(2007/490/WE)(Dz.U.UE L z dnia 13 lipca 2007 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 12,
uwzględniając zalecenie Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją Rady 2003/89/WE(1), przyjętą po otrzymaniu zalecenia Komisji zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdzono występowanie nadmiernego deficytu w Niemczech. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych (general government) wyniósł 3,7 % PKB w 2002 r., znacznie przekraczając określoną w Traktacie wartość odniesienia wynoszącą 3 % PKB, natomiast dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych przewidywano na poziomie 60,9 % PKB, tj. nieznacznie powyżej określonej w Traktacie wartości odniesienia wynoszącej 60 % PKB.
(2) W dniu 21 stycznia 2003 r., zgodnie z art. 104 ust. 7 Traktatu oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(2), Rada skierowała zalecenie do Niemiec, aby państwo to położyło kres tej sytuacji najszybciej jak to tylko możliwe i najpóźniej do roku 2004. Zalecenie to zostało podane do publicznej wiadomości. Wobec nadzwyczajnych okoliczności wynikających z konkluzji Rady z dnia 25 listopada 2003 r. oraz w następstwie orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 13 lipca 2004 r.(3) za właściwy termin skorygowania nadmiernego deficytu należy uznać rok 2005.
(3) Zgodnie z Protokołem w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonym do Traktatu Komisja przedstawia dane służące do wszczęcia tej procedury. W ramach stosowania protokołu państwa członkowskie muszą przedłożyć dane na temat deficytu i długu publicznego oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia i przed dniem 1 października, zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury dla nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską(4).
(4) Z danych rzeczywistych dostarczonych przez Komisję (Eurostat) po dokonaniu przez Niemcy tymczasowego zgłoszenia w lutym 2006 r. wynikało, że do 2005 r. nie skorygowano nadmiernego deficytu. W dniu 14 marca 2006 r. stosownie do art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 i na podstawie zalecenia Komisji Rada bezzwłocznie postanowiła, stanowiąc zgodnie z art. 104 ust. 9 Traktatu, wezwać Niemcy do zastosowania środków zmierzających do takiego ograniczenia deficytu budżetowego, jakie zostanie uznane za niezbędne w celu zaradzenia sytuacji nadmiernego deficytu tak szybko jak to tylko możliwe, a najpóźniej do 2007 r.(5). Rada zadecydowała, że Niemcy powinni w szczególności zapewnić w latach 2006 i 2007 r. kumulatywną poprawę salda dostosowywanego cyklicznie bez uwzględnienia środków jednorazowych i tymczasowych o przynajmniej jeden punkt procentowy.
(5) Zgodnie z art. 104 ust. 12 Traktatu należy uchylić decyzję Rady o występowaniu nadmiernego deficytu, kiedy w ocenie Rady nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie skorygowany.
(6) Na podstawie danych przekazanych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 8g ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3605/93 po przedłożeniu sprawozdania przez Niemcy przed dniem 1 kwietnia 2007 r. i na podstawie prognozy służb Komisji z wiosny 2007 r., uzasadnione są następujące wnioski:
- deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wzrósł z poziomu 3,7 % PKB w 2002 r. do 4,0 % PKB w 2003 r., by następnie zmniejszyć się do 3,7 % PKB w 2004 r., 3,2 % PKB w 2005 r. i wreszcie 1,7 % PKB w 2006 r. Rok przed terminem wyznaczonym przez Radę osiągnięty poziom jest niższy od poziomu 3,3 % PKB zakładanego w zaktualizowanym programie stabilności z lutego 2006 r. oraz plasuje się znacznie poniżej wartości odniesienia dla deficytu wynoszącej 3 % PKB,
- w poprzednich latach sprzyjającej koniunktury gospodarczej Niemcy nie stworzyły dostatecznego marginesu budżetowego na dostosowanie do dłuższych okresów cyklicznego spowolnienia w latach 2002-2005 przy średnim wzroście realnego PKB na poziomie 0,5 % rocznie. Seria cięć podatkowych, realizowanych do 2005 r., stanowiła dalsze obciążenie dla budżetu, natomiast środki kompensujące po stronie wydatków zostały wprowadzone dopiero z pewnym opóźnieniem. Środki ukierunkowane na konsolidację budżetową obejmowały ograniczenie wynagrodzeń w sektorze publicznym, czemu towarzyszyła redukcja personelu, reforma systemu opieki zdrowotnej w 2004 r., zmniejszenie dotacji i inwestycji publicznych. Nie bez znaczenia był także fakt, że niski wzrost wynagrodzeń w sektorze prywatnym doprowadził do niższych wydatków na emerytury. Ponadto w 2006 r. z podatków bezpośrednich, zwłaszcza powiązanych z osiągnięciem zysków, uzyskano większe dochody, niż sugerowałby to rozwój sytuacji gospodarczej. Saldo dostosowywane cyklicznie poprawiało się, począwszy od 2002 r., bez znaczących środków jednorazowych. W szczególności w 2006 r. szacowane saldo strukturalne (tj. saldo dostosowane cyklicznie minus środki jednorazowe i inne środki tymczasowe) wyrażone jako procent PKB poprawiło się o blisko jeden punkt procentowy PKB,
- na 2007 r. prognoza służb Komisji z wiosny 2007 r. przewiduje dalsze zmniejszanie się deficytu do poziomu 0,6 % PKB, do czego przyczyniać się będzie stały wysoki wzrost PKB oraz w szczególności wzrost stawki VAT z 16 % do 19 %, począwszy od stycznia 2007 r. (nie przewiduje się żadnych środków jednorazowych). W swoim zgłoszeniu z wiosny 2007 r. władze Niemiec szacują deficyt w 2007 r. na 1,2 % PKB. Ponadto służby Komisji przewidują poprawę salda strukturalnego wyrażonego jako procent PKB na poziomie 0,75 punktu procentowego w 2007 r. Zatem wydaje się, że Niemcy wypełniły wezwanie Rady do kumulatywnej poprawy salda strukturalnego o co najmniej jeden punkt procentowy w latach 2006 i 2007. Na rok 2008 prognoza wiosenna przewiduje, przy niezmienionej polityce, dalsze zmniejszenie deficytu do 0,3 % PKB. Wskazuje to, że deficyt zmniejszono do poziomu poniżej 3 % PKB w wiarygodny i trwały sposób. Przy niezmienionej polityce deficyt strukturalny w 2008 r. powinien zmniejszyć się jedynie w nieznacznym stopniu. Należy to postrzegać w kontekście konieczności dokonania postępów w realizacji celu średnioterminowego dla pozycji budżetowej, jakim w przypadku Niemiec jest zrównoważenie budżetu w kategoriach strukturalnych,
- wskaźnik zadłużenia wzrósł początkowo z 60,3 % PKB w 2002 r. do 67,9 % PKB w 2005 r., następnie ustabilizował się w 2006 r. i przewiduje się, że spadnie do poziomu 65,4 % PKB w 2007 r. oraz do poziomu około 63,5 % do roku 2008 (przy niezmienionej polityce) według prognozy służb Komisji z wiosny 2007 r., zbliżając się tym samym do wartości odniesienia szybciej, niż prognozowano w ostatnim zaktualizowanym programie stabilizacji.
(7) W ocenie Rady Niemcy skorygowały nadmierny deficyt, należy zatem uchylić decyzję 2003/89/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 5 czerwca 2007 r.
|
W imieniu Rady |
|
F. TEIXEIRA DOS SANTOS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 34 z 11.2.2003, str. 16.
(2) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1056/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 5).
(3) Sprawa C-27/04, Komisja przeciwko Radzie [2004] Zb.Orz. str. I-6649.
(4) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2103/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, str. 1).
(5)Decyzja Rady 2006/344/WE (Dz.U. L 126 z 13.5.2006, str. 20).
