Coroczne zmiany MSSF oficjalnie przyjęte do stosowania w UE

9 stycznia w Dzienniku Urzędowym UE opublikowano rozporządzenie Komisji UE przyjmujące zmiany wynikające z Corocznych zmian MSSF okres 2010-2012. Zmiany te obejmują poprawki do MSSF 2, MSSF 3, MSSF 8, MSR 16, MSR 24, MSR 37, MSR 38 i MSR 39.

Opublikowano rozporządzenie Komisji (UE) 2015/28 z 17 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmuje określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej 2, 3 i 8 oraz Międzynarodowych Standardów Rachunkowości 16, 24 i 38, Dz. Urz. UE L 5 z 9.01.2015, s. 1.

Zmiany te wynikają z opublikowanej przez IASB w grudniu 2013 r. aktualizacji standardów w ramach Corocznych zmian MSSF – okres 2010-2012. Wersja opublikowana przez IASB objęła również zmiany Uzasadnienia wniosków do MSSF 13. Uzasadnienia wniosków do poszczególnych MSR/MSSF nie są natomiast objęte unijnym ustawodawstwem, zatem rozporządzenie Komisji UE nie objęło tej części Corocznych zmian MSSF – okres 2010-2012.

Zmiana MSSF 2 Płatności w formie akcji polega na zmianie definicji „warunku rynkowego” i „warunku nabycia uprawnień” (zmiany te są zawarte w Załączniku A Definicje terminów) oraz dodaniu definicji „warunków związanych ze świadczeniem usługi” i „warunków związanych z dokonaniami (wynikami)”. Zmienione definicje uwzględniono w paragrafie 15 i 19 MSSF 2. Wersja zmian obejmujących cykl 2010-2012 opublikowana przez IASB w grudniu 2013 r. uwzględnia również szereg wyjaśnień dotyczących zmian definicji (wyjaśnienia te nie są natomiast, jak wskazano wcześniej, objęte zakresem MSSF przyjmowanych do stosowania w UE).

Zgodnie ze zmianą MSSF 3 Połączenia jednostek jednostka przejmująca powinna klasyfikować obowiązek warunkowej zapłaty, który spełnia definicje instrumentu finansowego, jako zobowiązanie finansowe (poprzednio MSSF 3 wskazywał po prostu na „zobowiązanie”) lub kapitał własny (instrument kapitałowy) w oparciu o definicje instrumentu kapitałowego i zobowiązania finansowego zawarte w paragrafie 11 MSR 32.

Dodatkowo MSSF 3 wskazuje obecnie, że obowiązek warunkowej zapłaty (niezależnie od tego czy jest objęty zakresem MSSF 9/ MSR 39) powinien na każdy dzień bilansowy podlegać wycenie według wartości godziwej, a skutki zmian wartości godziwej powinny być ujmowane przez zysk/stratę (czyli jako przychody bądź koszty). Przed tą zmianą, obowiązek warunkowej zapłaty, który nie był objęty zakresem MSSF 9, podlegał (w świetle MSSF 3) wycenie według zasad zgodnych z MSR 37. Zmiana MSSF 3 spowodowała zatem również odpowiednie zmiany w MSR 37 i MSR 39.

Zmiana do MSSF 8 Segmenty operacyjne wprowadziła obowiązek ujawniania informacji dotyczących ocen dokonanych przez kierownictwo w ramach zastosowania kryteriów łączenia segmentów zgodnych z tym standardem. W ramach tych ujawnień należy przedstawić krótki opis segmentów operacyjnych, które zostały połączone w ten sposób oraz wskaźników gospodarczych, które poddano ocenie na potrzeby stwierdzenia, że łączone segmenty operacyjne posiadają podobne właściwości gospodarcze. Doprecyzowano również, że uzgodnienie sumy aktywów segmentów sprawozdawczych z aktywami jednostki podlega ujawnieniu, jeśli aktywa segmentu są wykazywane zgodnie z paragrafem 23 MSSF 8 (tzn. jeśli informacje takie są regularnie prezentowane organom odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji operacyjnych).

Zmiany do MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe oraz MSR 38 Wartości niematerialne dotyczą jednego zagadnienia – proporcjonalnego przeliczania wartości skumulowanego umorzenia. Zgodnie z tymi zmianami w przypadku stosowania modelu wartości przeszacowanej wartość bilansowa brutto (składnika rzeczowych aktywów trwałych lub wartości niematerialnych) jest korygowana w sposób spójny z przeszacowaniem wartości bilansowej składnika aktywów. Oznacza to, że wartość bilansowa brutto może zostać przeliczona przez odniesienie do obserwowalnych danych rynkowych lub może zostać przeliczona proporcjonalnie do zmiany wartości bilansowej. Z kolei umorzenie na dzień przeszacowania jest korygowane w celu wyrównania różnicy między wartością bilansową brutto a wartością bilansową składnika aktywów (rzeczowych aktywów trwałych lub wartości niematerialnych) po uwzględnieniu zakumulowanych odpisów aktualizujących z tytułu utraty wartości lub umorzenie podlega odliczeniu od wartości bilansowej brutto danego składnika.

Ostatnia ze zmian odnosi się do MSR 24 Ujawnianie informacji na temat podmiotów powiązanych i wyjaśnia, że jednostką powiązaną z jednostką sporządzającą sprawozdanie finansowe jest również taka jednostka lub dowolny członek grupy, której jednostka jest częścią, która świadczy usługi kluczowego personelu kierowniczego na rzecz jednostki sprawozdawczej lub jej jednostki dominującej.

W przypadku świadczenia takich usług przez inną jednostkę (tzw. „jednostkę zarządzającą”) jednostka sprawozdawcza nie ma obowiązku dokonywania szeregu ujawnień wymaganych przez MSR 24 w odniesieniu do transakcji między podmiotami powiązanymi. Niemniej jednak, ujawnieniu podlegają koszty poniesione z tytułu usług kluczowego personelu kierowniczego świadczonych przez odrębną jednostkę zarządzającą.

Zmiany wynikające z rozporządzenia 2015/28 stają się obowiązujące w UE dla okresów sprawozdawczych rozpoczynających się 1 lutego 2015 r. lub później. Jednostki mogą natomiast wcześniej zastosować powyższe zmiany, czyli zgodnie z ich terminem wejścia w życie w świetle regulacji IASB, to jest dla okresów rozpoczynających się od lipca 2014 r.

Artykuł pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego