RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 241,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia
prawa 1 , w szczególności jego ust. 10 dotyczący stosowania art. 225 i 241 TFUE,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 17 lutego 2005 r. decyzją Rady 2005/370/WE 2 zatwierdzono w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencję o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska 3 (zwana dalej "konwencją z Aarhus"). Konwencja z Aarhus przyczynia się do realizacji celów polityki Unii w dziedzinie środowiska, określonych w art. 191 TFUE.
(2) Unia wdrożyła wynikające z konwencji z Aarhus obowiązki w odniesieniu do instytucji i organów UE w szczególności w drodze rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 .
(3) Zgodnie z niespornym, niesądowym i doradczym charakterem systemu dokonywania przeglądu przestrzegania postanowień, o którym mowa w art. 15 konwencji z Aarhus, ustanowiono Komitet ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus (zwany dalej "komitetem"). Komitet posiada kompetencje w zakresie dokonywania przeglądu przestrzegania przez Strony postanowień konwencji z Aarhus.
(4) W dniu 17 marca 2017 r. Unia otrzymała ustalenia od Komitetu w sprawie ACCC/C/2008/32 dotyczącej dostępu do wymiaru sprawiedliwości na poziomie Unii (zwane dalej "ustaleniami"). W pkt 123 ustaleń Komitet stwierdził, że odnośna strona nie przestrzega art. 9 ust. 3 i 4 niniejszej konwencji w odniesieniu do dostępu obywateli do wymiaru sprawiedliwości, ponieważ ani rozporządzenie w sprawie konwencji z Aarhus, ani orzecznictwo TSUE nie zapewniają wdrożenia ani przestrzegania obowiązków wynikających z tych postanowień. Na podstawie tych ustaleń Biuro Konwencji z Aarhus przygotowało projekt decyzji VI/8f dotyczącej przestrzegania przez Unię Europejską jej obowiązków wynikających z konwencji (dalej zwany "projektem decyzji VI/8f').
(5) W dniu 17 lipca 2017 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2017/1346 5 w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii podczas szóstej sesji spotkania stron konwencji z Aarhus w odniesieniu do sprawy dotyczącej przestrzegania konwencji ("MOP") w odniesieniu do projektu decyzji VI/8f. Stanowisko Unii zakładało zaakceptowanie projektu decyzji VI/8f z zastrzeżeniem wprowadzenia pewnych zmian do niej.
(6) W dniu 14 września 2017 r. na szóstej sesji spotkania stron, która odbywała się w Budvie, Czarnogóra, omawiano między innymi projekt decyzji VI/8f, lecz nie wyrażono zgody na propozycje Unii, by zmienić jej tekst zgodnie z decyzją (UE) 2017/1346. W związku z brakiem porozumienia spotkanie stron postanowiło odłożyć dyskusję w sprawie projektu tej decyzji do czasu kolejnej zwykłej sesji w roku 2021.
(7) W deklaracji z Budvy w sprawie demokracji środowiskowej na rzecz naszej zrównoważonej przyszłości, którą przyjęło spotkanie stron również w dniu 14 września 2017 r., wezwano strony i sygnatariuszy konwencji z Aarhus do zapewnienia wszystkim skutecznego i równego dostępu do wymiaru sprawiedliwości zgodnie z wymogami konwencji Aarhus.
(8) W dniach 15-16 listopada 2017 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie "Planu działania na rzecz przyrody, ludzi i gospodarki" oraz rezolucję w sprawie przeglądu wdrażania polityki ochrony środowiska UE, w których wzywa Komisję między innymi do złożenia nowego wniosku ustawodawczego dotyczącego przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 w celu uwzględnienia zaleceń komitetu dotyczących sprawy ACCC/C/2008/32.
(9) Na szóstej sesji spotkania stron Unia wyraziła gotowość do zbadania sposobów i środków takiego przestrzegania konwencji z Aarhus, które będzie zgodne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Unii oraz z jej systemem kontroli sądowej. Unia powinna podjąć konkretne działania w tym kierunku, poprzez wezwanie Komisji do przedstawienia analizy opcji, jakimi Unia dysponuje, by zaradzić kwestiom podniesionym w ustaleniach Komitetu w sprawie ACCC/C/2008/32. Wydaje się, że możliwe jest dokonanie zmian rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 w sposób, który nie zmieni systemu kontroli sądowej Unii, polegający w szczególności na rozszerzeniu kategorii aktów Unii, w przypadku których można będzie żądać wszczęcia wewnętrznej procedury odwoławczej.
(10) Unia nadal w pełni popiera realizację istotnych celów konwencji z Aarhus,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
