Powyższe stanowisko potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 17 lutego 2016 r. (sygn. akt III UZP 15/15) rozstrzygając o zakresie stosowania art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Wskazany przepis stanowi, iż Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
W świetle tego przepisu sądy niższych instancji uznawały, iż obowiązujące przepisy nie przewidują sytuacji, w której ubezpieczony przebywający na zwolnieniu lekarskim mógłby zrezygnować z części tego zwolnienia i po dostarczeniu pracodawcy zaświadczenia lekarza medycyny pracy stwierdzającego jego zdolność do pracy podjąć pracę zarobkową bez utraty prawa do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
Sąd Najwyższy rozstrzygnął te wątpliwości i aktualnie pracownik, który korzysta ze zwolnienia lekarskiego i ma ustalony przez lekarza okres niezdolności do pracy, może uzyskać orzeczenie, skracające ten okres. Na podstawie badania lekarskiego lekarz medycyny pracy może uznać pracownika za zdolnego do pracy – jeżeli są ku temu przesłanki (np. pracownik szybciej wyzdrowiał, przedstawił zaświadczenie od lekarza specjalisty o ukończeniu leczenia).