Przepisy wykonawcze do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 r. o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 9 października 1934 r.

Przepisy wykonawcze do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 r. o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej.

Na podstawie art. 5 i 6 rozporządzenia. Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 r. o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 732), zarządza się co następuje:

§ 1. Artykuły, powołane w rozporządzeniu niniejszem bez bliższego określenia, oznaczają przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 r. o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej.

§ 2. Do wagi netto (art. 5 ust. 3) nie dolicza się kartonów, papieru, sznurków, tasiemek do obwiązywania towaru, deszczułek wkładkowych, wałków i innych przedmiotów do nawijania tkanin, koronek, wstążek i t. p.

§  3.

1) Do wagi brutto (art. 5 ust. 4) nie dolicza się dodatkowego opakowania, przeznaczonego do ochrony towaru w drodze, jako to: drugiej (wierzchniej) beczki, drugiej (wierzchniej) skrzyni, słomy jako ochrony zewnętrznej i t. p., oraz wagi środków transportowych (wagonów, wozów, skrzyń zbiorczych i t. p.) wraz z ich wewnętrznem ochronnem urządzeniem.

2) Jeżeli w jednem i tem samem opakowaniu znajduje się dwa lub więcej rodzajów towarów, podlegających różnym stawkom celnym od wagi brutto, wagę opakowania rozdziela się na każdy z tych towarów proporcjonalnie do ich wagi netto. Gdy między temi towarami znajdują się również takie, które podlegają cłu od wagi netto, przypadająca na nie procentowo część wagi opakowania jest wolna od cła.

§  4.

1) Procentowy opust, jaki przy określaniu wagi netto towaru (art. 5 ustęp 5) powinien być odliczany od wagi brutto (surowej), ustala urzędowa tabela tarowa, podana w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

2) Opust na tarę należy stosować do tych rodzajów opakowań, które są wymienione w tabeli tarowej; jednak opust na tarę, ustalony przy danej pozycji taryfy celnej dla skrzyń, stosuje się również do beczek, jeżeli te nie są wymienione w tabeli, oraz odwrotnie - opust na tarę, ustalony dla beczek, stosuje się również do skrzyń, niewymienionych w tabeli.

3) Na trociny lub na ziemię okrzemkową w skrzyniach albo beczkach z towarami chemicznemi i aptecznemi, znajdującemi się w naczyniach szklanych, kamiennych lub metalowych, dodaje się do opustu tatowego, ustalonego w tabeli, 8% wagi brutto.

4) Gdy towar nadchodzi w zewnętrznych i nadto wewnętrznych opakowaniach, opust na tarę stosuje się tylko do wewnętrznego opakowania towaru, jeżeli tabela tarowa nie stanowi inaczej.

5) Do towarów, podlegających cłu łącznie z wagą bezpośredniego opakowania, przywożonych w beczkach, skrzyniach i t. p., może być stosowany opust na tarę, ustalony dla beczek, skrzyń i t. p., tylko w tym przypadku, gdy towary te posiadają prócz tego bezpośrednie wewnętrzne opakowanie.

6) Jeżeli dla towarów, przywożonych w belach, matach ze słomy i rogoży, tabela nie przewiduje opustu na tarę, należy do tego rodzaju opakowań stosować opust na tarę w wysokości 2% wagi brutto.

7) Jeżeli towary nadchodzą w opakowaniach, dla których przewidziany jest różny opust tarowy, należy zgłaszać wagę brutto każdej sztuki osobno i wymienić rodzaj opakowania według nazwy, przewidzianej w tabeli tarowej. Wagę brutto przesyłek, składających się z dwóch lub większej ilości sztuk, jeżeli zawierają towar jednakowego gatunku i nadeszły w opakowaniu, dla którego przewidziany jest jednakowy opust na tarę, można zgłaszać sumarycznie.

8) Opakowania, niewymienione w tabeli tarowej, zgłasza się tak, jak się zewnętrznie przedstawiają, np. kufer, konewka i t. p.

§  5.

1) Jeżeli w jednem i tem samem opakowaniu znajduje się dwa lub więcej rodzajów towarów, opust tarowy nie może być zastosowany i towary należy faktycznie wyważyć.

2) Jeżeli towar, dla którego w tabeli ustanowiony jest opust na tarę, zostanie faktycznie wyważony (art. 5 ustęp 6-b, c), za podstawę do wymiaru cła należy przyjąć wagę, otrzymaną w wyniku faktycznego wyważenia.

§  6.

1) O ustalenie wagi netto przez faktyczne wyważenie (art. 5 ust. 6-c) strona powinna umieścić w zgłoszeniu celnem odpowiedni wniosek, dołączając do zgłoszenia fakturę (specyfikację) ze szczegółową wagą towaru brutto i netto. Wniosek taki na piśmie, z dołączeniem faktury (specyfikacji), może być przedstawiony również po złożeniu zgłoszenia, jednakże przed rozpoczęciem rewizji celnej.

2) Urząd celny odmówi faktycznego wyważenia towaru, jeżeli wyważenie byłoby połączone ze szkodą dla zdrowia uczestników rewizji. Urząd celny może również odmówić faktycznego wyważenia towaru w przypadkach, gdy wyważenie napotyka na nieprzezwyciężone trudności lub może uszkodzić obok leżące inne towary.

§  7.

1) Stawkami celnemi, powodującemi według art. 5 ust. 8-a clenie towaru według wagi brutto, są stawki celne, ustalone zarówno w. pozycjach i punktach taryfy celnej, jak i w uwagach, i to bez względu na to, czy stawki te są stosowane za osobnem pozwoleniem lub bez takiego pozwolenia.

2) Jeżeli jednak stawka celna, ustanowiona w taryfie celnej od wagi netto, zostaje obniżona poniżej zł 15, względnie zł 12, od 100 kg w drodze rozporządzenia o ulgach celnych (art. 23 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o prawie celnem - Dz. U. R. P. Nr. 84, poz. 610) lub na zasadzie konwencyj handlowych, należy za podstawę do wymiaru cła przyjmować wagę netto, chyba że rozporządzenie o ulgach celnych lub konwencja handlowa stanowi inaczej.

§  8.

1) Wagę brutto towarów (art. 5 ust. 8), podlegających cłu do zł 15, względnie zł 12, od 100 kg można przyjąć według wagi ustalonej przy przyjęciu towarów do magazynu lub składu celnego; wagę tę należy przy rewizji celnej wyrywkowo sprawdzić.

2) Wagę brutto towarów, których stawka celna przekracza wymienione w p. 1 normy, należy stwierdzić przez faktyczne wyważenie. Jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach jednego rodzaju i jednej wagi, można przeprowadzić tylko próbne wyważenie, które jednak musi obejmować co najmniej dziesiątą część przesyłki, niemniej jednak pięciu sztuk, wybranych bez wpływu strony; gdy przy próbnem wyważaniu okaże się niezgodność, należy wyważyć całą przesyłkę.

3) Gdy waga przesyłki zostaje ustalona przy przyjęciu towaru do magazynu lub składu celnego albo zostaje przedstawiona przez stronę specyfikacja, wymieniająca wagę wszystkich sztuk zosobna, to przyjmuje się wagę przesyłki, ustaloną przy przyjęciu do magazynu lub składu, względnie wagę, podaną w specyfikacji, za wagę wymiarową, jeżeli próbne wyważenie sztuk nie wykaże w zestawieniu z wagą, ustaloną przy przyjęciu do magazynu lub składu celnego, względnie z wagą, wymienioną w specyfikacji, większej różnicy nad 2%.

§ 9. Towary, od których cło wymierzane jest od wagi, a które są przeznaczone do detalicznej sprzedaży wraz z opakowaniem, cli się łącznie z wagą tego opakowania (art. 5 ustęp 10), np. perfumy we flakonach - łącznie z pudełkami, w których flakony są umieszczone; lak w laseczkach różnokolorowych, umieszczonych po kilka sztuk w pudełkach kartonowych - łącznie z pudełkami kartonowemi; specyfiki farmaceutyczne w słoikach, buteleczkach i t. p., umieszczonych w pudełkach - łącznie z pudełkami i znajdującemi się w nich drukami. Zasada ta nie ma zastosowania do wyrobów jubilerskich.

§ 10. Przy wymierzaniu cła od wartości towaru, w razie gdy dzień ustalony dla przeliczenia, na walutę polską ceny zagranicznej towaru (art. 5 ust. 12) przypada na dzień świąteczny, przeliczenia należy dokonywać według kursu dewiz z dnia poprzedzającego dzień świąteczny.

§  11.

1) Używane zwykle w handlu opakowania (worki, skrzynie, beczki drewniane i t. p.), tak wewnętrzne jak i zewnętrzne, są wolne od cła. Specjalne opakowania, np. beczki żelazne, butle żelazne, skrzynie starannie wykonane, malowane lub lakierowane i t. p., przystosowane do wielokrotnego przewozu lub stałego przechowywania towarów, podlegają osobno cleniu według ich jakości, bez względu na to, czy opłacają wyższe cło, niż zawarty w nich towar, czy też nie (art. 5 ustęp 13).

2) Jeżeli towar, podlegający cłu łącznie z wagą bezpośredniego opakowania lub od wagi brutto, znajduje się w specjalnem opakowaniu, to, jeżeli taryfa celna nie stanowi inaczej, wymierza się cło od wagi towaru łącznie z wagą specjalnego opakowania, a niezależnie od tego pobiera się należności celne za specjalne opakowanie (ust. 1).

§ 12. Wagę towarów, dopuszczonych do odprawy na wagonach bez wyładowania, ustala się za pomocą odliczenia uwidocznionej na wagonach tary od stwierdzonej wagi wagonu łącznie z towarami. We wszystkich przypadkach, mogących wzbudzić wątpliwość co do prawdziwości tary wagonu, czy też jednolitości zawartego w wagonie towaru, należy wagę towaru ustalić przez wyważenie towaru.

§ 13. Za beczki i półbeczki, w których są przywożone z zagranicy śledzie solone, a które według poz. 117 taryfy celnej służą za podstawę do wymiaru cła, uważa się: beczki o wadze 160 kg brutto - łącznej wagi śledzi, ropy i beczki, półbeczki zaś - 80 kg brutto; w obu przypadkach dopuszczalna jest tolerancja wagi do ± 10%. Cło od śledzi solonych nadchodzących w beczkach, nie odpowiadających wymienionym warunkom, wymierza się jak od śledzi, nadchodzących w innem, aniżeli beczki, opakowaniu.

§ 14. 1 Zmiana stanu towarów, przeznaczonych dla produkcji, mająca na celu zastosowanie przewidzianego w poszczególnych pozycjach taryfy celnej niższego cła lub zwolnienia od cła, może nastąpić za pozwoleniem Ministra Skarbu lub innej władzy celnej upoważnionej do wydawania takich pozwoleń na warunkach, w pozwoleniu określonych. Zmiana taka powinna być dokonywana pod urzędową kontrolą celną. W ten sposób np. żółtko i tłuszcze do celów technicznych mogą być skażane, szmaty oraz skrawki tkanin i wyrobów dzianych, jako surowiec dla przemysłu włókienniczego, mogą być pokrajane, stare gazety i miazga papierowa w arkuszach dla przemysłu papierniczego mogą być pokrajane lub podziurawione, stare wyroby żelazne i aluminjowe dla przemysłu metalowego mogą być połamane i t. p.

§ 15. 2

1) Gdy przed wydaniem do wolnego obrotu towaru, przy którego odprawie może być, w myśl postanowień taryfy celnej przywozowej, zastosowane za pozwoleniem Ministra Skarbu cło zniżone lub zwolnienie od cła, strona nie złożyła podania o wydanie jej takiego pozwolenia, Minister Skarbu może dodatkowo wydać pozwolenie i zarządzić zwrot różnicy pomiędzy należnościami celnemi pobranemi a przypadającemi na zasadzie tego pozwolenia, jeżeli:

a) przed wydaniem towaru do wolnego obrotu została ustalona na wniosek strony tożsamość towaru w sposób określony przepisami wykonawczemi do prawa celnego;

b) strona złożyła w ciągu 30 dni od daty uiszczenia, zakredytowania lub odroczenia należności celnych podanie o zastosowanie do odprawionego towaru zniżonej stawki celnej lub zwolnienia od cła.

2) W przypadkach gdy przed podjęciem towaru do wolnego obrotu strona złożyła podanie o wydanie jej pozwolenia na zastosowanie przewidzianej w taryfie celnej przywozowej zniżonej stawki celnej, lub zwolnienia od cła, lecz podjęła towar do wolnego obrotu przed otrzymaniem takiego pozwolenia, Minister Skarbu może zarządzić zwrot różnicy pomiędzy należnościami celnemi pobranemi a przypadającemi na zasadzie tego pozwolenia, jeżeli przy zachowaniu przepisu pkt. a) ust. 1 paragrafu niniejszego, strona złożyła podanie o zwrot wspomnianej różnicy w ciągu 30-tu dni od daty pisma, którem Ministerstwo Skarbu zawiadomiło ją o wydaniu pozwolenia.

3) Jeżeli strona wniosła zażalenie w sprawie zastosowania taryfy celnej lub przepisów celnych, bieg 30-dniowych terminów, określonych w ustępie 1 i 2 paragrafu niniejszego, rozpoczyna się od daty doręczenia stronie orzeczenia ostatecznego w administracyjnym toku instancyj.

4)

. Podania określone w ust. 1 i 2 paragrafu niniejszego strona powinna złożyć dołączając kwit celny w urzędzie celnym, który dokonał odprawy. Urząd celny prześle otrzymane podanie do Ministerstwa Skarbu wraz ze sprawozdaniem i dowodami stwierdzającemi tożsamość towaru.

5) Przewidziane w umowach handlowych cła zniżone lub zwolnienia od cła, uzależnione od pozwoleń Ministra Skarbu, mogą być stosowane w trybie ustalonym w ust. 1, 2, 3, 4 paragrafu niniejszego.

§  16.

1) Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 30 października 1934 r.

2) Jednocześnie tracą moc obowiązującą te postanowienia rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 4 października 1933 r. o postępowaniu celnem (Dz. U. R. P. Nr. 77, poz. 552), które są oparte na rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 r. o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 732) i nie są uchylone w myśl art. 136 ust. 2 prawa celnego (Dz. U. R. P. z r. 1933 Nr. 84, poz. 610).

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  ³

TABELA TAROWA

grafika

1 § 14 zmieniony przez § 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.34.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1936 r.

2 § 15 zmieniony przez § 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.34.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1936 r.

3 Załącznik:

-zmieniony przez § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 24 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.34.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1936 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 25 sierpnia 1936 r. (Dz.U.36.69.497) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 września 1936 r.

Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 maja 1938 r. (Dz.U.38.37.313) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1938 r.

• Identyfikator: Dz.U.1934.92.833
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Przepisy wykonawcze do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 r. o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej.
• Data aktu: 09/10/1934
• Data ogłoszenia: 25/10/1934
• Data wejścia w życie: 30/10/1934