Komisarz wyborczy odrzucił wniosek mieszkańców miasta o przeprowadzenie referendum lokalnego w sprawie odwołania burmistrza oraz odwołania rady miasta przed upływem kadencji.
Uznał bowiem, iż część wpisów do wykazu osób udzielających poparcia utworzeniu komitetu wyborczego była wadliwa.
Komisarz zarzucił brak wskazania przez wyborcę udzielającego poparcia numeru ewidencyjnego PESEL lub wskazanie błędnego numeru. Następna wada, na którą komisarz zwrócił uwagę to nieprawidłowości występujące w adresie zamieszkania wskazanym na kartach. Nieprawidłowości te polegały na wskazaniu niepełnego adresu zamieszkania (brak wskazanej miejscowości albo ulicy, numeru posesji, czy numeru mieszkania) lub wskazaniu wadliwego adresu.
WSA rozpatrując sprawę, zwrócił uwagę, iż przy sprawdzaniu danych osobowych wyborcy nie chodzi o to, aby osoba weryfikująca odręczne wpisy w wykazie poznała wyłącznie na ich podstawie imię, nazwisko i adres wyborcy udzielającego poparcia.
Chodzi o to, aby ta osoba mogła sprawdzić czy nie ma istotnych sprzeczności między danymi wynikającymi ze spisu wyborców a danymi wskazanymi we wpisie do wykazu poparcia.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Zasadniczym celem tego sprawdzania danych jest bowiem ustalenie, czy ten, kto wpisał się do wykazu poparcia jest w rzeczywistości uprawnioną do tego osobą – wyjaśnił sąd.
W ocenie sądu, wpis obywatela do wykazu osób udzielających poparcia utworzeniu komitetu wyborczego jest wadliwy wtedy, gdy z podanego imienia, nazwiska i adresu zamieszkania jednoznacznie wynika, że nie dotyczy on obywatela oznaczonego numerem PESEL, podanym w tym wykazie.
W ocenie sądu, komisarz nie dokonał prawidłowego sprawdzenia wszystkich danych zamieszczonych na kartach poparcia.
Nawet, gdy nazwisko napisane zostało w sposób budzący wątpliwości co do jego brzmienia, prawidłowy i czytelny podpis bądź prawidłowy adres i PESEL pozwalał na jednoznaczne odczytanie nazwiska. Należy dodać, że czytelność pisma odręcznego w znacznej mierze zależy od umiejętności i praktyki osoby odczytującej.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Szczecinie z 20 października 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 1150/16, nieprawomocny
