(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 8462)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 8 grudnia 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną 1 , w szczególności jej art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywą 64/432/EWG ustanowiono zasady dotyczące wewnątrzunijnego handlu bydłem, w tym wymóg, aby bydłu objętemu zakresem tej dyrektywy podczas transportu towarzyszyło świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem 1 podanym w załączniku F do tej dyrektywy ("wzór 1"). Art. 9 tej dyrektywy stanowi, że państwo członkowskie posiadające obowiązkowy krajowy program zwalczania zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła może przedłożyć ten program Komisji do zatwierdzenia. W art. 9 dyrektywy 64/432/EWG przewidziano także dodatkowe gwarancje, które mogą być wymagane w handlu wewnątrzunijnym.
(2) Ponadto art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że jeżeli państwo członkowskie uzna, iż jego terytorium lub część jego terytorium są wolne od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła, przedkłada ono Komisji odpowiednią dokumentację towarzyszącą. W artykule tym przewidziano także dodatkowe gwarancje, które mogą być wymagane w handlu wewnątrzunijnym.
(3) Decyzją Komisji 2004/558/WE 2 zatwierdzono programy kontroli i zwalczania wirusa opryszczki bydła typu 1 (BHV1) przedstawione przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tej decyzji w odniesieniu do regionów wymienionych w tym załączniku, do których zastosowanie mają dodatkowe gwarancje zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG. Ponadto w załączniku II do decyzji 2004/558/WE wymieniono regiony państw członkowskich uznane za wolne od BHV1, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG. W art. 2 i 3 decyzji 2004/558/WE określono również informacje dotyczące odniesień do tej decyzji, które należy podać we wzorze 1.
(4) Decyzją wykonawczą Komisji 2014/798/UE 3 zmieniono dyrektywę 64/432/EWG, w tym wzór 1. W związku z tym należy zmienić odniesienia do wzoru 1 w art. 2 i 3 decyzji 2004/558/WE.
(5) Kraje związkowe Niemiec: Brema, Hamburg, Hesja, Dolna Saksonia, Nadrenia Północna-Westfalia, Nadrenia-Palatynat, kraj Saary i Szlezwik-Holsztyn są obecnie wymienione w wykazie w załączniku I do decyzji 2004/558/WE.
(6) Niemcy przedłożyły Komisji dokumentację towarzyszącą dotyczącą uznania krajów związkowych: Brema, Hesja i Dolna Saksonia za wolne od BHV1 oraz dotyczącą zastosowania do tych krajów związkowych dodatkowych gwarancji zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(7) Jak wynika z oceny dokumentacji towarzyszącej przedłożonej przez Niemcy, kraje związkowe Brema, Hesja i Dolna Saksonia nie powinny już figurować w załączniku I do decyzji 2004/558/WE, lecz powinny być wymienione w załączniku II do tej decyzji, a stosowanie dodatkowych gwarancji zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG powinno zostać rozszerzone na te kraje związkowe. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/558/WE.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
