(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 8999)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/822/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 9 grudnia 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2008/106/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy(1), w szczególności jej art. 19 ust. 3 akapit pierwszy,
uwzględniając wnioski złożone przez Cypr w dniu 26 lipca 2007 r., przez Włochy w dniu 24 grudnia 2007 r. i przez Belgię w dniu 25 czerwca 2008 r.,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W myśl dyrektywy 2008/106/WE każde z państw członkowskich może uznać, w drodze potwierdzenia, odpowiednie świadectwa wystawiane marynarzom przez państwa trzecie, pod warunkiem, że przedmiotowe państwo trzecie zostało uznane przez Komisję. Takie państwo trzecie ma obowiązek spełniać wszystkie wymogi Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) z 1978 r. (konwencji STCW)(2) w brzmieniu zmienionym w 1995 r.
(2) Wnioski o uznanie Bangladeszu zostały złożone pisemnie dnia 26 lipca 2007 r. przez Cypr, dnia 24 grudnia 2007 r. przez Włochy i dnia 25 czerwca 2008 r. przez Belgię. Na wnioski tych państw Komisja oceniła system kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w Bangladeszu w celu sprawdzenia czy kraj ten spełnia wymagania konwencji STCW i czy podjęto odpowiednie działania w celu zapobieżenia oszustwom związanym z wydawaniem świadectw. Wspomnianą ocenę oparto na wynikach kontroli wyjaśniającej przeprowadzonej przez ekspertów z Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu w lutym 2008 r. W toku tej inspekcji rozpoznano określone niedociągnięcia w systemach szkoleń i wystawiania świadectw.
(3) Komisja dostarczyła państwom członkowskim sprawozdanie z wynikami oceny.
(4) Pismami z dnia 26 marca 2009 r., 9 grudnia 2009 r. i 28 września 2010 r. Komisja zażądała od Bangladeszu należytego udokumentowania, że wskazane niedociągnięcia zostały naprawione.
(5) W odpowiedziach z dnia 29 marca 2009 r., 21 maja 2009 r., 12 lipca 2009 r., 4 stycznia 2010 r., 27 lutego 2011 r. i 14 marca 2011 r. władze Bangladeszu przedstawiły wymagane informacje i dowody dotyczące zastosowania odpowiednich i wystarczających działań naprawczych pozwalających na usunięcie większości niedociągnięć stwierdzonych podczas przeprowadzonej oceny zgodności.
(6) Występujące w dalszym ciągu niedociągnięcia dotyczą, z jednej strony, braku określonego wyposażenia szkoleniowego w jednym z ośrodków edukacyjnych i szkoleniowych w Bangladeszu, a z drugiej strony, szkolenia na potrzeby kursów przygotowawczych dotyczących sekcji A-II/1 kodu STCW. Wystąpiono zatem do władz Bangladeszu o zastosowanie dalszych działań naprawczych w tym zakresie. Wspomniane niedociągnięcia nie dają jednak powodów do zakwestionowania ogólnego poziomu zgodności systemów Bangladeszu w zakresie kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw z konwencją STCW.
(7) Wyniki oceny zgodności i oceny informacji przedłożonych przez władze Bangladeszu wskazują, że Bangladesz spełnia odpowiednie wymogi konwencji STCW oraz podjął stosowne środki w celu zapobieżenia oszustwom związanym z wydawaniem świadectw.
(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 33.
(2)Konwencja przyjęta przez Międzynarodową Organizację Morską.
