a także mając na uwadze, co następuje:(1) Z wyjątkiem lotnictwa cywilnego w prawie Unii nie określono jeszcze zharmonizowanych wymogów w zakresie skuteczności dotyczących urządzeń do wykrywania metali stosowanych do wykrywania zagrożeń w przestrzeni publicznej. Poszczególne państwa członkowskie stosują różne wymogi w tym zakresie, co prowadzi do sytuacji, w której poziom ochrony ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami bezpieczeństwa jest nierówny i nie zawsze wystarczająco wysoki. Terroryści i inni przestępcy mogą wykorzystywać powstałe w ten sposób słabe punkty, m.in. do organizowania ataków lub prowadzenia innej działalności przestępczej w państwach członkowskich o niższym poziomie bezpieczeństwa w przestrzeniach publicznych.
(2) Ataki terrorystyczne, do których doszło w ostatnich latach w całej Unii, miały miejsce głównie w przestrzeniach publicznych, a ich celem byli zwykli ludzie. Aby pomóc w zapewnieniu wystarczająco wysokiego poziomu ochrony przed zagrożeniami bezpieczeństwa w przestrzeniach publicznych w całej Unii, należy ustanowić na szczeblu unijnym dobrowolne wymogi w zakresie skuteczności dotyczące urządzeń do wykrywania metali.
(3) Urządzenia do wykrywania zagrożeń, w tym urządzenia do wykrywania metali, stosowane w lotnictwie cywilnym podlegają szczegółowym wymogom określonym w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005 1 . Wymogi te są dokładnie określone i zapewniają wysoki poziom ochrony w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego. W związku z tym dziedzina ta nie powinna wchodzić w zakres niniejszego zalecenia. Ponadto w celu zapewnienia jasności należy sprecyzować, że niniejsze zalecenie nie narusza przepisów aktów prawa Unii regulujących aspekty bezpieczeństwa urządzeń do wykrywania metali.
(4) W planie dla UE w dziedzinie zwalczania terroryzmu 2 Komisja zobowiązała się do wsparcia opracowywania dobrowolnych wymogów dotyczących technologii wykrywania zagrożeń, tak aby technologie te trafnie wykrywały zagrożenia przy jednoczesnym utrzymaniu mobilności osób. W celu realizacji tego zobowiązania Komisja powołała techniczną grupę roboczą ds. wymogów w zakresie skuteczności wykrywania zagrożeń - w skład której weszli eksperci z państw członkowskich, producenci i urzędnicy kilku służb Komisji - i zwróciła się do niej o pomoc w opracowaniu na szczeblu Unii dobrowolnych wymogów w zakresie skuteczności dotyczących urządzeń do wykrywania metali. Niniejsze zalecenie, a w szczególności zawarte w nim dobrowolne wymogi dotyczące dokumentacji produktu i skuteczności urządzeń do wykrywania metali, powstało na podstawie prac przygotowawczych przeprowadzonych przez tę grupę roboczą.
(5) W zamówieniach publicznych na urządzenia do wykrywania metali przeznaczone do stosowania w przestrzeni publicznej państwa członkowskie powinny zatem stosować dobrowolne unijne wymogi w zakresie skuteczności takich urządzeń.
(6) Nie należy zobowiązywać państw członkowskich do zamawiania lub stosowania pewnych określonych urządzeń do wykrywania metali w przestrzeni publicznej. Decyzje o tym, jakie urządzenia do wykrywania metali nabyć lub stosować w danej przestrzeni publicznej, powinny nadal być podejmowane wyłącznie przez państwa członkowskie, zgodnie z prawem Unii. Dobrowolne unijne wymogi w zakresie skuteczności powinny być stosowane w przypadku zamówień publicznych realizowanych przez państwa członkowskie i tym samym przyczyniać się do osiągnięcia wysokiego poziomu skuteczności wykrywania zagrożeń przy pomocy urządzeń do wykrywania metali wykorzystywanych przez państwa członkowskie w przestrzeni publicznej w całej Unii.
(7) Dobrowolne unijne wymogi w zakresie skuteczności powinny określać osobne normy dla różnych rodzajów zastosowań urządzeń do wykrywania metali objętych zaleceniem. Najmniej rygorystyczna norma dotyczy urządzeń o mniejszej czułości stosowanych w strefach masowego tranzytu lub dużych zgromadzeń, gdzie należy wykryć szczególnie niebezpieczną broń, ale gdzie wymagane są wysoka przepustowość pod względem liczby osób i przedmiotów oraz niski współczynnik alarmów uciążliwych. Najbardziej rygorystyczna norma dotyczy urządzeń o wyższej czułości stosowanych w miejscach, gdzie należy wykryć nawet najmniejsze zagrożenia i gdzie przepustowość może być niska.
(8) Celem dobrowolnych unijnych wymogów w zakresie skuteczności nie powinno być zastąpienie krajowych norm dotyczących skuteczności urządzeń do wykrywania metali, jeśli takie normy krajowe istnieją. W szczególności państwa członkowskie powinny zachować możliwość stosowania, zgodnie z prawem Unii, bardziej rygorystycznych wymogów w zakresie skuteczności urządzeń do wykrywania metali wykorzystywanych w przestrzeniach publicznych.
(9) Niniejsze zalecenie powinno w sposób pośredni zachęcać producentów do przestrzegania przedmiotowych wymogów w ramach przyszłej produkcji urządzeń do wykrywania metali. Państwa członkowskie powinny zatem wymagać, aby w dokumentach zamówień dotyczących urządzeń do wykrywania metali wykorzystywanych do wykrywania zagrożeń bezpieczeństwa w przestrzeniach publicznych oferenci dołączali do oferty dokumentację produktu i deklarację zgodności opartą na własnej metodyce producenta w celu wykazania zgodności takich urządzeń z dobrowolnymi wymogami w zakresie skuteczności zawartymi w niniejszym zaleceniu.
(10) Używanie urządzeń do wykrywania metali w przestrzeniach publicznych może stanowić wyzwanie w zakresie prawa do ochrony prywatności i danych osobowych. Kluczowe znaczenie w kontekście wszystkich działań związanych z wykorzystaniem urządzeń do wykrywania metali, w tym w kontekście zamówień i eksploatacji urządzeń oraz wszelkich późniejszych czynności przetwarzania, ma maksymalne ograniczenie inwazyjności, a w każdym razie postępowanie zgodnie z prawem Unii, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 3 , dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 4 oraz Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej.
(11) Mając na uwadze w szczególności istotne osiągnięcia technologiczne w dziedzinie wykrywania zagrożeń bezpieczeństwa, dobrowolne wymogi w zakresie skuteczności dotyczące urządzeń do wykrywania metali należy poddawać przeglądom i w razie potrzeby dostosowywać. Komisja, z pomocą technicznej grupy roboczej ds. wymogów w zakresie skuteczności wykrywania zagrożeń, będzie zatem uważnie śledzić rozwój technologiczny i inne istotne wydarzenia oraz regularnie oceniać potrzebę wprowadzenia zmian w niniejszym zaleceniu.
(12) W trosce o efektywność i przejrzystość, a w szczególności w związku z potrzebą jak najszybszego zaradzenia wykrywanym zagrożeniom bezpieczeństwa, należy zachęcić państwa członkowskie do realizacji niniejszego zalecenia i przedstawienia Komisji w rozsądnym terminie sprawozdań na temat wprowadzonych środków wykonawczych.
(13) Na podstawie tych sprawozdań i wszelkich innych istotnych informacji, po upływie odpowiedniego czasu, należy ocenić postępy w realizacji niniejszego zalecenia, między innymi w celu ustalenia, czy w tej dziedzinie konieczne są unijne akty prawne o mocy wiążącej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
1 Decyzja wykonawcza Komisji C(2015) 8005 ustanawiająca szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, zawierające informacje, o których mowa w art. 18 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 300/2008.
2 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Plan dla UE w dziedzinie zwalczania terroryzmu: przewidywanie, zapobieganie, ochrona i reagowanie" (COM (2020) 795 final).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).
5 Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.
6 Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62.
7 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 79.
8 Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 357.