STAŁY KOMITET PAŃSTW EFTA,uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym ("Porozumienie EOG"), w szczególności pkt 14 załącznika IX do tego Porozumienia,
uwzględniając opinię Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 2 , a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 131 ust. 6 lit. b) dyrektywy 2013/36/UE (CRD) właściwy organ lub wyznaczony organ przeprowadzają co najmniej raz do roku przegląd wskaźników bufora innych instytucji o znaczeniu systemowym, których utrzymywania wymagają. Zgodnie z ust. 12 akapit drugi tego artykułu właściwy organ lub wyznaczony organ mają również obowiązek przeprowadzić co roku przegląd określenia innych instytucji o znaczeniu systemowym, dla których ustalono taki wskaźnik bufora. Zgodnie z art. 131 ust. 7 tej dyrektywy, uwzględnionej w Porozumieniu EOG, właściwy organ lub wyznaczony organ powiadamiają Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego ("ERRS") przed ustaleniem lub modyfikacją wskaźnika bufora innych instytucji o znaczeniu systemowym, a ERRS niezwłocznie przekazuje takie powiadomienia Stałemu Komitetowi Państw EFTA, Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego oraz właściwym i wyznaczonym organom zainteresowanych umawiających się stron EOG.
(2) Zgodnie z art. 131 ust. 15 CRD w związku z ust. 5a akapit trzeci tego artykułu Stały Komitet Państw EFTA musi wyrazić zgodę na środki makroostrożnościowe w państwie EOG-EFTA, które prowadzą do połączonego wskaźnika bufora ryzyka systemowego (BSR) wraz ze wskaźnikiem bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym przekraczającego 5 % odpowiedniej kwoty ekspozycji na ryzyko w odniesieniu do danej instytucji kredytowej oraz zbioru lub podzbioru ekspozycji. Zgodnie z tymi samymi artykułami CRD ERRS przedstawia Stałemu Komitetowi Państw EFTA, w terminie sześciu tygodni od otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 131 ust. 7 CRD, opinię na temat tego, czy połączony wskaźnik BSR wraz ze wskaźnikiem bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym został uznany za właściwy.
(3) 5 listopada 2020 r. norweskie Ministerstwo Finansów, zgodnie z art. 133 ust. 11 dyrektywy 2013/36/UE - mającym w dniu 1 stycznia 2020 r. 3 zastosowanie do i w Norwegii - powiadomiło ERRS o zamiarze ustalenia wskaźnika BSR dla instytucji kredytowych na poziomie 4,5 %. 4 grudnia 2020 r. ERRS przyjęła zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 4 grudnia 2020 r. w sprawie powiadomienia przez Norwegię o zamiarze ustalenia wskaźnika BSR zgodnie z art. 133 dyrektywy (UE) 2013/36/UE (ESRB/2020/14), w którym zaleciła, aby proponowany wskaźnik BSR, który ma być stosowany w Norwegii, został uznany za uzasadniony, odpowiedni, proporcjonalny, skuteczny i efektywny w odniesieniu do ryzyka będącego celem norweskiego Ministerstwa Finansów. 4 grudnia 2020 r. Stały Komitet Państw EFTA, uwzględniając wyżej wymienione zalecenie ERRS, przyjął zalecenie Stałego Komitetu Państw EFTA nr 1/2020/SC, w którym nie zalecił żadnych zmian zgłoszonego środka.
(4) 30 września 2022 r. norweskie Ministerstwo Finansów przekazało ERRS formalne powiadomienie w sprawie zamiaru zobowiązania niektórych instytucji do utrzymywania bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym z kapitału podstawowego Tier I, zgodnie z art. 131 CRD. 4 października 2022 r. Sekretariat ERRS potwierdził otrzymanie powiadomienia i 27 października 2022 r. przekazał je Stałemu Komitetowi Państw EFTA zgodnie z art. 131 ust. 5a CRD.
(5) Zgłoszony bufor innej instytucji o znaczeniu systemowym będzie miał zastosowanie w odniesieniu do trzech krajowych instytucji kredytowych, z których jedna jest jednostką zależną jednostki dominującej z siedzibą w innym państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dwie z instytucji kredytowych będą podlegały buforowi innej instytucji o znaczeniu systemowym w wysokości 1 %, a jedna - buforowi w wysokości 2 %.
(6) Norweskie Ministerstwo Finansów uznało te instytucje kredytowe za inne instytucje o znaczeniu systemowym na podstawie następujących kryteriów: (i) aktywa ogółem jako część produktu krajowego brutto Norwegii (PKB) lub (ii) kredyty dla prywatnego sektora niefinansowego jako część sumy kredytów udzielonych prywatnemu sektorowi niefinansowemu w Norwegii. Kryteria te zostały wymienione jako wskaźniki fakultatywne w załączniku 2 do wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego w sprawie kryteriów określania warunków stosowania art. 131 ust. 3 CRD w odniesieniu do oceny innych instytucji o znaczeniu systemowym 4 .
(7) Ponieważ stosowanie 4,5 % BSR wraz z proponowanymi buforami innej instytucji o znaczeniu systemowym spowoduje, że wskaźnik bufora przekroczy 5 %, 15 listopada 2022 r. ERRS przedstawiła Stałemu Komitetowi Państw EFTA opinię w sprawie proponowanego środka.
(8) W swojej opinii i towarzyszącej jej notatce oceniającej ERRS dokonuje przeglądu ryzyk, których dotyczy proponowany środek, i stwierdza, że ryzyko prowadzące do modyfikacji buforów innej instytucji o znaczeniu systemowym wynika ze szczególnie istotnej roli, jaką instytucje finansowe o znaczeniu systemowym odgrywają w gospodarce norweskiej.
(9) ERRS stwierdza, że bufory innej instytucji o znaczeniu systemowym są skuteczne i proporcjonalne, uwzględniając, że stosuje się je wraz z BSR. W tym względzie ERRS uwzględnia, że bufory innej instytucji o znaczeniu systemowym stosuje się wraz z BSR. Zauważa, że celem buforów innej instytucji o znaczeniu systemowym jest zwiększenie zdolności instytucji o największym znaczeniu systemowym w Norwegii do pokrycia strat, a tym samym ograniczenie ryzyka dla stabilności finansowej, które wynika z problemów takich instytucji. Biorąc pod uwagę kluczowy charakter instytucji o znaczeniu systemowym w norweskim systemie finansowym, wynikający z ich wielkości w stosunku do wielkości norweskiej gospodarki i z ich udziału w rynku kredytów dla prywatnego sektora niefinansowego, ERRS stwierdza, że środek ten jest proporcjonalny.
(10) Choć ERRS zauważa, że niektóre rodzaje ryzyka, których dotyczy BSR, zdają się pokrywać z uzasadnieniem ustanowienia bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym, stwierdza ona, że proponowany środek jest odpowiedni do przeciwdziałania zidentyfikowanym zagrożeniom, nie pociąga za sobą nieproporcjonalnych niekorzystnych skutków dla stabilności finansowej w Norwegii lub EOG i nie oczekuje się, że może on stanowić lub stworzyć przeszkodę dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego. ERRS zauważa jednak, że wytyczne EUNB w tej sprawie zawierają wskaźniki inne niż te związane z wielkością - wykorzystane przez norweskie władze - które mogą wpływać na wzajemność BSR. Stały Komitet Państw EFTA zauważa, że wytyczne EUNB w sprawie określania innych instytucji o znaczeniu systemowym zawierają również wskaźniki dotyczące ich znaczenia dla gospodarki, znaczenia działalności transgranicznej oraz wzajemnych powiązań z systemem finansowym. Wskaźniki te częściowo pokrywają się ze wskaźnikami wykorzystanymi przez norweskie Ministerstwo Finansów w celu uzasadnienia BSR. ERRS zwraca ponadto uwagę, że norweskie władze podkreśliły, iż podczas kalibracji BSR uwzględniano wymogi dotyczące innej instytucji o znaczeniu systemowym.
(11) Stały Komitet Państw EFTA, po przeanalizowaniu powiadomienia dostarczonego przez norweskie Ministerstwo Finansów z dnia 30 września 2022 r. i uwzględniając opinię ERRS, ocenia, że połączony zgłoszony wskaźnik bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym w odniesieniu do danych instytucji kredytowych wraz z obowiązującym wskaźnikiem BSR w odniesieniu do danych ekspozycji i instytucji kredytowych nie pociąga za sobą nieproporcjonalnych niekorzystnych skutków dla całości lub części systemu finansowego umawiających się stron EOG lub EOG jako całości oraz nie stanowi ani nie stwarza przeszkody dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
