(2009/415/WE)(Dz.U.UE L z dnia 30 maja 2009 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 6,
uwzględniając zalecenie Komisji,
uwzględniając uwagi Grecji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 104 Traktatu państwa członkowskie mają unikać nadmiernego deficytu budżetowego.
(2) Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.
(3) Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 104 oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(1) (które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu) przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatu Protokół w sprawie procedury nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień wspomnianego Protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3605/93(2).
(4) Przeprowadzona w 2005 r. reforma Paktu na rzecz stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długo-terminowej. W szczególności jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zawiera wytyczne wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.
(5) Postanowienia art. 104 ust. 5 Traktatu nakładają na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Uwzględniwszy sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 104 ust. 3 oraz wziąwszy pod uwagę opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4, Komisja doszła do wniosku, iż w Grecji istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym w dniu 24 marca 2009 r. Komisja przedstawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Grecji(3).
(6) Artykuł 104 ust. 6 Traktatu stanowi, że Rada po dokonaniu ogólnej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, powinna rozważyć wszelkie uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Grecji ogólna ocena prowadzi do następujących wniosków.
(7) W roku 2007 deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w Grecji wyniósł 3,5 % PKB, czyli przekroczył wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB. Zgodnie ze śródokresową prognozą służb Komisji ze stycznia 2009 r. szacuje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych bez uwzględnienia środków jednorazowych wyniesie w 2008 r. 3,6 % PKB (lub 3,4 % PKB przy uwzględnieniu środków jednorazowych). Szacunki te opierają się na stopie wzrostu realnego PKB wynoszącej w 2008 r. 2,9 % i uwzględniają najnowsze informacje na temat wykonania ustawy budżetowej na 2008 r. W śródokresowej prognozie służb Komisji ze stycznia 2009 r. przewiduje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych bez uwzględnienia środków jednorazowych wyniesie w roku 2009 4,4 % PKB (3,7 % przy uwzględnieniu dochodów jednorazowych) w oparciu o prognozę wzrostu realnego PKB na poziomie 0,2 % oraz zgodnie z ostrożną oceną ustawy budżetowej na 2009 r. zatwierdzoną przez parlament w dniu 21 grudnia. Zakładając zwyczajowo niezmienny kurs polityki oraz zaprzestanie stosowania środków jednorazowych przewiduje się, że deficyt w 2010 r. wyniesie 4,2 % PKB. W związku z powyższym przewidziane w Traktacie kryterium dotyczące deficytu nie zostało spełnione.
(8) W 2007 r. dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniósł 94,8 % PKB, natomiast w 2008 r. 94,6 % PKB, a więc znacznie przekroczył wartość referencyjną określoną w Traktacie, która wynosi 60 % PKB. Według śródokresowej prognozy służb Komisji ze stycznia 2009 r. przewiduje się, że wskaźnik długu sektora instytucji rządowych i samorządowych w dalszym stopniu wzrośnie do poziomu 96,25 % w 2009 r., a w roku 2010 do 98,5 % PKB. Obecna wysokość deficytu i szacunki wzrostu w średnim okresie nie są zgodne ze wskaźnikiem długu zbliżającym się do poziomu poniżej 60 % PKB. Nie można uznać, że wskaźnik długu zmniejsza się dostatecznie i zbliża się do wartości referencyjnej w zadowalającym tempie w rozumieniu Traktatu i Paktu na rzecz stabilności i wzrostu.
(9) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 "istotne czynniki" mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 104 ust. 6 wtedy, gdy spełniony jest w pełni podwójny warunek: deficyt zbliża się do wartości referencyjnej oraz przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Grecji ten podwójny warunek nie został spełniony. Dlatego też istotne czynniki nie zostały uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 kwietnia 2009 r.
|
W imieniu Rady |
|
A. VONDRA |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.
(2) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, s. 7.
(3) Wszystkie dokumenty dotyczące procedury nadmiernego deficytu w odniesieniu do tego państwa dostępne są na następującej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/economy_finance/netstartsearch/pdfsearch/ pdf.cfm?mode=_m2
