Tylko wydatek na opinię wydaną przez jednostkę naukową można odliczyć w ramach ulgi B+R

Za koszty kwalifikowane, uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze, usługi równorzędne i nabycie wyników badań naukowych na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej tylko i wyłącznie wtedy, gdy zostaną one nabyte na podstawie umowy od jednostek naukowych w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

W przedmiotowej sprawie firma produkcyjna miała wątpliwość, czy wydatki na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych przez podmioty inne niż jednostki naukowe w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki stanowią koszty kwalifikowane związane z pracami badawczo-rozwojowymi. Firma w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju. Firma głównie prowadzi prace rozwojowe nad zmniejszeniem czasochłonności produkcji, zmniejszeniem zużycia materiałów i surowców (w tym energii elektrycznej) potrzebnych do produkcji oraz prowadzi wiele innych projektów optymalizujących proces produkcji. W tym zakresie szeroko współpracuje z jednostkami naukowymi oraz prywatnymi instytutami badawczymi o wysokiej renomie w Polsce i na świecie. Od powyższych instytucji, firma zakupuje badania, analizy, ekspertyzy w różnych dziedzinach i o różnym stopniu zaawansowania.

Zdaniem firmy koszty z tytułu zakupu ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, mogą być kosztami uzyskania przychodów poniesionymi przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, nawet, jeżeli nie zostaną nabyte od jednostek naukowych. Firma wskazała, że w trakcie działalności badawczo-rozwojowej, musi nabywać także usługi, których nie można nabyć od jednostek naukowych np. doradztwa związanego z prowadzonymi pracami badawczo-rozwojowymi. W przypadku firmy jest to nieodłączny element jej prac badawczo-rozwojowych związanych ze zdobywaniem rynków międzynarodowych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej się nie zgodził. Organ uznał, że ustawodawca wyraźnie wskazał w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, że za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Według organu użycie łącznika „a także” wskazuje, że konstrukcja powyżej przytoczonego przepisu, podkreśla, że konieczność otrzymania świadczenia na podstawie umowy z jednostką naukową dotyczy zarówno ekspertyz, opinii, usług doradczych, usług równorzędnych i nabycia wyników badań naukowych na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wobec powyższego, za koszty kwalifikowane, uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze, usługi równorzędne i nabycie wyników badań naukowych na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej tylko i wyłącznie wtedy, gdy zostaną one nabyte na podstawie umowy od jednostek naukowych w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki. Tym samym, za koszty kwalifikowane opisane w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, nie można uznać wydatków na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych przez podmioty inne niż jednostki naukowe w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 marca 2017 r., sygn. akt 2461-IBPB-1-3.4510.1189.2016.1.APO, LEX nr 342991

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Vademecum Głównego Księgowego Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów