Tryb postępowania przy przenoszeniu sędziów i prokuratorów na inne miejsca służbowe i w stan spoczynku.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 24 grudnia 1928 r.

o trybie postępowania przy przenoszeniu sędziów i prokuratorów na inne miejsca służbowe i w stan spoczynku.

Na podstawie art. 111, 243 i 298 prawa o ustroju sądów powszechnych z dnia 6 lutego 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 12, poz. 93) zarządzam co następuje:

I.

Przeniesienie na inne stanowisko z powodu powinowactwa.

§ 1. Sędzia lub prokurator, który zawarł związek małżeński, tworzący powinowactwo, uzasadniające w myśl art. 84, 102 § 2 lit. b) i 237 prawa o ustroju sądów powszechnych przeniesienie go na inne miejsce służbowe winien podać o tem wiadomość kierownikowi sądu względnie urzędu prokuratorskiego i na żądanie przedstawić akty urodzenia i ślubu.

Kierownik sądu lub urzędu prokuratorskiego, po stwierdzeniu powinowactwa, przedstawia sprawę w drodze służbowej Ministrowi Sprawiedliwości.

II.

Przeniesienie na inne miejsce służbowe dla dobra wymiaru sprawiedliwości lub powagi stanowiska sędziowskiego. Przeniesienie w stan spoczynku w interesie wymiaru sprawiedliwości.

§ 2. 1 Przeniesienie sędziego, wbrew jego woli, na inne miejsce służbowe na zasadzie art. 102 § 2 lit. c) u. s. p. lub przeniesienie go w stan spoczynku na zasadzie art. 110 lit. c) u. s. p. może nastąpić na wniosek prezesa sądu właściwego, a w stosunku do prezesa - na wniosek prezesa sądu wyższego.

§ 3. 2 Prezes sądu właściwego zawiadamia o zamierzonem złożeniu wniosku prezesa sądu wyższego, zarządzając równocześnie w miarę potrzeby przedwstępne wyjaśnienie okoliczności faktycznych.

Gdy sprawa dotyczy przeniesienia na inne miejsce służbowe lub w stan spoczynku prezesa sądu, zawiadomienie w myśl ustępu poprzedniego przedstawi Ministrowi Sprawiedliwości prezes sądu wyższego.

§ 4. 3 Po upływie przynajmniej siedmiu dni od zawiadomienia przewidzianego w paragrafie poprzednim prezes sądu właściwego, a gdy sprawa dotyczy prezesa sądu - prezes sądu wyższego - komunikuje wniosek odnośnemu sędziemu (prezesowi) pozostawiając mu czternastodniowy termin, w ciągu którego sędzia (prezes) może wnieść podanie o przeniesienie na inne miejsce służbowe lub w stan spoczynku, o ile posiada warunki przewidziane w art. 108 u. s. p., albo zrzec się stanowiska.

§ 5. 4 Jeżeli podania przewidzianego w § 4 nie złożono w terminie lub złożone podanie załatwiono odmownie, wniosek będzie przedstawiony kolegjum administracyjnemu sądu wyższego. Prezes sądu właściwego składa swój wniosek na ręce prezesa sądu wyższego.

Kolegjum sądu wyższego zarządza zbadanie okoliczności sprawy i zebranie dowodów a do przeprowadzenia dochodzenia wyznacza jednego ze swych członków lub innego sędziego tegoż sądu. Kolegjum może zwrócić się za pośrednictwem prezesa do prezesa sądu właściwego o wyznaczenie w tym celu sędziego, jeżeli sprawa nie dotyczy przeniesienia na inne miejsce służbowe lub w stan spoczynku prezesa sądu

§ 6. Sędzia zainteresowany i jego obrońca mają prawo, po ukończeniu dochodzenia, przejrzenia akt i poczynienia wyciągów.

Sędzia zainteresowany i jego obrońca mogą składać/ wnioski o uzupełnienie dochodzenia. Jeżeli sędzia prowadzący dochodzenie wniosku nie uwzględni, przedstawi go do rozstrzygnięcia kolegjum administracyjnemu, które zarządziło dochodzenie.

§ 7. Po ukończeniu dochodzenia sędzia wyznaczony przesyła akta prokuratorowi sądu, przed którym toczy się postępowanie; prokurator zwraca akta ze swoim wnioskiem prezesowi tegoż sądu.

§ 8. Na podstawie sprawozdania członka kolegjum administracyjnego, wyznaczonego przez prezesa, kolegjum zarządza:

a) uzupełnienie dochodzenia, o ile uzna to za potrzebne;

b) przekazanie sprawy ogólnemu zgromadzeniu, postanawiając jakie dowody należy na posiedzeniu bezpośrednio przeprowadzić.

W uchwale przekazującej sprawę kolegjum administracyjne oznacza dokładnie fakty, mające stanowić podstawę orzeczenia zgromadzenia ogólnego. Odpis uchwały doręcza się prokuratorowi, zainteresowanemu sędziemu i obrońcy, jeżeli był wskazany.

§ 9. Kolegjum administracyjne nie przekaże sprawy zgromadzeniu ogólnemu, jeżeli przed powzięciem uchwały w tym względzie cofnięto wniosek o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe lub w stan spoczynku (§§ 2, 3).

§ 10. Prezes sądu wyznacza termin posiedzenia zgromadzenia ogólnego, zawiadamia o nim prokuratora, zainteresowanego sędziego, jego obrońcę, jeżeli był wskazany, oraz wzywa powołanych do rozprawy świadków i znawców.

Wezwania zainteresowanemu sędziemu doręcza się w sposób przewidziany regulaminem sądowym.

§ 11. Do czynności na posiedzeniu zgromadzenia ogólnego mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 159 u. s. p.; sprawę przedstawia sędzia wyznaczony przez prezesa; nie może nim być sędzia, który przeprowadzał dochodzenie.

Niestawiennictwo należycie wezwanego zainteresowanego sędziego lub jego obrońcy nie wstrzymuje postępowania.

Zgromadzenie ogólne przystępuje do narad i do głosowania w nieobecności zainteresowanego sędziego, i jego obrońcy.

Orzeczenie nie wymaga uzasadnienia i nie ulega zaskarżeniu.

§ 12. Odpisy orzeczenia zgromadzenia ogólnego doręcza się zainteresowanemu sędziemu oraz przesyła Ministrowi Sprawiedliwości i prezesowi właściwego sądu.

§ 13. Przeniesienie prokuratora w stan spoczynku na zasadzie art. 110 lit. c) (art. 243 § 2) u. s. p. nastąpi po przeprowadzeniu dochodzenia, mającego stwierdzić okoliczności uzasadniające to przeniesienie. Dochodzenie to przeprowadza w stosunku do prokuratorów podległych prokuratorowi apelacyjnemu wyznaczony przez niego prokurator lub wiceprokurator, w innych wypadkach prokurator wyznaczony przez Ministra Sprawiedliwości.

§ 14. Do wezwania świadków i znawców, do doręczeń i przeprowadzenia dowodów mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy postępowania karnego, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie zawierają odmiennych postanowień.

III.

Przejście w stan spoczynku na własne żądanie, po ukończeniu sześćdziesiątego lub pięćdziesiątego piątego roku życia.

§ 15. W wypadkach przewidzianych w art. 108 lit. b) i c) u. s. p. zainteresowany sędzia lub prokurator winien na żądanie władz nadzorczych przedstawić akt urodzenia i inne dokumenty, uzasadniające jego żądanie przeniesienia w stan spoczynku, jeżeli dane zawarte w wykazie stanu służby okażą się niewystarczające.

IV.

Przejście w stan spoczynku wskutek ukończenia lat siedemdziesięciu. ⁵

§ 16. Sędzia i prokurator, który ukończył siedemdziesiąt lat życia, obowiązany jest zawiadomić o tem swoją bezpośrednią władzę nadzorczą, przedstawiając na jej żądanie akt urodzenia. Władza ta przedstawi to zawiadomienie niezwłocznie Ministerstwu Sprawiedliwości w drodze służbowej. Sędzia i prokurator opuszcza swe stanowisko po otrzymaniu zwolnienia.

§ 17. Jeżeli sędzia lub prokurator zaniechał doniesienia, przewidzianego w § 16, bezpośrednia władza nadzorcza winna na podstawie własnych wiadomości i wykazu stanu służby przedstawić sprawę Ministerstwu Sprawiedliwości.

§ 18. 6 (skreślony).

V.

Przejście w stan spoczynku wskutek zwinięcia stanowiska.

§ 19. Prezes sądu apelacyjnego, w którego okręgu sędzia zwolniony od zajęć w myśl art. 107 u. s. p. pozostawał ostatnio na stanowisku zwiniętem, winien w razie możliwości przeniesienia lub delegowania sędziego do innego sądu przedstawić Ministerstwu Sprawiedliwości sprawozdanie.

§ 20. 7 Jeżeli sędzia w ciągu roku nie otrzyma nowego stanowiska, prezes sądu apelacyjnego przedstawi bezzwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości wniosek o przeniesienie sędziego w stan spoczynku lub sprawozdanie z wyjaśnieniem przyczyn, które w interesie służby uzasadniają niezłożenie takiego wniosku [art. 110 lit. d) u. s. p.j.

VI.

Przeniesienie w stan spoczynku z powodu ułomności cielesnej, upadku sił fizycznych lub umysłowych, albo z powodu dłuższej choroby.

§ 21. Postępowanie w wypadkach objętych art. 110 lit. b) u. s. p. wszczyna prezes sądu wyższego z własnej inicjatywy lub na przedstawienie prezesa sądu właściwego, o czem zawiadamia Ministerstwo Sprawiedliwości. Przedstawienie i postanowienie o wszczęciu postępowania winno zawierać uzasadnienie wyjaśniające okoliczności, z powodu których sędzia ma być przeniesiony w stan spoczynku.

§ 22. Kolegjum administracyjne sądu wyższego wyznacza do przeprowadzenia postępowania przygotowawczego jednego ze swych członków lub za pośrednictwem prezesa zwraca się do prezesa sądu właściwego o wyznaczenie w tym celu sędziego.

§ 23. Jeżeli powodem uznania sędziego za niezdolnego do służby ma być upadek sił umysłowych, należy mu wyznaczyć obrońcę z urzędu, o ile sam go nie ustanowił.

§ 24. Do stwierdzenia ułomności cielesnej lub upadku sił fizycznych lub umysłowych, powodujących trwałą niezdolność do służby, należy powołać lekarza urzędowego przy powiatowej lub wojewódzkiej władzy administracji ogólnej. W wypadkach wątpliwych należy powołać drugiego lekarza urzędowego lub biegłego sądowego; można zasięgnąć opinji wydziału medycznego uniwersytetu.

§ 25. Jeżeli sędzia bez przyczyny usprawiedliwiającej nie stawi się do badania lekarskiego lub odmówi poddania się badaniu, wówczas sędzia wyznaczony do przeprowadzenia postępowania przygotowawczego zawiadomi o tem właściwą władzę nadzorczą, celem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

§ 26. Na wniosek prezesa sądu wyższego kolegjum administracyjne tego sądu umarza postępowanie, jeżeli dochodzenie nie stwierdziło warunków przeniesienia w stan spoczynku.

W przeciwnym razie prezes zarządza przedstawienie zainteresowanemu sędziemu wyników postępowania przygotowawczego i pozostawia mu termin czternastodniowy, w ciągu którego może wnieść podanie o przeniesienie w stan spoczynku lub zrzec się stanowiska.

§ 27. Jeżeli sędzia podania przewidzianego w § 26 nie złoży w terminie, prezes sądu, który wszczął postępowanie, przesyła akta prokuratorowi tegoż sądu, który składa swój wniosek prezesowi, poczem ten kieruje sprawę na zgromadzenie ogólne.

§ 28. Co do doręczenia wezwań, skutków niestawiennictwa wezwanego sędziego lub jego obrońcy, trybu postępowania na posiedzeniu zgromadzenia ogólnego, doręczenia i przesłania odpisów orzeczenia obowiązują przepisy § 10 ust. 2 i §§ 11, 12 i 14 niniejszego rozporządzenia. Orzeczenie należy jednak uzasadnić.

§ 29. Przepisy §§ 21 - 28 mają odpowiednie zastosowanie w wypadku przewidzianym w art. 110 lit. a) u. s. p. z tą zmianą, że dochodzenie celem stwierdzenia warunków przeniesienia w stan spoczynku można pominąć, jeżeli warunki te są stwierdzone aktami urzędowemi, dołączonemi do przedstawienia prezesa właściwego sądu lub wskutek żądania prezesa sądu wyższego.

§ 30. Przepisy §§ 21 - 28 mają odpowiednie zastosowanie w wypadku przewidzianym w art. 108 lit. a) u. s. p. z następującemi zmianami:

Prośbę o przejście w stan spoczynku składa zainteresowany sędzia, dołączając świadectwo lekarskie i inne dowody. Wyniki dochodzenia należy sędziemu lub jego obrońcy przedstawić i na żądanie dochodzenie uzupełnić. Na posiedzenie zgromadzenia ogólnego zainteresowanego sędziego nie wzywa się.

§ 31. Przepisy §§ 21 - 30 mają odpowiednie zastosowanie do prokuratorów. Dochodzenie przeprowadza prokurator lub wiceprokurator wyznaczony w trybie § 13, poczem kieruje sprawę do pierwszego prokuratora Sądu Najwyższego lub do prokuratora apelacyjnego w myśl art. 243 u. s. p.

VII.

Przepisy końcowe.

§ 32. 8 Określenia sąd "wyższy" i "właściwy" są użyte w niniejszem rozporządzeniu w rozumieniu art. 188 u. s. p. Określenie zaś "sędzia" jest użyte w znaczeniu art. 188 u. s. p., o ile z treści przepisu nie wynika węższe znaczenie tego wyrazu.

§ 33. Obrońcą sędziego lub prokuratora może być tylko osoba wymieniona w art. 145 u. s. p.

§ 34. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1929 r.

1 § 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

2 § 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

3 § 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

4 § 5 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

5 Nazwa tytułu IV zmieniona przez § 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

6 § 18 skreślony przez § 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

7 § 20 zmieniony przez § 2 pkt 2 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

8 § 32 zmieniony przez § 2 pkt 3 rozporządzenia z dnia 4 marca 1930 r. (Dz.U.30.17.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1930 r.

• Identyfikator: Dz.U.1928.104.938
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Tryb postępowania przy przenoszeniu sędziów i prokuratorów na inne miejsca służbowe i w stan spoczynku.
• Data aktu: 24/12/1928
• Data ogłoszenia: 30/12/1928
• Data wejścia w życie: 01/01/1929