Konwencja celna w sprawie kontenerów. Genewa. 1972.12.02.

KONWENCJA CELNA

w sprawie kontenerów, 1972,

sporządzona w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 2 grudnia 1972 r. została sporządzona w Genewie Konwencja celna w sprawie kontenerów, 1972.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 8 kwietnia 1982 r.

(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA CELNA W SPRAWIE KONTENERÓW, 1972,

sporządzona w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r.

Wstęp

Umawiające się Strony,

pragnąc rozwijać i ułatwiać międzynarodowy przewóz kontenerów,

zgodziły się na następujące postanowienia:

Rozdział  I

Postanowienia ogólne

Artykuł  1

W rozumieniu niniejszej konwencji:

a) określenie "należności i opłaty przywozowe" oznacza należności celne oraz wszelkie należności, opłaty i podatki, a także inne świadczenia pieniężne pobierane od przywożonych towarów lub w związku z przywozem towarów, z wyłączeniem jednak należności i opłat odpowiadających przybliżonym kwotom kosztów wyświadczonych usług,

b) określenie "odprawa warunkowa" oznacza czasowy przywóz bez pobierania należności i opłat przywozowych oraz wolny od zakazów i ograniczeń przywozowych, pod warunkiem powrotnego wywozu,

c) określenie "kontener" oznacza urządzenie transportowe (skrzynię przenośną, cysternę lub inne podobne urządzenie):

i) całkowicie lub częściowo zamknięte, stanowiące pomieszczenie przeznaczone do załadowania do niego towarów,

ii) o charakterze trwałym i odpowiednio do tego wystarczająco mocne, aby nadawało się do wielokrotnego użytku,

iii) specjalnie skonstruowane, aby ułatwiało przewóz towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

iv) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

v) skonstruowane dla ułatwienia załadunku i wyładunku oraz

vi) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego;

określenie "kontener" obejmuje również sprzęt i wyposażenie kontenera, właściwe dla danego typu kontenera, pod warunkiem że ten sprzęt i wyposażenie będą przewożone razem z kontenerem; określenie "kontener" nie obejmuje ani opakowań, ani pojazdów oraz ich oprzyrządowania i części zamiennych,

d) określenie "ruch wewnętrzny" oznacza przewóz towarów ładowanych lub wyładowywanych na terytorium tego samego państwa,

e) określenie "osoba" oznacza zarówno osoby fizyczne, jak i prawne,

f) określenie "użytkownik" kontenera oznacza osobę, która będąc lub nie będąc właścicielem sprawuje efektywną kontrolę nad użytkowaniem kontenera.

Artykuł  2

W celu skorzystania z ułatwień przewidzianych w niniejszej konwencji kontenery powinny być oznakowane w sposób określony w załączniku 1.

Rozdział  II

Odprawa warunkowa

a) Ułatwienia w zakresie odprawy warunkowej.

Artykuł  3

1. Stosownie do warunków określonych w art. od 4 do 9 każda Umawiająca się Strona może zezwolić na odprawę warunkową zarówno kontenerów z towarem, jak i pustych.

2. Każda Umawiająca się Strona zachowuje prawo do odmowy udzielenia zezwolenia na warunkową odprawę kontenerów sprzedawanych, wypożyczanych za odpłatnością, wydzierżawianych lub stanowiących przedmiot podobnej transakcji zawartej przez osobę przebywającą lub zamieszkałą na jej terytorium.

Artykuł  4

1. Powrotny wywóz kontenerów odprawionych warunkowo powinien nastąpić w ciągu trzech miesięcy, licząc od daty przywozu. Okres ten może być przedłużony przez właściwy organ celny.

2. Kontenery odprawione warunkowo mogą być wywiezione z powrotem także poprzez inny urząd celny niż ten, przez który zostały odprawione w przywozie.

Artykuł  5

1. Pomimo obowiązku powrotnego wywozu przewidzianego w ust. 1 art. 4, nie jest wymagany wywóz kontenerów poważnie uszkodzonych, jeżeli stosownie do obowiązujących przepisów danego państwa i decyzji organów celnych kontenery te zostaną:

a) obciążone przypadającymi od nich opłatami i należnościami przywozowymi, w stanie, w jakim zostały zgłoszone, lub

b) przekazane nieodpłatnie na rzecz właściwej instytucji danego państwa, lub

c) zniszczone pod kontrolą urzędową, na koszt zainteresowanych stron, z tym że od zachowanych elementów i części pozostających w stanie, w jakim zostały zgłoszone, będą pobierane opłaty i należności przywozowe.

2. Jeżeli kontener odprawiony warunkowo nie będzie mógł być wywieziony z powrotem na skutek zajęcia, obowiązek powrotnego wywozu, przewidziany w ust. 1 art. 4, zostaje zawieszony na czas trwania zajęcia.

b) Postępowanie związane z odprawą warunkową.

Artykuł  6

Niezależnie od postanowień art. 7 i 8 kontenery czasowo przywiezione na warunkach określonych w niniejszej konwencji będą odprawiane warunkowo bez wystawiania dokumentów celnych, jakie stosowane są przy czasowym przywozie i wywozie, oraz bez pobierania zabezpieczenia.

Artykuł  7

Każda Umawiająca się Strona może żądać, aby odprawa warunkowa kontenerów dokonywana była w całości lub w części według postanowień dotyczących postępowania w zakresie odprawy warunkowej kontenerów, ustalonego w załączniku 2.

Artykuł  8

W razie gdy postanowienia artykułu 6 nie mogą być zastosowane, każda Umawiająca się Strona ma prawo żądać zabezpieczenia i wystawiać dowód przywozu lub powrotnego wywozu kontenera.

c) Warunki użytkowania kontenerów odprawionych warunkowo.

Artykuł  9

1. Umawiające się Strony powinny zezwalać, aby kontenery odprawione warunkowo na zasadach określonych w niniejszej konwencji mogły być używane do przewozu towarów w ruchu wewnętrznym i w takim razie każda Umawiająca się Strona będzie władna postawić jeden lub więcej warunków przewidzianych w załączniku 3.

2. Ułatwienia przewidziane w ustępie 1 powinny być stosowane zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium każdej Umawiającej się Strony, dotyczącymi pojazdów holujących lub przewożących kontenery.

d) Przypadki szczególne.

Artykuł  10

1. Odprawa warunkowa ma również zastosowanie do części zamiennych, przeznaczonych do naprawy kontenerów odprawionych warunkowo.

2. Części zastąpione, a nie wywiezione z powrotem zgodnie z przepisami wewnętrznymi i stosownie do decyzji organów celnych państwa przywozu, mogą:

a) podlegać opłatom celnym przywozowym i podatkom w stanie, w jakim zostały zgłoszone, albo

b) być przekazane nieodpłatnie na rzecz właściwej instytucji tego państwa, albo

c) zostać zniszczone pod kontrolą urzędową na koszt stron zainteresowanych.

3. Postanowienia art. 6, 7 i 8 stosuje się odpowiednio do odprawy warunkowej części, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  11

1. Umawiające się Strony zgadzają się na warunkową odprawę sprzętu i wyposażenia kontenerów odprawionych warunkowo, które zostały przywiezione łącznie z kontenerem, a są wywożone z powrotem oddzielnie lub w innym kontenerze albo wwożone osobno w celu wywozu razem z kontenerem.

2. Postanowienia ust. 2 art. 3 oraz art. 4, 5, 6, 7 i 8 stosuje się odpowiednio do warunkowego przywozu sprzętu i wyposażenia, o których mowa w ust. 1. Sprzęt ten i wyposażenie mogą być użytkowane w ruchu wewnętrznym na warunkach określonych w ust. 1 art. 9, jeżeli przywożone są razem z kontenerem stosownie do postanowień tego ustępu.

Rozdział  III

Dopuszczenie kontenerów do przewozu pod zamknięciem celnym

Artykuł  12

1. Kontenery do przewozu towarów pod zamknięciem celnym powinny odpowiadać przepisom określonym w załączniku 4.

2. Dopuszczenie następuje stosownie do zasad postępowania, określonych w załączniku 5.

3. Kontenery dopuszczone przez jedną Umawiającą się Stronę do przewozu towarów pod zamknięciem celnym będą uznawane przez pozostałe Umawiające się Strony w każdym systemie przewozów międzynarodowych, w którym takie zamknięcia występują.

4. Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo odmowy dalszego uznawania ważności dopuszczenia kontenerów, które nie odpowiadają warunkom określonym w załączniku 4. Umawiające się Strony będą jednak unikać wyłączenia kontenera z ruchu w przypadkach, gdy wykryte wady są niewielkie i nie stwarzają możliwości dokonania przemytu.

5. Przed ponownym użyciem kontenera do przewozu towarów pod zamknięciem celnym każdy kontener, którego dopuszczenie nie jest uznawane, musi być doprowadzony do poprzedniego stanu, w którym był dopuszczony do takiego przewozu, lub przedstawiony do ponownego uznania.

6. Jeżeli wada istniała w czasie dopuszczenia kontenera, należy o tym poinformować władzę dopuszczającą kontener do przewozu.

7. Jeżeli zostanie ustalone, że kontenery dopuszczone do przewozu towarów pod zamknięciem celnym, zgodnie z postępowaniem określonym w ust. 1 pkt a) i b) załącznika 5, nie będą spełniały warunków technicznych załącznika 4, władza, która dokonała dopuszczenia, podejmie kroki zmierzające do doprowadzenia kontenerów do wymaganego stanu technicznego lub unieważni to dopuszczenie.

Rozdział  IV

Wyjaśnienia

Artykuł  13

Wyjaśnienia zawarte w załączniku 6 interpretują postanowienia niniejszej konwencji i jej załączników.

Rozdział  V

Postanowienia różne

Artykuł  14

Niniejsza konwencja nie stoi na przeszkodzie stosowaniu większych ułatwień, jakie Umawiające się Strony udzielają lub pragną udzielać na mocy aktów jednostronnych albo porozumień dwustronnych lub wielostronnych, z zastrzeżeniem, że takie ułatwienia nie będą ograniczać stosowania postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł  15

Wszelkie naruszenie postanowień niniejszej konwencji, wszelkie zastępstwo, fałszywe oświadczenie lub działanie mające na celu niesłuszne zapewnienie osobie lub przedmiotowi korzyści wynikających z postanowień niniejszej konwencji, naraża winnego w kraju, w którym popełniono wykroczenie, na sankcje karne przewidziane w ustawodawstwie tego kraju.

Artykuł  16

Umawiające się Strony będą przekazywały sobie wzajemnie, na żądanie, informacje niezbędne do stosowania niniejszej konwencji, a szczególnie informacje dotyczące dopuszczenia kontenerów oraz ich charakterystyki technicznej i ich konstrukcji.

Artykuł  17

Załączniki do niniejszej konwencji i protokół podpisania stanowią integralną część konwencji.

Rozdział  VI

Postanowienia końcowe

Artykuł  18

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu do 15 stycznia 1973 r. w siedzibie Biura Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie, a następnie od 1 lutego 1973 r. do 31 grudnia 1973 r. włącznie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, dla wszystkich członków Organizacji Narodów Zjednoczonych lub członków organizacji wyspecjalizowanych albo Międzynarodowej Agencji Atomowej lub Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz dla każdego innego państwa zaproszonego przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych do przystąpienia do niniejszej konwencji.

2. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa, które ją podpisały.

3. Niniejsza konwencja pozostanie otwarta do przystąpienia dla każdego państwa wymienionego w ustępie 1.

4. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą składane Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  19

Wejście w życie

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po 9 miesiącach od daty złożenia piątego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikowało, przyjęło, zatwierdziło niniejszą konwencję lub do niej przystąpiło po złożeniu piątego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie sześciu miesięcy od daty złożenia przez to państwo dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

3. Każdy dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony po wejściu w życie poprawki do niniejszej konwencji, będzie uważany za dotyczący tak zmienionej konwencji.

4. Każdy taki dokument, złożony po przyjęciu poprawki, lecz przed wejściem jej w życie, będzie uważany za dotyczący tak zmienionej konwencji od daty wejścia tej poprawki w życie.

Artykuł  20

Zaprzestanie stosowania Konwencji celnej w sprawie kontenerów (1956)

1. Z chwilą wejścia w życie niniejsza konwencja przerywa stosowanie i zastępuje, w stosunkach między Umawiającymi się Stronami, Konwencję celną w sprawie kontenerów, otwartą do podpisu w Genewie dnia 18 maja 1956 r.

2. Bez względu na postanowienia ustępów 1, 2 i 4 artykułu 12 kontenery, dopuszczone zgodnie z postanowieniami Konwencji celnej w sprawie kontenerów (1956) lub porozumień zawartych w jej następstwie pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych, będą przez Umawiające się Strony uznawane za dopuszczone do przewozu towarów pod zamknięciem celnym, jeżeli nadal będą odpowiadać warunkom technicznym, na których podstawie zostały pierwotnie dopuszczone. W tym celu świadectwa dopuszczenia, wystawione zgodnie z postanowieniem Konwencji celnej w sprawie kontenerów (1956), mogą przed upływem terminu ich ważności być zastąpione tabliczką dopuszczenia.

Artykuł  21

Postępowanie w sprawie wprowadzenia poprawek do niniejszej konwencji i jej załączników

1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do niniejszej konwencji. Tekst zgłoszonej poprawki powinien być złożony w Radzie Współpracy Celnej, która poda go do wiadomości wszystkim Umawiającym się Stronom i poinformuje państwa wymienione w artykule 18 nie będące Umawiającymi się Stronami. Rada Współpracy Celnej, zgodnie z zasadami postępowania ustalonymi w załączniku 7, zwołuje Komitet Administracyjny.

2. Każda poprawka, zgłoszona zgodnie z poprzednim ustępem lub przygotowana podczas posiedzenia Komitetu i przyjęta większością dwóch trzecich głosów obecnych i biorących udział w głosowaniu członków Komitetu, będzie podana do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

3. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych roześle poprawkę Umawiającym się Stronom do zatwierdzenia, a do wiadomości - państwom wymienionym w artykule 18, które nie są Umawiającymi się Stronami.

4. Każda poprawka, rozpowszechniona zgodnie z poprzednim ustępem, będzie uznana za przyjętą, jeżeli żadna z Umawiających się Stron, w okresie 12 miesięcy od daty rozesłania przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych zaproponowanej poprawki, nie zgłosi sprzeciwu.

5. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi możliwie jak najwcześniej wszystkie Umawiające się Strony i państwa wymienione w artykule 18 o każdym sprzeciwie zgłoszonym do zaproponowanej poprawki. Jeżeli sprzeciw do zgłoszonej poprawki zostanie zakomunikowany Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, będzie się uważało, że poprawka nie zostaje przyjęta i nie nabiera mocy obowiązującej. Jeżeli żaden sprzeciw nie zostanie zgłoszony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, poprawka wchodzi w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po trzech miesiącach od upływu okresu 12 miesięcy, wymienionego w poprzednim ustępie, lub w każdej późniejszej dacie, ustalonej przez Komitet Administracyjny podczas jej przyjmowania.

6. Każda Umawiająca się Strona może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o zwołanie konferencji w sprawie zmiany niniejszej konwencji. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych poinformuje o tej prośbie wszystkie Umawiające się Strony, przy czym konferencja w sprawie zmiany zostanie zwołana przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, jeżeli w okresie czterech miesięcy od daty powiadomienia przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych nie mniej niż jedna trzecia Umawiających się Stron poinformuje go o wyrażeniu na to zgody. Konferencja może być także zwołana przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych na prośbę Komitetu Administracyjnego. Komitet Administracyjny występuje z taką prośbą za zgodą większości członków Komitetu obecnych i biorących udział w głosowaniu. Jeśli konferencja jest zwoływana zgodnie z niniejszym ustępem, to Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zaprasza na nią wszystkie państwa wymienione w artykule 18.

Artykuł  22

Szczególne postępowanie dotyczące zmiany załączników 1, 4, 5 i 6

1. Niezależnie od postępowania w sprawie zmian określonego w art. 21, załączniki 1, 4, 5 i 6 mogą być zmieniane w trybie ustalonym w niniejszym artykule i zgodnie z zasadami postępowania ustalonymi w załączniku 7.

2. Każda Umawiająca się Strona zgłasza proponowane poprawki Radzie Współpracy Celnej, która przedstawi je do rozważenia Umawiającym się Stronom i państwom, wymienionym w art. 18, nie będącym Umawiającymi się Stronami, oraz zwoła Komitet Administracyjny.

3. Każda poprawka zgłoszona zgodnie z poprzednim ustępem lub przygotowana podczas posiedzenia Komitetu, przyjęta większością dwóch trzecich obecnych i głosujących w Komitecie, będzie zakomunikowana Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

4. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych przedstawi poprawkę Umawiającym się Stronom do zatwierdzenia, a państwom wymienionym w art. 18, nie będącym Umawiającymi się Stronami - do wiadomości.

5. Poprawka będzie uważana za przyjętą, jeżeli jedna piąta lub pięć Umawiających się Stron, w zależności od tego, która liczba jest mniejsza, nie poinformuje Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w okresie 12 miesięcy od daty zaproponowania zmiany zakomunikowanej przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych Umawiającym się Stronom o tym, że sprzeciwiają się tej propozycji. Poprawka, która nie została przyjęta, nie nabiera mocy.

6. Jeżeli poprawka została przyjęta, to wchodzi ona w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, które nie zgłosiły sprzeciwu, po trzech miesiącach od upływu okresu 12 miesięcy wymienionego w poprzednim ustępie lub od każdej późniejszej daty ustalonej przez Komitet Administracyjny podczas przyjmowania. W czasie przyjmowania poprawki Komitet może ustalić, że w okresie przejściowym istniejące załączniki pozostają w mocy w całości lub w części równocześnie z tą poprawką.

7. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych poinformuje Umawiające się Strony i państwa wymienione w art. 18, nie będące Umawiającymi się Stronami, o wejściu w życie poprawki.

Artykuł  23

Wypowiedzenie

Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą konwencję w formie złożenia dokumentu wypowiedzenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty złożenia takiego wypowiedzenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  24

Utrata mocy obowiązującej

Niniejsza konwencja utraci moc obowiązującą w przypadku, gdy liczba Umawiających się Stron będzie mniejsza od pięciu przez okres dwunastu kolejnych miesięcy.

Artykuł  25

Rozstrzyganie sporów

1. Każdy spór między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, którego nie można rozwiązać w drodze rokowań lub innymi sposobami, będzie, na prośbę jednej ze stron, poddany sądowi arbitrażowemu, którego skład będzie następujący: każda ze stron wyznacza jednego arbitra, a ci dwaj arbitrzy powołują trzeciego jako przewodniczącego. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od daty żądania arbitrażu jednej Stronie nie uda się wyznaczyć arbitra lub arbitrom nie uda się wybrać przewodniczącego, każda ze Stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o powołanie arbitra lub wyznaczenie przewodniczącego sądu arbitrażowego.

2. Orzeczenie sądu arbitrażowego, powołanego zgodnie z postanowieniami ust. 1, będzie wiążące dla stron uczestniczących w sporze.

3. Sąd arbitrażowy określi dla siebie zasady postępowania.

4. Orzeczenia sądu arbitrażowego, zarówno dotyczące postępowania, miejsca posiedzenia, jak i zgłaszanych doń wszelkich kwestii spornych, będą podejmowane większością głosów.

5. Jakakolwiek sprzeczność powstała między stronami sporu co do interpretacji lub wykonania orzeczenia może być przedstawiona przez każdą Stronę do rozsrzygnięcia przez sąd arbitrażowy, który wydał to orzeczenie.

Artykuł  26

Zastrzeżenia

1. Zastrzeżenia do niniejszej konwencji są dopuszczalne, z wyjątkiem tych, które dotyczą postanowień art. 1-8, 12-17, 20, 25 i niniejszego oraz postanowień zawartych w załącznikach, pod warunkiem że zastrzeżenia te będą zgłaszane na piśmie, a składane przed złożeniem dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, jeżeli będą potwierdzone w takim dokumencie. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych poda do wiadomości zgłoszone zastrzeżenia wszystkim państwom wymienionym w artykule 18.

2. Każde zastrzeżenie zgłoszone zgodnie z ust. 1:

a) zmienia względem Umawiającej się Strony, zgłaszającej takie zastrzeżenie, postanowienia niniejszej konwencji w zakresie zgłoszonego zastrzeżenia oraz

b) zmienia te postanowienia w takim samym zakresie względem Umawiających się Stron w ich stosunkach z Umawiającą się Stroną, która zgłosiła zastrzeżenie.

3. Każda Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenie zgodnie z ust. 1, może je wycofać w dowolnym terminie przez powiadomienie Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  27

Zawiadomienia

Oprócz zawiadomień i informacji przewidzianych w artykułach 21, 22 i 26, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych będzie zawiadamiał wszystkie państwa wymienione w artykule 18 o:

a) podpisaniach, ratyfikacjach, przyjęciach, zatwierdzeniach i przystąpieniach zgodnie z art. 18,

b) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z art. 19,

c) dacie wejścia w życie poprawek do niniejszej konwencji zgodnie z art. 21 i 22,

d) wypowiedzeniach zgodnie z art. 23,

e) utracie mocy obowiązującej niniejszej konwencji zgodnie z artykułem 24.

Artykuł  28

Autentyczność tekstów

Oryginał niniejszej konwencji, którego teksty sporządzono w językach angielskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, zostaje złożony na przechowanie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który prześle wszystkim państwom wymienionym w art. 18 uwierzytelnione odpisy.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, należycie upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Załącznik  1

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA KONTENERÓW

1. Następujące dane będą umieszczane na stałe w dostępnym i widocznym miejscu na kontenerach:

a) nazwa właściciela lub głównego użytkownika,

b) cechy i numery rozpoznawcze kontenera, podane przez właściciela lub użytkownika, oraz

c) waga własna kontenera łącznie ze stałym jego wyposażeniem.

2. Kraj właściciela lub użytkownika może być wykazany przez podanie pełnej nazwy lub za pomocą znaku rozpoznawczego określającego kraj rejestracji pojazdu drogowego, stosowanego w międzynarodowym ruchu drogowym. Każdy kraj może umieszczać swoją nazwę lub znak rozpoznawczy na kontenerze zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym. Nazwa właściciela lub użytkownika może być podana w pełnym brzmieniu lub w formie inicjałów pod warunkiem, że stanowią one uznany znak rozpoznawczy, z tym że nie mogą to być emblematy lub proporczyki.

3. Na kontenerach dopuszczonych do przewozów pod zamknięciem celnym powinny być dodatkowo umieszczone następujące dane, zamieszczone w tabliczce dopuszczenia zgodnie z postanowieniami załącznika 5:

a) seryjny numer producenta (numer fabryczny) i

b) jeżeli zostały one dopuszczone według określonego typu konstrukcyjnego - numery tożsamości lub litery właściwe dla danego modelu.

Załącznik  2

POSTĘPOWANIE DOTYCZĄCE ODPRAWY WARUNKOWEJ OKREŚLONEJ W ARTYKULE 7 NINIEJSZEJ KONWENCJI

1. W rozumieniu postanowień art. 7 niniejszej konwencji każda Umawiająca się Strona przy kontroli ruchu kontenerów odprawionych warunkowo będzie korzystała z dokumentacji dotyczącej ruchu kontenerów, prowadzonej przez właścicieli lub użytkowników albo ich przedstawicieli.

2. Następujące postanowienia będą stosowane:

a) właściciel lub użytkownik kontenerów będzie reprezentowany w państwie, w którym nastąpiła odprawa warunkowa tych kontenerów;

b) właściciel lub użytkownik albo przedstawiciel każdego z nich zobowiąże się na piśmie do:

i) dostarczenia władzom celnym tego państwa i na ich żądanie szczegółowych informacji dotyczących ruchu każdego kontenera odprawionego warunkowo, łącznie z podaniem daty oraz miejsca przekroczenia granicy zarówno w wywozie, jak i przywozie;

ii) uiszczenia wymaganych kwot należności celnych i opłat przywozowych w razie niedotrzymania warunków odprawy celnej warunkowej.

Załącznik  3

EKSPLOATACJA KONTENERÓW W RUCHU WEWNĘTRZNYM

Każda Umawiająca się Strona jest upoważniona do ustanowienia następujących warunków, pod jakimi kontenery mogą być użytkowane w ruchu wewnętrznym zgodnie z postanowieniami artykułu 9 niniejszej konwencji:

a) przewóz wewnętrzny kontenera powinien odbywać się na trasie bezpośredniej lub zbliżonej do miejsca, w którym kontener ma być załadowany ładunkiem eksportowym lub z którego kontener ma być wywieziony pusty;

b) przed powrotnym wywozem kontener może być użytkowany tylko jeden raz w ruchu wewnętrznym.

Załącznik  4

REGULAMIN W SPRAWIE WARUNKÓW TECHNICZNYCH STAWIANYCH KONTENEROM PRZEZNACZONYM DO PRZEWOZÓW POD ZAMKNIĘCIEM CELNYM

Artykuł  1

Zasady ogólne

Do międzynarodowych przewozów towarów pod zamknięciem celnym mogą być dopuszczone tylko kontenery zbudowane i wyposażone w taki sposób, że:

a) żaden towar nie będzie mógł być wyjęty z zaplombowanej części kontenera lub do niej włożony bez pozostawienia widocznych śladów włamania lub bez naruszenia pieczęci i plomb celnych,

b) zamknięcia celne mogą być nałożone w sposób prosty i skuteczny,

c) nie będą zawierać skrytek, gdzie można by ukryć towary,

d) wszystkie pomieszczenia, mogące zawierać towary, będą łatwo dostępne dla kontroli celnej.

Artykuł  2

Konstrukcja kontenerów

1. Aby spełnić warunki określone w artykule 1 niniejszego regulaminu:

a) części składowe kontenera (boki, podłoga, drzwi, dach, listwy, ramy, poprzeczki itp.) powinny być połączone za pomocą złączy, które nie będą mogły być usunięte lub zastąpione od zewnątrz bez pozostawienia widocznych śladów, lub powinny być połączone w taki sposób, że konstrukcja kontenera nie będzie mogła być przebudowana bez pozostawienia widocznych śladów przebudowy; jeżeli boki, podłoga, drzwi i dach zabudowane są z różnych elementów, to powinny one odpowiadać tym samym wymaganiom i mieć dostateczną trwałość;

b) drzwi i wszystkie inne zamknięcia (łącznie z kurkami ryglującymi, zasuwkami, nakrętkami itp.) powinny być przymocowane za pomocą takich elementów, na które mogą być nałożone plomby i pieczęcie celne; elementy te powinny być takie, aby nie mogły być usunięte lub wymienione od zewnątrz kontenera bez pozostawienia widocznych śladów bądź drzwi nie mogły być otworzone albo wiązadła rozpięte bez naruszenia zamknięć celnych; te ostatnie powinny być odpowiednio zabezpieczone; zezwala się na ruchome dachy;

c) otwory wentylacyjne i ściekowe powinny być zabezpieczone urządzeniami chroniącymi dostęp do wnętrza kontenera; urządzenia te powinny być takie, aby nie mogły być usunięte lub wymienione od zewnętrznej strony kontenera bez pozostawienia widocznych śladów.

2. Niezależnie od postanowień art. 1 pkt c) niniejszego regulaminu zezwala się na części kontenera, które z przyczyn praktycznych zawierają puste przestrzenie (np. w przypadku podwójnych ścian). Aby jednak przestrzenie te nie mogły być wykorzystywane do ukrywania w nich towarów:

i) nie powinno być możliwe usunięcie lub wymiana wewnętrznych listew kontenera bez pozostawienia widocznych śladów lub

ii) ilość tych przestrzeni powinna być ograniczona do minimum i powinny być one łatwo dostępne dla kontroli celnej.

Artykuł  3

Kontenery składane lub rozbierane

Kontenery składane lub rozbierane podlegają postanowieniom artykułów 1 i 2 niniejszego regulaminu; powinny być one dodatkowo zaopatrzone w urządzenia ryglujące, utrzymujące poszczególne części kontenera w takim stanie, że żadnej z nich nie można usunąć. System ten powinien umożliwiać założenie plomb przez urząd celny, jeżeli zamknięcia znajdują się na zewnątrz kontenera, kiedy jest on zmontowany.

Artykuł  4

Kontenery kryte opończą

1. Postanowienia artykułów 1, 2 i 3 niniejszego regulaminu stosuje się odpowiednio do kontenerów krytych opończą. Ponadto kontenery te powinny odpowiadać postanowieniom niniejszego artykułu.

2. Opończa powinna być wykonana z mocnego płótna lub z tkaniny powlekanej plastykiem albo nagumowanej, dostatecznie mocnej, aby nie mogła być rozerwana. Powinna ona być dostatecznie wytrzymała i wykonana w taki sposób, aby zamknięcia były na tyle zabezpieczone, że nie będzie możliwe dostanie się do ładunków bez pozostawienia widocznych śladów.

3. Jeżeli opończa jest wykonana z kilku części, ich brzegi powinny zachodzić na siebie i powinny być połączone ze sobą za pomocą dwóch szwów oddalonych od siebie nie więcej niż o 15 mm. Szwy te powinny być wykonane według rysunku nr 1 załączonego do niniejszego regulaminu; jeżeli jednak niektóre części opończy (takie jak klapy, wzmocnione krawędzie) nie mogą być połączone w powyższy sposób, wystarczy połączyć górną część opończy w sposób określony na rysunku nr 2 załączonym do niniejszego regulaminu. Jeden ze szwów powinien być widoczny tylko z zewnętrznej strony, a kolor nici użyty w tym szwie powinien różnić się od koloru samej opończy i od koloru nici użytych w innych szwach. Wszystkie szwy powinny być maszynowe.

4. Jeżeli opończa sporządzona z tkaniny powlekanej plastykiem została wykonana z kilku części, to części te powinny być spojone ze sobą w sposób przedstawiony na rysunku nr 3 załączonym do niniejszego regulaminu. Brzegi tych części powinny zachodzić na siebie co najmniej 15 mm. Części te powinny być spojone ze sobą na całej szerokości zachodzących na siebie odcinków. Zewnętrzny brzeg opończy powinien być pokryty taśmą plastykową o szerokości co najmniej 7 mm i przymocowany takim samym sposobem spojenia. Na taśmie plastykowej i na każdym jej brzegu na szerokości co najmniej 3 mm powinno być dobrze odciśnięte jednolite uwypuklenie. Części powinny być tak spojone, aby nie można było ich rozdzielić i połączyć na nowo bez pozostawienia widocznych śladów.

5. Naprawy powinny być dokonywane w sposób podany na rysunku nr 4 załączonym do niniejszego regulaminu; brzegi powinny być nałożone jeden na drugi i zszyte razem dwoma widocznymi szwami odległymi od siebie co najmniej o 15 mm; kolor nici widocznej od wewnątrz powinien być różny od koloru nici widocznej z zewnątrz, jak również od koloru samej opończy; wszystkie szwy powinny być maszynowe. Kiedy opończa uszkodzona w okolicy krawędzi jest naprawiana przez zastąpienie uszkodzonych części taśmą, szew może być również wykonany w sposób określony w postanowieniach ustępu 3 niniejszego artykułu i rysunku nr 1 dołączonym do niniejszego regulaminu. Opończe wykonane z tkaniny pokrytej plastykiem mogą być również naprawiane stosownie do sposobu przedstawionego w ustępie 4 niniejszego artykułu, lecz w takim razie miejsce naprawione powinno być spojone z obu stron, a łatka powinna być przyklejona od wewnętrznej strony opończy.

6. a) Opończa powinna być ściśle przymocowana do kontenera w sposób określony w artykule 1 pkt a) i b) niniejszego regulaminu. Ustanawia się następujące formy przymocowania:

i) metalowe kółka przytwierdzone do kontenera,

ii) oczka w krawędziach opończy,

iii) linka przeprowadzona przez kółka w opończy i widoczna na całej jej długości.

Opończa powinna przykrywać stałe części kontenera na długości powyżej 250 mm mierząc od oczek, jeżeli system konstrukcyjny kontenera nie zabezpiecza sam w sobie dostępu do ładunku.

b) Kiedy krawędzie opończy mają być na stałe przytwierdzone do kontenera, to połączenie powinno być ciągłe i uzyskane za pomocą trwałych urządzeń.

7. Odstępy między kółkami lub oczkami nie powinny przekraczać 200 mm. Oczka powinny być wzmocnione.

8. Do przymocowania opończy należy używać:

a) linek stalowych o średnicy co najmniej 3 mm albo

b) sznurów konopnych lub sizalowych o średnicy co najmniej 8 mm, pokrytych przezroczystą nierozciągliwą powłoką z masy plastycznej.

Linki wykonane z drutu mogą być pokryte przezroczystą nierozciągliwą masą plastyczną.

9. Każda linka powinna stanowić całość i być zaopatrzona na końcach w metalowe skuwki. Urządzenie służące do przymocowania każdej metalowej skuwki powinno zawierać otwór nitowy pozwalający na przewlekanie sznurka plomby celnej. Linka powinna być widoczna z jednej i drugiej strony otworu nitowego, tak aby można było się upewnić, że linka stanowi całość (patrz rysunek nr 5 dołączony do niniejszego regulaminu).

10. W otworach opończy, przez które załadowuje się i wyładowuje towar, dwa brzegi opończy powinny mieć jednakowe zakładki. Powinny być one przymocowane za pomocą:

a) zszytej lub spawanej klapy, stosownie do postanowień ust. 3 i 4 niniejszego artykułu,

b) kółek i oczek odpowiadających warunkom określonym w ust. 7 niniejszego artykułu i

c) rzemienia wykonanego z jednego kawałka odpowiednio nierozciągliwego materiału o szerokości 20 mm i 3 mm grubości, przeciągniętego przez kółka, łączącego razem dwa brzegi opończy i klap; rzemień powinien być zabezpieczony od wewnątrz opończy i połączony razem z oczkiem, tak aby można było przeciągnąć linkę, o której mowa w ustępie 8 niniejszego artykułu. Zakładka jest zbyteczna, jeśli będzie założone specjalne urządzenie, jak np. zabezpieczająca podkładka, która będzie chronić przed dostępem do towaru bez pozostawienia widocznych śladów.

11. Znaki rozpoznawcze, które mają być umieszczone na kontenerze stosownie do postanowień załącznika 1 do niniejszego regulaminu, oraz tabliczka dopuszczenia ustalona w załączniku 5 nie mogą być w żadnym razie przykryte opończą.

Artykuł  5

Postanowienia przejściowe

Do 1 stycznia 1977 r. zezwala się na stosowanie skuwek zgodnie z rysunkiem nr 5 dołączonym do niniejszego regulaminu, nawet jeśli będą one posiadać otwory nitowe dotychczas dopuszczanego rodzaju o rozmiarach mniejszych od tych, jakie są podane na tym rysunku.

Rysunek nr 1

OPOŃCZA SPORZĄDZONA Z KILKU CZĘŚCI POŁĄCZONYCH ZA POMOCĄ SZWA

grafika

Rysunek nr 2

OPOŃCZA WYKONANA Z KILKU CZĘŚCI

grafika

Rysunek nr 3

OPOŃCZA WYKONANA Z KILKU CZĘŚCI SPOJONYCH ZE SOBĄ

grafika

Rysunek nr 4

NAPRAWA OPOŃCZY

grafika

Rysunek nr 5

WZÓR SKUWKI

grafika

Załącznik  5

POSTĘPOWANIE W SPRAWIE DOPUSZCZANIA KONTENERÓW ZGODNIE Z WARUNKAMI TECHNICZNYMI OKREŚLONYMI W ZAŁĄCZNIKU 4

Postanowienia ogólne

1. Kontenery mogą być dopuszczone do przewozów towarów pod zamknięciem celnym:

a) w stadium produkcji według typu konstrukcji (postępowanie o dopuszczenie w stadium produkcji) lub

b) w stadium poprodukcyjnym, indywidualnie lub grupowo przy określonej ilości kontenerów tego samego typu konstrukcji (postępowanie o dopuszczenie w stadium poprodukcyjnym).

Postanowienia wspólne dla obu postępowań w sprawie dopuszczenia

2. Właściwe władze uprawnione do dopuszczania będą po dopuszczeniu wystawiać zainteresowanemu świadectwo dopuszczenia ważne, stosownie do okoliczności, albo na nieograniczoną serię kontenerów uznanych według typu albo na określoną liczbę kontenerów.

3. Uzyskujący dopuszczenie umieszcza tabliczkę dopuszczenia na kontenerze lub kontenerach przed użyciem ich do przewozu towarów pod zamknięciem celnym.

4. Tabliczka dopuszczenia będzie przytwierdzona na stałe w dobrze widocznym miejscu w pobliżu innych tabliczek dopuszczenia w celach oficjalnych.

5. Tabliczka dopuszczenia zgodna ze wzorem nr I, przedstawionym w uzupełnieniu nr 1 do niniejszego załącznika, powinna mieć formę metalowego prostokąta o wymiarach nie mniejszych od 20 cm x 10 cm. Następujące dane będą wygrawerowane lub wytłoczone na jej powierzchni w języku angielskim lub francuskim:

a) słowa "Approved for transport under Customs Seal" ("Dopuszczono do przewozu pod zamknięciem celnym"),

b) określenie państwa, w którym zostało wydane dopuszczenie, w formie nazwy lub znaku stosowanego przy określaniu państwa rejestracji pojazdów używanych w międzynarodowym rychu drogowym i numer (cyfry, litery itp.) świadectwa dopuszczenia (np. "NL/26/73" oznacza "Holandia, świadectwo dopuszczenia nr 26, rok wydania 1973"),

c) seryjny numer nadany kontenerowi przez producenta (numer fabryczny),

d) jeżeli kontener był dopuszczony według typu konstrukcji, podaje się numery lub litery typu kontenera.

6. Jeżeli kontener przestał odpowiadać warunkom technicznym przewidzianym dla dopuszczenia, to w takim razie może on być użyty ponownie do przewozu towarów pod zamknięciem celnym dopiero po naprawie dokonanej w taki sposób, aby ponownie spełniał wspomniane warunki techniczne.

7. Jeżeli podstawowe cechy kontenera uległy zmianie, kontener zostaje pozbawiony dopuszczenia i, jeśli ma być użyty do ponownego przewozu pod zamknięciem celnym, powinien być ponownie dopuszczony przez właściwe władze.

Postanowienia szczególne dotyczące dopuszczenia według typu w stadium produkcji

8. Jeżeli kontenery produkowane są według typu konstrukcyjnego, to za zgodą właściwych władz państwa produkcji producent może stosować dopuszczenie według typu.

9. We wniosku o dopuszczenie producent podaje numer lub litery, jakie chce nadać danemu typowi kontenerów, o których dopuszczenie występuje.

10. Do wniosku należy dołączyć rysunki oraz szczegółową specyfikację opisową typu kontenera, który ma być dopuszczony.

11. Producent składa na piśmie zobowiązanie, że:

a) będzie przedstawiał właściwym władzom kontenery takiego typu, jaki władze te będą chciały zbadać,

b) będzie udostępniał właściwym władzom do zbadania dalsze jednostki w dowolnym czasie w stadium produkcji danej serii kontenerów,

c) będzie zawiadamiał właściwe władze o wszelkich zmianach, bez względu na ich zasięg, w rysunkach i dokumentacji, przed wprowadzeniem tych zmian,

d) niezależnie od danych zamieszczonych w tabliczce dopuszczenia będzie podawał na kontenerze w widocznym miejscu znaki i numery danego typu i serii kontenera (numer fabryczny),

e) będzie prowadził rejestr kontenerów wyprodukowanych i dopuszczonych według typu konstrukcyjnego.

12. Właściwe władze ustalają, jakie zmiany powinny być wprowadzone do proponowanego typu, aby dopuszczenie mogło być wydane.

13. Żadne dopuszczenie według typu konstrukcyjnego nie zostanie wydane, dopóki właściwy organ nie upewni się w drodze badań jednego lub więcej kontenerów wyprodukowanych według określonego typu konstrukcyjnego, że ten typ kontenerów odpowiada warunkom technicznym przewidzianym w załączniku 4.

14. W razie dopuszczenia kontenera określonego typu konstrukcyjnego, ubiegającemu się o dopuszczenie zostanie wydane jedno świadectwo dopuszczenia według wzoru nr II przedstawionego w uzupełnieniu nr 2 do niniejszego załącznika i będzie ono ważne dla wszystkich kontenerów wyprodukowanych zgodnie z zatwierdzoną specyfikacją dla danego typu. Takie świadectwo upoważnia producenta do umieszczenia, na każdym kontenerze danego typu, tabliczki dopuszczenia określonej w ustępie 5 niniejszego załącznika.

Specjalne postanowienia dotyczące dopuszczenia w stadium poprodukcyjnym

15. Jeżeli dopuszczenia nie dokonano w stadium produkcji, właściciel, użytkownik lub przedstawiciel jednego z nich może zwrócić się do właściwych władz z wnioskiem o dopuszczenie kontenera lub kontenerów, które może on przedstawić tym władzom i o których dopuszczenie on się ubiega.

16. Wniosek o dopuszczenie, złożony zgodnie z ustępem 15 niniejszego załącznika, powinien zawierać seryjny numer (numer fabryczny), zamieszczany przez producenta na każdym kontenerze.

17. Gdy właściwy organ upewni się, że kontener lub kontenery odpowiadają warunkom technicznym, przewidzianym w załączniku 4, to po zbadaniu takiej ilości kontenerów, jaką uzna za właściwą, wystawia świadectwo dopuszczenia według wzoru nr III zamieszczonego w uzupełnieniu 3 do niniejszego załącznika, ważne wyłącznie dla tej liczby kontenerów, które zostały dopuszczone. Takie świadectwo powinno zawierać seryjny numer lub numery producenta ustalone dla danego kontenera lub kontenerów i upoważnia ono ubiegającego się do umieszczenia na każdym kontenerze tak dopuszczonym tabliczki dopuszczenia przewidzianej w ustępie 5 niniejszego załącznika.

Uzupełnienie 1 do załącznika 5

Wzór nr I

TABLICZKA DOPUSZCZENIA

(wersja angielska)

grafika

Wzór nr I

TABLICZKA DOPUSZCZENIA

(wersja francuska)

grafika

Uzupełnienie 2 do załącznika 5

Wzór nr II

KONWENCJA CELNA W SPRAWIE KONTENERÓW, 1972

Świadectwo dopuszczenia według typu konstrukcyjnego

1. Świadectwo nr*) .......................

2. Niniejszym zaświadcza się, że kontener opisanego niżej typu

został dopuszczony i że kontenery produkowane według tego

typu mogą być użyte do przewozu towarów pod zamknięciem

celnym.

3. Rodzaj kontenera ...........................................

4. Znaki i numery rozpoznawcze typu konstrukcyjnego ...........

............................................................

5. Znaki rozpoznawcze dokumentacji ............................

6. Znaki rozpoznawcze specyfikacji ............................

7. Waga własna ................................................

8. Wymiary zewnętrzne w centymetrach ..........................

9. Istotne cechy konstrukcji (rodzaj materiałów, rodzaj

konstrukcji itp.) ..........................................

............................................................

10. Niniejsze świadectwo jest ważne dla kontenerów

wyprodukowanych zgodnie z dokumentacją i specyfikacją

wymienionymi powyżej.

11. Wystawione dla ............................................

(nazwisko i adres producenta)

konstrukcyjnego, wyprodukowanego przez niego.

Wystawiono w ................. dnia .................

(miejscowość) (data)

przez ........................................................

(podpis i pieczęć przedsiębiorstwa lub organizacji)

(Patrz pouczenie na odwrocie)

*) Wstawić znaki i numery, które mają być umieszczone na

tabliczce dopuszczenia (patrz ustęp 5 pkt b) załącznika 5 do

Konwencji celnej w sprawie kontenerów, 1972).

______

POUCZENIE

(Ustępy 6 i 7 załącznika 5 do Konwencji celnej w sprawie kontenerów z 1972 r.)

6. Jeżeli kontener przestał odpowiadać warunkom technicznym przewidzianym

dla dopuszczenia, to w takim razie może on być użyty ponownie do

przewozu towarów pod zamknięciem celnym dopiero po naprawie dokonanej

w taki sposób, aby ponownie spełniał wspomniane warunki techniczne.

7. Jeżeli podstawowe cechy kontenera uległy zmianie, kontener zostaje

pozbawiony dopuszczenia i, jeśli ma być użyty do ponownego przewozu

pod zamknięciem celnym, powinien być ponownie dopuszczony przez

właściwe władze.

Uzupełnienie 3 do załącznika 5

Wzór nr III

KONWENCJA CELNA W SPRAWIE KONTENERÓW, 1972

Świadectwo dopuszczenia wystawiane w stadium poprodukcyjnym

1. Świadectwo nr*) .......................

2. Zaświadcza się, że kontener(y) wymieniony(e) niżej został(y)

dopuszczony(e) do przewozu towarów pod zamknięciem celnym.

3. Rodzaj kontenera(ów) .......................................

4. Numer(y) seryjny(e) nadany(e) kontenerowi(om) przez

producenta..................................................

5. Waga własna ................................................

6. Zewnętrzne wymiary w centymetrach ..........................

7. Istotne cechy konstrukcji (rodzaj materiałów, rodzaj

konstrukcji itp.) ..........................................

............................................................

............................................................

8. Wystawione dla ............................................

(nazwa i adres strony)

który jest upoważniony do umieszczenia tabliczki dopuszczenia

na wyżej wymienionym kontenerze(ach).

Sporządzono w ................. dnia .................

(miejscowość) (data)

przez .....................................................

(podpis i pieczęć przedsiębiorstwa lub organizacji)

(Patrz pouczenie na odwrocie)

*) Wstawić litery i cyfry, które mają być umieszczone na

tabliczce dopuszczenia (patrz ustęp 5 pkt b) załącznika 5 do

Konwencji celnej w sprawie kontenerów, 1972 ).

______

POUCZENIE

(Ustępy 6 i 7 załącznika 5 do Konwencji celnej w sprawie kontenerów z 1972 r.)

6. Jeżeli kontener przestał odpowiadać warunkom technicznym przewidzianym

dla dopuszczenia, to w takim razie może on być użyty ponownie do

przewozu towarów pod zamknięciem celnym dopiero po naprawie dokonanej

w taki sposób, aby ponownie spełniał wspomniane warunki techniczne.

7. Jeżeli podstawowe cechy kontenera uległy zmianie, kontener zostaje

pozbawiony dopuszczenia i, jeśli ma być użyty do ponownego przewozu

pod zamknięciem celnym, powinien być ponownie dopuszczony przez

właściwe władze.

Załącznik  6

WYJAŚNIENIA

Wstęp

i) Zgodnie z postanowieniami artykułu 13 niniejszej konwencji w wyjaśnieniach interpretuje się niektóre postanowienia niniejszej konwencji i załączników do niej.

ii) W wyjaśnieniach nie zmienia się postanowień niniejszej konwencji lub załączników do niej, ale uściśla ich treść.

iii) Uwzględniając szczególnie zasady zawarte w postanowieniach artykułu 12 niniejszej konwencji i załącznika 4 w sprawie dopuszczenia kontenerów do przewozów pod zamknięciem celnym, w wyjaśnianiach określa się w przypadkach niezbędnych konstrukcję techniczną, która ma być przyjęta przez Umawiające się Strony za zgodną z tymi postanowieniami. Wyjaśnienia mogą także określać, jaką konstrukcję techniczną należy uznać za niezgodną z tymi postanowieniami.

iv) W wyjaśnieniach podaje się sposoby stosowania postanowień konwencji i jej załączników odpowiednio do rozwoju wymagań technologicznych i ekonomicznych.

0. Zasadnicza treść konwencji

0.1. Artykuł 1

Punkt c) i) - Kontenery częściowo zamknięte.

0.1.c) i) - 1

Określenie "częściowo zamknięte" użyte w stosunku do sprzętu wymienionego w artykule 1 punkcie c) i) odnosi się do sprzętu składającego się z podłogi z nadbudową stanowiącą przestrzeń ładowną, która normalnie występuje w kontenerze zamkniętym. Nadbudowa zwykle składa się z metalowych składników tworzących szkielet kontenera. Tego typu kontenery mogą także mieć więcej bocznych lub frontowych ścian. W niektórych przypadkach występuje tylko dach połączony z podłogą za pomocą podpórek. Tego typu kontener jest używany w szczególności do przewozu towarów luzem (na przykład samochodów osobowych).

Punkt c) - Sprzęt i wyposażenie kontenera.

0.1. c) - 1

Określenie "sprzęt i wyposażenie kontenera" obejmuje w szczególności, w tym nawet przenośne, następujące urządzenia:

a) służące do kontroli, zmiany lub ustalenia temperatury wewnątrz kontenera,

b) drobne urządzenia, takie jak wskaźniki temperatury lub wstrząsów, przeznaczone do wykazywania lub rejestrowania zmian warunków otoczenia lub skutków wstrząsu,

c) wewnętrzne ścianki działowe, palety, półki, podpórki, wieszaki i inne podobne urządzenia służące do rozmieszczania i przechowywania towarów.

4. Załącznik 4

4.2. Artykuł 2

Ust. 1 pkt a) - Łączenie części składowych.

4.2.1. a) - 1

a) Przy zastosowaniu detali łączących (nitów, śrub, sworzni, nakrętek itp.) dostateczna ich ilość powinna być umieszczona od zewnątrz i przechodzić przez poszczególne części konstrukcyjne do wewnątrz w tym celu, aby tam zostały zabezpieczone (tj. zanitowane, zaspawane, zakręcone, zaklepane). Niemniej jednak klasyczne nity (np. nity, których umieszczenie wymaga przebicia z obu stron) mogą być także zamieszczane od wewnątrz. Niezależnie od powyższego podłoga kontenera może być zabezpieczona śrubami samowkrętnymi lub drylującymi albo nitami wbijanymi od wewnątrz i przechodzącymi w prawym narożniku przez podłogę i metalowy szkielet, pod warunkiem, z wyjątkiem śrub samowkrętnych, że niektóre ich końcówki będą zrównane z powierzchnią podłogi lub zaspawane na niej.

b) Właściwe władze określą, jakie detale łączące i jaka ich ilość ma być użyta, aby mogły spełniać warunki wymienione w punkcie a) niniejszego wyjaśnienia, tak aby właściwe władze miały pewność, że podstawowe części kontenera tak połączone nie zostały naruszone bez pozostawienia widocznych śladów. Wybór i rozmieszczenie innych detali łączących nie podlegają żadnym ograniczeniom.

c) Detale łączące, które mogą być zmienione lub zastąpione tylko z jednej strony, bez pozostawienia widocznych śladów, np. bez konieczności naruszenia elementu łączącego po obu stronach danego detalu kontenera, nie mogą być stosowane w rozumieniu punktu a) niniejszego wyjaśnienia. Przykładami takich elementów są nity drylujące lub ślepe itp.

d) Opisane wyżej metody łączenia stosuje się do kontenerów specjalnych, na przykład izotermicznych, chłodniczych i do kontenerów-cystern w takim zakresie, w jakim te kontenery będą spełniać warunki techniczne ustalone dla tych kontenerów w związku z ich użyciem. Jeżeli z przyczyn technicznych nie można zabezpieczyć części składowych w sposób określony w punkcie a) niniejszego wyjaśnienia, części składowe mogą być łączone za pomocą środków łączących wymienionych w punkcie c) niniejszego wyjaśnienia, o ile te środki użyte od wewnętrznej strony ściany nie będą mogły być zaklepane na zewnątrz.

Ust. 1 pkt b) - Drzwi i inne zamknięcia

4.2.1. b) - 1

a) Urządzenia, na których mają być założone zamknięcia celne, powinny:

i) zabezpieczać za pomocą spawania lub przez nie mniej niż dwa detale łączące stosownie do punktu a) wyjaśnienia 4.2.1. a) - 1 lub

ii) być tak skonstruowane, że gdy kontener jest zamknięty, to detale łączące nie mogą być naruszone bez pozostawienia widocznych śladów, lub

iii) mieć otwory o średnicy nie mniejszej od 11 mm albo przedziały o długości 11 mm i 3 mm szerokości.

b) Zawiasy, bolce, skoble i inne urządzenia, na których zawieszone są drzwi, powinny być zabezpieczone zgodnie z wymaganiami ustalonymi w punkcie a) niniejszego wyjaśnienia. Ponadto różne elementy takich złączy (zawiasów, bolców, skobli) powinny być tak przytwierdzone, aby w sytuacji, gdy kontener jest zamknięty i zaplombowany, nie mogły być naruszone lub zmienione bez pozostawienia widocznych śladów. Niemniej jednak, kiedy złącze nie jest dostępne od zewnątrz, wystarczy, że drzwi będą zamknięte i zaplombowane w taki sposób, że urządzenie łączące nie może być zdjęte bez pozostawienia widocznych śladów. Jeśli drzwi lub inne zamknięcia mają więcej niż dwa zawiasy, to dwa zawiasy skrajne powinny być umieszczone zgodnie z warunkami ustalonymi w powyższym punkcie a) i).

c) Kontenery zawierające większą ilość takich zamknięć, jak klapy, krany, pokrywy luk itp., powinny być tak skonstruowane, aby ilość plomb celnych można było ograniczyć do minimum. Sąsiadujące ze sobą zamknięcia powinny stykać się ze sobą w taki sposób, ażeby można było na nie założyć jedną wspólną plombę celną lub inne służące do tego celu urządzenie.

d) Kontenery z ruchomymi dachami powinny być zbudowane w taki sposób, aby można było na nie założyć jak najmniej plomb celnych.

Ust. 1 pkt c) - Urządzenia wentylacyjne.

4.2.1. c) - 1

a) Ich największy rozmiar nie może w zasadzie przekraczać 400 mm.

b) Urządzenie umożliwiające bezpośredni dostęp do ładunku powinno być zabezpieczone siatką drucianą lub metalową dziurkowaną zastawką (maksymalne rozmiary otworów 3 mm w obu przypadkach) zabezpieczoną metalową ramką (maksymalne rozmiary otworów 10 mm).

c) Urządzenie nie pozwalające na bezpośredni dostęp do ładunku (np. ze względu na kolankowy lub przegrodzony system) powinno być zabezpieczone w ten sam sposób, z tym że rozmiary otworów mogą odpowiednio wynosić od 10 mm do 20 mm.

d) W przypadku otworów wykonanych w opończy złącza wymienione w punkcie b) powinny być wykonane w sposób opisany wyżej. Niemniej jednak dopuszczalne są urządzenia blokujące, wykonane w formie metalowej płytki podziurkowanej lub siatki drucianej zamontowanej od wewnątrz.

Ust. 1 pkt c) - Urządzenia ściekowe.

4.2.1. c) - 2

a) Ich największy rozmiar nie może w zasadzie przekraczać 35 mm.

b) Urządzenia umożliwiające bezpośredni dostęp do ładunku powinny w zasadzie być zabezpieczone za pomocą złączy opisanych w punkcie b) wyjaśnienia 4.2.1. c) - 1 dotyczącego urządzeń wentylacyjnych.

c) W razie gdy urządzenie odwadniające nie umożliwia bezpośredniego dostępu do ładunku, wspomniane w punkcie b) niniejszego wyjaśnienia złącza nie mogą być zastosowane, jeżeli do systemu zamknięć ryglujących można się dostać od wewnątrz kontenera.

4.4 Artykuł 4

Ust. 3 - Opończe wykonane z kilku części.

4.4.3. - 1

a) Kilka części tworzących jedną opończę może być wykonanych z różnych materiałów odpowiadających postanowieniom ust. 2 art. 4 załącznika 4.

b) Połączenia kilku części, które gwarantują zabezpieczenie, mogą być użyte do wykonania jednej opończy, jeżeli części te połączone są zgodnie z postanowieniami art. 4 załącznika 4.

Ust. 6 pkt a).

4.4.6. a) - 1

Przykłady sposobów przytwierdzania opończy i zakładania opończy wokół kontenera i naroży, przyjęte z punktu widzenia celnego, są podane na rysunkach nr 1, nr 2 i nr 3 dołączonych do niniejszego załącznika.

Ust. 8 - Linki zabezpieczające z rdzeniem tekstylnym.

4.4.8. - 1

W rozumieniu niniejszego ustępu linki zawierające tekstylny rdzeń ze stalowym drutem, owinięty sześcioma nićmi, całkowicie pokrywającymi rdzeń, są dopuszczalne, jeżeli linki (z wyłączeniem linek wykonanych z plastyku) mają średnicę nie mniejszą niż 3 mm.

Ust. 10 pkt c) - Rzemienie do opończy.

4.4.10. c) - 1

Następujące materiały są zalecane jako odpowiednie do wykonania z nich rzemieni:

a) skóra,

b) materiał tekstylny, łącznie z plastykiem lub tkaniną nagumowaną, z zastrzeżeniem że materiał ten będzie tkany ściśle i nie może po zerwaniu być zespojony lub doprowadzony do stanu używalności bez pozostawienia widocznych śladów.

4.4.10. c) - 2

Urządzenia podane na rysunku nr 3 dołączonym do niniejszego załącznika odpowiadają wymaganiom określonym w ust. 10 art. 4 załącznika 4. Odpowiadają one również postanowieniom ust. 6 art. 4 załącznika 4.

5. Załącznik 5

Ust. 1 - Dopuszczenie kontenerów łączonych, krytych opończą.

5.1. - 1

Jeżeli dwa kontenery pod opończą dopuszczone do przewozów pod zamknięciem celnym połączone są ze sobą w taki sposób, że tworzą jeden kontener przykryty opończą, odpowiadający warunkom przewozu pod zamknięciem celnym, to w takim przypadku nie wymaga się odrębnego świadectwa dopuszczenia lub tabliczki dopuszczenia dla takiego połączonego kontenera.

Załącznik  6

Rysunek nr 1

URZĄDZENIE DO ZAMYKANIA OPOŃCZY

Urządzenie przedstawione poniżej odpowiada warunkom punktu a) ust. 6 art. 4 załącznika 4.

grafika

Rysunek nr 2

URZĄDZENIE DO UMOCOWANIA OPOŃCZY Z OKUCIEM NAROŻNYM

Poniższe urządzenie odpowiada postanowieniom punktu a) ust. 6 art. 4 załącznika 4.

grafika

Rysunek nr 3

WZÓR URZĄDZENIA DO ZAMYKANIA OPOŃCZY

Urządzenie przedstawione poniżej odpowiada wymaganiom końcowej części ust. 10 art. 4 załącznika 4. Odpowiada ono również wymaganiom ust. 6 art. 4 załącznika 4.

grafika

Załącznik  7

SKŁAD I ZASADY POSTĘPOWANIA KOMITETU ADMINISTRACYJNEGO

Artykuł  1

1. Członkami Komitetu Administracyjnego są Umawiające się Strony.

2. Komitet może decydować, czy właściwe organy państw wymienionych w artykule 18 niniejszej konwencji, nie będących Umawiającymi się Stronami, lub przedstawiciele organizacji międzynarodowych, w razie omawiania interesujących ich zagadnień, mogą uczestniczyć w posiedzeniach Komitetu w charakterze obserwatorów.

Artykuł  2

Rada Współpracy Celnej zapewni Komitetowi obsługę sekretariatu.

Artykuł  3

Komitet wybiera przewodniczącego i wiceprzewodniczącego na pierwszym posiedzeniu każdego roku.

Artykuł  4

Właściwe organy Umawiających się Stron zgłaszają do Rady Współpracy Celnej proponowane zmiany niniejszej konwencji, podają przyczyny zmian oraz zgłaszają propozycje włączenia ich do porządku dziennego posiedzenia Komitetu. Rada Współpracy Celnej podaje je do wiadomości właściwym organom Umawiających się Stron oraz państw wymienionych w artykule 18 niniejszej konwencji nie będących Umawiającymi się Stronami konwencji.

Artykuł  5

1. Rada Współpracy Celnej zwołuje posiedzenie Komitetu na prośbę właściwych organów co najmniej pięciu Umawiających się Stron. Rozsyła ona projekt porządku dziennego obrad właściwym organom Umawiających się Stron i państw wymienionych w art. 18 niniejszej konwencji, które nie są Umawiającymi się Stronami, przynajmniej na sześć tygodni przed posiedzeniem Komitetu.

2. Na podstawie decyzji Komitetu podjętej na podstawie postanowienia ust. 2 art. 1 niniejszego załącznika Rada Współpracy Celnej zaprasza przedstawicieli właściwych organów państw wymienionych w art. 18 niniejszej konwencji, które nie są Umawiającymi się Stronami, oraz przedstawicieli organizacji międzynarodowych do udziału w charakterze obserwatorów w posiedzeniach Komitetu.

Artykuł  6

Propozycje poddawane są pod głosowanie. Każda z Umawiających się Stron reprezentowana na posiedzeniu ma jeden głos. Propozycje inne niż poprawki wnoszone do niniejszej konwencji przyjmowane są przez Komitet większością głosów członków obecnych na posiedzeniu i biorących udział w głosowaniu. Zmiany do niniejszej konwencji i decyzje, o których mowa w ust. 5 art. 21 i ust. 6 art. 22, dotyczące wprowadzenia poprawek, przyjmowane są większością 2/3 głosów członków obecnych na posiedzeniu i biorących udział w głosowaniu.

Artykuł  7

Przed zamknięciem posiedzenia Komitet zatwierdza sprawozdanie.

Artykuł  8

W sprawach nie uregulowanych w niniejszym załączniku mają zastosowanie przepisy dotyczące zasad postępowania Rady Współpracy Celnej, chyba że Komitet zadecyduje inaczej.

PROTOKÓŁ PODPISANIA

Podczas podpisywania niniejszej konwencji dnia dzisiejszego niżej podpisani, należycie upoważnieni przez swoje Rządy, składają następujące oświadczenie:

1. Dodawanie, w celu ustalenia przywozowych należności celnych i opłat, do wagi i wartości kontenerów odprawionych warunkowo wagi i wartości towarów w nich przewożonych jest niezgodne z zasadami odprawy warunkowej kontenerów. Dodanie współczynnika oficjalnie ustalonej tary do towarów znajdujących się w kontenerze jest dopuszczalne w razie braku opakowania lub ze względu na rodzaj opakowania, ale nigdy dlatego, że towary te są przewożone w kontenerze.

2. Postanowienia niniejszej konwencji nie stoją na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych lub porozumień międzynarodowych nie dotyczących spraw celnych, regulujących użycie kontenerów.

3. Ograniczenie pojemności ładunku do 1 m³, określone w artykule 1 niniejszej konwencji, nie pociąga za sobą stosowania bardziej zaostrzonych przepisów do kontenerów o mniejszej pojemności, a Umawiające się Strony niniejszej konwencji zapewnią stosowanie do nich odprawy warunkowej takiej, jaką stosują do kontenerów wymienionych w niniejszej konwencji.

4. Jeżeli chodzi o postępowanie związane z czasowym przywozem kontenerów, określone w artykułach 6, 7 i 8 niniejszej konwencji, to Umawiające się Strony uznają, że zniesienie wszelkich dokumentów celnych i zabezpieczenia umożliwiłoby im osiągnięcie podstawowych celów niniejszej konwencji i dlatego będą czynić wysiłki w tym kierunku.

• Identyfikator: Dz.U.1983.7.36
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja celna w sprawie kontenerów. Genewa. 1972.12.02.
• Data aktu: 02/12/1972
• Data ogłoszenia: 16/02/1983
• Data wejścia w życie: 29/10/1982