KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("Prawo o zdrowiu zwierząt") 1 , w szczególności jego art. 118 ust. 1 i 2,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania chorobom przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz przepisy dotyczące zwalczania takich chorób, w tym między innymi przepisy dotyczące zakładów, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe, i wylęgarni oraz identyfikowalności niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w Unii. W rozporządzeniu uprawnia się również Komisję do przyjęcia przepisów mających na celu uzupełnienie niektórych innych niż istotne elementów tego rozporządzenia w drodze aktów delegowanych.
(2) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/2035 2 ustanowiono uzupełniające przepisy dotyczące zarejestrowanych i zatwierdzonych zakładów dla utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych oraz identyfikowalności niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych. W szczególności w części III tytuł II tego rozporządzenia delegowanego określono przepisy dotyczące identyfikowalności utrzymywanych owiec i kóz, w tym obowiązki podmiotów w odniesieniu do środków i metod identyfikacji tych zwierząt.
(3) Ponadto w art. 46 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035 przewidziano pewne odstępstwa od wymogów dotyczących identyfikowalności utrzymywanych owiec i kóz, o których to wymogach mowa jest w art. 45 tego aktu. Jedno z tych odstępstw polega na tym, że podmioty utrzymujące owce i kozy w wieku poniżej 12 miesięcy mogą oznaczać swoje zwierzęta za pomocą pojedynczego kolczyka elektronicznego z widocznym niepowtarzalnym numerem rejestracyjnym i kodem identyfikacyjnym, jeżeli takie zwierzęta mają zostać przemieszczone do rzeźni w tym samym państwie członkowskim po przejściu przez etap gromadzenia albo po poddaniu ich opasowi. Po przyjęciu rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035 Komisja otrzymała różne uwagi od niektórych zainteresowanych stron i państw członkowskich dotyczące potencjalnych skutków stosowania tego odstępstwa, które uznano za zbyt uciążliwe dla hodowców owiec i kóz, w szczególności biorąc pod uwagę niską cenę rynkową uzyskiwaną przez tych hodowców za zwierzęta poddawane ubojowi w celu spożycia przez ludzi. Uwzględniając przesłanki ustanowione w art. 118 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429, można uznać, że zwykłe kolczyki lub zwykłe opaski na pęcinę zapewniają wystarczający poziom identyfikowalności, jeżeli młode utrzymywane owce i kozy z różnych zakładów pochodzenia są przemieszczane do rzeźni po poddaniu opasowi. Ponadto wystarczający poziom identyfikowalności można zapewnić tylko wtedy, gdy takie przemieszczenia są rejestrowane w jednej bazie danych, a zatem mają miejsce w tym samym państwie członkowskim, co również stanowi wymóg w odniesieniu do większości pozostałych odstępstw przewidzianych w art. 46 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035.
(4) Biorąc pod uwagę powyższe względy, należy zmienić rozporządzenie (UE) 2019/2035 poprzez dodanie dodatkowego odstępstwa dotyczącego młodych owiec i kóz utrzymywanych przez człowieka, tak aby nie nakładać nieproporcjonalnych obciążeń i kosztów na podmioty, przy jednoczesnym zapewnieniu identyfikowalności utrzymywanych owiec i kóz oraz sprawnego funkcjonowania systemu identyfikacji i rejestracji tych zwierząt.
(5) Ponadto art. 108 rozporządzenia (UE) 2016/429 zobowiązuje państwa członkowskie do ustanowienia systemu identyfikacji i rejestracji utrzymywanych zwierząt lądowych, w tym utrzymywanych owiec i kóz. Aby system ten właściwie funkcjonował, musi mieć odpowiednie procedury, w tym dotyczące zarządzania odstępstwami stosowanymi w państwach członkowskich. W celu uniknięcia wszelkiego ryzyka dla zdrowia zwierząt oraz w celu zapewnienia identyfikowalności utrzymywanych owiec i kóz, państwa członkowskie, które stosują niektóre odstępstwa przewidziane w art. 46 rozporządzenia (UE) 2019/2035, powinny być zobowiązane do ustanowienia procedur dotyczących stosowania tych odstępstw.
(6) Ze względu na to, że rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2035 stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r., niniejsze rozporządzenie powinno również stosować się od tej daty,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
