a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (UE) 2018/1240 ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) dla obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku posiadania wizy przy przekraczaniu granic zewnętrznych. W rozporządzeniu określono warunki i procedury wydawania lub odmowy wydania zezwoleń na podróż.
(2) W formularzu wniosku ETIAS, który ma wypełnić każdy wnioskodawca, wnioskodawcy powinni m.in. przedstawić informacje dotyczące ich wyroków skazujących, przebywania na określonym obszarze ogarniętym wojną lub konfliktem oraz decyzji nakazujących im opuszczenie terytorium lub powrót, a także odpowiedzieć na powiązane pytania dodatkowe. Niniejsza decyzja powinna określać treść i format pytań dotyczących tych punktów.
(3) Jeżeli wnioskodawcy odpowiedzą twierdząco na którekolwiek z pytań, o których mowa powyżej, będą musieli odpowiedzieć na dodatkowy uprzednio ustalony zestaw pytań. Niniejsza decyzja powinna również określać treść i format powiązanych dodatkowych zestawów pytań i odpowiedzi. W przypadku tych ostatnich wnioskodawca powinien wybrać odpowiedzi ze z góry określonej listy odpowiedzi.
(4) Lista odnosząca się do pobytu na określonym obszarze ogarniętym wojną lub konfliktem powinna opierać się na wiarygodnych i powszechnie uznanych danych zgłaszanych na poziomie niższym niż krajowy na temat określonych stref objętych wojną lub konfliktem. Dlatego też lista ta powinna zostać sporządzona na podstawie danych opublikowanych przez niezależne i uznane międzynarodowo instytuty, które zajmują się rozpowszechnianiem wiedzy na temat pojawiania się, przebiegu i rozwiązywania konfliktów politycznych.
(5) Formularze wniosków należy opracowywać w taki sposób, aby członkowie rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 , lub członkowie rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego z prawem obywateli Unii na podstawie umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, nie musieli udzielać odpowiedzi na pytania dotyczące decyzji nakazujących im opuszczenie terytorium lub nakazujących im powrót.
(6) Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania dyrektywy 2004/38/WE oraz Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 3 .
(7) Zważywszy, że rozporządzenie (UE) 2018/1240 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2018/1240 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszą decyzją.
(8) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii 4 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.
(9) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE 6 .
(10) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 7 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 8 .
(11) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 9 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 10 .
(12) W odniesieniu do Cypru, Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r.
(13) W dniu 7 lipca 2022 r. skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 3 sierpnia 2022 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
