DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI (UE) 2018/736
z dnia 27 lutego 2018 r.
zmieniająca, w celu dostosowania do postępu naukowego i technicznego, załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia niektórych komponentów elektrycznych i elektronicznych zawierających ołów w szkle lub ceramice
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym 1 , w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzany do obrotu nie zawierał ołowiu.
(2) Pkt 7c)-I załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE przewiduje wyłączenie stosowania ołowiu w komponentach elektrycznych i elektronicznych zawierających ołów w szklanych lub ceramicznych dielektrycznych elementach kondensatorów, np. w urządzeniach piezoelektrycznych lub w szklanych bądź ceramicznych składnikach matryc do dnia 21 lipca 2016 r. Komisja otrzymała wniosek o przedłużenie tego wyłączenia w odniesieniu do kategorii 1-7 i 10 przed dniem 21 stycznia 2015 r. zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE. Ponadto w listopadzie 2014 r. Komisja otrzymała wniosek o nowe wyłączenie (wniosek nr 2015-1) dla zastosowania ołowiu w cienkowarstwowych elementach czujników elektronicznych, takich jak czujniki piroelektryczne lub czujniki piezoelektryczne, które to zastosowanie jest objęte pkt 7c)-I. Podczas kolejnych konsultacji z zainteresowanymi stronami uzgodniono z wnioskodawcą ocenę wniosku o wyłączenie nr 2015-1 w szerszym kontekście wyłączenia 7c)-I.
(3) W przypadku ceramiki ołów nadaje szczególne właściwości dielektryczne, piezoelektryczne, piroelektryczne, ferroelektryczne, półprzewodnikowe i magnetyczne w szerokim zakresie temperatur, napięć czy częstotliwości. W przypadku szkła ołów nadaje kluczowe właściwości, takie jak obniżenie temperatury topnienia i mięknienia, poprawa plastyczności, przydatności do obróbki mechanicznej, stabilności chemicznej i inne. Szkło zawierające ołów można wykorzystywać do wielu zastosowań, w tym do izolacji, ochrony, rezystancji, zgrzewania lub hermetycznego uszczelniania.
(4) Obecnie zastąpienie lub wyeliminowanie ołowiu w szkle lub ceramice jest wciąż technicznie lub naukowo niewykonalne.
(5) Ponieważ w przypadku przedmiotowych zastosowań w kategoriach 1-7 i 10 nie są dostępne na rynku niezawodne alternatywy ani najprawdopodobniej nie będą one dostępne na rynku w najbliższej przyszłości, uzasadnione jest przedłużenie wyłączenia na okres ważności do dnia 21 lipca 2021 r., podczas gdy zbędne rozbicie brzmienia wyłączenia i jego krótszy okres ważności mogłyby stworzyć niepotrzebne obciążenia administracyjne. Aby uniknąć nakładania się na siebie zakresów wyłączeń w załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE, w proponowanym brzmieniu precyzuje się, że zastosowania objęte wyłączeniem 34 są wyłączone z zakresu wyłączenia 7c)-I. W odniesieniu do kategorii innych niż kategorie 1-7 i 10 obecne wyłączenie pozostaje ważne w okresach określonych w art. 5 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
1 Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.
2 Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 20 sierpnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.273.16).
