Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1361/2014 z 18 grudnia 2014 r. zmienia rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej 3 i 13 oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości 40 (Dz. Urz. UE L 365 z 19.12.2014, s. 120).
Zmiany te zostały opublikowane przez IASB 12 grudnia 2013 r. w ramach tzw. Corocznych zmian MSSF – okres 2011-2013. Zmiany opublikowane przez IASB obejmują również zmiany do Uzasadnienia wniosków do MSSF 1, które nie stanowią części standardów przyjętych do stosowania w UE.
W odniesieniu do MSSF 3 poprawka wskazuje, iż standard ten nie ma zastosowania do rozliczania tworzenia wspólnego przedsięwzięcia w sprawozdaniu finansowym tego wspólnego przedsięwzięcia.
W odniesieniu do MSSF 13 w ramach opublikowanej poprawki doprecyzowano, że wyjątek wskazywany w paragrafie 48 MSSF 13 ma zastosowanie również do innych kontraktów objętych zakresem MSR 39 lub MSSF 9, niezależnie od tego, czy kontrakty te spełniają definicje aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych (przed zmianą wyjątek ten mógł być stosowany wyłącznie do aktywów lub zobowiązań finansowych). Zgodnie ze wspomnianym wyjątkiem (do którego odnosi się opublikowana poprawka), jeżeli jednostka zarządza grupą aktywów finansowych i zobowiązań finansowych na podstawie ekspozycji netto na ryzyko rynkowe, albo na ryzyko kredytowe, może ustalić wartość godziwą grupy aktywów finansowych i zobowiązań finansowych na podstawie ceny, którą otrzymano by za doprowadzenie do sprzedaży pozycji długiej netto lub za przeniesienie pozycji krótkiej netto w przypadku ekspozycji na konkretne ryzyko w transakcji przeprowadzonej na zwykłych warunkach między uczestnikami rynku na dzień wyceny i w aktualnych warunkach rynkowych.
Zmiana do MSR 40 wyjaśnia wzajemne zależności między MSR 40 a MSSF 3 w przypadku klasyfikowania nieruchomości jako nieruchomości inwestycyjnej lub nieruchomości zajmowanej przez właściciela. Wyjaśniono, że zapisy MSR 40 nie odnoszą się do oceny czy nabycie nieruchomości stanowi nabycie składnika aktywów lub grupy aktywów, czy też połączenie jednostek w rozumieniu MSSF 3. Zagadnienie to jest bowiem regulowane w MSSF 3. Natomiast MSR 40 odnosi się w tym zakresie jedynie do ustalenia, czy nieruchomość stanowi nieruchomość inwestycyjną czy nieruchomość zajmowaną przez właściciela (jednostka powinna opracować kryteria umożliwiające dokonywanie takiej subiektywnej oceny w sposób spójny).
Zmiany wynikające z opisywanych poprawek stały się obowiązujące (w świetle regulacji IASB) dla okresów rozpoczynających się 1 lipca 2014 r. lub później. W ramach ustawodawstwa UE zmiany te stają się obowiązujące najpóźniej wraz z rozpoczęciem pierwszego roku obrotowego rozpoczynającego się po wejściu w życie rozporządzenia nr 1631/2014 (czyli 22 grudnia 2014 r.), co w praktyce oznaczać będzie 1 stycznia 2015 r.
Artykuł pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego