Czy należy pobrać podatek u źródła, gdy umowa jest zawarta z oddziałem zagranicznej spółki działającym w Polsce i posiadającym polski NIP?

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego KsięgowegoSpółka podpisała umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy z firmą niemiecką, która działa poprzez oddział z siedzibą w Polsce. Ponadto przedstawiła nam certyfikat rezydencji, z którego wynika siedziba w Polsce oraz podany jest polski nr identyfikacji podatkowej. Leasingodawca złożył nam oświadczenie, że wszystkie należności wynikające z zawartej umowy są związane z działalnością oddziału w Polsce. Czy w tej sytuacji jesteśmy zobowiązani do pobrania podatku u źródła i wystawienia informacji IFT-2R?

Odpowiedź:
Firma nie ma obowiązku naliczania podatku u źródła i wystawiania informacji IFT-2R. Usługi świadczone przez oddział traktuje się analogicznie, jak w przypadku usług świadczonych przez podmiot mający siedzibę w Polsce.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów podatkowych przychodów:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
– ustala się w wysokości 20% przychodów.
Z pytania wynika, że umowa jest zawarta z oddziałem działającym w Polsce i posiadającym polski NIP. Należy więc uznać, że mamy do czynienia z identyczną sytuacją, jak w przypadku usług świadczonych przez podmiot polski (podmiot mający siedzibę w Polsce). Tym samym nabywca usługi nie rozlicza podatku u źródła, ani nie wystawia formularzy IFT. Dochody uzyskane w ramach oddziału spółka i tak musi rozliczyć w Polsce, wobec czego naliczanie podatku u źródła zdublowałoby obowiązek podatkowy. Brak zaś obowiązku poboru podatku u źródła skutkuje brakiem konieczności sporządzania formularza IFT-2R.
Paweł Ziółkowski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 1.04.2015 r.