KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, stosowania nazw napojów spirytusowych w prezentacji i etykietowaniu innych środków spożywczych, ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, wykorzystywania alkoholu etylowego i destylatów pochodzenia rolniczego w napojach alkoholowych, a także uchylające rozporządzenie (WE) nr 110/2008 1 , w szczególności jego art. 8 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 5 rozporządzenia (UE) 2019/787 określono definicję i wymogi dotyczące alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, określanego również przez branżę jako alkohol rolniczy, alkohol neutralny lub alkohol rektyfikowany. Ta definicja techniczna i wymogi zostały przeniesione bez żadnych istotnych zmian w stosunku do definicji określonych w pkt 1 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 2 .
(2) Definicja i wymogi dotyczące alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego przewidziane w art. 5 rozporządzenia (UE) 2019/787 są jednak częściowo przestarzałe z technicznego i naukowego punktu widzenia. W szczególności należy dostosować maksymalne limity niektórych pozostałości do parametrów technicznych stosowanych obecnie przez branżę i większość laboratoriów analitycznych. Postęp techniczny w tej dziedzinie uzasadnia zatem konieczność zmiany tej definicji i tych wymogów.
(3) Odniesienia do "kwasowości całkowitej", "zasad lotnych zawierających azot" i "suchej pozostałości po odparowaniu" przewidziane w art. 5 lit. d) ppkt (i), (vi) i (vii) rozporządzenia (UE) 2019/787 nie są już istotne, ponieważ zazwyczaj nie są stosowane jako parametry techniczne procesu, gdyż obecność takich pozostałości w alkoholu o objętościowej zawartości alkoholu wynoszącej 96 % jest znikoma i jest mało prawdopodobne, aby znalazły się one w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego.
(4) W odniesieniu do "estrów", "aldehydów" i "alkoholi wyższych" maksymalne limity przewidziane w art. 5 lit. d) ppkt (ii), (iii) i (iv) rozporządzenia (UE) 2019/787 nie są wystarczająco precyzyjne i wymagają obecnie metod mokrej analizy chemicznej, które nie są zdefiniowane w prawie Unii. Bardziej precyzyjna definicja substancji, do których mają zastosowanie limity pozostałości, poprawiłaby wyniki analiz, które należy przeprowadzić na alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego metodami takimi jak chromatografia gazowa, i byłaby korzystna dla analityków, ponieważ wiele starszych technik analitycznych wymaga stosowania niebezpiecznych chemikaliów.
(5) W szczególności należy ograniczyć estry wyłącznie do octanu etylu. O ile w procesie fermentacji może powstać wiele estrów, w najwyższym stężeniu występuje octan etylu, natomiast wszelkie inne estry potencjalnie obecne w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego prawdopodobnie nie będą wykrywalne przy użyciu standardowych technik analitycznych i będą miały znikomy wpływ na całkowitą ilość estrów. Pomiar octanu etylu powinien opierać się na metodzie referencyjnej określonej w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2870/2000 3 , ponieważ jest to ustalona metoda, stosowana obecnie do analizy szeregu napojów spirytusowych.
(6) Podobnie największy udział w aldehydach ogółem ma aldehyd octowy. Właściwe jest zatem stosowanie wyłącznie aldehydu octowego jako parametru w tym oznaczeniu. Ponieważ aldehyd octowy jest w równowadze z 1,1-dietok- syetanem, tj. obie te cząsteczki są obecne i ulegają przekształceniu jedna w drugą na skutek warunków chemicznych i fizycznych, należy również uwzględnić frakcję aldehydu octowego zawartą w acetalu. Pomiar aldehydu octowego powinien opierać się na metodzie referencyjnej określonej w rozporządzeniu (WE) nr 2870/2000, ponieważ jest to ustalona metoda stosowana obecnie do analizy szeregu napojów spirytusowych.
(7) Po fermentacji alkohole wyższe są obecne w znacznych ilościach. Jednak w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego występuje tylko niewielka ilość alkoholi wyższych, ponieważ przy wyższych temperaturach wrzenia alkohole wyższe łatwo ulegają destylacji. Pomiar alkoholu wyższego powinien opierać się na metodzie referencyjnej określonej w rozporządzeniu (WE) nr 2870/2000, ponieważ jest to ustalona metoda, stosowana obecnie do analizy szeregu napojów spirytusowych.
(8) W odniesieniu do furfuralu obecny wymóg, zgodnie z którym nie jest on wykrywalny, odnosi się do metody mokrej analizy chemicznej, która nie jest już stosowana w większości państw członkowskich, co uniemożliwia stosowanie jednolitych i zdefiniowanych metod analizy i wyników. Ponieważ obecnie nie istnieje określona metoda referencyjna analizy furfuralu w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego, należy określić próg, który można osiągnąć za pomocą różnych metod stosowanych obecnie w większości laboratoriów w państwach członkowskich, które od czasu pierwotnego włączenia tego wymogu stały się są bardziej precyzyjne. Pomiar furfuralu powinien opierać się na metodzie chromatografii cieczowej dla związków występujących w drewnie, określonej w rozporządzeniu (WE) nr 2870/2000.
(9) Ponadto w celu zapewnienia kompletności i zgodnie z definicją destylatu pochodzenia rolniczego określoną w art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2019/787 należy przewidzieć, że alkohol etylowy pochodzenia rolniczego jest wynikiem destylacji produktów rolnych po fermentacji alkoholowej.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/787,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
