(Sprawa COMP/A.39.116/B2 – Coca-Cola)(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 1829)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2005/670/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 29 września 2005 r.)
(1) Niniejsza decyzja, przyjęta zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003(1), jest skierowana do firmy The Coca-Cola Company ("TCCC") i jej trzech głównych rozlewni Bottling Holdings (Luksembourg) sarl, Coca-Cola Erfrischungsgetränke AG oraz Coca-Cola Hellenic Bottling Company SA (zwanych dalej "Stronami"). Przedmiotem postępowania jest działalność TCCC i jej rozlewni w zakresie dostaw bezalkoholowych napojów gazowanych zarówno w kanale dystrybucji do konsumpcji domowej, jak i kanale do konsumpcji pozadomowej w Państwach Członkowskich, Islandii i Norwegii. We wstępnej ocenie Komisja wyraziła zastrzeżenia zgodnie z art. 82 Traktatu WE i art. 54 Porozumienia EOG w odniesieniu do praktyk polegających na wymaganiach związanych z wyłącznością, rabatach ilościowych i progowych oraz wykorzystywaniu efektu dźwigni siły rynkowej pomiędzy różnymi kategoriami produktów.
(2) Komisja jest zdania, że zobowiązania przedstawione w związku ze wstępną oceną i uwagami zgłoszonymi przez zainteresowane strony trzecie są wystarczające do podjęcia działań w związku ze stwierdzonymi problemami z dziedziny konkurencji w kanałach, w których Strony osiągają określone progi udziałów w rynku. Strony powstrzymają się w szczególności od zawierania porozumień dotyczących wyłączności, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, oraz od udzielania rabatów ilościowych i progowych. We wstępnej ocenie praktyki te zostały uznane za utrudniające stronom trzecim konkurowanie na normalnych warunkach. Zapewniając, że wymagania dotyczące asortymentu i miejsca na półkach muszą być zdefiniowane oddzielnie dla pewnych kategorii marek, zobowiązania odnoszą się do problemów stwierdzonych we wstępnej ocenie polegających na tym, że za pomocą mocnych marek mogłyby być wywierany nacisk na korzyść słabszych marek. W odniesieniu do finansowania i wyposażenia technicznego zobowiązania skracają czas trwania umowy, dają klientom możliwość spłaty i rozwiązania umowy bez opłat z tego tytułu oraz udostępnienia pewnej części przestrzeni w chłodziarce, a zatem stanowią odpowiedź na zastrzeżenia dotyczące tego, że istniejące dotychczas porozumienia nadmiernie wiązały klientów i prowadziły do sytuacji wyłączności w punkcie sprzedaży.
(3) Niniejszą decyzją stwierdza się, że w świetle omówionych powyżej zobowiązań podstawy do podjęcia przez Komisję działań przestają istnieć. Decyzja jest wiążąca do dnia 31 grudnia 2010 r.
(4) Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej wydał przychylną opinię w dniu 20 maja 2005 r.
______
(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2004 (Dz.U. L 68 z 6.3.2004, str. 1).
