(2014/946/UE)(Dz.U.UE L z dnia 23 grudnia 2014 r.)
RADA STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA UE-SERBIA,
uwzględniając Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony 1 , podpisany w Luksemburgu dnia 29 kwietnia 2008 r., w szczególności jego art. 44,
uwzględniając Protokół 3 do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony, w sprawie definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Art. 44 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony (zwanego dalej "Układem") odwołuje się do Protokołu 3 w sprawie definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej (zwanego dalej "Protokołem 3"), który ustanawia reguły pochodzenia i przewiduje kumulację pochodzenia pomiędzy Unią, Serbią, Turcją i jakimkolwiek innym krajem lub terytorium uczestniczącym w unijnym procesie stabilizacji i stowarzyszenia.
(2) Art. 39 Protokołu 3 stanowi, że Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia ustanowiona na mocy art. 119 Układu może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian do postanowień tego protokołu.
(3) Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia 2 (zwana dalej "Konwencją") ma na celu zastąpienie protokołów w sprawie reguł pochodzenia obowiązujących obecnie w państwach strefy paneurośródziemnomorskiej jednym aktem prawnym. Serbia i inni uczestnicy procesu stabilizacji i stowarzyszenia z Bałkanów Zachodnich zostali zaproszeni do przystąpienia do systemu paneuropejskiej diagonalnej kumulacji pochodzenia w ramach agendy z Salonik, zatwierdzonej przez Radę Europejską w czerwcu 2003 r. Zostali oni zaproszeni do przystąpienia do Konwencji decyzją eurośródziemnomorskiej konferencji ministerialnej z października 2007 r.
(4) Unia i Serbia podpisały Konwencję odpowiednio dnia 15 czerwca 2011 r. i dnia 12 listopada 2012 r.
(5) Unia i Serbia złożyły swe instrumenty przyjęcia u depozytariusza Konwencji odpowiednio dnia 26 marca 2012 r. i dnia 1 lipca 2013 r. W związku z powyższym, zgodnie z art. 10 ust. 3 Konwencji, weszła ona w życie w odniesieniu do Unii i Serbii odpowiednio dnia 1 maja 2012 r. i dnia 1 września 2013 r.
(6) Jeżeli przejście do Konwencji nie odbywa się jednocześnie w odniesieniu do wszystkich umawiających się stron w ramach obszaru kumulacji, nie powinno to prowadzić do mniej korzystnej sytuacji niż wcześniej w ramach Protokołu 3.
(7) Protokół 3 powinien zatem zostać zastąpiony nowym protokołem zawierającym odwołanie do Konwencji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
