Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2013 r. - Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej(Sprawa C-86/13)
(2013/C 123/19)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 27 kwietnia 2013 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Currall, D. Martin, J.-P. Keppenne, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi Komisja podnosi trzy zarzuty:
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 65 regulaminu pracowniczego oraz art. 1, 3 i 10 załącznika XI do tego regulaminu polegającego na tym, że wobec braku wniosku Komisji o zastosowanie klauzuli wyjątkowej z art. 10 załącznika XI Rada była zobowiązana do przyjęcia przed dniem 31 grudnia 2012 r. wniosku dotyczącego rocznego dostosowania wynagrodzeń i emerytur urzędników i pracowników Unii przedłożonego przez Komisję na podstawie art. 3 załącznika XI. Zdaniem Komisji Rada nie miała kompetencji do przyjęcia decyzji stosującej - zasadniczo - art. 10 bez stosownego wniosku Komisji i bez włączenia Parlamentu, będącego współprawodawcą w rozumieniu art. 10.
Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 64 regulaminu oraz art. 1 3 załącznika XI polegającego na tym, że mimo ciążącego na niej obowiązku Rada nie przyjęła nowych współczynników korygujących stosowanych do wynagrodzeń i emerytur, które to współczynniki zostały zawnioskowane przez Komisję w celu zapewnienia równego traktowania urzędników i emerytów niezależnie ich miejsca zatrudnienia lub, w zależności od przypadku, zamieszkania.
Zarzut trzeci dotyczy całkowitego braku uzasadnienia, gdyż Rada stwierdziła jedynie brak większości kwalifikowanej do przyjęcia wniosku Komisji zgodnie z art. 3 załącznika XI, nie wyjaśniając, dlaczego się z tym wnioskiem nie zgodziła. Zarzut ten dotyczy zarówno dostosowania wynagrodzeń i emerytur, jak i przyjęcia nowych współczynników korygujących.
