a także mając na uwadze, co następuje:(1) Sprawozdanie na temat oceny zagrożeń dotyczące 4-metylo-5-(4-metylofenylo)-4,5-dihydrooksazolo-2-aminy (4,4'-DMAR) zostało sporządzone zgodnie z art. 6 decyzji 2005/387/WSiSW w ramach sesji specjalnej komitetu naukowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) w poszerzonym składzie, a następnie przedłożone Komisji i Radzie w dniu 19 września 2014 r.
(2) 4,4'-DMAR jest syntetyczną pochodną oksazoliny otrzymaną przez podstawienie. Jest to pochodna aminoreksu i 4-metyloaminoreksu (4-MAR), dwu syntetycznych substancji pobudzających, kontrolowanych na mocy konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1971 r. o substancjach psychotropowych.
(3) 4,4'-DMAR jest dostępna na rynku narkotyków w Unii co najmniej od grudnia 2012 r. i została zgłoszona do systemu wczesnego ostrzegania w grudniu 2012 r. Dziewięć państw członkowskich zgłosiło wykrycie tej substancji w ramach dokonanych konfiskat narkotyków, głównie w formie białego lub kolorowego proszku lub tabletek, jak również w ramach pobranych próbek biologicznych.
(4) 4,4'-DMAR sprzedawana jest przez detalistów internetowych na nowym rynku substancji psychoaktywnych jako "substancja chemiczna w fazie badań" i jest ona już dostępna u dilerów ulicznych. 4,4'-DMAR jest sprzedawana i konsumowana jako substancja w jej postaci własnej, ale jest ona również w oszukańczy sposób sprzedawana na czarnym rynku jako ekstazy i amfetamina.
(5) Od czerwca 2013 r. do czerwca 2014 r. w trzech państwach członkowskich odnotowano 31 przypadków śmiertelnych związanych z 4,4'-DMAR. W większości przypadków 4,4 '-DMAR była przyczyną śmierci albo -wraz z innymi substancjami - prawdopodobnie przyczyniła się do śmierci. Jedno państwo członkowskie zgłosiło przypadek zatrucia bez skutków śmiertelnych.
(6) Nie ma badań dotyczących toksyczności substancji 4,4 '-DMAR.
(7) Brak jest danych liczbowych na temat używania 4,4 '-DMAR. Z dostępnych informacji wynika jednak, że substancja ta nie jest powszechnie stosowana. Z informacji dotyczących przypadków obejmujących przypadki śmiertelne wynika także, że użytkownicy nieświadomie zażyli 4,4'-DMAR, chcąc zażyć inne środki stymulujące.
(8) Istnieje ograniczony udział przestępczości zorganizowanej w produkcji, dystrybucji, nielegalnym handlu i dostawach 4,4'-DMAR w Unii. Prekursory chemiczne i ścieżki syntezy wykorzystywane do produkcji 4,4'-DMAR są nieznane.
(9) 4,4'-DMAR nie jest wymieniona w wykazie substancji poddanych kontroli w ramach Jednolitej konwencji ONZ o środkach odurzających z 1961 r. oraz konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r. Obecnie nie jest poddana ani nie została nigdy poddana ocenie w ramach systemu ONZ, ani taka ocena nie jest planowana.
(10) 4,4'-DMAR nie ma ustalonego lub potwierdzonego zastosowania medycznego w leczeniu ludzi lub zwierząt w Unii. Poza wykorzystywaniem tej substancji w analitycznych materiałach referencyjnych i w badaniach naukowych analizujących ją pod względem chemicznym, farmakologicznym i toksykologicznym, nic nie wskazuje na to, że jest ona wykorzystywana do innych celów.
(11) W sprawozdaniu na temat oceny zagrożeń ujawniono, że dostępne dane naukowe dotyczące 4,4'-DMAR są ograniczone i wskazano, że istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań w celu określenia zagrożeń zdrowotnych i społecznych, jakie stwarza ta substancja. Dostępne dowody i informacje stanowią jednak wystarczające uzasadnienie poddania 4,4'-DMAR środkom kontroli w całej Unii. Na skutek zagrożeń dla zdrowia powodowanych używaniem tej substancji udokumentowanych wykryciem jej w szeregu zgłoszonych przypadków śmiertelnych oraz faktu, że użytkownicy mogą użyć jej nieświadomie, a także braku wartości medycznej tej substancji, 4,4'-DMAR należy poddać środkom kontroli.
(12) Ponieważ trzy państwa członkowskie kontrolują 4,4'-DMAR w ramach przepisów krajowych zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r., a pięć państw członkowskich stosuje inne środki prawne w celu kontroli tej substancji, poddanie jej środkom kontroli w całej Unii pomogłoby uniknąć pojawienia się przeszkód w transgranicznym egzekwowaniu prawa i współpracy sądowej, a także umożliwiłoby ochronę przed zagrożeniami, jakie mogą wystąpić w wyniku jej dostępności i używania.
(13) Sprawozdanie na temat oceny zagrożeń dotyczące nowej substancji psychoaktywnej 1-cykloheksylo-4-(l,2-difenyletylo)-piperazyny (MT-45) zostało sporządzone zgodnie z art. 6 ust. 2, 3 i 4 decyzji 2005/387/WSiSW w ramach sesji specjalnej komitetu naukowego EMCDDA w poszerzonym składzie, a następnie przedłożone Komisji i Radzie w dniu 6 października 2014 r.
(14) MT-45 to N,N'-dwupodstawiona piperazyna, w której pierścień cykloheksanu przyłączony jest do jednego z atomów azotu pierścienia piperazynowego, a grupa funkcyjna 1,2-difenyletylu przyłączona jest do drugiego atomu azotu. MT-45 należy do serii leków przeciwbólowych na bazie l-(l,2-difenyletylo) piperazyny, wynalezionych we wczesnych latach siedemdziesiątych.
(15) MT-45 jest obecna na rynku narkotyków w Unii od października 2013 r., gdzie jest ona sprzedawana jako "substancja chemiczna w fazie badań", przede wszystkim w internecie. EMCDDA zidentyfikowało 12 stron internetowych dostawców i detalistów, którzy oferowali w sprzedaży MT-45, w tym niektóre zdawały się mieć siedzibę w Unii.
(16) Jedno państwo członkowskie odnotowało w sumie 28 przypadków śmiertelnych w okresie od listopada 2013 r. do lipca 2014 r. W większości przypadków badania potwierdziły obecność MT-45 w próbkach biologicznych. To samo państwo członkowskie odnotowało około 18 przypadków poważnych zatruć, których cechy kliniczne były podobne do odurzenia opiatami, w niektórych przypadkach odpowiadającemu na leczenie naloksonem -antagonistą receptorów opioidowych.
(17) Kilka badań przeprowadzonych na zwierzętach wskazuje, że ostra toksyczność MT-45 jest kilkukrotnie wyższa niż morfiny.
(18) Z obecnie dostępnych informacji wynika, że substancja MT-45 nie jest powszechnie stosowana. Substancja ta wydaje się być głównie wykorzystywana w warunkach domowych przez użytkowników skłonnych wypróbować każdą nową substancję albo uzależnionych od opioidów, a niemających dostępu do heroiny lub innych opioidów. Użytkownicy mogą łączyć MT-45 z innymi substancjami psychoaktywnymi. Brak jest informacji na temat zagrożeń społecznych, jakie mogą być związane z używaniem MT-45.
(19) Brak jest dowodów na udział przestępczości zorganizowanej w produkcji, dystrybucji, dostawach MT-45 oraz nielegalnym handlu tą substancją w Unii. Prekursory chemiczne i ścieżki syntezy wykorzystywane do produkcji MT-45 wykrytej w państwach członkowskich są nieznane.
(20) MT-45 nie jest wymieniona w wykazie substancji poddanych kontroli w ramach Jednolitej konwencji ONZ o środkach odurzających z 1961 r. oraz konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r. Obecnie nie jest poddana ani nie została nigdy poddana ocenie w ramach systemu ONZ, ani taka ocena nie jest planowana.
(21) MT-45 nie ma ustalonego lub potwierdzonego zastosowania medycznego w leczeniu ludzi lub zwierząt w Unii. Poza wykorzystywaniem tej substancji w analitycznych materiałach referencyjnych i w badaniach naukowych analizujących ją pod względem chemicznym, farmakologicznym i toksykologicznym, nic nie wskazuje na to, że jest ona wykorzystywana do innych celów.
(22) W sprawozdaniu na temat oceny zagrożeń ujawniono, że dostępne dane naukowe dotyczące MT-45 są ograniczone i wskazano, że istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań w celu określenia zagrożeń zdrowotnych i społecznych, jakie stwarza ta substancja. Dostępne dowody i informacje stanowią jednak wystarczające uzasadnienie poddania MT-45 środkom kontroli w całej Unii. Na skutek zagrożeń dla zdrowia powodowanych przez tę substancję, udokumentowanych wykryciem jej w szeregu zgłoszonych przypadków śmiertelnych, oraz braku wartości medycznej tej substancji, MT-45 należy poddać środkom kontroli.
(23) Ponieważ jedno państwo członkowskie kontroluje MT-45 w ramach przepisów krajowych zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z Jednolitej konwencji ONZ o środkach odurzających z 1961 r. oraz z konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r., a siedem państw członkowskich stosuje inne środki prawne w celu kontroli tej substancji, poddanie jej środkom kontroli w całej Unii pomogłoby uniknąć pojawienia się przeszkód w transgranicznym egzekwowaniu prawa i współpracy sądowej, a także umożliwiłoby ochronę przed zagrożeniami, jakie mogą wystąpić w wyniku jej dostępności i używania.
(24) Decyzja 2005/387/WSiSW powierza Radzie uprawnienia wykonawcze mające na celu szybkie i oparte na wiedzy fachowej reagowanie na poziomie Unii na pojawianie się nowych substancji psychoaktywnych wykrywanych i zgłaszanych przez państwa członkowskie, poprzez poddawanie tych substancji środkom kontroli w całej Unii. Ponieważ spełnione są warunki i procedura zainicjowania wykonywania tych uprawnień wykonawczych, należy przyjąć decyzję wykonawczą, aby poddać 4,4'-DMAR i MT-45 środkom kontroli w całej Unii.
(25) Dania jest związana decyzją 2005/387/WSiSW, a zatem bierze udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2005/387/WSiSW.
(26) Irlandia jest związana decyzją 2005/387/WSiSW, a zatem bierze udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2005/387/WSiSW.
(27) Zjednoczone Królestwo nie jest związane decyzją 2005/387/WSiSW, a zatem nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2005/387/WSiSW, nie jest nią związane ani jej nie stosuje,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
