a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) Artykuł 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nie dłuższy niż trzy lata odnawialny jednokrotnie na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(3) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1393/2014 2 ustanowiono plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów pelagicznych w wodach północnozachodnich w celu ułatwienia realizacji obowiązku wyładunku za pomocą pewnych mechanizmów elastyczności.
(4) Belgia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem na wodach północnozachodnich. Po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Wód Północno-Zachodnich i Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych te państwa członkowskie przedstawiły Komisji w dniu 31 maja 2017 r. wspólną rekomendację.
(5) Wyłączenia z obowiązku wyładunku wszystkich połowów mogą zostać określone zgodnie z art. 15 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do gatunków, co do których dowody naukowe wykazują wysokie wskaźniki przeżycia ("wyłączenia z uwagi na przeżywalność").
(6) We wspólnej rekomendacji sugeruje się stosowanie, pod pewnymi warunkami, wyłączenia z uwagi na przeży- walność w latach 2019 i 2020 w odniesieniu do makreli i śledzia atlantyckiego złowionych w połowach sieciami pierścieniowymi, ukierunkowanych na gatunki nieobjęte kwotami w rejonach ICES VIIe oraz VIIf. Dowody przedstawione przez państwa członkowskie, aby uzasadnić to wyłączenie, zostały zweryfikowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). STECF stwierdził, że dowody przedstawione na poparcie proponowanego wyłączenia były podobne do dowodów uzasadniających inne wyłączenia zawarte w poprzednim planie w zakresie odrzutów i zostały już ocenione przez STECF. Wyłączenia z obowiązku wyładunku wszystkich połowów mogą ponadto zostać określone zgodnie z art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w przypadku gdy dowody naukowe wskazują, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne lub postępowanie z niezamierzonymi połowami pociąga za sobą nieproporcjonalne koszty ("wyłączenia »de minimis«").
(7) We wspólnej rekomendacji proponuje się wyłączenie de minimis maksymalnie do 6 % w 2018 r. i 5 % w 2019 r. i 2020 r. całkowitych rocznych połowów błękitka (Micromesistius poutassou) w ramach połowów przemysłowych przez trawlery pelagiczne, ukierunkowanych na ten gatunek w rejonach ICES Vb, VI i VII, połączonych z przetwarzaniem tego gatunku na statkach w celu wytworzenia bazy do surimi. Zainteresowane państwa członkowskie przedstawiły dowody w celu wykazania, że zwiększenie selektywności nie jest możliwe oraz że koszty postępowania z niezamierzonymi połowami są nieproporcjonalne. STECF dokonał przeglądu proponowanego wyłączenia i stwierdził, że jest ono wystarczająco uzasadnione. W związku z tym proponowane wyłączenie może zostać wprowadzone do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1393/2014.
(8) We wspólnej rekomendacji zaproponowano zastosowanie wyłączenia de minimis maksymalnie do 6 % w 2018 r. i 5 % w 2019 r. i w 2020 r. całkowitych rocznych połowów tuńczyka białego (Thunnus alalunga) ukierunkowanych na ten gatunek, prowadzonych przy użyciu tuk pelagicznych (PTM) w rejonie ICES VII. Państwa członkowskie przedstawiły dowody wykazujące, że koszty przechowywania niechcianych połowów i postępowania z nimi na morzu i na lądzie są nieproporcjonalne. Dowody dostarczone przez państwa członkowskie zostały zweryfikowane przez STECF. W swojej ocenie STECF wspomniał o ryzyku selekcji jakościowej. W odniesieniu do tej kwestii należy zauważyć, że zgodnie z art. 19a ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 850/1998 3 zakaz odrzutów nie ma zastosowania do połowów gatunków objętych wyłączeniem z obowiązku wyładunku zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. W związku z tym proponowane wyłączenie może zostać wprowadzone do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1393/2014.
(9) We wspólnej rekomendacji sugeruje się ustanowienie na lata 2018, 2019 i 2020 wyłączenia de minimis maksymalnie do 1 % całkowitych rocznych połowów makreli (Scomber scombrus), ostroboka (Trachurus ssp.), śledzia atlantyckiego (Clupea harengus) i witlinka (Merlangius Merlangus) złowionych w połowach małych gatunków pelagicznych przez trawlery do połowów w toni wodnej (OTM i PTM) o długości całkowitej do 25 metrów, poławiające makrelę, ostroboka i śledzia atlantyckiego w rejonie ICES VIId. STECF zweryfikował dowody naukowe przedstawione przez państwa członkowskie w celu wsparcia proponowanego wyłączenia. STECF stwierdził, że wyłączenie de minimis może stanowić zachętę dla zainteresowanych flot, aby dostosowały one swoje sposoby postępowania i prowadziły dalsze badania nad sposobami poprawy selektywności. W związku z tym przedmiotowe wyłączenie może zostać włączone do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1393/2014.
(10) Okres obowiązywania planu w zakresie odrzutów należy w związku z tym przedłużyć do dnia 31 grudnia 2020 r.
(11) W art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1393/2014 określa się odpowiednio wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do makreli i śledzia atlantyckiego złowionych w połowach przy użyciu okrężnic. Środek ten został pozytywnie oceniony przez STECF w 2014 r. Komisja uważa, że dowody, na których opierała się ta ocena, zachowają ważność przez kolejne trzy lata. W związku z tym należy przedłużyć stosowanie środka do 2020 r.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 1393/2014 i załącznik do niego.
(13) W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą oraz planowanie okresu połowu statków unijnych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Zważywszy że plan w zakresie odrzutów ustanowiony rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 1393/2014 wygasa z dniem 31 grudnia 2017 r., niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 stycznia 2018 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
