RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 83 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Jednolita konwencja Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) o środkach odurzających z 1961 r., zmieniona protokołem z 1972 r. (zwana dalej "konwencją o środkach odurzających"), weszła w życie w dniu 8 sierpnia 1975 r.
(2) Na podstawie art. 3 konwencji o środkach odurzających Komisja ds. Środków Odurzających może podjąć decyzję o dodaniu substancji do wykazów załączonych do tej konwencji. Może ona dokonać zmian w wykazach jedynie zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), ale może także zdecydować o odstąpieniu od dokonania zmian zalecanych przez WHO.
(3) Konwencja ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r. (zwana dalej "konwencją o substancjach psychotropowych") weszła w życie w dniu 16 sierpnia 1976 r.
(4) Zgodnie z art. 2 konwencji o substancjach psychotropowych Komisja ds. Środków Odurzających może, na podstawie zaleceń WHO, podjąć decyzję o dodaniu substancji do wykazów załączonych do tej konwencji lub o ich usunięciu. Ma ona dużą swobodę decyzyjną w zakresie uwzględniania czynników gospodarczych, społecznych, prawnych, administracyjnych i innych, nie może jednak postępować w sposób arbitralny.
(5) Zmiany w wykazach załączonych do konwencji o środkach odurzających oraz konwencji o substancjach psychotropowych mają bezpośredni wpływ na zakres stosowania prawa Unii w dziedzinie polityki antynarkotykowej. Do substancji wymienionych w wykazach załączonych do tych konwencji ma zastosowanie decyzja ramowa Rady 2004/757/WSiSW 1 . W związku z powyższym wszelkie zmiany w wykazach załączonych do tych konwencji są bezpośrednio włączane do wspólnych przepisów Unii.
(6) Podczas swojego 65. posiedzenia zaplanowanego w dniach 14-18 marca 2022 r. w Wiedniu Komisja ds. Środków Odurzających ma zdecydować o dodaniu trzech nowych substancji do wykazów załączonych do konwencji o środkach odurzających oraz konwencji o substancjach psychotropowych.
(7) Unia nie jest stroną konwencji o środkach odurzających ani konwencji o substancjach psychotropowych. Ma ona status obserwatora bez prawa głosu w Komisji ds. Środków Odurzających, której członkami z prawem głosu podczas 65. posiedzenia jest dwanaście państw członkowskich 2 . Konieczne jest, aby Rada upoważniła te państwa członkowskie do wyrażenia stanowiska Unii odnośnie do umieszczenia substancji w wykazach zgodnie z tymi konwencjami, ponieważ decyzje dotyczące dodania nowych substancji do załączonych do nich wykazów wchodzą w zakres kompetencji Unii.
(8) WHO zaleciła dodanie dwóch nowych substancji do wykazu I załączonego do konwencji o środkach odurzających oraz jednej nowej substancji do wykazu II załączonego do konwencji o substancjach psychotropowych.
(9) Wszystkie substancje, które zostały poddane przeglądowi przez Komitet Ekspertów WHO ds. Uzależnień od Środków Odurzających (zwany dalej "komitetem ekspertów") i które WHO zaleciła umieścić w wykazach, są monitorowane przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii jako nowe substancje psychoaktywne na zasadach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 3 .
(10) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów brorfina (nazwa chemiczna: 1-{1-[1-(4-bromofenylo)etylo]piperydyn- 4-ylo)}-1,3-dihydro-2H-benzimidazol-2-on) jest syntetycznym opioidem podobnym do innych opioidów syntetycznych, takich jak morfina czy fentanyl. Brorfina może zostać przekształcona w bezytramid, który jest opioidem wymienionym w wykazie I załączonym do konwencji o środkach odurzających. Brorfina nie ma zastosowań terapeutycznych ani nie otrzymała pozwolenia na dopuszczenie do obrotu jako produkt leczniczy. Istnieją wystarczające dowody na to, że brorfina jest lub może być nadużywana i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie jej międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie brorfiny w wykazie I załączonym do konwencji o środkach odurzających.
(11) Brorfina została wykryta w czterech państwach członkowskich i jest kontrolowana w co najmniej trzech państwach członkowskich. Uważa się, że zażycie tej substancji przyczyniło się do zatrucia bez skutku śmiertelnego jednej osoby. Jest ona obecnie intensywnie monitorowana przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii.
(12) W związku z tym stanowisko Unii powinno polegać na dodaniu brorfiny do wykazu I załączonego do konwencji o środkach odurzających.
(13) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów metonitazen (nazwa chemiczna: N,N-dietylo-2-(2-(4-metoksybenzylo)- 5-nitro-1H-benzo[d]imidazolo-1-ylo)etano-1-amina) jest syntetycznym opioidem podobnym pod względem struktury do izotonitazenu i etonitazenu, które wymieniono w wykazie I załączonym do konwencji o środkach odurzających. Metonitazen został poddany badaniom przedklinicznym pod kątem działania przeciwbólowego, jednak nie wiadomo nic na temat jego leczniczego zastosowania. Istnieją wystarczające dowody na to, że metonitazen jest lub może być nadużywany i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie go międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie metonita- zenu w wykazie I załączonym do konwencji o środkach odurzających.
(14) Metonitazen wykryto w trzech państwach członkowskich i jest on kontrolowany w co najmniej trzech państwach członkowskich. Uważa się, że zażycie tej substancji przyczyniło się do śmierci jednej osoby. Jest ona obecnie intensywnie monitorowana przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii.
(15) W związku z tym stanowisko Unii powinno polegać na dodaniu metonitazenu do wykazu I załączonego do konwencji o środkach odurzających.
(16) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów eutylon (nazwa chemiczna: 1-(1,3-benzodioksol-5-ylo)-2-(etyloamino)butan- 1-on) jest syntetycznym katynonem wykazującym podobieństwa pod względem struktury chemicznej oraz podobieństwa farmakologiczne do amfetaminy i katynonów już kontrolowanych międzynarodowo. Powiązane katynony, takie jak metylon i N-etylnorpentylon, zostały umieszczone w wykazie II załączonym do konwencji o substancjach psychotropowych. Eutylon nie ma zastosowania leczniczego ani nie otrzymał pozwolenia na dopuszczenie do obrotu jako produkt leczniczy. Istnieją wystarczające dowody na to, że eutylon jest lub może być nadużywany i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie go międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie eutylonu w wykazie II załączonym do konwencji o substancjach psychotropowych.
(17) Eutylon wykryto w 20 państwach członkowskich i jest on kontrolowany w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Uważa się, że zażycie tej substancji przyczyniło się do zatrucia bez skutku śmiertelnego jednej osoby, ponadto została ona wykryta w trzech próbkach biologicznych związanych z poważnymi zdarzeniami niepożądanymi. Eutylon jest obecnie intensywnie monitorowany przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii.
(18) W związku z tym stanowisko Unii powinno polegać na dodaniu eutylonu do wykazu II załączonego do konwencji o substancjach psychotropowych.
(19) Należy ustalić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komisji ds. Środków Odurzających, ponieważ decyzje dotyczące umieszczenia w wykazach trzech przedmiotowych substancji będą mieć bezpośredni wpływ na treść prawa Unii, mianowicie na decyzję ramową 2004/757/WSiSW.
(20) Stanowisko Unii ma zostać wyrażone przez państwa członkowskie będące członkami Komisji ds. Środków Odurzających, działające wspólnie w interesie Unii.
(21) Dania jest związana decyzją ramową 2004/757/WSiSW, zatem uczestniczy w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.
(22) Irlandia jest związana decyzją ramową 2004/757/WSiSW, zatem uczestniczy w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 3 marca 2022 r.
|
W imieniu Rady |
|
Przewodniczący |
|
G. DARMANIN |
