(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 7578)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 10 listopada 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną 1 , w szczególności jej art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 64/432/EWG ustanowiono przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt w odniesieniu do wewnątrzunijnego handlu bydłem. Art. 9 tej dyrektywy stanowi, że państwo członkowskie posiadające obowiązkowy krajowy program zwalczania jednej z chorób wymienionych w załączniku E (II) do tej dyrektywy może przedłożyć ten program Komisji do zatwierdzenia. W artykule tym przewidziano także, że mogą być wymagane dodatkowe gwarancje w wewnątrzunijnym handlu bydłem. Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła, choroba wywoływana przez herpeswirus bydła typu 1 (BHV1), jest wymienione w odniesieniu do bydła w załączniku E (II) do dyrektywy 64/432/EWG.
(2) W lutym 2020 r. Francja przedłożyła Komisji dokumentację towarzyszącą do celów zatwierdzenia krajowego programu kontroli i zwalczania zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła, obejmującego francuskie departamenty metropolitalne, z wyjątkiem Korsyki, oraz zwróciła się o zatwierdzenie zastosowania dodatkowych gwarancji dotyczących zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG.
(3) Art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że państwa członkowskie, które uznają, że ich terytoria lub części ich terytoriów są wolne od chorób wymienionych w załączniku E (II) do tej dyrektywy, przedkładają Komisji odpowiednią dokumentację towarzyszącą. W artykule tym przewidziano także, że mogą być wymagane dodatkowe gwarancje w wewnątrzunijnym handlu bydłem.
(4) W styczniu 2020 r. Czechy przedłożyły Komisji dokumentację towarzyszącą do celów uznania całego ich terytorium za wolne od BHV1 i zwróciły się o zatwierdzenie zastosowania dodatkowych gwarancji dotyczących zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(5) Decyzja Komisji 2004/558/WE 2 zawiera wykaz państw członkowskich i ich regionów upoważnionych do stosowania dodatkowych gwarancji dotyczących zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 9 i 10 dyrektywy 64/432/EWG. Załącznik I do decyzji 2004/558/WE zawiera wykaz państw członkowskich i ich regionów, w których stosuje się dodatkowe gwarancje dotyczące zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG, natomiast załącznik II do decyzji 2004/558/WE zawiera wykaz państw członkowskich i ich regionów, w których stosuje się dodatkowe gwarancje dotyczące zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(6) W następstwie oceny dokumentacji towarzyszącej przedłożonej przez Francję departamenty metropolitalne tego państwa członkowskiego, z wyjątkiem Korsyki, powinny zostać wymienione w załączniku I do decyzji 2004/558/WE, a dodatkowe gwarancje dotyczące zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła powinny mieć zastosowanie zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG.
(7) Ponadto w następstwie oceny dokumentacji towarzyszącej przedłożonej przez Czechy państwo to nie powinno być już wymienione w załączniku I do decyzji 2004/558/WE, lecz powinno zostać wymienione w załączniku II do tej decyzji, a dodatkowe gwarancje dotyczące zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła powinny mieć zastosowanie zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 6 listopada 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stella KYRIAKIDES |
|
Członek Komisji |
