W czasie 45. posiedzenia Sejmu (10-12 licpa br.) posłowie zajmowali się m.in. rządowym projektem nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym. Projekt dostosowuje prawo do przepisów UE w zakresie m.in. dopuszczania do eksploatacji wyrobów oraz określonych części systemu kolei w celu osiągnięcia interoperacyjności systemu kolei na obszarze UE. W projekcie określono, że warunkiem dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń, mających wpływ na bezpieczeństwo ruchu kolejowego, jest uzyskanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji wydanego dla pierwszego ich egzemplarza. Decyzje w sprawach dotyczących wydania, odmowy lub cofnięcia świadectwa podejmuje Prezes Urzędu Transportu Kolejowego. Kolejne egzemplarze danego typu budynków lub urządzeń będą dopuszczane do eksploatacji na podstawie odpowiedniej deklaracji zgodności z pierwszym egzemplarzem, wydawanej przez producenta. W projekcie przewidziano zmianę sposobu wyboru podmiotów, które przeprowadzają badania techniczne niezbędne do wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji określonych typów urządzeń, budowli i pojazdów kolejowych. Zgodnie z projektem prowadzenie działalności polegającej na wykonywaniu ww. badań technicznych ma wymagać uzyskania zgody Prezesa UTK. Zmiany dotyczące zasad certyfikacji podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie pojazdu kolejowego w odniesieniu do wagonów towarowych oraz podmiotów zajmujących się utrzymaniem tych wagonów, wykonujących co najmniej jedną z funkcji utrzymania, polegają na doprecyzowaniu zadań Prezesa UTK w tym zakresie. Ma on wydawać certyfikaty na zasadach i w trybie określonym w unijnych przepisach. Certyfikaty wydane w innych krajach UE podmiotom odpowiedzialnym za utrzymanie pojazdu kolejowego będą ważne również w Polsce, jeżeli zostały wydane zgodnie z unijnymi przepisami. Rząd przyjął projekt 7 maja 2013 r., po czym 22 maja 2013 r. wpłynął on do Sejmu. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 11 czerwca 2013 r. w Komisji Infrastruktury, która 20 czerwca 2013 r. przyjęła projekt z poprawkami porządkującymi, doprecyzowującymi oraz legislacyjnymi.
Przedmiotem prac posłów były też poprawki Senatu do nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym. Nowelizacja całościowo reguluje zasady szkolenia maszynistów. Celem nowelizacji jest wyeliminowanie naruszeń norm czasu ich pracy i zwiększenie zainteresowania kształceniem o profilu kolejowym. Nowelizacja wykonuje także prawo unijne, określając standardy funkcjonowania ośrodków szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz uznawania ośrodków z innych państw UE. Nowelizacja ujednolica także standardy bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Przewiduje również, że warunkiem dopuszczenia przewoźników kolejowych i zarządców infrastruktury do wykonywania działalności w Polsce będzie stosowanie instrukcji i wytycznych wydawanych przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego. Prezes UTK otrzymał uprawnienia umożliwiające m.in. egzekwowanie od maszynistów oświadczeń o ich czasie pracy oraz ewentualnej pracy na rzecz więcej niż jednego przewoźnika kolejowego. Sejm uchwalił ustawę 24 maja 2013 r., a 20 czerwca 2013 r. Senat wprowadził do niej poprawki przewidujące m.in. składanie oświadczenia przez maszynistę o pracy na rzecz więcej niż jednego przewoźnika kolejowego nie tylko w dniu rozpoczęcia pracy, ale także w każdym przypadku podjęcia albo zakończenia takiej współpracy. W kolejnej poprawce Senat zaproponował karę grzywny zarówno w przypadku, gdy maszynista nie złoży oświadczenia o tym, że pracuje dodatkowo u innego pracodawcy, jak i wtedy kiedy kierujący pociągami nie złoży oświadczenia o niewykonywaniu takich dodatkowych usług.
Posłowie zajęli się także senackimi poprawkami do uchwalonej 13 czerwca 2013 r. nowelizacji ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych. Ustawa wydłuża okres rozliczeniowy czasu pracy maksymalnie do 12 miesięcy, co ma pomóc pracodawcom lepiej organizować pracę i rozliczać czas pracy. Nowelizacja umożliwi również przedsiębiorcom elastyczne reagowanie na zmieniającą się koniunkturę gospodarczą i pomoże zachować miejsca pracy. Ustawa gwarantuje pracownikowi otrzymanie minimalnego wynagrodzenia za pracę także w miesiącach, w których, ze względu na rozkład czasu pracy, nie miał obowiązku wykonywania pracy. Możliwe będzie sporządzenie indywidualnego rozkładu czasu pracy pracownika na okres krótszy niż przyjęty okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej miesiąc. Pracodawca będzie musiał przekazać pracownikowi rozkład czasu pracy co najmniej na 1 tydzień przed rozpoczęciem pracy w tym okresie. Ustawa określa sytuacje, w których pracodawca nie ma obowiązku sporządzania rozkładu czasu pracy. Ponadto, w zakresie ruchomego czasu pracy ustawa przewiduje dwa rozwiązania. Pracodawca może wyznaczyć pracownikom różne godziny rozpoczynania pracy w poszczególnych dniach. Druga możliwość zakłada, że rozkład czasu pracy będzie określał przedział, w którym pracownik będzie rozpoczynał pracę, a godzinę rozpoczęcia pracy wybierze sam pracownik. W obu przypadkach ruchomy czas pracy nie może naruszać prawa do odpoczynku dobowego i tygodniowego. Warianty ruchomego czasu pracy powinny zostać uwzględnione w układzie zbiorowym lub w porozumieniu ze związkami zawodowymi. Wykonywanie pracy w systemie ruchomym będzie możliwe także na wniosek zainteresowanego pracownika, co ułatwi godzenie życia zawodowego i rodzinnego. 4 lipca 2013r. Senat wprowadził do nowelizacji poprawkę rozszerzającą katalog sytuacji, w których pracodawcy nie będą musieli sporządzać rozkładu pracy. Chodzi o sytuacje, gdy pracodawca ustali go w obwieszczeniu lub gdy na pisemny wniosek pracownika został mu ustalony indywidualny rozkład czasu pracy bądź pracuje on w ruchomym czasie pracy.