P7_TC1-COD(2008)0090 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 15 grudnia 2011 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2012 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji określającego ogólne zasady i ograniczenia regulujące prawo dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii [Popr. 1].

P7_TC1-COD(2008)0090

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 15 grudnia 2011 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji określającego ogólne zasady i ograniczenia regulujące prawo dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii [Popr. 1]

(Dz.U.UE C z dnia 14 czerwca 2013 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

uwzględniając wniosek Komisji,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą⁽¹⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji ma zostać poddane wielu istotnym zmia nom⁽²⁾. Dla zachowania przejrzystości, rozporządzenie to powinno zostać przekształcone W następstwie wejścia w życie zmienionego Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) prawo dostępu do dokumentów dotyczy wszystkich instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, w tym Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, w związku z czym rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji⁽³⁾ należy poddać istotnym zmianom, z uwzględnieniem doświadczeń z pierwotnego wdrażania tego rozporządzenia, jak i ze stosowania odnośnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. [Popr. 2]

(2) W art. 1 akapit drugi TUE stawia się na pierwszym miejscu koncepcję otwartości, stwierdzając, że Traktat wyznacza nowy etap w procesie tworzenia coraz ściślejszego związku między narodami Europy, w których decyzje podejmowane są z możliwie najwyższym poszanowaniem zasady otwartości i jak najbliżej obywateli.

(3) Otwartość pozwala obywatelom na bliższe uczestnictwo w procesie podejmowania decyzji i sprawia, że administracja ma większą legitymację, jest bardziej skuteczna i odpowiedzialna względem obywateli w systemie demokratycznym. Otwartość przyczynia się do umacniania zasad demokracji, stosowanie do art. 9-12 TUE, jak i poszanowania praw podstawowych określonych w art. 6 TUE Traktatu o Unii Europejskiej oraz w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (Karta). [Popr. 3]

(3a) Przejrzystość powinna również umacniać zasady dobrej administracji w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii, zgodnie z art. 41 Karty oraz z art. 298 TFUE. W związku z tym należy odpowiednio zdefiniować wewnętrzne procedury administracyjne oraz udostępnić wystarczające zasoby finansowe i ludzkie, aby zasadę otwartości można było stosować w praktyce. [Popr. 4]

(3b) Otwartość zwiększa zaufanie obywateli do instytucji, organów, urzędów i jednostek organizacyjnych Unii, ponieważ pozwala im uzyskać wiedzę o podejmowaniu decyzji w Unii oraz przysługujących im w związku z tym prawach. Otwartość pociąga za sobą również większą przejrzystość w stosowaniu procedur administracyjnych i ustawodawczych. [Popr. 5]

(3c) Poprzez podkreślenie normatywnego znaczenia zasady przejrzystości niniejsze rozporządzenie wzmacnia unijną kulturę praworządności i w związku z tym przyczynia się do zapobiegania przestępczości i zachowaniom przestępczym. [Popr. 6]

(4) Ogólne zasady i ograniczenia w zakresie powszechnego prawa dostępu do dokumentów ze względu na interes publiczny lub prywatny zostały ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001, które zaczęło obowiązywać w dniu 3 grudnia 2001 r.⁽⁴⁾. [Popr. 7]

(5) Pierwsza ocena wykonania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 została sporządzona w sprawozdaniu opublikowanym w dniu 30 stycznia 2004 r.⁽⁵⁾. W dniu 9 listopada 2005 r. Komisja podjęła decyzję o wszczęciu procedury prowadzącej do przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. W rezolucji przyjętej w dniu 4 kwietnia 2006 r. Parlament Europejski zwrócił się do Komisji o przedłożenie wniosku zmieniającego rozporządzenie⁽⁶⁾. W dniu 18 kwietnia 2007 r. Komisja opublikowała zieloną księgę w sprawie przeglądu rozporządzenia⁽⁷⁾ oraz rozpoczęła publiczne konsultacje. [Popr. 8]

(6) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie możliwie największego prawa do publicznego dostępu do dokumentów oraz ustanowienie ogólnych zasad i ograniczeń związanych z takim dostępem, regulujących taki dostęp i wyjątków od nich z uwagi na interes publiczny lub prywatny, zgodnie z art. 255 ust. 2 Traktatu WE art. 15 ust. 3 TFUE oraz zgodnie z przepisami dotyczącymi otwartości działania instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, stosownie do art. 15 ust. 1 TFUE. W związku z tym wszystkie pozostałe przepisy dotyczące dostępu do dokumentów muszą być zgodne z niniejszym rozporządzeniem, z zastrzeżeniem przepisów szczegółowych odnoszących się jedynie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Europejskiego Banku Inwestycyjnego w wykonywaniu funkcji nieadministracyjnych. [Popr. 9]

(7) Ponieważ kwestia dostępu do dokumentów nie jest objęta postanowieniami Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, instytucje, organy i jednostki organizacyjne powinny, stosownie do deklaracji nr 41 załączonej do Aktu końcowego Traktatu z Amsterdamu, kierować się treścią niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do dokumentów objętych tym traktatem.

(9) W dniu 6 września 2006 r. Parlament Europejski i Rada przyjęły rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty⁽⁸⁾. W odniesieniu do dostępu do dokumentów zawierających informacje o środowisku naturalnym, niniejsze rozporządzenie powinno być zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1367/2006.

(10) W odniesieniu do ujawniania danych osobowych, należy wyraźnie powiązać niniejsze rozporządzenie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych⁽⁹⁾.Instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii powinny przetwarzać dane osobowe w zgodności z prawami podmiotów, których dane dotyczą, zgodnie z art. 16 TFUE oraz z art. 8 Karty, odnośnym prawem Unii oraz zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. [Popr.10]

(11) Należy ustanowić jasne zasady dotyczące ujawniania dokumentów pochodzących z państw członkowskich oraz dokumentów osób trzecich należących do akt postępowań sądowych, jak również dokumentów uzyskanych przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne na mocy szczególnych kompetencji dochodzeniowych powierzonych im w prawie UniiWE. [Popr. 11]

(12) Szerszy Zgodnie z art. 15 ust. 3 TFUE pełny dostęp do dokumentów powinien być udzielony w przypadkach gdy na podstawie Traktatów instytucje sprawują władzę ustawodawczą, przyjmując środki o zasięgu ogólnym, w tym również na mocy uprawnień delegowanych, przy jednoczesnym zadbaniu o zachowanie przez instytucje możliwości skutecznego podejmowania decyzji. Dokumenty takie powinny być dostępne bezpośrednio w maksymalnym możliwym zakresie na podstawie art. 290 TFUE oraz uprawnień wykonawczych na podstawie art. 291 TFUE. Robocze dokumenty ustawodawcze oraz wszelkie powiązane informacje na różnych etapach procedury międzyinstytucjonalnej, takie jak dokumenty grupy roboczej Rady, nazwy i stanowiska delegacji państw członkowskich występujących w charakterze członków Rady oraz dokumenty w pierwszym czytaniu z posiedzeń trójstronnych, powinny, co do zasady, być niezwłocznie i bezpośrednio udostępniane publicznie za pośrednictwem internetu. [Popr. 12]

(12a) Teksty ustawodawcze powinny być sporządzane w sposób jasny i zrozumiały i publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. [Popr. 13]

(12b) Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny ustalić, zgodnie z art. 295 TFUE i z niniejszym rozporządzeniem, lepsze praktyki stanowienia prawa, modele i techniki sporządzania dokumentów wspólne dla instytucji, organów i jednostek organizacyjnych, a także powinny publikować je w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, aby poprawić funkcjonowanie zasady przejrzystości formułowania i jasności prawnej dokumentów Unii. [Popr. 14]

(12c) Dokumenty dotyczące procedur o charakterze nieustawodawczym, takie jak wiążące środki lub środki dotyczące struktury wewnętrznej, akty administracyjne lub budżetowe, lub dokumenty o charakterze politycznym (takie jak wnioski, zalecenia lub rezolucje) powinny być łatwo i możliwie bezpośrednio dostępne, zgodnie z zasadą dobrej administracji zawartą w art. 41 Karty. [Popr. 15]

(12d) W odniesieniu do każdej kategorii dokumentów odpowiedzialna instytucja, organ lub jednostka organizacyjna powinna udostępnić obywatelom informacje na temat przebiegu wewnętrznych procedur oraz na temat tego, które jednostki organizacyjne są za nie odpowiedzialne, a także wskazać zakres ich kompetencji, określone terminy realizacji i biuro, z którym można się kontaktować. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne powinny należycie uwzględniać zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich. Powinny one ustalić, zgodnie z art. 295 TFUE, wspólne wytyczne dotyczące sposobu, w jaki każda jednostka organizacyjna powinna dokonywać rejestracji dokumentów wewnętrznych, ich klasyfikacji w przypadku możliwości spowodowania uszczerbku dla interesów Unii i archiwizacji dla potrzeb bieżących lub historycznych, zgodnie z zasadami przedstawionymi w niniejszym rozporządzeniu. Powinny one w sposób spójny i skoordynowany informować opinię publiczną o środkach przyjętych w celu wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia oraz przeszkolić swoich pracowników w zakresie pomocy obywatelom w korzystaniu z praw przysługujących im na podstawie niniejszego rozporządzenia. [Popr. 16]

(13) Przejrzystość w procesie prawodawczym jest kwestią o najwyższym znaczeniu dla obywateli. Dlatego też instytucje powinny aktywnie rozpowszechniać dokumenty stanowiące element procesu prawodawczego i usprawniać komunikację z ewentualnymi wnioskodawcami. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii powinny automatycznie udostępniać publicznie na stronach internetowych możliwie najwięcej rodzajów dokumentów. Należy także zachęcać do aktywnego rozpowszechniania dokumentów w innych dziedzinach. [Popr. 17]

(13a) W celu zwiększenia otwartości i przejrzystości procedury ustawodawczej instytucje, organy i jednostki organizacyjne powinny uzgodnić międzyinstytucjonalny rejestr lobbystów i innych zainteresowanych stron. [Popr. 18]

(15) W związku z bardzo poufną zawartością niektóre dokumenty powinny być traktowane w sposób specjalny. Ustalenia dotyczące informowania Parlamentu Europejskiego o treści takich dokumentów powinny być dokonane w formie porozumienia międzyinstytucjonalnego. [Popr. 19]

(16) W celu zapewnienia większej otwartości w pracach instytucji organów i jednostek organizacyjnych dostęp do dokumentów powinien być udzielany przez Parlament Europejski, Radę i Komisję nie tylko w przypadku dokumentów przez nie sporządzanych sporządzanych przez instytucje, lecz również dokumentów przez nie otrzymywanych. W tym kontekście przypomina się, że deklaracja nr 35 załączona do Aktu końcowego Traktatu z Amsterdamu stanowi, iż państwo Państwo członkowskie może zażądać, by Komisja czy Rada instytucje, organy lub jednostki organizacyjne nie udostępniały osobom trzecim poza samymi instytucjami, organami lub jednostkami organizacyjnymi dokumentu pochodzącego z tego państwa bez jego uprzedniej zgody. [Popr. 20]

(16a) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyraźnie stwierdził, że wymóg konsultacji z państwami członkowskimi w związku z wnioskami o dostęp do pochodzących z nich dokumentów nie daje im prawa weta lub prawa powoływania się na prawa lub przepisy krajowe, a także że instytucja, organ lub jednostka organizacyjna otrzymująca taki wniosek może odmówić dostępu do dokumentów jedynie na podstawie wyjątków zawartych w niniejszym rozporządzeniu⁽¹⁰⁾. [Popr. 21]

(17) Zasadniczo wszelkie Wszystkie dokumenty instytucji powinny być publicznie dostępne. Jednakże Należy przewidzieć wyjątki od tej zasady, aby w niektórych wypadkach należy chronić interes prywatny i publiczny, za pomocą wyjątków. Instytucje powinny być uprawnione do ochrony swoich wewnętrznych konsultacji i rozważań tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie ich zdolności do pełnienia powierzonych im zadań. lecz takie wyjątki powinny być regulowane za pomocą przejrzystego systemu przepisów i procedur, a ogólnym celem powinna być realizacja podstawowego przysługującego obywatelom prawa dostępu do dokumentów. Przy ustanawianiu wyjątków instytucje powinny wziąć pod uwagę zawarte w prawodawstwie wspólnotowym Unii zasady dotyczące ochrony danych osobowych we wszelkich obszarach działalności Unii. [Popr. 22]

(18) Wszelkie zasady dotyczące dostępu do dokumentów instytucji powinny być zgodne z niniejszym rozporządzeniem Z uwagi na fakt, że niniejsze rozporządzenie bezpośrednio wdraża art. 15 TFUE oraz art. 42 Karty, określone zasady i ograniczenia dostępu do dokumentów powinny mieć pierwszeństwo przed wszelkimi przepisami, środkami lub praktykami przyjętymi przez instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną w oparciu o inną podstawę prawną i wprowadzającymi dodatkowe lub surowsze odstępstwa niż te przewidziane w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 23]

(19) W celu zapewnienia, że prawo dostępu jest w pełni poszanowane, należy zastosować dwustopniową procedurę administracyjną, z dodatkową możliwością postępowania sądowego lub skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich.

(20) Każda instytucja, organ i jednostka organizacyjna powinna podjąć kroki niezbędne do informowania opinii publicznej o postanowieniach, jakie wchodzą w życie, oraz do szkolenia personelu w pomaganiu obywatelom w korzystaniu z praw przysługujących im na podstawie niniejszego rozporządzenia. W celu ułatwienia obywatelom korzystania z ich praw każda instytucja, organ lub jednostka organizacyjna powinna zapewnić dostęp do rejestru dokumentów.

(21) Nawet jeśli ani celem, ani skutkiem niniejszego rozporządzenia nie jest zmiana przepisów krajowych dotyczących dostępu do dokumentów, z zasady lojalnej współpracy regulującej stosunki między instytucjami a państwami członkowskimi wynika jednoznacznie, że państwa członkowskie powinny zadbać o to, by nie utrudniać właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia i powinny przestrzegać zasad bezpieczeństwa przyjętych przez instytucje.

(22) Niniejsze rozporządzenie nie narusza istniejących praw dostępu do dokumentów dla państw członkowskich, organów sądowych czy organów dochodzeniowych. [Popr. 24]

(23) Zgodnie z art. 255 ust. 3 Traktatu WE, art. 15 ust. 3 TFUE oraz zasadami i przepisami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu każda instytucja organ lub jednostka organizacyjna powinna ustanowić w swoim regulaminie wewnętrznym szczegółowe przepisy dotyczące dostępu do swoich dokumentów, jak również do dokumentów odnoszących się do jej funkcji administracyjnych, [Popr. 25]

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Cel

Celem niniejszego rozporządzenia jest:

a) określenie, zgodnie z art. 15 TFUE, ze względu na interes publiczny lub prywatny, zasad, warunków i ograniczeń regulujących prawo dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (zwanych dalej "instytucjami") przewidzianych w art. 255 Traktatu WE instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii w taki sposób, by przyznać społeczeństwu możliwie najszerszy dostęp do takich dokumentów, [Popr. 26]

b) ustalenie zasad zapewniających możliwie najłatwiejsze korzystanie z tego prawa, i

c) promowanie przejrzystych i dobrych praktyk administracyjnych w odniesieniu do celu poprawy dostępu do dokumentów, a w szczególności ogólnych celów, jakimi są większa przejrzystość, odpowiedzialność i demokracja. [Popr. 27]

Artykuł  2

Beneficjenci i zakres stosowania

1. Każda osoba fizyczna lub prawna lub każde stowarzyszenie osób fizycznych lub prawnych ma prawo dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, zgodnie z zasadami, warunkami i ograniczeniami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszelkich dokumentów przechowywanych przez instytucje, mianowicie dokumentów sporządzanych lub otrzymywanych przez nie i pozostających w ich posiadaniu dotyczących kwestii związanych z obszarami polityki, działalnością i decyzjami należącymi do ich zakresu odpowiedzialności, we wszystkich obszarach działalności Unii Europejskiej.

3. Bez uszczerbku dla art. 4 i 9, dokumenty zostają udostępnione publicznie po otrzymaniu pisemnego wniosku lub bezpośrednio w formie elektronicznej lub poprzez rejestr. W szczególności dokumenty sporządzone lub otrzymane w trybie procedury prawodawczej zostają bezpośrednio udostępnione zgodnie z art. 12.

4. Dokumenty poufne określone w art. 9 ust. 1 podlegają specjalnemu traktowaniu zgodnie z tym artykułem.

5. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do dokumentów przedłożonych sądom przez strony nie będące instytucjami.

6. Bez uszczerbku dla szczególnych praw dostępu do dokumentów przysługujących osobom zainteresowanym ustanowionych prawem WE, dokumenty należące do akt administracyjnych postępowania wyjaśniającego lub procedur dotyczących aktu o indywidualnym zakresie zastosowania nie są udostępniane publicznie do czasu zamknięcia postępowania wyjaśniającego lub ostatecznego wejścia w życie aktu. Dokumenty zawierające informacje zgromadzone lub uzyskane od osób fizycznych lub prawnych przez instytucję w ramach takich postępowań wyjaśniających nie są udostępniane publicznie.

7. Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw publicznego dostępu do dokumentów przechowywanych przez instytucje, które mogą wynikać z instrumentów prawa międzynarodowego czy aktów instytucji wprowadzających je w życie. [Popr. 28]

Artykuł  2a

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszelkich dokumentów przechowywanych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii, tj. dokumentów sporządzanych lub otrzymywanych przez nie i pozostających w ich posiadaniu, we wszystkich obszarach działalności Unii. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Europejskiego Banku Inwestycyjnego jedynie przy wykonywaniu przez nie swych funkcji administracyjnych.

2. Dokumenty zostają udostępnione publicznie w formie elektronicznej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w oficjalnym rejestrze instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej, lub na pisemny wniosek. Dokumenty sporządzone lub otrzymane w toku procedury ustawodawczej są udostępniane bezpośrednio zgodnie z art. 12.

3. Niniejsze rozporządzenie nie narusza rozszerzonych praw publicznego dostępu do dokumentów przechowywanych przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne, które to prawa mogą wynikać z instrumentów prawa międzynarodowego lub aktów instytucji wprowadzających je w życie lub z prawa państw członkowskich. [Popr. 29]

Artykuł  3

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia:

a) "dokument" oznacza wszelkie treści każdą treść danych bez względu na nośnik (zapisane na papierze, przechowywane w formie elektronicznej lub jako nagranie dźwiękowe, wizualne lub audiowizualne) sporządzone przez instytucję lub formalnie przekazane jednemu lub większej liczbie odbiorców lub w inny sposób zarejestrowane lub otrzymane przez instytucję; dane dotyczących kwestii należących do zakresu odpowiedzialności instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej Unii. Dane zawarte w elektronicznych systemach magazynowania, przetwarzania i pobierania danych, w tym w systemach zewnętrznych wykorzystywanych w pracy tej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej, stanowią dokumenty, dokument, w szczególności jeżeli można je pobrać w formie wydruku lub kopii elektronicznej z wykorzystaniem dowolnych, zasadnie dostępnych narzędzi eksploatacji danego systemu; Instytucja, organ lub jednostka organizacyjna, która zamierza stworzyć nowy elektroniczny system magazynowania lub w znacznym stopniu zmienić istniejący system, dokonuje oceny prawdopodobnych skutków dla prawa dostępu, zapewnia zagwarantowanie prawa dostępu jako jednego z praw podstawowych i postępuje tak, aby promować cel, jakim jest przejrzystość. Funkcje pobierania informacji przechowywanych w elektronicznych systemach magazynowania należy dostosować tak, aby można było pozytywnie rozpatrywać wnioski użytkowników;

aa) "dokumenty niejawne" oznaczają dokumenty, które zostały w całości lub w części objęte klauzulą niejawności zgodnie z art. 3a ust. 1;

ab) "akt ustawodawczy" obejmuje dokumenty sporządzone lub otrzymane w toku procedur ustawodawczych dotyczących przyjęcia aktów ustawodawczych, w tym środków o zasięgu ogólnym na mocy uprawnień delegowanych i wykonawczych, oraz aktów o zasięgu ogólnym, które są prawnie wiążące w państwach członkowskich lub w stosunku do państw członkowskich;

ac) "funkcje administracyjne" oznaczają środki dotyczące spraw organizacyjnych, administracyjnych lub budżetowych danej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej;

ad) "system archiwizowania" oznacza narzędzie lub procedurę stosowane przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne, służące do zorganizowanego zarządzania segregowaniem wszystkich ich dokumentów związanych z będącą w toku lub niedawno zakończoną procedurą;

ae) "archiwa historyczne" oznaczają część archiwów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych wybraną, na warunkach określonych w lit. a), do zachowania na stałe.

Szczegółowa lista wszystkich kategorii aktów objętych definicjami w lit. a)-ac) jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i na stronach internetowych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych, które również uzgadniają i podają do wiadomości publicznej wspólne kryteria archiwizacji;

b) "osoba trzecia" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną lub każdy podmiot spoza odnośnych instytucji, organów lub jednostek organizacyjnych, w tym państwa członkowskie, pozostałe instytucje i organy wspólnotowe i niewspólnotowe unijne i nieunijne oraz kraje trzecie. [Popr. 30]

Artykuł  3a

Procedura nadawania klauzuli niejawności i odtajniania dokumentów

1. Jeżeli jest to uzasadnione względami porządku publicznego określonymi art. 4 ust. 1 i bez uszczerbku dla kontroli parlamentarnej na szczeblu Unii i krajowym, instytucja, organ lub jednostka organizacyjna nadaje dokumentowi klauzulę niejawności, jeśli jego ujawnienie stanowiłoby zagrożenie dla ochrony podstawowych interesów Unii lub co najmniej jednego z państw członkowskich, w szczególności w sprawach bezpieczeństwa publicznego, obrony i wojskowości. Dokument może zostać objęty klauzulą niejawności w całości lub w części. Dokumentom nadawane są następujące klauzule:

a) "EU TOP SECRET/ŚCIŚLE TAJNE UE": ta klauzula jest stosowana jedynie do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować wyjątkowo poważne szkody dla podstawowych interesów Unii lub co najmniej jednego z państw członkowskich;

b) "EU SECRET/TAJNE UE": ta klauzula jest stosowana jedynie do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować poważne szkody dla podstawowych interesów Unii lub co najmniej jednego z państw członkowskich;

c) "EU CONFIDENTIAL/POUFNE UE": ta klauzula jest stosowana do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby zaszkodzić podstawowym interesom Unii lub co najmniej jednego z państw członkowskich;

d) "EU RESTRICTED/ZASTRZEŻONE UE": ta klauzula jest stosowana do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby być niekorzystne dla interesów Unii lub co najmniej jednego z państw członkowskich.

2. Klauzula niejawności nadawana jest dokumentom tylko w razie konieczności. W miarę możliwości autorzy umieszczają na dokumentach, którym taką klauzulę nadano, datę lub okres, w którym lub po upływie którego ich treść może otrzymać niższy stopień tajności lub zostać odtajniona. W przeciwnym razie dokonują przeglądu dokumentów co najmniej co pięć lat, w celu upewnienia się, że pierwotnie nadana klauzula jest nadal konieczna. Klauzula jest wyraźnie i prawidłowo wskazana i utrzymywana tylko tak długo, jak długo dane informacje wymagają ochrony. Odpowiedzialność za nadanie dokumentowi klauzuli niejawności oraz późniejsze obniżenie poziomu tajności lub odtajnienie spoczywa wyłącznie na instytucji, organie lub jednostce organizacyjnej, które były autorem dokumentu opatrzonego klauzulą niejawności lub które otrzymały taki dokument od strony trzeciej lub innej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej.

3. Bez uszczerbku dla prawa dostępu innych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, dokumenty niejawne są ujawniane stronom trzecim za zgodą ich autora. Gdy więcej niż jedna instytucja, organ lub jednostka organizacyjna uczestniczy w przetwarzaniu dokumentu niejawnego, przyznawany jest taki sam poziom niejawności, a w przypadku, gdy inaczej oceniają one wymóg potrzebnej ochrony, rozpoczyna się mediację. Dokumenty związane z procedurami ustawodawczymi nie są opatrywane klauzulą niejawności; środki wykonawcze są opatrywane klauzulą niejawności, zanim zostaną przyjęte, w takim zakresie, w jakim klauzula niejawności jest konieczna i ma na celu zapobieżenie negatywnym skutkom dla samego środka wykonawczego. Porozumienia międzynarodowe dotyczące wymiany informacji poufnych zawierane w imieniu Unii nie dają państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym prawa do uniemożliwienia Parlamentowi Europejskiemu dostępu do tych informacji poufnych.

4. Wnioski o udzielenie dostępu do dokumentów niejawnych na mocy procedur określonych w art. 7 i 8 są rozpatrywane jedynie przez osoby, które mają prawo zapoznać się z tymi dokumentami. Osoby te oceniają również, jakie odniesienia do dokumentów niejawnych mogą znaleźć się w publicznym rejestrze.

5. Dokumenty niejawne są rejestrowane w rejestrze danej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej lub ujawniane za zgodą autora.

Czwartek, 15 grudnia 2011 r.

6. Instytucja, organ lub jednostka organizacyjna, która podejmuje decyzję o odmowie dostępu do dokumentu niejawnego, podaje powody swojej decyzji w sposób, który nie szkodzi interesom chronionym przez wyjątki określone w art. 4 ust. 1.

7. Bez uszczerbku dla krajowej kontroli parlamentarnej, państwa członkowskie stosują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że podczas rozpatrywania wniosków o udostępnienie dokumentów niejawnych Unii, będą przestrzegane zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

8. Obowiązujące w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych przepisy dotyczące informacji niejawnych są podawane do publicznej wiadomości. [Popr. 31]

Artykuł  4

Wyjątki

1. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne odmawiają dostępu do dokumentu, jeśli ujawnienie go naruszyłoby ochronę: interesu publicznego w odniesieniu do:

a) bezpieczeństwa publicznego Unii lub co najmniej jednego z państw członkowskich w tym bezpieczeństwa osób fizycznych lub prawnych; [Popr. 32]

b) kwestii obronnych i wojskowych;

c) stosunków międzynarodowych;

d) finansowej, walutowej czy gospodarczej polityki Wspólnoty Unii lub państwa członkowskiego; [Popr. 33]

e) środowiska naturalnego, na przykład miejsc rozrodu rzadko występujących gatunków.

2. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne odmawiają dostępu do dokumentu, jeśli ujawnienie go naruszyłoby ochronę: [Popr. 34]

a) interesów handlowych osoby fizycznej lub prawnej;

b) praw własności intelektualnej;

c) porady prawnej dotyczącej i postępowania sądowego arbitrażowego i spornego; [Popr. 35]

d) celu kontroli, dochodzenia czy audytu;

e) obiektywnych i bezstronnych procedur wyboru zamówień publicznych do czasu podjęcia decyzji przez daną zlecającą instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną lub postępowania komisji konkursowej prowadzącego do zatrudnienia pracowników, do czasu podjęcia decyzji przez organ powołujący. [Popr. 36]

3. Dostępu do następujących dokumentów sporządzonych przez daną instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną do użytku wewnętrznego lub otrzymanych przez nią dokumentów dotyczących spraw, w których nie wydała ona jeszcze decyzji, odmawia się jedynie wtedy, gdy jeśli ujawnienie takich dokumentów z uwagi na ich treść i obiektywne okoliczności wyraźnie i poważnie naruszyłoby proces podejmowania decyzji przez instytucje:.

a) dokumenty dotyczące spraw, w których nie wydano jeszcze decyzji;

b) dokumenty zawierające opinie do wykorzystania wewnętrznego jako część rozważań i konsultacji wstępnych w obrębie odnośnej instytucji nawet po podjęciu decyzji, [Popr. 37]

4. wyjątki przewidziane w ust. 2 i 3 nie mają zastosowania, jeżeli Przy rozważaniu interesu publicznego uzasadniającego ujawnienie na mocy ust. 1-3 uznaje się, że za ujawnieniem przemawia nadrzędny interes publiczny, W odniesieniu do ust. 2 lit. a), uznaje się, że za ujawnieniem przemawia nadrzędny interes publiczny jeżeli żądany dokument dotyczy ochrony praw podstawowych i praworządności, należytego zarządzania funduszami publicznymi lub prawa do życia w zdrowym otoczeniu, w tym również w aspekcie wnioskowane informacje dotyczą emisji do środowiska naturalnego. Instytucja, organ lub jednostka organizacyjna powołująca się na jeden z wyjątków musi dokonać obiektywnej i indywidualnej oceny oraz wykazać, że zagrożenie chronionego interesu jest przewidywalne, a nie tylko hipotetyczne, oraz musi określić, w jaki sposób dostęp do danego dokumentu może konkretnie i skutecznie naruszyć chroniony interes. [Popr. 38]

4a. Dokumenty, których ujawnienie stanowiłoby zagrożenie dla ochrony środowiska naturalnego, jak na przykład dokumenty dotyczące miejsc rozrodu rzadko występujących gatunków, są ujawniane tylko zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1367/2006. [Popr. 39]

5. Nazwiska, tytuły i funkcje osób zajmujących urzędy publiczne, urzędników służby publicznej oraz reprezentantów interesów podlegają ujawnieniu, jeżeli ma to związek z ich działalnością zawodową, chyba że, ze względu na szczególne okoliczności, ujawnienie zaszkodziłoby danym osobom. Inne dane osobowe ujawniane są zgodnie z warunkami dotyczącymi zgodnego z prawem przetwarzania takich danych, ustanowionymi w przepisach WE dotyczących ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych. Danych osobowych nie ujawnia się, jeżeli naruszyłoby to prywatność lub integralność danej osoby. Naruszenie takie nie powstaje:

- jeżeli dane odnoszą się wyłącznie do działalności zawodowej danej osoby, chyba że ze względu na szczególne okoliczności jest powód, by założyć, iż ujawnienie danych zaszkodziłoby danej osobie;

- jeżeli dane odnoszą się wyłącznie do osoby publicznej, chyba że ze względu na szczególne okoliczności jest powód, by założyć, iż ujawnienie danych zaszkodziłoby danej osobie lub innym osobom z nią związanym;

- jeżeli dane zostały już upublicznione za zgodą danej osoby.

Dane osobowe ujawnia się jednak, jeżeli wymaga tego nadrzędny interes publiczny. W takim przypadku dana instytucja, organ lub jednostka organizacyjna precyzuje, o jaki interes publiczny chodzi. Podaje ona powody, dla których w danym przypadku interes publiczny przeważa nad interesami danej osoby.

Jeżeli instytucja, organ lub jednostka organizacyjna odmówi dostępu do dokumentu, powołując się na niniejszy ustęp, rozważa ona, czy można udzielić dostępu do części tego dokumentu. [Popr. 40]

6. Jeśli wyjątki dotyczą jedynie części wnioskowanego dokumentu, pozostałe części dokumentu są ujawniane.

7. Wyjątki ustanowione w niniejszym artykule nie mają zastosowanie wyłącznie przez okres, przez który ochrona ta jest uzasadniona ze względu na treść dokumentu zastosowania do dokumentów przekazanych w ramach procedur prowadzących do przyjęcia aktu ustawodawczego, aktu delegowanego lub wykonawczego o zasięgu ogólnym. Wyjątki nie mają również zastosowania do dokumentów przekazywanych instytucjom, organom i jednostkom organizacyjnym przez lobbystów lub inne zainteresowane strony w celu wywierania wpływu na opracowywanie polityki. Wyjątki mogą być stosowane stosuje się jedynie tak długo, jak jest to uzasadnione treścią dokumentu, jednakże nie dłużej, niż przez okres 30 lat. W przypadku dokumentów objętych wyjątkiem z powodów dotyczących ochrony danych osobowych lub interesów handlowych oraz w wypadku dokumentów poufnych, wyjątki mogą, jeśli to konieczne, obowiązywać nadal po tym okresie. [Popr. 41]

7a. Instytucja, organ lub jednostka organizacyjna może w celach badawczych udzielić uprzywilejowanego dostępu do dokumentów objętych ust. 1-3. W przypadku udzielenia uprzywilejowanego dostępu informacje są ujawniane jedynie pod warunkiem przestrzegania odpowiednich ograniczeń dotyczących ich wykorzystania. [Popr. 42]

Artykuł  5

Konsultacje Konsultacja z osobami trzecimi

1. W odniesieniu do dokumentów osób trzecich instytucje, organy i jednostki organizacyjne konsultują się, instytucja konsultuje się z tą osobą trzecią w celu oceny, czy wyjątek, o którym mowa w art. 4 ma zastosowanie, chyba że jest jasne, że dokument ten zostanie ujawniony lub nie.

2. Jeżeli wniosek dotyczy dokumentu pochodzącego z państwa członkowskiego, nienależącego do dokumentów przekazanych w ramach procedur prowadzących do przyjęcia aktu ustawodawczego, aktu delegowanego lub aktu wykonawczego o zasięgu ogólnym, przeprowadza się konsultacje z organami powszechnie obowiązującego aktu nielegislacyjnego, konsultowane są organy tego państwa członkowskiego, jeżeli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do tego, czy dokument podlega jednemu z wyjątków. Instytucja posiadająca dokument ujawnia go, chyba że dane państwo członkowskie uzasadni konieczność nieujawniania go, ze względu na wyjątki, o których mowa w art. 4, lub szczegółowe przepisy w swoim ustawodawstwie, zakazujące ujawnienia tego dokumentu. Instytucja ocenia słuszność uzasadnienia podanego przez państwo członkowskie, w zakresie w jakim opiera się ono na wyjątkach ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu lub podejmie decyzję na podstawie własnej oceny tego, czy wyjątki obejmują ten dokument.

3. Jeśli państwo członkowskie otrzyma od instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej wniosek dotyczący dokumentu będącego w jego posiadaniu, o ile nie jest jasne, że dokument ten zostanie ujawniony lub nie, państwo członkowskie konsultuje się z odnośną instytucją, organem lub jednostką organizacyjną w celu podjęcia decyzji, która nie zagrozi realizacji celów niniejszego rozporządzenia. Państwo członkowskie może zamiast tego przekazać wniosek do odnośnej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej.

[Popr. 43]

Artykuł  5a

Akty ustawodawcze

1. Zgodnie z demokratycznymi zasadami zawartymi w art. 9-12 TUE oraz orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej instytucje, działając na podstawie swoich uprawnień ustawodawczych, w tym uprawnień delegowanych i wykonawczych, oraz państwa członkowskie działające w charakterze członków Rady zapewniają jak najszerszy dostęp do dokumentów dotyczących ich działań.

2. Dokumenty dotyczące programów działalności ustawodawczej, wstępnych konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim, oceny skutków oraz wszelkie inne dokumenty przygotowawcze związane z procedurą ustawodawczą, a także dokumenty dotyczące wdrażania prawa i polityki Unii związane z procedurą ustawodawczą są udostępniane na przyjaznej dla użytkownika i skoordynowanej międzyinstytucjonalnej stronie internetowej i publikowane w specjalnej serii elektronicznej Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Czwartek, 15 grudnia 2011 r.

3. W toku procedury ustawodawczej każda instytucja, organ lub jednostka organizacyjna zaangażowana w podejmowanie decyzji publikuje swoje dokumenty przygotowawcze oraz wszystkie informacje z nimi związane, w tym opinie prawne, w specjalnej serii Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej oraz na wspólnej stronie internetowej przedstawiającej przebieg danej procedury.

4. Zgodnie z art. 13 akty ustawodawcze, po ich przyjęciu, są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. [Popr. 44]

Artykuł  6

Wnioski

1. Wnioski o udzielenie dostępu do dokumentu składane są w dowolnej formie pisemnej, w tym również w formie elektronicznej, w jednym z języków, o których mowa w art. 314 Traktatu WE oraz w sposób na tyle precyzyjny, by instytucja mogła zidentyfikować dokument art. 55 ust. 1 TUE. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do podania uzasadnienia wniosku. [Popr. 45]

2. Jeśli wniosek nie jest wystarczająco precyzyjny lub wnioskowane dokumenty nie mogą być zidentyfikowane, dana instytucja, organ lub jednostka organizacyjna w terminie 15 dni roboczych zwraca się do wnioskodawcy o wyjaśnienie wniosku i pomaga w tym wnioskodawcy, na przykład dostarczając informacji o korzystaniu z publicznych rejestrów dokumentów. Bieg terminów przewidzianych w art. 7 i 8 rozpoczyna się od daty, w której instytucja, organ lub jednostka organizacyjna otrzymała wyjaśnienia, o które się zwróciła. [Popr. 46]

3. W przypadku wniosków odnoszących się do bardzo długich dokumentów lub bardzo dużej liczby dokumentów, dana instytucja, organ lub jednostka organizacyjna może nieformalnie porozumieć się z wnioskodawcą w celu znalezienia właściwego i praktycznego rozwiązania.

4. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne zapewniają obywatelom pomoc i informacje w zakresie metod i miejsc składania wniosków o dostęp do dokumentów.

Artykuł  7

Rozpatrywanie wstępnych wniosków

1. Wnioski o dostęp do dokumentów są rozpatrywane bezzwłocznie. Wnioskodawcy przesyłane jest potwierdzenie wpłynięcia wniosku. W ciągu 15 dni roboczych od daty rejestracji wniosku instytucja, organ lub jednostka organizacyjna udziela dostępu do żądanego dokumentu lub zapewnia w tym okresie dostęp do dokumentu zgodnie z art. 10 lub, w pisemnej odpowiedzi, podaje przyczyny całkowitej lub częściowej odmowy i informuje wnioskodawcę o prawie do złożenia wniosku potwierdzającego zgodnie z ust. 4.

2. W przypadkach wyjątkowych, na przykład w wypadku wniosku odnoszącego się do bardzo długiego dokumentu lub bardzo dużej liczby dokumentów, termin podany w ust. 1 może zostać przedłużony tylko jeden raz maksymalnie o kolejne 15 dni roboczych, pod warunkiem że wnioskodawca zostanie powiadomiony z wyprzedzeniem i z podaniem szczegółowych powodów. [Popr. 47]

3. W przypadku całkowitej lub częściowej odmowy, wnioskodawca Instytucja, organ lub jednostka organizacyjna powiadamia wnioskodawcę, czy i ewentualnie kiedy możliwy będzie całkowity lub częściowy dostęp do dokumentu w późniejszym okresie.

Wnioskodawca może w ciągu 15 dni roboczych od daty otrzymania odpowiedzi od danej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej złożyć wniosek potwierdzający, w którym zwraca się do niej o ponowne rozpatrzenie jej decyzji. [Popr. 48]

4. Brak odpowiedzi ze strony instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej w przepisanym terminie uprawnia wnioskodawcę do złożenia wniosku potwierdzającego.

4a. Każda instytucja, organ i jednostka organizacyjna mianuje osobę odpowiedzialną za kontrolowanie, czy wszystkie terminy określone w niniejszym artykule są należycie przestrzegane. [Popr. 49]

Artykuł  8

Rozpatrywanie wniosków potwierdzających

1. Wniosek potwierdzający jest rozpatrywany bezzwłocznie. W ciągu 30 maksymalnie 15 dni roboczych od dnia rejestracji takiego wniosku dana instytucja, organ lub jednostka organizacyjna udziela dostępu do żądanego dokumentu i zapewnia w tym okresie dostęp do dokumentu zgodnie z art. 10 lub, w pisemnej odpowiedzi, podaje przyczyny całkowitej lub częściowej odmowy. W przypadku całkowitej lub częściowej odmowy instytucja, organ lub jednostka organizacyjna informuje wnioskodawcę o dostępnych dla niego środkach zaradczych. [Popr. 50]

2. W przypadkach wyjątkowych, na przykład w przypadku wniosku odnoszącego się do bardzo długiego dokumentu lub bardzo dużej liczby dokumentów, termin podany w ust. 1 może zostać przedłużony tylko jeden raz maksymalnie o kolejne 15 dni roboczych, pod warunkiem, że wnioskodawca zostanie powiadomiony z wyprzedzeniem i z podaniem szczegółowych powodów. [Popr. 51]

3. W przypadku całkowitej lub częściowej odmowy, wnioskodawca może wszcząć postępowanie sądowe przeciwko instytucji, organowi lub jednostce organizacyjnej przed Sądem lub złożyć skargę do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich na warunkach ustanowionych odpowiednio w art. 263 i 228 TFUE.

4. Brak odpowiedzi ze strony instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej w podanym terminie uznawany jest za ostateczną odpowiedź odmowną i uprawnia wnioskodawcę do wszczęcia postępowania sądowego przeciwko instytucji, organowi lub jednostce organizacyjnej lub złożenia skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatu WE traktatów. [Popr. 52]

Artykuł  8a

Nowy wniosek

Jeżeli po otrzymaniu dokumentów wnioskodawca pragnie otrzymać nowe dokumenty od instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej, wniosek ten jest traktowany jako nowy wniosek zgodnie z art. 7 i 8. [Popr. 53]

Artykuł  9

Traktowanie dokumentów poufnych

1. Dokumenty poufne to dokumenty pochodzące z instytucji lub utworzonych przez nie agencji, z państw członkowskich, krajów trzecich lub organizacji międzynarodowych, zaklasyfikowane jako "TRES SECRET/TOP SECRET", "SECRET" lub "CONFIDENTIEL" zgodnie z przepisami obowiązującymi w danej instytucji, które chronią podstawowe interesy Unii Europejskiej lub jednego albo większej liczby jej państw członkowskich w obszarach objętych zakresem art. 4 ust. 1 lit. a), a w szczególności w obszarze bezpieczeństwa publicznego, obrony i spraw wojskowych.

2. Wnioski o dostęp do dokumentów poufnych zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 7 i 8 rozpatrywane są wyłącznie przez osoby mające prawo do zapoznania się z tymi dokumentami. Osoby te oceniają także, bez uszczerbku dla art. 11 ust. 2, które odniesienia do dokumentów poufnych mogą być zamieszczone w rejestrze publicznym.

3. Dokumenty poufne są wpisywane do rejestru lub ujawniane wyłącznie za zgodą podmiotu, od którego pochodzą.

4. Instytucja, która zdecyduje się odmówić dostępu do dokumentu poufnego, podaje powody swojej decyzji w sposób, który nie szkodzi interesom chronionym w art. 4.

5. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie kroki w celu zapewnienia, że przy rozpatrywaniu wniosków o dostęp do dokumentów poufnych przestrzegane są zasady zawarte w niniejszym artykule i w art. 4.

6. Przepisy instytucji dotyczące dokumentów poufnych podawane są do wiadomości publicznej.

7. Komisja i Rada informują Parlament Europejski o dokumentach poufnych zgodnie z zasadami ustalonymi przez instytucje. [Popr. 54]

Artykuł  10

Dostęp po złożeniu wniosku

1. Wnioskodawca ma dostęp do dokumentów przez zapoznanie się z nimi na miejscu lub przez otrzymanie kopii, w tym, jeśli taka jest dostępna, kopii elektronicznej, wedle wyboru wnioskodawcy.

2. Jeśli dokument został udostępniony publicznie i jest łatwo dostępny dla wnioskodawcy, instytucja, organ lub jednostka organizacyjna może wywiązać się ze swego obowiązku udostępnienia dokumentu poprzez wyjaśnienie wnioskodawcy w jaki sposób uzyskać wnioskowany dokument.

3. Dokumenty dostarczane są w istniejącej wersji i formacie (także w formacie elektronicznym lub alternatywnym, jak pismo Braille'a. duży druk lub taśma) z pełnym poszanowaniem preferencji wnioskodawcy.

3a. Treść dokumentu jest dostępna bez dyskryminacji ze względu na upośledzenie wzroku, język roboczy lub system operacyjny. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne zapewniają wnioskodawcy rzeczywisty dostęp do treści dokumentów bez technicznej dyskryminacji. [Popr. 55]

4. Kosztami sporządzenia i przesłania kopii można obciążyć wnioskodawcę. Opłata taka nie może przekraczać rzeczywistego kosztu sporządzenia i przesłania kopii. Zapoznanie się z dokumentem na miejscu, skopiowanie mniej niż 20 50 stron formatu A4 i bezpośredni dostęp w formie elektronicznej lub poprzez rejestr są bezpłatne. [Popr. 56]

5. Niniejsze rozporządzenie nie wprowadza odstępstw od szczególnych zasad regulujących dostęp do dokumentów, ustanowionych w prawie Unii lub prawie krajowym, takich jak wniesienie opłaty.

Artykuł  11

Rejestry

1. Aby prawa obywatelskie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu były skuteczne, każda instytucja, organ i jednostka organizacyjna zapewnia publiczny dostęp do rejestru dokumentów. Dostęp do rejestru powinien zostać zapewniony w formie elektronicznej. Odesłania do dokumentów są wprowadzane w rejestrze bezzwłocznie.

2. W przypadku każdego dokumentu rejestr zawiera sygnaturę (w tym, w odpowiednich przypadkach, sygnaturę międzyinstytucjonalną), przedmiot lub krótki opis treści dokumentu oraz datę jego otrzymania lub sporządzenia i zapisania w rejestrze. Odniesienia wprowadzane są w sposób nienaruszający ochrony interesów, o których mowa w art. 4.

3. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne podejmą bezzwłocznie kroki zmierzające do stworzenia rejestru i uruchomienia go do dnia 3 czerwca 2002 r.wspólnego interfejsu dla swoich rejestrów w celu zapewnienia spójności między nimi. [Popr. 57]

Artykuł  12

Bezpośredni dostęp do dokumentów

1. Dokumenty sporządzone lub otrzymane Instytucje, organy i jednostki organizacyjne zapewniają bezpośredni dostęp publiczny w formie elektronicznej lub poprzez rejestr do dokumentów, a w szczególności do dokumentów sporządzonych lub otrzymanych w związku z procedurami dotyczącymi przyjęcia aktów ustawodawczych Unii lub aktów delegowanych lub wykonawczych o zasięgu ogólnym, są udostępniane bezpośrednio, z zastrzeżeniem art. 4 i 9. [Popr. 58]

2. Jeśli to możliwe, inne dokumenty, w szczególności dokumenty odnoszące się do opracowania polityki lub strategii, są udostępniane bezpośrednio, w formie elektronicznej.

3. Jeśli dostęp bezpośredni nie jest zapewniony przez rejestr, w rejestrze możliwie najdokładniej wskazywana jest lokalizacja dokumentu.

4. Każda instytucja, organ i jednostka organizacyjna określa w swoim regulaminie wewnętrznym, jakie inne kategorie dokumentów są bezpośrednio dostępne aktywnie udostępniane publicznie. [Popr. 59]

Artykuł  13

Publikacja w Dzienniku Urzędowym

1. Poza aktami, o których mowa w art. 297 ust. 1 i 2 TFUE, następujące dokumenty są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z zastrzeżeniem art. 4 niniejszego rozporządzenia:

a) wnioski Komisji oraz inicjatywy grupy państw członkowskich, w oparciu o art. 76 TFUE;

b) wspólne stanowiska przyjęte przez Radę zgodnie z procedurami procedurą, o których której mowa w art. 251 i 252 Traktatu WE art. 294 TFUE, oraz przyczyny leżące u podstaw tych stanowisk, jak również stanowiska Parlamentu Europejskiego dotyczące tych procedur; [Popr. 60]

c) akty przyjęte zgodnie z art. 25 TEU;

f) umowy międzynarodowe zawarte przez Wspólnotę lub Unię Europejską zgodnie z art. 24 Traktatu UE art. 37 TUE oraz art. 207 i 218 TFUE. [Popr. 61]

2. W miarę możliwości, w Dzienniku Urzędowym publikowane są następujące dokumenty:

a) inicjatywy przedstawione przez państwo członkowskie lub wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 30 TUE;

c) akty inne niż te, o których mowa w art. 297 ust. 1 i 2 TFUE, zalecenia i opinie.

3. Każda instytucja, organ i jednostka organizacyjna może w swoim regulaminie wewnętrznym określić, jaki inne dokumenty publikowane są w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  14

Informacje

1. Każda instytucja, organ i jednostka organizacyjna podejmuje niezbędne środki w celu informowania społeczeństwa o prawach przysługujących mu na podstawie niniejszego rozporządzenia.

2. Pastwa członkowskie współpracują z instytucjami, organami i jednostkami organizacyjnymi przy dostarczaniu obywatelom informacji.

Artykuł  14a

Urzędnik ds. informacji

1. Każda główna jednostka administracyjna we wszystkich instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych mianuje urzędnika ds. informacji, którego obowiązkiem jest zapewnienie przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz dobrej praktyki administracyjnej w danej jednostce administracyjnej.

2. Urzędnik ds. informacji określa, które informacje można udostępnić publicznie, mając na względzie:

a) wykonanie niniejszego rozporządzenia;

b) dobrą praktykę;

oraz zapewnia rozpowszechnianie tych informacji w odpowiedni sposób i w odpowiedniej formie

3. Urzędnik ds. informacji ocenia, czy służby w jego głównej jednostce administracyjnej stosują zasady dobrej praktyki.

4. Urzędnik ds. informacji może skierować osobę wnioskującą o informacje do innej głównej jednostki administracyjnej, jeżeli przedmiotowe informacje nie mieszczą się w zakresie kompetencji danej jednostki, natomiast objęte są kompetencjami innej jednostki w tej samej instytucji, organie lub jednostce organizacyjnej, pod warunkiem że ta inna jednostka posiada takie informacje. [Popr. 62]

Artykuł  14b

Zasada dobrej i otwartej administracji

W okresie przejściowym przed przyjęciem zasad przewidzianych w art. 298 TFUE i na podstawie wymogów określonych w art. 41 Karty instytucje, organy i jednostki organizacyjne w oparciu o kodeks dobrego postępowania administracyjnego przyjmują i publikują ogólne wytyczne dotyczące zakresu obowiązku zachowania poufności i tajemnicy zawodowej, określonego w art. 339 TFUE, obowiązków wynikających z dobrej i przejrzystej administracji oraz ochrony danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych⁽¹¹⁾. Wytyczne te określają też sankcje mające zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Unii Europejskiej, warunkami zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej oraz regulaminami wewnętrznymi poszczególnych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych. [Popr. 63]

Artykuł  15

Praktyka administracyjnaw zakresie przejrzystości administracyjnej w instytucjach, organach i jednostkachorganizacyjnych [Popr. 64]

1. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne opracowują dobre praktyki administracyjne w celu ułatwienia korzystania z praw dostępu zagwarantowanych niniejszym rozporządzeniem.

1a. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne informują obywateli we właściwy i przejrzysty sposób o swojej strukturze organizacyjnej, z podaniem kompetencji wydziałów wewnętrznych, informacji o wewnętrznym systemie organizacji pracy i orientacyjnych terminów zakończenia procedur leżących w ich kompetencjach, oraz o służbach, do których obywatele mogą się zwracać w celu uzyskania pomocy, informacji lub wniesienia odwołania administracyjnego. [Popr. 65]

2. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne tworzą komitet międzyinstytucjonalny w celu badania najlepszych praktyk, zaradzenia ewentualnym konfliktom i omawiania możliwych przyszłych zmian w dostępie publicznym do dokumentów.

2a. Dokumenty dotyczące budżetu Unii Europejskiej, jego wykonania oraz beneficjentów funduszy i dotacji Unii są podawane do wiadomości publicznej i dostępne dla obywateli.

Dokumenty takie są także dostępne na specjalnej stronie internetowej i w bazie danych oraz w bazie danych dotyczącej przejrzystości finansowej w Unii. [Popr. 66]

Artykuł  16

Zwielokrotnianie dokumentów

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla obowiązujących przepisów dotyczących prawa autorskiego, które mogą ograniczać prawa strony trzeciej do uzyskiwania kopii dokumentów lub do zwielakratniania zwielokrotniania lub korzystania z opublikowanych dokumentów. [Popr. 67]

Artykuł  17

Sprawozdania

Każda instytucja, organ i jednostka administracyjna publikuje każdego roku sprawozdanie za poprzedni rok podając między innymi liczbę przypadków, w których odmówiono prawa dostępu do dokumentów, przyczyny takich odmów oraz liczbę dokumentów poufnych nieujętych w rejestrze.

1a. Najpóźniej do ...^(*) Komisja opublikuje sprawozdanie w sprawie wdrażania niniejszego rozporządzenia oraz przedstawi zalecenia, w tym, w razie potrzeby, propozycje rewizji niniejszego rozporządzenia niezbędnej ze względu na zmianę obecnej sytuacji oraz program działań, które mają podjąć instytucje, organy i jednostki organizacyjne. [Popr. 69]

Artykuł  18

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 traci moc ze skutkiem od dnia [...].

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku.

Artykuł  19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2011 r.

⁽²⁾ Dz.U L 145 z 31.5.2001, s. 43.

⁽³⁾ Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

⁽⁵⁾ KOM(2004) 45.

⁽⁶⁾ [ ...]

⁽⁷⁾ KOM(2007) 185.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

⁽¹⁰⁾ Wyrok z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie C-64/05 P, Szwecja przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2007, s. I-11389.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

^(*) Dwa lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK

TABELA KORELACJI(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001	Niniejsze rozporządzenie
Art. 1	Art. 1
Art. 2 ust. 1	Art. 2 ust. 1
Art. 2 ust. 2	-
Art. 2 ust. 3	Art. 2 ust. 2
Art. 2 ust. 4	Art. 2 ust. 3
Art. 2 ust. 5	Art. 2 ust. 4
-	Art. 2 ust. 5
-	Art. 2 ust. 6
Art. 2 ust. 6	Art. 2 ust. 7
Art. 3	Art. 3
Art. 4 ust. 1 lit. a)	Art. 4 ust. 1
Art. 4 ust. 1 lit. b)	Art. 4 ust. 5
Art. 4 ust. 2	Art. 4 ust. 2
Art. 4 ust. 3	Art. 4 ust. 3
Art. 4 ust. 4	Art. 5 ust. 1
Art. 4 ust. 5	Art. 5 ust. 2
-	Art. 4 ust. 4
Art. 4 ust. 6	Art. 4 ust. 6
Art. 4 ust. 7	Art. 4 ust. 7
Art. 5	Art. 5 ust. 3
Art. 6	Art. 6
Art. 7	Art. 7
Art. 8	Art. 8
Art. 9	Art. 9
Art. 10	Art. 10
Art. 11	Art. 11
Art. 12	Art. 12
Art. 13	Art. 13
Art. 14	Art. 14
Art. 15	Art. 15
Art. 16	Art. 16
Art. 17 ust. 1	Art. 17
Art. 17 ust. 2	-
Art. 18	-
-	Art. 18
-	Art. 19
-	Załącznik
(1) Tabela korelacji będzie podlegać aktualizacji w czasie prawno-lingwistycznej weryfikacji ostatecznej wersji aktu prawnego.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.168E.160
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P7_TC1-COD(2008)0090 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 15 grudnia 2011 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2012 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji określającego ogólne zasady i ograniczenia regulujące prawo dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii [Popr. 1].
• Data aktu: 15/12/2011
• Data ogłoszenia: 14/06/2013