KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 46 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 2 ustanowiono regulacyjne standardy techniczne dotyczące wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych (CCP) w zakresie przyjmowania wysoce płynnych zabezpieczeń o minimalnym ryzyku kredytowym i rynkowym.
(2) Ostatnie zmiany polityczne i rynkowe doprowadziły do znacznego wzrostu cen i zmienności na rynkach energii, co spowodowało znaczne zwiększenie depozytów zabezpieczających ze strony CCP w celu pokrycia powiązanych ekspozycji. Takie zwiększenie depozytów zabezpieczających spowodowało napięcia związane z płynnością dla kontrahentów niefinansowych, którzy zazwyczaj dysponują mniejszą liczbą aktywów i aktywami o mniejszej płynności w celu spełnienia wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego. W rezultacie ci kontrahenci niefinansowi zostali zmuszeni do obniżenia swoich pozycji lub pozostawienia nieodpowiedniego zabezpieczenia tych pozycji, co naraża kontrahentów niefinansowych na dalsze wahania cen.
(3) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie unijnych rynków finansowych i rynków energii w obecnych okolicznościach oraz zmniejszyć presję na płynność wywieraną na kontrahentów niefinansowych działających na rynkach regulowanych gazu i energii elektrycznej rozliczanych przez CCP mających siedzibę w Unii, pulę uznanych zabezpieczeń dostępnych dla niefinansowych członków rozliczających należy tymczasowo rozszerzyć o niezabezpieczone gwarancje bankowe.
(4) W celu ograniczenia napięć związanych z płynnością obserwowanych na rynkach instrumentów pochodnych dotyczących energii gwarancje udzielone lub zabezpieczone przez podmioty publiczne powinny być również uznawane przez CCP za uznane zabezpieczenie dla kontrahentów finansowych i niefinansowych, biorąc pod uwagę, że gwarancje te wiążą się z niskim ryzykiem kredytowym kontrahenta oraz są nieodwołalne, bezwarunkowe i mogą zostać zrealizowane w okresie likwidacji portfela członka rozliczającego niewykonującego zobowiązania, a zatem wiążą się z ograniczonym ryzykiem utraty płynności.
(5) Oczekuje się, że ryzyko związane z rozszerzeniem uznanego zabezpieczenia na niezabezpieczone gwarancje bankowe i gwarancje publiczne pozostanie ograniczone, ponieważ rozszerzenie podlegałoby zabezpieczeniom CCP w zakresie zarządzania ryzykiem, a wszystkie inne mające zastosowanie wymogi określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 153/2013 nadal miałyby zastosowanie.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 153/2013.
(7) Aby jeszcze bardziej ograniczyć ryzyko związane z przyjmowaniem jako zabezpieczenia niezabezpieczonych gwarancji bankowych dla niefinansowych członków rozliczających oraz gwarancji publicznych dla finansowych i niefi- nansowych członków rozliczających, środki te powinny mieć charakter tymczasowy i być przyznawane na okres 12 miesięcy, zapewniając pomoc uczestnikom rynku i zachęcając ich do powrotu na rynki.
(8) W świetle ostatnich zmian na rynku konieczne jest jak najszybsze rozszerzenie puli uznanych zabezpieczeń dostępnych dla niefinansowych członków rozliczających. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie w trybie pilnym.
(9) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) po konsultacji z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego i Europejskim Systemem Banków Centralnych.
(10) ESMA nie przeprowadził otwartych konsultacji publicznych na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, ani nie przeanalizował potencjalnych kosztów i korzyści, ponieważ byłoby to w dużym stopniu nieproporcjonalne w stosunku do zakresu i wpływu zmian, które mają zostać przyjęte, biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy i ograniczony zakres zaproponowanych zmian. Ze względu na pilny charakter sprawy ESMA nie zwrócił się o poradę do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 3 . Zgodnie z tym przepisem Grupa Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych zostanie o tym poinformowana,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 21 października 2022 r.
