a także mając na uwadze, co następuje:(1) W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.
(2) Wspomniany wykaz może zostać zmieniony zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 2 , z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku.
(3) Barwniki karmelowe to barwniki spożywcze dopuszczone obecnie do stosowania i wymienione w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008. Dopuszczenie to uwzględnia dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) ustalone przez Komitet Naukowy ds. Żywności w 1987, 1990 i 1996 r.
(4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") wydał dnia 3 lutego 2011 r. opinię w odniesieniu do ponownej oceny bezpieczeństwa barwników karmelowych jako dodatków do żywności 3 . W opinii tej Urząd określił łączne ADI na poziomie 300 mg/kg masy ciała/dzień. W ramach tego łącznego ADI ustalono indywidualne ADI na poziomie 100 mg/kg masy ciała/dzień dla karmelu amoniakalnego E 150c. Urząd stwierdził, że przewidywane narażenie z dietą populacji dzieci i dorosłych może przekroczyć ADI w przypadku karmelu (E 150a), karmelu amoniakalnego (E 150c) i karmelu amoniakalno-siarczynowego (E 150d).
(5) W dniu 3 grudnia 2012 r. Urząd wydał oświadczenie przedstawiające bardziej szczegółową ocenę narażenia na barwniki karmelowe E 150a, E 150c i E 150d i stwierdził, że przewidywane narażenie z dietą jest znacznie niższe niż szacowano w poprzedniej opinii 4 . Urząd uznał jednak, że małe dzieci i dorośli mogą nadal przekraczać ADI dla karmelu amoniakalnego (E 150c). Podczas gdy ADI zostało przekroczone jedynie nieznacznie (6 %) na wysokim poziomie u małych dzieci w jednym państwie członkowskim, u dorosłych ADI zostało przekroczone o 5-51 % w pięciu państwach członkowskich. Przeanalizowawszy bardziej szczegółowe krajowe informacje dotyczące faktycznych zastosowań karmelu amoniakalnego (E 150c), zainteresowane państwa członkowskie wykazały, że rzeczywiste spożycie jest znacznie niższe. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że piwo jest główną przyczyną narażenia dorosłych, należy zmienić warunki stosowania i ustanowić maksymalne poziomy stosowania karmelu amoniakalnego (E 150c) w podkategorii żywności 14.2.1 "Piwo i napoje słodowe", aby zagwarantować wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego.
(6) Na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 maksymalne poziomy barwników mają zastosowanie do ilości substancji barwiących zawartych w danym preparacie barwiącym, o ile nie określono inaczej. Złożony charakter barwników karmelowych i ograniczona wiedza na temat ich składu chemicznego sprawiają, że ich identyfikacja w produktach żywnościowych jest trudna. Dlatego też, przeprowadzając urzędowe kontrole, właściwe organy mogłyby także rozważyć sprawdzenie poziomu 2-acetylo-4-tetrahydroksy-butyloimidazolu, tj. zanieczyszczenia, które można oznaczyć analitycznie i które zostało uwzględnione przy ustalaniu indywidualnych ADI dla karmelu amoniakalnego (E 150c).
(7) Wniosek o zezwolenie na stosowanie dodatku barwników karmelowych (E 150a-d) w napojach słodowych przedłożono w dniu 4 czerwca 2013 r. i udostępniono go państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.
(8) Piwo nie jest zdefiniowane w przepisach UE i w poszczególnych państwach członkowskich występują różne jego definicje. W konsekwencji dany produkt sklasyfikowany jako piwo w jednym państwie członkowskim może być sklasyfikowany jako napój słodowy w innym. Ponieważ istnieje technologiczna potrzeba stosowania barwników karmelowych (E 150a-d) w napojach słodowych, a stosowanie barwników karmelowych jest dopuszczone wyłącznie w piwie, obecna sytuacja ma negatywny wpływ na rynek wewnętrzny i utrudnia swobodny przepływ tych produktów. W związku z powyższym należy naprawić tę sytuację.
(9) Wspólną cechą napojów słodowych jest brak słodu jako takiego w produkcie końcowym i podobieństwo do piwa pod względem technologii i potrzeb w zakresie dodatków do żywności. Istnieje potrzeba stosowania barwników karmelowych w celu przywrócenia spójnego koloru, który uległ zmianie w wyniku procesów produkcyjnych, lub w celu uczynienia napojów słodowych wyprodukowanych z jasnego słodu bardziej atrakcyjnymi wizualnie. Palony słód nie może być stosowany w celu osiągnięcia ciemnego koloru, ponieważ wiąże się z nim silny aromat, który nie jest odpowiedni dla tych produktów.
(10) Napoje słodowe to produkty niszowe stanowiące alternatywę dla produktów, w których stosowanie barwników karmelowych jest obecnie dopuszczone (tj. napojów aromatyzowanych i piwa). W związku z powyższym oczekuje się, że zezwolenie na stosowanie barwników karmelowych w napojach słodowych nie będzie miało znaczącego wpływu na całkowite narażenie na barwniki karmelowe.
(11) Na podstawie art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Urzędu w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008, z wyjątkiem przypadków gdy taka aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka. Ponieważ przedłużenie zezwolenia na stosowanie barwników karmelowych (E 150a-d) w napojach słodowych stanowi aktualizację tego wykazu niemającą wpływu na zdrowie człowieka, zasięgnięcie opinii Urzędu nie jest konieczne.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
