RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 291 ust. 2,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W pismach, które wpłynęły do Komisji w dniach 23 grudnia 2014 r. i 8 maja 2015 r., Węgry zwróciły się o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do podatnika zobowiązanego do zapłaty podatku od wartości dodanej (VAT).
(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie w piśmie z dnia 2 lipca 2015 r. o wniosku złożonym przez Węgry. W piśmie z dnia 7 lipca 2015 r. Komisja zawiadomiła Węgry, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
(3) Art. 193 dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług obowiązany jest, co do zasady, do zapłaty podatku VAT organom podatkowym. Celem odstępstwa, o które wystąpiły Węgry, jest zobowiązanie odbiorców do zapłaty podatku VAT z tytułu zapewnienia personelu.
(4) Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Węgry szereg przedsiębiorców działających w sektorze agencji pracy tymczasowej prowadzi działania stanowiące nadużycie i świadczy usługi bez odprowadzania podatku VAT do organów podatkowych. Ponieważ ten rodzaj działalności z reguły nie wymaga znacznych nakładów lub inwestycji, kwoty VAT, jakie agencje te otrzymują, często poważnie przewyższają VAT podlegający odliczeniu, jaki zapłaciły swoim dostawcom. Niektóre z tych agencji, często mające niewielkie aktywa lub nieposiadające ich wcale, znikają po krótkim okresie, trwającym czasem zaledwie kilka miesięcy, co sprawia, iż trudno jest odzyskać niezapłacony podatek VAT lub jego odzyskanie jest niemożliwe.
(5) Poprzez wskazanie osoby, na rzecz której usługi te są świadczone, jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku VAT w takich przypadkach, przedmiotowe odstępstwo wyeliminowałoby możliwość stosowania wskazanej formy uchylania się od opodatkowania. W odniesieniu do szeregu sytuacji w sektorze zapewniania personelu, wymienionych w art. 199 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE, już teraz można wskazać odbiorcę jako osobę zobowiązaną do zapłaty VAT. Środek stanowiący odstępstwo ma zatem zastosowanie do sytuacji związanych z zapewnianiem personelu nieobjętych dotąd dyrektywą 2006/112/WE.
(6) Środek stanowiący odstępstwo nie wpłynie negatywnie na zasoby własne Unii z tytułu podatku VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
