KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniająca dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 1 , w szczególności jej art. 29 ust. 2 lit. a) akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 29 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2014/17/UE nałożono wymóg posiadania przez pośredników kredytowych ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności w odniesieniu do terytoriów, na których oferują swoje usługi, lub innej porównywalnej gwarancji na wypadek odpowiedzialności wynikłej z niedochowania należytej staranności zawodowej.
(2) Chociaż wymóg posiadania przez pośredników kredytowych na rynku kredytów hipotecznych ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności lub porównywalnej gwarancji stanowi nowy wymóg regulacyjny na poziomie Unii, wymóg ten istnieje na poziomie krajowym w niektórych państwach członkowskich. W istocie, jurysdykcje, w których obowiązuje wymóg posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności, wykazują się najwyższym odsetkiem sprzedaży kredytów hipotecznych przez pośredników w całej Unii i znaczną penetracją rynku przez pośredników kredytowych, a w rezultacie mają bardziej specyficzne podejście do regulacji tego sektora. W związku z tym unijne przepisy dotyczące minimalnej kwoty ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności lub porównywalnej gwarancji powinny opierać się na doświadczeniu w tych jurysdykcji, jeśli chodzi o określanie najbardziej odpowiedniego podejścia do obliczania tej kwoty minimalnej.
(3) Podejście to byłoby właściwe dla Unii jako całości, także dla jurysdykcji z mniejszymi rynkami kredytów hipotecznych. Wynika to z faktu, że roszczenia wobec pośredników kredytowych nie są skorelowane z główną kwotą kredytu hipotecznego, która może znacznie się różnić w poszczególnych krajach Unii, lecz opierają się na niedochowaniu należytej staranności zawodowej, czego negatywne konsekwencje szkody różnią się znacznie mniej.
(4) Art. 29 ust. 2 lit. a) akapit trzeci dyrektywy 2014/17/UE zawiera wymóg dokonywania przeglądu minimalnej kwoty pieniężnej ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności lub porównywalnej gwarancji w regularnych odstępach czasu. W związku z tym w przyszłości możliwe będzie, że do celów ustalenia poziomu tych zobowiązań pośredników kredytowych bardziej odpowiednie staną się inne opcje lub metody, zwłaszcza w przypadku dostępności dalszych danych historycznych i większego doświadczenia w zakresie nadzoru związanego z funkcjonowaniem ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności.
(5) W celu jasnego określenia minimalnej kwoty pieniężnej ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności lub porównywalnej gwarancji oraz aby zapewnić bardziej zharmonizowane podejście w całej Unii, wskazane byłoby określenie tej minimalnej kwoty dla pojedynczego roszczenia w danym roku. W dyrektywie 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 ustanowiono wymóg minimalnej kwoty ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności lub porównywalnej gwarancji dla pojedynczego roszczenia w danym roku. W związku z tym większość pośredników zajmujących się pośrednictwem ubezpieczeniowym, jak również ich ubezpieczyciele, są zaznajomieni z tym podejściem, należy więc ustanowić podobny system dla pośredników kredytowych. Ponadto większość państw członkowskich, których przepisy krajowe zawierają wymóg ubezpieczenia pośredników kredytowych od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności, także stosuje takie podejście. W związku z tym przepisy dotyczące ubezpieczenia pośredników kredytowych od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanej działalności powinny również zawierać takiego rozróżnienie dla jednego roszczenia rocznie.
(6) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
(7) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 3 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
