Istota interpretacji dotyczyła prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług mających pozostawać w bezpośrednim związku z upowszechnianiem i wspieraniem przez nadawcę programu radiowego i wydawcę portalu działalności społecznie użytecznej. Sprawa dotyczyła spółki, która jest nadawcą programu radiowego i wydawcą portalu. Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży czasu reklamowego radia oraz przestrzeni reklamowej w portalu. W związku ze strategią marketingową spółka zamierza upowszechniać w ramach nadawanego programu radiowego i wydawanego portalu działalność społecznie użyteczną. Chodzi o np.: wspieranie rodziny, integracji zawodowej i społecznej, działalność charytatywną, ochronę zdrowia, działalność na rzecz osób niepełnosprawnych, działalność wspomagającą rozwój społeczności lokalnych, oświatę i wychowanie, kulturę, ekologię itp. W tym celu spółka będzie wspierać działalność społecznie użyteczną w tych obszarach, której beneficjentami będą osoby, instytucje lub społeczności.
Nadawca uważa, że upowszechnianie działań społecznie użytecznych i przedstawianie go, jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie może spowodować wzrost słuchalności programu radiowego i zainteresowania portalem poprzez zwiększenie liczby wejść na stronę internetową portalu. Nadawca poinformuje o wspieranych przez siebie osobach, instytucjach lub społecznościach na antenie rozpowszechnianego przez nią programu radiowego i na stronach internetowych wydawanego przez siebie portalu. Informacje o tych działaniach stanowić będą element programu radiowego i element zawartości portalu.
Spółka wskazała, że jej wsparcie będzie polegać na nabywaniu przez nią towarów i usług pozostających w bezpośrednim związku z wspieranym celem społecznie użytecznym (np. w przypadku budowy placu zabaw spółka nabędzie towary i usługi pozostające w bezpośrednim związku z tą budową, tj. usługi projektowe, materiały budowlane, usługi budowlane czy usługi nadzoru inwestorskiego). Poniesienie tych wydatków jest konieczne, by informacje o podjętym działaniu mogły stać się elementem programu radiowego, czy portalu (bez budowy placu nie będzie można przeprowadzić na antenie radia relacji z placu budowy, czy pokazać w portalu zdjęć jak dzieci bawią się na tym placu itp.). Spółka po otrzymaniu faktury dokumentującej wydatki na towary i usługi pozostające w bezpośrednim związku z działalnością społecznie użyteczną opłaci taką fakturę przelewem bankowym. Nabywcą towarów i usług będzie spółka. To ona będzie posiadać dokumentację poniesionych wydatków (faktury, inne dokumenty, z których wynikać będzie związek nabywanych towarów i usług z działalnością społecznie użyteczną upowszechnianą i wspieraną przez spółkę). Spółka uważa, że będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług pozostających w bezpośrednim związku z upowszechnianiem i wspieraniem przez spółkę działalności społecznie użytecznej. Fiskus miał inne zdanie. Według organu warunkiem prawa do odliczenia podatku było co do zasady istnienie bezpośredniego i niezwłocznego związku pomiędzy daną transakcją, z którą związany jest podatek naliczony, a transakcją opodatkowaną, dla której zakup ten poczyniono.
Fiskus uznał, że w tej sprawie taki bezpośredni związek nie występuje, gdyż nabywane towary i usługi przeznaczone na realizację działalności społecznie użytecznej nie wiążą się bezpośrednio z wykonywaniem przez spółkę czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie sprzedaży czasu reklamowego radia oraz przestrzeni reklamowej w portalu. Organ uznał też, że nie ma tu także pośredniego związku. Według fiskusa w przedmiotowej sprawie logiczna i uchwytna konsekwencja pomiędzy poniesieniem wydatków na działalność społecznie użyteczną a czynnościami opodatkowanymi w postaci emisji reklam jest na tyle odległa, że nie ma podstaw do dokonywania odliczeń podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług pozostających w bezpośrednim związku z działalnością społecznie użyteczną.
Sprawa trafiła do WSA w Krakowie. Zdaniem sądu fiskus miał rację przyjmując brak wpływu realizowanej działalności społecznie użytecznej na przyszłą sprzedaż opodatkowaną spółki, implikowaną nakłonieniem potencjalnych klientów - reklamodawców do nabywania czasu reklamowego na antenie radia lub w portalu prowadzonym przez spółkę, w następstwie emisji audycji programu radiowego związanego z działalnością społecznie użyteczną. Pomiędzy realizacją działalności społecznie użytecznej, o której może być mowa podczas programu radiowego, a potencjalnym zwiększeniem przychodów spółki z tytułu sprzedaży czasu reklamowego na antenie radia lub portalu istotnie brak jest bezpośredniego, wymiernego, uchwytnego, czy zgoła weryfikowalnego związku przyczynowego. Planowana realizacja działalności społecznie użytecznej (np. wskazana budowa placu zabaw) bezpośrednio przede wszystkim będzie służyć przygotowaniu tematu, który stanie się przedmiotem audycji na antenie radia lub na portalu internetowym. Wobec tego, a także również ze względu na profil prowadzonej przez nadawcę działalności, fakt planowanego upowszechniania w ramach nadawanego programu radiowego i wydawanego portalu działalności społecznie użytecznej jest niewystarczający do uznania, że wydatki dotyczące tej działalności mają związek ze sprzedażą opodatkowaną w zakresie sprzedaży czasu reklamowego radia oraz przestrzeni reklamowej w portalu. Opisane wydatki na działalność społecznie użyteczną, aby w jej efekcie przedstawić to na antenie lub portalu, pozwalają jedynie na przyjęcie ich związku z produkowaną audycją, lecz nie stanowią one elementu cenotwórczego dla świadczonych usług opodatkowanych w postaci sprzedaży reklam i przestrzeni reklamowej. Według WSA organ zasadnie przyjął, iż opisywany związek pomiędzy wydatkami na działalność społecznie użyteczną a czynnościami opodatkowanymi w postaci emisji reklam jest zbyt odległy i nieuchwytny w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Wyrok WSA w Krakowie z 29 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 92/17
