w maszynowni; oraz
4. podstawowa znajomość procedur sztauowania i sposoby pobierania zapasów na statek.
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw starszym motorzystom
Wytyczne dotyczące przeprowadzania szkoleń i wydawania dyplomów oficerom elektroautomatykom
Wytyczne dotyczące przeprowadzania szkoleń i wydawania świadectw elektromonterom
Szkolenie dotyczące radiokomunikacji i radiooperatorów
Wytyczne dotyczące zastosowania rozdziału IV
Wytyczne dotyczące szkolenia i wydawania świadectw operatorom GMDSS
PRZESZKOLENIE ZWIĄZANE ZE ŚWIADECTWEM RADIOELEKTRONIKA I KLASY
Postanowienia ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego, ze szczególnym naciskiem na:
1.1. radiokomunikację w stanach zagrożenia, w sytuacjach pilnych i dla zapewnienia bezpieczeństwa;
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń, szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla zapewnienia bezpieczeństwa; oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów, odnoszących się do postępowania operacyjnego i komunikacyjnego w stanach zagrożenia, łączności dla zapewnienia bezpieczeństwa i stacji otwartych dla publicznej korespondencji, łącznie z opłatami, ostrzeżeniami nawigacyjnymi, radiowymi, prognozami pogody w Morskiej Służbie Ruchomej i Morskiej, Ruchomej Służbie Satelitarnej; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego i Standardowych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS;
2. procedur wykorzystywania informacji uzyskanych z przewidywania warunków propagacji dla określenia optymalnych częstotliwości dla komunikacji;
3. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej odpowiedniej dla wszystkich podsystemów GMDSS, wymiany informacji w radiokomunikacji, szczególnie tych dotyczących stanów zagrożenia, sytuacji pilnych, procedur bezpieczeństwa oraz dzienników radiowych;
4. wykorzystywania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
5. kontrolowania częstotliwości awaryjnej przy jednoczesnym kontrolowaniu lub pracy na przynajmniej jednej innej częstotliwości;
6. systemów i procedur zgłaszania się statków;
7. procedur radiokomunikacji z Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR);
8. radiowych systemów i procedur porad medycznych; oraz
9. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów ich unikania.
Praktyka
1. poprawnej i skutecznej obsługi wszystkich podsystemów i urządzeń GMDSS w normalnych warunkach propagacji i podczas typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i wyposażenia pomocniczego, łącznie z zasadami zachowania ostrożności, gdy dotyczy to bezpieczeństwa;
3. dostatecznej i dokładnej sprawności obsługi klawiatury dla zapewnienia zadowalającej komunikacji;
4. technik operacyjnych w zakresie:
4.1. dostrojenia nadajnika i odbiornika do odpowiedniego trybu działania, łącznie z cyfrowym selektywnym wywoływaniem i telegrafią dalekopisową;
4.2. nastawienia anteny i jej powtórnego właściwego zestrajania;
4.3. wykorzystania radiowych urządzeń ratunkowych; oraz
4.4. wykorzystania satelitarnych radiopław awaryjnych, wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRB);
5. umieszczenia i uzbrojenia anteny, jej naprawy i konserwacji oraz niezbędnego testowania;
6. czytania i rozumienia diagramów zarówno obrazkowych i logicznych, jak i schematów obwodów elektronicznych;
7. wykorzystania i dbania o te narzędzia i instrumenty testowe, które są niezbędne do wykonywania konserwacji urządzeń elektronicznych na morzu;
8. technik ręcznego lutowania i rozlutowywania, łącznie z lutowaniem urządzeń półprzewodnikowych i nowoczesnych obwodów oraz możliwości rozróżniania, czy obwód nadaje się do tego, aby zlutować lub rozlutować go ręcznie;
9. wyszukiwania i usuwania usterek na poziomie elementów składowych, a także na poziomie płytki/modułu w innych przypadkach;
10. rozpoznawania i korygowania warunków, przyczyniających się do powstania uszkodzeń;
11. sposobów postępowania przy konserwacji, zarówno zapobiegawczych, jak i naprawczych dla całego wyposażenia radionawigacyjnego i wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS; oraz
12. metod eliminowania zakłóceń elektrycznych i elektromagnetycznych powstałych w wyniku spawania, ekranowania i bocznikowania.
Różne
1. języka angielskiego, zarówno pisanego, jak i mówionego dla osiągnięcia zadowalającej komunikacji przydatnej dla zapewnienia bezpieczeństwa życia na morzu;
2. geografii świata, zwłaszcza w odniesieniu do głównych tras żeglugowych, centrów koordynacji ratownictwa (RCC) i związanych z tymi usługami tras komunikacyjnych;
3. umiejętności przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratunkowych, łodzi ratowniczych, tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem znajomości radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla zapewnienia bezpieczeństwa statku i jego personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem;
6. pierwszej pomocy, łącznie z technikami reanimacyjnymi sercowo-oddechowymi; oraz
7. koordynowanego czasu uniwersalnego (UTC), globalnych stref czasowych i międzynarodowej linii zmiany daty.
SZKOLENIE ZWIĄZANE ZE ŚWIADECTWEM RADIOELEKTRONIKA II KLASY
Ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego ze szczególnym naciskiem na:
1.1. radiokomunikację w stanach zagrożenia, w sytuacjach pilnych i dla zapewnienia bezpieczeństwa;
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń, szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla bezpieczeństwa; oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów odnoszących się do postępowania operacyjnego i komunikacyjnego w stanach zagrożenia, łączności dla zapewnienia bezpieczeństwa i stacji otwartych dla publicznej korespondencji, łącznie z opłatami, ostrzeżeniami nawigacyjnymi, radiowymi prognozami pogody w Morskiej Służbie Radiowej i Morskiej Ruchomej Służbie Satelitarnej; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Kodeksu Sygnałowego i Standardowych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS;
2. procedur dla wykorzystania informacji uzyskanych z przewidywania warunków propagacji dla określenia optymalnych częstotliwości dla komunikacji;
3. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej stosownej dla wszystkich podsystemów GMDSS, wymiany korespondencji w radiokomunikacji, szczególnie tych dotyczących stanów zagrożenia, sytuacji pilnych, procedur bezpieczeństwa oraz dzienników radiowych;
4. wykorzystania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
5. kontrolowania częstotliwości awaryjnej w trakcie jednoczesnego kontrolowania lub pracy na przynajmniej jednej, innej częstotliwości;
6. systemów i procedur zgłaszania się statków;
7. procedur radiokomunikacji z Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR);
8. radiowych systemów i procedur porad medycznych; oraz
9. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów unikania ich.
Praktyka
1. poprawnej i skutecznej obsługi wszystkich podsystemów i urządzeń i GMDSS w normalnych warunkach propagacji i podczas typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i wyposażenia pomocniczego, łącznie z zachowaniem środków ostrożności, gdy chodzi o bezpieczeństwo;
3. dostatecznej i dokładnej umiejętności obsługi klawiatury dla zapewnienia zadowalającej komunikacji;
4. technik operacyjnych w zakresie:
4.1. dostrojenia odbiornika i nadajnika do odpowiedniego trybu działania łącznie z cyfrowym selektywnym wywoływaniem selektywnym i telegrafia dalekopisową;
4.2. nastawienia anteny i jej ponownego właściwego zestrojenia;
4.3. wykorzystania radiowych urządzeń ratunkowych; oraz
4.4. wykorzystania satelitarnych radiopław awaryjnych wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRB);
5. ustawiania i uzbrajania anteny, jej naprawy i konserwacji;
6. czytania i rozumienia diagramów, zarówno obrazkowych i logicznych, jak i schematów połączeń modułowych;
7. wykorzystania i dbania o te narzędzia i instrumenty testowe, które są niezbędne do wykonywania na morzu konserwacji urządzeń elektronicznych na poziomie wymiany bloków i modułów;
8. podstawowych technik lutowania i rozlutowywania oraz ich ograniczeń;
9. wykrywania i usuwania usterek na poziomie płytek/modułów;
10. rozpoznania i korygowania warunków przyczyniających się do powstania uszkodzeń;
11. podstawowych procedur konserwacji zarówno zapobiegawczych, jak i naprawczych dla wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i dla wyposażenia radionawigacyjnego; oraz
12. metod eliminowania zakłóceń elektrycznych, elektromagnetycznych powstających w wyniku spawania, ekranowania i bocznikowania.
Różne
1. języka angielskiego, zarówno pisanego, jak i mówionego dla osiągnięcia zadowalającej komunikacji przydatnej dla zapewnienia bezpieczeństwa życia na morzu;
2. geografii świata, zwłaszcza w odniesieniu do głównych tras żeglugowych, centrów koordynacji ratownictwa (RCC) i związanych z tymi usługami tras komunikacyjnych;
3. umiejętności przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratunkowych, łodzi ratowniczych, tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem znajomości radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla zapewnienia bezpieczeństwa statku i jego personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem;
6. pierwszej pomocy, łącznie z technikami reanimacyjnymi sercowo-oddechowymi; oraz
7. koordynowanego czasu uniwersalnego (UTC), globalnych stref czasowych i międzynarodowej linii zmiany daty.
SZKOLENIE ZWIĄZANE Z OGÓLNYM ŚWIADECTWEM OPERATORA
Postanowienia ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego, ze szczególnym naciskiem na:
1.1. komunikację radiową w stanach zagrożenia, w sytuacjach pilnych i dla zapewnienia bezpieczeństwa;
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń, szczególnie w stanach zagrożenia i dla zapewnienia bezpieczeństwa przepływu oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów, odnoszących się do postępowania operacyjnego i łączności w stanach zagrożenia, łączności dla zapewnienia bezpieczeństwa i stacji otwartych dla publicznej korespondencji, łącznie z opłatami, ostrzeżeniami nawigacyjnymi, radiowymi prognozami pogody w Morskiej Służbie Ruchomej i Morskiej Ruchomej Służbie Satelitarnej; oraz
3. wykorzystywania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego oraz Standardowych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS;
2. procedur wykorzystywania informacji uzyskanych z przewidywania warunków propagacji dla określenia optymalnych częstotliwości dla komunikacji;
3. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej stosowanej dla wszystkich podsystemów GMDSS, wymiany korespondencji w radiokomunikacji, szczególnie tych dotyczących stanów zagrożenia, pilnych i bezpieczeństwa oraz dzienników radiowych;
4. wykorzystania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
5. kontrolowania częstotliwości awaryjnej w trakcie jednoczesnego kontrolowania lub pracy na przynajmniej jednej innej częstotliwości;
6. systemów i procedur zgłaszania się statków;
7. procedur radiokomunikacji z Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR);
8. radiowych systemów i procedur porad medycznych; oraz
9. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów unikania ich.
Praktyka
1. poprawnej i skutecznej obsługi wszystkich podsystemów i urządzeń i GMDSS w normalnych warunkach propagacji i podczas typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i wyposażenia pomocniczego, łącznie z zachowaniem środków ostrożności, gdy chodzi o bezpieczeństwo;
3. dostatecznej i dokładnej umiejętności obsługi klawiatury dla zapewnienia zadowalającej komunikacji;
4. technik operacyjnych w zakresie:
4.1. dostrojenia odbiornika i nadajnika do odpowiedniego trybu działania łącznie z cyfrowym wywoływaniem selektywnym i telegrafią dalekopisową;
4.2. ustawiania anteny i jej ponownego właściwego zestrojenia;
4.3. wykorzystania radiowych urządzeń ratunkowych; oraz
4.4. wykorzystania satelitarnych radiopław awaryjnych wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRB).
Różne
1. języka angielskiego, zarówno pisanego, jak i mówionego dla osiągnięcia zadowalającej komunikacji przydatnej dla zapewnienia bezpieczeństwa życia na morzu;
2. geografii świata, zwłaszcza w odniesieniu do głównych tras żeglugowych, centrów koordynacji ratownictwa (RCC) i związanych z tymi usługami tras komunikacyjnych;
3. umiejętności przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratunkowych, łodzi ratowniczych, tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem znajomości radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla zapewnienia bezpieczeństwa statku i jego personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem;
6. pierwszej pomocy, łącznie z technikami reanimacyjnymi sercowo-oddechowymi; oraz
7. koordynowanego czasu uniwersalnego (UTC), globalnych stref czasowych i międzynarodowej linii zmiany daty.
SZKOLENIE ZWIĄZANE Z OGRANICZONYM ŚWIADECTWEM OPERATORA
Ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. tych elementów Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego, które odnoszą się do obszaru A1, ze szczególnym naciskiem na:
1.1. komunikację radiową w stanach zagrożenia, pilną i dla zapewnienia bezpieczeństwa;
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla zapewnienia bezpieczeństwa; oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów odnoszących się do postępowania operacyjnego i komunikacyjnego w stanach zagrożenia, łączności dla zapewnienia bezpieczeństwa i stacji otwartych dla korespondencji publicznej, obejmujących opłaty, ostrzeżenia nawigacyjne i radiowe prognozy pogody w Morskiej Służbie Ruchomej w morskim obszarze A1; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego i Standardowych Morskich Zwrotów Komunikacyjnych IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS, wykorzystywanych w obszarze morskim A1;
2. procedur komunikacji UKF dla:
2.1. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej, wymiany korespondencji w radiokomunikacji, szczególnie dotyczącej stanów zagrożenia, pilnych i zapewnienia bezpieczeństwa;
2.2. kontrolowania częstotliwości awaryjnej w trakcie jednoczesnego kontrolowania lub pracy na przynajmniej jednej innej częstotliwości; oraz
2.3. systemu cyfrowego selektywnego wywołania;
3. stosowania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
4. systemów i procedur zgłaszania się statków;
5. procedur radiokomunikacji UKF z Międzynarodowego lotniczego i morskiego poradnika poszukiwania i ratowania (IAMSAR);
6. radiowych systemów i procedur porad medycznych; oraz
7. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów ich unikania.
Praktyka
1. poprawnej i skutecznej obsługi podsystemów i urządzeń GMDSS przypisanych dla statków, znajdujących się w morskich obszarach A1 w normalnych warunkach propagacji i w warunkach typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi stosownego sprzętu komunikacyjnego GMDSS i wyposażenia pomocniczego, w tym zachowania środków ostrożności dla zapewnienia bezpieczeństwa; oraz
3. technik operacyjnych w zakresie:
3.1. UKF, w tym odpowiednio: strojenie kanału, blokada szumów i tryb działania;
3.2. radiowych urządzeń ratunkowych;
3.3. radiopław awaryjnych wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRB);oraz
3.4. odbiorników NAVTEX.
Różne
1. języka angielskiego w mowie i piśmie dla osiągnięcia zadowalającej komunikacji przydatnej dla zapewnienia bezpieczeństwa życia na morzu;
2. centrów koordynacji ratownictwa (RCC) i związanych z tymi usługami tras komunikacyjnych;
3. umiejętności przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratowniczych, łodzi i tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem znajomości radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla zapewnienia bezpieczeństwa statku i jego personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem; oraz
6. pierwszej pomocy, łącznie z technikami reanimacyjnymi sercowo-oddechowymi.
WYSZKOLENIE W ZAKRESIE UTRZYMANIA I KONSERWACJI INSTALACJI GMDSS NA POKŁADZIE STATKU
Postanowienia ogólne
"4.2 Osoba wyznaczona do tego, aby zajmowała się na morzu konserwacją, powinna albo posiadać odpowiednie, wymagane świadectwo określone przez Regulamin Radiokomunikacyjny, albo posiadać równoważne kwalifikacje w zakresie konserwacji urządzeń elektronicznych na morzu, które mogą być zatwierdzone przez Administrację z uwzględnieniem zaleceń Organizacji, dotyczących szkolenia takiego personelu".
Szkolenie w zakresie konserwacji równoznaczne ze świadectwem radioelektronika I klasy
1. zakres wiedzy teoretycznej powinien obejmować przynajmniej tematy podane w punktach od 3 do 10;
2. zakres umiejętności praktycznych powinien obejmować przynajmniej tematy podane w punkcie 13; oraz
3. różne dodatkowe umiejętności i zakres wiedzy powinny obejmować przynajmniej tematy podane w punkcie 14.
Szkolenie w zakresie konserwacji równoznaczne ze świadectwem radioelektronika II klasy
1. zakres wiedzy teoretycznej powinien obejmować przynajmniej tematy podane w punktach od 17 do 24;
2. zakres umiejętności praktycznych powinien obejmować przynajmniej tematy podane w punkcie 27; oraz
3. różne dodatkowe umiejętności i zakres wiedzy powinny obejmować przynajmniej tematy podane w punkcie 28.
Wytyczne dotyczące specjalnego wyszkolenia i kwalifikacji załóg określonego typu statków
Wytyczne dotyczące szkolenia i kwalifikacji załóg zbiornikowców
SZKOLENIE ZAPOZNAWCZE DLA CAŁEJ ZAŁOGI ZBIORNIKOWCA
Przepisy
Zagrożenia dla zdrowia i środki ostrożności jakie należy podjąć
Ochrona przeciwpożarowa i zwalczanie pożarów
Zapobieganie zanieczyszczeniom
Sprzęt ratunkowy i jego wykorzystanie
Procedury postępowania w przypadku alarmu
SPRAWDZANIE KWALIFIKACJI
WYTYCZNE DOTYCZĄCE ZATWIERDZONEGO SZKOLENIA NA POKŁADZIE STATKU
Postanowienia ogólne
1. kłaść nacisk na przekazywanie doświadczenia praktycznego oraz mieć związek z charakterem zatrudnienia członka załogi, tzn. szkolenia dla działu pokładowego i dla maszynowni powinny być zróżnicowane;
2. być przeprowadzane pod nadzorem personelu wykwalifikowanego i doświadczonego w operacjach przeładowywania, znajomości właściwości oraz procedurach zapewniania bezpieczeństwa dla ładunków przewożonych przez statek;
3. odbywać się na pokładzie zbiornikowca, przewożącego produkty stosowne do świadectwa przeszkolenia/ potwierdzenia, o które ubiega się uczestnik szkolenia i powinno być tak zorganizowane, że wyposażenie specjalistyczne jest uruchomione, ale część tego szkolenia może odbywać się w trakcie podróży pod balastem pomiędzy kolejnymi podróżami z ładunkiem;
4. obejmować przynajmniej trzy operacje załadunku i wyładunku; oraz
5. obejmować przynajmniej zagadnienia wymienione w "Kryteriach, jakie powinny być spełnione przez szkolenia na pokładzie statku" w punkcie 19.
Program szkolenia na pokładzie statku
Kryteria, jakie powinny spełnić szkolenia na pokładzie statku
1. Bezpieczeństwo
1.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. System zarządzania bezpieczeństwem statku
2. Wyposażenie i procedury ochrony przeciwpożarowej odpowiednio do rodzaju ładunku
3. Procedury udzielania pierwszej pomocy medycznej odpowiednio do rodzaju ładunku, w tym Poradnik pierwszej pomocy medycznej (MFAG) do wykorzystywania w wypadkach, związanych z przewozem towarów niebezpiecznych
4. Zagrożenia odpowiednio do rodzaju statku/ładunku, w tym także przepisy dotyczące palenia, zaistnienie atmosfery ubogiej w tlen, utrata przytomności na skutek wdychania węglowodorów oraz toksyczność
5. Systemy oceny ryzyka
6. Zezwolenia na pracę, włącznie z pozwoleniem na użycie palnika oraz procedurami wchodzenia do przestrzeni zamkniętych
7. Stosowanie sprzętu ochrony osobistej
1.2. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych
1. Niebezpieczeństwa i środki ostrożności związane z przeładunkiem i przechowywaniem ładunków w temperaturach kriogenicznych
2. Konstrukcje, ładunki, zbiorniki ładunkowe i rurociągi
2.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. Konstrukcja i ograniczenia kadłuba/zbiornika
2. Rejsowe połączenia drobnicowe
3. Właściwości i zagrożenia wiążące się z rodzajami przewożonych ładunków, w tym stosowanie Kart Bezpieczeństwa Materiałowego (MSDS)
4. Zagrożenia, jakie operacje przeładunkowe (takie jak wydmuchiwanie / odgazowanie / czyszczenie zbiornika) mogą powodować w systemach wentylacji pomieszczeń załogi oraz kroki podejmowane dla złagodzenia tych zagrożeń
5. Konfigurowanie układu ładunków i balastu
6. Pompy i związane z nimi wyposażenie
7. Wyposażenie specjalistyczne, związane z operacjami dokonywanymi na ładunkach
8. Szczegóły konstrukcji zbiornika i ich wpływ na operacje dokonywane na ładunkach
2.2. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych
1. Stosowanie segregacji, separacji i śluz powietrznych do utrzymania obszarów z bezpieczną, nie wybuchową atmosferą
2. Zbiornik ładunkowy, bariera wewnętrzna, przestrzenie izolujące oraz zawory nadmiarowe rurociągów i systemy odprowadzania oparów
3. Sprężarki oparów ładunkowych i związane z nimi wyposażenie
3. Przegłębienie i stateczność
3.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. Informacje o stateczności zbiornikowca i sprzęt obliczeniowy
2. Znaczenie utrzymywania poziomów naprężeń w dopuszczalnych granicach
3. Niebezpieczeństwo wskutek efektu swobodnej powierzchni cieczy oraz efektu falowania płynu w zbiorniku (chlupotania)
4. Operacje ładunkowe
4.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. Wstępne zaplanowanie załadunku / opieki nad ładunkiem podczas tranzytu, operacje wyładunku/balastowania
2. Prowadzenie ewidencji
3. Procedury rozpoczynania/zatrzymywania, włącznie z awaryjnym zatrzymaniem
4. Konieczność zwrócenia uwagi na urządzenia cumownicze w trakcie operacji ładunkowych
5. Wymagania dotyczące wydmuchiwania i napełniania gazem obojętnym oraz związane z tym zagrożenia
6. Załadunek ładunków, włącznie z operacjami doładowywania ładunku na głębszej wodzie
7. Wyładunek ładunków, włącznie z operacjami opróżniania i usuwania resztek ze zbiornika
8. Kontrolowanie ładunku podczas operacji załadunku/wyładunku, włącznie z próbkowaniem tam, gdzie jest to wymagane
9. Pomiar zbiornika oraz systemy alarmowe
10. Niebezpieczeństwa wynikające z wyładowań elektrostatycznych i zapobieganie im
11. Operacje balastowania i usuwania balastu
12. Wymagania eksploatacyjne, włącznie z kontrolą powłok
4.2. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu chemikaliów
1. Polimeryzacja, kompatybilność różnych rodzajów ładunków, kompatybilność powłok zbiornika oraz inne reakcje
2. Funkcje inhibitorów i katalizatorów reakcji
3. Rozcieńczenie oparów/gazów
4.3. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych
1. Polimeryzacja, kompatybilność różnych rodzajów ładunków, kompatybilność powłok zbiornika oraz inne reakcje
2. Funkcje inhibitorów i katalizatorów reakcji
3. Przyczyny efektów ciśnienia wstecznego oraz nagłego wzrostu ciśnienia
4. Wykorzystanie odzyskanej pary ładunku jako paliwa dla statku
5. Rozcieńczenie oparów/gazów
6. Operacje wydmuchiwania i oziębiania
7. Funkcjonowanie i konserwowanie wyposażenia do ponownego skraplania
8. Zrozumienie i umiejętność wykorzystywania systemu transferu rozliczeniowego
4.4. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu ropy naftowej
1. Systemy przemywania ropą naftową
5. Przemywanie/czyszczenie zbiornika
5.1. Wszystkie rodzaj e zbiornikowców
1. Systemy czyszczenia zbiorników oraz odpowiednie wyposażenie montowane na zbiornikowcach
2. Wstępne planowanie operacji przemywania/czyszczenia zbiornika
3. Procedury przemywania zbiornika, w tym także wydmuchiwanie i napełnianie gazem obojętnym
4. Kontrola popłuczyn/resztek ładunkowych
5. Zagrożenia elektrostatyczne
6. Wymagania dotyczące stopnia czystości
7. Wymagania konserwacyjne
5.2. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu chemikaliów
1. Usuwanie inhibitorów i pozostałości
2. Stosowanie środków wchłaniających, środków czyszczących oraz detergentów
5.3. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych
1. Zgazowanie w wysokiej temperaturze / odparowanie resztek gazu ciekłego oraz proces regazyfikacji
6. Systemy gazów obojętnych
6.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. Systemy gazu obojętnego i odpowiednie wyposażenie montowane na zbiornikowcach
2. Zagrożenia wiążące się ze zobojętnianiem przestrzeni zamkniętych ze szczególnym uwzględnieniem bezpiecznego wchodzenia do zbiorników.
3. Operacje przedmuchiwania, utrzymywania atmosfery gazu obojętnego oraz odgazowania.
4. Wymagania dotyczące konserwacji
7. Zapobieganie zanieczyszczaniu środowiska oraz kontrola zanieczyszczeń
7.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. Przepisy, dokumentacje i plany o zasięgu międzynarodowym, opublikowane przez państwo bandery i przez przedsiębiorstwo zarządzające
2. Działanie funkcjonujących na zbiornikowcach systemów i wyposażenia do zapobiegania skażeniom środowiska, włącznie z monitorowaniem czynności wyładunkowych
3. Działanie funkcjonującego na zbiornikowcach wyposażenia do zabezpieczania zanieczyszczeń
8. Wyposażenie i przyrządy do detekcji gazów
8.1. Wszystkie rodzaj e zbiornikowców
1. Wykorzystywanie i kalibrowanie osobistych, przenośnych i stacjonarnych analizatorów gazu, ze szczególnym uwzględnieniem wyposażenia do monitorowania tlenu i węglowodorów
2. Działanie, konserwacja i ograniczenia układów pomiaru poziomu w zbiornikach ładunkowych, alarmy od przekroczenia poziomu oraz układy pomiaru temperatury
8.2. Dodatkowo dla zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych
1. Funkcjonowanie i konserwacja układu pomiaru temperatury kadłuba
9. Publikacje
9.1. Wszystkie rodzaje zbiornikowców
1. Międzynarodowe, opracowane przez państwo bandery i przez przedsiębiorstwo zarządzające publikacje dotyczące funkcjonowania zbiornikowca, w tym także konwencje SOLAS, MARPOL oraz różne przydatne poradniki
2. Podręczniki eksploatacji i konserwacji poszczególnych elementów wyposażenia pokładowego
3. Przyjęte normy przemysłowe oraz Kodeks zasad bezpieczeństwa pracy (np. opracowane przez Międzynarodową Izbę Żeglugi (ICS), Międzynarodowe Morskie Forum Przedsiębiorców Paliwowych (OCIMF), Międzynarodowe Stowarzyszenie Gazowców i Operatorów Terminali (SIGTTO)
Wytyczne dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów i marynarzy pełniących służbą na zbiornikowcach do przewozu produktów naftowych i do przewozu chemikaliów
SZKOLENIE DOTYCZĄCE ZBIORNIKOWCÓW DO PRZEWOZU PRODUKTÓW NAFTOWYCH
SZKOLENIE DOTYCZĄCE ZBIORNIKOWCÓW DO PRZEWOZU CHEMIKALIÓW
Wytyczne dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów i marynarzy pełniących służbą na zbiornikowcach do przewozu gazów skroplonych
SZKOLENIE DOTYCZĄCE ZBIORNIKOWCÓW DO PRZEWOZU GAZÓW SKROPLONYCH
Wytyczne dotyczące wyszkolenia członków załogi na statkach pasażerskich
ZAAWANSOWANE SZKOLENIE Z ZAKRESU ZWALCZANIA POŻARÓW
KONTROLA PRZECIWAWARYJNA
Kompetencje
Wiedza, zrozumienie i biegłość
Systemy ochrony przeciwawaryjnej, wyposażenie (komory) oraz awaryjne drogi ewakuacyjne
Najważniejsze elementy w utrzymaniu stateczności i wodoszczelności kadłuba
Znaczenie, jakie ma zabezpieczenie przed zatonięciem i utrzymywanie przedziałów wodoszczelnych
Działania podejmowane na pokładzie statku w przypadku eksplozji, wejścia na mieliznę, zderzenia lub pożaru
Metody ochrony przeciwawaryjnej, spójne ze znajdującym się na pokładzie statku wyposażeniem, w tym instalacje zęzowe statku i pompy.
Wytyczne dotyczące dodatkowego wyszkolenia dla kapitanów i starszych oficerów dużych statków oraz statków o nietypowych cechach manewrowych
1. zostać poinformowani przez przedsiębiorstwo zarządzające o szczegółach cech manewrowych statku, szczególnie w odniesieniu do wiedzy, zrozumienia i sprawności wymienionych pod hasłem manewrowanie i obsługa statku w kolumnie 2 tabeli A-II/2 - "Minimalny standard kompetencji dla kapitana i starszego oficera na statkach o pojemności brutto 500 ton lub większej"; oraz
2. zostać zaznajomieni z użyciem wszystkich urządzeń nawigacyjnych i manewrowych, zainstalowanych na danym statku, włączając w to możliwości tych urządzeń i ich ograniczenia.
1. posiadać odpowiednie wymagane doświadczenie w manewrowaniu pod nadzorem statkami takiego samego typu lub statkami o podobnych cechach manewrowych; lub
2. odbyć stosowny zatwierdzony kurs na symulatorze manewrowym z instalacją pozwalającą odtworzyć cech manewrowe takiego statku.
Wytyczne dotyczące szkolenia oficerów i marynarzy odpowiedzialnych za operacje przeładunkowe na statkach przewożących luzem stałe substancje szkodliwe i niebezpieczne
ZASADY
Cechy i właściwości
Klasyfikacja materiałów o niebezpiecznych właściwościach chemicznych
Zagrożenia dla zdrowia
Konwencje, przepisy i zalecenia
1. bezpieczeństwa załogi, włącznie ze sprzętem ratunkowym i urządzeniami pomiarowymi, ich wykorzystania i praktycznego stosowania oraz interpretacji wyników;
2. niebezpieczeństwa związanego z ładunkiem, który ma tendencje do przemieszczania się; oraz
3. materiałów stwarzających zagrożenie chemiczne.
ZASTOSOWANIE NA STATKU
Klasa 4.1 - Substancje palne w stanie stałym
Klasa 4.2 - Substancje podlegające samozapłonowi
Klasa 4.3 - Substancje, które w kontakcie z wodą wydzielają palne gazy
Klasa 5.1 - Substancje utleniające się
Klasa 6.1. Substancje toksyczne
Klasa 7 - Materiały radioaktywne
Klasa 8 - Substancje powodujące korozję
Klasa 9 - Różne niebezpieczne substancje i przedmioty
Środki ostrożności podejmowane dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz procedury awaryjne
Pierwsza pomoc medyczna
Wytyczne dotyczące szkolenia oficerów i marynarzy odpowiedzialnych za przeładunek na statkach przewożących niebezpieczne i stwarzające zagrożenie substancje w opakowaniach
ZASADY
Cechy i właściwości
Klasyfikacja substancji niebezpiecznych i stanowiących zagrożenie oraz materiałów o niebezpiecznych właściwościach chemicznych
Zagrożenia dla zdrowia
Konwencje, przepisy i zalecenia
Wykorzystywanie i zaznajomienie się z Międzynarodowym morskim kodeksem towarów niebezpiecznych (IMDG)
ZASTOSOWANIE NA POKŁADZIE STATKU
Klasa 1 - Substancje wybuchowe
Klasa 2 - Gazy (sprężone, skroplone, schłodzone lub rozpuszczone pod ciśnieniem), palne, niepalne, nietoksyczne i toksyczne
Klasa 3 - Palne substancje płynne
Klasa 4.1 - Substancje palne w stanie stałym
Klasa 4.2 - Substancje podlegające samozapłonowi
Klasa 4.3 - Substancje, które w kontakcie z wodą wydzielają palne gazy
Klasa 5.1. - Substancje utleniające
Klasa 5.2. - Nadtlenki organiczne
Klasa 6.1. Substancje toksyczne
Klasa 6.2 - Substancje zakaźne
Klasa 7 - Substancje radioaktywne
Klasa 8 - Substancje powodujące korozję
Klasa 9 - Różne niebezpieczne substancje i artykuły
Środki bezpieczeństwa oraz procedury awaryjne
Pierwsza pomoc medyczna
Wytyczne dotyczące stosowania postanowień Konwencji STCW do ruchomych jednostek przybrzeżnomorskich (jednostek MOU)
Zalecenia dotyczące szkolenia oraz podnoszenia kwalifikacji przez kapitanów i oficerów wachtowych na pokładach statków zaopatrzeniowych platform wiertniczych (OSV)
1. posiąść wiedzę z dziedziny morskiego przemysłu wydobywczego oraz znajomość terminów stosowanych w ramach różnych działań;
2. zrozumieć znaczenie utrzymywania bezpiecznej odległości roboczej przez cały czas pracy w pobliżu samej platformy oraz zainstalowanych na niej urządzeń;
3. posiąść wiedzę o manewrowaniu statkiem oraz utrzymywaniu stanowiska pozycyjnego w różnych warunkach pogodowych
4. zdawać sobie sprawę ze specyficznych parametrów konstrukcyjnych statków; oraz
5. rozumieć konieczność zapewnienia nieograniczonego pola widzenia przestrzeni roboczych.
1. posiadać wiedzę o właściwościach przeładunkowych i zachowaniach się statków wyposażonych w różne układy napędowe; oraz
2. umieć operować statkiem zaopatrzeniowym platform wiertniczych w bezpośredniej bliskości instalacji na platformie oraz innych statków.
Statki zaopatrzeniowe platform wiertniczych wykonujące czynności manewrowania kotwicą
1. być należycie poinformowani o właściwościach manewrowych statku w odniesieniu do manewrowania kotwicą, włącznie - między innymi - ze znajomością:
1.1. nawigacji i utrzymywania pozycji;
1.2. manewrowania statkiem;
1.3. dokładnej wiedzy o stateczności statków zaopatrzeniowych platform wiertniczych, w szczególności w przypadku kombinacji następujących czynników: niskiej wartości maksymalnego ramienia stateczności statycznej (GZmax), niskiego pokładu otwartego i dużych sił zewnętrznych; stosowania kalkulatorów ładunkowych oraz występowanie konfliktu pomiędzy sztywnym i odpornym na przechyły statkiem a wygodnym środowiskiem roboczym na pokładzie; potencjalnego pogorszenia stateczności w przypadku korzystania z urządzeń przeciwprzechyłowych; oraz
1.4. postępowania w stwarzających zagrożenie obszarach pól naftowych, włącznie z usytuowaniem wszelkich rurociągów lub innych konstrukcji na dnie morskim, w obszarach gdzie istnieje prawdopodobieństwo użycia kotwic lub innych urządzeń do cumowania; oraz
2. być dokładnie zaznajomieni ze sposobami korzystania z wszelkich przyrządów i systemów, zainstalowanych na statku, mających związek i biorących udział w operacjach manewrowania kotwicą, włącznie ze znajomością ich możliwości i ograniczeń, w tym między innymi:
2.1. stosowania różnych pędników sterujących, napędu konwencjonalnego lub azymutalnego;
2.2. odbioru ładunku, przeładunku, podnoszenia ciężarów, odholowywania, manewrowania kotwicą i stawania na kotwicy przy platformach wiertniczych, barkach i instalacjach wiertniczych;
2.3. holowania urządzeń wiertniczych, barek i innych statków;
2.4. pracy wciągarek dźwigowych i wciągarek holowniczych o uciągu na palu do 600 ton metrycznych
2.5. szczegółową, gruntowną znajomość podstaw działania wciągarek holowniczych i wciągarek do manewrowania kotwicami; w szczególności - funkcjonowania urządzeń ograniczania obciążenia i systemów wysprzęgania oraz wyposażenia towarzyszącego, takiego jak bolce (trzpienie) holownicze i stopery; oraz
2.6. istotnej różnicy pomiędzy awaryjnym wysprzęganiem haków (zaczepów) holowniczych i wciągarek.
Wytyczne dotyczące szkolenia i praktyki zawodowej personelu obsługi systemów dynamicznego pozycjonowania
1. stacja sterująca (komputer sterujący) systemu DP;
2. wytwarzanie energii i zarządzanie jej wykorzystywaniem;
3. jednostki napędowe;
4. systemy referencyjne określania pozycji statku;
5. systemy referencyjne określania kursu statku;
6. systemy referencyjne określania warunków środowiskowych; oraz
7. systemy referencyjne określania oddziaływania sił zewnętrznych, takie jak przyrządy do pomiaru naciągu liny holowniczej.
Wytyczne dotyczące szkolenia kapitanów i oficerów na statkach wykorzystywanych na wodach polarnych
1. Przed objęciem wyznaczonych obowiązków na pokładach takich statków:
1.1. W przypadku kapitanów oraz oficerów wachtowych, szkolenie powinno dostarczać podstawowej wiedzy przynajmniej w zakresie tematyki przedstawionej poniżej, w punkcie 2-11; oraz
1.2. W przypadku oficerów odpowiedzialnych za wachtę maszynową, szkolenie powinno dostarczać podstawowej wiedzy przynajmniej w zakresie tematyki przedstawionej poniżej, w punktach 3, 6, 10 i 11.
2. Kapitanowie i starsi oficerowie mechanicy powinni dysponować dostatecznym i odpowiednim doświadczeniem w obsłudze statków na wodach polarnych.
Charakterystyka lodu - obszary lodowe
Osiągi statku w warunkach lodowych oraz w mroźnym klimacie
Planowanie podróży i przejść podczas żeglugi w lodach
Użycie i obsługa statku podczas żeglugi na wodach pokrytych lodem
Przepisy i zalecenia
Ograniczenia dotyczące wyposażenia
Środki bezpieczeństwa i procedury postępowania w sytuacjach awaryjnych
Czynniki związane ze środowiskiem morskim
Wytyczne dotyczące stanu zagrożenia, bezpieczeństwa pracy, ochrony statku, opieki medycznej i funkcji ratowniczych
Minimalne wymogi doszkolenia zapoznawczego, szkolenia podstawowego i instruktażu dla wszystkich członków załogi w zakresie bezpieczeństwa
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA I ZWALCZANIE POŻARÓW
Szkolenie teoretyczne
1. trzy elementy pożaru i wybuchu (trójkąt ognia): paliwo; źródła zapłonu; tlen;
2. źródła zapłonu: chemiczne; biologiczne; fizyczne;
3. materiały palne: palność, temperatura zapłonu, temperatura palenia, prędkość palenia, ilość ciepła uwalnianego w procesie spalania, dolna granica palności (LFL), górna granica palności (UFL), zakres palności, utrzymywanie atmosfery obojętnej (inertyzacja), elektryczność statyczna, temperatura zapłonu, samozapłon;
4. zagrożenie pożarowe i rozprzestrzenianie się pożaru przez promieniowanie, konwekcję i przewodnictwo;
5. reaktywność;
6. klasyfikacje pożarów i stosowane czynniki gaśnicze;
7. główne przyczyny pożarów na statku: wycieki paliwa w maszynowni, papierosy, przegrzanie (łożysk), urządzenia kuchenne (piece, kanały spalinowe, patelnie, grzejniki itd.), samoistny zapłon (ładunek, odpady itp.), prace na gorąco (spawanie, cięcie itd.) urządzenia elektryczne (zwarcia, nieprofesjonalne naprawy), reakcje, samonagrzewanie i samozapłon, podpalenie, elektryczność statyczna;
8. ochronę przeciwpożarową;
9. systemy wykrywania ognia i dymu; automatyczne alarmy przeciwpożarowe;
10. sprzęt do zwalczania pożarów obejmujący:
10.1. stałe instalacje na statku i ich umiejscowienie, magistrale pożarowe, hydranty, międzynarodowe łączniki na brzegu; instalacje do tłumienia ognia, dwutlenek węgla (CO2), piana, systemy zraszania wodą pod ciśnieniem w pomieszczeniach kategorii specjalnej itp., automatyczne systemy tryskaczowe, awaryjne pompy pożarowe, generatory awaryjne, dozowniki proszku chemicznego, ogólny zarys wymaganych i dostępnych aparatów przenośnych, system mgieł o wysokim ciśnieniu, piana o wysokim stopniu rozprężania, nowe rozwiązania i urządzenia;
10.2. kombinezon strażaka, sprzęt osobisty, aparat tlenowy, aparat reanimacyjny, hełmy i maski dymowe, ognioodporne liny ratownicze i pasy bezpieczeństwa oraz ich rozmieszczenie na statku; oraz
10.3. sprzęt ogólny obejmujący węże pożarowe, dysze, łączniki, siekiery strażackie, przenośne gaśnice, koce przeciwpożarowe;
11. konstrukcje i pomieszczenia, w tym drogi ewakuacji, środki do odgazowania zbiorników, podział na klasy A, B i C, systemy gazu obojętnego;
12. organizacja zwalczania pożaru na statku, łącznie z ogłaszaniem alarmów głównych, plany ochrony przeciwpożarowej, stanowiska alarmowe i obowiązki poszczególnych osób, łączność wraz z łącznością statek-brzeg podczas postoju w porcie, procedury działania załogi, okresowe ćwiczenia na statku, systemy patrolowania,
13. praktyczna znajomość metod reanimacji;
14. metody zwalczania pożarów wraz z ogłaszaniem alarmów, zlokalizowanie i odizolowanie pożaru, wyrzucanie ładunku za burtę, powstrzymywanie, chłodzenie, tłumienie, gaszenie, wachta przeciwpożarowa, usuwanie dymu; oraz
15. substancje przeciwpożarowe włącznie z wodą, strumieniem zwartym, strumieniem z rozpylaczy, mgłą, zatapianiem; piana o niskim, średnim i wysokim stopniu rozprężania; dwutlenek węgla (CO2), piana tworząca błonę wodną (AFFF), proszek gaśniczy, nowe rozwiązania i urządzenia.
Szkolenie praktyczne
1. stosowania różnych typów przenośnych gaśnic;
2. stosowania samodzielnych aparatów do oddychania;
3. gaszenia mniejszych pożarów, np. pożarów instalacji elektrycznej, pożarów paliwa i pożarów propanu;
4. gaszenia rozległych pożarów wodą. (dysze o strumieniu zwartym i rozpylonym);
5. gaszenia pożarów za pomocą piany, proszku lub innego odpowiedniego czynnika chemicznego;
6. wejścia i przejścia przez przedział, do którego wpompowano pianę o wysokim stopniu rozprężania, z linką ratowniczą, ale bez aparatu oddechowego;
7. gaszenia pożaru w pomieszczeniach zamkniętych wypełnionych dymem, z założonym aparatem oddechowym;
8. gaszenia ognia mgłą wodną, lub innym odpowiednim czynnikiem gaśniczym w pomieszczeniu mieszkalnym albo symulowanej siłowni, w których jest ogień i dużo dymu;
9. gaszenia palącego się paliwa przy pomocy dozownika mgły i dysz rozpylających; proszku gaśniczego lub dozowników piany;
10. przeprowadzenia ratowania w pomieszczeniu wypełnionym dymem, z założonym aparatem oddechowym.
Postanowienia ogólne
PODSTAWOWA PIERWSZA POMOC
BEZPIECZEŃSTWO OSOBISTE I ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZESPOŁOWA
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw przeszkoleń w zakresie jednostek ratunkowych, łodzi ratowniczych i szybkich łodzi ratowniczych
Wytyczne dotyczące szkolenia przeciwpożarowego stopnia wyższego
Wytyczne dotyczące wymagań w zakresie pierwszej pomocy medycznej oraz opieki medycznej
Wytyczne dotyczące szkoleń i wydawania świadectw przeszkoleń dla oficerów ochrony statku
Wytyczne dotyczące obowiązującego minimum wymagań w zakresie instruktażu i szkolenia dotyczącego ochrony statku dla wszystkich członków załogi
Szkolenie zapoznawcze oraz świadomość znaczenia ochrony
Członkowie załogi, którym przydzielono obowiązki związane z ochroną
Wytyczne dotyczące dyplomów alternatywnych
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów alternatywnych
Wytyczne dotyczące specjalnych zintegrowanych programów szkoleń obsługi pokładu i maszynowni
1. był realizowany w oparciu o zatwierdzony program szkolenia;
2. odbywał się na lądzie, w obiektach instytucji szkolenia morskiego oraz/lub na pokładzie zatwierdzonego statku szkolnego; oraz
3. był dokumentowany w zatwierdzonym dzienniku szkolenia.
Wytyczne dotyczące zasad regulujących wydawanie dyplomów alternatywnych
Wytyczne dotyczące pełnienia wachty
Wytyczne dotyczące zdolności do pełnienia służby
Zapobieganie zmęczeniu
1. postanowienia, które zostały podjęte w celu zapobieżenia zmęczeniu, powinny zapewnić, aby całkowity czas pracy nie był nadmierny lub nieuzasadniony. W szczególności zaś, aby minimalny czas wypoczynku określony w sekcji A-VIII/1 nie był interpretowany w sposób, z którego wynikałoby, że wszystkie pozostałe godziny mają być poświęcone na pełnienie wachty lub inne obowiązki;
2. częstotliwość i długość okresów urlopowych oraz udzielanie urlopów kompensacyjnych są materialnymi czynnikami zapobiegania zmęczeniu, które powstaje w wyniku nagromadzenia pracy w pewnym okresie czasu; oraz
3. postanowienia te mogą być odmienne dla statków odbywających krótkie podróże morskie, pod warunkiem, że w zamian będą wprowadzone specjalne ustalenia zapewniające bezpieczeństwo.
Zapobieganie nadużywaniu narkotyków i alkoholu
1. identyfikowanie przypadków nadużywania narkotyków lub alkoholu;
2. respektowanie godności, prywatności, poufności i fundamentalnych praw jednostki; oraz
3. uwzględnianie stosownych wytycznych międzynarodowych.
Wytyczne dotyczące organizacji pełnienia oraz zasad, których należy przestrzegać
CZĘŚĆ 1 - WYTYCZNE W SPRAWIE DYPLOMÓW
(Brak postanowień)
CZĘŚĆ 2 - WYTYCZNE W SPRAWIE PLANOWANIA PODRÓŻY
(Brak postanowień)
CZĘŚĆ 3 - OGÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE PEŁNIENIA WACHTY
(Brak postanowień)
CZĘŚĆ 4 - WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY NA MORZU
Część 4-1 - Wytyczne dotyczące pełnienia wachty nawigacyjnej
Wstęp
Wachta kotwiczna
1. utrzymywanie stanu ciągłej czujności nie tylko przy pomocy wzroku i słuchu, ale także wszelkimi innymi dostępnymi środkami;
2. wymagania dotyczące zapewnienia komunikacji pomiędzy statkami oraz pomiędzy statkiem a lądem;
3. panujące warunki pogodowe, morskie, lodowe i prądowe;
4. konieczność bezustannego monitorowania pozycji statku;
5. charakter, wielkość i charakterystykę kotwicowiska;
6. warunki ruchu na morzu;
7. sytuacje, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo statku;
8. prace załadunkowe i rozładunkowe;
9. wyznaczenie członków załogi, zobowiązanych być w pogotowiu;
10. procedura alarmowania kapitana oraz utrzymywanie stanu gotowości silników
- WYTYCZNE, DOTYCZĄCE PEŁNIENIA WACHTY MASZYNOWEJ
1. zaznajomić się z rozmieszczeniem i wykorzystaniem urządzeń przewidzianych do zapewnienia bezpieczeństwa życia na morzu w niebezpiecznym, stanowiącym zagrożenie bądź toksycznym środowisku;
2. upewnić się, że środki materialne do udzielania pierwszej pomocy medycznej są łatwo dostępne, a w szczególności te do leczenia oparzeń; oraz
3. w sytuacji, gdy statek znajduje się w porcie, bezpiecznie zakotwiczony lub zacumowany, być zorientowanym w:
3.1. czynnościach ładunkowych, stanie działań związanych z konserwacją i remontem i wszystkich innych czynnościach, które mogą mieć wpływ na wachtę; oraz
3.2. urządzeniach pomocniczych wykorzystywanych do pracy w pomieszczeniach załogi i pasażerów, do operacji ładunkowych, do zaopatrywania w wodę technologiczną i w systemach wyciągowych.
WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY RADIOWEJ
Postanowienia ogólne
Pełnienie wachty
1. radiostacja statkowa była odpowiednio obsadzona ludźmi dla zapewnienia odpowiedniej komunikacji, w szczególności - korespondencji publicznej, biorąc pod uwagę ograniczenia wypływające z rozlicznych obowiązków ludzi upoważnionych do jej obsługi; oraz
2. znajdujący się na statku sprzęt radiowy, posiadał, w miejscach swojego zainstalowania, rezerwowe, sprawne źródła energii.
Postanowienia operacyjne
1. cały sprzęt radiowy wykorzystywany dla celów zapewnienia bezpieczeństwa i do wzywania pomocy oraz rezerwowe źródła energii są w stałej sprawności roboczej i że jest to odnotowane w dzienniku radiowym;
2. są dostępne wszystkie dokumenty wymagane przez międzynarodowe porozumienia, powiadomienia dla radiostacji statkowych oraz dodatkowe dokumenty wymagane przez Administrację i czy są one skorygowane zgodnie z ostatnimi uzupełnieniami i czy o wszelkich rozbieżnościach jest powiadomiony kapitan;
3. zegar radiostacji jest poprawnie nastawiony według standardowych sygnałów czasu;
4. anteny są poprawnie usytuowane, nie są uszkodzone i są prawidłowo podłączone; oraz
5. rutynowe komunikaty pogodowe i ostrzeżenia dla akwenu, w którym statek będzie płynął są uaktualnione w rozsądnym zakresie; to samo dotyczy tych informacji, których zażądał kapitan dla innych akwenów oraz czy te komunikaty są przekazywane kapitanowi.
1. nasłuchiwać na odpowiednich częstotliwościach awaryjnych wszelkich możliwych sygnałów wzywania pomocy oraz
2. przesyłać meldunki radiowe dotyczące ruchu statku (nazwa statku, pozycja i port przeznaczenia) do lokalnej stacji brzegowej i każdej innej właściwej stacji brzegowej, z którą można się spodziewać nawiązania komunikacji ogólnej.
1. mniej raz dziennie sprawdzać zgodność wskazań zegara radiowego z sygnałem czasu;
2. przesyłać meldunki radiowe, dotyczące ruchu statku przy wchodzeniu i przy opuszczaniu strefy usług brzegowych stacji radiowych, z którymi można się spodziewać nawiązania komunikacji o charakterze ogólnym; oraz
3. zgodnie z instrukcjami kapitana wysyłać raporty do systemów kontroli ruchu statków.
1. urządzenia cyfrowego wywoływania selektywnego (DSC), wykorzystywanego w łączności dla zapewnienia bezpieczeństwa i do wzywania pomocy za pomocą próbnego wywołania przynajmniej raz w tygodniu; oraz
2. sprzętu radiowego wykorzystywanego w łączności dotyczącej zapewnienia bezpieczeństwa i wzywania pomocy poprzez sprawdzanie go przynajmniej raz dziennie, lecz bez wysyłania sygnału.
Wyniki przeprowadzonych prób powinny zostać odnotowane w dzienniku radiowym.
1. upewnić się, że antena nadawcza jest uziemiona; oraz
2. sprawdzić, czy rezerwowe źródła energii są wystarczająco naładowane.
Komunikaty alarmowe i procedury wzywania pomocy
1. radiooperator wachtowy powinien zaalarmować kapitana i - jeśli jest to potrzebne - radiooperatora, który został wyznaczony jako ten, który ponosi odpowiedzialność za radiokomunikację w stanach zagrożenia; oraz
2. radiooperator wyznaczony jako ten, który ponosi odpowiedzialność za radiokomunikację w czasie alarmu zagrożenia powinien ocenić sytuację i natychmiast wziąć odpowiedzialność za przestrzeganie procedur Regulaminu Radiokomunikacyjnego i stosownych zaleceń ITU-R.
Komunikaty pilne
Komunikaty dotyczące bezpieczeństwa
Dokumentacja radiowa
Konserwacja akumulatorów
1. przeprowadzane codzienne testy stanu akumulatorów, a jeśli trzeba, powinny być one doładowane do stanu całkowitego naładowania;
2. raz na tydzień - dokonywane ich kontrole za pomocą areometru, a tam gdzie areometr nie może być zastosowany, za pomocą odpowiedniej próby obciążenia; oraz
3. raz na miesiąc - dokonywane ich sprawdzenia pod względem zabezpieczenia każdej baterii i ich połączeń oraz stanu baterii i przegród, w których są umieszczone.
Wyniki przeprowadzonych prób powinny zostać zapisane w dzienniku radiowym.
- WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY W PORCIE
Wytyczne dotyczące przepisów Załącznika do Konwencji STCW
Wytyczne dotyczące przepisów ogólnych
Wytyczne dotyczące definicji i wyjaśnień
Wytyczne dotyczące dyplomów oraz potwierdzeń
1. Podaj nazwę Państwa wydającego ten dyplom.
2. Podaj kolejny numer dyplomu przyznanego przez Administrację.
3. Podaj nazwisko i imiona członka załogi, któremu jest wystawiany dyplom. Dane osobowe powinny być identyczne z danymi występującymi w:
- paszporcie członka załogi
- dowodzie osobistym członka załogi, lub
- innych oficjalnych dokumentach wydawanych przez Administrację.
4. Miejsce na podanie numeru lub numerów prawideł Konwencji STCW, zgodnie z którymi członek załogi uzyskał kwalifikacje:
na przykład:
4.1. II/1, jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje oficera, mogącego pełnić wachtę nawigacyjną,
4.2. III/1, jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje oficera mechanika, mogącego pełnić wachtę w siłowni wachtowej (obsadzonej załogą ) lub mogącego pełnić obowiązki w siłowni okresowo bezzałogowej,
4.3. IV/2, jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje radiooperatora,
4.4. VII/1, jeżeli dyplom upoważnia do pełnienia funkcji, a kwalifikacje członka załogi odpowiadają funkcjom wymienionym w części A tego Kodu, na przykład: funkcja oficera mechanika na poziomie kierowniczym; oraz
4.5. III/1 i V/1, jeśli członek załogi uzyskał kwalifikacje oficera mechanika mogącego pełnić służbę w siłowni wachtowej lub mogącego pełnić wyznaczone obowiązki w czasowo bezwachtowej siłowni na tankowcach (zobacz: ograniczenia w podpunktach .8 oraz .10 poniżej).
5. Podać datę upływu ważności potwierdzenia dyplomu.
Data na potwierdzeniu nie powinna być późniejsza od daty upływu ważności dyplomu, do którego zostało wystawione.
Termin ważności potwierdzenia nie może być dłuższy niż pięć lat od daty wydania.
6. W tej kolumnie powinny być wymienione funkcje, do pełnienia których posiadacz dyplomu uzyskał kwalifikacje wyszczególnione w części A przepisów. Funkcje i związane z nimi zakresy odpowiedzialności są wyszczególnione w tabelach zakresu kompetencji przedstawionych w rozdziałach II, III i IV w części A tego Kodu oraz są spisane w skorowidzu we wstępie do części A. Nie zachodzi konieczność wymieniania wszystkich funkcji, jeśli zamieszczono adnotacje przy punkcie .4 dotyczące prawideł w rozdziałach II, III i IV części A przepisów.
7. W tej kolumnie powinien być określony zakres odpowiedzialności wynikający z funkcji, do pełnienia których posiadacz dyplomu został upoważniony w punkcie .6. Zakres odpowiedzialności jest wymieniony w tabelach kompetencji przedstawionych w rozdziałach II, III i IV części A Kodu, a także oddzielnie wymienionych w skorowidzu we wstępie do części A.
8. Ogólne ograniczenia takie jak obowiązek noszenia szkieł korekcyjnych podczas pełnienia obowiązków powinny być wyraźnie wymienione na samym początku kolumny do wpisu ograniczeń. Ograniczenia dotyczące funkcji i wymienione w kolumnie .6 powinny być wpisane w odpowiedni wiersz, obok funkcji, której dotyczą, np.:
8.1. "nie uprawnia do pełnienia obowiązków na tankowcach", jeśli nie posiada uprawnień wymienionych w rozdziale V.
8.2. "nie uprawnia do pełnienia obowiązków na tankowcach, z wyjątkiem tankowców do przewozu ropy" - o ile posiada uprawnienia do pracy na tankowcach do przewozu ropy, zgodnie z rozdziałem V.
8.3. "nie uprawnia do pełnienia obowiązków na statkach, na których kotły parowe są integralną częścią siłowni" - o ile uzyskane doświadczenie nie uprawnia posiadacza do pełnienia obowiązków na statkach parowych zgodnie z przepisami Konwencji STCW, oraz
8.4. "ważny tylko w żegludze przybrzeżnej" - o ile uzyskane doświadczenie nie uprawnia posiadacza do pełnienia obowiązków w żegludze międzynarodowej, zgodnie z przepisami Konwencji STCW.
9. Stanowisko lub stanowiska umieszczone w kolumnie .9 powinny być równoznaczne z wymienionymi w tytule odpowiedniego prawidła STCW lub prawideł dotyczących dyplomów/świadectw wydawanych zgodnie z rozdziałem II i III i zgodne z przepisami o bezpiecznej obsadzie statku, zatwierdzonej przez Administrację.
10. Ogólne ograniczenia takie jak: obowiązek noszenia szkieł korekcyjnych podczas pełnienia obowiązków powinny być wyraźnie wymienione na samym początku kolumny. Ograniczenia umieszczone w kolumnie .10 powinny być zgodne z ograniczeniami wymienionymi w kolumnie .8 dla pełnienia funkcji na określonym stanowisku.
11. Numer umieszczony w podpunkcie .11 powinien być identyczny z numerem dyplomu, tak aby zarówno dyplom/świadectwo, jak i jego potwierdzenie posiadało ten sam niepowtarzalny numer, pod którym byłoby umieszczone w spisie dyplomów i potwierdzeń oraz innych załączników.
12. Miejsce na umieszczenie daty wydania pierwszego potwierdzenia. Data wydania potwierdzenia może, ale nie musi, być identyczna z datą wydania dyplomu, zależnie od okoliczności.
13. Miejsce na nazwisko osoby upoważnionej do wydania potwierdzenia. Nazwisko należy wypisać drukowanymi literami poniżej podpisu upoważnionego urzędnika.
14. Miejsce na wpisanie daty urodzenia, która powinna być zgodna z datą urodzenia występującą w archiwum Administracji lub w jakiś inny sposób udokumentowaną.
15. Właściciel potwierdzenia dyplomu powinien podpisać je w obecności urzędnika. Istnieje też możliwość doklejenia części formularza zgłoszeniowego z uprzednio złożonym podpisem właściciela potwierdzenia. Wklejony podpis musi zostać zweryfikowany.
16. Fotografia powinna być standardową fotografią paszportową, czarno-białą lub kolorową z ujęciem głowy i ramion, dostarczoną w dwóch egzemplarzach tak, aby jedna pozostała w archiwum.
17. O ile potwierdzenie posiada miejsca na przedłużenie ważności, (zobacz: Sekcja A-I/2 ust. 1) Administracja może odnowić potwierdzenie przez wypełnienie odpowiedniego miejsca, po ponownym zweryfikowaniu przydatności posiadacza dyplomu do wykonywania zawodu, zgodnie z prawidłem I/11.
(pieczęć urzędowa)
(kraj)
POTWIERDZENIE WYDANIA DYPLOMU NA PODSTAWIE MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, z 1978 r., z POPRAWKAMI z 1995 r.
Rząd .......... 1 ........ .potwierdza, że Dyplom Nr .......... 2 ........ został wydany ....... 3 ........., który wykazał się kwalifikacjami zgodnie z przepisami ........ 4 ......... powyższej Konwencji uzupełnionej poprawkami i został uznany kompetentnym do pełnienia następujących funkcji w wymienionym zakresie, z zaznaczonymi ograniczeniami w terminie do ..... 5 ........ lub do daty upływu ważności, lub przedłużenia ważności niniejszego potwierdzenia na odwrocie.
| 6. funkcja | 7. zakres | 8. ewentualne ograniczenia |
Posiadacz niniejszego potwierdzenia może zajmować poniższe stanowisko/a wymienione w przepisach Administracji o bezpiecznej obsadzie statku.
| 9. stanowisko | 10. ewentualne ograniczenia |
Potwierdzenie nr ....... .
11. ..... wydane dnia .....
12. (pieczęć urzędowa ) ...........
13. .... podpis upoważnionego urzędnika ....................
imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Oryginał tego potwierdzenia musi być przechowywany na statku i
udostępniany na żądanie (zgodnie z prawidłem I/2 Konwencji).
przedłużenie ważności potwierdzenia do dnia...............
(pieczęć urzędowa) ................................
podpis upoważnionego urzędnika
przedłużono dnia .......
17. .................................
imię i nazwisko upoważnionego
urzędnika
data urodzenia posiadacza dyplomu .............
14. podpis posiadacza dyplomu .....................
15. zdjęcie posiadacza dyplomu
16. przedłużenie ważności potwierdzenia do dnia .................
(pieczęć urzędowa) ................................
podpis upoważnionego urzędnika
przedłużono dnia .......
17. .................................
imię i nazwisko upoważnionego
urzędnika
Miejsca numerowane od .1 do .17 powinny być wypełniane zgodnie z załączonym poniżej formularzem, w podobny sposób, jak to przedstawiono w ust. 1 powyżej, z wyjątkiem poniższych podpunktów:
2. Miejsce do wpisania numeru dyplomu przyznanego przez Stronę.
3. Miejsce na nazwisko członka załogi, którego dyplom dotyczy.
4. Miejsce do wpisania nazwy Strony wydającej dyplom.
9. Miejsce do wpisania stanowiska lub stanowisk ujętych w kolumnie .9 zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpiecznego obsadzania statku wydanymi przez Administrację uznającą dyplom.
11. Miejsce na wpisanie numeru potwierdzenia, który ułatwi odszukanie go w archiwum potwierdzeń.
12. Miejsce na wpisanie daty pierwszego wystawienia potwierdzenia.
(pieczęć urzędowa)
(kraj)
POTWIERDZENIE UZNANIA DYPLOMU WYDANEGO NA PODSTAWIE PRZEPISÓW MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT, z 1978 r., z POPRAWKAMI z 1995 r.
Rząd ......... 1 ........ .potwierdza, że dyplom Nr ...... .2........ został wydany ......... .3........ przez Rząd lub na zlecenie ........ .4 i zgodnie z przepisami prawidła I/10 powyższej Konwencji uzupełnionej poprawkami uznaje wyżej wymienioną osobę za kompetentną do pełnienia następujących funkcji w wymienionym zakresie, z zaznaczonymi ograniczeniami w terminie do ..... 5........ lub do daty upływu ważności, lub przedłużenia ważności tego potwierdzenia na odwrocie.
| .6 funkcja | 7. zakres | 8. ewentualne ograniczenia |
Prawny właściciel niniejszego potwierdzenia może zajmować poniższe stanowisko lub stanowska wymienione w przepisach Administracji o bezpiecznej obsadzie statku.
| 9. stanowisko | 10. ewentualne ograniczenia |
potwierdzenie nr............
11.......wydane dnia .....
12. (pieczęć urzędowa) ..........
13. ....
podpis upoważnionego urzędnika
...................
Imię i nazwisko upoważnionego urzędnika
Oryginał tego potwierdzenia musi być przechowywany na statku i
udostępniany na żądanie ( zgodnie z prawidłem I/2 Konwencji).
data urodzenia posiadacza dyplomu.................
14..... podpis posiadacza dyplomu .........................
15. zdjęcie posiadacza dyplomu
16. przedłużenie ważności potwierdzenia do dnia ...............
(pieczęć urzędowa) .................................
podpis upoważnionego urzędnika
przedłużono dnia .....
17. ..................................
imię i nazwisko upoważnionego
urzędnika
przedłużenie ważności potwierdzenia do dnia ...............
(pieczęć urzędowa) .................................
podpis upoważnionego urzędnika
przedłużono dnia .....
17. ..................................
imię i nazwisko upoważnionego
urzędnika
Wytyczne dotyczące podróży przybrzeżnych
1. typ statku i rodzaj uprawianej żeglugi
2. tonaż brutto statku i moc maszyn silnika głównego wyrażona w kW
3. charakter i długość podróży
4. maksymalna odległość od portu schronienia
5. adekwatność zasięgu działania i dokładności urządzeń do określania pozycji nawigacyjnej
6. warunki pogodowe normalnie występujące w rejonie odbywania podróży przybrzeżnych
7. wyposażenie statku i stacji brzegowych w sprzęt łączności dla celów ratowniczych.
Wytyczne dotyczące procedur kontrolnych
Wstęp
Ocena
Wytyczne dotyczące przepisów w poszczególnych krajach
Wskazówki dotyczące szkolenia i jego oceny
Kwalifikacje instruktorów i egzaminatorów
Szkolenia podczas pracy i ich ocena
Wytyczne dotyczące przepływu informacji
Sprawozdania dotyczące napotkanych trudności
Wskazówki dotyczące norm jakości
1. polityki dotyczącej jakości i środków, według których polityka ta ma być wprowadzana;
2. systemu jakości obejmującego strukturę organizacyjną, odpowiedzialność, procedury, procesy, zasoby i środki niezbędne do zarządzania jakością;
3. technik operacyjnych i czynności zapewniających sterowanie jakością;
4. zasad systematycznego kontrolowania włączając w to system wewnętrznej kontroli jakości i mając na względzie zagwarantowanie osiągnięcia wszystkich zamierzonych celów;
5. zasad cyklicznej zewnętrznej kontroli i oceny jakości, jak opisano poniżej.
1. są wystarczająco elastyczne, aby umożliwić w systemie wydawania świadectw i dyplomów uwzględnianie zmieniających się potrzeb przemysłu i czy ułatwiają oraz zachęcają do stosowania nowych technologii;
2. pokrywają wszystkie zagadnienia objęte różnymi przepisami Konwencji, a w szczególności prawidłami od I/2 do I/15 i innymi przepisami, które umożliwiają Administracji wydawanie dyplomów czy też zwolnień i ich ewentualne wycofanie, unieważnienie lub zawieszenie;
3. czy obejmują odpowiedzialność Administracji w zakresie zatwierdzania szkoleń na wszystkich poziomach i za ich ocenianie poczynając od kursów typu studenckiego, kursów uaktualniających wiadomości w celu otrzymania dyplomów oficerskich, po krótkie kursy zawodowe; oraz
4. czy obejmują organizowanie wewnętrznej kontroli jakości, zgodnie z ust. 1.4, pociągające za sobą rozległe samokształcenie na temat postępowania administracyjnego , na wszystkich poziomach, w celu badania osiągnięć ustalonych celów dla stworzenia podstawy do niezależnej zewnętrznej oceny wymaganej tak jak ustalono w Sekcji A-I/8, ust. 3.
Model norm jakości oceny wiedzy, zrozumienia, umiejętności i kompetencji
1. normy jakości w ramach krajowego systemu kształcenia i szkolenia; lub
2. alternatywny model norm jakości, który mógłby być zaakceptowany przez Organizację.
1. politykę dotyczącą jakości, uwzględniającą zobowiązanie się instytucji i ośrodków szkoleniowych do uzyskiwania wyznaczonych celów i do uznawania celów i norm ustalanych przez władze za obowiązujące;
2. te funkcje zarządzania jakością, które określają i wprowadzają w czyn politykę jakości w odniesieniu do aspektów pracy, a które kolidują z jakością tego, co jest dostępne łącznie z przepisami do określania postępu w ramach kursu lub programu;
3. zakres systemu jakości tam , gdzie ma zastosowanie, akademickiej i administracyjnej struktury organizacji, odpowiedzialności, procedur, procesów i zasobów ludzkich oraz wyposażenia;
4. funkcje systemu jakości, które mają zastosowanie we wszystkich poziomach nauczania, szkolenia, egzaminowania i oceniania oraz do jej organizacji i wprowadzania w życie w celu uzyskania pewności, że są przydatne do spełnienia zakładanych celów;
5. procesy wewnętrznej kontroli jakości i wizytacje, mające na celu sprawdzenie, w jakim stopniu instytucja lub jednostka szkoleniowa osiąga cele programowe i skutecznie weryfikuje procedury kontroli jakości; oraz
6. zasady przeprowadzania cyklicznej zewnętrznej kontroli oceny jakości wymagane zgodnie z prawidłem I/8 ust. 2, jak opisano poniżej. Wyniki przeprowadzonych kontroli dawałyby podstawę i punkt wyjścia do sporządzania opracowań wewnętrznej kontroli jakości.
1. Tam, gdzie istnieją przepisy dotyczące ustalonej akredytacji krajowej lub edukacyjne normy jakości, przepisy te powinny być wykorzystane dla kursów obejmujących wiedzę i zrozumienie wymagań Konwencji. Normy jakości powinny być zastosowane zarówno do poziomu zarządzania, jak i poziomu operacyjnego i powinny uwzględniać fakt, czy organizowanie, zarządzanie, realizowanie i ocenianie umożliwia osiągnięcie założonych celów.
2. Tam, gdzie celem nadrzędnym jest uzyskanie poszczególnych umiejętności lub wykonanie wyznaczonego zadania, normy jakości powinny określać, czy dla osiągnięcia tego celu i dla osiągnięcia ustalonych norm wykorzystywany jest sprzęt rzeczywisty lub symulator, a także czy egzaminatorzy mają odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie.
3. Wewnętrzne oceny osiągania jakości powinny pociągać za sobą rozległe badania programów na wszystkich poziomach szkolenia w cela kontrolowania, czy założone cele są osiągane poprzez stosowanie norm jakości. Oceniane powinny być także: planowanie, projektowanie, prezentacja i wartość merytoryczna programów jak również przekazywanie i przyswajanie wiedzy oraz sprawność komunikowania się. Uzyskiwany wynik dawałby podstawę niezależnej oceny, w świetle przepisów Sekcji A-I/8, ust. 3.
Niezależna ocena
1. przeprowadzić ocenę zgodnie z udokumentowanymi procedurami;
2. upewnić się, że wyniki każdej kontroli są udokumentowane i przedstawione do wglądu osobom odpowiedzialnym za oceniane dziedziny; oraz
3. sprawdzić, czy sprawnie podjęto kroki w celu usunięcia uchybień.
W przypadku kontroli większych ośrodków akademickich czy szkoleniowych, następujące zagadnienia powinny zostać zawarte w przesłanej informacji:
1. stwierdzenie o kierunku szkolenia danej instytucji;
2. szczegóły dotyczące metod kształcenia lub szkolenia;
3. schemat organizacyjny i informacyjny komisji i ciał doradczych;
4. informacja dotycząca kadr uczących i studentów;
5. opis wyposażenia wnętrz i środków naukowych; oraz
6. zarys polityki i procedur dotyczących:
6.1 naboru studentów,
6.2 tworzenia nowych programów kursów i przeglądu już istniejących programów,
6.3 systemu egzaminacyjnego włącznie z odwoływaniami i egzaminami poprawkowymi,
6.4 zatrudniania kadry uczącej, jej szkolenia, rozwoju, nagradzania i awansowania,
6.5 motywującego wpływu ze strony studentów i przemysłu oraz
6.6 zaangażowania się kadry szkolącej w badaniach i rozwoju.
Sprawozdanie
1. zawierać krótką informację o kontrolowanej instytucji lub programie szkolenia;
2. być pełne, uczciwe i dokładne;
3. uwypuklić mocne i słabe punkty ;
4. opisać procedurę przeprowadzonego oceniania;
5. zawierać wszelkie elementy wymienione w ust. 4;
6. wskazać zasięg zgodności lub niezgodności z wymogami Konwencji i efektywność norm jakości w osiąganiu założonych celów; oraz
7. wyraźnie zdefiniować uchybienia, zasugerować ewentualne usprawnienia lub podzielić się spostrzeżeniami, które opiniujący uważają za wyjątkowo ważne.
Wytyczne dotyczące norm zdrowotnych - Wydawanie i rejestracja dyplomów
Badania lekarskie i wydawanie świadectw zdrowia
Wydawanie i rejestracja dyplomów
Potwierdzenie pracy na statkach
Potwierdzenie kursów szkoleniowych
Elektroniczny dostęp do rejestrów
1. imię i nazwisko marynarza, któremu wydano dyplom i potwierdzenie lub potwierdzono inne kwalifikacje, numery dokumentów, datę wydania i datę upływu ważności;
2. stanowisko, które posiadacz powyższych dokumentów może zajmować i wszelkie wymienione ograniczenia; oraz
3. funkcje, jakie posiadacz może wykonywać, dopuszczalny zakres pełnienia obowiązków i wszelkie wymienione ograniczenia.
MINIMALNE NORMY WZROKU NA SŁUŻBIE
| Przepis Konwencji STCW | Kategoria marynarza | Dalekie widzenie* | Bliskie widzenie | Widzenie barwne | Pola widzenia | Ślepota zmierzchowa | Diplopia (widzenie podwójne) | |
| jedno oko | drugie oko |
Oboje oczu razem Wspomagane lub nie |
||||||
|
I/11 II/1 II/2 II/3 II/4 |
Kapitanowie, oficerowie i marynarze, od których wymaga się podjęcia obowiązków obserwatora | Wzrok wymagany dla nawigacji statkowej (np. korzystanie z map i publikacji nautycznych, używanie instrumentów i sprzętu na mostku oraz identyfikacja pomocy nawigacyjnych) | Normalne pola widzenia | Wzrok wymagany do wykonywania wszystkich funkcji w ciemności bez kompromisu | Brak znaczących warunków | |||
| Wspomagane: | 0,5** | 0,5 | ||||||
| Nie wspomaganne: | 0,1 | 0,1 | ||||||
|
I/11 III/1 III/2 III/3 III/4 |
Wszyscy oficerowie mechanicy i marynarze stanowiący część wachty maszynowej | Wzrok wymagany do odczytywania instrumentów z małej odległości, obsługi sprzętu oraz identyfikacji systemów/składników jeśli trzeba | Wystarczające pole widzenia | Wzrok wymagany do wykonywania wszystkich funkcji w ciemności bez kompromisu | Brak znaczących warunków | |||
| Wspomagane: | 0,4 | 0,4 | ||||||
| Nie wspomaganne: | 0,1 | 0,1 | ||||||
|
I/11 IV/2 |
Oficerowie radio i oficerowie elektrycy/elektronicy | Wzrok wymagany do odczytywania instrumentów z małej odległości, obsługi sprzętu oraz identyfikacji systemów/składników jeśli trzeba | Wystarczające pole widzenia | Wzrok wymagany do wykonywania wszystkich funkcji w ciemności bez kompromisu | Brak znaczących warunków | |||
| Wspomagane: | 0,4 | 0,4 | ||||||
| Nie wspomaganne: | 0,1 | 0,1 | ||||||
| * Uwaga: Wartości podane w notacji dziesiętnej (snellen) | ||||||||
| ** Uwaga: Zalecana jest wartość przynajmniej 0,7 w jednym oku, aby zredukować ryzyko nie wykrytej choroby oka |
Wytyczne dotyczące uznawania dyplomów
Wytyczne dotyczące uaktualniania dyplomów
Wytyczne dotyczące wykorzystania symulatorów
Szkolenie i ocena w zakresie obserwacji radarowej i sporządzania nakresów
1. obejmować wykorzystanie sprzętu symulacji radarowej; i
2. odpowiadać normom nie gorszym niż normy podane poniżej w ust. od 3 do 17.
Ogólne
Czynniki wpływające na działanie i dokładność
1. pomiarów odległości i namiarów, charakterystyk zestawów radarowych, które określają jakość zobrazowania radarowego, anten radarowych, wykresów biegunowych, skutków wypromieniowania energii w kierunkach na zewnątrz głównej wiązki, nietechnicznych opisów systemów radarowych z włączeniem różnic we właściwościach różnych typów sprzętu radarowego, parametry wskaźników kontrolnych i czynniki, które oddziałują na maksymalne i minimalne zasięgi wykrywania ech i dokładność informacji;
2. specyfikacji aktualnych wymagań, przyjętych przez Organizację dotyczących parametrów morskich radarów nawigacyjnych;
3. wpływu usytuowania anteny radarowej na wykrywanie ech, sektorów cienia i stref zmniejszonej czułości, fałszywych ech, skutków wysokości anteny na zasięgi wykrywania i usytuowania podzespołów radarowych i magazynowania części zapasowych w pobliżu kompasów magnetycznych z uwzględnieniem bezpiecznych odległości od kompasu magnetycznego; oraz
4. ryzyka promieniowania i zabezpieczających środków zaradczych, jakie należy podjąć w pobliżu anteny i otwartych falowodów.
Wykrywanie błędów zobrazowania łącznie z fałszywymi echami i odbiciami od powierzchni morza
1. wymagane standardy wyposażenia;
2. jasność, wzmocnienie i nastawy regulacyjne procesora wizji;
3. horyzont radarowy;
4. rozmiar, kształt, kąt widzenia i układ wykrytych ech;
5. skutki ruchu statku posuwającego się po morzu;
6. warunki propagacji;
7. warunki meteorologiczne, zakłócenia od morza i od deszczu;
8. przeciwzakłóceniowe nastawy regulacyjne;
9. sektory cienia radarowego; i
10. zakłócanie radaru przez radar.
Praktyka Ustawianie i utrzymywanie zobrazowania
1. różnych rodzajów zobrazowania radarowego, niestabilizowanego ruchu względnego; stabilizacji względem kierunku 0, stabilizacji względem północy, stabilizowanego ruchu względnego i ruchu rzeczywistego;
2. wpływu błędów na dokładność przekazywanej informacji; efektów przenoszonych błędów kompasu na zobrazowanie stabilizowanego ruchu względnego i ruchu rzeczywistego, efektów przenoszenia błędów logu na zobrazowanie ruchu rzeczywistego i skutków niedokładnego ręcznego nastawienia prędkości na zobrazowanie ruchu rzeczywistego;
3. metod wykrywania niedokładnych ręcznych nastawień prędkości na sterownikach ruchu rzeczywistego; skutków szumów własnych odbiornika ograniczających możliwość zobrazowania słabego echa od skutków nasycenia odbiornika szumami itp.; regulacji urządzeń sterujących działaniem wskaźników sygnalizujących optymalne ustawienie pokręteł regulacji, wpływu właściwej kolejności przeprowadzania regulacji oraz skutków nieodpowiednich regulacji, wykrywania nieodpowiednich regulacji i korygowania:
3.1. elementów sterujących , wpływających na zasięg wykrywania; i
3.2. urządzeń sterujących wpływających na dokładność;
4. niebezpieczeństw korzystania ze sprzętu radarowego ze źle wyregulowanymi urządzeniami sterującymi; i
5. potrzeby częstego, regularnego sprawdzania strojenia i wpływu właściwego strojenia radaru na jego zasięg i zdolność wykrywania ech.
Odległość i namiar
1. metod pomiaru odległości; stałych i ruchomych znaczników odległości;
2. dokładności każdej metody i względnej dokładności różnych metod;
3. jak dane odległościowe są przedstawiane; odległości w określonych odstępach, liczników cyfrowych i skal z podziałką;
4. metod pomiaru namiarów, obrotowego kursora na przezroczystej tarczy pokrywającej zobrazowanie, elektronicznego kursora namiarowego
i innych metod;
5. dokładności namiaru i błędów spowodowanych: paralaksą, przesunięciem wskaźnika kierunku ruchu, złą regulacją środka;
6. jak dane namiarowe są przedstawiane; skali z podziałką i licznika cyfrowego; i
7. potrzeby regularnego sprawdzania dokładności odległości i namiarów, metod sprawdzania błędów i poprawiania lub uwzględniania błędów.
Techniki nakresowe i koncepcja ruchu względnego
We wstępnych etapach tego szkolenia powinny zostać zaprojektowane proste ćwiczenia nakresowe w celu ugruntowania poprawnej oceny geometrii nakresowej i koncepcji ruchu względnego. Stopień złożoności ćwiczeń powinien wzrastać w trakcie kursu szkoleniowego, dopóki kursant nie opanuje wszystkich aspektów przedmiotu. Kompetencję można rozwijać najlepiej poddając kursanta ćwiczeniom w czasie rzeczywistym, prowadzonym na symulatorze lub wykorzystując inne skuteczne środki.
Identyfikacja ech kolizyjnych
1. określania pozycji za pomocą radaru przy wykorzystaniu ech od obiektów lądowych i znaków morskich;
2. dokładności określania pozycji za pomocą odległości i namiarów;
3. znaczenia kontroli dokładności radaru w stosunku do innych pomocy nawigacyjnych; i
4. znaczenia czynności polegającej na nanoszeniu odległości i namiarów w częstych, regularnych odstępach czasu, jako pomocy w zapobieganiu kolizji.
Kurs i prędkość innych statków
1. różnych metod, za pomocą których można określić kurs i prędkość innych statków na podstawie nanoszenia odległości i namiarów, włączając w to:
1.1. niestabilizowany nakres względny;
1.2. stabilizowany nakres względny; i
1.3. nakres rzeczywisty, i
2. zależności między obserwacjami wizualnymi i radarowymi, łącznie ze szczegółową i dokładną oceną kursu i prędkości innych statków i wykrywaniem zmian w ruchu innych statków.
Czas i odległość największego zbliżenia przy przecinaniu kursu, spotkaniu lub wyprzedzaniu statków
1. wykorzystania naniesionych danych w celu uzyskania:
1.1. pomiaru odległości i namiaru największego zbliżenia; i
1.2. czasu do największego zbliżenia; i
2. znaczenia częstych i regularnych obserwacji innych statków.
Wykrywanie zmian kursu i prędkości innych statków
1. skutków zmian kursu i/lub prędkości innych statków idących kursem na przecięcie kursu własnego statku;
2. opóźnienia między zmianą kursu i prędkości i wykryciem tej zmiany; oraz
3. niebezpieczeństw, jakie niosą małe zmiany w porównaniu ze znacznymi zmianami kursu i prędkości, w odniesieniu do szybkości i dokładności wykrywania tych zmian.
Skutki zmian kursu lub prędkości własnego statku lub obu tych parametrów jednocześnie
1. skutków niedokładności w:
1.1. nastawach prędkości i kursu; i
1.2. danych stabilizacji kompasowej, sterujących zobrazowaniem ruchu względnego z orientacją obrazu radarowego względem północy;
2. skutków zmian kursu i prędkości własnego statku na zobrazowany ruch względny innych statków; i
3. stosunku prędkości do częstotliwości obserwacji.
Zastosowanie Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu
1. czynności, jakie należy podjąć w celu uniknięcia kolizji, niebezpieczeństwa związane z założeniami poczynionymi na podstawie niepełnej informacji i ryzykiem małych zmian kursu i prędkości;
2. korzyści przy stosowaniu bezpiecznej prędkości przy wykorzystaniu radaru w celu uniknięcia kolizji;
3. wzajemny wpływ prędkości i charakterystyk manewrowych różnych typów statków na odległość najwększego zbliżenia i czas dzielący od momentu największego zbliżenia;
4. znaczenie meldunków obserwacji radarowej i dobrego zdefiniowania procedur meldunków radarowych;
5. wykorzystanie radaru w czasie dobrej pogody w celu uzyskania oceny jego możliwości i ograniczeń, porównania radarowych i wizualnych obserwacji i uzyskania oceny względnej dokładności informacji;
6. potrzebę wczesnego wykorzystania radaru w czasie dobrej pogody nocą i wówczas, kiedy są wskazania, że widoczność może się pogorszyć;
7. porównanie obiektów pokazanych przez radar z naniesionymi na mapie; i
8. porównanie skutków różnic pomiędzy skalami zakresów.
Szkolenie i ocena w zakresie operacyjnego wykorzystania automatycznych radarowych urządzeń nakresowych (ARPA)
1. żądać wcześniejszego ukończenia szkolenia w zakresie obserwacji radarowych i ich nakreślania lub połączenie tego szkolenia ze szkoleniem podanym w przedstawionych poniżej ust. od 19 do 35; *
2. obejmować wykorzystanie urządzeń symulacyjnych ARPA; i
3. spełniać wymagania norm nie gorszych niż normy podane w przedstawionych poniżej ust. od 19 do 35 .
Teoria i demonstracja
Możliwe ryzyko nadmiernego zaufania do ARPA
1. że jego ograniczenia, włączając w to jego czujniki, czynią nadmierne zaufanie do ARPA niebezpiecznym, w szczególności dla prowadzenia obserwacji; oraz
2. że jest potrzeba ciągłego przestrzegania zasad pełnienia wachty nawigacyjnej i wytycznych dotyczących pełnienia wachty nawigacyjnej.
Zasadnicze typy systemów ARPA i charakterystyka ich zobrazowania
Normy działania IMO dla ARPA
Czynniki wpływające na właściwości eksploatacyjne i dokładność systemu
1. skutków ograniczeń rozdzielczości radaru w odległości i namiarze, a także ich dokładności oraz ograniczeń dokładności danych wejściowych z kompasu i prędkości na dokładność danych ARPA; i
2. czynników, które wpływają na dokładność wektorów.
Zdolność śledzenia i jej ograniczenia
1. kryteriów wyboru celów przez automatyczne ich przyjęcie;
2. czynników prowadzących do poprawnego wybierania celów dla ich ręcznego przyjmowania;
3. skutków śledzenia "zgubionych" celów i zaniku celów;
4. okoliczności powodujących "zmianę celów" i wpływu ich skutków na przedstawiane dane.
Opóźnienia w przetwarzaniu
Ostrzeżenia operacyjne, ich korzyści i ograniczenia
Operacyjne testy systemowe
1. metod testowania usterek systemowych ARPA łącznie z samoczynnym testowaniem układów elektronicznych; i
2. środków zaradczych, jakie należy podjąć po pojawieniu się usterki.
Ręczne i automatyczne wykrywanie celów i ich ograniczenia
Rzeczywiste i względne wektory oraz typowa graficzna prezentacja informacji o celu i o strefach niebezpiecznych
1. oceną zagrożenia, obliczeniem za pomocą ekstrapolacji wektorów przewidywanego punktu zbliżenia i przewidywanego czasu, dzielącego nas od momentu zbliżenia na minimalną odległość, użyciem graficznej projekcji stref niebezpiecznych;
2. skutkami zmian kursu i/lub prędkości własnego statku i/lub celów na przewidywany punkt największego zbliżenia i wielkość stref niebezpiecznych;
3. skutkami błędnych wektorów i stref niebezpiecznych; oraz
4. korzyściami związanymi z przełączaniem między rzeczywistymi i względnymi wektorami.
Informacje o pozycji wcześniej śledzonych celów
Praktyka
Ustawianie i utrzymywanie zobrazowania
1. poprawnej procedury uruchamiania, pozwalającej uzyskać optymalne zobrazowanie informacji ARPA;
2. wyboru prezentacji zobrazowania; stabilizowanego zobrazowania ruchu względnego i zobrazowania ruchu rzeczywistego;
3. poprawnej regulacji wszystkich zmiennych regulatorów zobrazowania radarowego w celu optymalnego zobrazowania danych;
4. wyboru, jeśli jest to stosowne, pożądanej prędkości wprowadzania danych do ARPA:
5. wyboru regulatorów nakresu ARPA, ręcznego/automatycznego wyszukiwania, wektorowego/graficznego zobrazowania danych;
6. wyboru skali czasowej wektorów / grafiki;
7. wykorzystania stref wyłączonych, kiedy ARPA pracuje na automatycznym wyszukiwaniu; oraz
8. sprawdzania działania radaru, kompasu, czujników wprowadzania prędkości i wskaźnika ARPA.
Testy operacyjne systemu
Uzyskanie informacji z zobrazowania ARPA
1. identyfikacją ech krytycznych;
2. prędkością i kursem względnym celu;
3. czasem i przewidywaną odległością punktu największego zbliżenia;
4. kursami i prędkościami celów;
5. wykrywaniem zmian kursu i prędkości celów i ograniczeń takiej informacji;
6. skutkami zmian kursu i/lub prędkości własnego statku; oraz
7. obsługą podzespołu manewru próbnego.
Zastosowanie Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu
ZALECANE NORMY DZIAŁANIA DLA NIEOBOWIĄZKOWYCH TYPÓW SYMULACJI
1. nawigacja i pełnienie wachty;
2. kierowanie i manewrowanie statkiem;
3. operacje ładunkowe i sztauowanie;
4. radiokomunikacja; i
5. obsługa mechanizmów głównych i pomocniczych.
Symulacja nawigacji i pełnienia wachty
1. tworzą środowisko operacyjne w czasie rzeczywistym, łącznie z instrumentami kontrolnymi nawigacji i łączności oraz sprzętem odpowiednim do realizowania zadań nawigacji i pełnienia wachty i do oceny biegłości w manewrowaniu;
2. zapewniają realistyczną scenerię wizualną w dzień i w nocy, łącznie ze zmienną widocznością lub w nocy zapewniając tylko widok z mostka, z minimalnym horyzontalnym polem widzenia w celu trenowania obserwacji w sektorach, odpowiednio do celów i zadań nawigacji i pełnienia wachty; oraz
3. zapewniają realistyczną symulację dynamiki "własnego statku" w warunkach panujących na otwartym morzu, łącznie ze skutkami pogody, pływów, prądów i wzajemnego oddziaływania statków.
Symulacja kierowania i manewrowania statkiem
1. zapewnić realistyczną scenerię wizualną widzianą z mostka w dzień i w nocy ze zmienną widocznością w minimalnym poziomym polu widzenia dostępnym w celu prowadzenia ćwiczeń w sektorach obserwacji odpowiednich do zadań i celów kierowania i manewrowania statkiem; oraz
2. realistycznie symulować dynamikę "własnego statku" na ograniczonych torach wodnych, łącznie ze skutkami oddziaływania płytkiej wody i brzegu.
1. obejmować czynniki przeliczenia w skali, które podają dokładnie rozmiary, akweny, objętość i wyporność, prędkość, czas i tempo zwrotu statku rzeczywistego; oraz
2. obejmować regulatory płetwy sterowej i silników według poprawnej skali czasu.
Symulacja operacji ładunkowych i sztauowania
1. tworzyć skuteczne środowisko operacyjne, łącznie ze stanowiskiem kontroli ładunku z takim oprzyrządowaniem, jakie może być odpowiednie dla poszczególnych typów towarów w modelowanym systemie;
2. modelować funkcje ładowania i wyładowania, stateczność i dane dotyczące naprężeń, stosownie do zadań związanych z przeprowadzanymi operacjami ładunkowymi i do osiągniętej biegłości;
3. symulować ładowanie, rozładowywanie, operacje balastowania i wybalastowania i właściwe przeliczenia stateczności, przegłębienia, przechyłu, naprężenia podłużnego, naprężenia skręcającego i stateczności w stanie uszkodzonym.
Symulacja łączności GMDSS
1. symulacji działania urządzeń odbiorczych UKF, UKF-DSC, NAVTEX, EPIRB i wachtowych zgodnie z wymaganiami określonymi w celu uzyskania Ograniczonego Świadectwa Operatora GMDSS (ROC);
2. symulacji działania okrętowych naziemnych stacji INMARSAT-A, B i C, MF/HF NBDP, MF/HF/DSC/VHF, VHF-DSC, NAVTEX, EPIRB i wachtowych urządzeń odbiorczych zgodnie z wymogami na Ogólne Świadectwo Operatora GMDSS (GOC);
3. zapewniania komunikacji fonicznej na tle szumów;
4. zapewniania urządzeń łączności z drukowaniem tekstu; oraz
5. tworzenia środowiska operacyjnego w czasie rzeczywistym, składającego się ze zintegrowanego systemu, obejmującego przynajmniej jedną stację instruktora/egzaminatora i przynajmniej dwie stacje okrętowe lub brzegowe GMDSS.
Symulacja działania mechanizmów głównych i pomocniczych
1. tworzenia w czasie rzeczywistym środowiska dla operacji pełnomorskich i portowych z urządzeniami łączności i symulacją odpowiednich mechanizmów napędu głównego i pomocniczych oraz pulpitów sterowniczych;
2. symulacji stosownych podsystemów , które powinny obejmować, ale nie ograniczać się do kotłów, maszynki sterowniczej, ogólne i rozdzielcze systemy energii elektrycznej, obejmujące zasilanie awaryjne oraz systemy: paliwowy, wody chłodzącej, chłodniczy, zęzowy i balastowy;
3. kontrolowania i oceny działania siłowni i systemów zdalnych czujników;
4. symulowania usterek mechanizmów;
5. wprowadzania zmian symulowanych operacji, stosownie do oddziaływania zmiany warunków zewnętrznych, a mianowicie pogody, zanurzenia statku, temperatury wody morskiej i powietrza;
6. wprowadzania przez instruktora zmian do warunków pracy urządzeń zewnętrznych, takich jak: para do urządzeń pokładowych, para na ogrzewanie, powietrze do urządzeń pokładowych, warunki lodowe, dźwigi pokładowe, wysokie napięcie, dziobowy ster strumieniowy, załadowanie statku;
7. uwzględniania zmian sterowanej przez instruktora dynamiki symulacji: przebieg awaryjny, reakcje procesów, reakcje statku; oraz
8. zapewnienia możliwości izolowania niektórych procesów takich jak: prędkość, system elektryczny, system paliwowy, system smarowniczy, system oleju ciężkiego, system wody morskiej, system parowy, kocioł na gazy spalinowe i turbogenerator do wykonania specyficznych zadań szkoleniowych.
Wytyczne dotyczące prowadzenia prób
Wytyczne dotyczące odpowiedzialności przedsiębiorstw żeglugowych, kapitanów i członków załogi
Przedsiębiorstwa
Kapitan
1. identyfikację wszystkich nowo zatrudnionych na statku członków załogi przed przydzieleniem im jakichkolwiek obowiązków;
2. zapewnienie wszystkim nowo przybyłym członkom załogi:
2.1. zaznajomienia się z miejscem, w którym będą wykonywać swoje główne obowiązki;
2.2. zaznajomienia się z rozmieszczeniem, regulatorami i wskaźnikami urządzeń, które będą obsługiwać lub wykorzystywać;
2.3. uruchomienia urządzenia, jeśli można, a także wykonania wszelkich czynności związanych z obsługą,, z wykorzystaniem regulatorów na urządzeniu, oraz
2.4. obserwowania i zadawania pytań komuś, kto jest już zaznajomiony z urządzeniem, procedurami i innymi układami i który może udzielić informacji w języku, który dany członek załogi rozumie; oraz
3. zapewnienie odpowiedniego okresu nadzoru, jeżeli istnieje jakaś wątpliwość, czy nowo zatrudniony członek załogi jest zaznajomiony ze sprzętem statkowym, procedurami obsługi i innymi układami niezbędnymi do właściwego wykonywania jego obowiązków.
Członkowie załogi
Wytyczne dotyczące przepisów przejściowych
Zalecenia dotyczące kapitana i działu pokładowego
Zalecenia dotyczące wydawania dyplomów oficerom kierującym wachtą nawigacyjną na statkach o tonażu brutto 500 ton lub większym
Szkolenie
1. Program szkolenia na statku powinien być integralną częścią, ogólnego planu szkolenia.
2. Program szkolenia na statku powinien być zarządzany i koordynowany przez przedsiębiorstwo, które zarządza statkiem, na którym ma być pełniona praca na morzu.
3. Przyszły oficer powinien być zaopatrzony w książkę praktyk morskich umożliwiającą obszerne zapisywanie praktycznego szkolenia i doświadczenia na morzu, jakie ma być uzyskane. Książka praktyk powinna być ułożona w taki sposób, aby mogła dostarczać szczegółowych informacji o zadaniach i obowiązkach, które powinny być podejmowane, oraz o postępie w kierunku ich ukończenia. Odpowiednio wypełniona książka praktyk będzie stanowiła unikalny dowód, że strukturalny program szkolenia na statku został wykonany, co może być wzięte pod uwagę w procesie oceny kompetencji dla wydania dyplomu.
4. Przez cały czas przyszły oficer powinien zdawać sobie sprawę z faktu, że dwie osoby na statku są w każdym momencie odpowiedzialne bezpośrednio za kierowanie programem szkolenia na pokładzie.
Jedną z nich jest wykwalifikowany oficer morski, o którym mówi się jako o statkowym oficerze szkoleniowym, który pod kierownictwem kapitana powinien organizować i nadzorować program szkolenia podczas trwania każdej podróży. Drugą powinna być osoba wyznaczona przez przedsiębiorstwo, o której mówi się jako o oficerze szkoleniowym przedsiębiorstwa, który powinien ponosić ogólną odpowiedzialność za program szkolenia i współpracę ze szkołami morskimi i ośrodkami szkoleniowymi.
5. Przedsiębiorstwo powinno zapewnić wydzielenie odpowiednich okresów czasu na ukończenie programu szkolenia na statku w ramach normalnych operacyjnych wymagań statku.
Role i odpowiedzialność
1. Oficer szkoleniowy przedsiębiorstwa powinien być odpowiedzialny za:
1.1. ogólne administrowanie programem szkolenia;
1.2. kontrolowanie postępów przyszłego oficera przez cały czas; oraz
1.3. wydawanie wytycznych zgodnie z wymaganiami i zapewnianie, aby wszyscy związani z programem szkolenia spełniali swoją rolę.
2. Statkowy oficer szkoleniowy powinien być odpowiedzialny za:
2.1. organizowanie programu szkolenia praktycznego na morzu,
2.2. zapewnienie, z tytułu nadzoru, że książka praktyk jest właściwie utrzymywana i że wszystkie inne wymagania są wypełniane; oraz
2.3. upewnienie się, tak dalece jak jest to możliwe, że czas, jaki przyszły oficer spędza na pokładzie, jest jak najbardziej pożyteczny w kategoriach szkolenia i praktyki i jest wykorzystywany zgodnie z celami programu szkolenia, postępami szkolenia i ograniczeniami operacyjnymi statku.
3. Do odpowiedzialności kapitana powinno należeć:
3.1. zapewnienie łączności między statkowym oficerem szkoleniowym a oficerem szkoleniowym przedsiębiorstwa przebywającym na lądzie,
3.2. zapewnienie ciągłości w przypadku, jeżeli statkowy oficer szkoleniowy zostanie zwolniony podczas podróży; oraz
3.3. upewnienie się, że wszyscy zainteresowani skutecznie wykonują program szkolenia na statku.
4. Do odpowiedzialności przyszłego oficera powinno należeć:
4.1. pilne realizowanie przedłożonego programu szkolenia,
4.2. wykorzystywanie wszystkich zaistniałych okazji, zarówno w godzinach, jak i poza godzinami pracy; oraz
4.3. prowadzenie na bieżąco książki praktyk i zapewnienie, aby była ona zawsze dostępna do kontroli.
Wprowadzenie
Statkowy program szkolenia
1. systemów sterowania;
2. ogólnej wiedzy morskiej;
3. cumowania, kotwiczenia i operacji portowych;
4. urządzeń ratunkowych i obrony przeciwpożarowej;
5. systemów i sprzętu;
6. prac przeładunkowych;
7. prac na mostku i pełnienia wachty; oraz
8. zapoznania się z maszynownią.
Kontrolowanie i przeglądy
Ocena zdolności i wprawy w pełnieniu wachty nawigacyjnej
1. przygotowanie i realizacja przejścia, włączając:
1.1. interpretację i zastosowanie informacji uzyskanych z map,
1.2. określanie pozycji na wodach przybrzeżnych,
1.3. wykorzystywanie podstawowych informacji uzyskanych z tablic pływów i innych publikacji nawigacyjnych,
1.4. sprawdzanie i obsługiwanie sprzętu na mostku nawigacyjnym;
1.5. sprawdzenie kompasu magnetycznego i żyrokompasu,
1.6. ocenę dostępnych informacji meteorologicznych,
1.7. wykorzystanie ciał niebieskich do określania pozycji,
1.8. określanie błędu kompasu środkami astronomicznymi i terrestrycznymi; oraz
1.9. wykonywanie obliczeń dla żeglugi z wyprzedzeniem do 24 godzin
2. wykorzystywanie i stosowanie informacji uzyskanych z elektronicznych systemów nawigacyjnych,
3. obsługiwanie radaru i ARPA oraz stosowanie informacji radarowych do nawigacji i unikania zderzeń;
4. obsługa systemów napędowych i sterowniczego w celu utrzymywania kursu i prędkości;
5. wykonywanie rutynowych czynności i procedur na wachcie nawigacyjnej;
6. wykonywanie manewrów wymaganych dla ratowania ludzi za burtą;
7. inicjowanie czynności, które należy podejmować w przypadku zbliżającej się sytuacji awaryjnej (np. pożar, zderzenie, wejście na mieliznę), oraz czynności wykonywanych w bezpośrednim następstwie zagrożenia;
8. inicjowanie czynności, które należy podejmować w przypadku złego działania lub awarii głównych elementów wyposażenia lub zespołów (np. maszynki sterowej, zasilania, systemów nawigacyjnych);
9. prowadzenie radiokomunikacji oraz wzrokowej i dźwiękowej sygnalizacji w normalnych i awaryjnych sytuacjach; oraz
10. kontrolowanie i obsługiwanie systemów bezpieczeństwa i alarmowych, włączając w to system wewnętrznego porozumiewania się.
1. być dokonana na podstawie kryteriów oceny kompetencji dla funkcji przedstawionych w tabeli A-II/1, odnoszących się do nawigacji;
2. zapewniać, że kandydat wykonuje obowiązki pełnienia wachty zgodnie z zasadami, których należy przestrzegać podczas pełnienia bezpiecznej wachty nawigacyjnej (sekcja A-VIII/2, część 3-1 ) oraz zgodnie z wytycznymi w sprawie pełnienia wachty nawigacyjnej (sekcja B-VIII/2, część 3-1 ).
Ocena kompetencji
1. pracować kompetentnie na różnych statkach i w określonym zakresie okoliczności;
2. przewidywać, przygotować się i uporać się z nieprzewidzianymi ewentualnościami; oraz
3. dostosować się do nowych i zmieniających się wymagań.
1. zbierania wystarczająco ważnych i pewnych dowodów świadczących o wiedzy kandydata, zrozumieniu i sprawności wykonywania zadań, obowiązków i odpowiedzialności wyszczególnionych w kolumnie 1 tabeli A-II/1; oraz
2. oceny tych dowodów w stosunku do kryteriów wyszczególnionych w normie.
1. bezpośrednia obserwacja czynności wykonywanych w pracy (włączając pracę na morzu);
2. testy biegłości/sprawności/kompetencji;
3. projekty i wyznaczone zadania do wykonania;
4. dowody z poprzednich doświadczeń; oraz
5. pisemne, ustne i komputerowe techniki przeprowadzania testów.
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów kapitanom i starszym oficerom na statkach o tonażu brutto 500 ton lub większym
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów oficerom kierującym wachtą nawigacyjną i kapitanom statków o tonażu brutto mniejszym niż 500 ton
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw marynarzom pełniącym wachtę nawigacyjną
Wytyczne dotyczące działu maszynowego
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów oficerom mechanikom kierującym wachty w siłowni obsadzonej załogą lub pełniącym służbę w siłowni okresowo bezzałogowej
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów starszym i drugim oficerom mechanikom na statkach z głównym napędem o mocy 3000 kW lub więcej
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów starszym i drugim oficerom mechanikom na statkach z głównym napędem o mocy pomiędzy 750 kW a 3000 kW
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów marynarzom stanowiącym część wachty maszynowej w siłowni obsadzonej załogą lub pełniącym służbę w siłowni okresowo bezzałogowej
Szkolenie dotyczące radiokomunikacji i działu radiowego
Wytyczne dotyczące zastosowania rozdziału IV
Wytyczne dotyczące wyszkolenia i wydawania obsłudze działu radiowego świadectwa GMDSS
Wyszkolenie związane ze świadectwem radioelektronika I klasy
Ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. "Konwencji SOLAS" i "Regulaminu Radiokomunikacyjnego", ze szczególnym naciskiem na:
1.1. radiokomunikację w stanach zagrożenia, w sytuacjach pilnych i dla bezpieczeństwa;
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń, szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla bezpieczeństwa; oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów odnoszących się do postępowania operacyjnego i komunikacyjnego w stanach zagrożenia, łączności dla bezpieczeństwa i stacji otwartych dla publicznej korespondencji, łącznie z opłatami, ostrzeżeniami nawigacyjnymi, radiowymi, prognozami pogody w Morskiej Służbie Ruchomej i Morskiej, Ruchomej Służbie Satelitarnej; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego, Morskiego Nawigacyjnego Słownika Frazeologicznego zastąpionego Standardowymi Morskimi Zwrotami Komunikacyjnymi IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS;
2. procedur dla wykorzystania informacji uzyskanych z przewidywania warunków propagacji dla określenia optymalnych częstotliwości dla komunikacji;
3. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej stosowanej dla wszystkich podsystemów GMDSS, wymiany informacji w radiokomunikacji, szczególnie tych dotyczących stanów zagrożenia, sytuacji pilnych, procedur bezpieczeństwa oraz dzienników radiowych;
4. wykorzystania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
5. kontrolowania częstotliwości awaryjnej przy jednoczesnym kontrolowaniu lub pracy na przynajmniej jednej innej częstotliwości;
6. systemów i procedur zgłaszania się statków;
7. procedur radiokomunikacji z IMO-skiego "Poradnika poszukiwania i ratowania dla statków handlowych (MERSAR)";
8. radiowych systemów i procedur porad medycznych; oraz .9 przyczyn fałszywych alarmów i sposobów ich unikania.
Praktyczne
1. poprawnej i skutecznej obsługi wszystkich podsystemów i urządzeń GMDSS w normalnych warunkach propagacji i podczas typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i wyposażenia pomocniczego, łącznie z zachowaniem ostrożności, gdy dotyczy to bezpieczeństwa;
3. dostatecznej i dokładnej sprawności obsługi klawiatury dla zapewnienia zadowalającej komunikacji;
4. technik obsługi w zakresie:
4.1. dostrojenia nadajnika i odbiornika do odpowiedniego trybu działania, łącznie z cyfrowym selektywnym wywoływaniem i telegrafią dalekopisową;
4.2. nastawienia anteny i jej ponownego właściwego zestrajania;
4.3. wykorzystania radiowych urządzeń ratunkowych; oraz
4.4. wykorzystania radiopław awaryjnych, wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRBs);
Różne
1. języka angielskiego, zarówno pisanego, jak i mówionego dla zadowalającej komunikacji stosowanej dla bezpieczeństwa życia na morzu;
2. geografii świata, szczególnie w odniesieniu do głównych tras żeglugowych, centrów koordynacji ratownictwa (RCC's) i związanych z tymi usługami tras komunikacyjnych;
3. przetrwania na morzu, obsługi łodzi i tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem znajomości radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla bezpieczeństwa statku i jego personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem;
6. pierwszej pomocy, łącznie z technikami reanimacyjnymi sercowo-oddechowymi; oraz
7. koordynowanego czasu uniwersalnego (UTC), globalnych stref czasowych i międzynarodowej linii zmiany daty.
Szkolenie związane ze świadectwem radioelektronika II klasy
Ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego ze szczególnym naciskiem na:
1.1. radiokomunikację w stanach zagrożenia, w sytuacjach pilnych i dla bezpieczeństwa;
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń, szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla bezpieczeństwa; oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom.
2. innych dokumentów odnoszących się do postępowania operacyjnego i komunikacyjnego w stanach zagrożenia, łączności dla bezpieczeństwa i stacji otwartych dla publicznej korespondencji, łącznie z opłatami, ostrzeżeniami nawigacyjnymi, radiowymi prognozami pogody w Morskiej Służbie Radiowej i Morskiej Ruchomej Służbie Satelitarnej; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego i Morskiego Nawigacyjnego Słownika Frazeologicznego zastąpionego Standardowymi Morskimi Zwrotami Komunikacyjnymi IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS;
2. procedur dla wykorzystania informacji uzyskanych z przewidywania warunków propagacji dla określenia optymalnych częstotliwości dla komunikacji;
3. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej stosownej dla wszystkich podsystemów GMDSS, wymiany korespondencji w radiokomunikacji, szczególnie tych dotyczących stanów zagrożenia, sytuacji pilnych, procedur bezpieczeństwa oraz dzienników radiowych;
4. wykorzystania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
5. kontrolowania częstotliwości awaryjnej w trakcie jednoczesnego kontrolowania lub pracy na przynajmniej jednej, innej częstotliwości;
6. systemów i procedur zgłaszania się statków;
7. procedur radiokomunikacji z wydanego przez IMO "Poradnika poszukiwania i ratowania dla statków handlowych (MERSAR)";
8. radiowych systemów i procedur; oraz
9. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów unikania ich.
Praktyczne
1. poprawnej i skutecznej obsługi wszystkich podsystemów i urządzeń i GMDSS w normalnych warunkach propagacji i podczas typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i wyposażenia pomocniczego, łącznie z zachowaniem środków ostrożności, gdy chodzi o bezpieczeństwo;
3. dostatecznej i dokładnej umiejętności obsługi klawiatury dla zapewnienia zadowalającej komunikacji;
4. technik obsługi w zakresie:
4.1. dostrojenia odbiornika i nadajnika do odpowiedniego trybu działania łącznie z cyfrowym selektywnym wywoływaniem selektywnym i telegrafia dalekopisową;
4.2. nastawienia anteny i jej ponownego właściwego zestrojenia;
4.3. wykorzystania radiowych urządzeń ratunkowych; oraz
4.4. wykorzystania radiopław awaryjnych wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRB's);
5. ustawiania i uzbrajania anteny, jej naprawy i konserwacji;
6. czytania i rozumienia diagramów, zarówno obrazkowych i logicznych, jak i schematów połączeń modułowych;
7. wykorzystania i dbania o te narzędzia i instrumenty testowe, które są niezbędne do wykonywania na morzu konserwacji urządzeń elektronicznych na poziomie wymiany bloków i modułów;
8. podstawowych technik lutowania i rozlutowywania oraz ich ograniczeń;
9. wyszukiwania i napraw uszkodzeń z uwzględnieniem płytek/ modułów;
10. rozpoznania i poprawy warunków przyczyniających się do powstania uszkodzeń;
11. podstawowych procedur konserwacji zarówno zapobiegawczych, jak i naprawczych dla wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i dla urządzeń radionawigacyjnych; oraz
12. metod eliminowania zakłóceń elektrycznych, elektromagnetycznych powstających w wyniku spawania, ekranowania i bocznikowania.
Różne
1. języka angielskiego zarówno w piśmie, jak i w mowie dla realizacji, w zadowalającej formie, komunikacji stosowanej dla bezpieczeństwa życia na morzu;
2. geografii świata, szczególnie w odniesieniu do głównych tras żeglugowych, centrów koordynacji ratownictwa (RCC's) i związanych z tymi służbami tras komunikacyjnych;
3. przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratunkowych i tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla bezpieczeństwa statku i personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem;
6. pierwszej pomocy, w tym techniki reanimacyjne sercowo-oddechowe; oraz
7. koordynowanego czasu uniwersalnego (UTC), globalnych stref czasowych i międzynarodowej linii zmiany daty.
Szkolenie związane z ogólnym świadectwem operatora GMDSS
Ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego, ze szczególnym naciskiem na:
1.1. radiokomunikację w stanach zagrożenia, w sytuacjach pilnych i dla bezpieczeństwa,
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń, szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla bezpieczeństwa oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów odnoszących się do postępowania operacyjnego i łączności w stanach zagrożenia, łączności dla bezpieczeństwa i stacji otwartych dla publicznej korespondencji, łącznie z opłatami, ostrzeżeniami nawigacyjnymi, radiowymi prognozami pogody w Morskiej Służbie Ruchomej i Morskiej Ruchomej Służbie Satelitarnej; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Kodu Sygnałowego i Morskiego Nawigacyjnego Słownika Frazeologicznego zastąpionego Standardowymi Morskimi Zwrotami Komunikacyjnymi IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS;
2. procedur dla wykorzystania informacji uzyskanych z przewidywania warunków propagacji dla określenia optymalnych częstotliwości dla komunikacji;
3. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej stosowanej dla wszystkich podsystemów GMDSS, wymiany korespondencji w radiokomunikacji, szczególnie tych dotyczących stanów zagrożenia, pilnych i bezpieczeństwa oraz dzienników radiowych;
4. wykorzystania międzynarodowego alfabetu fonetycznego;
5. kontrolowania częstotliwości awaryjnej w trakcie jednoczesnego kontrolowania lub pracy na przynajmniej jednej innej częstotliwości;
6. systemów i procedur zgłaszania się statków;
7. procedur radiokomunikacji z wydanego przez IMO "Poradnika poszukiwania i ratowania dla statków handlowych (MERSAR)";
8. systemów służby "radio-medical" i sposobów postępowania; oraz
9. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów unikania ich.
Praktyczne
1. poprawnej i skutecznej obsługi wszystkich podsystemów i urządzeń GMDSS w normalnych warunkach propagacji i podczas typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi wszystkich urządzeń komunikacyjnych GMDSS i wyposażenia pomocniczego, w tym zachowania środków ostrożności, gdy chodzi o bezpieczeństwo;
3. dokładnej i dostatecznej sprawności obsługi klawiatury dla zapewnienia zadowalającej komunikacji; oraz
4. technik obsługi w zakresie:
4.1. dostrojenia odbiornika i nadajnika do odpowiedniego trybu działania łącznie z cyfrowym selektywnym wywołaniem i telegrafią dalekopisową,
4.2. ustawiania anteny i jej ponownego właściwego zestrajania,
4.3. wykorzystania radiowych urządzeń ratunkowych,
4.4. wykorzystania radiopław awaryjnych wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRBS's).
Różne
1. języka angielskiego zarówno w piśmie, jak i w mowie, dla zadowalającej komunikacji stosowanej dla bezpieczeństwa życia na morzu;
2. geografii świata, szczególnie w odniesieniu do głównych tras żeglugowych, centrów koordynacji ratownictwa (RCC's) i związanych z tymi służbami tras komunikacyjnych;
3. przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratunkowych i tratw ratunkowych, pływaków ratunkowych i ich wyposażenia, ze szczególnym uwzględnieniem radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla bezpieczeństwa statku i personelu w związku z zagrożeniami ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem;
6. pierwszej pomocy, w tym techniki reanimacyjnej sercowo-oddechowej; oraz
7. koordynowanego czasu uniwersalnego (UTC), globalnych stref czasowych i międzynarodowej linii zmiany daty.
Szkolenie związane z ograniczonym świadectwem operatora GMDSS
Ogólne
Teoria
Przepisy i dokumentacja
1. tych części Konwencji SOLAS i Regulaminu Radiokomunikacyjnego, które odnoszą się do obszaru A1, ze szczególnym naciskiem na:
1.1. radiokomunikację w stanach zagrożenia, pilna i dla bezpieczeństwa,
1.2. unikanie szkodliwych zakłóceń szczególnie łączności w stanach zagrożenia i dla bezpieczeństwa; oraz
1.3. zapobieganie nielegalnym transmisjom;
2. innych dokumentów odnoszących się do postępowania operacyjnego i komunikacyjnego w stanach zagrożenia, łączności dla bezpieczeństwa i stacji otwartych dla korespondencji publicznej, obejmujących opłaty, ostrzeżenia nawigacyjne i radiowe prognozy pogody w Morskiej Służbie Ruchomej w morskim obszarze A1; oraz
3. wykorzystania Międzynarodowego Słownika Frazeologicznego zastąpionego Standardowymi Morskimi Zwrotami Komunikacyjnymi IMO.
Pełnienie wachty i procedury
1. procedur komunikacyjnych i dyscypliny w zapobieganiu szkodliwym zakłóceniom w podsystemach GMDSS wykorzystywanych w obszarze morskim A1.
2. procedur komunikacji UKF dla:
2.1. pełnienia wachty radiokomunikacyjnej, wymiany korespondencji w radiokomunikacji, szczególnie dotyczącej stanów zagrożenia, pilnych i bezpieczeństwa; oraz
2.2. kontrolowania częstotliwości awaryjnej w trakcie jednoczesnego kontrolowania lub pracy na przynajmniej jednej innej częstotliwości; oraz
2.3. systemu cyfrowego selektywnego wywołania;
3. wykorzystania międzynarodowego alfabetu fonetycznego,
4. systemów i procedur zgłaszania się statków,
5. procedur radiokomunikacji UKF z wydanego przez IMO "Poradnika poszukiwania i ratowania dla statków handlowych (MERSAR);
6. systemów służby "radio-medical" i sposobów postępowania; oraz
7. przyczyn fałszywych alarmów i sposobów unikania ich.
Praktyczne
1. poprawnej i skutecznej obsługi podsystemów i urządzeń GMDSS przypisanych dla statków znajdujących się w morskich obszarach A1 w normalnych warunkach propagacji i w warunkach typowych zakłóceń;
2. bezpiecznej obsługi stosownego sprzętu komunikacyjnego GMDSS i wyposażenia pomocniczego, w tym zachowania środków ostrożności, gdy chodzi o bezpieczeństwo; oraz
3. technik obsługi w zakresie:
3.1. UKF, w tym odpowiednio: strojenie kanału, blokada szumów i tryb działania,
3.2. radiowych urządzeń ratunkowych,
3.3. radiopław awaryjnych wskazujących pozycję niebezpiecznego wypadku (EPIRB's); oraz
3.4. odbiorników NAVTEX.
Różne
1. języka angielskiego w mowie i piśmie dla zadowalającej komunikacji stosowanej dla bezpieczeństwa życia na morzu;
2. służby centrów koordynujących ratownictwo (RCCs) i związanych z tymi służbami tras komunikacyjnych;
3. przetrwania na morzu, obsługi łodzi ratunkowych i tratw ratunkowych, boi ratunkowych i ich wyposażenia ze szczególnym uwzględnieniem radiowych urządzeń ratunkowych;
4. ochrony przeciwpożarowej i zwalczania pożarów ze szczególnym uwzględnieniem instalacji radiowej;
5. środków zapobiegawczych dla bezpieczeństwa statku i personelu w związku z zagrożeniem ze strony sprzętu radiowego, w tym z zagrożeniem elektrycznym, chemicznym i mechanicznym oraz spowodowanym promieniowaniem; oraz
6. pierwszej pomocy, w tym techniki reanimacyjnej sercowo-oddechowej.
Wyszkolenie w zakresie utrzymania i konserwacji statkowych instalacji GMDSS
Ogólne
"4.2. Osoba wyznaczona do tego, aby zajmowała się na morzu konserwacją, powinna albo posiadać odpowiednie, wymagane świadectwo określone przez Regulamin Radiokomunikacyjny, albo posiadać równoznaczne kwalifikacje w zakresie konserwacji urządzeń elektronicznych na morzu, które mogą być zatwierdzone przez Administrację z uwzględnieniem zaleceń Organizacji, dotyczących szkolenia takiego personelu".
Szkolenie w zakresie konserwacji równoznaczne ze świadectwem radioelektronika I klasy
1. zakres wiedzy teoretycznej powinien obejmować przynajmniej tematy podane w ust. od 3 do 10;
2. zakres umiejętności praktycznych powinien obejmować przynajmniej tematy podane w ust. 13; oraz
3. różne dodatkowe umiejętności i zakres wiedzy powinny obejmować przynajmniej tematy podane w ust. 14.
Szkolenie w zakresie konserwacji równoznaczne ze świadectwem radioelektronika II klasy
1. zakres wiedzy teoretycznej powinien obejmować przynajmniej tematy podane w ust. od 17 do 24;
2. zakres umiejętności praktycznych powinien obejmować przynajmniej tematy podane w ust. 27; oraz
3. różne dodatkowe umiejętności i zakres wiedzy powinny obejmować przynajmniej tematy podane w ust. 28.
Wytyczne dotyczące specjalnego wyszkolenia i kwalifikacji personelu pewnego typu statków
Wytyczne dotyczące szkolenia i kwalifikacji personelu zbiornikowców
Szkolenie dotyczące zbiornikowców do przewozu produktów naftowych
Szkolenie dotyczące zbiornikowców do przewozu chemikaliów
Szkolenie dotyczące zbiornikowców przewożących gaz płynny
1. nadzorowane szkolenie, przeprowadzone na urządzeniach lądowych albo na pokładzie specjalnie wyposażonego statku mającego pomoce szkoleniowe i specjalnych do tego celu instruktorów, dotyczące zasad i stosowania tych zasad w działaniach na statku; tak więc Administracja może w specjalnych sytuacjach zezwolić młodszym oficerom lub marynarzom na odbywanie szkolenia na zbiornikowcach przewożących gaz płynny, na których służą, pod warunkiem, że służba ta trwa przez ograniczony czas zgodny z ustaleniem Administracji oraz że tacy członkowie załogi nie będą, mieli obowiązków lub odpowiedzialności związanych z ładunkiem bądź urządzeniami ładunkowymi, i pod dalszym warunkiem, że później zostaną, oni przeszkoleni zgodnie z niniejszymi wytycznymi do wszelkich dalszych służb; oraz
2. dodatkowe szkolenie na statku oraz doświadczenia, które wykorzystuje wyuczone zasady na poszczególnych typach statków oraz w odniesieniu do systemu pojemników ładunkowych.
Wszystkie szkolenia i instruktaże powinny być prowadzone przez właściwie wykwalifikowany i odpowiednio doświadczony personel.
Szkolenie na statku dla całego personelu tankowca
Przepisy
Zagrożenia dla zdrowia i środki zaradcze, jakie należy podjąć
Ochrona przeciwpożarowa i zwalczanie pożarów
Zapobieganie zanieczyszczeniom
Sprzęt ratunkowy i jego wykorzystanie
Sposób postępowania w przypadku alarmu
Urządzenia przeładunkowe i ich obsługa
Szkolenie na statku dla personelu zbiornikowców przewożących gaz płynny
1. systemu przeładunkowego łącznie z systemami rurociągów; pomp; zaworów; urządzeń rozprężeniowych i systemów parowych; wymagań do obsługi i charakterystyk operacyjnych dotyczących systemów przeładunkowych i cyrkulacji cieczy w obiegu zamkniętym;
2. oprzyrządowania systemów, w tym wskaźników poziomu ładunku, systemów wykrywania gazu, systemów kontrolowania temperatury kadłuba i ładunku; różnych metod przekazywania sygnałów od czujnika do stanowiska kontrolowania i systemów automatycznego odcinania;
3. likwidacji par, łącznie z wykorzystaniem ich jako paliwa, sprężarek, wymienników ciepła, rurociągów gazowych oraz wentylacji w maszynowni i przedziałach obsadzonych załogą, zasad funkcjonowania zbiorników dwupaliwowych, turbin gazowych, silników spalinowych wysokoprężnych, awaryjnego dopowietrzania i ponownego skraplania;
4. systemów pomocniczych łącznie z wentylacją i zobojętnianiem; szybkiego zamykania zdalnego sterowania, pneumatycznego przelewu nadmiaru paliwa; odciążenia bezpieczeństwa oraz zaworów ciśnieniowo-próżniowych, systemów parowych dla pustych przestrzeni, zbiorników balastowych i skraplaczy; oraz
5. ogólnych zasad obsługi urządzeń przeładunkowych łącznie z zobojętnianiem zbiorników ładunkowych i pustych przestrzeni; zasad schładzania zbiorników i ładowania; obsługi podczas podróży z ładunkiem i bez ładunku; rozładunku i demontażu zbiornika, postępowania w stanach zagrożenia i wcześniej zaplanowanych czynności na wypadek przecieku, pożarów, zderzeń, wejścia na mieliznę, awaryjnego wyładunku i ofiar w ludziach.
Sprawdzanie kwalifikacji
Wytyczne dotyczące obowiązującego minimum wymagań w zakresie wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy i innego personelu na statkach pasażerskich typu Ro-Ro
Wytyczne dotyczące dodatkowego wyszkolenia dla kapitanów i starszych oficerów dużych statków i statków z nietypowymi charakterystykami manewrowymi
1. zostać poinformowani przez przedsiębiorstwo na temat charakterystyk manewrowych statku, szczególnie w odniesieniu do wiedzy, zrozumienia i sprawności wymienionych pod hasłem manewrowanie i obsługa statku w kolumnie 2 tabeli A-II/2 - Wyszczególnienie minimalnych wymagań kwalifikacyjnych w odniesieniu do kompetencji kapitana i starszego oficera na statkach o tonażu brutto 500 ton lub większym; oraz
2. być zaznajomieni z użyciem wszystkich urządzeń nawigacyjnych i manewrowych, zainstalowanych na statku, włączając w to możliwości tych urządzeń i ich ograniczenia.
1. posiadać odpowiednie wymagane doświadczenie w manewrowaniu statkami takiego samego typu lub statkami o podobnych charakterystykach manewrowych; albo
2. odbyć stosowny kurs na symulatorze manewrowym z instalacją pozwalającą, odtworzyć charakterystyki manewrowe takiego statku.
Wytyczne dotyczące szkolenia oficerów i marynarzy odpowiedzialnych za operacje przeładunkowe na statkach przewożących substancje niebezpieczne i ryzykowne, w formie zwartej lub jako ładunki masowe
Zasady
Charakterystyki i właściwości
Klasyfikacja materiałów, których właściwości chemiczne są niebezpieczne
Zagrożenia dla zdrowia
Konwencje, przepisy i zalecenia
1. bezpieczeństwa personelu, z włączeniem sprzętu ratunkowego, urządzeń pomiarowych, ich wykorzystania i praktycznego stosowania oraz interpretacji wyników;
2. niebezpieczeństwa związanego z ładunkiem, który ma tendencje do przesuwania się; oraz
3. materiałów stwarzających zagrożenie chemiczne.
Zastosowanie na statku
Klasa 4.1. - Substancje palne w stanie stałym
Klasa 4.2 - Substancje podlegające samozapłonowi
Klasa 4.3 - Substancje, które w kontakcie z wodą wydzielają palne gazy
Klasa 5.1 - Substancje utleniające się
Klasa 6.1. Substancje toksyczne
Klasa 7 - Substancje radioaktywne
Klasa 8 - Substancje powodujące korozję
Klasa 9 - Różne niebezpieczne substancje i artykuły
Środki ostrożności dotyczące bezpieczeństwa i procedury awaryjne
Pierwsza pomoc medyczna
Wytyczne dotyczące szkolenia oficerów i marynarzy odpowiedzialnych za przeładunek na statkach przewożących niebezpieczne i stwarzające zagrożenie substancje w opakowaniach
Zasady
Charakterystyki i właściwości
Klasyfikacja niebezpiecznych i stanowiących zagrożenie substancji i materiałów, których właściwości chemiczne są niebezpieczne
zagrożenie dla zdrowia
Konwencje, przepisy i zalecenia
Wykorzystanie i zaznajomienie się z Międzynarodowym Morskim Kodem Towarów Niebezpiecznych (IMDG)
Zastosowanie na statku
Klasa 1 - Substancje wybuchowe
Klasa 2 - Gazy (sprężone, skroplone, schłodzone skroplone lub gazy w roztworach) palne, niesprężone, nietrujace i trujące
Klasa 3 - Palne substancje płynne
Klasa 4.1. - Substancje palne w stanie stałym
Klasa 4.2 - Substancje podlegające samozapłonowi
Klasa 4.3 - Substancje, które w kontakcie z wodą wydzielają palne gazy
Klasa 5.1. - Substancje utleniające
Klasa 5.2. - Nadtlenki organiczne
Klasa 6.1. Substancje toksyczne
Klasa 6.2 - Substancje zakaźne
Klasa 7 Substancje radioaktywne
Klasa 8 - Substancje powodujące korozję
Klasa 9 - Różne niebezpieczne substancje i artykuły
Środki ostrożności dotyczące bezpieczeństwa oraz sposoby postępowania w przypadku awarii
Pierwsza pomoc medyczna
Wytyczne dotyczące stanu zagrożenia, bezpieczeństwa pracy, opieki medycznej i funkcji ratowniczych
Wytyczne dotyczące poznania podstawowego szkolenia i instruktażu w zakresie bezpieczeństwa dla wszystkich członków załogi
Ochrona przeciwpożarowa i zwalczanie pożarów
Szkolenie teoretyczne
1. trzy elementy pożaru i wybuchu (trójkąt ognia): paliwo; źródła zapłonu; tlen;
2. źródła zapłonu: chemiczne; biologiczne; fizyczne;
3. materiały palne, palność, temperatura zapłonu, temperatura palenia, prędkość palenia, wartość termiczna, dolna granica zapalności, górna granica zapalności, zasięg palności, zobojętnienie, elektryczność statyczna, temperatura zapłonu, samozapłon;
4. niebezpieczeństwo pożaru i rozprzestrzenianie się pożaru przez promieniowanie, konwekcję i przewodnictwo;
5. reaktywność;
6. klasyfikacje pożarów i stosowane czynniki gaśnicze;
7. główne przyczyny pożarów na statku: wycieki paliwa w siłowni, papierosy, przegrzanie, urządzenia kuchenne (piece, kanały spalinowe, patelnie, grzejniki itd.), samoistny zapłon, prace na gorąco (spawanie, cięcie itd.) urządzenia elektryczne (zwarcia, nieprofesjonalne naprawy), reakcje, samonagrzewanie i samozapłon, podpalenie, elektryczność statyczna;
8. ochronę przeciwpożarową;
9. systemy wykrywania ognia i dymu; automatyczne alarmy pożarowe;
10. sprzęt do zwalczania pożarów obejmujący:
10.1. stałe instalacje na statku i ich umiejscowienie, magistrale pożarowe, hydranty, międzynarodowe łączniki na brzegu; instalacje do tłumienia ognia, dwutlenek węgla, piana, węglowodory chlorowcowe, systemy zraszania wodą, pod ciśnieniem w pomieszczeniach o specjalnej kategorii itp., automatyczne systemy tryskaczowe, awaryjne pompy pożarowe, generatory awaryjne , dozowniki proszku chemicznego, ogólny zarys wymaganych i dostępnych aparatów przenośnych, system mgieł o wysokim ciśnieniu, piana o wysokim stopniu rozprężania, nowe projekty i urządzenia;
10.2. kombinezon strażaka, sprzęt osobisty, aparat tlenowy, aparat reanimacyjny, hełmy i maski dymowe, ognioodporne liny ratownicze i pasy bezpieczeństwa oraz ich rozmieszczenie na statku; oraz
10.3. sprzęt ogólny obejmujący węże pożarowe, dysze-łączniki, siekiery strażackie, przenośne gaśnice, koce przeciwpożarowe
11. konstrukcje i rozmieszczenie pomieszczeń w tym drogi ewakuacji, środki do odgazowania zbiorników, podział na klasy A,B,C, systemy gazu obojętnego;
12. organizacja zwalczania pożaru, łącznie z ogłaszaniem alarmów głównych, plany ochrony przeciwpożarowej, stacje alarmowe i obowiązki poszczególnych osób, łączność wraz z łącznością, statek-brzeg podczas postoju w porcie, sposoby działania personelu, okresowe ćwiczenia na statku, systemy patrolowania,
13. praktyczna znajomość metod reanimacji;
14. metody zwalczania pożarów wraz z ogłaszaniem alarmów, zlokalizowanie i odizolowanie pożaru, wyrzucanie ładunku za burtę, powstrzymywanie, chłodzenie, tłumienie, gaszenie, wachta przeciwpożarowa, usuwanie dymu; oraz
15. czynniki gaśnicze łącznie z wodą,, strumieniem zwartym, strumieniem rozpylaczy, mgłą, zatapianiem; piana o niskim, średnim i wysokim stopniu rozprężania; dwutlenek węgla, halon, piana tworząca błonę wodną, suchy proszek chemiczny, nowe projekty i urządzenia.
Szkolenie praktyczne
1. wykorzystania różnych typów przenośnych gaśnic;
2. wykorzystania niezależnych aparatów do oddychania;
3. gaszenia mniejszych pożarów, np. pożarów instalacji elektrycznej, pożarów paliwa i pożarów propanu;
4. gaszenia rozległych pożarów wodą (dysze o strumieniu zwartym i rozpylonym);
5. gaszenia pożarów albo za pomocą piany, proszku lub innego odpowiedniego czynnika chemicznego;
6. wejścia i przejścia przez przedział, do którego wpompowano pianę, z linką ratowniczą, ale bez aparatu oddechowego;
7. gaszenia pożaru w pomieszczeniach zamkniętych, wypełnionych dymem mając na sobie aparat oddechowy;
8. gaszenia ognia mgłą wodną, lub innym, odpowiednim czynnikiem gaśniczym w pomieszczeniu mieszkalnym albo symulowanej siłowni, w których jest ogień i dużo dymu;
9. gaszenia palącego się paliwa przy pomocy dozownika mgły i dysz rozpylających;
10. przeprowadzenia ratowania w pomieszczeniu wypełnionym dymem mając na sobie aparat oddechowy.
Ogólne
Przeszkolenie medyczne stopnia podstawowego
Bezpieczeństwo osobiste i odpowiedzialności socjalne
Wytyczne dotyczące wydawania świadectw ratownika i starszego ratownika
Wytyczne dotyczące szkolenia ppoż. stopnia wyższego
Wytyczne dotyczące wymagań w zakresie pierwszej pomocy medycznej
Wytyczne dotyczące dyplomów alternatywnych
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów alternatywnych
Wytyczne dotyczące wydawania dyplomów członkom załóg
Wytyczne dotyczące obowiązujących zasad wydawania dyplomów alternatywnych
Wytyczne dotyczące pełnienia wachty
Wytyczne dotyczące zdatności do służby
Zapobieganie zmęczeniu
1. postanowienia, które zostały podjęte w celu zapobieżenia zmęczeniu, powinny zapewnić, aby całkowity czas pracy nie był nadmierny i nieumiarkowany. W szczególności zaś, aby minimalny czas wypoczynku określony w sekcji A-VIII/1 nie był interpretowany w sposób, z którego wynikałoby, że wszystkie pozostałe godziny mają być poświęcone na pełnienie wachty i inne obowiązki;
2. że częstotliwość i długość okresów urlopowych i udzielania urlopów kompensacyjnych są, materialnymi czynnikami w zapobieganiu zmęczeniu, które powstaje w wyniku nagromadzenia pracy w pewnym okresie czasu; oraz
3. postanowienia te mogą, być odmienne dla statków odbywających krótkie podróże morskie, pod warunkiem, że w zamian będą wprowadzone specjalne ustalenia zapewniające bezpieczeństwo.
Wytyczne dotyczące organizacji pełnienia wachty oraz zasad, które należy przestrzegać
- WYTYCZNE W SPRAWIE DYPLOMÓW
- WYTYCZNE W SPRAWIE PLANOWANIA PODRÓŻY
- WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY NA MORZU
- WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY NAWIGACYJNEJ
Wprowadzenie
Kierowanie wachtą na mostku
1. w celu zapewnienia, aby wszystkie obowiązki były wykonane skutecznie, na wachcie powinna znajdować się wystarczająca ilość wykwalifikowanych ludzi;
2. wszyscy członkowie wachty nawigacyjnej powinni być odpowiednio wykwalifikowani i zdolni do wykonywania swoich obowiązków w sposób efektywny, wydajny albo oficer kierujący wachtą nawigacyjną, powinien uwzględnić ograniczenia kwalifikacji i zdolności poszczególnych osób przy podejmowaniu decyzji związanych z nawigacją i działaniem statku;
3. obowiązki poszczególnych osób powinny być im przypisane w sposób jasny i jednoznaczny, a fakt zrozumienia powinien zostać potwierdzony;
4. zadania powinny być wypełniane zgodnie z wyraźnym porządkiem ważności;
5. żadnemu członkowi wachty nie należy przydzielać więcej obowiązków ani więcej trudnych zadań, niż jest w stanie skutecznie wypełnić;
6. poszczególne osoby powinny o każdej porze być przydzielone do stanowisk, na których mogą spełniać swoje obowiązki najbardziej skutecznie i efektywnie, a jeśli okoliczności będą tego wymagały, to poszczególnym osobom mogą ponownie zostać przydzielone inne stanowiska pracy;
7. członkowie wachty nawigacyjnej nie powinni być przydzielani do różnych obowiązków, zadań czy stanowisk pracy, chyba że oficer kierujący wachtą nawigacyjną będzie pewien, że ten przydział pracy może być wykonywany skutecznie i efektywnie;
8. urządzenia i pomoce nawigacyjne uważane za niezbędne do pełnienia obowiązków w sposób efektywny powinny być łatwo dostępne dla właściwych członków wachty nawigacyjnej;
9. porozumiewanie się członków wachty między sobą, powinno być wyraźne, natychmiastowe, niezawodne i stosowne do załatwianych spraw od ręki;
10. czynności, które są nieistotne i rozpraszające uwagę powinny zostać wyeliminowane, odsunięte na drugi plan lub należy ich unikać;
11. cały sprzęt na mostku powinien działać właściwie, a jeżeli nie, to oficer odpowiedzialny za wachtę powinien wziąć pod uwagę każde wadliwe działanie tych urządzeń, zanim podejmie decyzję operacyjną;
12. wszystkie ważne informacje powinny być zbierane, przetwarzane i interpretowane oraz udostępnione w sposób dogodny dla osób, które ich potrzebują do wykonywania swoich obowiązków;
13. nieistotne materiały nie powinny być umieszczane na mostku ani na żadnych pulpitach roboczych; oraz
14. członkowie wachty nawigacyjnej powinni być zawsze przygotowani na podjęcie skutecznej i efektywnej reakcji w każdej okoliczności i w przypadku zmiany warunków.
WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY MASZYNOWEJ
1. zaznajomić się z rozmieszczeniem i wykorzystaniem urządzeń przewidzianych dla zapewnienia bezpieczeństwa życia na morzu w niebezpiecznym, stanowiącym zagrożenie bądź trującym środowisku;
2. upewnić się, że środki do udzielania pierwszej pomocy są łatwo dostępne, a w szczególności te do leczenia oparzeń; oraz
3. będąc w porcie, bezpiecznie zakotwiczony lub zacumowany, wiedzieć o:
3.1. czynnościach dotyczących ładunku, o znaczeniu czynności związanych z konserwacją i remontem i o wszystkich innych czynnościach, które mogą mieć wpływ na wachtę; oraz
3.2. urządzeniach pomocniczych wykorzystywanych do pracy w pomieszczeniach załogi i pasażerów, o operacjach ładunkowych, zaopatrzeniu w wodę technologiczną i systemach wydechowych.
WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY RADIOWEJ
Ogólne
Pełnienie wachty
1. radiostacja statkowa jest odpowiednio obsadzona ludźmi po to, aby była możliwa komunikacja, szczególnie korespondencja publiczna, biorąc pod uwagę ograniczenia wypływające z rozlicznych obowiązków ludzi upoważnionych do jej obsługi; oraz
2. sprzęt radiowy będący na statku, w miejscach gdzie jest zainstalowany, posiada rezerwowe źródła energii, które są sprawne.
Operacyjne
1. cały sprzęt radiowy wykorzystywany dla bezpieczeństwa i do wzywania pomocy oraz rezerwowe źródła energii są w stałej sprawności roboczej i że jest to zapisane w dzienniku radiowym;
2. są dostępne wszystkie dokumenty wymagane przez międzynarodowe porozumienia, wiadomości dla radiostacji statkowych i dodatkowe dokumenty wymagane przez Administrację i czy są poprawione zgodnie z ostatnimi uzupełnieniami i czy o wszelkich rozbieżnościach jest powiadomiony kapitan;
3. zegar w radiostacji jest poprawnie nastawiony według standardowych sygnałów czasu;
4. anteny są poprawnie umieszczone, czy nie są uszkodzone i czy są poprawnie podłączone; oraz
5. są uaktualnione rutynowe komunikaty i ostrzeżenia dla akwenu, w którym statek będzie płynął, i te, których żądał kapitan dla innych akwenów, i czy te komunikaty są przekazywane kapitanowi.
1. słuchać na odpowiednich częstotliwościach awaryjnych wszelkich możliwych sygnałów wzywania pomocy oraz
2. przesłać meldunek (nazwa statku, pozycja i port przeznaczenia) do lokalnej stacji brzegowej i każdej innej właściwej stacji brzegowej, z której można się spodziewać komunikacji ogólnej;
1. sprawdzić zgodność wskazań zegara radiowego z sygnałem czasu przynajmniej raz dziennie;
2. złożyć raport radiowy przy wchodzeniu i opuszczaniu strefy usług brzegowych stacji radiowych, od których można się spodziewać komunikacji o charakterze ogólnym; i
3. nadawać raporty do systemów kontroli ruchu statków zgodnie z instrukcjami kapitana.
1. urządzenia cyfrowego selektywnego wywoływania (DSC) wykorzystywanego w łączności dla bezpieczeństwa i do wzywania pomocy za pomocą, próbnego wywołania przynajmniej raz w tygodniu; oraz
2. sprzętu radiowego wykorzystywanego w łączności dotyczącej bezpieczeństwa i wzywania pomocy poprzez sprawdzanie raz dziennie, lecz bez wysyłania sygnału.
1. upewnić się, że antena nadawcza jest uziemiona; oraz
2. sprawdzić, czy rezerwowe źródła energii są, wystarczająco naładowane.
Alarmy i procedury wzywania pomocy
1. radiooperator wachtowy powinien zaalarmować kapitana i radiooperatora, który został wyznaczony jako ten, który ponosi odpowiedzialność za radiokomunikację w stanach zagrożenia; oraz
2. radiooperator wyznaczony jako ten, który ponosi odpowiedzialność za radiokomunikację w czasie alarmu zagrożenia powinien ocenić sytuację i natychmiast wziąć odpowiedzialność za przestrzeganie procedur Regulaminu Radiokomunikacyjnego i stosownych zaleceń ITU-R.
Komunikaty pilne
Komunikaty dotyczące bezpieczeństwa
Dokumentacja radiowa
Konserwacja akumulatorów
1. przeprowadzane codzienne próby ładowania i rozładowywania, a jeśli trzeba, powinny być doładowane do stanu całkowitego naładowania;
2. sprawdzane raz na tydzień za pomocą, areometru, a tam gdzie areometr nie może być zastosowany, za pomocą odpowiedniej próby obciążenia; oraz
3. raz na miesiąc sprawdzane pod względem zabezpieczenia każdej baterii i ich połączeń oraz przedziałów, w których są umieszczone.
- WYTYCZNE W SPRAWIE PEŁNIENIA WACHTY W PORCIE
- WYTYCZNE W SPRAWIE ZAPOBIEGANIA NADUŻYWANIU NARKOTYKÓW I ALKOHOLU
1. określających maksymalny 0,08%, dopuszczalny poziom alkoholu we krwi (BAC-blood alcohol level) podczas pełnienia obowiązków na wachcie; oraz
2. zabraniających spożycia alkoholu w okresie na 4 godziny przed podjęciem służby na wachcie.
1. identyfikowania przypadków nadużywania narkotyków lub alkoholu;
2. respektowania godności, prywatności, poufności i fundamentalnych praw jednostki; oraz
3. brania pod uwagę stosownych wytycznych międzynarodowych.
- zmieniony przez Poprawki do załącznika do Międzynarodowej konwencji przyjęte na Konferencji Stron tej konwencji, która odbyła się w Londynie w dniach od 26 czerwca do 7 lipca 1995 r. (Dz.U.99.30.286) zmieniające nin. konwencję z dniem 1 lutego 1997 r.
- zmieniony przez umowę międzynarodową z dnia 25 czerwca 2010 r. (Dz.U.2013.1092) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2012 r.
- zmieniony przez umowę międzynarodową z dnia 22 maja 2014 r. (Dz.U.2018.1866) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2016 r.
- zmieniony przez umowę międzynarodowej z dnia 11 czerwca 2015 r. (Dz.U.2018.2088) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2017 r.
- zmieniony przez umowę międzynarodową z dnia 25 listopada 2016 r. (Dz.U.2019.103) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2018 r.
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025
W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024
1 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.
Tomasz Ciechoński 31.12.2024| Identyfikator: | Dz.U.1984.39.201 |
| Rodzaj: | Umowa międzynarodowa |
| Tytuł: | Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht. Londyn.1978.07.07. |
| Data aktu: | 07/07/1978 |
| Data ogłoszenia: | 23/08/1984 |
| Data wejścia w życie: | 28/04/1984 |
