(2014/771/UE)(Dz.U.UE L z dnia 1 listopada 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE 1 , w szczególności jego art. 13 ust. 1,
po konsultacji z ekspertami do spraw normalizacji i ekspertami branżowymi z europejskiej wielostronnej platformy ds. normalizacji ICT,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Kwestie normalizacji odgrywają istotną rolę we wspieraniu realizacji strategii "Europa 2020", jak określono w komunikacie Komisji zatytułowanym "Europa 2020: Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu" 2 . W kilku inicjatywach przewodnich strategii "Europa 2020" podkreśla się znaczenie dobrowolnej normalizacji na rynkach produktowych lub usługowych dla zapewnienia zgodności i interoperacyjności między produktami i usługami, pobudzania rozwoju technologicznego i wspierania innowacji.
(2) W społeczeństwie cyfrowym dokumenty normalizacyjne okazują się niezbędne do zapewnienia wzajemnej interoperacyjności urządzeń, aplikacji, repozytoriów danych, usług i sieci. W komunikacie Komisji zatytułowanym "Strategiczna wizja w zakresie norm europejskich - Postęp w celu poprawy i przyspieszenia zrównoważonego wzrostu gospodarki europejskiej do roku 2020" 3 uznaje się specyfikę normalizacji technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), gdzie rozwiązania, aplikacje i usługi ICT są często rozwijane przez globalne fora i konsorcja ICT, które wyłoniły się jako wiodące organizacje w zakresie opracowywania takich norm.
(3) Rozporządzenie (UE) nr 1025/2012 ma na celu modernizację i poprawę ram normalizacji europejskiej. Ustanawia ono system, za pomocą którego Komisja może podjąć decyzję o wskazaniu najbardziej odpowiednich i najszerzej akceptowanych specyfikacji technicznych ICT wydanych przez organizacje, które nie są europejskimi, międzynarodowymi lub krajowymi organizacjami normalizacyjnymi. Możliwość wykorzystania pełnego zakresu specyfikacji technicznych ICT przy zamawianiu sprzętu, oprogramowania i usług technologii informatycznych umożliwi interoperacyjność, pomoże uniknąć efektu dominacji jednej technologii w przypadku administracji publicznej i będzie sprzyjać konkurencyjności w zakresie dostarczania interoperacyjnych rozwiązań ICT.
(4) Kwalifikowalne specyfikacje techniczne ICT na potrzeby dokonywania odniesień w zamówieniach publicznych muszą spełniać wymogi określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1025/2012. Zgodność z tymi wymogami daje organom publicznym gwarancję, że specyfikacje techniczne ICT są ustalane zgodnie z zasadami otwartości, uczciwości, obiektywności i niedyskryminacji, które są uznawane przez Światową Organizację Handlu (WTO) w dziedzinie normalizacji.
(5) Decyzję o wskazaniu specyfikacji ICT przyjmuje się po konsultacji z europejską wielostronną platformą ds. normalizacji ICT, ustanowioną decyzją Komisji 4 , oraz po dodatkowych konsultacjach z ekspertami branżowymi.
(6) W dniu 22 maja 2014 r. europejska wielostronna platforma ds. normalizacji ICT dokonała oceny zgodności specyfikacji Universal Business Language wersja 2.1 (UBL 2.1) z wymogami określonymi w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1025/2012 i wydała pozytywną opinię odnośnie do jej wskazania na potrzeby dokonywania odniesień w zamówieniach publicznych. Ocenę UBL 2.1 przekazano następnie do konsultacji ekspertom branżowym, którzy również wydali pozytywną opinię w sprawie wskazania.
(7) Opracowana przez Organizację na rzecz Promowania Standaryzacji Norm Transmisji Danych (ang. Organisation for the Advancement of Structured Information Standards) specyfikacja UBL 2.1 jest nieodpłatną biblioteką zawierającą standardowe elektroniczne dokumenty biznesowe w języku XML. Jest ona zaprojektowana w taki sposób, aby można ją było bezpośrednio włączyć w obowiązujące praktyki biznesowe, prawne, audytowe i w zakresie zarządzania dokumentacją oraz aby była ona operacyjna w standardowych ramach biznesowych takich jak ISO 15000 (ebXML), w celu stworzenia pełnej infrastruktury opartej na normach, która umożliwi korzystanie z istniejącego systemu elektronicznej wymiany danych (EDI) przedsiębiorstwom każdej wielkości,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
