a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa Rady 2009/119/WE 1 ma na celu zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa zaopatrzenia w ropę naftową w Unii za pomocą niezawodnych i przejrzystych mechanizmów opartych na solidarności między państwami członkowskimi. W szczególności ustanawia ona zasady i procedury, które mają być stosowane w sytuacjach nadzwyczajnych. W dniach 1 marca i 1 kwietnia 2022 r. Rada Zarządzająca MAE przyjęła skoordynowane plany uruchomienia zapasów interwencyjnych ropy naftowej w celu uwolnienia, odpowiednio 2 , 60 i 120 mln baryłek ropy.
(2) Komisja i państwa członkowskie omówiły możliwości, oczekiwane korzyści i skutki wspólnych działań MAE na czterech posiedzeniach Grupy Koordynacyjnej ds. Ropy Naftowej (w dniach 22 i 25 lutego oraz 2 i 31 marca). Pismami z dni 4 marca i 5 kwietnia 2022 r. skierowanymi do grupy Koordynacyjnej ds. Ropy Naftowej służby Komisji przypomniały państwom członkowskim o odpowiednich przepisach i obowiązkach mających zastosowanie na mocy prawa Unii.
(3) Osiemnaście państw członkowskich (w tym dwa państwa członkowskie niebędące członkami MAE) uczestniczyło we wspólnym działaniu MAE i zadeklarowało dobrowolne wkłady w wysokości około 40 mln baryłek ekwiwalentu ropy naftowej.
(4) Interwencyjne zapasy naftowe utrzymywane obecnie w Unii są najniższe od 2013 r. Zgodnie z art. 3 dyrektywy 2009/119/WE odzwierciedlają one przywóz netto ropy naftowej i produktów ropopochodnych w 2020 r., który był niezwykle niski ze względu na ograniczone zużycie wynikające ze środków sanitarnych służących zwalczaniu pandemii COVID-19 (ograniczenia w przemieszczaniu się i ograniczenia mobilności). Oczekuje się, że w przypadku niektórych państw członkowskich ilości ropy naftowej i produktów ropopochodnych potrzebne do spełnienia nowego rocznego obowiązku utrzymywania zapasów mającego zastosowanie od dnia 1 lipca 2022 r. przez okres 12 miesięcy wzrosną nawet o 30 %.
(5) W obecnej sytuacji niepewności co do dalszego przebiegu wojny w Ukrainie niezwykle ważne jest ograniczenie w jak największym stopniu popytu na ropę naftową i produkty ropopochodne oraz uniknięcie nakładania dodatkowej presji na rynek ropy naftowej. Nie jest zatem pożądane, aby państwa członkowskie uzupełniały w krótkim terminie interwencyjne zapasy naftowe, które są lub zostaną uwolnione zgodnie z art. 20 dyrektywy 2009/119/WE, chyba że istnieje ryzyko pogorszenia stanu ich gotowości w zakresie bezpieczeństwa dostaw. Jest jednak za wcześnie, aby ustalić konkretne ramy czasowe dla uzupełnienia uwolnionych zapasów.
(6) Państwa członkowskie powinny unikać dodatkowych zakupów ropy naftowej i produktów ropopochodnych w perspektywie nowego rocznego obowiązku utrzymywania zapasów od lipca 2022 r., co nieuchronnie zwiększyłoby obecny popyt na te towary. W odniesieniu do art. 20 ust. 6 dyrektywy 2009/119/WE Komisja dokona przeglądu ram czasowych, w których państwa członkowskie muszą dostosować swoje zapasy do minimalnych wymaganych poziomów, w zależności od rozwoju obecnego kryzysu.
(7) Komisja skonsultowała się w sprawie niniejszego zalecenia z Grupą Koordynacyjną ds. Ropy Naftowej na posiedzeniu w dniu 14 marca 2021 r., w którym uczestniczyli przedstawiciele Sekretariatu MAE,
ZALECA:
1. Państwa członkowskie nie powinny zwiększać swoich interwencyjnych zapasów naftowych, aby osiągnąć minimalne poziomy wymagane dyrektywą 2009/119/WE przed dniem 1 listopada 2022 r., o ile nie zagraża to ich gotowości w zakresie bezpieczeństwa dostaw.
2. W porozumieniu z Grupą Koordynacyjną ds. Ropy Naftowej i we współpracy z Międzynarodową Agencją Energetyczną Komisja dokona przeglądu niniejszego zalecenia w celu ustalenia daty rozpoczęcia obowiązywania utrzymywania zapasów, uwzględniając dalszy przebieg obecnego kryzysu.
