Dyrektywa 2005/87/WE zmieniająca załącznik I do dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych w odniesieniu do ołowiu, fluoru i kadmu

DYREKTYWA KOMISJI 2005/87/WE

z dnia 5 grudnia 2005 r.

zmieniająca załącznik I do dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych w odniesieniu do ołowiu, fluoru i kadmu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 8 ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt⁽²⁾, w szczególności jego art. 13 ust. 2 zdanie trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2002/32/WE stanowi, że stosowanie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, w których zawartość niepożądanych substancji przekracza maksymalny dopuszczalny poziom określony w załączniku I do tejże dyrektywy, jest niedozwolone.

(2) Z chwilą przyjmowania dyrektywy 2002/32/WE Komisja podała, że przepisy określone w załączniku I do wyżej wymienionej dyrektywy będą podlegać przeglądowi na podstawie aktualnej naukowej oceny zagrożeń i przy uwzględnieniu zakazu rozcieńczania wszelkich zakażonych, niezgodnych z przepisami produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt.

(3) Dnia 2 czerwca 2004 r. panel naukowy ds. substancji skażających w łańcuchu pokarmowym przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię na wniosek Komisji dotyczącą ołowiu jako niepożądanej substancji w paszach zwierzęcych.

(4) Zanieczyszczenie żywności przez ołów jest problemem zdrowia publicznego. Ołów gromadzi się w pewnym stopniu w tkance nerkowej i w tkance wątrobowej, a tkanki mięśniowe zawierają małe pozostałości ołowiu i jego przejście do mleka jest ograniczone. Jednakże żywność pochodzenia zwierzęcego nie stanowi głównego źródła narażenia ludzi na działanie ołowiu.

(5) Bydło i owce wydają się być gatunkami zwierząt najbardziej wrażliwymi na ostrą toksyczność ołowiu. Indywidualne zatrucia zostały zgłoszone w następstwie spożycia materiału paszowego pochodzącego z zanieczyszczonych obszarów lub przypadkowego spożycia substancji zawierających ołów. Jednakże poziomy stwierdzone w materiałach paszowych wprowadzonych do obrotu w Unii Europejskiej nie mają klinicznych objawów toksyczności.

(6) Obowiązujące przepisy prawne dotyczące ołowiu w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt są zwykle odpowiednie dla zapewnienia, że produkty te nie mogą stanowić jakiegokolwiek niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt.

(7) Zważywszy, że bydło i owce wydają się być gatunkami zwierząt najbardziej wrażliwymi, a zielonka stanowi główny składnik ich dziennej racji żywieniowej, należy dokonać przeglądu w celu ewentualnego ograniczenia w przyszłości maksymalnego poziomu ołowiu w zielonce.

(8) Poza tym należy ustanowić maksymalny poziom ołowiu dla dodatków należących do grup funkcjonalnych pierwiastków śladowych, lepiszczy i środków zapobiegających zbrylaniu, oraz do premiksów. Maksymalny poziom ustanowiony dla premiksów uwzględnia dodatki o najwyższym poziomie ołowiu, a nie wrażliwość różnych gatunków zwierząt na ołów. Aby chronić zdrowia ludzi i zwierząt, producenci premiksów są odpowiedzialni za zapewnienie, że poza maksymalnymi poziomami dla premiksów instrukcje użytkowania premiksów są zgodne z maksymalnymi poziomami dla pasz uzupełniających lub pełnoporcjowych.

⁽⁹⁾ Dnia 22 września 2004 r. panel naukowy ds. substancji skażających w łańcuchu pokarmowym przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię na wniosek Komisji dotyczącą fluoru jako niepożądanej substancji w paszach zwierzęcych.

(10) Fluor gromadzi się zwłaszcza w wapniejących tkankach. Natomiast przejście do tkanek jadalnych, w tym do mleka i jaj, jest ograniczone. Dlatego też koncentracja fluoru w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego tylko przyczynia się do narażenia człowieka.

(11) W Unii Europejskiej poziomy fluoru na pastwiskach, łąkach i w mieszankach paszowych są raczej słabe, a co za tym idzie narażenie zwierząt na fluor występuje zwykle poniżej poziomu powodującego szkodliwe skutki. Jednakże w pewnych określonych regionach geograficznych i, rzadko, w pobliżu terenów przemysłowych, gdzie emisja fluoru jest wysoka, nadmierne narażenie na fluor związane jest z anomaliami uzębienia i szkieletu.

(12) Obowiązujące przepisy prawne dotyczące fluoru w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt są zwykle odpowiednie dla zapewnienia, że produkty te nie mogą stanowić jakiegokolwiek niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt.

(13) Stosowana metoda ekstrakcyjna ma znaczący wpływ na wynik analizy, i wobec tego należy ją określić. Można stosować podobne metody o takiej samej sprawdzonej skuteczności ekstrakcji.

(14) Poziom fluoru w skorupiakach morskich, takich jak kryl, powinien zostać zmieniony w celu uwzględnienia nowych technik przetwórstwa, zmierzających do poprawy jakości odżywczej i ograniczenia straty biomasy, ale zarazem prowadzących do zwiększonych poziomów fluoru w produkcie końcowym.

(15) Dyrektywa Komisji 84/547/EWG z dnia 26 października 1984 r. zmieniająca załączniki do dyrektywy Rady 70/524/EWG dotyczącej dodatków paszowych⁽³⁾ ustanawia maksymalny poziom fluoru w wermikulicie (E561). Zakres dyrektywy 2002/32/WE przewiduje możliwość ustanowienia maksymalnych poziomów niepożądanych substancji w dodatkach paszowych a, dla większej przejrzystości, przepisy dotyczące niepożądanych substancji powinny zostać zebrane w jednolitym tekście.

(16) Dnia 2 czerwca 2004 r. panel naukowy ds. substancji skażających w łańcuchu pokarmowym przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię na wniosek Komisji dotyczącą kadmu jako niepożądanej substancji w paszach zwierzęcych.

(17) Zanieczyszczenie żywności przez kadm jest problemem zdrowia publicznego. Nagromadzenie kadmu w tkance zwierzęcej jest zależne od stałego stężenia żywieniowego i od okresu narażenia. Krótki okres życia zwierząt, takich jak tuczniki i drób, minimalizuje ryzyko stężenia niepożądanego kadmu w ich jadalnych tkankach. Przeżuwacze i konie mogą jednak być narażone w trakcie całego swojego życia na kadm obecny na pastwiskach. W niektórych regionach może to skutkować nagromadzeniem niepożądanego kadmu, w szczególności w nerkach.

(18) Kadm jest toksyczny dla wszystkich gatunków zwierząt. U większości gatunków zwierząt domowych, w tym u świń uważanych za gatunek najbardziej wrażliwy, ciężkie objawy kliniczne są mało prawdopodobne, jeśli stężenie kadmu w paszy jest niższe niż 5 mg/kg.

(19) Obowiązujące przepisy prawne dotyczące kadmu w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt są zwykle odpowiednie dla zapewnienia, że produkty te nie mogą stanowić jakiegokolwiek niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt.

(20) Obecnie nie ustanowiono żadnego maksymalnego poziomu dla żywności przeznaczonej dla zwierząt domowych, ani dla materiałów paszowych pochodzenia mineralnego innych niż fosforany. Należy ustanowić maksymalny poziom dla tych produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt. Należy zmienić obecny maksymalny poziom dla kadmu w odniesieniu do karmy dla ryb, uwzględniając rozwój sytuacji w ostatnim okresie w odniesieniu do składu karmy dla ryb wprowadzający wyższe proporcje oleju rybnego i mączki rybnej. Poza tym należy ustanowić maksymalny poziom kadmu dla dodatków należących do grup funkcjonalnych pierwiastków śladowych, lepiszczy i środków zapobiegających zbrylaniu, oraz do premiksów. Maksymalny poziom ustanowiony dla premiksów uwzględnia dodatki o najwyższym poziomie kadmu, a nie wrażliwość różnych gatunków zwierząt na kadm. Jak przewidziano w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, w celu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt producenci premiksów są odpowiedzialni za zapewnienie, że, poza maksymalnymi poziomami dla premiksów, instrukcje użytkowania premiksów są zgodne z maksymalnymi poziomami dla pasz uzupełniających lub pełnoporcjowych.

⁽²¹⁾ Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 2002/32/WE i 84/547/EWG.

(22) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJESZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W Załączniku I do dyrektywy 2002/32/WE wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Bez uszczerbku dla innych warunków odnoszących się do zezwolenia na dodatek wermikulit, należący do grupy lepiszczy, środków zapobiegających zbrylaniu i koagulantów, ustanowionych w dyrektywie 70/524/EWG, maksymalny poziom fluoru jest taki, jak ustalony w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  3

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie dwunastu miesięcy od momentu jej wejścia w życie. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich oficjalnej publikacji. Sposób dokonania takiego odniesienia ustalany jest przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2005 r.

	W imieniu Komisji
	Markos KYPRIANOU
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/8/WE (Dz.U. L 27 z 29.1.2005, str. 44).

⁽²⁾ Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 29. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 378/2005 (Dz.U. L 59 z 5.3.2005, str. 8).

⁽³⁾ Dz.U. L 297 z 15.11.1984, str. 40.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 2002/32/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) wiersz 2 (ołów) otrzymuje brzmienie:

Substancje niepożądane	Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt	Maksymalna zawartość w mg/kg (ppm) odpowiadająca paszy o zawartości wilgoci 12 %
(1)	(2)	(3)
"2. Ołów(*)	Materiały paszowe z wyjątkiem:	10
	- zielonki(**)	30(***)
	- fosforanów i alg wapiennych	15
	- węglanu wapnia	20
	- drożdży	5
	Dodatki należące do grupy funkcjonalnej związków pierwiastków śladowych, z wyjątkiem:	100
	- tlenku cynku	400(***)
	- tlenku manganu, węglanu żelaza, węglanu miedzi	200(***)
	Dodatki należące do grupy funkcjonalnej lepiszczy i środków zapobiegających zbrylaniu, z wyjątkiem:	30(***)
	- klinoptylolitu pochodzenia wulkanicznego	60(***)
	Premiksy	200(***)
	Mieszanki paszowe uzupełniające, z wyjątkiem:	10
	- mieszanek paszowych mineralnych	15
	Mieszanki paszowe pełnoporcjowe	5
(*) Maksymalne poziomy odnoszą się do oznaczenia analitycznego ołowiu, gdzie ekstrakcja odbywa się w kwasie azotowym (5 % w/w) podczas 30 minut w temperaturze wrzenia. Można stosować podobne metody o takiej samej sprawdzonej skuteczności ekstrakcji.
(**) Zielonka oznacza produkty przeznaczone do żywienia zwierząt, takie jak siano, kiszonki, świeża trawa, itp.
(***) Poziomy będą poddane przeglądowi do dnia 31 grudnia 2007 r. w celu ograniczenia maksymalnych dopuszczalnych poziomów.";

2) wiersz 3 (fluor) otrzymuje brzmienie:

Substancje niepożądane	Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt	Maksymalna zawartość w mg/kg (ppm) odpowiadająca paszy o zawartości wilgoci 12 %
(1)	(2)	(3)
"3. Fluor(*)	Materiały paszowe, z wyjątkiem:	150
	- mieszanek paszowych pochodzenia zwierzęcego, z wyjątkiem skorupiaków morskich, takich jak kryl	500
	- skorupiaków morskich, takich jak kryl	3.000
	- fosforanów	2.000
	- węglanu wapnia	350
	- tlenku magnezu	600
	- alg wapiennych	1.000
	Wermikulit (E561)	3.000(**)
	Mieszanki paszowe uzupełniające
	- zawierające ≤ Ü 4 % fosforu	500
	- zawierające > 4 % fosforu	125 na 1 % fosforu
	Mieszanki paszowe pełnoporcjowe, z wyjątkiem:	150
	- mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla bydła, owiec i kóz
	- - bydła mlecznego	30
	- - innych mieszanek	50
	- mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla świń	100
	- mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla drobiu	350
	- mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla piskląt	250
(*) Maksymalne poziomy odnoszą się do oznaczenia analitycznego fluoru, gdzie ekstrakcja odbywa się w kwasie chlorowodorowym (5 % w/w) podczas 30 minut w temperaturze otoczenia. Można stosować podobne metody o takiej samej sprawdzonej skuteczności ekstrakcji.
(**) Poziomy będą poddane przeglądowi do dnia 31 grudnia 2007 r. w celu ograniczenia maksymalnych dopuszczalnych poziomów.";

3) wiersz 6 (kadm) otrzymuje brzmienie:

Substancje niepożądane	Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt	Maksymalna zawartość w mg/kg (ppm) odpowiadająca paszy o zawartości wilgoci 12 %
(1)	(2)	(3)
"6. Kadm(*)	Materiały paszowe pochodzenia roślinnego	1
	Materiały paszowe pochodzenia zwierzęcego	2
	Materiały paszowe pochodzenia mineralnego, z wyjątkiem:	2
	- fosforanów	10
	Dodatki należące do grupy funkcjonalnej związków pierwiastków śladowych, z wyjątkiem:	10
	- tlenku miedzi, tlenku manganu, tlenku cynku i siarczanu manganawego, monohydratu	30(**)
	Dodatki należące do grupy funkcjonalnej lepiszczy i środków zapobiegających zbrylaniu	2
	Premiksy	15(**)
	Mineralne mieszanki paszowe
	- zawierające ≤ Ü 7 % fosforu	5
	- zawierające ≥ Ý 7 % fosforu	0,75 na 1 % fosforu, maksymalnie 7,5
	Mieszanki paszowe uzupełniające dla zwierząt domowych	2
	Inne mieszanki paszowe uzupełniające	0,5
	Mieszanki paszowe pełnoporcjowe dla bydła, owiec i kóz oraz mieszanki paszowe dla ryb, z wyjątkiem:	1
	- mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla zwierząt domowych	2
	- mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla cieląt, jagniąt i koźląt, oraz inne mieszanki paszowe pełnoporcjowe	0,5
(*) Maksymalne poziomy odnoszą się do oznaczenia analitycznego kadmu, gdzie ekstrakcja odbywa się w kwasie azotowym (5 % w/w) podczas 30 minut w temperaturze wrzenia. Można stosować podobne metody o takiej samej sprawdzonej skuteczności ekstrakcji.
(**) Poziomy będą poddane przeglądowi do dnia 31 grudnia 2007 r. w celu ograniczenia maksymalnych dopuszczalnych poziomów.".

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2005.318.19
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 2005/87/WE zmieniająca załącznik I do dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych w odniesieniu do ołowiu, fluoru i kadmu
• Data aktu: 05/12/2005
• Data ogłoszenia: 06/12/2005
• Data wejścia w życie: 26/12/2005