(2014/245/UE)(Dz.U.UE L z dnia 3 maja 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych 1 , w szczególności jego art. 5 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 22 października 2012 r. Komisja upoważniła Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) do wydania opinii technicznej dotyczącej ram prawnych i nadzorczych Brazylii w odniesieniu do agencji ratingowych.
(2) W opinii technicznej z dnia 31 maja 2013 r. ESMA stwierdził, że ramy prawne i nadzorcze Brazylii odnoszące się do agencji ratingowych są pod względem skutków swego działania porównywalne z określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1060/2009.
(3) Zgodnie z art. 5 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, aby ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego mogły zostać uznane za równoważne z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009, muszą one spełniać trzy warunki.
(4) Zgodnie z pierwszym warunkiem agencje ratingowe w państwie trzecim muszą podlegać wymogowi uzyskania zezwolenia lub rejestracji oraz skutecznemu bieżącemu nadzorowi i egzekwowaniu wymogów. Ramy prawne i regulacyjne Brazylii w odniesieniu do agencji ratingowych składają się z rozporządzenia ICVM 521 Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Brazylii (Comissão de Valores Mobiliários, CVN), przyjętego w dniu 25 kwietnia 2012 r. na podstawie ustawy nr 6.385 z 1976 r. Ramy regulacyjne zobowiązują agencje ratingowe do przestrzegania wszystkich przepisów kodeksu postępowania Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO). Wszystkie odnośne przepisy ustawowe i wykonawcze weszły w życie. Zgodnie z tymi ramami regulacyjnymi agencje ratingowe podlegają obowiązkowi rejestracji i bieżącemu nadzorowi CVM. Na mocy ram prawnych i nadzorczych Brazylii CVM jest wyposażona w kompleksowy wachlarz uprawnień umożliwiających jej zbadanie, czy agencje ratingowe wywiązują się ze swoich zobowiązań prawnych. CMV może także badać i wydobywać przykłady dokumentacji księgowej, ksiąg lub dokumentów, jak również wszelkie inne materiały, i może żądać informacji oraz wyjaśnień, pod groźbą kary grzywny, bez uszczerbku dla innych sankcji. Uprawnienia CMV obejmują również przeprowadzanie inspekcji, po uprzednim powiadomieniu lub bez uprzedzenia, w celu sprawowania skutecznego nadzoru i egzekwowania wymogów wobec agencji ratingowych, a także uprawnienia do nałożenia sankcji na agencje ratingowe działające z naruszeniem obowiązujących przepisów. CVM może nałożyć różne kary na agencje ratingowe i osoby bezpośrednio uczestniczące w proces wystawiania ratingu, począwszy od ostrzeżenia, grzywien i zawieszenia do wycofania rejestracji agencji ratingowej. W przypadku potwierdzenia przez CVM, że doszło do przestępstwa, musi ona przekazać sprawę do prokuratury (Ministério Público). CVM może także na wezwanie brać udział w sporach prawnych dotyczących rynku papierów wartościowych, w ramach których jej działania mogą przybierać różne formy: od gromadzenia dowodów do wydawania opinii prawnych. Agencje ratingowe muszą przedkładać CVM roczny arkusz referencyjny, a także informację dotyczącą zaistniałych zdarzeń, np. w przypadku wystąpienia istotnych zmian w zakresie metod, podjęcia decyzji o zaprzestaniu prowadzenia ratingu lub jeśli wstępna opinia nie została wykorzystana przez wystawiającego przy ujawnianiu transakcji. Według stanu z września 2013 r. wszystkie agencje ratingowe przedstawiły CVM zaktualizowane arkusze referencyjne i CVM otrzymała informacje wywołane przez zdarzenie. CVM dokonała przeglądu dokumentów i zwróciła się do jednej agencji ratingowej o wyjaśnienie wykrytego konfliktu interesów, które to żądanie agencja ratingowa spełniła. Ustalenia o współpracy zawarte pomiędzy ESMA a CVM przewidują wymianę informacji w zakresie środków egzekwowania prawa i środków nadzorczych podjętych wobec agencji ratingowych prowadzących działalność transgraniczną. Na tej podstawie należy uznać, że agencje ratingowe w Brazylii podlegają wymogom uzyskania zezwolenia lub rejestracji równoważnym wobec ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1060/2009 oraz że brazylijskie ustalenia w zakresie nadzoru i egzekwowania mające zastosowanie do agencji ratingowych są skutecznie stosowane i egzekwowane.
(5) Zgodnie z drugim ze wspomnianych warunków agencje ratingowe w państwie trzecim muszą podlegać prawnie wiążącym przepisom, które są równoważne do tych, o których mowa w art. 6-12 i załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, z wyjątkiem art. 6a, 6b, 8a, 8b, 8c, 11a oraz załącznika I sekcja B pkt 3 lit. ba) i pkt 3a i 3b do tego rozporządzenia. Oceniając spełnienie tego warunku, należy zwrócić należytą uwagę na art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 462/2013 2 w odniesieniu do daty stosowania niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. W odniesieniu do ładu korporacyjnego ramy prawne i nadzorcze Brazylii wymagają od agencji ratingowych, jako część procedury rejestracji, aby posiadały one struktury ładu korporacyjnego z co najmniej dwoma dyrektorami, z których jeden musi być niezależny i odpowiedzialny za zapewnienie zgodności z przepisami. Ramy prawne i nadzorcze Brazylii, które wymagają obowiązkowej zgodności z kodeksem IOSCO, zobowiązują agencje ratingowe do posiadania odpowiednich rozwiązań dotyczących zarządzania w sytuacjach konfliktu interesów. W kodeksie postępowania agencji ratingowej musi zostać określone przyjęcie mechanizmów w celu wskazywania i wyeliminowania sytuacji obejmujących konflikty interesów, zarządzania nimi oraz ich ujawniania. Brazylijskie ramy zawierają również szczegółowe przepisy dotyczące outsourcingu, prowadzenia rejestrów i poufności. Agencje ratingowe są również zobowiązane do ustanowienia komórki ds. przeglądu metod ratingowych, a brazylijskie ramy zawierają szeroki zakres wymogów dotyczących ujawniania w odniesieniu do ratingów i działalności ratingowej, na przykład wymóg dystrybucji w odpowiednim czasie decyzji dotyczących ratingów, publikacji dokumentu opartego na historycznych wynikach ratingów oraz upublicznienia rocznego sprawozdania, w tym informacji na temat działalności agencji. Ramy prawne i nadzorcze Brazylii powinny zatem prowadzić do osiągnięcia tych samych celów co rozporządzenie (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do zarządzania konfliktami interesów, procesów i procedur organizacyjnych, którymi musi dysponować agencja ratingowa, jakości ratingów i metod ich tworzenia, ujawniania ratingów oraz powszechnego i okresowego ujawniania informacji na temat działalności w zakresie ratingu. Powinny one zatem zapewniać równoważne zabezpieczenia, jeśli chodzi o uczciwość, przejrzystość, prawidłowe zarządzanie agencjami ratingowymi oraz wiarygodność ich działalności w zakresie ratingu.
(6) Zgodnie z trzecim warunkiem system regulacyjny państwa trzeciego musi zapobiegać ingerencji organów nadzoru i innych organów publicznych w tym państwie w treść ratingów i w metody ich tworzenia. Każda taka ingerencja byłaby sprzeczna z zasadą legalności zapisaną w konstytucji Brazylii, która stanowi, że władze publiczne mogą podjąć działania jedynie, jeżeli tak stanowi prawo. O ile można to stwierdzić, brak jest przepisu prawnego, który upoważniałby CVM lub jakikolwiek inny organ publiczny do wpływania na treść ratingów lub metody ich tworzenia.
(7) W świetle przeanalizowanych czynników można uznać, że ramy prawne i nadzorcze Brazylii odnoszące się do agencji ratingowych spełniają warunki ustanowione w art. 5 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. Ramy prawne i nadzorcze Brazylii odnoszące się do agencji ratingowych należy zatem uznać za równoważne z ramami prawnymi i nadzorczymi ustanowionymi rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009. Komisja, informowana przez ESMA, powinna w dalszym ciągu monitorować zmiany ram prawnych i nadzorczych Brazylii odnoszących się do agencji ratingowych oraz spełnianie warunków, na których podstawie podjęto niniejszą decyzję.
(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
