Tylko przejmowani pracownicy mogą rozwiązać umowę o pracę

Czy przepis art. 2314 k.p. stosuje się tylko do pracowników zakładu przejmowanego, czy również do pracowników zakładu przejmującego?

Odpowiedź: przepis art. 23¹  k.p. dotyczy przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę. Logika przepisu wskazuje, że uprawnienie z § 4 tego przepisu dotyczy wyłącznie pracowników przejmowanych.

Uzasadnienie: w myśl art. 23¹ k.p. - w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Powyższe oznacza, że przejście zakładu na nowego pracodawcę (przejęcie zakładu pracy) oznacza podmiotową zmianę strony stosunku pracy. Pracownicy przejmowanego pracodawcy mają ciągłość zatrudnienia, ale od momentu przejęcia realizują obowiązek pracy na rzecz innego podmiotu.

W wyniku zawarcia umowy o pracę powstaje węzeł prawny łączący konkretne strony umowy (pracodawcę i pracownika). Stosunek pracy jest stosunkiem osobistym - wynikające z niego prawa i obowiązki dotyczą wyłącznie stron tego stosunku. Dostrzegając ten charakter, ustawodawca wprowadził zasadę wyrażoną w art. 23¹ § 4 k.p., zgodnie z którą w terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Jest to związane z faktem, że pracownikiem przy podjęciu pracy w danym podmiocie mógł kierować się przeróżnymi motywami. Może się więc tak zdarzyć, że pracownik nie będzie zainteresowany pracą u nowego pracodawcy - np. pracownik jest zatrudniony u osoby fizycznej, a ze względu na konflikt nie chce pracować po jej śmierci u jej córki.

Analizując treść art. 23¹ § 4 k.p. można mieć pewne wątpliwości o jakiego pracownika chodzi. Logika i cel regulacji wskazuje, że uprawnienie do rozwiązania stosunku pracy  w trybie określonym w tym przepisie dotyczy wyłącznie pracowników przejmowanego zakładu pracy. Pracownicy zatrudnieni w podmiocie przejmującym nie mają zmiany podmiotowej po stronie pracodawcy, wobec czego przyznanie im takiego uprawnienia jest nieuzasadnione.

Szukasz odpowiedzi na pytania z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych? Zajrzyj do Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.