PARLAMENT EUROPEJSKI ORAZ RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2 oraz, art. 168 ust. 4 lit. b i art. 349, [Popr. 1]
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją 2012/419/UE 3 Rada Europejska zmieniła status Majotty względem Unii Europejskiej ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. Od tego dnia Majotta przestaje być zatem terytorium zamorskim i otrzymuje status regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W związku ze wspomnianą zmianą statusu prawnego Majotty Prawo prawo Unii będzie miałodo niej zastosowanie do Majotty od dnia 1 stycznia 2014 r. W wielu obszarach nNależy wprowadzić pewne środki szczególne uzasadnione szczególną specyficzną sytuacją strukturalną, gospodarczą i społeczną Majotty, którą to sytuację komplikują oddalenie, wyspiarski charakter, niewielkie rozmiary, trudne warunki topograficzne i klimatyczne. [Popr. 2]
(2) W odniesieniu do obszarów rybołówstwa i zdrowia zwierząt należy zmienić rozporządzenia wymienione poniżej.
(3) Jeżeli chodzi o rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich 4 , należy włączyć wody otaczające Majottę w zakres stosowania tego rozporządzenia oraz zakazać używania okrężnic do połowu ławic tuńczyka oraz ryb tuńczykopodobnych wewnątrz obszaru w obrębie 24 mil morskich od linii podstawowej wyspy w celu ochrony ławic dużych migrujących gatunków ryb w pobliżu wyspy Majotta. [Popr. nie dotyczy wszystkich wersji językowych]
(4) Jeżeli chodzi o rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury 5 oraz biorąc pod uwagę bardzo fragmentaryczne i niedostatecznie rozwinięte majotyjskie strategie wprowadzania do obrotu, zastosowanie przepisów dotyczących etykietowania produktów rybołówstwa oznaczałoby dla detalistów obciążenie nieproporcjonalne do informacji, które będą przekazywane konsumentowi. W związku z tym właściwe jest zapewnienie czasowego odstępstwa od stosowania przepisów dotyczących etykietowania produktów rybołówstwa oferowanych konsumentowi finalnemu w sprzedaży detalicznej na Majotcie.
(5) Jeżeli chodzi o rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa 6 , należy wprowadzić szczególne środki w odniesieniu do rejestru floty rybackiej oraz systemu dostępu.
(6) Po pierwsze, istotna część floty pływającej pod banderą Francji i wypływającej z francuskiego departamentu Majotty składa się ze statków o długości nieprzekraczającej 9 10 metrów, rozmieszczonych wokół wyspy i nieposiadających określonych miejsc wyładunku, które nadal wymagają identyfikacji, pomiarów i wyposażenia w narzędzia zapewniające minimalny poziom bezpieczeństwa, aby mogły być włączone do rejestru statków rybackich UE; w związku z tym Francja nie będzie mogła uzupełnić wspomnianego rejestru do dnia 31 grudnia 2016 2020 r. Francja powinna jednak wprowadzić tymczasowy rejestr floty rybackiej gwarantujący minimalną identyfikację statków z tego segmentu, tak aby uniknąć szybkiego wzrostu liczby niezarejestrowanych statków rybackich. [Popr. 4]
(7) Po drugie, z punktu widzenia ochrony ekologicznie i biologicznie wrażliwego stanu wód otaczających Majottę oraz ochrony lokalnej gospodarki tej wyspy, a także uwzględniając jej sytuację strukturalną, społeczną i gospodarczą, konieczne jest ograniczenie określonej działalności połowowej na tych wodach do statków zarejestrowanych w portach Majotty. [Popr. 5]
(8) Jeżeli chodzi o rozporządzenie Rady (WE) nr 639/2004 z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie zarządzania flotami rybackimi zarejestrowanymi w najbardziej oddalonych regionach Wspólnoty 7 , szczególna sytuacja Majotty polega na tym, że nie ustalono żadnego celu w odniesieniu do jej floty, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, odnoszącego się do wieloletniego programu orientacji 1997-2002. Z punktu widzenia ochrony zasobów ryb właściwe jest zamrożenie zdolności połowowej flot na obecnych poziomach, w szczególności w segmencie dużych statków o znacznej zdolności połowowej. W odniesieniu do mniejszych statków, biorąc pod uwagę fakt, że Francja przedstawiła Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) plan rozwoju, w którym określiła przewidywany rozwój floty zlokalizowanej na Majotcie, którego nie zakwestionowała żadna z umawiających się stron IOTC, w tym UE, w związku z obecną szczególną sytuacją społeczną i gospodarczą Majotty właściwe jest jednak wykorzystanie celów tego planu jako poziomów odniesienia dla zdolności połowowej floty zarejestrowanej w portach Majotty oraz zezwolenie Francji na zwiększenie jej floty do poziomu celów określonych we wspomnianym planie rozwoju. [Popr. 6]
(9) Jeżeli chodzi o rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 8 , należy zauważyć, że Majotta nie posiada obecnie żadnej zdolności przemysłowej do przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Należy zatem przyznać Francji pięcioletni okres na stworzenie infrastruktury niezbędnej do identyfikacji, przewozu, obróbki i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz prowadzenia czynności związanych z tymi produktami na Majotcie z zachowaniem pełnej zgodności z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.
(10) Jeżeli chodzi o rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/ 2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/ 2006 9 , wydaje się, że Francja nie będzie w stanie zapewnić zgodności ze wszystkimi unijnymi obowiązkami dotyczącymi kontroli w segmencie "Majotta. Gatunki pelagiczne i denne. Długość < 9 m 10 m" floty Majotty do dnia uzyskania przez Majottę statusu regionu najbardziej oddalonego. Statki należące do tego segmentu, rozmieszczone wokół wyspy, nie posiadają określonych miejsc wyładunku i nadal wymagają identyfikacji. Ponadto konieczne jest zorganizowanie szkoleń dla rybaków i kontrolerów oraz ustanowienie odpowiedniej infrastruktury administracyjnej i fizycznej. Dlatego też konieczne jest wprowadzenie czasowego odstępstwa od stosowania niektórych przepisów dotyczących kontroli statków rybackich i ich właściwości, działalności prowadzonej przez nie na morzu, stosowanych przez nie narzędzi oraz osiąganych połowów na wszystkich etapach, począwszy od statku, a na rynku kończąc, w odniesieniu do wspomnianego segmentu floty. Aby osiągnąć przynajmniej niektóre z najważniejszych celów rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, Francja powinna jednak ustanowić krajowy system kontroli pozwalający jej na kontrolę i monitorowanie działalności prowadzonej w tym segmencie floty oraz zapewnić zgodność z międzynarodowymi obowiązkami sprawozdawczymi Unii. [Popr. 7]
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 850/98, (WE) nr 104/2000, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 639/2004, (WE) nr 1069/2009 oraz (WE) nr 1224/2009,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Dz.U. C 341 z 21.11.2013, s. 97.
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 12 grudnia 2013 r.
3 Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 131.
4 Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1.
5 Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22.
6 Dz.U. L 320 z 5.12.2001, s. 7.
7 Dz.U. L 102 z 7.4.2004, s. 9.
8 Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.
9 Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.