KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności 1 , w szczególności jego art. 2 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 2 określono najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych.
(2) Kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS), kwas perfluorooktanowy (PFOA), kwas perfluorononanowy (PFNA) i kwas perfluoroheksanosulfonowy (PFHxS) to substancje perfluoroalkilowe (PFAS), które są lub były wykorzystywane w licznych zastosowaniach handlowych i przemysłowych. Ich powszechne stosowanie, wraz z ich trwałością w środowisku, doprowadziło do powszechnego zanieczyszczenia środowiska. Zanieczyszczenie żywności tymi substancjami jest głównie wynikiem bioakumulacji w wodnych i lądowych łańcuchach pokarmowych, a dieta jest głównym źródłem narażenia na PFAS. Stosowanie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością zawierających PFAS może jednak również przyczynić się do narażenia ludzi na te substancje.
(3) W dniu 9 lipca 2020 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") przyjął opinię dotyczącą ryzyka dla zdrowia ludzi związanego z obecnością substancji perfluoroalkilowych w żywności 3 . Urząd stwierdził, że PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS mogą powodować skutki rozwojowe i mogą mieć niekorzystny wpływ na poziom cholesterolu w surowicy, wątrobę i układ odpornościowy oraz masę urodzeniową. Uznał on wpływ na układ odpornościowy za najbardziej krytyczny efekt i ustalił grupową wartość tolerowanego pobrania tygodniowego (TWI) na poziomie 4,4 ng/kg masy ciała tygodniowo dla sumy PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS, co również chroni przed innymi skutkami narażenia na te substancje. Stwierdził on, że narażenie części populacji europejskiej na te substancje przekracza TWI, co budzi obawy.
(4) Należy zatem ustalić najwyższe dopuszczalne poziomy tych substancji w żywności, aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego.
(5) Należy przewidzieć rozsądny termin, aby umożliwić podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze dostosowanie się do najwyższych dopuszczalnych poziomów określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(6) Biorąc pod uwagę, że niektóre środki spożywcze objęte niniejszym rozporządzeniem mają długi okres trwałości, środki spożywcze, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, powinny móc pozostać w obrocie.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1881/2006.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 7 grudnia 2022 r.
